၂၁

^၁ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် တိ ဗေ ရိ ပင် လယ် နား တွင် တ ပည့် တော် တို့ အား နောက် တစ် ဖန် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ၏။ ထင် ရှား ပြ တော် မူ ပုံ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ ^၂ ရှိ မုန် ပေ တ ရု နှင့် ဒိ ဒု မု 'အ မြွှာ ပူး' ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် သည့် သော မ၊ ဂါ လိ လဲ နယ် ကာ န မြို့ သား နာ သ နေ လ၊ ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား တို့ နှင့် အ ခြား တ ပည့် တော် နှစ် ပါး တို့ သည် အ တူ ရှိ နေ ကြ စဉ်၊ ^၃ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် ငါး သွား ဖမ်း မည်” ဟု ဆို ၏။ ထို သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ လည်း သင် နှင့် အ တူ လိုက် မည်” ဟု ဆို လျက် ထွက် သွား ၍ ‌လှေ ပေါ် သို့ တက် ကြ ၏။ သို့ သော် ထို ည တွင် မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ရ ကြ ချေ။

^၄ မိုး လင်း ချိန် ရောက် သော အ ခါ ယေ ရှု သည် ကမ်း စပ် တွင် ရပ် နေ တော် မူ ၏။ သို့ ရာ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ဖြစ် ကြောင်း ကို မ သိ ကြ။ ^၅ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “ချစ် သား တို့၊ သား ငါး တစ် စုံ တစ် ရာ ရှိ သ လော” ဟု သူ တို့ အား မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၆ ကိုယ် တော် က လည်း “လှေ ၏ ယာ ဘက် တွင် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ လော့။ ထို သို့ ပြု လျှင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ ရာ ငါး များ စွာ မိ သ ဖြင့် ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ တင် ၍ မ ရ နိုင် ကြ တော့ ပေ။

^၇ ထို အ ခါ ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် က ပေ တ ရု အား “သ ခင် ဘု ရား ပေ တည်း” ဟု ဆို လေ ၏။ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း ကြား သော အ ခါ အ ဝတ် ချွတ် ထား သည် ဖြစ် ၍ အ ပေါ် အ ဝတ် ကို ခါး ၌ စည်း ပြီး လျှင် ပင် လယ် ထဲ သို့ ခုန် ဆင်း လေ ၏။ ^၈ အ ခြား တ ပည့် တော် တို့ မူ ကား ကမ်း နှင့် မ ဝေး လှ ဘဲ ကိုက် တစ် ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် '၂၀၀ ပေ ကုတ်' (၁ ပေ ကုတ် = ၁ တောင်)။ ခန့် သာ ကွာ သည့် နေ ရာ ၌ ရှိ ကြ သော ကြောင့် ငါး နှင့် ပြည့် နေ သော ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ လျက် လှေ ငယ် ဖြင့် လာ ကြ ၏။ ^၉ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကုန်း ပေါ် သို့‌ ရောက် ကြ သော အ ခါ မီး ခဲ ပုံ နှင့် ထို မီး ခဲ ပုံ ပေါ် တင် ထား သော ငါး ကို လည်း ကောင်း၊ မုန့် ကို လည်း ကောင်း တွေ့ ကြ ၏။

^၁၀ ယေ ရှု က “ယ ခု ဖမ်း မိ သော ငါး အ ချို့ ကို ယူ ခဲ့ ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၁၁ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် လှေ ပေါ် သို့ တက် ၍ ပိုက် ကွန် ကို ကုန်း ပေါ် သို့ ဆွဲ တင် ရာ ငါး ကြီး တစ် ရာ ငါး ဆယ့် သုံး ကောင် နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ ၏။ ထို မျှ လောက် များ သော် လည်း ပိုက် ကွန် သည် မ စုတ် ပြဲ ခဲ့ ပေ။ ^၁၂ ယေ ရှု က “လာ ၍ နံ နက် စာ ကို စား ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ တ ပည့် တော် တို့ သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သိ ကြ သော ကြောင့် မည် သူ က မျှ “အ ရှင် သည် မည် သူ နည်း” ဟု မ မေး ဝံ့ ကြ။ ^၁၃ ယေ ရှု သည် လာ ၍ မုန့် ကို ယူ ပြီး လျှင် သူ တို့ အား ပေး တော် မူ ၏။ ငါး ကို လည်း ထို နည်း တူ ပေး တော် မူ ၏။

