၂၆

^၁ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း တက် စ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ ဤ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ၏။ ^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း ၌ ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ လာ ရောက် ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ သော ယု ဒ ပြည် သူ ပြည် သား အား လုံး တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆင့် ဆို လော့။ စ ကား တစ် ခွန်း ကို မျှ မ ချန် ထား နှင့်။ ^၃ သူ တို့ သည် နား ထောင် ၍ သူ တို့ ၏ မ ကောင်း သော လမ်း မှ အ သီး သီး ပြန် လှည့် ကောင်း ပြန် လှည့် ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် လည်း သူ တို့ ၏ ဆိုး ညစ် သော လုပ် ရပ် များ ကြောင့် သူ တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော အ ကြံ အ စည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ တစ် ဖန် သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ စ ကား ကို သင် တို့ နား မ ‌ထောင်၊ သင် တို့ ကို ငါ ချ ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက်၊ ^၅ သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ ငါ ၏ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ ကို ငါ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ၍ ဆင့် ဆို စေ သော် လည်း သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သင် တို့ နား မ ‌ထောင် လျှင်၊ ^၆ ဤ အိမ် တော် ကို ရှိ လော အ ရပ် ကဲ့ သို့ ငါ ဖြစ် စေ မည်။ ဤ မြို့ ကို လည်း မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကျိန် ဆဲ ရာ မြို့ ဖြစ် စေ မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လော့။

^၇ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ထဲ ၌ ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို သော စ ကား ကို ကြား ကြ ၏။ ^၈ ယေ ရ မိ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား ဆင့် ဆို ပြီး သော အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ဖမ်း ဆီး ၍ “သင် သည် မု ချ သေ ရ မည်။ ^၉ ‘ဤ အိမ် တော် သည် ရှိ လော အ ရပ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ သည် နေ ထိုင် သော သူ မ ရှိ ဘဲ တိတ် ဆိတ် ခြောက် ကပ် လိမ့် မည်’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ရ သ နည်း” ဟု ဆို ပြီး လျှင် လူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အိမ် တော် ၌ ယေ ရ မိ ထံ ဝိုင်း အုံ လာ ကြ ၏။

^၁၀ ထို အ ကြောင်း တို့ ကို ယု ဒ လူ မျိုး မှူး မတ် တို့ ကြား ကြ သော အ ခါ ရှင် ဘု ရင် ၏ နန်း တော် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ တက် လာ ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တံ ခါး သစ် အ ဝင် ဝ ၌ ထိုင် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ က မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ နား နှင့် ဆတ် ဆတ် ကြား ကြ သည့် အ တိုင်း သူ သည် ဤ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော ကြောင့် သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် သည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၂ ယေ ရ မိ က လည်း မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ အိမ် တော် နှင့် ဤ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော စ ကား ကို သင် တို့ အ လုံး စုံ ကြား ရ ပြီ။ ထို သို့ ဟော ပြော ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။ ^၁၃ ထို့ ကြောင့် ယ ခု သင် တို့ ၏ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို ပြု ပြင် ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ရာ မှ စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ မည်။ ^၁၄ ငါ သည် သင် တို့ ၏ လက် ထဲ တွင် ရှိ ၏။ ကောင်း သည်၊ မှန် သည် ဟု သင် တို့ ထင် သည့် အ တိုင်း ငါ့ ကို ပြု ကြ လော့။ ^၁၅ အ ကယ် စင် စစ် ဤ စ ကား အ လုံး စုံ ကို သင် တို့ အား ကြား ပြော ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို သတ် လျှင် သင် တို့ နှင့် တ ကွ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် အ ပြစ် မဲ့ သော သူ အား သတ် သော အ ပြစ် သင့် လိမ့် မည် ကို သိ မှတ် ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ မှူး မတ် တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ အား “ဤ သူ သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ငါ တို့ အား ဟော ပြော သည် ဖြစ် ၍ သေ ဒဏ် မ ခံ ထိုက် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၇ ပြည် သား သက် ကြီး ဝါ ကြီး အ ချို့ တို့ က လည်း ထ ၍ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၁၈ “ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် မော ရ ရှက် မြို့ သား မိက္ခာ က ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား ‘ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဇိ အုန် တောင် သည် လယ် ကဲ့ သို့ ထွန် ယက် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သည် အ ပြို အ ပျက် ပုံ ဖြစ် လိမ့် မည်။ အိမ် တော် တည် ရာ တောင် သည် တော အုပ် ဖြစ် လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့်‌ တော် မူ သည်’ ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ သည် ကို၊ ^၁၉ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ထို ပ ရော ဖက် ကို သတ် ခဲ့ သ လော။ ထို ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မျက် နှာ တော် ကို ရှာ သော ကြောင့် သူ တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ သည် မ ဟုတ်‌ လော။ ငါ တို့ မူ ကား ငါ တို့ အ ပေါ် ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ကျ ရောက် စေ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ပ ရော ဖက် ပြု သော သူ တစ် ယောက် ရှိ သေး ၏။ ထို သူ ကား ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ မှ ရှေ မာ ယ ၏ သား ဥ ရိ ယ ဖြစ် ၏။ သူ သည် ယေ ရ မိ ဟော ပြော သော စ ကား နှင့် တစ် ထပ် တည်း ဤ မြို့ ဤ ပြည် ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ ၏။ ^၂၁ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နှင့် မှူး မတ် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ ဟော ပြော သော စ ကား များ ကို ကြား ကြ ၏။ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် သည် သူ့ ကို သတ် ရန် ရှာ ကြံ လေ ၏။ ထို သ တင်း ကို ဥ ရိ ယ ကြား သော အ ခါ ကြောက် ရွံ့ ၍ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ထွက် ပြေး သွား ၏။ ^၂၂ ထို အ ခါ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဗော် ၏ သား ဧ လ နာ သန် နှင့် အ တူ လူ အ ချို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ လိုက် စေ ၍၊ ^၂၃ ထို သူ တို့ သည် ဥ ရိ ယ အား အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ထံ သို့ ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ၍ သူ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို အ များ ပြည် သူ သင်္ချိုင်း ၌ ပစ် ထား လေ ၏။

