၃၆

^၁ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “သင် သည် စာ လိပ် တစ် လိပ် ကို ယူ ပြီး လျှင် ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပါ အ ဝင် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ သင့် အား ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ရေး မှတ် လော့။ ^၃ ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော ငါ ၏ အ ကြံ အ စည် ကို သူ တို့ ကြား လျှင် သူ တို့ အ သီး သီး ဆိုး ညစ် သော လမ်း မှ ပြန် လာ ကောင်း ပြန် လာ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ဒု စ ရိုက် များ ကို ငါ ခွင့် လွှတ် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၄ ထို အ ခါ ယေ ရ မိ သည် နေ ရိ ၏ သား ဗာ ရုတ် ကို ခေါ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် သည် စာ လိပ် တစ် လိပ် ပေါ် တွင် ရေး မှတ် လေ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ က ဗာ ရုတ် အား “ငါ အ ချုပ် ခံ နေ ရ သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ မ သွား နိုင်။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ငါ့ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ စာ လိပ် ထဲ ၌ သင် ရေး ထား ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ ကို အ စာ ရှောင် မည့် နေ့ တွင် သင် သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ လူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ ရ မည်။ ထို့ ပြင် ကိုယ့် မြို့ အ သီး သီး မှ ရောက် လာ ကြ သော ယု ဒ လူ မျိုး အား လုံး တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ ရ မည်။ ^၇ သူ တို့ အ သီး သီး ဆိုး ညစ် သော လမ်း မှ ပြန် လှည့် လာ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် အ သ နား ခံ ကောင်း ခံ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြင်း စွာ အ မျက် ဒေါ သ ထွက် တော် မူ လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၈ နေ ရိ ၏ သား ဗာ ရုတ် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ မှာ ထား သည့် အ တိုင်း စာ လိပ် ထဲ ၌ ရေး မှတ် ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၉ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ်၊ န ဝ မ လ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါင်း နှင့် ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ အ စာ ရှောင် ကြ ရန် ကြေ ညာ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ ဗာ ရုတ် သည် စာ လိပ် ပါ ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို သော စ ကား များ ကို လူ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ဂေ မ ရိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် ၏ အ ခန်း မှ နေ ၍ ဖတ် ပြ လေ ၏။ ထို အ ခန်း သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ ထက် ဝင်း တံ ခါး သစ် အ ဝင် ဝ နား တွင် ရှိ ၏။

