၂

^၁ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကြား သိ အောင် သွား ၍ ဟစ် အော် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ ‘သင် ငယ် ရွယ် စဉ် က ငါ့ အ ပေါ် မေတ္တာ ထား ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ သ တို့ သ မီး အ ချစ် နှင့် ချစ် ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မြေ ရိုင်း မြေ ကော တော ကန္တာ ရ ၌ ငါ့ နောက် လိုက် ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း ငါ အောက် မေ့ ၏။ ^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး၊ ကိုယ် တော် ၏ အ သီး အ နှံ တို့ တွင် အ သီး ဦး ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ဝါး မျို သော သူ အ ပေါင်း တို့ အ ပေါ် အ ပြစ် သက် ရောက် မည်၊ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၄ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် စု အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ငါ ၌ မည် သည့် မ တ ရား မှု ကို တွေ့ ၍ ငါ နှင့် ဝေး ဝေး နေ ကြ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ နောက် သို့ လိုက် ၍ အ သုံး မ ကျ သော သူ ဖြစ် ကြ သ နည်း။ ^၆ သူ တို့ က ‘ငါ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ပြီး လျှင် ချောက် ပေါ များ သော သဲ ကန္တာ ရ၊ ခြောက် သွေ့ ၍ သေ မင်း အ ရိပ် လွှမ်း မိုး ရာ၊ နေ ထိုင် သွား လာ သူ မ ရှိ ရာ တော ကန္တာ ရ တစ် လျှောက် ပို့ ‌ဆောင် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘယ် မှာ နည်း’ ဟု မ မေး ကြ။ ^၇ ကောင်း သော အ သီး အ နှံ တို့ ကို စား ရ မည့် အ ကြောင်း သင် တို့ အား သီး နှံ ဖြစ် ထွန်း သော ပြည် သို့ ငါ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။ သို့ သော် သင် တို့ ရောက် လာ ၍ ငါ့ ပြည် ကို ညစ် ညူး စေ ကြ ၏။ အ မွေ ပြည် ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် စေ ကြ ၏။ ^၈ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ က လည်း ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘယ် မှာ နည်း’ ဟု မ မေး ကြ။ ပ ညတ် တ ရား ကို စွဲ ကိုင် သော သူ တို့ သည် ငါ့ ကို မ သိ ကြ။ အုပ် ချုပ် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား ကို အ မှီ ပြု ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ကြ ၏။ အ ကျိုး မ ပေး သော အ ရာ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။

^၉ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ကို စွဲ ချက် တင် မည်။ သင် တို့ ၏ သား မြေး တို့ ကို လည်း စွဲ ချက် တင် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ “ဆိုက် ပ ရပ် ကမ်း ရိုး တန်း ဒေ သ များ ကို ဖြတ် ၍ ကြည့် ရှု လော့။ ကေ ဒါ ပြည် သို့ လူ လွှတ် ၍ အ သေ အ ချာ စူး စမ်း စေ လော့။ ဤ သို့ ဖြစ် ခဲ့ ဖူး ပြီ လော။ ^၁၁ လူ မျိုး ခြား တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို ပင် အ လဲ အ လှယ် ပြု ဖူး ကြ သ လော။ ငါ့ လူ မျိုး တို့ မူ ကား မိ မိ တို့ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ကို အ ကျိုး မ ပေး သော အ ရာ နှင့် အ လဲ အ လှယ် ပြု ကြ လေ ပြီ။ ^၁၂ အို မိုး ကောင်း ကင်၊ ဤ အ မှု အ ရာ ၌ တုန် လှုပ် ချောက် ချား လျက် နေ လော့။ အ လွန် ကြောက် လန့် လျက်၊ မှင် တက် လျက် နေ လော့” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၃ “အ ကယ် စင် စစ် ငါ့ လူ မျိုး တော် သည် မ ကောင်း မှု နှစ် မျိုး ကို ပြု ကြ ပြီ။ သက် စမ်း ရေ တွင်း ဖြစ် သည့် ငါ့ ကို စွန့် ပယ် ကြ ပြီ။ ရေ ကန် များ ကို တူး ကြ ပြီ။ ထို ရေ ကန် တို့ သည် ကွဲ အက် သ ဖြင့် ရေ လှောင် ၍ မ ရ။

^၁၄ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ကျွန် ဖြစ် သ လော၊ ကျွန် သ ပေါက် ဖြစ် သ လော။ အ ဘယ် ကြောင့် လု ယူ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ သ နည်း။ ^၁၅ သူ့ ကို ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ဟိန်း ဟောက် ကြ ပြီ၊ မာန် ဖီ ကြ ပြီ။ သူ ၏ ပြည် ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ ကြ ပြီ။ သူ ၏ မြို့ တို့ သည် ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ ၍ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ တော့ ပြီ။ ^၁၆ မင် ဖစ် မြို့ သား၊ တာ ပ နက် မြို့ သား တို့ သည် လည်း သင် ၏ ဦး ထိပ် ကို ထိုး ဖောက် ကြ ပြီ။ ^၁၇ သင့် ကို လမ်း ခ ရီး ၌ ပို့ ဆောင် ခဲ့ စဉ် က သင် ၏ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် စွန့် ပယ် သော ကြောင့် သင် ၌ ဤ သို့ ဖြစ် ရ သည် မ ဟုတ် လော။

