၁၉

^၁ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို ထုတ် ဆောင် ၍ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် စေ ၏။ ^၂ စစ် သား တို့ သည် လည်း ဆူး ပင် ကို သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ပေါ် ၌ ဆောင်း စေ ၍ ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် စေ ပြီး လျှင်၊ ^၃ ကိုယ် တော် ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ဆို ပြီး ကိုယ် တော် ကို ရိုက် ပုတ် ကြ ၏။

^၄ ပိ လတ် မင်း သည် နောက် တစ် ဖန် အ ပြင် သို့ ထွက် လာ ၍ “နား ထောင် ကြ လော့။ ထို သူ ၌ မည် သည့် ပြစ် မှု ကို မျှ ငါ မ တွေ့ ကြောင်း သင် တို့ သိ မြင် ရန် သူ့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ဆူး သ ရ ဖူ နှင့် ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် ဆင် လျက် အ ပြင် သို့ ထွက် လာ ၏။ ပိ လတ် မင်း က လည်း “ကြည့် ပါ။ ဤ သူ ပင် တည်း” ဟု ဆို ၏။ ^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ နှင့် အ စောင့် တပ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် သော အ ခါ “လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ၊ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ပိ လတ် မင်း က “ငါ သည် ဤ သူ ၌ မည် သည့် ပြစ် မှု ကို မျှ မ တွေ့ သော ကြောင့် သင် တို့ ကိုယ် တိုင် သူ့ ကို ခေါ် သွား ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၇ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ ၌ ပ ညတ် တ ရား ရှိ ပါ ၏။ ဤ သူ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည် ဟု ကြေ ညာ သော ကြောင့် ထို ပ ညတ် တ ရား အ ရ သေ ထိုက် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။

^၈ ပိ လတ် မင်း သည် ထို စ ကား ကို ကြား ရ သော အ ခါ ပို ၍ ကြောက် လာ သ ဖြင့်၊ ^၉ ရုံး တော် ထဲ သို့ ပြန် ဝင် ကာ ယေ ရှု အား “သင် သည် မည် သည့် အ ရပ် မှ လာ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ သို့ သော် ယေ ရှု သည် တစ် ခွန်း မျှ ဖြေ ကြား တော် မ မူ။ ^၁၀ သို့ ဖြစ် ၍ ပိ လတ် မင်း က “သင် သည် ငါ့ ကို စ ကား မ ပြော ဘဲ နေ သ လော။ ငါ သည် သင့် ကို လွှတ် ပေး နိုင် သော အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် နိုင် သော အ ခွင့် အာ ဏာ လည်း ရှိ သည် ကို သင် မ သိ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ယေ ရှု က “အ ထက် အ ရပ် မှ ပေး အပ် တော် မ မူ လျှင် သင် သည် ငါ့ အ ပေါ် မည် သည့် အ ခွင့် အာ ဏာ မျှ မ ရှိ။ ထို့ ကြောင့် ငါ့ ကို သင့် လက် သို့ အပ် နှံ သော သူ ၌ ပို ၍ ကြီး လေး သော အ ပြစ် ရှိ ၏” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ မှ စ ၍ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို လွှတ် ပေး ရန် ကြိုး စား ရှာ ကြံ ၏။ သို့ ရာ တွင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ က “အ ရှင် သည် ထို သူ ကို လွှတ် ပေး လျှင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ၏ ဘက် တော် သား မ ဟုတ် ပါ။ မိ မိ ကိုယ် ကို ဘု ရင် ဖြစ် သည် ဟု ကြေ ညာ သော သူ အား လုံး သည် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ကို ဆန့် ကျင် ပြော ဆို သော သူ ဖြစ် ပါ သည်” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၃ ပိ လတ် မင်း သည် ထို စ ကား တို့ ကို ကြား သော အ ခါ ယေ ရှု ကို အ ပြင် သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ၍ ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် ဂဗ္ဗ သ အ မည် ရှိ သည့် ကျောက် ခင်း စင်္ကြံ ဟု ခေါ် ဝေါ် သော နေ ရာ မှ တ ရား ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထိုင် လေ ၏။

^၁၄ ထို နေ့ သည် ပ သ ခါ ပွဲ တော် အ တွက် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ ဖြစ် ၏။ အ ချိန် ကား မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ခန့် ရှိ ၏။ ပိ လတ် မင်း သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အား “ကြည့် ပါ။ သင် တို့ ၏ ဘု ရင် ပေ တည်း” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ သူ တို့ က “သုတ် သင် လိုက် ပါ၊ သုတ် သင် လိုက် ပါ၊ သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ပိ လတ် မင်း က “သင် တို့ ၏ ဘု ရင် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ ငါ တင် ရ မည် လော” ဟု မေး လျှင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ တွင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် မှ လွဲ ၍ အ ခြား ဘု ရင် မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၁၆ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် စေ ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၁၇ ကိုယ် တော် သည် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို ကိုယ် တိုင် ထမ်း လျက် ဦး ခေါင်း ခွံ အ ရပ် ဟု ခေါ် သော နေ ရာ သို့ ထွက် သွား တော် မူ ၏။ (ထို အ ရပ် ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် ဂေါ လ ဂေါ သ ဟု ခေါ် သည်။) ^၁၈ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ကို အ ခြား သော သူ နှစ် ဦး တို့ နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။ ယေ ရှု ကို အ လယ် ၌ ထား ၍ ထို သူ နှစ် ဦး တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ တစ် ဖက် တစ် ချက် စီ ၌ ထား ကြ ၏။ ^၁၉ ပိ လတ် မင်း သည် ကမ္ပည်း ကို လည်း ရေး ထိုး ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှာ တပ် ထား ၏။ ထို ကမ္ပည်း တွင် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု” ဟု ရေး ထား ၏။