^၁၁ ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ ဂေ မ ရိ ၏ သား မိက္ခာ ယ သည် စာ လိပ် ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် အ လုံး စုံ တို့ ကို ကြား သော အ ခါ၊ ^၁၂ စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ၊ ရှေ မာ ယ ၏ သား ဒေ လာ ယ၊ အာ ခ ဗော် ၏ သား ဧ လ နာ သန်၊ ရှာ ဖန် ၏ သား ဂေ မ ရိ၊ ဟာ န နိ ယ ၏ သား ဇေ ဒ ကိ စ သော အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ထိုင် နေ သော ဘု ရင့် နန်း တော် ဝင်း အ တွင်း ရှိ စာ ရေး တော် ကြီး အ ခန်း သို့ ဆင်း သွား ၏။ ^၁၃ မိက္ခာ ယ သည် လူ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ဗာ ရုတ် ဖတ် ပြ ခဲ့ သော စာ လိပ် ပါ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိ မိ ကြား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ အား ပြော ပြ လေ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ကု ရှိ ၏ မြစ်၊ ရှေ လ မိ ၏ မြေး၊ နေ သ နိ ၏ သား ယေ ဟု ဒိ ကို ဗာ ရုတ် ထံ သို့ စေ လွှတ် ၍ “လူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် သင် ဖတ် ပြ ခဲ့ သော စာ လိပ် ကို သင် ကိုယ် တိုင် ယူ လာ လော့” ဟု ဆို စေ သ ဖြင့် နေ ရိ သား ဗာ ရုတ် လည်း ထို စာ လိပ် ကို ကိုယ် တိုင် ယူ ၍ လာ ခဲ့ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ က လည်း ဗာ ရုတ် အား “ထိုင် ၍ ငါ တို့ အား ဖတ် ပြ လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဗာ ရုတ် လည်း သူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၁၆ သူ တို့ သည် စ ကား တော် အ လုံး စုံ ကို ကြား ရ သော အ ခါ အ သီး သီး ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ဗာ ရုတ် အား လည်း “ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ မ ဖြစ် မ နေ တင် ပြ ရ မည်” ဟု ဆို ပြီး၊ ^၁၇ ဗာ ရုတ် အား “ငါ တို့ ကို ပြော ပြ လော့။ ယေ ရ မိ နှုတ် မှ ပြော သော ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို သင် မည် ကဲ့ သို့ ရေး မှတ် ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြော ဆို မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၁၈ ဗာ ရုတ် က လည်း “ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို သူ့ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် က မင် ဖြင့် စာ လိပ် ပေါ် တွင် ရေး မှတ် ပါ သည်” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။ ^၁၉ အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ‌ဗာ ရုတ် အား “သင် နှင့် ယေ ရ မိ သွား ၍ ပုန်း ရှောင် နေ လော့။ သင် တို့ ရှိ သည့် နေ ရာ ကို မည် သူ မျှ မ သိ စေ နှင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ သူ တို့ သည် စာ လိပ် ကို စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ အ ခန်း တွင် ထား ခဲ့ ပြီး နန်း တော် ဝင်း ရှိ ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ သွား ၍ ထို အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ကြား သိ စေ ရန် လျှောက် ထား လေ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် သည် ယေ ဟု ဒိ ကို စေ လွှတ် ၍ စာ လိပ် ကို ယူ စေ ၏။ ယေ ဟု ဒိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ အ ခန်း ရှိ စာ လိပ် ကို ယူ လာ ပြီး လျှင် ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ ရှင် ဘု ရင် ၏ ထံ ပါး တွင် ခ စား သော အ ကြီး အ ကဲ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၂၂ ထို အ ချိန် သည် န ဝ မ လ ဖြစ် ၍ ရှင် ဘု ရင် သည် ဆောင်း ရာ သီ စံ နန်း ဆောင် တွင် စံ မြန်း နေ ၏။ သူ့ ရှေ့ ၌ မီး တောက် နေ သော မီး လင်း ဖို ရှိ ၏။ ^၂၃ စာ သုံး လေး ပိုင်း မျှ ဖတ် အ ပြီး တွင် ရှင် ဘု ရင် သည် စာ ရေး တော် ကြီး ၏ ဓား ဖြင့် စာ လိပ် ကို ဖြတ် ၍ မီး တောက် နေ သော မီး လင်း ဖို ထဲ သို့ ပစ် ချ ရာ စာ လိပ် တစ် ခု လုံး မီး လင်း ဖို ထဲ တွင် လောင် ကျွမ်း ကုန် ၏။

^၂၄ ထို စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ကြား ရ သော ရှင် ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ အ စေ အ ပါး အား လုံး တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ခြင်း မ ရှိ ကြ၊ အ ဝတ် ကို မ ဆုတ် ကြ။ ^၂၅ ဧ လ နာ သန်၊ ဒေ လာ ယ၊ ဂေ မ ရိ တို့ က စာ လိပ် ကို မီး မ ရှို့ ရန် ရှင် ဘု ရင် အား တောင်း ပန် ကြ သော် လည်း ရှင် ဘု ရင် သည် သူ တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ ^၂၆ ရှင် ဘု ရင် သည် သား တော် ယေ ရ မေ လ၊ အာ ဇ ရေ လ ၏ သား စ ရာ ယ နှင့် အာ ဗ ဒေ လ ၏ သား ရှေ လ မိ တို့ အား စာ ရေး တော် ကြီး ဗာ ရုတ် နှင့် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဝှက် ထား တော် မူ ၏။