^၂၄ သို့ ရာ တွင် ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ သည် ယေ ရ မိ ကို ကာ ကွယ် ပေး သ ဖြင့် သူ့ ကို သတ် မည့် သူ တို့ လက် မှ သူ လွတ် မြောက် လေ ၏။

26

¹ In the beginning of the reign of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, this word came from Yahweh: ² “Yahweh says: ‘Stand in the court of Yahweh’s house, and speak to all the cities of Judah which come to worship in Yahweh’s house, all the words that I command you to speak to them. Don’t omit a word. ³ It may be they will listen, and every man turn from his evil way, that I may relent from the evil which I intend to do to them because of the evil of their doings.’ ”

⁴ You shall tell them, “Yahweh says: ‘If you will not listen to me, to walk in my law which I have set before you, ⁵ to listen to the words of my servants the prophets whom I send to you, even rising up early and sending them—but you have not listened— ⁶ then I will make this house like Shiloh, and will make this city a curse to all the nations of the earth.’ ”

⁷ The priests and the prophets and all the people heard Jeremiah speaking these words in Yahweh’s house. ⁸ When Jeremiah had finished speaking all that Yahweh had commanded him to speak to all the people, the priests and the prophets and all the people seized him, saying, “You shall surely die! ⁹ Why have you prophesied in Yahweh’s name, saying, ‘This house will be like Shiloh, and this city will be desolate, without inhabitant’?” All the people were crowded around Jeremiah in Yahweh’s house.

¹⁰ When the princes of Judah heard these things, they came up from the king’s house to Yahweh’s house; and they sat in the entry of the new gate of Yahweh’s house. ¹¹ Then the priests and the prophets spoke to the princes and to all the people, saying, “This man is worthy of death, for he has prophesied against this city, as you have heard with your ears.”

¹² Then Jeremiah spoke to all the princes and to all the people, saying, “Yahweh sent me to prophesy against this house and against this city all the words that you have heard. ¹³ Now therefore amend your ways and your doings, and obey Yahweh your God’s voice; then Yahweh will relent from the evil that he has pronounced against you. ¹⁴ But as for me, behold, I am in your hand. Do with me what is good and right in your eyes. ¹⁵ Only know for certain that if you put me to death, you will bring innocent blood on yourselves, on this city, and on its inhabitants; for in truth Yahweh has sent me to you to speak all these words in your ears.”

¹⁶ Then the princes and all the people said to the priests and to the prophets: “This man is not worthy of death; for he has spoken to us in the name of Yahweh our God.”

