၁၂

^၁ ပ သ ခါ ပွဲ တော် မ တိုင် မီ ခြောက် ရက် အ လို တွင် ယေ ရှု သည် ဗေ သ နိ ရွာ သို့ ကြွ တော် မူ ၏။ ထို ရွာ သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ယေ ရှု ထ မြောက် စေ ခဲ့ သော လာ ဇ ရု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယ ခင် က သေ လွန် ခဲ့ သော လာ ဇ ရု'။ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ဖြစ် ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် အ တွက် ည စာ ကို ပြင် ဆင် ကြ ပြီး မာ သ သည် ဧည့် ဝတ် ပြု နေ ၏။ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သူ များ ထဲ တွင် လာ ဇ ရု လည်း ပါ ၏။

^၃ ထို အ ခါ မာ ရိ သည် အ လွန် တန် ဖိုး ကြီး သော နာ ဒု ဆီ မွှေး အ စစ် နှစ် ဆယ် သား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် လီ ထြာ'။ ကို ယူ ၍ ယေ ရှု ၏ ခြေ တော် ကို လိမ်း ပြီး လျှင် မိ မိ ဆံ ပင် နှင့် ခြေ တော် ကို သုတ် လေ ၏။ ထို ဆီ မွှေး ၏ ရ နံ့ သည် လည်း တစ် အိမ် လုံး ပျံ့ နှံ့ သွား ၏။ ^၄ သို့ သော် တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် ပြီး ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ တော့ မည့် သူ ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် က၊ ^၅ “အ ဘယ် ကြောင့် ဤ ဆီ မွှေး ကို ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ သုံး ရာ နှင့် ရောင်း ၍ ဆင်း ရဲ သား တို့ အား မ ပေး ကမ်း ခဲ့ သ နည်း” ဟု ဆို ၏။ ^၆ ထို သို့ ဆို ခြင်း မှာ သူ သည် ဆင်း ရဲ သား တို့ ၏ အ ကျိုး ကို ထောက် ထား ငဲ့ ညှာ ၍ မ ဟုတ် ဘဲ မိ မိ သည် သူ ခိုး ဖြစ် ပြီး ငွေ အိတ် ကို ထိန်း သိမ်း ရင်း ထည့် ဝင် ငွေ ကို နှိုက် ယူ လေ့ ရှိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၇ ထို့ ကြောင့် ယေ ရှု က “ငါ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် မည့် နေ့ အ တွက် သူ သည် ဤ ဆီ မွှေး ကို သိမ်း ထား ခဲ့ သည် ဖြစ် ၍ သူ ပြု လို ရာ ပြု ပါ စေ။ ^၈ အ ကြောင်း မူ ကား ဆင်း ရဲ သား တို့ သည် သင် တို့ တွင် အ စဉ် ရှိ ကြ ၏။ ငါ မူ ကား သင် တို့ တွင် အ စဉ် ရှိ သည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၉ များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး အ စု အ ဝေး သည် ထို အ ရပ် ၌ ယေ ရှု ရှိ တော် မူ ကြောင်း ကို ကြား သိ သ ဖြင့် ယေ ရှု ကြောင့် သာ မ ဟုတ် ဘဲ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ကိုယ် တော် ထ မြောက် စေ တော် မူ သော လာ ဇ ရု ကို လည်း တွေ့ မြင် ရ ရန် ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လာ ဇ ရု ကို လည်း သတ် ရန် တိုင် ပင် ကြံ စည် ကြ ၏။ ^၁၁ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် လာ ဇ ရု ကြောင့် သူ တို့ ကို စွန့် ခွာ ၍ ယေ ရှု ကို ယုံ ကြည် ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၁၂ နောက် တစ် နေ့ တွင် ပွဲ တော် သို့ ရောက် လာ သည့် များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ မည် ဟု ကြား သိ သ ဖြင့်၊ ^၁၃ စွန် ပ လွံ ခက် များ ကို ကိုင် ဆောင် လျက် ကိုယ် တော် ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် သွား ကြ ၍ “ဟော ရှဏ္ဏ၊ 'ကူ မ တော် မူ ပါ' ဟု အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၍ ချီး မွမ်း ကြွေး ကြော် သော အ ခါ အ သုံး ပြု သည့် ဟေ ဗြဲ စ ကား လုံး။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အား ဖြင့် ကြွ လာ တော် မူ သော အ ရှင်၊ အစ္စ ရေး ဘု ရင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ စေ သ တည်း” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ၏။ ^၁၄ ယေ ရှု သည် မြည်း ငယ် ကို တွေ့ ၍ စီး တော် မူ ၏။ ^၁၅ ဤ သည် ကား “ဇိ အုန် သ မီး၊ မ ကြောက် နှင့်။ ကြည့် ရှု လော့။ သင် ၏ ရှင် ဘု ရင် သည် မြည်း က လေး ကို စီး ၍ ကြွ လာ တော် မူ ၏” မ ၂၁:၄-၅။ ဇာ ၉:၉။ ဟု ရေး ထား သည့် အ တိုင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၆ ဤ အ ရာ များ ကို တ ပည့် တော် တို့ သည် အ စ က နား မ လည် ခဲ့ ကြ။ သို့‌ သော် ယေ ရှု ဘုန်း တော် ထင် ရှား ခြင်း ရှိ တော် မူ သော အ ခါ မှ သာ ဤ အ ရာ များ သည် ကိုယ် တော် ကို ရည် ညွှန်း ၍ ရေး ထား ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ပြီး လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် အ ပေါ် ထို အ တိုင်း ပြု ခဲ့ ကြောင်း ကို ပြန် လည် သ တိ ရ ကြ ၏။