^၂၇ ယေ ရ မိ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် ရေး မှတ် ထား သော စ ကား တော် ပါ စာ လိပ် ကို ရှင် ဘု ရင် မီး ရှို့ ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂၈ “စာ လိပ် နောက် တစ် လိပ် ကို ယူ ပြီး ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မီး ရှို့ လိုက် သော ပ ထ မ စာ လိပ် ၌ ပါ သည့် စ ကား အ တိုင်း နောက် စာ လိပ် ပေါ် ၌ ရေး မှတ် လော့။ ^၂၉ သင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် အား ‘သင် က ထို စာ လိပ် ပေါ် တွင် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် အ မှန် လာ ၍ ဤ ပြည် ကို ဖျက် ဆီး မည်။ ဤ ပြည် ရှိ လူ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို ဖယ် ရှား ပစ် မည် ဟူ ၍ အ ဘယ် ကြောင့် ရေး မှတ် သ နည်း ဟု ဆို လျက် စာ လိပ် ကို သင် မီး ရှို့ လေ ပြီ’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏” ဟု ဆင့် ဆို ရ မည်။ ^၃၀ ထို့ ကြောင့် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စံ မြန်း ခွင့် ရ မည် မ ဟုတ်။ သူ ၏ အ လောင်း ကို နေ့ အ ချိန် တွင် နေ ပူ ထဲ ၌၊ ည အ ချိန် တွင် နှင်း တော ထဲ ၌ ပစ် ထား ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ သူ နှင့် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက်၊ သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ပြု သော ဒု စ ရိုက် ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ သူ တို့ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား၊ ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ အ ပေါ် ငါ မိန့် ဆို ထား သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို ကျ ရောက် စေ မည် ဖြစ် သော် လည်း သူ တို့ ဂ ရု မ စိုက် ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၂ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ သည် စာ လိပ် နောက် တစ် လိပ် ကို ယူ ၍ နေ ရိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ‌ဗေ ရုတ် အား ပေး လေ ၏။ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး မီး ရှို့ ပစ် သော စာ လိပ် ၌ ပါ သည့် စ ကား အ တိုင်း ယေ ရ မိ သည် နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် ရေး မှတ် လေ ၏။ ထို သို့ သော နှုတ် ထွက် စ ကား များ စွာ ကို လည်း ထပ် ၍ ဖြည့် စွက် ခေါ် ပေး သေး ၏။

36

¹ In the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, this word came to Jeremiah from Yahweh, saying, ² “Take a scroll of a book, and write in it all the words that I have spoken to you against Israel, against Judah, and against all the nations, from the day I spoke to you, from the days of Josiah even to this day. ³ It may be that the house of Judah will hear all the evil which I intend to do to them, that they may each return from his evil way; that I may forgive their iniquity and their sin.”

⁴ Then Jeremiah called Baruch the son of Neriah; and Baruch wrote from the mouth of Jeremiah all Yahweh’s words, which he had spoken to him, on a scroll of a book. ⁵ Jeremiah commanded Baruch, saying, “I am restricted. I can’t go into Yahweh’s house. ⁶ Therefore you go, and read from the scroll which you have written from my mouth, Yahweh’s words, in the ears of the people in Yahweh’s house on the fast day. Also you shall read them in the ears of all Judah who come out of their cities. ⁷ It may be they will present their supplication before Yahweh, and will each return from his evil way; for Yahweh has pronounced great anger and wrath against this people.”

⁸ Baruch the son of Neriah did according to all that Jeremiah the prophet commanded him, reading in the book Yahweh’s words in Yahweh’s house. ⁹ Now in the fifth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, in the ninth month, all the people in Jerusalem and all the people who came from the cities of Judah to Jerusalem, proclaimed a fast before Yahweh. ¹⁰ Then Baruch read the words of Jeremiah from the book in Yahweh’s house, in the room of Gemariah the son of Shaphan the scribe, in the upper court, at the entry of the new gate of Yahweh’s house, in the ears of all the people.

¹¹ When Micaiah the son of Gemariah, the son of Shaphan, had heard out of the book all Yahweh’s words, ¹² he went down into the king’s house, into the scribe’s room; and behold, all the princes were sitting there, Elishama the scribe, Delaiah the son of Shemaiah, Elnathan the son of Achbor, Gemariah the son of Shaphan, Zedekiah the son of Hananiah, and all the princes. ¹³ Then Micaiah declared to them all the words that he had heard, when Baruch read the book in the ears of the people.