^၁၄ ဤ သည် ကား ယေ ရှု သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီး နောက် တ ပည့် တော် တို့ အား တ တိ ယ အ ကြိမ် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၅ ထို သို့ နံ နက် စာ ကို သူ တို့ စား ကြ ပြီး သော အ ခါ ယေ ရှု က ရှိ မုန် ပေ တ ရု အား “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ ဤ သူ တို့ ငါ့ ကို ချစ် သည် ထက် သင် သည် ငါ့ ကို ပို ၍ ချစ် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ပေ တ ရု က “ဟုတ် ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ သိုး သ ငယ် တို့ ကို ကျွေး မွေးလော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၆ တစ် ဖန် “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် သ လော” ဟု ဒု တိ ယ အ ကြိမ် မေး တော် မူ ၏။ ပေ တ ရု က “ဟုတ် ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ သိုး တို့ ကို အုပ် ထိန်း လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ တ တိ ယ အ ကြိမ် ၌ ကိုယ် တော် က “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် ခင် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် က တ တိ ယ အ ကြိမ် ၌ “သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် ခင် သ လော” ဟု မေး တော် မူ သော ကြောင့် ပေ တ ရု သည် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ ကို သိ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “ငါ ၏ သိုး တို့ ကို ကျွေး မွေး လော့။ ^၁၈ သင့် အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ သင် သည် ငယ် ရွယ် စဉ် အ ခါ ၌ ကိုယ် ကိုယ် တိုင် ခါး ပန်း စည်း ၍ ကိုယ် အ လို ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ သွား လာ လေ့ ရှိ ၏။ အို မင်း သော အ ခါ ၌ မူ ကား သင် သည် ကိုယ့် လက် နှစ် ဖက် ကို ဆန့် ၍ သူ တစ် ပါး သည် သင့် ခါး ကို ခါး ပန်း စည်း ကာ သင် အ လို မ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ ပေ တ ရု သည် မည် သို့ သော သေ ခြင်း မျိုး ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို ထင် ရှား စေ မည် ကို အ ရိပ် အ မြွက် မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ဤ အ ရာ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး နောက် “ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု ပေ တ ရု အား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ပေ တ ရု သည် လှည့် ကြည့် လိုက် ရာ ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် သည် နောက် မှ လိုက် လာ သည် ကို မြင် လေ ၏။ ထို တ ပည့် တော် သည် ယ ခင် ည စာ စား စဉ် က ယေ ရှု ၏ ရင် ခွင် တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ မည့် သူ သည် မည် သူ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ခဲ့ သူ လည်း ဖြစ် ၏။ ^၂၁ ထို တ ပည့် တော် ကို မြင် သော အ ခါ ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ဤ သူ ကား မည် သို့ ဖြစ် မည် နည်း” ဟု ယေ ရှု အား မေး လျှောက် ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု က လည်း “ငါ ကြွ လာ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ သက် ရှင် စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ လျှင် လည်း သင် နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ သင် သည် ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ သို့ ဖြစ် ၍ “ထို တ ပည့် တော် သည် သေ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟူ သော စ ကား သည် ညီ အစ် ကို တို့ ကြား တွင် ပျံ့ နှံ့ သွား ၏။ သို့ သော် ယေ ရှု က “ထို သူ သည် သေ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ သည် မ ဟုတ် ဘဲ “ငါ ကြွ လာ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ သက် ရှင် စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ လျှင် လည်း သင် နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း” ဟူ ၍ သာ မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို သက် သေ ခံ ၍ ရေး ထား သော သူ မှာ ထို တ ပည့် တော် ပင် ဖြစ် ၏။ သူ ၏ သက် သေ ခံ ချက် မှန် ကန် ကြောင်း ကို လည်း ငါ တို့ သိ ကြ ၏။

^၂၅ ယေ ရှု ပြု တော် မူ သော အ ခြား အ မှု အ ရာ များ စွာ ရှိ သေး ၏။ ထို အ မှု အ ရာ များ ကို တစ် ခု ချင်း ရေး ထား ပါ က ဤ ကမ္ဘာ ကြီး ၌ ပင် ထို ရေး ထား သော ကျမ်း ဂန် များ ဆန့် မည် မ ဟုတ် ဟု ငါ ထင် မှတ် ၏။

21

¹ After these things, Jesus revealed himself again to the disciples at the sea of Tiberias. He revealed himself this way. ² Simon Peter, Thomas called Didymus, or, Twin Nathanael of Cana in Galilee, and the sons of Zebedee, and two others of his disciples were together. ³ Simon Peter said to them, “I’m going fishing.” They told him, “We are also coming with you.” They immediately went out and entered into the boat. That night, they caught nothing.