^၁၈ ယ ခု ရှိ ဟော ရ မြစ် ရေ ကို သောက် ဖို့ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သင် သွား သည် မှာ အ ဘယ် အ တွက် နည်း။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ ရေ ကို သောက် ဖို့ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် သို့ သင် သွား သည် မှာ အ ဘယ် အ တွက် နည်း။ ^၁၉ သင် ၏ မ ကောင်း မှု သည် သင့် ကို အ ပြစ် ဒဏ် ပေး လိမ့် မည်။ သင် ၏ လမ်း လွဲ ဖောက် ပြန် မှု သည် သင့် ကို ဆုံး မ လိမ့် မည်။ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ခြင်း၊ ငါ့ ကို မ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သည် ဆိုး သော အ မှု၊ ခါး သီး သော အ မှု ဖြစ် သည် ကို သိ မှတ် လော့” ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ “ရှေး ကာ လ ၌ သင် ၏ ထမ်း ပိုး ကို ငါ ချိုး ၍ သင် ၏ အ ချည် အ နှောင် တို့ ကို ငါ ဖြတ် ခဲ့ ၏။ သင် က ‘အ ကျွန်ုပ် ဝတ် မ ပြု ပါ’ ဟု ဆို ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ရှိ ရှိ သ မျှ ကုန်း မြင့် ပေါ် တွင် လည်း ကောင်း၊ ရှိ ရှိ သ မျှ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် အောက် တွင် လည်း ကောင်း ပြည့် တန် ဆာ လုပ် ၏။ ^၂၁ ငါ သည် သင့် ကို အ ရည် အ သွေး အ ကောင်း ဆုံး မျိုး စေ့ မှ အ ကောင်း ဆုံး စ ပျစ် ပင် အ ဖြစ် စိုက် ပျိုး ခဲ့ ၏။ သို့ သော် သင် သည် စ ပျစ် ရိုင်း ပင် အ ဖြစ် မည် သို့ ပေါက် လာ ရ သ နည်း။ ^၂၂ သင် သည် သင့် ကို သင် ပြာ ရည် နှင့် မည် မျှ ဆေး ကြော သည် ဖြစ် စေ၊ ဆပ် ပြာ မည် မျှ သုံး သည် ဖြစ် စေ သင် ၏ ဒု စ ရိုက် သည် ငါ့ ရှေ့ ၌ စွန်း ထင်း လျက် ရှိ သည်” ဟု ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၃ “သင် က ‘ငါ သည် မ ညစ် ညူး၊ ဗာ လ ဘု ရား တို့ နောက် သို့ မ လိုက်’ ဟု မည် သို့ ဆို နိုင် သ နည်း။ ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ ၌ သင် ပြု ခဲ့ သော အ မှု ကို ကြည့် လော့။ သင် ပြု ခဲ့ သော အ ရာ ကို သိ မှတ် လော့။ သင် သည် လမ်း ပေါ် ၌ ဟို ဟို သည် သည် ပြေး လွှား သည့် လျင် မြန် သော ကု လား အုတ် မ ပါ တ ကား။ ^၂၄ ရာ ဂ စိတ် ထ ကြွ နေ သော၊ တော ကန္တာ ရ ၌ ကျက် စား နေ သော မြည်း ရိုင်း မ ပါ တ ကား။ မိတ် လိုက် ချိန် ၌ သူ့ ကို အ ဘယ် သူ ထိန်း ချုပ် နိုင် သ နည်း။ မိတ် လိုက် ချိန် ၌ သူ့ ကို အ ပင် ပန်း ခံ ပြီး ရှာ စ ရာ မ လို ဘဲ တွေ့ လိမ့် မည်။ ^၂၅ ‘ဖိ နပ် မ ပါ ဘဲ မ သွား နှင့်၊ အာ ခေါင် မ ခြောက် စေ နှင့်’ ဟု သ တိ ပေး သော် လည်း သင် က ‘မ မျှော် လင့် နှင့်။ သူ စိမ်း ကို ငါ တစ် ကယ် ချစ် မိ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် တော့ မည်’ ဟု ဆို ၏။

