၄

^၁ ယေ ရှု သည် ယော ဟန် ထက် ပို ၍ များ သော သူ တို့ ကို တ ပည့် တော် ဖြစ် စေ ၍ ဗတ္တိ ဇံ ပေး နေ သည် ဟု ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြား သိ ကြောင်း ယေ ရှု သိ တော် မူ သော အ ခါ၊ ^၂ (အ မှန် အား ဖြင့် ယေ ရှု ကိုယ် တိုင် ဗတ္တိ ဇံ ပေး တော် မူ သည် မ ဟုတ် ဘဲ တ ပည့် တော် တို့ က သာ ပေး ခြင်း ဖြစ် ၏။) ^၃ ကိုယ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား'။ သည် ယု ဒ နယ် မှ ထွက် ခွာ ၍ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ တစ် ဖန် ကြွ တော် မူ ၏။ ^၄ ကိုယ် တော် သည် ရှ မာ ရိ နယ် ကို ဖြတ် သွား ရ သည် ဖြစ် ၍၊ ^၅ ယာ ကုပ် က မိ မိ ၏ သား ယော သပ် အား ပေး ခဲ့ သည့် မြေ ကွက် အ နီး ရှိ ရှု ခါ ဟု ခေါ် သော ရှ မာ ရိ နယ် မှ မြို့ တစ် မြို့ သို့ ရောက် တော် မူ ၏။

^၆ ထို အ ရပ် ၌ ယာ ကုပ် ၏ ရေ တွင်း ရှိ လေ ရာ ယေ ရှု သည် ခ ရီး ပန်း သ ဖြင့် ထို ရေ တွင်း နား မှာ ထိုင် နေ တော် မူ ၏။ အ ချိန် ကား မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ခန့် ဖြစ် ၏။ ^၇ ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် ရေ ခပ် ရန် ရောက် ရှိ လာ ရာ ယေ ရှု က “ငါ သောက် ဖို့ ရေ ပေး ပါ” ဟု ထို အ မျိုး သ မီး အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၈ တ ပည့် တော် တို့ ကား အ စား အ စာ ဝယ် ရန် မြို့ ထဲ သို့ သွား နေ ခိုက် ဖြစ် ၏။