^၂၀ ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ သော အ ရပ် သည် မြို့ နှင့် နီး သည့် အ ပြင် ထို ကမ္ပည်း ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ၊ လက် တင် ဘာ သာ နှင့် ဂ ရိ ဘာ သာ တို့ ဖြင့် ရေး ထား သည် ဖြစ် ၍ များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ၎င်း ကို ဖတ် ကြ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ က “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဟု မ ရေး ဘဲ ဤ သူ က ငါ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဖြစ် သည် ဟု ဆို ခဲ့ ၏ ဟူ ၍ ရေး ပေး ပါ” ဟု ပိ လတ် မင်း အား လျှောက် ထား ကြ ၏။ ^၂၂ ပိ လတ် မင်း က လည်း “ငါ ရေး ပြီး သည့် အ တိုင်း ငါ ရေး ပြီ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၃ စစ် သား တို့ သည် ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး သော အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ ဝတ် ရုံ တော် ကို လေး ပိုင်း ပိုင်း ၍ တစ် ယောက် တစ် ပိုင်း စီ ယူ ကြ ၏။ အ တွင်း အ ဝတ် တော် ကို လည်း ယူ ကြ ရာ ၎င်း သည် ချုပ် ရိုး မ ရှိ ဘဲ အ ထက် စွန်း မှ တစ် ထည် လုံး ကို တစ် ဆက် တည်း ရက် ထား သည့် အ ဝတ် ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ^၂၄ “ဤ အ ဝတ် ကို မ ဆုတ် ဘဲ မည် သူ ရ မည် ကို မဲ ချ ကြ စို့” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ စစ် သား တို့ ဤ သို့ ပြု ကြ ခြင်း မှာ “သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝတ် ရုံ ကို အ ချင်း ချင်း ခွဲ ဝေ ကြ ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဝတ် အ တွက် မဲ ချ ကြ ၏” ဆာ ၂၂:၁၈။ ဟု ကျမ်း စာ ၌ ဆို ထား သော အ ရာ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း။

^၂၅ ယေ ရှု ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် တော် အ နီး ၌ ကား ယေ ရှု ၏ မယ် တော်၊ မယ် တော် ၏ ညီ မ၊ က လော ဖ ၏ ဇ နီး မာ ရိ နှင့် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ တို့ သည် ရပ် နေ ကြ ၏။ ^၂၆ ယေ ရှု သည် အ နီး ၌ ရပ် နေ သည့် ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် နှင့် မယ် တော် ကို မြင် တော် မူ လျှင် မယ် တော် အား “အ သင် အ မျိုး သ မီး၊ ကြည့် လော့။ သင် ၏ သား ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ထို တ ပည့် တော် အား “ကြည့် လော့။ သင် ၏ အ မိ ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ထို တ ပည့် တော် သည် မယ် တော် ကို မိ မိ အိမ် ၌ ခေါ် ထား လေ ၏။

^၂၈ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး စီး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း သိ တော် မူ ၍ ကျမ်း စာ ကို ပြည့် စုံ စေ ရန် “ငါ ရေ ငတ် သည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၉ ထို အ ရပ် ၌ ဝိုင် ချဉ် အ ပြည့် ရှိ သော အိုး တစ် လုံး ကို ထား ရှိ သည် ဖြစ် ၍ လူ တို့ သည် ဝိုင် ချဉ် ဝ နေ သော ရေ မြှုပ် ကို ဟုဿုပ် ရိုး တံ အ ဖျား ၌ တပ် လျက် နှုတ် ခမ်း တော် နား သို့ ကပ် ပေး ကြ ၏။ ^၃၀ ထို သို့ ဝိုင် ချဉ် ကို ခံ ယူ ပြီး သော အ ခါ ယေ ရှု သည် “အ မှု ပြီး ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ လျက် ဦး ခေါင်း တော် ငိုက် စိုက် ကျ ကာ အ သက် ကို စွန့် ‌တော် မူ ၏။