¹⁴ Therefore all the princes sent Jehudi the son of Nethaniah, the son of Shelemiah, the son of Cushi, to Baruch, saying, “Take in your hand the scroll in which you have read in the ears of the people, and come.” So Baruch the son of Neriah took the scroll in his hand, and came to them. ¹⁵ They said to him, “Sit down now, and read it in our hearing.” So Baruch read it in their hearing.

¹⁶ Now when they had heard all the words, they turned in fear one toward another, and said to Baruch, “We will surely tell the king of all these words.” ¹⁷ They asked Baruch, saying, “Tell us now, how did you write all these words at his mouth?” ¹⁸ Then Baruch answered them, “He dictated all these words to me with his mouth, and I wrote them with ink in the book.” ¹⁹ Then the princes said to Baruch, “You and Jeremiah go hide. Don’t let anyone know where you are.”

²⁰ They went in to the king into the court, but they had laid up the scroll in the room of Elishama the scribe. Then they told all the words in the hearing of the king. ²¹ So the king sent Jehudi to get the scroll, and he took it out of the room of Elishama the scribe. Jehudi read it in the hearing of the king, and in the hearing of all the princes who stood beside the king. ²² Now the king was sitting in the winter house in the ninth month, and there was a fire in the brazier burning before him. ²³ When Jehudi had read three or four columns, the king cut it with the penknife, and cast it into the fire that was in the brazier, until all the scroll was consumed in the fire that was in the brazier.

²⁴ The king and his servants who heard all these words were not afraid, and didn’t tear their garments. ²⁵ Moreover Elnathan and Delaiah and Gemariah had made intercession to the king that he would not burn the scroll; but he would not listen to them. ²⁶ The king commanded Jerahmeel the king’s son, and Seraiah the son of Azriel, and Shelemiah the son of Abdeel, to arrest Baruch the scribe and Jeremiah the prophet; but Yahweh hid them.

²⁷ Then Yahweh’s word came to Jeremiah, after the king had burned the scroll, and the words which Baruch wrote at the mouth of Jeremiah, saying, ²⁸ “Take again another scroll, and write in it all the former words that were in the first scroll, which Jehoiakim the king of Judah has burned. ²⁹ Concerning Jehoiakim king of Judah you shall say, ‘Yahweh says: “You have burned this scroll, saying, ‘Why have you written therein, saying, “The king of Babylon will certainly come and destroy this land, and will cause to cease from there man and animal”?’ ” ³⁰ Therefore Yahweh says concerning Jehoiakim king of Judah: “He will have no one to sit on David’s throne. His dead body will be cast out in the day to the heat, and in the night to the frost. ³¹ I will punish him, his offspring, and his servants for their iniquity. I will bring on them, on the inhabitants of Jerusalem, and on the men of Judah, all the evil that I have pronounced against them, but they didn’t listen.” ’ ”

³² Then Jeremiah took another scroll, and gave it to Baruch the scribe, the son of Neriah, who wrote therein from the mouth of Jeremiah all the words of the book which Jehoiakim king of Judah had burned in the fire; and many similar words were added to them.