^၉ ထို ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး က လည်း “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး ဖြစ် လျက် နှင့် ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး ဖြစ် သော ကျွန် မ ထံ မှ သောက် ရေ ကို အ ဘယ် ကြောင့် တောင်း ရ သ နည်း” ဟု ဆို ၏။ (ထို သို့ ဆို သည့် အ ကြောင်း မှာ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ နှင့် ပေါင်း သင်း ဆက် ဆံ လေ့ မ ရှိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ ^၁၀ ယေ ရှု က လည်း “ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို လည်း ကောင်း၊ ငါ သောက် ဖို့ ရေ ပေး ပါ ဟု ပြော ဆို နေ သူ မှာ မည် သူ ဖြစ် သည်ကို လည်း ကောင်း သင် သိ ခဲ့ လျှင် သင် က သာ သူ့ ကို တောင်း ၍ သူ သည် သင့် အား အ သက် ရေ ကို ပေး ခဲ့ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ထို အ မျိုး သ မီး က “အ ရှင်၊ အ ရှင့် မှာ ရေ ခပ် စ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။ ဤ ရေ တွင်း လည်း နက် သည် ဖြစ် ၍ ထို အ သက် ရေ ကို အ ဘယ် က ရ ပါ မည် နည်း။ ^၁၂ အ ရှင် သည် ကျွန် မ တို့ ၏ အ ဖ ယာ ကုပ် ထက် ကြီး မြတ် ပါ သ လော။ ယာ ကုပ် သည် ဤ ရေ တွင်း ကို ကျွန် မ တို့ အား ပေး ခဲ့ ပြီး သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သူ ၏ သား သ မီး များ နှင့် သူ မွေး မြူ သော တိ ရစ္ဆာန် များ သည် လည်း ဤ တွင်း ရေ ကို သောက် ခဲ့ ကြ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၁၃ ယေ ရှု က လည်း “ဤ ရေ ကို သောက် သော သူ တိုင်း နောက် တစ် ဖန် ရေ ငတ် ဦး မည်။ ^၁၄ ငါ ပေး မည့် ရေ ကို သောက် သော သူ မူ ကား ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် မည် သည့် အ ခါ မျှ ရေ ငတ် မည် မ ဟုတ်။ ထို ထက် မ က ငါ ပေး မည့် ရေ သည် ထို သူ ၌ ထာ ဝ ရ အ သက် တိုင် အောင် ရေ ပန်း ထွက် ရာ စမ်း ရေ ပေါက် ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ထို အ မျိုး သ မီး က “အ ရှင် ကျွန် မ သည် ရေ မ ငတ် စေ ရန် နှင့် ဤ နေ ရာ သို့ လာ ၍ ရေ မ ခပ် ရ လေ အောင် ထို ရေ ကို ကျွန် မ အား ပေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လျှင်၊ ^၁၆ ယေ ရှု က “သွား ၍ သင် ၏ ယောက်ျား ကို ခေါ် ပြီး ဤ နေ ရာ သို့ လာ ခဲ့ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “ကျွန် မ မှာ ယောက်ျား မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က “ယောက်ျား မ ရှိ ဟု သင် ပြော သည် မှာ မှန် ပေ ၏။ ^၁၈ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် သင် ၌ ယောက်ျား ငါး ယောက် ရှိ ခဲ့ လေ ပြီ။ ယ ခု သင် ပေါင်း နေ သော သူ သည် လည်း သင် ၏ ယောက်ျား မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင် ပြော သော စ ကား သည် မှန် ပေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၉ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “အ ရှင်၊ အ ရှင် သည် ပ ရော ဖက် ဖြစ် သည် ကို ကျွန် မ ရိပ် မိ ပါ ၏။ ^၂၀ ကျွန် မ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် ဤ တောင် ပေါ် ၌ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခဲ့ ကြ ပါ ၏။ အ ရှင် တို့ က မူ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ရ မည့် နေ ရာ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ သည် ဟူ ၍ ပြော ဆို ကြ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ ယေ ရှု က “အ သင် မိန်း မ၊ ငါ့ စ ကား ကို ယုံ လော့။ သင် တို့ သည် ဤ တောင် ပေါ် ၌ လည်း မ ဟုတ်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ လည်း မ ဟုတ် သည့် အ ရပ် တွင် ခ မည်း တော် ကို ကိုး ကွယ် မည့် အ ချိန် ကာ လ ရောက် လာ လိမ့် မည်။ ^၂၂ ကယ် တင် ခြင်း သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ထဲ မှ ဖြစ် ပေါ် လာ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ကိုယ် သိ သော အ ရာ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ သင် တို့ သည် ကိုယ် မ သိ သော အ ရာ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၂၃ သို့ သော် စစ် မှန် သော ကိုး ကွယ် သူ တို့ သည် ဝိ ညာဉ် နှင့် သမ္မာ တ ရား အား ဖြင့် ခ မည်း တော် ကို ကိုး ကွယ် မည့် အ ချိန် ရောက် လာ မည် ဖြစ် ရာ ယ ခု ပင် ရောက် လာ လေ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား ခ မည်း တော် သည် ထို သို့ ကိုး ကွယ် သော သူ တို့ ကို အ လို ရှိ တော် မူ ၏။ ^၂၄ ဘု ရား သ ခင် သည် ဝိ ညာဉ် ဖြစ် တော် မူ ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ကိုး ကွယ် သော သူ တို့ သည် ဝိ ညာဉ် နှင့် သမ္မာ တ ရား အား ဖြင့် ကိုး ကွယ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော မေ ရှိ ယ ကြွ လာ တော် မူ မည် ကို ကျွန် မ သိ ပါ ၏။ ထို အ ရှင် ကြွ လာ တော် မူ သော အ ခါ ကျွန် မ တို့ အား အ လုံး စုံ တို့ ကို ဖော် ပြ တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် လျှင်၊ ^၂၆ ယေ ရှု က “သင် နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ငါ သည် ထို အ ရှင် ပင် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို အ ချိန် တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ပြန် လာ ၍ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး နှင့် ယေ ရှု စ ကား ပြော လျက် နေ တော် မူ သည် ကို အံ့ ဩ ကြ ၏။ သို့ သော် “မည် သည့် အ လို ရှိ ‌တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ “အ ဘယ် ကြောင့် ထို အ မျိုး သ မီး နှင့် စ ကား ပြော လျက် နေ တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း မည် သူ မျှ မ မေး လျှောက် ကြ ချေ။

^၂၈ ထို အ မျိုး သ မီး သည် လည်း မိ မိ ၏ ရေ အိုး ကို ထား ခဲ့ ၍ မြို့ ထဲ သို့ သွား ပြီး လျှင်၊ ^၂၉ “ကျွန် မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ကို ကျွန် မ အား ထုတ် ဖော် ပြော ဆို သော သူ ကို လာ ကြည့် ကြ ပါ။ သူ သည် ခ ရစ် တော် ဖြစ် လေ မည် လော” ဟု လူ တို့ အား ဆို သ ဖြင့်၊ ^၃၀ လူ တို့ သည် မြို့ ထဲ မှ ထွက် ၍ ကိုယ် တော် ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၃၁ ထို အ ချိန် အ တော အ တွင်း ၌ တ ပည့် တော် တို့ က “ရဗ္ဗိ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ ၊ သုံး ဆောင် တော် မူ ပါ” ဟု ကိုယ် တော် အား ပန် ကြား ကြ ၏။ ^၃၂ သို့ သော် ကိုယ် တော် က “ငါ ၌ သင် တို့ မ သိ သော စား စ ရာ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ထို့ ကြောင့် တ ပည့် တော် တို့ က “တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော် အား စား စ ရာ ကို ယူ လာ ပေး ပြီ လော” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု က လည်း “ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော သူ ၏ အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် ၍ သူ ၏ အ မှု တော် ကို ပြီး မြောက် စေ ခြင်း သည် ငါ ၏ အ စား အ စာ ဖြစ် ၏။

