၂၉

^၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား သော သူ ထဲ မှ သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် အ သက် ရှင် ကျန် ရှိ သော သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် လူ အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စာ ရေး သား ပေး ပို့ လိုက် ၏။ ^၂ ယေ ခေါ နိ မင်း ကြီး၊ မယ် တော်၊ နန်း တွင်း အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ မှူး မတ် များ မှ စ ၍ လက် မှု ပ ညာ သည် နှင့် ပန်း ပဲ သ မား တို့ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ထွက် သွား ပြီး နောက် တွင် ရေး သား ၍၊ ^၃ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ထံ သို့ ရှာ ဖန် သား ဧ လာ သ နှင့် ဟိ လ ခိ သား ဂေ မ ရိ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ဤ စာ ကို ပေး ပို့ လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။ စာ ထဲ တွင်၊

^၄ “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော သုံ့ ပန်း အ ပေါင်း တို့ အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ^၅ အိမ် ကို ဆောက် ၍ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဥ ယျာဉ် များ ၌ စိုက် ပျိုး ၍ အ သီး အ နှံ ကို စား ကြ လော့။ ^၆ မိန်း မ ယူ ၍ သား သ မီး များ ကို မွေး ဖွား ကြ လော့။ သား များ ကို လည်း မိန်း မ ယူ စေ လော့။ သ မီး များ ကို လည်း ယောက်ျား ယူ စေ လော့။ သား သ မီး များ မွေး ဖွား စေ ကြ လော့။ ထို အ ရပ် ၌ မ လျော့ နည်း ဘဲ တိုး ပွား ကြ လော့။ ^၇ သင် တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား ၍ သင် တို့ ရောက် သော မြို့ ၌ အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ထိုင် လျက် ထို မြို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပေး ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို မြို့ အေး ချမ်း လျှင် သင် တို့ လည်း အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ တွင် ရှိ သော ပ ရော ဖက် များ၊ ဂမ္ဘီ ရ အ တတ် ပ ညာ ရှင် များ ၏ လှည့် စား ခြင်း ကို မ ခံ နှင့်။ သင် တို့ မြင် မက် သော အိပ် မက် တို့ ကို လည်း မ ယုံ ကြ နှင့် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ တို့ ကို ငါ မ စေ လွှတ် ဘဲ ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ကြ ၏ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် အ နှစ် ခု နစ် ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ ငါ သည် သင် တို့ ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ မည်။ ဤ ပြည် သို့ သင် တို့ ကို ပြန် ခေါ် လာ မည် ဟူ သော ငါ ၏ က တိ ကို ပြည့် စုံ စေ မည်။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ တွက် ကြံ စည် ထား သော အ ကြံ အ စည် များ ကို ငါ သာ လျှင် သိ ၏။ သင် တို့ ကို ဒုက္ခ ရောက် စေ မည် မ ဟုတ်၊ ကောင်း စား သို့ မ ဟုတ် ‘ငြိမ်း ချမ်း’။ စေ မည့် အ ကြံ အ စည် ဖြစ် ၏။ သင် တို့ မျှော် လင့် သော အ နာ ဂတ် ကို ပေး ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ခေါ် လိမ့် မည်။ ငါ့ ထံ သို့ လာ ၍ ဆု တောင်း လိမ့် မည်။ ငါ သည် လည်း သင် တို့ ကို နား ထောင် မည်။ ^၁၃ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ရှာ သော အ ခါ ငါ့ ကို ရှာ တွေ့ လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ရာ မှ သင် တို့ ကို ငါ ပြန် ခေါ် လာ မည်။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ထံ မှ လည်း ကောင်း၊ ငါ နှင် ထုတ် ၍ ရောက် လေ ရာ အ ရပ် ရပ် မှ လည်း ကောင်း သင် တို့ အား ပြန် စု ဝေး စေ မည် ဟု လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင် တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား ၍ သင် တို့ ရောက် ရာ အ ရပ် မှ သင် တို့ ကို ပြန် ခေါ် လာ မည်။