^၃၁ ထို နေ့ သည် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ 'ငြိမ် ဝပ် ရာ နေ့ အ တွက် ပြင် ဆင် ရ သည့် အ ကြို နေ့။ ဖြစ် ပြီး နောက် တစ် နေ့ သည် ကြီး မြတ် သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သော ကြောင့် ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ သည် ထို ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှာ အ လောင်း များ မ ရှိ စေ လို သ ဖြင့် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော သူ များ ၏ ခြေ တို့ ကို ချိုး ပြီး အ လောင်း များ ကို ယူ သွား ခွင့် ‌ပေး ရန် ပိ လတ် မင်း ထံ တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၃၂ ထို့ ကြောင့် စစ် သား တို့ သည် လာ ၍ ယေ ရှု နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သူ ပ ထ မ တစ် ဦး ၏ ခြေ နှင့် နောက် တစ် ဦး ၏ ခြေ တို့ ကို ချိုး ကြ ၏။ ^၃၃ သို့ သော် ယေ ရှု ထံ သို့‌ ရောက် ၍ ကိုယ် တော် သေ ဆုံး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း တွေ့ မြင် သော အ ခါ ခြေ တော် ကို မ ချိုး ဘဲ၊ ^၃၄ စစ် သား တစ် ဦး က နံ ဘေး တော် ကို လှံ နှင့် ထိုး လေ ၏။ ထို အ ခါ သွေး နှင့် ‌ရေ သည် ချက် ချင်း ထွက် လာ ၏။

^၃၅ ဤ အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် သော သူ သည် သက် သေ ခံ ခဲ့ ၍ သူ ၏ သက် သေ ခံ ချက် သည် မှန် ကန် ၏။ သင် တို့ သည် လည်း ယုံ ကြည် ကြ ရန် သူ သည် မှန် ကန် စွာ ပြော ဆို နေ ကြောင်း သူ ကိုယ် တိုင် သိ ၏။ ^၃၆ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည် မှာ “သူ ၏ အ ရိုး တစ် ချောင်း မျှ ချိုး ဖဲ့ ခြင်း မ ခံ ရ” ထွ ၁၂:၄၆။ တော ၉:၁၂။ ဆာ ၃၄:၂၀။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် ကို ပြည့် စုံ စေ ရန် ဖြစ် ၏။ ^၃၇ တစ် ဖန် အ ခြား သော ကျမ်း ချက် ၌ “သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ထိုး ဖောက် ‌သော သူ ကို ရှု မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဗျာ ၁:၇။ ဇာ ၁၂:၁၀။ ဟု ဆို ထား ၏။

^၃၈ ထို သို့ ဖြစ် ပြီး သည့် နောက် ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ ကို ကြောက် သော ကြောင့် လျှို့ ဝှက် စွာ ယေ ရှု ၏ တ ပည့် တော် ဖြစ် နေ သော အ ရိ မ သဲ မြို့ သား ယော သပ် ဆို သည် ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို ယူ သွား ခွင့် ပြု ရန် ပိ လတ် မင်း အား တောင်း ဆို လေ ၏။ ပိ လတ် မင်း သည် လည်း ခွင့် ပြု လိုက် သ ဖြင့် သူ သည် လာ ၍ အ လောင်း တော် ကို ယူ သွား လေ ၏။ ^၃၉ ယ ခင် က ယေ ရှု ထံ သို့ ည အ ချိန် လာ ဖူး သော နိ ကော ဒင် သည် လည်း မု ရန် နှင့် အ ကျော် ရော နှော ထား သော နံ့ သာ ပိဿာ နှစ် ဆယ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် '၁၀၀ လီ ထြာ' (၁ လီ ထြာ = ၂၀ သား)။ ခန့် ကို ယူ ဆောင် ၍ လာ လေ ၏။ ^၄၀ ထို သူ တို့ သည် ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို ယူ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ဆိုင် ရာ ဓ လေ့ ထုံး စံ အ တိုင်း အ လောင်း တော် ကို အ မွှေး နံ့ သာ နှင့် အ တူ ပိတ် ထည် များ ဖြင့် ပတ် စည်း ကြ ၏။

^၄၁ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ခြင်း ခံ တော် မူ သော အ ရပ် တွင် ဥ ယျာဉ် တစ် ခု ရှိ ၍ ထို ဥ ယျာဉ် ၌ မည် သူ့ ကို မျှ မ သင်္ဂြိုဟ် ဖူး သေး သော သင်္ချိုင်း ဂူ သစ် တစ် ခု ရှိ ၏။ ^၄၂ ထို နေ့ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ပြင် ဆင် ရာ နေ့ ဖြစ် ပြီး ထို သင်္ချိုင်း ဂူ သည် လည်း အ နီး တွင် ရှိ သော ကြောင့် ယေ ရှု ကို ထို ဂူ ၌ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

19

¹ So Pilate then took Jesus and flogged him. ² The soldiers twisted thorns into a crown and put it on his head, and dressed him in a purple garment. ³ They kept saying, “Hail, King of the Jews!” and they kept slapping him.

⁴ Then Pilate went out again, and said to them, “Behold, I bring him out to you, that you may know that I find no basis for a charge against him.” ⁵ Jesus therefore came out, wearing the crown of thorns and the purple garment. Pilate said to them, “Behold, the man!” ⁶ When therefore the chief priests and the officers saw him, they shouted, saying, “Crucify! Crucify!” Pilate said to them, “Take him yourselves and crucify him, for I find no basis for a charge against him.” ⁷ The Jews answered him, “We have a law, and by our law he ought to die, because he made himself the Son of God.”