^၃၅ သင် တို့ က ‘ရိတ် သိမ်း ချိန် ရောက် ရန် လေး လ လို သေး ၏’ ဟု ဆို ကြ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ငါ ဆို သည် ကား လယ် ပြင် တို့ ကို မျှော် ကြည့် ကြ လော့။ ရိတ် သိမ်း ရန် အ သင့် ရှိ လျက် ဝင်း မှည့် နေ ပြီ။ ^၃၆ မျိုး ကြဲ သော သူ နှင့် ရိတ် သိမ်း သော သူ သည် အ တူ တ ကွ ဝမ်း ‌မြောက် ကြ မည့် အ ကြောင်း ရိတ် သိမ်း သော သူ သည် ဆု လာဘ် ကို ရ ရှိ လျက် ထာ ဝ ရ အ သက် အ တွက် အ သီး အ နှံ ကို စု သိမ်း နှင့် ပြီ။ ^၃၇ ထို့ ကြောင့် ‘တစ် ဦး က မျိုး ကြဲ လျက် အ ခြား တစ် ဦး က ရိတ် သိမ်း ၏’ ဟူ သော ဆို ရိုး စ ကား သည် ဤ နေ ရာ ၌ မှန် ကန် ၏။ ^၃၈ သင် တို့ လုပ် အား မ စိုက် ခဲ့ သော အ ရာ ကို ရိတ် သိမ်း ရန် သင် တို့ အား ငါ စေ လွှတ် ၏။ အ ခြား သော သူ တို့ သည် လုပ် အား စိုက် ခဲ့ ၍ သင် တို့ သည် ထို သူ တို့ ၏ အား စိုက် မှု ရ လဒ် ၌ ပါ ဝင် ရ ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၉ “ကျွန် မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ကို ထို သူ ထုတ် ဖော် ပြော ဆို ခဲ့ သည်” ဟု သက် သေ ခံ သော ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး ၏ စ ကား ကြောင့် ထို မြို့ မှ ရှ မာ ရိ နယ် သား များ စွာ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၄၀ သို့ ဖြစ် ၍ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ထံ သို့ ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ မိ မိ တို့ ထံ ၌ တည်း ခို တော် မူ ရန် ကိုယ် တော် အား တောင်း ပန် ကြ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် ထို အ ရပ် တွင် နှစ် ရက် တည်း ခို တော် မူ ၏။ ^၄၁ ထို အ ခါ ပို ၍ များ စွာ သော သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ စ ကား တော် ကြောင့် ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၄၂ သူ တို့ က ထို အ မျိုး သ မီး အား “ယ ခု ငါ တို့ ယုံ ကြည် ကြ သည် မှာ သင် ပြော ဆို သော စ ကား ကြောင့် မ ဟုတ် တော့ ပါ။ ငါ တို့ ကိုယ် တိုင် ကြား နာ ရ သ ဖြင့် ဤ သူ သည် လော က ၏ ကယ် တင် ရှင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကယ် တင် ရှင် ခ ရစ် တော်'။ အ စစ် အ မှန် ဖြစ် ကြောင်း ကို သိ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၄၃ နှစ် ရက် လွန် သော် ကိုယ် တော် သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် ခွာ ၍ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ကြွ တော် မူ ၏။ ^၄၄ ပ ရော ဖက် သည် မိ မိ ၏ နေ ရင်း မြို့ ၌ ဂုဏ် သ ရေ မ ရှိ ကြောင်း ယေ ရှု ကိုယ် တိုင် သက် သေ ခံ တော် မူ ၏။ ^၄၅ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ရောက် တော် မူ သော အ ခါ ဂါ လိ လဲ နယ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကြို ဆို လက် ခံ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် လည်း ပွဲ တော် သို့ သွား ရောက် ခဲ့ ၍ ပွဲ တော် ကာ လ အ တွင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု အ ရာ အား လုံး တို့ ကို မြင် ခဲ့ ကြ ၏။

^၄၆ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် ရေ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ ခဲ့ ရာ ဂါ လိ လဲ နယ်၊ ကာ န မြို့ သို့ တစ် ဖန် ကြွ တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ ၌ က ပေ ရ နောင် မြို့ တွင် မှူး မတ် တစ် ဦး ရှိ ၍ သူ့ သား သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ၏။ ^၄၇ ယု ဒ နယ် မှ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ကြောင်း ကို ထို မှူး မတ် သည် ကြား သော အ ခါ သူ ၏ သား သေ အံ့ ဆဲ ဆဲ ဖြစ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ထံ သို့ သွား ပြီး လျှင် ကြွ လာ ၍ သား ၏ အ နာ ရော ဂါ ကို ပျောက် ကင်း စေ တော် မူ ပါ ရန် တောင်း ပန် လေ ၏။ ^၄၈ ယေ ရှု က လည်း “သင် တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ နှင့် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ များ ကို မ မြင် ရ လျှင် မည် သည့် အ ခါ မျှ ယုံ ကြည် ကြ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၉ ထို မှူး မတ် က “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ သား မ သေ မီ ကြွ လာ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၅၀ ယေ ရှု က လည်း “သွား လော့။ သင် ၏ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို မှူး မတ် သည် မိ မိ အား ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို ယုံ ကြည် ၍ ပြန် သွား လေ ၏။