¹⁷ Then certain of the elders of the land rose up, and spoke to all the assembly of the people, saying, ¹⁸ “Micah the Morashtite prophesied in the days of Hezekiah king of Judah; and he spoke to all the people of Judah, saying, ‘Yahweh of Armies says: “ ‘Zion will be plowed as a field, and Jerusalem will become heaps, and the mountain of the house as the high places of a forest.’ ¹⁹ Did Hezekiah king of Judah and all Judah put him to death? Didn’t he fear Yahweh, and entreat the favor of Yahweh, and Yahweh relented of the disaster which he had pronounced against them? We would commit great evil against our own souls that way!”

²⁰ There was also a man who prophesied in Yahweh’s name, Uriah the son of Shemaiah of Kiriath Jearim; and he prophesied against this city and against this land according to all the words of Jeremiah. ²¹ When Jehoiakim the king, with all his mighty men and all the princes heard his words, the king sought to put him to death; but when Uriah heard it, he was afraid, and fled, and went into Egypt. ²² Then Jehoiakim the king sent Elnathan the son of Achbor and certain men with him into Egypt. ²³ They fetched Uriah out of Egypt and brought him to Jehoiakim the king, who killed him with the sword and cast his dead body into the graves of the common people.

²⁴ But the hand of Ahikam the son of Shaphan was with Jeremiah, so that they didn’t give him into the hand of the people to put him to death.

၂၆

^၁ ယော ရှိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နန်း တက် စ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် မှ ဤ နှုတ် က ပတ် တော် ရောက် လာ ၏။ ^၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ဝင်း ၌ ရပ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ လာ ရောက် ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ သော ယု ဒ ပြည် သူ ပြည် သား အား လုံး တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆင့် ဆို လော့။ စ ကား တစ် ခွန်း ကို မျှ မ ချန် ထား နှင့်။ ^၃ သူ တို့ သည် နား ထောင် ၍ သူ တို့ ၏ မ ကောင်း သော လမ်း မှ အ သီး သီး ပြန် လှည့် ကောင်း ပြန် လှည့် ကြ လိမ့် မည်။ ငါ သည် လည်း သူ တို့ ၏ ဆိုး ညစ် သော လုပ် ရပ် များ ကြောင့် သူ တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟူ သော အ ကြံ အ စည် မှ စိတ် ပြောင်း လဲ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄ တစ် ဖန် သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ စ ကား ကို သင် တို့ နား မ ‌ထောင်၊ သင် တို့ ကို ငါ ချ ပေး ထား သော ပ ညတ် တ ရား အ တိုင်း မ လိုက် လျှောက်၊ ^၅ သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ ငါ ၏ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ ကို ငါ အ ကြိမ် ကြိမ် စေ လွှတ် ၍ ဆင့် ဆို စေ သော် လည်း သူ တို့ ၏ စ ကား ကို သင် တို့ နား မ ‌ထောင် လျှင်၊ ^၆ ဤ အိမ် တော် ကို ရှိ လော အ ရပ် ကဲ့ သို့ ငါ ဖြစ် စေ မည်။ ဤ မြို့ ကို လည်း မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကျိန် ဆဲ ရာ မြို့ ဖြစ် စေ မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆင့် ဆို လော့။

^၇ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် ထဲ ၌ ယေ ရ မိ ဆင့် ဆို သော စ ကား ကို ကြား ကြ ၏။ ^၈ ယေ ရ မိ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သော စ ကား အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား ဆင့် ဆို ပြီး သော အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ နှင့် လူ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ့ ကို ဖမ်း ဆီး ၍ “သင် သည် မု ချ သေ ရ မည်။ ^၉ ‘ဤ အိမ် တော် သည် ရှိ လော အ ရပ် ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ဤ မြို့ သည် နေ ထိုင် သော သူ မ ရှိ ဘဲ တိတ် ဆိတ် ခြောက် ကပ် လိမ့် မည်’ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ရ သ နည်း” ဟု ဆို ပြီး လျှင် လူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အိမ် တော် ၌ ယေ ရ မိ ထံ ဝိုင်း အုံ လာ ကြ ၏။

^၁၀ ထို အ ကြောင်း တို့ ကို ယု ဒ လူ မျိုး မှူး မတ် တို့ ကြား ကြ သော အ ခါ ရှင် ဘု ရင် ၏ နန်း တော် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် သို့ တက် လာ ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အိမ် တော် တံ ခါး သစ် အ ဝင် ဝ ၌ ထိုင် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ က မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “သင် တို့ နား နှင့် ဆတ် ဆတ် ကြား ကြ သည့် အ တိုင်း သူ သည် ဤ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော ကြောင့် သေ ဒဏ် ခံ ထိုက် သည်” ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