^၁၅ သင် တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ၌ ပ ရော ဖက် များ ကို ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ပြီ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထိုင် တော် မူ သော ဘု ရင် နှင့် ပတ် သက် ၍ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နှင့် အ တူ သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် ပါ မ သွား သော သင် တို့ ညီ အစ် ကို များ ဖြစ် သည့် ဤ မြို့ တွင် ကျန် နေ ခဲ့ သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ လည်း ကောင်း ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ စား ၍ မ ရ အောင် ပုပ် နေ သော သ ဖန်း သီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၈ သူ တို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် လိုက် လံ ညှဉ်း ဆဲ မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အား လုံး တို့ အ တွက် ရွံ ရှာ စ ရာ ဖြစ် စေ မည်။ ငါ နှင် ထုတ် ၍ သူ တို့ ရောက် လေ ရာ အ ရပ် ရပ် တို့ ၌ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ လှောင် ပြောင် စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် စေ မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ ၏ အစေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ ကို သူ တို့ ထံ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ဆင့် ဆို စေ သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင် တို့ သည် လည်း ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ငါ နှင် ထုတ် လိုက် ၍ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သူ အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။

^၂၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ အား ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော ကော လာ ယ ၏ သား အာ ဟပ် နှင့် မာ သေ ယ ၏ သား ဇေ ဒ ကိ တို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး လက် ထဲ သို့ ငါ အပ် လိုက် မည်။ ထို ဘု ရင် သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ မျက် စိ ရှေ့ ၌ ပင် ကွပ် မျက် လိမ့် မည်။ ^၂၂ ထို သူ တို့ ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ယု ဒ လူ အ ပေါင်း တို့ က ‘ဇေ ဒ ကိ နှင့် အာ ဟပ် ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် မီး ရှို့ သတ် သ ကဲ့ သို့ သင့် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု ပါ စေ’ ဟု အ ချင်း ချင်း ကျိန် ဆဲ ရာ တွင် ခိုင်း နှိုင်း ကျိန် ဆဲ ကြ လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၌ ယုတ် ညံ့ သော အ မှု ကို ပြု ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း တို့ ၏ မ ယား နှင့် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် ကြ ၏။ ငါ မ မိန့် မှာ ဘဲ ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် သော စ ကား ကို ပြော ဆို ကြ ၏။ ငါ သည် သိ ၏။ ငါ သည် သက် သေ ဖြစ် ၏ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပါ ရှိ ၏။

^၂၄ သင် သည် န ဟေ လံ အ မျိုး ရှေ မာ ယ အား၊ ^၂၅ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မာ သေ ယ ၏ သား ဇေ ဖ နိ မှ စ ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ပေါင်း တို့ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ သင့် နာ မည် ဖြင့် စာ ပို့ ၍၊ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ နေ ရာ တွင် သင့် ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် ခန့် ထား တော် မူ ပြီ။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ကြီး ကြပ် ရ သူ ဖြစ် ပြီ။ ပ ရော ဖက် အ ယောင် ဆောင် သော သူ ရူး ရှိ သ မျှ တို့ ကို အ ချုပ် ထဲ တွင် ထိပ် ခတ် ထား ရ မည် ဟု သင် ဆို လေ ပြီ။ ^၂၇ ယ ခု သင် တို့ တွင် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော နေ သော အာ န သုတ် မြို့ သား ယေ ရ မိ ကို အ ဘယ် ကြောင့် မ ဆုံး မ သ နည်း။ ^၂၈ သူ က ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် ရှိ သော ငါ တို့ ထံ သို့ စာ ပို့ ပြီး ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် ကြာ မြင့် စွာ နေ ရ ဦး မည်။ ထို ကြောင့် အိမ် ကို ဆောက် ၍ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဥ ယျာဉ် များ ၌ စိုက် ပျိုး ၍ အ သီး အ နှံ ကို စား ကြ လော့ ဟု ဆို လေ ပြီ တ ကား’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြော ကြား လော့။ ^၂၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ သည် ထို စာ ကို ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ၍၊ ^၃၁ “သုံ့ ပန်း အား လုံး တို့ အား ဤ သို့ မှာ လိုက် လော့။ န ဟေ လံ ရွာ သား ရှေ မာ ယ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ရှေ မာ ယ သည် သင် တို့ ကို ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော လေ ပြီ။ သူ့ ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ သူ သည် သင် တို့ အား မု သား ကို ကိုး စား စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က န ဟေ လံ အ မျိုး ရှေ မာ ယ သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ပြော ဆို သော ကြောင့် ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ နှင့် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ဤ လူ မျိုး ထဲ တွင် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တစ် ယောက် မျှ အ သက် ရှင် နေ ထိုင် ရ မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ လူ မျိုး တော် အ တွက် ငါ ပြု ပေး သော ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို သူ တို့ ခံ စား ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