^၅၁ အ ပြန် လမ်း တွင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် သူ့ ကို ဆီး ကြို လျက် သူ့ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ပြော ကြား ကြ ၏။ ^၅၂ ထို အ ခါ သူ သည် မိ မိ ၏ သား သက် သာ သွား သည့် အ ချိန် ကို အ စေ ခံ တို့ အား မေး မြန်း လျှင် သူ တို့ က “မ နေ့ မွန်း လွဲ တစ် နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'သတ္တ မ နာ ရီ'။ တွင် အ ဖျား ပျောက် သွား ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၅၃ ထို အ ချိန် သည် “သင် ၏ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ” ဟု ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သော အ ချိန် ဖြစ် ကြောင်း ကို ဖ ခင် သိ သ ဖြင့် သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သူ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၅၄ ဤ သည် ကား ယု ဒ နယ် မှ ဂါ လိ လဲ နယ် ထဲ သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ပြီး နောက် ထပ် မံ ပြု တော် မူ သော ဒု တိ ယ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် ၏။

4

¹ Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John ² (although Jesus himself didn’t baptize, but his disciples), ³ he left Judea and departed into Galilee. ⁴ He needed to pass through Samaria. ⁵ So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.

⁶ Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour. noon ⁷ A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.” ⁸ For his disciples had gone away into the city to buy food.

⁹ The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.) ¹⁰ Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.” ¹¹ The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water? ¹² Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”

¹³ Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again, ¹⁴ but whoever drinks of the water that I will give him will never thirst again; but the water that I will give him will become in him a well of water springing up to eternal life.” ¹⁵ The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.” ¹⁶ Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.” ¹⁷ The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’ ¹⁸ for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”

¹⁹ The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet. ²⁰ Our fathers worshiped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.” ²¹ Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father. ²² You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews. ²³ But the hour comes, and now is, when the true worshipers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshipers. ²⁴ God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”

²⁵ The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. 'Messiah' (Hebrew) and 'Christ' (Greek) both mean 'Anointed One' When he has come, he will declare to us all things.” ²⁶ Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.” ²⁷ Just then, his disciples came. They marveled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”

²⁸ So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people, ²⁹ “Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?” ³⁰ They went out of the city, and were coming to him.

³¹ In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.” ³² But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.” ³³ The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?” ³⁴ Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.

³⁵ Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest?’ Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already. ³⁶ He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. ³⁷ For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’ ³⁸ I sent you to reap that for which you haven’t labored. Others have labored, and you have entered into their labor.”

³⁹ From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.” ⁴⁰ So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days. ⁴¹ Many more believed because of his word. ⁴² They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Savior of the world.”

⁴³ After the two days he went out from there and went into Galilee. ⁴⁴ For Jesus himself testified that a prophet has no honor in his own country. ⁴⁵ So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.

⁴⁶ Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum. ⁴⁷ When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death. ⁴⁸ Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.” ⁴⁹ The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.” ⁵⁰ Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.

⁵¹ As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!” ⁵² So he inquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, 1:00 p.m. the fever left him.” ⁵³ So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house. ⁵⁴ This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.

၄

^၁ ယေ ရှု သည် ယော ဟန် ထက် ပို ၍ များ သော သူ တို့ ကို တ ပည့် တော် ဖြစ် စေ ၍ ဗတ္တိ ဇံ ပေး နေ သည် ဟု ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြား သိ ကြောင်း ယေ ရှု သိ တော် မူ သော အ ခါ၊ ^၂ (အ မှန် အား ဖြင့် ယေ ရှု ကိုယ် တိုင် ဗတ္တိ ဇံ ပေး တော် မူ သည် မ ဟုတ် ဘဲ တ ပည့် တော် တို့ က သာ ပေး ခြင်း ဖြစ် ၏။) ^၃ ကိုယ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား'။ သည် ယု ဒ နယ် မှ ထွက် ခွာ ၍ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ တစ် ဖန် ကြွ တော် မူ ၏။ ^၄ ကိုယ် တော် သည် ရှ မာ ရိ နယ် ကို ဖြတ် သွား ရ သည် ဖြစ် ၍၊ ^၅ ယာ ကုပ် က မိ မိ ၏ သား ယော သပ် အား ပေး ခဲ့ သည့် မြေ ကွက် အ နီး ရှိ ရှု ခါ ဟု ခေါ် သော ရှ မာ ရိ နယ် မှ မြို့ တစ် မြို့ သို့ ရောက် တော် မူ ၏။

^၆ ထို အ ရပ် ၌ ယာ ကုပ် ၏ ရေ တွင်း ရှိ လေ ရာ ယေ ရှု သည် ခ ရီး ပန်း သ ဖြင့် ထို ရေ တွင်း နား မှာ ထိုင် နေ တော် မူ ၏။ အ ချိန် ကား မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ခန့် ဖြစ် ၏။ ^၇ ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး သည် ရေ ခပ် ရန် ရောက် ရှိ လာ ရာ ယေ ရှု က “ငါ သောက် ဖို့ ရေ ပေး ပါ” ဟု ထို အ မျိုး သ မီး အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၈ တ ပည့် တော် တို့ ကား အ စား အ စာ ဝယ် ရန် မြို့ ထဲ သို့ သွား နေ ခိုက် ဖြစ် ၏။