^၁၂ ယေ ရ မိ က လည်း မှူး မတ် များ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ အား “ဤ အိမ် တော် နှင့် ဤ မြို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော သော စ ကား ကို သင် တို့ အ လုံး စုံ ကြား ရ ပြီ။ ထို သို့ ဟော ပြော ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။ ^၁၃ ထို့ ကြောင့် ယ ခု သင် တို့ ၏ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို ပြု ပြင် ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ သို့ ပြု လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ ပေါ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် စေ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ရာ မှ စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ မည်။ ^၁၄ ငါ သည် သင် တို့ ၏ လက် ထဲ တွင် ရှိ ၏။ ကောင်း သည်၊ မှန် သည် ဟု သင် တို့ ထင် သည့် အ တိုင်း ငါ့ ကို ပြု ကြ လော့။ ^၁၅ အ ကယ် စင် စစ် ဤ စ ကား အ လုံး စုံ ကို သင် တို့ အား ကြား ပြော ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို သတ် လျှင် သင် တို့ နှင့် တ ကွ ဤ မြို့ နှင့် မြို့ သူ မြို့ သား တို့ သည် အ ပြစ် မဲ့ သော သူ အား သတ် သော အ ပြစ် သင့် လိမ့် မည် ကို သိ မှတ် ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ မှူး မတ် တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား တို့ က ယဇ် ပု ရော ဟိတ် နှင့် ပ ရော ဖက် တို့ အား “ဤ သူ သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ငါ တို့ အား ဟော ပြော သည် ဖြစ် ၍ သေ ဒဏ် မ ခံ ထိုက် ပါ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၁၇ ပြည် သား သက် ကြီး ဝါ ကြီး အ ချို့ တို့ က လည်း ထ ၍ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ အား၊ ^၁၈ “ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် မော ရ ရှက် မြို့ သား မိက္ခာ က ယု ဒ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား ‘ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဇိ အုန် တောင် သည် လယ် ကဲ့ သို့ ထွန် ယက် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သည် အ ပြို အ ပျက် ပုံ ဖြစ် လိမ့် မည်။ အိမ် တော် တည် ရာ တောင် သည် တော အုပ် ဖြစ် လိမ့် မည် ဟူ ၍ မိန့်‌ တော် မူ သည်’ ဟု ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ သည် ကို၊ ^၁၉ ယု ဒ ဘု ရင် ဟေ ဇ ကိ မင်း ကြီး နှင့် ယု ဒ လူ မျိုး တို့ သည် ထို ပ ရော ဖက် ကို သတ် ခဲ့ သ လော။ ထို ဘု ရင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မျက် နှာ တော် ကို ရှာ သော ကြောင့် သူ တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် စေ မည့် ဘေး အန္တ ရာယ် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် ပြောင်း လဲ တော် မူ သည် မ ဟုတ်‌ လော။ ငါ တို့ မူ ကား ငါ တို့ အ ပေါ် ကြောက် မက် ဖွယ် ဘေး အန္တ ရာယ် ကို ကျ ရောက် စေ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ဖြင့် ပ ရော ဖက် ပြု သော သူ တစ် ယောက် ရှိ သေး ၏။ ထို သူ ကား ကိ ရ ယတ် ယာ ရိမ် မြို့ မှ ရှေ မာ ယ ၏ သား ဥ ရိ ယ ဖြစ် ၏။ သူ သည် ယေ ရ မိ ဟော ပြော သော စ ကား နှင့် တစ် ထပ် တည်း ဤ မြို့ ဤ ပြည် ကို ဆန့် ကျင် ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ဟော ပြော ခဲ့ ၏။ ^၂၁ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး နှင့် မှူး မတ် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် သူ ဟော ပြော သော စ ကား များ ကို ကြား ကြ ၏။ ထို အ ခါ ရှင် ဘု ရင် သည် သူ့ ကို သတ် ရန် ရှာ ကြံ လေ ၏။ ထို သ တင်း ကို ဥ ရိ ယ ကြား သော အ ခါ ကြောက် ရွံ့ ၍ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ထွက် ပြေး သွား ၏။ ^၂၂ ထို အ ခါ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး သည် အာ ခ ဗော် ၏ သား ဧ လ နာ သန် နှင့် အ တူ လူ အ ချို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ လိုက် စေ ၍၊ ^၂၃ ထို သူ တို့ သည် ဥ ရိ ယ အား အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယော ယ ကိမ် မင်း ကြီး ထံ သို့ ဖမ်း ဆီး ခေါ် ဆောင် လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ရှင် ဘု ရင် သည် သူ့ ကို ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် ၍ သူ ၏ ကိုယ် ခန္ဓာ ကို အ များ ပြည် သူ သင်္ချိုင်း ၌ ပစ် ထား လေ ၏။