29

¹ Now these are the words of the letter that Jeremiah the prophet sent from Jerusalem to the residue of the elders of the captivity, and to the priests, to the prophets, and to all the people whom Nebuchadnezzar had carried away captive from Jerusalem to Babylon, ² (after Jeconiah the king, the queen mother, the eunuchs, the princes of Judah and Jerusalem, the craftsmen, and the smiths had departed from Jerusalem), ³ by the hand of Elasah the son of Shaphan and Gemariah the son of Hilkiah, (whom Zedekiah king of Judah sent to Babylon to Nebuchadnezzar king of Babylon). It said:

⁴ Yahweh of Armies, the God of Israel, says to all the captives whom I have caused to be carried away captive from Jerusalem to Babylon: ⁵ “Build houses and dwell in them. Plant gardens and eat their fruit. ⁶ Take wives and father sons and daughters. Take wives for your sons, and give your daughters to husbands, that they may bear sons and daughters. Multiply there, and don’t be diminished. ⁷ Seek the peace of the city where I have caused you to be carried away captive, and pray to Yahweh for it; for in its peace you will have peace.”

⁸ For Yahweh of Armies, the God of Israel says: “Don’t let your prophets who are among you and your diviners deceive you. Don’t listen to your dreams which you cause to be dreamed. ⁹ For they prophesy falsely to you in my name. I have not sent them,” says Yahweh.

¹⁰ For Yahweh says, “After seventy years are accomplished for Babylon, I will visit you and perform my good word toward you, in causing you to return to this place. ¹¹ For I know the thoughts that I think toward you,” says Yahweh, “thoughts of peace, and not of evil, to give you hope and a future. ¹² You shall call on me, and you shall go and pray to me, and I will listen to you. ¹³ You shall seek me and find me, when you search for me with all your heart. ¹⁴ I will be found by you,” says Yahweh, “and I will turn again your captivity, and I will gather you from all the nations, and from all the places where I have driven you, says Yahweh. I will bring you again to the place from where I caused you to be carried away captive.”

¹⁵ Because you have said, “Yahweh has raised us up prophets in Babylon,” ¹⁶ Yahweh says concerning the king who sits on David’s throne, and concerning all the people who dwell in this city, your brothers who haven’t gone with you into captivity, ¹⁷ Yahweh of Armies says: “Behold, I will send on them the sword, the famine, and the pestilence, and will make them like rotten figs that can’t be eaten, they are so bad. ¹⁸ I will pursue after them with the sword, with the famine, and with the pestilence, and will deliver them to be tossed back and forth among all the kingdoms of the earth, to be an object of horror, an astonishment, a hissing, and a reproach among all the nations where I have driven them, ¹⁹ because they have not listened to my words,” says Yahweh, “with which I sent to them my servants the prophets, rising up early and sending them; but you would not hear,” says Yahweh.

²⁰ Hear therefore Yahweh’s word, all you captives whom I have sent away from Jerusalem to Babylon.

²¹ Yahweh of Armies, the God of Israel, says concerning Ahab the son of Kolaiah, and concerning Zedekiah the son of Maaseiah, who prophesy a lie to you in my name: “Behold, I will deliver them into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon; and he will kill them before your eyes. ²² A curse will be taken up about them by all the captives of Judah who are in Babylon, saying, ‘Yahweh make you like Zedekiah and like Ahab, whom the king of Babylon roasted in the fire;’ ²³ because they have done foolish things in Israel, and have committed adultery with their neighbors’ wives, and have spoken words in my name falsely, which I didn’t command them. I am he who knows, and am witness,” says Yahweh.