၃၆

^၁ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း စံ လေး နှစ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “သင် သည် စာ လိပ် တစ် လိပ် ကို ယူ ပြီး လျှင် ယော ရှိ မင်း ကြီး လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ တိုင် အောင် အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ ယု ဒ လူ မျိုး အ ပါ အ ဝင် လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ သင့် အား ငါ မိန့် မှာ ခဲ့ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ရေး မှတ် လော့။ ^၃ ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော ငါ ၏ အ ကြံ အ စည် ကို သူ တို့ ကြား လျှင် သူ တို့ အ သီး သီး ဆိုး ညစ် သော လမ်း မှ ပြန် လာ ကောင်း ပြန် လာ ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ပြု လျှင် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် ဒု စ ရိုက် များ ကို ငါ ခွင့် လွှတ် မည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၄ ထို အ ခါ ယေ ရ မိ သည် နေ ရိ ၏ သား ဗာ ရုတ် ကို ခေါ် ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် သည် စာ လိပ် တစ် လိပ် ပေါ် တွင် ရေး မှတ် လေ ၏။ ^၅ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ က ဗာ ရုတ် အား “ငါ အ ချုပ် ခံ နေ ရ သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ မ သွား နိုင်။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ငါ့ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ စာ လိပ် ထဲ ၌ သင် ရေး ထား ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ ကို အ စာ ရှောင် မည့် နေ့ တွင် သင် သွား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ လူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ ရ မည်။ ထို့ ပြင် ကိုယ့် မြို့ အ သီး သီး မှ ရောက် လာ ကြ သော ယု ဒ လူ မျိုး အား လုံး တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ ရ မည်။ ^၇ သူ တို့ အ သီး သီး ဆိုး ညစ် သော လမ်း မှ ပြန် လှည့် လာ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် အ သ နား ခံ ကောင်း ခံ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြင်း စွာ အ မျက် ဒေါ သ ထွက် တော် မူ လေ ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၈ နေ ရိ ၏ သား ဗာ ရုတ် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ မှာ ထား သည့် အ တိုင်း စာ လိပ် ထဲ ၌ ရေး မှတ် ထား သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် များ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ၌ ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၉ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း စံ ငါး နှစ်၊ န ဝ မ လ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သူ မြို့ သား အ ပေါင်း နှင့် ယု ဒ မြို့ ရွာ တို့ မှ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လာ သော သူ အ ပေါင်း တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ အ စာ ရှောင် ကြ ရန် ကြေ ညာ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ ဗာ ရုတ် သည် စာ လိပ် ပါ ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို သော စ ကား များ ကို လူ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ရှိ ဂေ မ ရိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ရှာ ဖန် ၏ အ ခန်း မှ နေ ၍ ဖတ် ပြ လေ ၏။ ထို အ ခန်း သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် အ ထက် ဝင်း တံ ခါး သစ် အ ဝင် ဝ နား တွင် ရှိ ၏။

^၁၁ ရှာ ဖန် ၏ မြေး၊ ဂေ မ ရိ ၏ သား မိက္ခာ ယ သည် စာ လိပ် ပါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် အ လုံး စုံ တို့ ကို ကြား သော အ ခါ၊ ^၁၂ စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ၊ ရှေ မာ ယ ၏ သား ဒေ လာ ယ၊ အာ ခ ဗော် ၏ သား ဧ လ နာ သန်၊ ရှာ ဖန် ၏ သား ဂေ မ ရိ၊ ဟာ န နိ ယ ၏ သား ဇေ ဒ ကိ စ သော အ ကြီး အ ကဲ အ ပေါင်း တို့ ထိုင် နေ သော ဘု ရင့် နန်း တော် ဝင်း အ တွင်း ရှိ စာ ရေး တော် ကြီး အ ခန်း သို့ ဆင်း သွား ၏။ ^၁၃ မိက္ခာ ယ သည် လူ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ဗာ ရုတ် ဖတ် ပြ ခဲ့ သော စာ လိပ် ပါ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို မိ မိ ကြား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ အား ပြော ပြ လေ ၏။