^၉ ထို ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး က လည်း “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး ဖြစ် လျက် နှင့် ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး ဖြစ် သော ကျွန် မ ထံ မှ သောက် ရေ ကို အ ဘယ် ကြောင့် တောင်း ရ သ နည်း” ဟု ဆို ၏။ (ထို သို့ ဆို သည့် အ ကြောင်း မှာ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ နှင့် ပေါင်း သင်း ဆက် ဆံ လေ့ မ ရှိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ ^၁၀ ယေ ရှု က လည်း “ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို လည်း ကောင်း၊ ငါ သောက် ဖို့ ရေ ပေး ပါ ဟု ပြော ဆို နေ သူ မှာ မည် သူ ဖြစ် သည်ကို လည်း ကောင်း သင် သိ ခဲ့ လျှင် သင် က သာ သူ့ ကို တောင်း ၍ သူ သည် သင့် အား အ သက် ရေ ကို ပေး ခဲ့ လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ထို အ မျိုး သ မီး က “အ ရှင်၊ အ ရှင့် မှာ ရေ ခပ် စ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။ ဤ ရေ တွင်း လည်း နက် သည် ဖြစ် ၍ ထို အ သက် ရေ ကို အ ဘယ် က ရ ပါ မည် နည်း။ ^၁၂ အ ရှင် သည် ကျွန် မ တို့ ၏ အ ဖ ယာ ကုပ် ထက် ကြီး မြတ် ပါ သ လော။ ယာ ကုပ် သည် ဤ ရေ တွင်း ကို ကျွန် မ တို့ အား ပေး ခဲ့ ပြီး သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သူ ၏ သား သ မီး များ နှင့် သူ မွေး မြူ သော တိ ရစ္ဆာန် များ သည် လည်း ဤ တွင်း ရေ ကို သောက် ခဲ့ ကြ ပါ သည်” ဟု လျှောက် လေ ၏။

^၁၃ ယေ ရှု က လည်း “ဤ ရေ ကို သောက် သော သူ တိုင်း နောက် တစ် ဖန် ရေ ငတ် ဦး မည်။ ^၁၄ ငါ ပေး မည့် ရေ ကို သောက် သော သူ မူ ကား ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် မည် သည့် အ ခါ မျှ ရေ ငတ် မည် မ ဟုတ်။ ထို ထက် မ က ငါ ပေး မည့် ရေ သည် ထို သူ ၌ ထာ ဝ ရ အ သက် တိုင် အောင် ရေ ပန်း ထွက် ရာ စမ်း ရေ ပေါက် ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ထို အ မျိုး သ မီး က “အ ရှင် ကျွန် မ သည် ရေ မ ငတ် စေ ရန် နှင့် ဤ နေ ရာ သို့ လာ ၍ ရေ မ ခပ် ရ လေ အောင် ထို ရေ ကို ကျွန် မ အား ပေး တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လျှင်၊ ^၁၆ ယေ ရှု က “သွား ၍ သင် ၏ ယောက်ျား ကို ခေါ် ပြီး ဤ နေ ရာ သို့ လာ ခဲ့ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “ကျွန် မ မှာ ယောက်ျား မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က “ယောက်ျား မ ရှိ ဟု သင် ပြော သည် မှာ မှန် ပေ ၏။ ^၁၈ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် သင် ၌ ယောက်ျား ငါး ယောက် ရှိ ခဲ့ လေ ပြီ။ ယ ခု သင် ပေါင်း နေ သော သူ သည် လည်း သင် ၏ ယောက်ျား မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင် ပြော သော စ ကား သည် မှန် ပေ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၉ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “အ ရှင်၊ အ ရှင် သည် ပ ရော ဖက် ဖြစ် သည် ကို ကျွန် မ ရိပ် မိ ပါ ၏။ ^၂၀ ကျွန် မ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် ဤ တောင် ပေါ် ၌ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခဲ့ ကြ ပါ ၏။ အ ရှင် တို့ က မူ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ရ မည့် နေ ရာ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ရှိ သည် ဟူ ၍ ပြော ဆို ကြ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ ယေ ရှု က “အ သင် မိန်း မ၊ ငါ့ စ ကား ကို ယုံ လော့။ သင် တို့ သည် ဤ တောင် ပေါ် ၌ လည်း မ ဟုတ်၊ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ လည်း မ ဟုတ် သည့် အ ရပ် တွင် ခ မည်း တော် ကို ကိုး ကွယ် မည့် အ ချိန် ကာ လ ရောက် လာ လိမ့် မည်။ ^၂၂ ကယ် တင် ခြင်း သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ထဲ မှ ဖြစ် ပေါ် လာ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ သည် ကိုယ် သိ သော အ ရာ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ သင် တို့ သည် ကိုယ် မ သိ သော အ ရာ ကို ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၂၃ သို့ သော် စစ် မှန် သော ကိုး ကွယ် သူ တို့ သည် ဝိ ညာဉ် နှင့် သမ္မာ တ ရား အား ဖြင့် ခ မည်း တော် ကို ကိုး ကွယ် မည့် အ ချိန် ရောက် လာ မည် ဖြစ် ရာ ယ ခု ပင် ရောက် လာ လေ ပြီ။ အ ကြောင်း မူ ကား ခ မည်း တော် သည် ထို သို့ ကိုး ကွယ် သော သူ တို့ ကို အ လို ရှိ တော် မူ ၏။ ^၂၄ ဘု ရား သ ခင် သည် ဝိ ညာဉ် ဖြစ် တော် မူ ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ကိုး ကွယ် သော သူ တို့ သည် ဝိ ညာဉ် နှင့် သမ္မာ တ ရား အား ဖြင့် ကိုး ကွယ် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၅ ထို အ မျိုး သ မီး က လည်း “ခ ရစ် တော် ဟု ခေါ် ဝေါ် သော မေ ရှိ ယ ကြွ လာ တော် မူ မည် ကို ကျွန် မ သိ ပါ ၏။ ထို အ ရှင် ကြွ လာ တော် မူ သော အ ခါ ကျွန် မ တို့ အား အ လုံး စုံ တို့ ကို ဖော် ပြ တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု လျှောက် လျှင်၊ ^၂၆ ယေ ရှု က “သင် နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ငါ သည် ထို အ ရှင် ပင် ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို အ ချိန် တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ပြန် လာ ၍ အ မျိုး သ မီး တစ် ဦး နှင့် ယေ ရှု စ ကား ပြော လျက် နေ တော် မူ သည် ကို အံ့ ဩ ကြ ၏။ သို့ သော် “မည် သည့် အ လို ရှိ ‌တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း၊ “အ ဘယ် ကြောင့် ထို အ မျိုး သ မီး နှင့် စ ကား ပြော လျက် နေ တော် မူ သ နည်း” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း မည် သူ မျှ မ မေး လျှောက် ကြ ချေ။