⁸ When therefore Pilate heard this saying, he was more afraid. ⁹ He entered into the Praetorium again, and said to Jesus, “Where are you from?” But Jesus gave him no answer. ¹⁰ Pilate therefore said to him, “Aren’t you speaking to me? Don’t you know that I have power to release you and have power to crucify you?” ¹¹ Jesus answered, “You would have no power at all against me, unless it were given to you from above. Therefore he who delivered me to you has greater sin.”

¹² At this, Pilate was seeking to release him, but the Jews cried out, saying, “If you release this man, you aren’t Caesar’s friend! Everyone who makes himself a king speaks against Caesar!” ¹³ When Pilate therefore heard these words, he brought Jesus out and sat down on the judgment seat at a place called “The Pavement”, but in Hebrew, “Gabbatha.”

¹⁴ Now it was the Preparation Day of the Passover, at about the sixth hour. 'the sixth hour' would have been 6:00 a.m. according to the Roman timekeeping system, or noon for the Jewish timekeeping system in use, then. He said to the Jews, “Behold, your King!” ¹⁵ They cried out, “Away with him! Away with him! Crucify him!” Pilate said to them, “Shall I crucify your King?” The chief priests answered, “We have no king but Caesar!” ¹⁶ So then he delivered him to them to be crucified. So they took Jesus and led him away.

¹⁷ He went out, bearing his cross, to the place called “The Place of a Skull”, which is called in Hebrew, “Golgotha”, ¹⁸ where they crucified him, and with him two others, on either side one, and Jesus in the middle. ¹⁹ Pilate wrote a title also, and put it on the cross. There was written, “JESUS OF NAZARETH, THE KING OF THE JEWS.”

²⁰ Therefore many of the Jews read this title, for the place where Jesus was crucified was near the city; and it was written in Hebrew, in Latin, and in Greek. ²¹ The chief priests of the Jews therefore said to Pilate, “Don’t write, ‘The King of the Jews,’ but, ‘he said, “I am King of the Jews.” ’ ” ²² Pilate answered, “What I have written, I have written.”

²³ Then the soldiers, when they had crucified Jesus, took his garments and made four parts, to every soldier a part; and also the tunic. Now the tunic was without seam, woven from the top throughout. ²⁴ Then they said to one another, “Let’s not tear it, but cast lots for it to decide whose it will be,” that the Scripture might be fulfilled, which says, “They parted my garments among them. They cast lots for my clothing.” Psalm 22:18 Therefore the soldiers did these things.

²⁵ But standing by Jesus’ cross were his mother, his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene. ²⁶ Therefore when Jesus saw his mother, and the disciple whom he loved standing there, he said to his mother, “Woman, behold, your son!” ²⁷ Then he said to the disciple, “Behold, your mother!” From that hour, the disciple took her to his own home.

²⁸ After this, Jesus, seeing NU, TR read 'knowing' instead of 'seeing' that all things were now finished, that the Scripture might be fulfilled, said, “I am thirsty!” ²⁹ Now a vessel full of vinegar was set there; so they put a sponge full of the vinegar on hyssop, and held it at his mouth. ³⁰ When Jesus therefore had received the vinegar, he said, “It is finished!” Then he bowed his head and gave up his spirit.

³¹ Therefore the Jews, because it was the Preparation Day, so that the bodies wouldn’t remain on the cross on the Sabbath (for that Sabbath was a special one), asked of Pilate that their legs might be broken and that they might be taken away. ³² Therefore the soldiers came and broke the legs of the first and of the other who was crucified with him; ³³ but when they came to Jesus and saw that he was already dead, they didn’t break his legs. ³⁴ However, one of the soldiers pierced his side with a spear, and immediately blood and water came out.

³⁵ He who has seen has testified, and his testimony is true. He knows that he tells the truth, that you may believe. ³⁶ For these things happened that the Scripture might be fulfilled, “A bone of him will not be broken.” Exodus 12:46; Numbers 9:12; Psalm 34:20 ³⁷ Again another Scripture says, “They will look on him whom they pierced.” Zechariah 12:10

³⁸ After these things, Joseph of Arimathaea, being a disciple of Jesus, but secretly for fear of the Jews, asked of Pilate that he might take away Jesus’ body. Pilate gave him permission. He came therefore and took away his body. ³⁹ Nicodemus, who at first came to Jesus by night, also came bringing a mixture of myrrh and aloes, about a hundred Roman pounds. 100 Roman pounds of 12 ounces each, or about 72 pounds, or 33 Kilograms. ⁴⁰ So they took Jesus’ body, and bound it in linen cloths with the spices, as the custom of the Jews is to bury.

⁴¹ Now in the place where he was crucified there was a garden. In the garden was a new tomb in which no man had ever yet been laid. ⁴² Then, because of the Jews’ Preparation Day (for the tomb was near at hand), they laid Jesus there.