⁴ But when day had already come, Jesus stood on the beach; yet the disciples didn’t know that it was Jesus. ⁵ Jesus therefore said to them, “Children, have you anything to eat?” They answered him, “No.” ⁶ He said to them, “Cast the net on the right side of the boat, and you will find some.” They cast it therefore, and now they weren’t able to draw it in for the multitude of fish.

⁷ That disciple therefore whom Jesus loved said to Peter, “It’s the Lord!” So when Simon Peter heard that it was the Lord, he wrapped his coat around himself (for he was naked), and threw himself into the sea. ⁸ But the other disciples came in the little boat (for they were not far from the land, but about two hundred cubits 200 cubits is about 100 yards or about 91 meters away), dragging the net full of fish. ⁹ So when they got out on the land, they saw a fire of coals there, with fish and bread laid on it.

¹⁰ Jesus said to them, “Bring some of the fish which you have just caught.” ¹¹ Simon Peter went up, and drew the net to land, full of one hundred fifty-three great fish. Even though there were so many, the net wasn’t torn. ¹² Jesus said to them, “Come and eat breakfast!” None of the disciples dared inquire of him, “Who are you?” knowing that it was the Lord. ¹³ Then Jesus came and took the bread, gave it to them, and the fish likewise.

¹⁴ This is now the third time that Jesus was revealed to his disciples after he had risen from the dead.

¹⁵ So when they had eaten their breakfast, Jesus said to Simon Peter, “Simon, son of Jonah, do you love me more than these?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Feed my lambs.” ¹⁶ He said to him again a second time, “Simon, son of Jonah, do you love me?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Tend my sheep.”

¹⁷ He said to him the third time, “Simon, son of Jonah, do you have affection for me?” Peter was grieved because he asked him the third time, “Do you have affection for me?” He said to him, “Lord, you know everything. You know that I have affection for you.” Jesus said to him, “Feed my sheep. ¹⁸ Most certainly I tell you, when you were young, you dressed yourself and walked where you wanted to. But when you are old, you will stretch out your hands, and another will dress you and carry you where you don’t want to go.” ¹⁹ Now he said this, signifying by what kind of death he would glorify God. When he had said this, he said to him, “Follow me.”

²⁰ Then Peter, turning around, saw a disciple following. This was the disciple whom Jesus loved, the one who had also leaned on Jesus’ breast at the supper and asked, “Lord, who is going to betray you?” ²¹ Peter, seeing him, said to Jesus, “Lord, what about this man?” ²² Jesus said to him, “If I desire that he stay until I come, what is that to you? You follow me.” ²³ This saying therefore went out among the brothers The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. that this disciple wouldn’t die. Yet Jesus didn’t say to him that he wouldn’t die, but, “If I desire that he stay until I come, what is that to you?”

²⁴ This is the disciple who testifies about these things, and wrote these things. We know that his witness is true. ²⁵ There are also many other things which Jesus did, which if they would all be written, I suppose that even the world itself wouldn’t have room for the books that would be written.

၂၁

^၁ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် တိ ဗေ ရိ ပင် လယ် နား တွင် တ ပည့် တော် တို့ အား နောက် တစ် ဖန် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ၏။ ထင် ရှား ပြ တော် မူ ပုံ ကား ဤ သို့ ဖြစ် ၏။ ^၂ ရှိ မုန် ပေ တ ရု နှင့် ဒိ ဒု မု 'အ မြွှာ ပူး' ဟူ သော အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၏။ ဟု ခေါ် သည့် သော မ၊ ဂါ လိ လဲ နယ် ကာ န မြို့ သား နာ သ နေ လ၊ ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား တို့ နှင့် အ ခြား တ ပည့် တော် နှစ် ပါး တို့ သည် အ တူ ရှိ နေ ကြ စဉ်၊ ^၃ ရှိ မုန် ပေ တ ရု က “အ ကျွန်ုပ် ငါး သွား ဖမ်း မည်” ဟု ဆို ၏။ ထို သူ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ လည်း သင် နှင့် အ တူ လိုက် မည်” ဟု ဆို လျက် ထွက် သွား ၍ ‌လှေ ပေါ် သို့ တက် ကြ ၏။ သို့ သော် ထို ည တွင် မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ရ ကြ ချေ။