^၂၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ သည် ဖမ်း မိ သော သူ ခိုး အ ရှက် ကွဲ သ ကဲ့ သို့ အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၇ သူ တို့ က သစ် ပင် အား ‘အ ကျွန်ုပ် ၏ ဖ ခင်’၊ ကျောက် တုံး အား ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မွေး ဖွား သူ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ငါ့ ကို ကား မျက် နှာ လွှဲ ၍ ကျော ခိုင်း သွား ကြ ၏။ သို့ သော် ဒုက္ခ ရောက် ချိန် ၌ ‘ထ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တော် မူ ပါ’ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ^၂၈ သင့် အ တွက် သင် လုပ် သော ဘု ရား များ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ သင် ဒုက္ခ ရောက် ချိန် ၌ ထို ဘု ရား တို့ သည် သင့် ကို ကယ် တင် နိုင် လျှင် ထ ၍ ကယ် ကြ ပါ စေ။ အို ယု ဒ ပြည်၊ သင့် မြို့ အ ရေ အ တွက် များ သည် နှင့် အ မျှ သင့် ဘု ရား သည် လည်း များ ပါ သည် တ ကား။

^၂၉ အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို ရန် တွေ့ ကြ သ နည်း။ သင် တို့ အား လုံး သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ကြ ပြီ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ “ငါ သည် သင် တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို ဆုံး မ သော် လည်း အ ကျိုး မ ရှိ။ သူ တို့ သည် ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို လက် မ ခံ ကြ။ သင် တို့ ၏ ဓား သည် သွေး ဆာ နေ သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ပ ရော ဖက် များ ကို ဝါး မျို လေ ပြီ။

^၃၁ ယ ခု မျိုး ဆက် တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို ဆင် ခြင် ကြ လော့။ ငါ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ဖို့ တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ဖူး သ‌ လော။ အ မှောင် ထု လွှမ်း သော ပြည် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ဖူး သ လော။ ငါ ၏ လူ မျိုး တော် က ‘ငါ တို့ သည် လွတ် လပ် သော သူ ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် ထံ ပြန် မ လာ တော့ ပါ’ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ကြ သ နည်း။ ^၃၂ အ ပျို က ညာ သည် မိ မိ အ ဆင် တန် ဆာ ကို လည်း ကောင်း၊ သ တို့ သ မီး သည် မိ မိ မင်္ဂ လာ ဆောင် ဝတ် စုံ ကို လည်း ကောင်း မေ့ လျော့ နိုင် မည် လော။ သို့ သော် ငါ ၏ လူ တို့ သည် ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ ငါ့ ကို မေ့ လျော့ ကြ ပြီ။

^၃၃ အ ချစ် ရှာ နည်း ကို သင် ကျွမ်း ကျင် လှ ပါ သည် တ ကား။ ဆိုး သော မိန်း မ တို့ ကို လည်း သင် ၏ နည်း လမ်း တို့ ကို သင် ကြား ပေး ပါ သည် တ ကား။ ^၃၄ အ ပြစ် မဲ့ သော ဆင်း ရဲ သား တို့ ဖောက် ထွင်း သည် ကို သင် မ တွေ့။ သို့ သော် သင့် အ ဝတ် အောက် စွန်း ၌ သူ တို့ ၏ သွေး စွန်း သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ထို သို့ ဖြစ် လျက် နှင့် ပင်၊ ^၃၅ သင် က ‘ငါ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ အ မျက် တော် သည် အ မှန် ပင် ငါ့ ထံ မှ လှည့် သွား ပြီ’ ဟု ဆို ၏။ ငါ သည် ‘အ ပြစ် မ ပြု’ ဟု သင် ဆို သော ကြောင့် သင့် ကို ငါ တ ရား စီ ရင် မည်။ ၁ ယော ၁:၈, ၁၀။

^၃၆ သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ မျှ လောက် လှည့် လည် သွား လာ ၍ သင် ၏ အ ပြု အ မူ ကို ပြောင်း လဲ ရ သ နည်း။ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ရ သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ပြည် အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၇ သင် သည် မိ မိ ခေါင်း ပေါ် ၌ လက် ကို တင် လျက် ထို ပြည် မှ ထွက် သွား ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ကိုး စား သော သူ တို့ ကို ပယ် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ သင် သည် သူ တို့ အား ဖြင့် ကောင်း စား လိမ့် မည် မ ဟုတ်။

2

¹ Yahweh’s word came to me, saying, ² “Go and proclaim in the ears of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says, “I remember for you the kindness of your youth, your love as a bride, how you went after me in the wilderness, in a land that was not sown. ³ Israel was holiness to Yahweh, the first fruits of his increase. All who devour him will be held guilty. Evil will come on them,” ’ says Yahweh.”

⁴ Hear Yahweh’s word, O house of Jacob, and all the families of the house of Israel! ⁵ Yahweh says, “What unrighteousness have your fathers found in me, that they have gone far from me, and have walked after worthless vanity, and have become worthless? ⁶ They didn’t say, ‘Where is Yahweh who brought us up out of the land of Egypt, who led us through the wilderness, through a land of deserts and of pits, through a land of drought and of the shadow of death, through a land that no one passed through, and where no man lived?’ ⁷ I brought you into a plentiful land to eat its fruit and its goodness; but when you entered, you defiled my land, and made my heritage an abomination. ⁸ The priests didn’t say, ‘Where is Yahweh?’ and those who handle the law didn’t know me. The rulers also transgressed against me, and the prophets prophesied by Baal and followed things that do not profit.