^၂၈ ထို အ မျိုး သ မီး သည် လည်း မိ မိ ၏ ရေ အိုး ကို ထား ခဲ့ ၍ မြို့ ထဲ သို့ သွား ပြီး လျှင်၊ ^၂၉ “ကျွန် မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ကို ကျွန် မ အား ထုတ် ဖော် ပြော ဆို သော သူ ကို လာ ကြည့် ကြ ပါ။ သူ သည် ခ ရစ် တော် ဖြစ် လေ မည် လော” ဟု လူ တို့ အား ဆို သ ဖြင့်၊ ^၃၀ လူ တို့ သည် မြို့ ထဲ မှ ထွက် ၍ ကိုယ် တော် ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၃၁ ထို အ ချိန် အ တော အ တွင်း ၌ တ ပည့် တော် တို့ က “ရဗ္ဗိ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က မိ မိ တို့ ဆ ရာ များ ကို လေး စား ခေါ် ဆို သည့် ဂုဏ် ပုဒ်။ ၊ သုံး ဆောင် တော် မူ ပါ” ဟု ကိုယ် တော် အား ပန် ကြား ကြ ၏။ ^၃၂ သို့ သော် ကိုယ် တော် က “ငါ ၌ သင် တို့ မ သိ သော စား စ ရာ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ထို့ ကြောင့် တ ပည့် တော် တို့ က “တစ် စုံ တစ် ယောက် သည် ကိုယ် တော် အား စား စ ရာ ကို ယူ လာ ပေး ပြီ လော” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၄ ယေ ရှု က လည်း “ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော သူ ၏ အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် ၍ သူ ၏ အ မှု တော် ကို ပြီး မြောက် စေ ခြင်း သည် ငါ ၏ အ စား အ စာ ဖြစ် ၏။