^၁၄ ထို အ ခါ အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ကု ရှိ ၏ မြစ်၊ ရှေ လ မိ ၏ မြေး၊ နေ သ နိ ၏ သား ယေ ဟု ဒိ ကို ဗာ ရုတ် ထံ သို့ စေ လွှတ် ၍ “လူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် သင် ဖတ် ပြ ခဲ့ သော စာ လိပ် ကို သင် ကိုယ် တိုင် ယူ လာ လော့” ဟု ဆို စေ သ ဖြင့် နေ ရိ သား ဗာ ရုတ် လည်း ထို စာ လိပ် ကို ကိုယ် တိုင် ယူ ၍ လာ ခဲ့ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ က လည်း ဗာ ရုတ် အား “ထိုင် ၍ ငါ တို့ အား ဖတ် ပြ လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဗာ ရုတ် လည်း သူ တို့ ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၁၆ သူ တို့ သည် စ ကား တော် အ လုံး စုံ ကို ကြား ရ သော အ ခါ အ သီး သီး ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ကြ ၏။ ဗာ ရုတ် အား လည်း “ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ထံ မ ဖြစ် မ နေ တင် ပြ ရ မည်” ဟု ဆို ပြီး၊ ^၁၇ ဗာ ရုတ် အား “ငါ တို့ ကို ပြော ပြ လော့။ ယေ ရ မိ နှုတ် မှ ပြော သော ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို သင် မည် ကဲ့ သို့ ရေး မှတ် ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြော ဆို မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၁၈ ဗာ ရုတ် က လည်း “ဤ စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို သူ့ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ အ ကျွန်ုပ် က မင် ဖြင့် စာ လိပ် ပေါ် တွင် ရေး မှတ် ပါ သည်” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။ ^၁၉ အ ကြီး အ ကဲ တို့ က ‌ဗာ ရုတ် အား “သင် နှင့် ယေ ရ မိ သွား ၍ ပုန်း ရှောင် နေ လော့။ သင် တို့ ရှိ သည့် နေ ရာ ကို မည် သူ မျှ မ သိ စေ နှင့်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ သူ တို့ သည် စာ လိပ် ကို စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ အ ခန်း တွင် ထား ခဲ့ ပြီး နန်း တော် ဝင်း ရှိ ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ သွား ၍ ထို အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ရှင် ဘု ရင် ကြား သိ စေ ရန် လျှောက် ထား လေ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် သည် ယေ ဟု ဒိ ကို စေ လွှတ် ၍ စာ လိပ် ကို ယူ စေ ၏။ ယေ ဟု ဒိ သည် စာ ရေး တော် ကြီး ဧ လိ ရှ မာ အ ခန်း ရှိ စာ လိပ် ကို ယူ လာ ပြီး လျှင် ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ ရှင် ဘု ရင် ၏ ထံ ပါး တွင် ခ စား သော အ ကြီး အ ကဲ အား လုံး ကြား သိ စေ ရန် ဖတ် ပြ လေ ၏။ ^၂၂ ထို အ ချိန် သည် န ဝ မ လ ဖြစ် ၍ ရှင် ဘု ရင် သည် ဆောင်း ရာ သီ စံ နန်း ဆောင် တွင် စံ မြန်း နေ ၏။ သူ့ ရှေ့ ၌ မီး တောက် နေ သော မီး လင်း ဖို ရှိ ၏။ ^၂၃ စာ သုံး လေး ပိုင်း မျှ ဖတ် အ ပြီး တွင် ရှင် ဘု ရင် သည် စာ ရေး တော် ကြီး ၏ ဓား ဖြင့် စာ လိပ် ကို ဖြတ် ၍ မီး တောက် နေ သော မီး လင်း ဖို ထဲ သို့ ပစ် ချ ရာ စာ လိပ် တစ် ခု လုံး မီး လင်း ဖို ထဲ တွင် လောင် ကျွမ်း ကုန် ၏။

^၂၄ ထို စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ကြား ရ သော ရှင် ဘု ရင် နှင့် သူ ၏ အ စေ အ ပါး အား လုံး တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ခြင်း မ ရှိ ကြ၊ အ ဝတ် ကို မ ဆုတ် ကြ။ ^၂၅ ဧ လ နာ သန်၊ ဒေ လာ ယ၊ ဂေ မ ရိ တို့ က စာ လိပ် ကို မီး မ ရှို့ ရန် ရှင် ဘု ရင် အား တောင်း ပန် ကြ သော် လည်း ရှင် ဘု ရင် သည် သူ တို့ ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ ^၂၆ ရှင် ဘု ရင် သည် သား တော် ယေ ရ မေ လ၊ အာ ဇ ရေ လ ၏ သား စ ရာ ယ နှင့် အာ ဗ ဒေ လ ၏ သား ရှေ လ မိ တို့ အား စာ ရေး တော် ကြီး ဗာ ရုတ် နှင့် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ တို့ ကို ဖမ်း ဆီး ရန် အ မိန့် ပေး ၏။ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဝှက် ထား တော် မူ ၏။