⁹ “Therefore I will yet contend with you,” says Yahweh, “and I will contend with your children’s children. ¹⁰ For pass over to the islands of Kittim, and see. Send to Kedar, and consider diligently, and see if there has been such a thing. ¹¹ Has a nation changed its gods, which really are no gods? But my people have changed their glory for that which doesn’t profit. ¹² “Be astonished, you heavens, at this and be horribly afraid. Be very desolate,” says Yahweh. ¹³ “For my people have committed two evils: they have forsaken me, the spring of living waters, and cut out cisterns for themselves: broken cisterns that can’t hold water.

¹⁴ Is Israel a slave? Is he born into slavery? Why has he become a captive? ¹⁵ The young lions have roared at him and raised their voices. They have made his land waste. His cities are burned up, without inhabitant. ¹⁶ The children also of Memphis and Tahpanhes have broken the crown of your head. ¹⁷ “Haven’t you brought this on yourself, in that you have forsaken Yahweh your God, The Hebrew word rendered 'God’ is ‘אֱלֹהִ֑ים’ (Elohim). when he led you by the way?

¹⁸ Now what do you gain by going to Egypt, to drink the waters of the Shihor? Or why do you go on the way to Assyria, to drink the waters of the River? i.e., the Euphrates River ¹⁹ “Your own wickedness will correct you, and your backsliding will rebuke you. Know therefore and see that it is an evil and bitter thing, that you have forsaken Yahweh your God, and that my fear is not in you,” says the Lord, Yahweh of Armies.

²⁰ “For long ago I broke off your yoke, and burst your bonds. You said, ‘I will not serve;’ for on every high hill and under every green tree you bowed yourself, playing the prostitute. ²¹ Yet I had planted you a noble vine, a pure and faithful seed. How then have you turned into the degenerate branches of a foreign vine to me? ²² For though you wash yourself with lye, and use much soap, yet your iniquity is marked before me,” says the Lord Yahweh.

²³ “How can you say, ‘I am not defiled. I have not gone after the Baals’? See your way in the valley. Know what you have done. You are a swift dromedary traversing her ways, ²⁴ a wild donkey used to the wilderness, that sniffs the wind in her craving. When she is in heat, who can turn her away? All those who seek her will not weary themselves. In her month, they will find her. ²⁵ “Keep your feet from being bare, and your throat from thirst. But you said, ‘It is in vain. No, for I have loved strangers, and I will go after them.’

²⁶ As the thief is ashamed when he is found, so the house of Israel is ashamed— they, their kings, their princes, their priests, and their prophets, ²⁷ who tell wood, ‘You are my father,’ and a stone, ‘You have given birth to me,’ for they have turned their back to me, and not their face, but in the time of their trouble they will say, ‘Arise, and save us!’ ²⁸ “But where are your gods that you have made for yourselves? Let them arise, if they can save you in the time of your trouble, for you have as many gods as you have towns, O Judah.

²⁹ “Why will you contend with me? You all have transgressed against me,” says Yahweh. ³⁰ “I have struck your children in vain. They received no correction. Your own sword has devoured your prophets, like a destroying lion.

³¹ Generation, consider Yahweh’s word. Have I been a wilderness to Israel? Or a land of thick darkness? Why do my people say, ‘We have broken loose. We will come to you no more’? ³² “Can a virgin forget her ornaments, or a bride her attire? Yet my people have forgotten me for days without number.

³³ How well you prepare your way to seek love! Therefore you have even taught the wicked women your ways. ³⁴ Also the blood of the souls of the innocent poor is found in your skirts. You didn’t find them breaking in, but it is because of all these things. ³⁵ “Yet you said, ‘I am innocent. Surely his anger has turned away from me.’ “Behold, I will judge you, because you say, ‘I have not sinned.’

³⁶ Why do you go about so much to change your ways? You will be ashamed of Egypt also, as you were ashamed of Assyria. ³⁷ You will also leave that place with your hands on your head; for Yahweh has rejected those in whom you trust, and you won’t prosper with them.