^၁၇ ယေ ရှု သည် လာ ဇ ရု ကို သင်္ချိုင်း ဂူ မှ ခေါ် ထုတ် ၍ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် စေ တော် မူ စဉ် က ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ထို အ ကြောင်း ကို သက် သေ ခံ ကြ ၏။ ^၁၈ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ဆီး ကြို ကြ ခြင်း မှာ ဤ သို့ သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ ကြောင်း ကြား သိ ခဲ့ ကြ သော ကြောင့် လည်း ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က “တွေ့ သ လော။ သင် တို့ လုပ် ရပ် တစ် ခု မျှ အ ကျိုး မ ရှိ။ ကြည့် ပါ။ တစ် ကမ္ဘာ လုံး သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ပြီ” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ပွဲ တော် တွင် ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ရန် တက် လာ ကြ သော သူ တို့ ထဲ ၌ ဂ ရိ လူ မျိုး အ ချို့ ပါ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ နယ်၊ ဗက် ဇဲ ဒ မြို့ သား ဖိ လိပ္ပု ထံ ချဉ်း ကပ် ၍ “ဆ ရာ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ယေ ရှု ကို တွေ့ မြင် လို ပါ သည်” ဟု တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၂၂ ဖိ လိပ္ပု သည် သွား ၍ အန္ဒြေ ကို ပြော ပြ ပြီး လျှင် အန္ဒြေ နှင့် ဖိ လိပ္ပု တို့ သည် လာ ၍ ယေ ရှု ထံ လျှောက် ထား ကြ ၏။

^၂၃ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ မည့် အ ချိန် ရောက် လာ ပြီ။ ^၂၄ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ဂျုံ စေ့ တစ် စေ့ သည် မြေ ၌ ကျ ၍ မ ပျက် စီး လျှင် တစ် စေ့ တည်း ရှိ နေ ၏။ ပျက် စီး လျှင် မူ ကား များ စွာ သော အ သီး ကို ဖြစ် ထွန်း စေ တတ် ၏။ ^၂၅ မိ မိ အ သက် ကို တွယ် တာ သော သူ သည် အ သက် ဆုံး ရှုံး လိမ့် မည်။ ဤ လော က ၌ မိ မိ အ သက် ကို မုန်း သော သူ မူ ကား ထို အ သက် ကို ထာ ဝ ရ အ သက် အ တွက် စောင့် ရှောက် လိမ့် မည်။