²⁴ Concerning Shemaiah the Nehelamite you shall speak, saying, ²⁵ “Yahweh of Armies, the God of Israel, says, ‘Because you have sent letters in your own name to all the people who are at Jerusalem, and to Zephaniah the son of Maaseiah, the priest, and to all the priests, saying, ²⁶ “Yahweh has made you priest in the place of Jehoiada the priest, that there may be officers in Yahweh’s house, for every man who is crazy and makes himself a prophet, that you should put him in the stocks and in shackles. ²⁷ Now therefore, why have you not rebuked Jeremiah of Anathoth, who makes himself a prophet to you, ²⁸ because he has sent to us in Babylon, saying, The captivity is long. Build houses, and dwell in them. Plant gardens, and eat their fruit?” ’ ” ²⁹ Zephaniah the priest read this letter in the hearing of Jeremiah the prophet.

³⁰ Then Yahweh’s word came to Jeremiah, saying, ³¹ “Send to all of the captives, saying, ‘Yahweh says concerning Shemaiah the Nehelamite: “Because Shemaiah has prophesied to you, and I didn’t send him, and he has caused you to trust in a lie,” ³² therefore Yahweh says, “Behold, I will punish Shemaiah the Nehelamite and his offspring. He will not have a man to dwell among this people. He won’t see the good that I will do to my people,” says Yahweh, “because he has spoken rebellion against Yahweh.” ’ ”

၂၉

^၁ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ဖမ်း ခေါ် သွား သော သူ ထဲ မှ သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် အ သက် ရှင် ကျန် ရှိ သော သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် လူ အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ က ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စာ ရေး သား ပေး ပို့ လိုက် ၏။ ^၂ ယေ ခေါ နိ မင်း ကြီး၊ မယ် တော်၊ နန်း တွင်း အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယု ဒ ပြည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ မှူး မတ် များ မှ စ ၍ လက် မှု ပ ညာ သည် နှင့် ပန်း ပဲ သ မား တို့ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ထွက် သွား ပြီး နောက် တွင် ရေး သား ၍၊ ^၃ ယု ဒ ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း ကြီး သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး ထံ သို့ ရှာ ဖန် သား ဧ လာ သ နှင့် ဟိ လ ခိ သား ဂေ မ ရိ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ဤ စာ ကို ပေး ပို့ လိုက် ခြင်း ဖြစ် ၏။ စာ ထဲ တွင်၊

^၄ “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော သုံ့ ပန်း အ ပေါင်း တို့ အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ ^၅ အိမ် ကို ဆောက် ၍ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဥ ယျာဉ် များ ၌ စိုက် ပျိုး ၍ အ သီး အ နှံ ကို စား ကြ လော့။ ^၆ မိန်း မ ယူ ၍ သား သ မီး များ ကို မွေး ဖွား ကြ လော့။ သား များ ကို လည်း မိန်း မ ယူ စေ လော့။ သ မီး များ ကို လည်း ယောက်ျား ယူ စေ လော့။ သား သ မီး များ မွေး ဖွား စေ ကြ လော့။ ထို အ ရပ် ၌ မ လျော့ နည်း ဘဲ တိုး ပွား ကြ လော့။ ^၇ သင် တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား ၍ သင် တို့ ရောက် သော မြို့ ၌ အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ထိုင် လျက် ထို မြို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပေး ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို မြို့ အေး ချမ်း လျှင် သင် တို့ လည်း အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ တွင် ရှိ သော ပ ရော ဖက် များ၊ ဂမ္ဘီ ရ အ တတ် ပ ညာ ရှင် များ ၏ လှည့် စား ခြင်း ကို မ ခံ နှင့်။ သင် တို့ မြင် မက် သော အိပ် မက် တို့ ကို လည်း မ ယုံ ကြ နှင့် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သူ တို့ ကို ငါ မ စေ လွှတ် ဘဲ ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ကြ ၏ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၀ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် အ နှစ် ခု နစ် ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ ငါ သည် သင် တို့ ကို အ ကြည့် အ ရှု ကြွ လာ မည်။ ဤ ပြည် သို့ သင် တို့ ကို ပြန် ခေါ် လာ မည် ဟူ သော ငါ ၏ က တိ ကို ပြည့် စုံ စေ မည်။ ^၁၁ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ တွက် ကြံ စည် ထား သော အ ကြံ အ စည် များ ကို ငါ သာ လျှင် သိ ၏။ သင် တို့ ကို ဒုက္ခ ရောက် စေ မည် မ ဟုတ်၊ ကောင်း စား သို့ မ ဟုတ် ‘ငြိမ်း ချမ်း’။ စေ မည့် အ ကြံ အ စည် ဖြစ် ၏။ သင် တို့ မျှော် လင့် သော အ နာ ဂတ် ကို ပေး ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ခေါ် လိမ့် မည်။ ငါ့ ထံ သို့ လာ ၍ ဆု တောင်း လိမ့် မည်။ ငါ သည် လည်း သင် တို့ ကို နား ထောင် မည်။ ^၁၃ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ရှာ သော အ ခါ ငါ့ ကို ရှာ တွေ့ လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို တွေ့ လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် သွား ရာ မှ သင် တို့ ကို ငါ ပြန် ခေါ် လာ မည်။ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ထံ မှ လည်း ကောင်း၊ ငါ နှင် ထုတ် ၍ ရောက် လေ ရာ အ ရပ် ရပ် မှ လည်း ကောင်း သင် တို့ အား ပြန် စု ဝေး စေ မည် ဟု လည်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင် တို့ ကို ဖမ်း ခေါ် သွား ၍ သင် တို့ ရောက် ရာ အ ရပ် မှ သင် တို့ ကို ပြန် ခေါ် လာ မည်။