၂

^၁ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ငါ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကြား သိ အောင် သွား ၍ ဟစ် အော် လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် မှာ ‘သင် ငယ် ရွယ် စဉ် က ငါ့ အ ပေါ် မေတ္တာ ထား ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ သ တို့ သ မီး အ ချစ် နှင့် ချစ် ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မြေ ရိုင်း မြေ ကော တော ကန္တာ ရ ၌ ငါ့ နောက် လိုက် ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း ငါ အောက် မေ့ ၏။ ^၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ သန့် ရှင်း သော လူ မျိုး၊ ကိုယ် တော် ၏ အ သီး အ နှံ တို့ တွင် အ သီး ဦး ဖြစ် ၏။ သူ့ ကို ဝါး မျို သော သူ အ ပေါင်း တို့ အ ပေါ် အ ပြစ် သက် ရောက် မည်၊ ဘေး အန္တ ရာယ် ကျ ရောက် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၄ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ အစ္စ ရေး မျိုး နွယ် စု အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ လော့။ ^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ငါ ၌ မည် သည့် မ တ ရား မှု ကို တွေ့ ၍ ငါ နှင့် ဝေး ဝေး နေ ကြ သ နည်း။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ချည်း နှီး သော အ ရာ နောက် သို့ လိုက် ၍ အ သုံး မ ကျ သော သူ ဖြစ် ကြ သ နည်း။ ^၆ သူ တို့ က ‘ငါ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ပြီး လျှင် ချောက် ပေါ များ သော သဲ ကန္တာ ရ၊ ခြောက် သွေ့ ၍ သေ မင်း အ ရိပ် လွှမ်း မိုး ရာ၊ နေ ထိုင် သွား လာ သူ မ ရှိ ရာ တော ကန္တာ ရ တစ် လျှောက် ပို့ ‌ဆောင် တော် မူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘယ် မှာ နည်း’ ဟု မ မေး ကြ။ ^၇ ကောင်း သော အ သီး အ နှံ တို့ ကို စား ရ မည့် အ ကြောင်း သင် တို့ အား သီး နှံ ဖြစ် ထွန်း သော ပြည် သို့ ငါ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။ သို့ သော် သင် တို့ ရောက် လာ ၍ ငါ့ ပြည် ကို ညစ် ညူး စေ ကြ ၏။ အ မွေ ပြည် ကို စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် စေ ကြ ၏။ ^၈ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ က လည်း ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ဘယ် မှာ နည်း’ ဟု မ မေး ကြ။ ပ ညတ် တ ရား ကို စွဲ ကိုင် သော သူ တို့ သည် ငါ့ ကို မ သိ ကြ။ အုပ် ချုပ် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ကြ ၏။ ပ ရော ဖက် တို့ သည် ဗာ လ ဘု ရား ကို အ မှီ ပြု ၍ ပ ရော ဖက် ပြု ကြ ၏။ အ ကျိုး မ ပေး သော အ ရာ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။

^၉ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ကို စွဲ ချက် တင် မည်။ သင် တို့ ၏ သား မြေး တို့ ကို လည်း စွဲ ချက် တင် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ “ဆိုက် ပ ရပ် ကမ်း ရိုး တန်း ဒေ သ များ ကို ဖြတ် ၍ ကြည့် ရှု လော့။ ကေ ဒါ ပြည် သို့ လူ လွှတ် ၍ အ သေ အ ချာ စူး စမ်း စေ လော့။ ဤ သို့ ဖြစ် ခဲ့ ဖူး ပြီ လော။ ^၁၁ လူ မျိုး ခြား တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို ပင် အ လဲ အ လှယ် ပြု ဖူး ကြ သ လော။ ငါ့ လူ မျိုး တို့ မူ ကား မိ မိ တို့ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ကို အ ကျိုး မ ပေး သော အ ရာ နှင့် အ လဲ အ လှယ် ပြု ကြ လေ ပြီ။ ^၁၂ အို မိုး ကောင်း ကင်၊ ဤ အ မှု အ ရာ ၌ တုန် လှုပ် ချောက် ချား လျက် နေ လော့။ အ လွန် ကြောက် လန့် လျက်၊ မှင် တက် လျက် နေ လော့” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၃ “အ ကယ် စင် စစ် ငါ့ လူ မျိုး တော် သည် မ ကောင်း မှု နှစ် မျိုး ကို ပြု ကြ ပြီ။ သက် စမ်း ရေ တွင်း ဖြစ် သည့် ငါ့ ကို စွန့် ပယ် ကြ ပြီ။ ရေ ကန် များ ကို တူး ကြ ပြီ။ ထို ရေ ကန် တို့ သည် ကွဲ အက် သ ဖြင့် ရေ လှောင် ၍ မ ရ။

^၁၄ အစ္စ ရေး လူ မျိုး သည် ကျွန် ဖြစ် သ လော၊ ကျွန် သ ပေါက် ဖြစ် သ လော။ အ ဘယ် ကြောင့် လု ယူ ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ သ နည်း။ ^၁၅ သူ့ ကို ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ဟိန်း ဟောက် ကြ ပြီ၊ မာန် ဖီ ကြ ပြီ။ သူ ၏ ပြည် ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ ကြ ပြီ။ သူ ၏ မြို့ တို့ သည် ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ ၍ နေ ထိုင် သူ မ ရှိ တော့ ပြီ။ ^၁၆ မင် ဖစ် မြို့ သား၊ တာ ပ နက် မြို့ သား တို့ သည် လည်း သင် ၏ ဦး ထိပ် ကို ထိုး ဖောက် ကြ ပြီ။ ^၁၇ သင့် ကို လမ်း ခ ရီး ၌ ပို့ ဆောင် ခဲ့ စဉ် က သင် ၏ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် စွန့် ပယ် သော ကြောင့် သင် ၌ ဤ သို့ ဖြစ် ရ သည် မ ဟုတ် လော။

