၁၂

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ မှု ကို ကိုယ် တော့် ထံ ယူ ဆောင် လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် စွာ စီ ရင် ပေး ပါ ၏။ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် အား တ ရား မျှ တ မှု အ ကြောင်း ကို မေး လျှောက် လို ပါ ၏။ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ကြီး ပွား ကြ ပါ သ နည်း။ သစ္စာ မဲ့ သော သူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ကောင်း စား ကြ ပါ သ နည်း။ ^၂ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို စိုက် ပျိုး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် အ မြစ် စွဲ ၍ ကြီး ထွား လျက် အ သီး သီး ကြ ပါ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို နှုတ် ဖြင့် သာ ချဉ်း ကပ် ၏။ သူ တို့ ၏ အ တွင်း သ ဘော မူ ကား ကိုယ် တော် နှင့် ဝေး ကွာ လျက် နေ ၏။

^၃ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ကိုယ် တော် ရှိ သည်၊ မ ရှိ သည် ကို စစ် ဆေး တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ကို မူ ကား အ သတ် ခံ ရ မည့် သိုး ကဲ့ သို့ ဆွဲ ထုတ် တော် မူ ပါ။ သတ် ရာ နေ့ အ ဖို့ သီး ခြား ထား တော် မူ ပါ။ ^၄ တိုင်း ပြည် သည် မည် သည့် အ ချိန် ထိ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ရ မည် နည်း။ ကွင်း ပြင် ရှိ မြက် တို့ သည် မည် သည့် အ ချိန် ထိ ခြောက် သွေ့ ရ မည် နည်း။ “ငါ တို့ ၏ အ ဆုံး ကို ကိုယ် တော် မ မြင်” ဟု ပြော ဆို ကြ သော ပြည် သား တို့ ၏ မ ကောင်း မှု ကြောင့် တိ ရစ္ဆာန် များ၊ ငှက် များ သေ ကျေ ပျက် စီး ကုန် ပါ ပြီ။

^၅ သင် သည် ခြေ သည် သူ ရဲ တို့ နှင့် အ ပြေး ပြိုင် ၍ ပင် ပန်း လျှင် မြင်း တို့ နှင့် မည် သို့ ပြိုင် နိုင် မည် နည်း။ သင် သည် ငြိမ်း ချမ်း သော ပြည် ၌ စိတ် မော နေ လျှင် ဂျော် ဒန် တော အုပ် ကြီး ၌ သင် မည် သို့ ပြု မည် နည်း။ ^၆ သင့် ညီ အစ် ကို၊ သင့် ဖ ခင် ၏ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ပင် လျှင် သင့် ကို သစ္စာ ဖောက် လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် သင့် နောက် သို့ လိုက် ၍ ကျယ် လောင် စွာ ဟစ် ခေါ် လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် သင့် အား ချို သာ စွာ ပြော လျှင် လည်း မ ယုံ နှင့်။