၁၉

^၁ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို ထုတ် ဆောင် ၍ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် စေ ၏။ ^၂ စစ် သား တို့ သည် လည်း ဆူး ပင် ကို သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ပေါ် ၌ ဆောင်း စေ ၍ ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် စေ ပြီး လျှင်၊ ^၃ ကိုယ် တော် ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လျက် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ဆို ပြီး ကိုယ် တော် ကို ရိုက် ပုတ် ကြ ၏။

^၄ ပိ လတ် မင်း သည် နောက် တစ် ဖန် အ ပြင် သို့ ထွက် လာ ၍ “နား ထောင် ကြ လော့။ ထို သူ ၌ မည် သည့် ပြစ် မှု ကို မျှ ငါ မ တွေ့ ကြောင်း သင် တို့ သိ မြင် ရန် သူ့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ဆူး သ ရ ဖူ နှင့် ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် ရုံ ကို ဝတ် ဆင် လျက် အ ပြင် သို့ ထွက် လာ ၏။ ပိ လတ် မင်း က လည်း “ကြည့် ပါ။ ဤ သူ ပင် တည်း” ဟု ဆို ၏။ ^၆ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ နှင့် အ စောင့် တပ် သား တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မြင် သော အ ခါ “လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ၊ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ပိ လတ် မင်း က “ငါ သည် ဤ သူ ၌ မည် သည့် ပြစ် မှု ကို မျှ မ တွေ့ သော ကြောင့် သင် တို့ ကိုယ် တိုင် သူ့ ကို ခေါ် သွား ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ လော့” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၇ ဂျူး လူ မျိုး တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ ၌ ပ ညတ် တ ရား ရှိ ပါ ၏။ ဤ သူ သည် မိ မိ ကိုယ် ကို ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည် ဟု ကြေ ညာ သော ကြောင့် ထို ပ ညတ် တ ရား အ ရ သေ ထိုက် ပါ ၏” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။

^၈ ပိ လတ် မင်း သည် ထို စ ကား ကို ကြား ရ သော အ ခါ ပို ၍ ကြောက် လာ သ ဖြင့်၊ ^၉ ရုံး တော် ထဲ သို့ ပြန် ဝင် ကာ ယေ ရှု အား “သင် သည် မည် သည့် အ ရပ် မှ လာ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ သို့ သော် ယေ ရှု သည် တစ် ခွန်း မျှ ဖြေ ကြား တော် မ မူ။ ^၁၀ သို့ ဖြစ် ၍ ပိ လတ် မင်း က “သင် သည် ငါ့ ကို စ ကား မ ပြော ဘဲ နေ သ လော။ ငါ သည် သင့် ကို လွှတ် ပေး နိုင် သော အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် နိုင် သော အ ခွင့် အာ ဏာ လည်း ရှိ သည် ကို သင် မ သိ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ယေ ရှု က “အ ထက် အ ရပ် မှ ပေး အပ် တော် မ မူ လျှင် သင် သည် ငါ့ အ ပေါ် မည် သည့် အ ခွင့် အာ ဏာ မျှ မ ရှိ။ ထို့ ကြောင့် ငါ့ ကို သင့် လက် သို့ အပ် နှံ သော သူ ၌ ပို ၍ ကြီး လေး သော အ ပြစ် ရှိ ၏” ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ မှ စ ၍ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို လွှတ် ပေး ရန် ကြိုး စား ရှာ ကြံ ၏။ သို့ ရာ တွင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ က “အ ရှင် သည် ထို သူ ကို လွှတ် ပေး လျှင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ၏ ဘက် တော် သား မ ဟုတ် ပါ။ မိ မိ ကိုယ် ကို ဘု ရင် ဖြစ် သည် ဟု ကြေ ညာ သော သူ အား လုံး သည် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ကို ဆန့် ကျင် ပြော ဆို သော သူ ဖြစ် ပါ သည်” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၃ ပိ လတ် မင်း သည် ထို စ ကား တို့ ကို ကြား သော အ ခါ ယေ ရှု ကို အ ပြင် သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ၍ ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် ဂဗ္ဗ သ အ မည် ရှိ သည့် ကျောက် ခင်း စင်္ကြံ ဟု ခေါ် ဝေါ် သော နေ ရာ မှ တ ရား ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထိုင် လေ ၏။

^၁၄ ထို နေ့ သည် ပ သ ခါ ပွဲ တော် အ တွက် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ ဖြစ် ၏။ အ ချိန် ကား မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ခန့် ရှိ ၏။ ပိ လတ် မင်း သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အား “ကြည့် ပါ။ သင် တို့ ၏ ဘု ရင် ပေ တည်း” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ သူ တို့ က “သုတ် သင် လိုက် ပါ၊ သုတ် သင် လိုက် ပါ၊ သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ပိ လတ် မင်း က “သင် တို့ ၏ ဘု ရင် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ ငါ တင် ရ မည် လော” ဟု မေး လျှင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ က “အ ကျွန်ုပ် တို့ တွင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် မှ လွဲ ၍ အ ခြား ဘု ရင် မ ရှိ ပါ” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၁၆ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် စေ ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ၏။

^၁၇ ကိုယ် တော် သည် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို ကိုယ် တိုင် ထမ်း လျက် ဦး ခေါင်း ခွံ အ ရပ် ဟု ခေါ် သော နေ ရာ သို့ ထွက် သွား တော် မူ ၏။ (ထို အ ရပ် ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် ဂေါ လ ဂေါ သ ဟု ခေါ် သည်။) ^၁၈ သူ တို့ သည် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် ကို အ ခြား သော သူ နှစ် ဦး တို့ နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။ ယေ ရှု ကို အ လယ် ၌ ထား ၍ ထို သူ နှစ် ဦး တို့ ကို ကိုယ် တော် ၏ တစ် ဖက် တစ် ချက် စီ ၌ ထား ကြ ၏။ ^၁၉ ပိ လတ် မင်း သည် ကမ္ပည်း ကို လည်း ရေး ထိုး ၍ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှာ တပ် ထား ၏။ ထို ကမ္ပည်း တွင် “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု” ဟု ရေး ထား ၏။