^၄ မိုး လင်း ချိန် ရောက် သော အ ခါ ယေ ရှု သည် ကမ်း စပ် တွင် ရပ် နေ တော် မူ ၏။ သို့ ရာ တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ဖြစ် ကြောင်း ကို မ သိ ကြ။ ^၅ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “ချစ် သား တို့၊ သား ငါး တစ် စုံ တစ် ရာ ရှိ သ လော” ဟု သူ တို့ အား မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၆ ကိုယ် တော် က လည်း “လှေ ၏ ယာ ဘက် တွင် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ လော့။ ထို သို့ ပြု လျှင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် ပိုက် ကွန် ကို ပစ် ချ ကြ ရာ ငါး များ စွာ မိ သ ဖြင့် ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ တင် ၍ မ ရ နိုင် ကြ တော့ ပေ။

^၇ ထို အ ခါ ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် က ပေ တ ရု အား “သ ခင် ဘု ရား ပေ တည်း” ဟု ဆို လေ ၏။ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း ကြား သော အ ခါ အ ဝတ် ချွတ် ထား သည် ဖြစ် ၍ အ ပေါ် အ ဝတ် ကို ခါး ၌ စည်း ပြီး လျှင် ပင် လယ် ထဲ သို့ ခုန် ဆင်း လေ ၏။ ^၈ အ ခြား တ ပည့် တော် တို့ မူ ကား ကမ်း နှင့် မ ဝေး လှ ဘဲ ကိုက် တစ် ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် '၂၀၀ ပေ ကုတ်' (၁ ပေ ကုတ် = ၁ တောင်)။ ခန့် သာ ကွာ သည့် နေ ရာ ၌ ရှိ ကြ သော ကြောင့် ငါး နှင့် ပြည့် နေ သော ပိုက် ကွန် ကို ဆွဲ လျက် လှေ ငယ် ဖြင့် လာ ကြ ၏။ ^၉ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကုန်း ပေါ် သို့‌ ရောက် ကြ သော အ ခါ မီး ခဲ ပုံ နှင့် ထို မီး ခဲ ပုံ ပေါ် တင် ထား သော ငါး ကို လည်း ကောင်း၊ မုန့် ကို လည်း ကောင်း တွေ့ ကြ ၏။

^၁၀ ယေ ရှု က “ယ ခု ဖမ်း မိ သော ငါး အ ချို့ ကို ယူ ခဲ့ ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ သ ဖြင့်၊ ^၁၁ ရှိ မုန် ပေ တ ရု သည် လှေ ပေါ် သို့ တက် ၍ ပိုက် ကွန် ကို ကုန်း ပေါ် သို့ ဆွဲ တင် ရာ ငါး ကြီး တစ် ရာ ငါး ဆယ့် သုံး ကောင် နှင့် ပြည့် လျက် ရှိ ၏။ ထို မျှ လောက် များ သော် လည်း ပိုက် ကွန် သည် မ စုတ် ပြဲ ခဲ့ ပေ။ ^၁၂ ယေ ရှု က “လာ ၍ နံ နက် စာ ကို စား ကြ လော့” ဟု သူ တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ တ ပည့် တော် တို့ သည် သ ခင် ဘု ရား ဖြစ် ကြောင်း သိ ကြ သော ကြောင့် မည် သူ က မျှ “အ ရှင် သည် မည် သူ နည်း” ဟု မ မေး ဝံ့ ကြ။ ^၁၃ ယေ ရှု သည် လာ ၍ မုန့် ကို ယူ ပြီး လျှင် သူ တို့ အား ပေး တော် မူ ၏။ ငါး ကို လည်း ထို နည်း တူ ပေး တော် မူ ၏။