^၇ ငါ့ အိမ် ကို ငါ စွန့် ပစ် ပြီ။ ငါ့ အ မွေ ကို လည်း ငါ ပစ် ထား ပြီ။ ငါ့ အ သက် တ မျှ ချစ် ရ သော သူ ကို ရန် သူ လက် သို့ ငါ အပ် လိုက် ပြီ။ ^၈ ငါ့ အ မွေ သည် တော ၌ ရှိ သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို ဟိန်း ဟောက် သော ကြောင့် ငါ မုန်း ၏။ ^၉ ငါ့ အ မွေ သည် အ ရောင် အ သွေး စုံ သော သိမ်း ငှက် နှင့် တူ ၏။ အ ခြား သိမ်း ငှက် တို့ သည် ငါ့ အ မွေ ကို ဝိုင်း ဝန်း တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့၊ စု ဝေး ၍ လာ ကြ။ ဝါး မျို ရန် လာ ကြ။ ^၁၀ သိုး ထိန်း အ မြောက် အ မြား တို့ သည် ငါ့ စ ပျစ် ခြံ ကို ဖျက် ဆီး ကြ ပြီ။ ငါ့ လယ် ကွင်း ကို နင်း ချေ ကြ ပြီ။ ငါ တန် ဖိုး ထား သော လယ် မြေ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ကြ ပြီ။ ^၁၁ သူ တို့ သည် ငါ့ လယ် မြေ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ ပြီ။ လူ သူ ကင်း မဲ့ သော လယ် မြေ သည် ငါ့ အား ငို ကြွေး မြည် တမ်း ပြ ပြီ။ မည် သူ မျှ အ လေး မ ထား ကြ သော ကြောင့် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ပျက် စီး သွား လေ ပြီ။  ^၁၂ အ ဖျက် သ မား တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ရှိ တောင် က တုံး များ ပေါ် သို့ တက် လာ ကြ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဓား တော် သည် မြေ ကြီး စွန်း တစ် ဘက် မှ အ ခြား မြေ ကြီး စွန်း တစ် ဘက် တိုင် အောင် ဝါး မျို လိမ့် မည်။ မည် သူ မျှ ငြိမ်း ချမ်း စွာ နေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၃ သူ တို့ သည် ဂျုံ စေ့ ကို ကြဲ သော် လည်း ဆူး ပင် များ ကို သာ ရိတ် သိမ်း ရ ၏။ ပင် ပန်း စွာ ကြိုး စား ကြ သော် လည်း အ ကျိုး မ ခံ စား ရ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် ကြောင့် သူ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ခြင်း သီး နှံ ကို ရိတ် သိမ်း ရ လိမ့် မည်။

^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အ မွေ ဆက် ခံ ရန် ငါ ပေး ထား သော အ မွေ ပြည် ကို ထိ ပါး လာ သော အိမ် နီး ချင်း ဆိုး အ ပေါင်း တို့ ကို သူ တို့ ပြည် မှ ထုတ် ပစ် မည်။ ယု ဒ အ မျိုး အ နွယ် တို့ ကို လည်း သူ တို့ ထဲ မှ ထုတ် ပစ် မည်။ ^၁၅ ငါ သည် သူ တို့ ကို ထုတ် ပစ် ပြီး မှ ပြန် ၍ သ နား စုံ မက် ဦး မည်။ သူ တို့ ကို သူ တို့ ပိုင် သော အ မွေ မြေ အ သီး သီး၊ သူ တို့ ပြည် အ သီး သီး သို့ ပြန် ခေါ် လာ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။  ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဗာ လ ဘု ရား ကို တိုင် တည် ကျိန် ဆို ရန် ငါ့ လူ မျိုး ကို သူ တို့ သင် ကြား ပေး သ ကဲ့ သို့ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည်’ ဟု ငါ့ နာ မ ကို တိုင် တည် ကျိန် ဆို ၍ ငါ့ လူ မျိုး ၏ နည်း လမ်း ကို သူ တို့ ကြိုး စား သင် ယူ မည် ဆို လျှင် သူ တို့ ကို ငါ့ လူ မျိုး ထဲ တွင် တည် နေ ခွင့် ပြု မည်။ ^၁၇ သူ တို့ နား မ ထောင် လျှင် ထို လူ မျိုး ကို ငါ ရှင်း ရှင်း ထုတ် ပစ် ဖျက် ဆီး လိုက် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

12

¹ You are righteous, Yahweh, when I contend with you; yet I would like to plead a case with you. Why does the way of the wicked prosper? Why are they all at ease who deal very treacherously? ² You have planted them. Yes, they have taken root. They grow. Yes, they produce fruit. You are near in their mouth, and far from their heart.

³ But you, Yahweh, know me. You see me, and test my heart toward you. Pull them out like sheep for the slaughter, and prepare them for the day of slaughter. ⁴ How long will the land mourn, and the herbs of the whole country wither? Because of the wickedness of those who dwell therein, the animals and birds are consumed; because they said, “He won’t see our latter end.”