^၁၅ သင် တို့ က ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ၌ ပ ရော ဖက် များ ကို ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ပြီ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထိုင် တော် မူ သော ဘု ရင် နှင့် ပတ် သက် ၍ လည်း ကောင်း၊ သင် တို့ နှင့် အ တူ သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် ပါ မ သွား သော သင် တို့ ညီ အစ် ကို များ ဖြစ် သည့် ဤ မြို့ တွင် ကျန် နေ ခဲ့ သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ လည်း ကောင်း ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ တို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း‌ ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် ကြုံ တွေ့ စေ မည်။ စား ၍ မ ရ အောင် ပုပ် နေ သော သ ဖန်း သီး ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၈ သူ တို့ ကို ဓား ဘေး၊ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး၊ ကပ် ရော ဂါ ဘေး တို့ ဖြင့် လိုက် လံ ညှဉ်း ဆဲ မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တိုင်း နိုင် ငံ အား လုံး တို့ အ တွက် ရွံ ရှာ စ ရာ ဖြစ် စေ မည်။ ငါ နှင် ထုတ် ၍ သူ တို့ ရောက် လေ ရာ အ ရပ် ရပ် တို့ ၌ ကျိန် ဆဲ စ ရာ၊ ထိတ် လန့် စ ရာ၊ လှောင် ပြောင် စ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ ဖြစ် စေ မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ ၏ အစေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ ကို သူ တို့ ထံ သို့ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ဆင့် ဆို စေ သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင် တို့ သည် လည်း ငါ့ စ ကား ကို နား မ ထောင် ကြ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဘေ ဘီ လုံ မြို့ သို့ ငါ နှင် ထုတ် လိုက် ၍ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သူ အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။

^၂၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က သင် တို့ အား ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော ကော လာ ယ ၏ သား အာ ဟပ် နှင့် မာ သေ ယ ၏ သား ဇေ ဒ ကိ တို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ မင်း ကြီး လက် ထဲ သို့ ငါ အပ် လိုက် မည်။ ထို ဘု ရင် သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ မျက် စိ ရှေ့ ၌ ပင် ကွပ် မျက် လိမ့် မည်။ ^၂၂ ထို သူ တို့ ကြောင့် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ရှိ ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ သော ယု ဒ လူ အ ပေါင်း တို့ က ‘ဇေ ဒ ကိ နှင့် အာ ဟပ် ကို ဘေ ဘီ လုံ ဘု ရင် မီး ရှို့ သတ် သ ကဲ့ သို့ သင့် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု ပါ စေ’ ဟု အ ချင်း ချင်း ကျိန် ဆဲ ရာ တွင် ခိုင်း နှိုင်း ကျိန် ဆဲ ကြ လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၌ ယုတ် ညံ့ သော အ မှု ကို ပြု ကြ ၏။ အိမ် နီး ချင်း တို့ ၏ မ ယား နှင့် အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် ကြ ၏။ ငါ မ မိန့် မှာ ဘဲ ငါ့ နာ မ ဖြင့် မ ဟုတ် မ မှန် သော စ ကား ကို ပြော ဆို ကြ ၏။ ငါ သည် သိ ၏။ ငါ သည် သက် သေ ဖြစ် ၏ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပါ ရှိ ၏။