^၁၄ ဤ သည် ကား ယေ ရှု သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီး နောက် တ ပည့် တော် တို့ အား တ တိ ယ အ ကြိမ် ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၅ ထို သို့ နံ နက် စာ ကို သူ တို့ စား ကြ ပြီး သော အ ခါ ယေ ရှု က ရှိ မုန် ပေ တ ရု အား “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ ဤ သူ တို့ ငါ့ ကို ချစ် သည် ထက် သင် သည် ငါ့ ကို ပို ၍ ချစ် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ပေ တ ရု က “ဟုတ် ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ သိုး သ ငယ် တို့ ကို ကျွေး မွေးလော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၆ တစ် ဖန် “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် သ လော” ဟု ဒု တိ ယ အ ကြိမ် မေး တော် မူ ၏။ ပေ တ ရု က “ဟုတ် ပါ ၏ သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “ငါ ၏ သိုး တို့ ကို အုပ် ထိန်း လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၇ တ တိ ယ အ ကြိမ် ၌ ကိုယ် တော် က “ယော ဟန် ၏ သား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယော န ၏ သား'။ ရှိ မုန်၊ သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် ခင် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် က တ တိ ယ အ ကြိမ် ၌ “သင် သည် ငါ့ ကို ချစ် ခင် သ လော” ဟု မေး တော် မူ သော ကြောင့် ပေ တ ရု သည် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အ ရာ ခပ် သိမ်း တို့ ကို သိ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ကို အ ကျွန်ုပ် ချစ် ခင် ကြောင်း ကိုယ် တော် သိ ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ယေ ရှု က လည်း “ငါ ၏ သိုး တို့ ကို ကျွေး မွေး လော့။ ^၁၈ သင့် အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ သင် သည် ငယ် ရွယ် စဉ် အ ခါ ၌ ကိုယ် ကိုယ် တိုင် ခါး ပန်း စည်း ၍ ကိုယ် အ လို ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ သွား လာ လေ့ ရှိ ၏။ အို မင်း သော အ ခါ ၌ မူ ကား သင် သည် ကိုယ့် လက် နှစ် ဖက် ကို ဆန့် ၍ သူ တစ် ပါး သည် သင့် ခါး ကို ခါး ပန်း စည်း ကာ သင် အ လို မ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၉ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ ပေ တ ရု သည် မည် သို့ သော သေ ခြင်း မျိုး ဖြင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို ထင် ရှား စေ မည် ကို အ ရိပ် အ မြွက် မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ဤ အ ရာ ကို မိန့် တော် မူ ပြီး နောက် “ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု ပေ တ ရု အား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ပေ တ ရု သည် လှည့် ကြည့် လိုက် ရာ ယေ ရှု ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် သည် နောက် မှ လိုက် လာ သည် ကို မြင် လေ ၏။ ထို တ ပည့် တော် သည် ယ ခင် ည စာ စား စဉ် က ယေ ရှု ၏ ရင် ခွင် တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ မည့် သူ သည် မည် သူ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ခဲ့ သူ လည်း ဖြစ် ၏။ ^၂၁ ထို တ ပည့် တော် ကို မြင် သော အ ခါ ပေ တ ရု က “သ ခင် ဘု ရား၊ ဤ သူ ကား မည် သို့ ဖြစ် မည် နည်း” ဟု ယေ ရှု အား မေး လျှောက် ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု က လည်း “ငါ ကြွ လာ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ သက် ရှင် စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ လျှင် လည်း သင် နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း။ သင် သည် ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ သို့ ဖြစ် ၍ “ထို တ ပည့် တော် သည် သေ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟူ သော စ ကား သည် ညီ အစ် ကို တို့ ကြား တွင် ပျံ့ နှံ့ သွား ၏။ သို့ သော် ယေ ရှု က “ထို သူ သည် သေ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ သည် မ ဟုတ် ဘဲ “ငါ ကြွ လာ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ သက် ရှင် စေ ရန် ငါ အ လို ရှိ လျှင် လည်း သင် နှင့် မည် သို့ ဆိုင် သ နည်း” ဟူ ၍ သာ မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၄ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ များ ကို သက် သေ ခံ ၍ ရေး ထား သော သူ မှာ ထို တ ပည့် တော် ပင် ဖြစ် ၏။ သူ ၏ သက် သေ ခံ ချက် မှန် ကန် ကြောင်း ကို လည်း ငါ တို့ သိ ကြ ၏။