^၂၇ ယေ ရ မိ နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် ရေး မှတ် ထား သော စ ကား တော် ပါ စာ လိပ် ကို ရှင် ဘု ရင် မီး ရှို့ ပြီး နောက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂၈ “စာ လိပ် နောက် တစ် လိပ် ကို ယူ ပြီး ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မီး ရှို့ လိုက် သော ပ ထ မ စာ လိပ် ၌ ပါ သည့် စ ကား အ တိုင်း နောက် စာ လိပ် ပေါ် ၌ ရေး မှတ် လော့။ ^၂၉ သင် သည် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် အား ‘သင် က ထို စာ လိပ် ပေါ် တွင် ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် အ မှန် လာ ၍ ဤ ပြည် ကို ဖျက် ဆီး မည်။ ဤ ပြည် ရှိ လူ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို ဖယ် ရှား ပစ် မည် ဟူ ၍ အ ဘယ် ကြောင့် ရေး မှတ် သ နည်း ဟု ဆို လျက် စာ လိပ် ကို သင် မီး ရှို့ လေ ပြီ’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏” ဟု ဆင့် ဆို ရ မည်။ ^၃၀ ထို့ ကြောင့် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် စံ မြန်း ခွင့် ရ မည် မ ဟုတ်။ သူ ၏ အ လောင်း ကို နေ့ အ ချိန် တွင် နေ ပူ ထဲ ၌၊ ည အ ချိန် တွင် နှင်း တော ထဲ ၌ ပစ် ထား ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ သူ နှင့် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက်၊ သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ပြု သော ဒု စ ရိုက် ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ ဒဏ် ခတ် မည်။ သူ တို့ နှင့် တ ကွ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား၊ ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ အ ပေါ် ငါ မိန့် ဆို ထား သည့် ဘေး အန္တ ရာယ် အ လုံး စုံ ကို ကျ ရောက် စေ မည် ဖြစ် သော် လည်း သူ တို့ ဂ ရု မ စိုက် ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၂ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ သည် စာ လိပ် နောက် တစ် လိပ် ကို ယူ ၍ နေ ရိ ၏ သား စာ ရေး တော် ကြီး ‌ဗေ ရုတ် အား ပေး လေ ၏။ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး မီး ရှို့ ပစ် သော စာ လိပ် ၌ ပါ သည့် စ ကား အ တိုင်း ယေ ရ မိ သည် နှုတ် မှ ခေါ် ပေး ၍ ဗာ ရုတ် ရေး မှတ် လေ ၏။ ထို သို့ သော နှုတ် ထွက် စ ကား များ စွာ ကို လည်း ထပ် ၍ ဖြည့် စွက် ခေါ် ပေး သေး ၏။

36

¹ In the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, this word came to Jeremiah from Yahweh, saying, ² “Take a scroll of a book, and write in it all the words that I have spoken to you against Israel, against Judah, and against all the nations, from the day I spoke to you, from the days of Josiah even to this day. ³ It may be that the house of Judah will hear all the evil which I intend to do to them, that they may each return from his evil way; that I may forgive their iniquity and their sin.”

⁴ Then Jeremiah called Baruch the son of Neriah; and Baruch wrote from the mouth of Jeremiah all Yahweh’s words, which he had spoken to him, on a scroll of a book. ⁵ Jeremiah commanded Baruch, saying, “I am restricted. I can’t go into Yahweh’s house. ⁶ Therefore you go, and read from the scroll which you have written from my mouth, Yahweh’s words, in the ears of the people in Yahweh’s house on the fast day. Also you shall read them in the ears of all Judah who come out of their cities. ⁷ It may be they will present their supplication before Yahweh, and will each return from his evil way; for Yahweh has pronounced great anger and wrath against this people.”