^၂၀ ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ သော အ ရပ် သည် မြို့ နှင့် နီး သည့် အ ပြင် ထို ကမ္ပည်း ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ၊ လက် တင် ဘာ သာ နှင့် ဂ ရိ ဘာ သာ တို့ ဖြင့် ရေး ထား သည် ဖြစ် ၍ များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ၎င်း ကို ဖတ် ကြ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ က “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဟု မ ရေး ဘဲ ဤ သူ က ငါ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဖြစ် သည် ဟု ဆို ခဲ့ ၏ ဟူ ၍ ရေး ပေး ပါ” ဟု ပိ လတ် မင်း အား လျှောက် ထား ကြ ၏။ ^၂၂ ပိ လတ် မင်း က လည်း “ငါ ရေး ပြီး သည့် အ တိုင်း ငါ ရေး ပြီ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။

^၂၃ စစ် သား တို့ သည် ယေ ရှု ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး သော အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ ဝတ် ရုံ တော် ကို လေး ပိုင်း ပိုင်း ၍ တစ် ယောက် တစ် ပိုင်း စီ ယူ ကြ ၏။ အ တွင်း အ ဝတ် တော် ကို လည်း ယူ ကြ ရာ ၎င်း သည် ချုပ် ရိုး မ ရှိ ဘဲ အ ထက် စွန်း မှ တစ် ထည် လုံး ကို တစ် ဆက် တည်း ရက် ထား သည့် အ ဝတ် ဖြစ် သော ကြောင့်၊ ^၂၄ “ဤ အ ဝတ် ကို မ ဆုတ် ဘဲ မည် သူ ရ မည် ကို မဲ ချ ကြ စို့” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ စစ် သား တို့ ဤ သို့ ပြု ကြ ခြင်း မှာ “သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝတ် ရုံ ကို အ ချင်း ချင်း ခွဲ ဝေ ကြ ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ဝတ် အ တွက် မဲ ချ ကြ ၏” ဆာ ၂၂:၁၈။ ဟု ကျမ်း စာ ၌ ဆို ထား သော အ ရာ ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း။

^၂၅ ယေ ရှု ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် တော် အ နီး ၌ ကား ယေ ရှု ၏ မယ် တော်၊ မယ် တော် ၏ ညီ မ၊ က လော ဖ ၏ ဇ နီး မာ ရိ နှင့် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ တို့ သည် ရပ် နေ ကြ ၏။ ^၂၆ ယေ ရှု သည် အ နီး ၌ ရပ် နေ သည့် ချစ် တော် မူ သော တ ပည့် တော် နှင့် မယ် တော် ကို မြင် တော် မူ လျှင် မယ် တော် အား “အ သင် အ မျိုး သ မီး၊ ကြည့် လော့။ သင် ၏ သား ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ထို တ ပည့် တော် အား “ကြည့် လော့။ သင် ၏ အ မိ ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ ထို တ ပည့် တော် သည် မယ် တော် ကို မိ မိ အိမ် ၌ ခေါ် ထား လေ ၏။

^၂၈ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် အ မှု အ လုံး စုံ ပြီး စီး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း သိ တော် မူ ၍ ကျမ်း စာ ကို ပြည့် စုံ စေ ရန် “ငါ ရေ ငတ် သည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၉ ထို အ ရပ် ၌ ဝိုင် ချဉ် အ ပြည့် ရှိ သော အိုး တစ် လုံး ကို ထား ရှိ သည် ဖြစ် ၍ လူ တို့ သည် ဝိုင် ချဉ် ဝ နေ သော ရေ မြှုပ် ကို ဟုဿုပ် ရိုး တံ အ ဖျား ၌ တပ် လျက် နှုတ် ခမ်း တော် နား သို့ ကပ် ပေး ကြ ၏။ ^၃၀ ထို သို့ ဝိုင် ချဉ် ကို ခံ ယူ ပြီး သော အ ခါ ယေ ရှု သည် “အ မှု ပြီး ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ လျက် ဦး ခေါင်း တော် ငိုက် စိုက် ကျ ကာ အ သက် ကို စွန့် ‌တော် မူ ၏။