^၂၄ သင် သည် န ဟေ လံ အ မျိုး ရှေ မာ ယ အား၊ ^၂၅ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မာ သေ ယ ၏ သား ဇေ ဖ နိ မှ စ ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ပေါင်း တို့ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ ထံ သို့ သင့် နာ မည် ဖြင့် စာ ပို့ ၍၊ ^၂၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယော ယ ဒ နေ ရာ တွင် သင့် ကို ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ဖြစ် ခန့် ထား တော် မူ ပြီ။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ကို ကြီး ကြပ် ရ သူ ဖြစ် ပြီ။ ပ ရော ဖက် အ ယောင် ဆောင် သော သူ ရူး ရှိ သ မျှ တို့ ကို အ ချုပ် ထဲ တွင် ထိပ် ခတ် ထား ရ မည် ဟု သင် ဆို လေ ပြီ။ ^၂၇ ယ ခု သင် တို့ တွင် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော နေ သော အာ န သုတ် မြို့ သား ယေ ရ မိ ကို အ ဘယ် ကြောင့် မ ဆုံး မ သ နည်း။ ^၂၈ သူ က ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် ရှိ သော ငါ တို့ ထံ သို့ စာ ပို့ ပြီး ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တွင် ကြာ မြင့် စွာ နေ ရ ဦး မည်။ ထို ကြောင့် အိမ် ကို ဆောက် ၍ နေ ထိုင် ကြ လော့။ ဥ ယျာဉ် များ ၌ စိုက် ပျိုး ၍ အ သီး အ နှံ ကို စား ကြ လော့ ဟု ဆို လေ ပြီ တ ကား’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု ပြော ကြား လော့။ ^၂၉ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဇေ ဖ နိ သည် ထို စာ ကို ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ အား ဖတ် ပြ လေ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် ယေ ရ မိ ထံ သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ၍၊ ^၃၁ “သုံ့ ပန်း အား လုံး တို့ အား ဤ သို့ မှာ လိုက် လော့။ န ဟေ လံ ရွာ သား ရှေ မာ ယ နှင့် ပတ် သက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ရှေ မာ ယ သည် သင် တို့ ကို ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော လေ ပြီ။ သူ့ ကို ငါ စေ လွှတ် သည် မ ဟုတ်။ သူ သည် သင် တို့ အား မု သား ကို ကိုး စား စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က န ဟေ လံ အ မျိုး ရှေ မာ ယ သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ပြော ဆို သော ကြောင့် ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ နှင့် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ ကို ဒဏ် ခတ် မည်။ ဤ လူ မျိုး ထဲ တွင် သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တစ် ယောက် မျှ အ သက် ရှင် နေ ထိုင် ရ မည် မ ဟုတ် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ လူ မျိုး တော် အ တွက် ငါ ပြု ပေး သော ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ ကို သူ တို့ ခံ စား ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

29

¹ Now these are the words of the letter that Jeremiah the prophet sent from Jerusalem to the residue of the elders of the captivity, and to the priests, to the prophets, and to all the people whom Nebuchadnezzar had carried away captive from Jerusalem to Babylon, ² (after Jeconiah the king, the queen mother, the eunuchs, the princes of Judah and Jerusalem, the craftsmen, and the smiths had departed from Jerusalem), ³ by the hand of Elasah the son of Shaphan and Gemariah the son of Hilkiah, (whom Zedekiah king of Judah sent to Babylon to Nebuchadnezzar king of Babylon). It said:

⁴ Yahweh of Armies, the God of Israel, says to all the captives whom I have caused to be carried away captive from Jerusalem to Babylon: ⁵ “Build houses and dwell in them. Plant gardens and eat their fruit. ⁶ Take wives and father sons and daughters. Take wives for your sons, and give your daughters to husbands, that they may bear sons and daughters. Multiply there, and don’t be diminished. ⁷ Seek the peace of the city where I have caused you to be carried away captive, and pray to Yahweh for it; for in its peace you will have peace.”