^၂၄ သို့ ရာ တွင် ရှာ ဖန် ၏ သား အ ဟိ ကံ သည် ယေ ရ မိ ကို ကာ ကွယ် ပေး သ ဖြင့် သူ့ ကို သတ် မည့် သူ တို့ လက် မှ သူ လွတ် မြောက် လေ ၏။

26

¹ In the beginning of the reign of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, this word came from Yahweh: ² “Yahweh says: ‘Stand in the court of Yahweh’s house, and speak to all the cities of Judah which come to worship in Yahweh’s house, all the words that I command you to speak to them. Don’t omit a word. ³ It may be they will listen, and every man turn from his evil way, that I may relent from the evil which I intend to do to them because of the evil of their doings.’ ”

⁴ You shall tell them, “Yahweh says: ‘If you will not listen to me, to walk in my law which I have set before you, ⁵ to listen to the words of my servants the prophets whom I send to you, even rising up early and sending them—but you have not listened— ⁶ then I will make this house like Shiloh, and will make this city a curse to all the nations of the earth.’ ”

⁷ The priests and the prophets and all the people heard Jeremiah speaking these words in Yahweh’s house. ⁸ When Jeremiah had finished speaking all that Yahweh had commanded him to speak to all the people, the priests and the prophets and all the people seized him, saying, “You shall surely die! ⁹ Why have you prophesied in Yahweh’s name, saying, ‘This house will be like Shiloh, and this city will be desolate, without inhabitant’?” All the people were crowded around Jeremiah in Yahweh’s house.

¹⁰ When the princes of Judah heard these things, they came up from the king’s house to Yahweh’s house; and they sat in the entry of the new gate of Yahweh’s house. ¹¹ Then the priests and the prophets spoke to the princes and to all the people, saying, “This man is worthy of death, for he has prophesied against this city, as you have heard with your ears.”

¹² Then Jeremiah spoke to all the princes and to all the people, saying, “Yahweh sent me to prophesy against this house and against this city all the words that you have heard. ¹³ Now therefore amend your ways and your doings, and obey Yahweh your God’s voice; then Yahweh will relent from the evil that he has pronounced against you. ¹⁴ But as for me, behold, I am in your hand. Do with me what is good and right in your eyes. ¹⁵ Only know for certain that if you put me to death, you will bring innocent blood on yourselves, on this city, and on its inhabitants; for in truth Yahweh has sent me to you to speak all these words in your ears.”

¹⁶ Then the princes and all the people said to the priests and to the prophets: “This man is not worthy of death; for he has spoken to us in the name of Yahweh our God.”

¹⁷ Then certain of the elders of the land rose up, and spoke to all the assembly of the people, saying, ¹⁸ “Micah the Morashtite prophesied in the days of Hezekiah king of Judah; and he spoke to all the people of Judah, saying, ‘Yahweh of Armies says: “ ‘Zion will be plowed as a field, and Jerusalem will become heaps, and the mountain of the house as the high places of a forest.’ ¹⁹ Did Hezekiah king of Judah and all Judah put him to death? Didn’t he fear Yahweh, and entreat the favor of Yahweh, and Yahweh relented of the disaster which he had pronounced against them? We would commit great evil against our own souls that way!”

²⁰ There was also a man who prophesied in Yahweh’s name, Uriah the son of Shemaiah of Kiriath Jearim; and he prophesied against this city and against this land according to all the words of Jeremiah. ²¹ When Jehoiakim the king, with all his mighty men and all the princes heard his words, the king sought to put him to death; but when Uriah heard it, he was afraid, and fled, and went into Egypt. ²² Then Jehoiakim the king sent Elnathan the son of Achbor and certain men with him into Egypt. ²³ They fetched Uriah out of Egypt and brought him to Jehoiakim the king, who killed him with the sword and cast his dead body into the graves of the common people.

²⁴ But the hand of Ahikam the son of Shaphan was with Jeremiah, so that they didn’t give him into the hand of the people to put him to death.