^၃၁ ထို နေ့ သည် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ 'ငြိမ် ဝပ် ရာ နေ့ အ တွက် ပြင် ဆင် ရ သည့် အ ကြို နေ့။ ဖြစ် ပြီး နောက် တစ် နေ့ သည် ကြီး မြတ် သော ဥ ပုသ် နေ့ ဖြစ် သော ကြောင့် ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ သည် ထို ဥ ပုသ် နေ့ တွင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှာ အ လောင်း များ မ ရှိ စေ လို သ ဖြင့် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော သူ များ ၏ ခြေ တို့ ကို ချိုး ပြီး အ လောင်း များ ကို ယူ သွား ခွင့် ‌ပေး ရန် ပိ လတ် မင်း ထံ တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၃၂ ထို့ ကြောင့် စစ် သား တို့ သည် လာ ၍ ယေ ရှု နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သူ ပ ထ မ တစ် ဦး ၏ ခြေ နှင့် နောက် တစ် ဦး ၏ ခြေ တို့ ကို ချိုး ကြ ၏။ ^၃၃ သို့ သော် ယေ ရှု ထံ သို့‌ ရောက် ၍ ကိုယ် တော် သေ ဆုံး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း တွေ့ မြင် သော အ ခါ ခြေ တော် ကို မ ချိုး ဘဲ၊ ^၃၄ စစ် သား တစ် ဦး က နံ ဘေး တော် ကို လှံ နှင့် ထိုး လေ ၏။ ထို အ ခါ သွေး နှင့် ‌ရေ သည် ချက် ချင်း ထွက် လာ ၏။

^၃၅ ဤ အ ခြင်း အ ရာ ကို မြင် သော သူ သည် သက် သေ ခံ ခဲ့ ၍ သူ ၏ သက် သေ ခံ ချက် သည် မှန် ကန် ၏။ သင် တို့ သည် လည်း ယုံ ကြည် ကြ ရန် သူ သည် မှန် ကန် စွာ ပြော ဆို နေ ကြောင်း သူ ကိုယ် တိုင် သိ ၏။ ^၃၆ ဤ သို့ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည် မှာ “သူ ၏ အ ရိုး တစ် ချောင်း မျှ ချိုး ဖဲ့ ခြင်း မ ခံ ရ” ထွ ၁၂:၄၆။ တော ၉:၁၂။ ဆာ ၃၄:၂၀။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် ကို ပြည့် စုံ စေ ရန် ဖြစ် ၏။ ^၃၇ တစ် ဖန် အ ခြား သော ကျမ်း ချက် ၌ “သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ထိုး ဖောက် ‌သော သူ ကို ရှု မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်” ဗျာ ၁:၇။ ဇာ ၁၂:၁၀။ ဟု ဆို ထား ၏။

^၃၈ ထို သို့ ဖြစ် ပြီး သည့် နောက် ဂျူး လူ မျိုး ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘာ သာ ရေး နှင့် ဆိုင် သော ပုဂ္ဂိုလ် များ ကို ရည် ညွှန်း ပြော ဆို ခြင်း။ တို့ ကို ကြောက် သော ကြောင့် လျှို့ ဝှက် စွာ ယေ ရှု ၏ တ ပည့် တော် ဖြစ် နေ သော အ ရိ မ သဲ မြို့ သား ယော သပ် ဆို သည် ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို ယူ သွား ခွင့် ပြု ရန် ပိ လတ် မင်း အား တောင်း ဆို လေ ၏။ ပိ လတ် မင်း သည် လည်း ခွင့် ပြု လိုက် သ ဖြင့် သူ သည် လာ ၍ အ လောင်း တော် ကို ယူ သွား လေ ၏။ ^၃၉ ယ ခင် က ယေ ရှု ထံ သို့ ည အ ချိန် လာ ဖူး သော နိ ကော ဒင် သည် လည်း မု ရန် နှင့် အ ကျော် ရော နှော ထား သော နံ့ သာ ပိဿာ နှစ် ဆယ် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် '၁၀၀ လီ ထြာ' (၁ လီ ထြာ = ၂၀ သား)။ ခန့် ကို ယူ ဆောင် ၍ လာ လေ ၏။ ^၄၀ ထို သူ တို့ သည် ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို ယူ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ သင်္ဂြိုဟ် ခြင်း ဆိုင် ရာ ဓ လေ့ ထုံး စံ အ တိုင်း အ လောင်း တော် ကို အ မွှေး နံ့ သာ နှင့် အ တူ ပိတ် ထည် များ ဖြင့် ပတ် စည်း ကြ ၏။

^၄၁ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ခြင်း ခံ တော် မူ သော အ ရပ် တွင် ဥ ယျာဉ် တစ် ခု ရှိ ၍ ထို ဥ ယျာဉ် ၌ မည် သူ့ ကို မျှ မ သင်္ဂြိုဟ် ဖူး သေး သော သင်္ချိုင်း ဂူ သစ် တစ် ခု ရှိ ၏။ ^၄၂ ထို နေ့ သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ပြင် ဆင် ရာ နေ့ ဖြစ် ပြီး ထို သင်္ချိုင်း ဂူ သည် လည်း အ နီး တွင် ရှိ သော ကြောင့် ယေ ရှု ကို ထို ဂူ ၌ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

19

¹ So Pilate then took Jesus and flogged him. ² The soldiers twisted thorns into a crown and put it on his head, and dressed him in a purple garment. ³ They kept saying, “Hail, King of the Jews!” and they kept slapping him.