^၃၅ သင် တို့ က ‘ရိတ် သိမ်း ချိန် ရောက် ရန် လေး လ လို သေး ၏’ ဟု ဆို ကြ သည် မ ဟုတ် ‌လော။ ငါ ဆို သည် ကား လယ် ပြင် တို့ ကို မျှော် ကြည့် ကြ လော့။ ရိတ် သိမ်း ရန် အ သင့် ရှိ လျက် ဝင်း မှည့် နေ ပြီ။ ^၃၆ မျိုး ကြဲ သော သူ နှင့် ရိတ် သိမ်း သော သူ သည် အ တူ တ ကွ ဝမ်း ‌မြောက် ကြ မည့် အ ကြောင်း ရိတ် သိမ်း သော သူ သည် ဆု လာဘ် ကို ရ ရှိ လျက် ထာ ဝ ရ အ သက် အ တွက် အ သီး အ နှံ ကို စု သိမ်း နှင့် ပြီ။ ^၃၇ ထို့ ကြောင့် ‘တစ် ဦး က မျိုး ကြဲ လျက် အ ခြား တစ် ဦး က ရိတ် သိမ်း ၏’ ဟူ သော ဆို ရိုး စ ကား သည် ဤ နေ ရာ ၌ မှန် ကန် ၏။ ^၃၈ သင် တို့ လုပ် အား မ စိုက် ခဲ့ သော အ ရာ ကို ရိတ် သိမ်း ရန် သင် တို့ အား ငါ စေ လွှတ် ၏။ အ ခြား သော သူ တို့ သည် လုပ် အား စိုက် ခဲ့ ၍ သင် တို့ သည် ထို သူ တို့ ၏ အား စိုက် မှု ရ လဒ် ၌ ပါ ဝင် ရ ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၉ “ကျွန် မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ တို့ ကို ထို သူ ထုတ် ဖော် ပြော ဆို ခဲ့ သည်” ဟု သက် သေ ခံ သော ရှ မာ ရိ အ မျိုး သ မီး ၏ စ ကား ကြောင့် ထို မြို့ မှ ရှ မာ ရိ နယ် သား များ စွာ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၄၀ သို့ ဖြစ် ၍ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ထံ သို့ ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ မိ မိ တို့ ထံ ၌ တည်း ခို တော် မူ ရန် ကိုယ် တော် အား တောင်း ပန် ကြ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် ထို အ ရပ် တွင် နှစ် ရက် တည်း ခို တော် မူ ၏။ ^၄၁ ထို အ ခါ ပို ၍ များ စွာ သော သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ စ ကား တော် ကြောင့် ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၄၂ သူ တို့ က ထို အ မျိုး သ မီး အား “ယ ခု ငါ တို့ ယုံ ကြည် ကြ သည် မှာ သင် ပြော ဆို သော စ ကား ကြောင့် မ ဟုတ် တော့ ပါ။ ငါ တို့ ကိုယ် တိုင် ကြား နာ ရ သ ဖြင့် ဤ သူ သည် လော က ၏ ကယ် တင် ရှင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကယ် တင် ရှင် ခ ရစ် တော်'။ အ စစ် အ မှန် ဖြစ် ကြောင်း ကို သိ ကြ ပြီ” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၄၃ နှစ် ရက် လွန် သော် ကိုယ် တော် သည် ထို အ ရပ် မှ ထွက် ခွာ ၍ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ကြွ တော် မူ ၏။ ^၄၄ ပ ရော ဖက် သည် မိ မိ ၏ နေ ရင်း မြို့ ၌ ဂုဏ် သ ရေ မ ရှိ ကြောင်း ယေ ရှု ကိုယ် တိုင် သက် သေ ခံ တော် မူ ၏။ ^၄၅ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ရောက် တော် မူ သော အ ခါ ဂါ လိ လဲ နယ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကြို ဆို လက် ခံ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် လည်း ပွဲ တော် သို့ သွား ရောက် ခဲ့ ၍ ပွဲ တော် ကာ လ အ တွင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၌ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု အ ရာ အား လုံး တို့ ကို မြင် ခဲ့ ကြ ၏။

^၄၆ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် ရေ ကို စ ပျစ် ဝိုင် ဖြစ် စေ ခဲ့ ရာ ဂါ လိ လဲ နယ်၊ ကာ န မြို့ သို့ တစ် ဖန် ကြွ တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ ၌ က ပေ ရ နောင် မြို့ တွင် မှူး မတ် တစ် ဦး ရှိ ၍ သူ့ သား သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ၏။ ^၄၇ ယု ဒ နယ် မှ ဂါ လိ လဲ နယ် သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ကြောင်း ကို ထို မှူး မတ် သည် ကြား သော အ ခါ သူ ၏ သား သေ အံ့ ဆဲ ဆဲ ဖြစ် သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ထံ သို့ သွား ပြီး လျှင် ကြွ လာ ၍ သား ၏ အ နာ ရော ဂါ ကို ပျောက် ကင်း စေ တော် မူ ပါ ရန် တောင်း ပန် လေ ၏။ ^၄၈ ယေ ရှု က လည်း “သင် တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ နှင့် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ များ ကို မ မြင် ရ လျှင် မည် သည့် အ ခါ မျှ ယုံ ကြည် ကြ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၉ ထို မှူး မတ် က “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ သား မ သေ မီ ကြွ လာ တော် မူ ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၅၀ ယေ ရှု က လည်း “သွား လော့။ သင် ၏ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို မှူး မတ် သည် မိ မိ အား ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို ယုံ ကြည် ၍ ပြန် သွား လေ ၏။

^၅၁ အ ပြန် လမ်း တွင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ သည် သူ့ ကို ဆီး ကြို လျက် သူ့ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ပြော ကြား ကြ ၏။ ^၅၂ ထို အ ခါ သူ သည် မိ မိ ၏ သား သက် သာ သွား သည့် အ ချိန် ကို အ စေ ခံ တို့ အား မေး မြန်း လျှင် သူ တို့ က “မ နေ့ မွန်း လွဲ တစ် နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'သတ္တ မ နာ ရီ'။ တွင် အ ဖျား ပျောက် သွား ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၅၃ ထို အ ချိန် သည် “သင် ၏ သား အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ပြီ” ဟု ယေ ရှု မိန့် တော် မူ သော အ ချိန် ဖြစ် ကြောင်း ကို ဖ ခင် သိ သ ဖြင့် သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သူ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အ ပေါင်း တို့ သည် ယုံ ကြည် ကြ ၏။ ^၅၄ ဤ သည် ကား ယု ဒ နယ် မှ ဂါ လိ လဲ နယ် ထဲ သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ ပြီး နောက် ထပ် မံ ပြု တော် မူ သော ဒု တိ ယ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ဖြစ် ၏။

4

¹ Therefore when the Lord knew that the Pharisees had heard that Jesus was making and baptizing more disciples than John ² (although Jesus himself didn’t baptize, but his disciples), ³ he left Judea and departed into Galilee. ⁴ He needed to pass through Samaria. ⁵ So he came to a city of Samaria called Sychar, near the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.