^၁၈ ယ ခု ရှိ ဟော ရ မြစ် ရေ ကို သောက် ဖို့ အီ ဂျစ် ပြည် သို့ သင် သွား သည် မှာ အ ဘယ် အ တွက် နည်း။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မြစ်’။ ရေ ကို သောက် ဖို့ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် သို့ သင် သွား သည် မှာ အ ဘယ် အ တွက် နည်း။ ^၁၉ သင် ၏ မ ကောင်း မှု သည် သင့် ကို အ ပြစ် ဒဏ် ပေး လိမ့် မည်။ သင် ၏ လမ်း လွဲ ဖောက် ပြန် မှု သည် သင့် ကို ဆုံး မ လိမ့် မည်။ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ပယ် ခြင်း၊ ငါ့ ကို မ ကြောက် ရွံ့ ခြင်း သည် ဆိုး သော အ မှု၊ ခါး သီး သော အ မှု ဖြစ် သည် ကို သိ မှတ် လော့” ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ “ရှေး ကာ လ ၌ သင် ၏ ထမ်း ပိုး ကို ငါ ချိုး ၍ သင် ၏ အ ချည် အ နှောင် တို့ ကို ငါ ဖြတ် ခဲ့ ၏။ သင် က ‘အ ကျွန်ုပ် ဝတ် မ ပြု ပါ’ ဟု ဆို ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ရှိ ရှိ သ မျှ ကုန်း မြင့် ပေါ် တွင် လည်း ကောင်း၊ ရှိ ရှိ သ မျှ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် အောက် တွင် လည်း ကောင်း ပြည့် တန် ဆာ လုပ် ၏။ ^၂၁ ငါ သည် သင့် ကို အ ရည် အ သွေး အ ကောင်း ဆုံး မျိုး စေ့ မှ အ ကောင်း ဆုံး စ ပျစ် ပင် အ ဖြစ် စိုက် ပျိုး ခဲ့ ၏။ သို့ သော် သင် သည် စ ပျစ် ရိုင်း ပင် အ ဖြစ် မည် သို့ ပေါက် လာ ရ သ နည်း။ ^၂၂ သင် သည် သင့် ကို သင် ပြာ ရည် နှင့် မည် မျှ ဆေး ကြော သည် ဖြစ် စေ၊ ဆပ် ပြာ မည် မျှ သုံး သည် ဖြစ် စေ သင် ၏ ဒု စ ရိုက် သည် ငါ့ ရှေ့ ၌ စွန်း ထင်း လျက် ရှိ သည်” ဟု ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၃ “သင် က ‘ငါ သည် မ ညစ် ညူး၊ ဗာ လ ဘု ရား တို့ နောက် သို့ မ လိုက်’ ဟု မည် သို့ ဆို နိုင် သ နည်း။ ချိုင့် ဝှမ်း ထဲ ၌ သင် ပြု ခဲ့ သော အ မှု ကို ကြည့် လော့။ သင် ပြု ခဲ့ သော အ ရာ ကို သိ မှတ် လော့။ သင် သည် လမ်း ပေါ် ၌ ဟို ဟို သည် သည် ပြေး လွှား သည့် လျင် မြန် သော ကု လား အုတ် မ ပါ တ ကား။ ^၂၄ ရာ ဂ စိတ် ထ ကြွ နေ သော၊ တော ကန္တာ ရ ၌ ကျက် စား နေ သော မြည်း ရိုင်း မ ပါ တ ကား။ မိတ် လိုက် ချိန် ၌ သူ့ ကို အ ဘယ် သူ ထိန်း ချုပ် နိုင် သ နည်း။ မိတ် လိုက် ချိန် ၌ သူ့ ကို အ ပင် ပန်း ခံ ပြီး ရှာ စ ရာ မ လို ဘဲ တွေ့ လိမ့် မည်။ ^၂၅ ‘ဖိ နပ် မ ပါ ဘဲ မ သွား နှင့်၊ အာ ခေါင် မ ခြောက် စေ နှင့်’ ဟု သ တိ ပေး သော် လည်း သင် က ‘မ မျှော် လင့် နှင့်။ သူ စိမ်း ကို ငါ တစ် ကယ် ချစ် မိ ပြီ ဖြစ် ၍ သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် တော့ မည်’ ဟု ဆို ၏။