^၂၆ မည် သူ မ ဆို ငါ ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် မည် ဆို လျှင် ထို သူ သည် ငါ့ နောက် သို့ လိုက် ရ မည်။ ထို အ ခါ ငါ ရှိ ရာ အ ရပ် ၌ ငါ ၏ အ မှု ဆောင် လည်း ရှိ လိမ့် မည်။ မည် သူ မ ဆို ငါ ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် မည် ဆို လျှင် ထို သူ ကို ခ မည်း တော် သည် ချီး မြှောက် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၂၇ ယ ခု ငါ့ စိတ် ပူ ပန် လျက် ရှိ ၏။ ငါ မည် သို့ လျှောက် ရ ပါ မည် နည်း။ ‘အို အ ဖ၊ ဤ အ ချိန် နာ ရီ မှ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ’ ဟူ ၍ လျှောက် ရ ပါ မည် လော။ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဤ အ တွက် ကြောင့် ယ ခု အ ချိန် နာ ရီ သို့ ရောက် လာ ခဲ့ ၏။ ^၂၈ ‘အို အ ဖ၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အား ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပါ'” ဟု မြွက် ဆို တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ “ငါ သည် ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ ခဲ့ ပြီ။ နောက် တစ် ဖန် လည်း ထင် ရှား စေ ဦး မည်” ဟု ကောင်း ကင် မှ အ သံ တော် လာ ၏။ ^၂၉ အ နီး နား ၌ ရပ် နေ ၍ ထို အ သံ ကို ကြား ကြ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ က “မိုး ချုန်း သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ခြား သော သူ တို့ က မူ “ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ ကို မြွက် ဆို သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၀ ယေ ရှု က လည်း “ဤ အ သံ တော် သည် ငါ့ အ တွက် မ ဟုတ် ဘဲ သင် တို့ အ တွက် လာ ၏။ ^၃၁ ယ ခု သည် ဤ လော က ၏ တ ရား စီ ရင် ခြင်း ကာ လ ဖြစ် ၏။ ဤ လော က ကို အုပ် ချုပ် သူ သည် ယ ခု နှင် ထုတ် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၃၂ ငါ သည် လည်း မြေ မှ မြှောက် ထား ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ လူ ခပ် သိမ်း တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ ဆွဲ ငင် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ မိ မိ သည် မည် သို့ သော သေ ခြင်း မျိုး ဖြင့် အ သေ ခံ ရ မည် ကို အ ရိပ် အ မြွက် မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၃၄ ထို အ ခါ လူ ထု ပ ရိ သတ် က “ခ ရစ် တော် သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် တည် တော် မူ ၏ ဟု ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း အား ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြား သိ ထား သည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ‘လူ့ သား သည် မြှောက် ထား ခြင်း ခံ ရ မည်’ ဟု ဆို သ နည်း။ ဤ လူ့ သား ဆို သူ မှာ မည် သူ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၃၅ ယေ ရှု က လည်း “အ လင်း သည် သင် တို့ တွင် နောက် ထပ် ခ ဏ ရှိ ဦး မည်။ သင် တို့ အား မှောင် မိုက် မ လွှမ်း မိုး စေ ရန် အ လင်း ရှိ ခိုက် သွား လာ ကြ လော့။ မှောင် မိုက် ၌ သွား လာ‌ သော သူ သည် မိ မိ မည် သည့် အ ရပ် သို့ သွား သည် ကို မ သိ။ ^၃၆ သင် တို့ သည် အ လင်း ၏ သား များ ဖြစ် ကြ ရန် သင် တို့ တွင် အ လင်း ရှိ ခိုက် အ လင်း ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ယေ ရှု သည် ဤ အရာ များ ကို ဟော ပြော တော် မူ ပြီး နောက် ထွက် သွား ၍ သူ တို့ ကို တိမ်း ရှောင် လျက် နေ တော် မူ ၏။