⁸ For Yahweh of Armies, the God of Israel says: “Don’t let your prophets who are among you and your diviners deceive you. Don’t listen to your dreams which you cause to be dreamed. ⁹ For they prophesy falsely to you in my name. I have not sent them,” says Yahweh.

¹⁰ For Yahweh says, “After seventy years are accomplished for Babylon, I will visit you and perform my good word toward you, in causing you to return to this place. ¹¹ For I know the thoughts that I think toward you,” says Yahweh, “thoughts of peace, and not of evil, to give you hope and a future. ¹² You shall call on me, and you shall go and pray to me, and I will listen to you. ¹³ You shall seek me and find me, when you search for me with all your heart. ¹⁴ I will be found by you,” says Yahweh, “and I will turn again your captivity, and I will gather you from all the nations, and from all the places where I have driven you, says Yahweh. I will bring you again to the place from where I caused you to be carried away captive.”

¹⁵ Because you have said, “Yahweh has raised us up prophets in Babylon,” ¹⁶ Yahweh says concerning the king who sits on David’s throne, and concerning all the people who dwell in this city, your brothers who haven’t gone with you into captivity, ¹⁷ Yahweh of Armies says: “Behold, I will send on them the sword, the famine, and the pestilence, and will make them like rotten figs that can’t be eaten, they are so bad. ¹⁸ I will pursue after them with the sword, with the famine, and with the pestilence, and will deliver them to be tossed back and forth among all the kingdoms of the earth, to be an object of horror, an astonishment, a hissing, and a reproach among all the nations where I have driven them, ¹⁹ because they have not listened to my words,” says Yahweh, “with which I sent to them my servants the prophets, rising up early and sending them; but you would not hear,” says Yahweh.

²⁰ Hear therefore Yahweh’s word, all you captives whom I have sent away from Jerusalem to Babylon.

²¹ Yahweh of Armies, the God of Israel, says concerning Ahab the son of Kolaiah, and concerning Zedekiah the son of Maaseiah, who prophesy a lie to you in my name: “Behold, I will deliver them into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon; and he will kill them before your eyes. ²² A curse will be taken up about them by all the captives of Judah who are in Babylon, saying, ‘Yahweh make you like Zedekiah and like Ahab, whom the king of Babylon roasted in the fire;’ ²³ because they have done foolish things in Israel, and have committed adultery with their neighbors’ wives, and have spoken words in my name falsely, which I didn’t command them. I am he who knows, and am witness,” says Yahweh.

²⁴ Concerning Shemaiah the Nehelamite you shall speak, saying, ²⁵ “Yahweh of Armies, the God of Israel, says, ‘Because you have sent letters in your own name to all the people who are at Jerusalem, and to Zephaniah the son of Maaseiah, the priest, and to all the priests, saying, ²⁶ “Yahweh has made you priest in the place of Jehoiada the priest, that there may be officers in Yahweh’s house, for every man who is crazy and makes himself a prophet, that you should put him in the stocks and in shackles. ²⁷ Now therefore, why have you not rebuked Jeremiah of Anathoth, who makes himself a prophet to you, ²⁸ because he has sent to us in Babylon, saying, The captivity is long. Build houses, and dwell in them. Plant gardens, and eat their fruit?” ’ ” ²⁹ Zephaniah the priest read this letter in the hearing of Jeremiah the prophet.

³⁰ Then Yahweh’s word came to Jeremiah, saying, ³¹ “Send to all of the captives, saying, ‘Yahweh says concerning Shemaiah the Nehelamite: “Because Shemaiah has prophesied to you, and I didn’t send him, and he has caused you to trust in a lie,” ³² therefore Yahweh says, “Behold, I will punish Shemaiah the Nehelamite and his offspring. He will not have a man to dwell among this people. He won’t see the good that I will do to my people,” says Yahweh, “because he has spoken rebellion against Yahweh.” ’ ”