^၂၆ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ သည် ဖမ်း မိ သော သူ ခိုး အ ရှက် ကွဲ သ ကဲ့ သို့ အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၇ သူ တို့ က သစ် ပင် အား ‘အ ကျွန်ုပ် ၏ ဖ ခင်’၊ ကျောက် တုံး အား ‘အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို မွေး ဖွား သူ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ငါ့ ကို ကား မျက် နှာ လွှဲ ၍ ကျော ခိုင်း သွား ကြ ၏။ သို့ သော် ဒုက္ခ ရောက် ချိန် ၌ ‘ထ တော် မူ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တော် မူ ပါ’ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။ ^၂၈ သင့် အ တွက် သင် လုပ် သော ဘု ရား များ သည် အ ဘယ် မှာ နည်း။ သင် ဒုက္ခ ရောက် ချိန် ၌ ထို ဘု ရား တို့ သည် သင့် ကို ကယ် တင် နိုင် လျှင် ထ ၍ ကယ် ကြ ပါ စေ။ အို ယု ဒ ပြည်၊ သင့် မြို့ အ ရေ အ တွက် များ သည် နှင့် အ မျှ သင့် ဘု ရား သည် လည်း များ ပါ သည် တ ကား။

^၂၉ အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို ရန် တွေ့ ကြ သ နည်း။ သင် တို့ အား လုံး သည် ငါ့ ကို ပုန် ကန် ကြ ပြီ” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ “ငါ သည် သင် တို့ ၏ သား သ မီး များ ကို ဆုံး မ သော် လည်း အ ကျိုး မ ရှိ။ သူ တို့ သည် ဆုံး မ ပဲ့ ပြင် ခြင်း ကို လက် မ ခံ ကြ။ သင် တို့ ၏ ဓား သည် သွေး ဆာ နေ သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ပ ရော ဖက် များ ကို ဝါး မျို လေ ပြီ။

^၃၁ ယ ခု မျိုး ဆက် တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် ကို ဆင် ခြင် ကြ လော့။ ငါ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ဖို့ တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ဖူး သ‌ လော။ အ မှောင် ထု လွှမ်း သော ပြည် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ဖူး သ လော။ ငါ ၏ လူ မျိုး တော် က ‘ငါ တို့ သည် လွတ် လပ် သော သူ ဖြစ် ၏။ ကိုယ် တော် ထံ ပြန် မ လာ တော့ ပါ’ ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ကြ သ နည်း။ ^၃၂ အ ပျို က ညာ သည် မိ မိ အ ဆင် တန် ဆာ ကို လည်း ကောင်း၊ သ တို့ သ မီး သည် မိ မိ မင်္ဂ လာ ဆောင် ဝတ် စုံ ကို လည်း ကောင်း မေ့ လျော့ နိုင် မည် လော။ သို့ သော် ငါ ၏ လူ တို့ သည် ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ ငါ့ ကို မေ့ လျော့ ကြ ပြီ။

^၃၃ အ ချစ် ရှာ နည်း ကို သင် ကျွမ်း ကျင် လှ ပါ သည် တ ကား။ ဆိုး သော မိန်း မ တို့ ကို လည်း သင် ၏ နည်း လမ်း တို့ ကို သင် ကြား ပေး ပါ သည် တ ကား။ ^၃၄ အ ပြစ် မဲ့ သော ဆင်း ရဲ သား တို့ ဖောက် ထွင်း သည် ကို သင် မ တွေ့။ သို့ သော် သင့် အ ဝတ် အောက် စွန်း ၌ သူ တို့ ၏ သွေး စွန်း သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ထို သို့ ဖြစ် လျက် နှင့် ပင်၊ ^၃၅ သင် က ‘ငါ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ အ မျက် တော် သည် အ မှန် ပင် ငါ့ ထံ မှ လှည့် သွား ပြီ’ ဟု ဆို ၏။ ငါ သည် ‘အ ပြစ် မ ပြု’ ဟု သင် ဆို သော ကြောင့် သင့် ကို ငါ တ ရား စီ ရင် မည်။ ၁ ယော ၁:၈, ၁၀။

^၃၆ သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ဤ မျှ လောက် လှည့် လည် သွား လာ ၍ သင် ၏ အ ပြု အ မူ ကို ပြောင်း လဲ ရ သ နည်း။ အ ဆီး ရီး ယား ပြည် အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ရ သ ကဲ့ သို့ အီ ဂျစ် ပြည် အား ဖြင့် အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်။ ^၃၇ သင် သည် မိ မိ ခေါင်း ပေါ် ၌ လက် ကို တင် လျက် ထို ပြည် မှ ထွက် သွား ရ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ကိုး စား သော သူ တို့ ကို ပယ် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ သင် သည် သူ တို့ အား ဖြင့် ကောင်း စား လိမ့် မည် မ ဟုတ်။

2

¹ Yahweh’s word came to me, saying, ² “Go and proclaim in the ears of Jerusalem, saying, ‘Yahweh says, “I remember for you the kindness of your youth, your love as a bride, how you went after me in the wilderness, in a land that was not sown. ³ Israel was holiness to Yahweh, the first fruits of his increase. All who devour him will be held guilty. Evil will come on them,” ’ says Yahweh.”