⁸ Baruch the son of Neriah did according to all that Jeremiah the prophet commanded him, reading in the book Yahweh’s words in Yahweh’s house. ⁹ Now in the fifth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, in the ninth month, all the people in Jerusalem and all the people who came from the cities of Judah to Jerusalem, proclaimed a fast before Yahweh. ¹⁰ Then Baruch read the words of Jeremiah from the book in Yahweh’s house, in the room of Gemariah the son of Shaphan the scribe, in the upper court, at the entry of the new gate of Yahweh’s house, in the ears of all the people.

¹¹ When Micaiah the son of Gemariah, the son of Shaphan, had heard out of the book all Yahweh’s words, ¹² he went down into the king’s house, into the scribe’s room; and behold, all the princes were sitting there, Elishama the scribe, Delaiah the son of Shemaiah, Elnathan the son of Achbor, Gemariah the son of Shaphan, Zedekiah the son of Hananiah, and all the princes. ¹³ Then Micaiah declared to them all the words that he had heard, when Baruch read the book in the ears of the people.

¹⁴ Therefore all the princes sent Jehudi the son of Nethaniah, the son of Shelemiah, the son of Cushi, to Baruch, saying, “Take in your hand the scroll in which you have read in the ears of the people, and come.” So Baruch the son of Neriah took the scroll in his hand, and came to them. ¹⁵ They said to him, “Sit down now, and read it in our hearing.” So Baruch read it in their hearing.

¹⁶ Now when they had heard all the words, they turned in fear one toward another, and said to Baruch, “We will surely tell the king of all these words.” ¹⁷ They asked Baruch, saying, “Tell us now, how did you write all these words at his mouth?” ¹⁸ Then Baruch answered them, “He dictated all these words to me with his mouth, and I wrote them with ink in the book.” ¹⁹ Then the princes said to Baruch, “You and Jeremiah go hide. Don’t let anyone know where you are.”

²⁰ They went in to the king into the court, but they had laid up the scroll in the room of Elishama the scribe. Then they told all the words in the hearing of the king. ²¹ So the king sent Jehudi to get the scroll, and he took it out of the room of Elishama the scribe. Jehudi read it in the hearing of the king, and in the hearing of all the princes who stood beside the king. ²² Now the king was sitting in the winter house in the ninth month, and there was a fire in the brazier burning before him. ²³ When Jehudi had read three or four columns, the king cut it with the penknife, and cast it into the fire that was in the brazier, until all the scroll was consumed in the fire that was in the brazier.

²⁴ The king and his servants who heard all these words were not afraid, and didn’t tear their garments. ²⁵ Moreover Elnathan and Delaiah and Gemariah had made intercession to the king that he would not burn the scroll; but he would not listen to them. ²⁶ The king commanded Jerahmeel the king’s son, and Seraiah the son of Azriel, and Shelemiah the son of Abdeel, to arrest Baruch the scribe and Jeremiah the prophet; but Yahweh hid them.

²⁷ Then Yahweh’s word came to Jeremiah, after the king had burned the scroll, and the words which Baruch wrote at the mouth of Jeremiah, saying, ²⁸ “Take again another scroll, and write in it all the former words that were in the first scroll, which Jehoiakim the king of Judah has burned. ²⁹ Concerning Jehoiakim king of Judah you shall say, ‘Yahweh says: “You have burned this scroll, saying, ‘Why have you written therein, saying, “The king of Babylon will certainly come and destroy this land, and will cause to cease from there man and animal”?’ ” ³⁰ Therefore Yahweh says concerning Jehoiakim king of Judah: “He will have no one to sit on David’s throne. His dead body will be cast out in the day to the heat, and in the night to the frost. ³¹ I will punish him, his offspring, and his servants for their iniquity. I will bring on them, on the inhabitants of Jerusalem, and on the men of Judah, all the evil that I have pronounced against them, but they didn’t listen.” ’ ”

³² Then Jeremiah took another scroll, and gave it to Baruch the scribe, the son of Neriah, who wrote therein from the mouth of Jeremiah all the words of the book which Jehoiakim king of Judah had burned in the fire; and many similar words were added to them.