⁶ Jacob’s well was there. Jesus therefore, being tired from his journey, sat down by the well. It was about the sixth hour. noon ⁷ A woman of Samaria came to draw water. Jesus said to her, “Give me a drink.” ⁸ For his disciples had gone away into the city to buy food.

⁹ The Samaritan woman therefore said to him, “How is it that you, being a Jew, ask for a drink from me, a Samaritan woman?” (For Jews have no dealings with Samaritans.) ¹⁰ Jesus answered her, “If you knew the gift of God, and who it is who says to you, ‘Give me a drink,’ you would have asked him, and he would have given you living water.” ¹¹ The woman said to him, “Sir, you have nothing to draw with, and the well is deep. So where do you get that living water? ¹² Are you greater than our father Jacob, who gave us the well and drank from it himself, as did his children and his livestock?”

¹³ Jesus answered her, “Everyone who drinks of this water will thirst again, ¹⁴ but whoever drinks of the water that I will give him will never thirst again; but the water that I will give him will become in him a well of water springing up to eternal life.” ¹⁵ The woman said to him, “Sir, give me this water, so that I don’t get thirsty, neither come all the way here to draw.” ¹⁶ Jesus said to her, “Go, call your husband, and come here.” ¹⁷ The woman answered, “I have no husband.” Jesus said to her, “You said well, ‘I have no husband,’ ¹⁸ for you have had five husbands; and he whom you now have is not your husband. This you have said truly.”

¹⁹ The woman said to him, “Sir, I perceive that you are a prophet. ²⁰ Our fathers worshiped in this mountain, and you Jews say that in Jerusalem is the place where people ought to worship.” ²¹ Jesus said to her, “Woman, believe me, the hour is coming when neither in this mountain nor in Jerusalem will you worship the Father. ²² You worship that which you don’t know. We worship that which we know; for salvation is from the Jews. ²³ But the hour comes, and now is, when the true worshipers will worship the Father in spirit and truth, for the Father seeks such to be his worshipers. ²⁴ God is spirit, and those who worship him must worship in spirit and truth.”

²⁵ The woman said to him, “I know that Messiah is coming, he who is called Christ. 'Messiah' (Hebrew) and 'Christ' (Greek) both mean 'Anointed One' When he has come, he will declare to us all things.” ²⁶ Jesus said to her, “I am he, the one who speaks to you.” ²⁷ Just then, his disciples came. They marveled that he was speaking with a woman; yet no one said, “What are you looking for?” or, “Why do you speak with her?”

²⁸ So the woman left her water pot, went away into the city, and said to the people, ²⁹ “Come, see a man who told me everything that I have done. Can this be the Christ?” ³⁰ They went out of the city, and were coming to him.

³¹ In the meanwhile, the disciples urged him, saying, “Rabbi, eat.” ³² But he said to them, “I have food to eat that you don’t know about.” ³³ The disciples therefore said to one another, “Has anyone brought him something to eat?” ³⁴ Jesus said to them, “My food is to do the will of him who sent me and to accomplish his work.

³⁵ Don’t you say, ‘There are yet four months until the harvest?’ Behold, I tell you, lift up your eyes and look at the fields, that they are white for harvest already. ³⁶ He who reaps receives wages and gathers fruit to eternal life, that both he who sows and he who reaps may rejoice together. ³⁷ For in this the saying is true, ‘One sows, and another reaps.’ ³⁸ I sent you to reap that for which you haven’t labored. Others have labored, and you have entered into their labor.”

³⁹ From that city many of the Samaritans believed in him because of the word of the woman, who testified, “He told me everything that I have done.” ⁴⁰ So when the Samaritans came to him, they begged him to stay with them. He stayed there two days. ⁴¹ Many more believed because of his word. ⁴² They said to the woman, “Now we believe, not because of your speaking; for we have heard for ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Savior of the world.”

⁴³ After the two days he went out from there and went into Galilee. ⁴⁴ For Jesus himself testified that a prophet has no honor in his own country. ⁴⁵ So when he came into Galilee, the Galileans received him, having seen all the things that he did in Jerusalem at the feast, for they also went to the feast.

⁴⁶ Jesus came therefore again to Cana of Galilee, where he made the water into wine. There was a certain nobleman whose son was sick at Capernaum. ⁴⁷ When he heard that Jesus had come out of Judea into Galilee, he went to him and begged him that he would come down and heal his son, for he was at the point of death. ⁴⁸ Jesus therefore said to him, “Unless you see signs and wonders, you will in no way believe.” ⁴⁹ The nobleman said to him, “Sir, come down before my child dies.” ⁵⁰ Jesus said to him, “Go your way. Your son lives.” The man believed the word that Jesus spoke to him, and he went his way.

⁵¹ As he was going down, his servants met him and reported, saying “Your child lives!” ⁵² So he inquired of them the hour when he began to get better. They said therefore to him, “Yesterday at the seventh hour, 1:00 p.m. the fever left him.” ⁵³ So the father knew that it was at that hour in which Jesus said to him, “Your son lives.” He believed, as did his whole house. ⁵⁴ This is again the second sign that Jesus did, having come out of Judea into Galilee.