⁴ Hear Yahweh’s word, O house of Jacob, and all the families of the house of Israel! ⁵ Yahweh says, “What unrighteousness have your fathers found in me, that they have gone far from me, and have walked after worthless vanity, and have become worthless? ⁶ They didn’t say, ‘Where is Yahweh who brought us up out of the land of Egypt, who led us through the wilderness, through a land of deserts and of pits, through a land of drought and of the shadow of death, through a land that no one passed through, and where no man lived?’ ⁷ I brought you into a plentiful land to eat its fruit and its goodness; but when you entered, you defiled my land, and made my heritage an abomination. ⁸ The priests didn’t say, ‘Where is Yahweh?’ and those who handle the law didn’t know me. The rulers also transgressed against me, and the prophets prophesied by Baal and followed things that do not profit.

⁹ “Therefore I will yet contend with you,” says Yahweh, “and I will contend with your children’s children. ¹⁰ For pass over to the islands of Kittim, and see. Send to Kedar, and consider diligently, and see if there has been such a thing. ¹¹ Has a nation changed its gods, which really are no gods? But my people have changed their glory for that which doesn’t profit. ¹² “Be astonished, you heavens, at this and be horribly afraid. Be very desolate,” says Yahweh. ¹³ “For my people have committed two evils: they have forsaken me, the spring of living waters, and cut out cisterns for themselves: broken cisterns that can’t hold water.

¹⁴ Is Israel a slave? Is he born into slavery? Why has he become a captive? ¹⁵ The young lions have roared at him and raised their voices. They have made his land waste. His cities are burned up, without inhabitant. ¹⁶ The children also of Memphis and Tahpanhes have broken the crown of your head. ¹⁷ “Haven’t you brought this on yourself, in that you have forsaken Yahweh your God, The Hebrew word rendered 'God’ is ‘אֱלֹהִ֑ים’ (Elohim). when he led you by the way?

¹⁸ Now what do you gain by going to Egypt, to drink the waters of the Shihor? Or why do you go on the way to Assyria, to drink the waters of the River? i.e., the Euphrates River ¹⁹ “Your own wickedness will correct you, and your backsliding will rebuke you. Know therefore and see that it is an evil and bitter thing, that you have forsaken Yahweh your God, and that my fear is not in you,” says the Lord, Yahweh of Armies.

²⁰ “For long ago I broke off your yoke, and burst your bonds. You said, ‘I will not serve;’ for on every high hill and under every green tree you bowed yourself, playing the prostitute. ²¹ Yet I had planted you a noble vine, a pure and faithful seed. How then have you turned into the degenerate branches of a foreign vine to me? ²² For though you wash yourself with lye, and use much soap, yet your iniquity is marked before me,” says the Lord Yahweh.

²³ “How can you say, ‘I am not defiled. I have not gone after the Baals’? See your way in the valley. Know what you have done. You are a swift dromedary traversing her ways, ²⁴ a wild donkey used to the wilderness, that sniffs the wind in her craving. When she is in heat, who can turn her away? All those who seek her will not weary themselves. In her month, they will find her. ²⁵ “Keep your feet from being bare, and your throat from thirst. But you said, ‘It is in vain. No, for I have loved strangers, and I will go after them.’

²⁶ As the thief is ashamed when he is found, so the house of Israel is ashamed— they, their kings, their princes, their priests, and their prophets, ²⁷ who tell wood, ‘You are my father,’ and a stone, ‘You have given birth to me,’ for they have turned their back to me, and not their face, but in the time of their trouble they will say, ‘Arise, and save us!’ ²⁸ “But where are your gods that you have made for yourselves? Let them arise, if they can save you in the time of your trouble, for you have as many gods as you have towns, O Judah.

²⁹ “Why will you contend with me? You all have transgressed against me,” says Yahweh. ³⁰ “I have struck your children in vain. They received no correction. Your own sword has devoured your prophets, like a destroying lion.

³¹ Generation, consider Yahweh’s word. Have I been a wilderness to Israel? Or a land of thick darkness? Why do my people say, ‘We have broken loose. We will come to you no more’? ³² “Can a virgin forget her ornaments, or a bride her attire? Yet my people have forgotten me for days without number.

³³ How well you prepare your way to seek love! Therefore you have even taught the wicked women your ways. ³⁴ Also the blood of the souls of the innocent poor is found in your skirts. You didn’t find them breaking in, but it is because of all these things. ³⁵ “Yet you said, ‘I am innocent. Surely his anger has turned away from me.’ “Behold, I will judge you, because you say, ‘I have not sinned.’

³⁶ Why do you go about so much to change your ways? You will be ashamed of Egypt also, as you were ashamed of Assyria. ³⁷ You will also leave that place with your hands on your head; for Yahweh has rejected those in whom you trust, and you won’t prosper with them.