⁵ “If you have run with the footmen, and they have wearied you, then how can you contend with horses? Though in a land of peace you are secure, yet how will you do in the pride of the Jordan? ⁶ For even your brothers, and the house of your father, even they have dealt treacherously with you! Even they have cried aloud after you! Don’t believe them, though they speak beautiful words to you.

⁷ “I have forsaken my house. I have cast off my heritage. I have given the dearly beloved of my soul into the hand of her enemies. ⁸ My heritage has become to me as a lion in the forest. She has uttered her voice against me. Therefore I have hated her. ⁹ Is my heritage to me as a speckled bird of prey? Are the birds of prey against her all around? Go, assemble all the animals of the field. Bring them to devour. ¹⁰ Many shepherds have destroyed my vineyard. They have trodden my portion under foot. They have made my pleasant portion a desolate wilderness. ¹¹ They have made it a desolation. It mourns to me, being desolate. The whole land is made desolate, because no one cares. ¹² Destroyers have come on all the bare heights in the wilderness; for the sword of Yahweh devours from the one end of the land even to the other end of the land. No flesh has peace. ¹³ They have sown wheat, and have reaped thorns. They have exhausted themselves, and profit nothing. You will be ashamed of your fruits, because of Yahweh’s fierce anger.”

¹⁴ Yahweh says, “Concerning all my evil neighbors, who touch the inheritance which I have caused my people Israel to inherit: Behold, I will pluck them up from off their land, and will pluck up the house of Judah from among them. ¹⁵ It will happen that after I have plucked them up, I will return and have compassion on them. I will bring them again, every man to his heritage, and every man to his land. ¹⁶ It will happen, if they will diligently learn the ways of my people, to swear by my name, ‘As Yahweh lives;’ even as they taught my people to swear by Baal, then they will be built up in the middle of my people. ¹⁷ But if they will not hear, then I will pluck up that nation, plucking up and destroying it,” says Yahweh.

၁၂

^၁ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ မှု ကို ကိုယ် တော့် ထံ ယူ ဆောင် လာ သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် စွာ စီ ရင် ပေး ပါ ၏။ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် အား တ ရား မျှ တ မှု အ ကြောင်း ကို မေး လျှောက် လို ပါ ၏။ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ကြီး ပွား ကြ ပါ သ နည်း။ သစ္စာ မဲ့ သော သူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ကောင်း စား ကြ ပါ သ နည်း။ ^၂ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို စိုက် ပျိုး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် အ မြစ် စွဲ ၍ ကြီး ထွား လျက် အ သီး သီး ကြ ပါ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို နှုတ် ဖြင့် သာ ချဉ်း ကပ် ၏။ သူ တို့ ၏ အ တွင်း သ ဘော မူ ကား ကိုယ် တော် နှင့် ဝေး ကွာ လျက် နေ ၏။

^၃ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို သိ မြင် တော် မူ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ကိုယ် တော် ရှိ သည်၊ မ ရှိ သည် ကို စစ် ဆေး တော် မူ ပါ။ သူ တို့ ကို မူ ကား အ သတ် ခံ ရ မည့် သိုး ကဲ့ သို့ ဆွဲ ထုတ် တော် မူ ပါ။ သတ် ရာ နေ့ အ ဖို့ သီး ခြား ထား တော် မူ ပါ။ ^၄ တိုင်း ပြည် သည် မည် သည့် အ ချိန် ထိ ငို ကြွေး မြည် တမ်း ရ မည် နည်း။ ကွင်း ပြင် ရှိ မြက် တို့ သည် မည် သည့် အ ချိန် ထိ ခြောက် သွေ့ ရ မည် နည်း။ “ငါ တို့ ၏ အ ဆုံး ကို ကိုယ် တော် မ မြင်” ဟု ပြော ဆို ကြ သော ပြည် သား တို့ ၏ မ ကောင်း မှု ကြောင့် တိ ရစ္ဆာန် များ၊ ငှက် များ သေ ကျေ ပျက် စီး ကုန် ပါ ပြီ။