^၂၅ ယေ ရှု ပြု တော် မူ သော အ ခြား အ မှု အ ရာ များ စွာ ရှိ သေး ၏။ ထို အ မှု အ ရာ များ ကို တစ် ခု ချင်း ရေး ထား ပါ က ဤ ကမ္ဘာ ကြီး ၌ ပင် ထို ရေး ထား သော ကျမ်း ဂန် များ ဆန့် မည် မ ဟုတ် ဟု ငါ ထင် မှတ် ၏။

21

¹ After these things, Jesus revealed himself again to the disciples at the sea of Tiberias. He revealed himself this way. ² Simon Peter, Thomas called Didymus, or, Twin Nathanael of Cana in Galilee, and the sons of Zebedee, and two others of his disciples were together. ³ Simon Peter said to them, “I’m going fishing.” They told him, “We are also coming with you.” They immediately went out and entered into the boat. That night, they caught nothing.

⁴ But when day had already come, Jesus stood on the beach; yet the disciples didn’t know that it was Jesus. ⁵ Jesus therefore said to them, “Children, have you anything to eat?” They answered him, “No.” ⁶ He said to them, “Cast the net on the right side of the boat, and you will find some.” They cast it therefore, and now they weren’t able to draw it in for the multitude of fish.

⁷ That disciple therefore whom Jesus loved said to Peter, “It’s the Lord!” So when Simon Peter heard that it was the Lord, he wrapped his coat around himself (for he was naked), and threw himself into the sea. ⁸ But the other disciples came in the little boat (for they were not far from the land, but about two hundred cubits 200 cubits is about 100 yards or about 91 meters away), dragging the net full of fish. ⁹ So when they got out on the land, they saw a fire of coals there, with fish and bread laid on it.

¹⁰ Jesus said to them, “Bring some of the fish which you have just caught.” ¹¹ Simon Peter went up, and drew the net to land, full of one hundred fifty-three great fish. Even though there were so many, the net wasn’t torn. ¹² Jesus said to them, “Come and eat breakfast!” None of the disciples dared inquire of him, “Who are you?” knowing that it was the Lord. ¹³ Then Jesus came and took the bread, gave it to them, and the fish likewise.

¹⁴ This is now the third time that Jesus was revealed to his disciples after he had risen from the dead.

¹⁵ So when they had eaten their breakfast, Jesus said to Simon Peter, “Simon, son of Jonah, do you love me more than these?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Feed my lambs.” ¹⁶ He said to him again a second time, “Simon, son of Jonah, do you love me?” He said to him, “Yes, Lord; you know that I have affection for you.” He said to him, “Tend my sheep.”

¹⁷ He said to him the third time, “Simon, son of Jonah, do you have affection for me?” Peter was grieved because he asked him the third time, “Do you have affection for me?” He said to him, “Lord, you know everything. You know that I have affection for you.” Jesus said to him, “Feed my sheep. ¹⁸ Most certainly I tell you, when you were young, you dressed yourself and walked where you wanted to. But when you are old, you will stretch out your hands, and another will dress you and carry you where you don’t want to go.” ¹⁹ Now he said this, signifying by what kind of death he would glorify God. When he had said this, he said to him, “Follow me.”

²⁰ Then Peter, turning around, saw a disciple following. This was the disciple whom Jesus loved, the one who had also leaned on Jesus’ breast at the supper and asked, “Lord, who is going to betray you?” ²¹ Peter, seeing him, said to Jesus, “Lord, what about this man?” ²² Jesus said to him, “If I desire that he stay until I come, what is that to you? You follow me.” ²³ This saying therefore went out among the brothers The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. that this disciple wouldn’t die. Yet Jesus didn’t say to him that he wouldn’t die, but, “If I desire that he stay until I come, what is that to you?”

²⁴ This is the disciple who testifies about these things, and wrote these things. We know that his witness is true. ²⁵ There are also many other things which Jesus did, which if they would all be written, I suppose that even the world itself wouldn’t have room for the books that would be written.