⁴ Then Pilate went out again, and said to them, “Behold, I bring him out to you, that you may know that I find no basis for a charge against him.” ⁵ Jesus therefore came out, wearing the crown of thorns and the purple garment. Pilate said to them, “Behold, the man!” ⁶ When therefore the chief priests and the officers saw him, they shouted, saying, “Crucify! Crucify!” Pilate said to them, “Take him yourselves and crucify him, for I find no basis for a charge against him.” ⁷ The Jews answered him, “We have a law, and by our law he ought to die, because he made himself the Son of God.”

⁸ When therefore Pilate heard this saying, he was more afraid. ⁹ He entered into the Praetorium again, and said to Jesus, “Where are you from?” But Jesus gave him no answer. ¹⁰ Pilate therefore said to him, “Aren’t you speaking to me? Don’t you know that I have power to release you and have power to crucify you?” ¹¹ Jesus answered, “You would have no power at all against me, unless it were given to you from above. Therefore he who delivered me to you has greater sin.”

¹² At this, Pilate was seeking to release him, but the Jews cried out, saying, “If you release this man, you aren’t Caesar’s friend! Everyone who makes himself a king speaks against Caesar!” ¹³ When Pilate therefore heard these words, he brought Jesus out and sat down on the judgment seat at a place called “The Pavement”, but in Hebrew, “Gabbatha.”

¹⁴ Now it was the Preparation Day of the Passover, at about the sixth hour. 'the sixth hour' would have been 6:00 a.m. according to the Roman timekeeping system, or noon for the Jewish timekeeping system in use, then. He said to the Jews, “Behold, your King!” ¹⁵ They cried out, “Away with him! Away with him! Crucify him!” Pilate said to them, “Shall I crucify your King?” The chief priests answered, “We have no king but Caesar!” ¹⁶ So then he delivered him to them to be crucified. So they took Jesus and led him away.

¹⁷ He went out, bearing his cross, to the place called “The Place of a Skull”, which is called in Hebrew, “Golgotha”, ¹⁸ where they crucified him, and with him two others, on either side one, and Jesus in the middle. ¹⁹ Pilate wrote a title also, and put it on the cross. There was written, “JESUS OF NAZARETH, THE KING OF THE JEWS.”

²⁰ Therefore many of the Jews read this title, for the place where Jesus was crucified was near the city; and it was written in Hebrew, in Latin, and in Greek. ²¹ The chief priests of the Jews therefore said to Pilate, “Don’t write, ‘The King of the Jews,’ but, ‘he said, “I am King of the Jews.” ’ ” ²² Pilate answered, “What I have written, I have written.”

²³ Then the soldiers, when they had crucified Jesus, took his garments and made four parts, to every soldier a part; and also the tunic. Now the tunic was without seam, woven from the top throughout. ²⁴ Then they said to one another, “Let’s not tear it, but cast lots for it to decide whose it will be,” that the Scripture might be fulfilled, which says, “They parted my garments among them. They cast lots for my clothing.” Psalm 22:18 Therefore the soldiers did these things.

²⁵ But standing by Jesus’ cross were his mother, his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene. ²⁶ Therefore when Jesus saw his mother, and the disciple whom he loved standing there, he said to his mother, “Woman, behold, your son!” ²⁷ Then he said to the disciple, “Behold, your mother!” From that hour, the disciple took her to his own home.

²⁸ After this, Jesus, seeing NU, TR read 'knowing' instead of 'seeing' that all things were now finished, that the Scripture might be fulfilled, said, “I am thirsty!” ²⁹ Now a vessel full of vinegar was set there; so they put a sponge full of the vinegar on hyssop, and held it at his mouth. ³⁰ When Jesus therefore had received the vinegar, he said, “It is finished!” Then he bowed his head and gave up his spirit.

³¹ Therefore the Jews, because it was the Preparation Day, so that the bodies wouldn’t remain on the cross on the Sabbath (for that Sabbath was a special one), asked of Pilate that their legs might be broken and that they might be taken away. ³² Therefore the soldiers came and broke the legs of the first and of the other who was crucified with him; ³³ but when they came to Jesus and saw that he was already dead, they didn’t break his legs. ³⁴ However, one of the soldiers pierced his side with a spear, and immediately blood and water came out.

³⁵ He who has seen has testified, and his testimony is true. He knows that he tells the truth, that you may believe. ³⁶ For these things happened that the Scripture might be fulfilled, “A bone of him will not be broken.” Exodus 12:46; Numbers 9:12; Psalm 34:20 ³⁷ Again another Scripture says, “They will look on him whom they pierced.” Zechariah 12:10

³⁸ After these things, Joseph of Arimathaea, being a disciple of Jesus, but secretly for fear of the Jews, asked of Pilate that he might take away Jesus’ body. Pilate gave him permission. He came therefore and took away his body. ³⁹ Nicodemus, who at first came to Jesus by night, also came bringing a mixture of myrrh and aloes, about a hundred Roman pounds. 100 Roman pounds of 12 ounces each, or about 72 pounds, or 33 Kilograms. ⁴⁰ So they took Jesus’ body, and bound it in linen cloths with the spices, as the custom of the Jews is to bury.

⁴¹ Now in the place where he was crucified there was a garden. In the garden was a new tomb in which no man had ever yet been laid. ⁴² Then, because of the Jews’ Preparation Day (for the tomb was near at hand), they laid Jesus there.