^၅ သင် သည် ခြေ သည် သူ ရဲ တို့ နှင့် အ ပြေး ပြိုင် ၍ ပင် ပန်း လျှင် မြင်း တို့ နှင့် မည် သို့ ပြိုင် နိုင် မည် နည်း။ သင် သည် ငြိမ်း ချမ်း သော ပြည် ၌ စိတ် မော နေ လျှင် ဂျော် ဒန် တော အုပ် ကြီး ၌ သင် မည် သို့ ပြု မည် နည်း။ ^၆ သင့် ညီ အစ် ကို၊ သင့် ဖ ခင် ၏ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ပင် လျှင် သင့် ကို သစ္စာ ဖောက် လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် သင့် နောက် သို့ လိုက် ၍ ကျယ် လောင် စွာ ဟစ် ခေါ် လေ ပြီ။ သူ တို့ သည် သင့် အား ချို သာ စွာ ပြော လျှင် လည်း မ ယုံ နှင့်။

^၇ ငါ့ အိမ် ကို ငါ စွန့် ပစ် ပြီ။ ငါ့ အ မွေ ကို လည်း ငါ ပစ် ထား ပြီ။ ငါ့ အ သက် တ မျှ ချစ် ရ သော သူ ကို ရန် သူ လက် သို့ ငါ အပ် လိုက် ပြီ။ ^၈ ငါ့ အ မွေ သည် တော ၌ ရှိ သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ ကို ဟိန်း ဟောက် သော ကြောင့် ငါ မုန်း ၏။ ^၉ ငါ့ အ မွေ သည် အ ရောင် အ သွေး စုံ သော သိမ်း ငှက် နှင့် တူ ၏။ အ ခြား သိမ်း ငှက် တို့ သည် ငါ့ အ မွေ ကို ဝိုင်း ဝန်း တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့၊ စု ဝေး ၍ လာ ကြ။ ဝါး မျို ရန် လာ ကြ။ ^၁၀ သိုး ထိန်း အ မြောက် အ မြား တို့ သည် ငါ့ စ ပျစ် ခြံ ကို ဖျက် ဆီး ကြ ပြီ။ ငါ့ လယ် ကွင်း ကို နင်း ချေ ကြ ပြီ။ ငါ တန် ဖိုး ထား သော လယ် မြေ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ တော ကန္တာ ရ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ကြ ပြီ။ ^၁၁ သူ တို့ သည် ငါ့ လယ် မြေ ကို လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ ဖြစ် စေ ပြီ။ လူ သူ ကင်း မဲ့ သော လယ် မြေ သည် ငါ့ အား ငို ကြွေး မြည် တမ်း ပြ ပြီ။ မည် သူ မျှ အ လေး မ ထား ကြ သော ကြောင့် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ပျက် စီး သွား လေ ပြီ။  ^၁၂ အ ဖျက် သ မား တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ရှိ တောင် က တုံး များ ပေါ် သို့ တက် လာ ကြ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဓား တော် သည် မြေ ကြီး စွန်း တစ် ဘက် မှ အ ခြား မြေ ကြီး စွန်း တစ် ဘက် တိုင် အောင် ဝါး မျို လိမ့် မည်။ မည် သူ မျှ ငြိမ်း ချမ်း စွာ နေ ရ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၃ သူ တို့ သည် ဂျုံ စေ့ ကို ကြဲ သော် လည်း ဆူး ပင် များ ကို သာ ရိတ် သိမ်း ရ ၏။ ပင် ပန်း စွာ ကြိုး စား ကြ သော် လည်း အ ကျိုး မ ခံ စား ရ ကြ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပြင်း ထန် သော အ မျက် တော် ကြောင့် သူ တို့ သည် အ ရှက် ကွဲ ခြင်း သီး နှံ ကို ရိတ် သိမ်း ရ လိမ့် မည်။

^၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ့ လူ မျိုး တော် အစ္စ ရေး တို့ အ မွေ ဆက် ခံ ရန် ငါ ပေး ထား သော အ မွေ ပြည် ကို ထိ ပါး လာ သော အိမ် နီး ချင်း ဆိုး အ ပေါင်း တို့ ကို သူ တို့ ပြည် မှ ထုတ် ပစ် မည်။ ယု ဒ အ မျိုး အ နွယ် တို့ ကို လည်း သူ တို့ ထဲ မှ ထုတ် ပစ် မည်။ ^၁၅ ငါ သည် သူ တို့ ကို ထုတ် ပစ် ပြီး မှ ပြန် ၍ သ နား စုံ မက် ဦး မည်။ သူ တို့ ကို သူ တို့ ပိုင် သော အ မွေ မြေ အ သီး သီး၊ သူ တို့ ပြည် အ သီး သီး သို့ ပြန် ခေါ် လာ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။  ^၁၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ဗာ လ ဘု ရား ကို တိုင် တည် ကျိန် ဆို ရန် ငါ့ လူ မျိုး ကို သူ တို့ သင် ကြား ပေး သ ကဲ့ သို့ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှင် တော် မူ သည်’ ဟု ငါ့ နာ မ ကို တိုင် တည် ကျိန် ဆို ၍ ငါ့ လူ မျိုး ၏ နည်း လမ်း ကို သူ တို့ ကြိုး စား သင် ယူ မည် ဆို လျှင် သူ တို့ ကို ငါ့ လူ မျိုး ထဲ တွင် တည် နေ ခွင့် ပြု မည်။ ^၁၇ သူ တို့ နား မ ထောင် လျှင် ထို လူ မျိုး ကို ငါ ရှင်း ရှင်း ထုတ် ပစ် ဖျက် ဆီး လိုက် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

12

¹ You are righteous, Yahweh, when I contend with you; yet I would like to plead a case with you. Why does the way of the wicked prosper? Why are they all at ease who deal very treacherously? ² You have planted them. Yes, they have taken root. They grow. Yes, they produce fruit. You are near in their mouth, and far from their heart.

³ But you, Yahweh, know me. You see me, and test my heart toward you. Pull them out like sheep for the slaughter, and prepare them for the day of slaughter. ⁴ How long will the land mourn, and the herbs of the whole country wither? Because of the wickedness of those who dwell therein, the animals and birds are consumed; because they said, “He won’t see our latter end.”

⁵ “If you have run with the footmen, and they have wearied you, then how can you contend with horses? Though in a land of peace you are secure, yet how will you do in the pride of the Jordan? ⁶ For even your brothers, and the house of your father, even they have dealt treacherously with you! Even they have cried aloud after you! Don’t believe them, though they speak beautiful words to you.

⁷ “I have forsaken my house. I have cast off my heritage. I have given the dearly beloved of my soul into the hand of her enemies. ⁸ My heritage has become to me as a lion in the forest. She has uttered her voice against me. Therefore I have hated her. ⁹ Is my heritage to me as a speckled bird of prey? Are the birds of prey against her all around? Go, assemble all the animals of the field. Bring them to devour. ¹⁰ Many shepherds have destroyed my vineyard. They have trodden my portion under foot. They have made my pleasant portion a desolate wilderness. ¹¹ They have made it a desolation. It mourns to me, being desolate. The whole land is made desolate, because no one cares. ¹² Destroyers have come on all the bare heights in the wilderness; for the sword of Yahweh devours from the one end of the land even to the other end of the land. No flesh has peace. ¹³ They have sown wheat, and have reaped thorns. They have exhausted themselves, and profit nothing. You will be ashamed of your fruits, because of Yahweh’s fierce anger.”

¹⁴ Yahweh says, “Concerning all my evil neighbors, who touch the inheritance which I have caused my people Israel to inherit: Behold, I will pluck them up from off their land, and will pluck up the house of Judah from among them. ¹⁵ It will happen that after I have plucked them up, I will return and have compassion on them. I will bring them again, every man to his heritage, and every man to his land. ¹⁶ It will happen, if they will diligently learn the ways of my people, to swear by my name, ‘As Yahweh lives;’ even as they taught my people to swear by Baal, then they will be built up in the middle of my people. ¹⁷ But if they will not hear, then I will pluck up that nation, plucking up and destroying it,” says Yahweh.