^၃၇ ယေ ရှု သည် ဤ မျှ လောက် များ ပြား သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ တို့ ကို သူ တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ ပြု တော် မူ သော် လည်း သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မ ယုံ ကြည် ကြ ပေ။ ^၃၈ ဤ သည် ကား “အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ သ တင်း စ ကား ကို မည် သူ ယုံ ကြည် ပါ သ နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် ရုံး တော် သည် မည် သူ့ ထံ ဖော် ပြ ခြင်း ခံ ရ ပါ သ နည်း” ဟေ ရှာ ၅၃:၁။ ဟု ပရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ဟော ပြော ထား သော စ ကား ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း။ ^၃၉ သူ တို့ မ ယုံ ကြည် နိုင် သည့် အ ကြောင်း မှာ ဟေ ရှာ ယ က၊ ^၄၀ “သူ တို့ သည် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ၍ စိတ် နှ လုံး ဖြင့် နား လည် ကာ ပြောင်း လဲ ကြ သ ဖြင့် သူ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ ရ မည့် အ ဖြစ် မျိုး မ ရှိ စေ ရန် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ၏ မျက် စိ ကို ကွယ် စေ တော် မူ ၍ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို မာ ကျော စေ တော် မူ ၏” ဟေ ရှာ ၆:၁၀။ ဟု ထပ် မံ ၍ ဟော ပြော ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၄၁ ဟေ ရှာ ယ သည် ယေ ရှု ၏ ဘုန်း အ သ‌ ရေ တော် ကို မြင် ရ သော ကြောင့် ဤ သို့ ပြော ဆို ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၄၂ မည် သို့ ပင် ဖြစ် စေ အ ကြီး အ ကဲ တို့ တွင် လည်း ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် ‌သော သူ များ စွာ ရှိ ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ မှ ထုတ် ပယ် ခြင်း ခံ ရ မည် ကို စိုး ရိမ် သ ဖြင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြောင့် ဖွင့် မ ပြော ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၄၃ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပေး သော ဘုန်း အ သ‌ ရေ ထက် လူ တို့ ပေး သော ဘုန်း အ သ‌ ရေ ကို ပို ၍ နှစ် သက် ကြ ၏။

^၄၄ တစ် ဖန် ယေ ရှု က “ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သော သူ သည် ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သည် မ ဟုတ် ဘဲ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ‌ သော အ ရှင် ကို ယုံ ကြည် ၏။ ^၄၅ ငါ့ ကို မြင် သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို မြင် ၏။ ^၄၆ ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သော သူ တိုင်း မှောင် မိုက် ထဲ ၌ မ နေ ရ စေ ရန် ငါ သည် အ လင်း အ ဖြစ် ဤ လော က သို့ ကြွ လာ ပြီ။

^၄၇ တစ် စုံ တစ် ‌ယောက် သည် ငါ့ စ ကား တို့ ကို ကြား လျက် မ စောင့် ထိန်း အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ ယုံ ကြည်'။ လျှင် လည်း ငါ သည် ထို သူ ကို ပြစ် ဒဏ် မ စီ ရင်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လော က ကို ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ရန် ငါ လာ သည် မ ဟုတ်။ ဤ လော က ကို ကယ် တင် ရန် ငါ လာ ၏။ ^၄၈ ငါ့ ကို ငြင်း ပယ် ၍ ငါ့ စ ကား တို့ ကို လက် မ ခံ သော သူ အား ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် သော သူ ရှိ ၏။ ငါ ဟော ပြော ခဲ့ သည့် တ ရား စ ကား က ပင် နောက် ဆုံး သော နေ့ ၌ ထို သူ ကို ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် လိမ့် မည်။

^၄၉ အ‌ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ကိုယ့် ဆန္ဒ အ လျောက် ဟော ပြော သည် မ ဟုတ် ဘဲ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော ခ မည်း တော် ကိုယ် တိုင် ငါ မည် သို့ မြွက် ဆို ၍ မည် သို့ ဟော ပြော ရ မည် ကို ငါ့ အား အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ ^၅၀ ခ မည်း တော် ၏ အ မိန့် တော် သည် ထာ ဝ ရ အ သက် ဖြစ် ကြောင်း ကို ငါ သိ ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ ဟော ပြော သော အ ရာ တို့ ကို ခ မည်း တော် က ငါ့ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ငါ ဟော ပြော ၏” ဟု ကြွေး ကြော် တော် မူ ၏။

12

¹ Then, six days before the Passover, Jesus came to Bethany, where Lazarus was, who had been dead, whom he raised from the dead. ² So they made him a supper there. Martha served, but Lazarus was one of those who sat at the table with him.

³ Therefore Mary took a pound a Roman pound of 12 ounces, or about 340 grams of ointment of pure nard, very precious, and anointed Jesus’s feet and wiped his feet with her hair. The house was filled with the fragrance of the ointment. ⁴ Then Judas Iscariot, Simon’s son, one of his disciples, who would betray him, said, ⁵ “Why wasn’t this ointment sold for three hundred denarii 300 denarii was about a year’s wages for an agricultural laborer. and given to the poor?” ⁶ Now he said this, not because he cared for the poor, but because he was a thief, and having the money box, used to steal what was put into it. ⁷ But Jesus said, “Leave her alone. She has kept this for the day of my burial. ⁸ For you always have the poor with you, but you don’t always have me.”

⁹ A large crowd therefore of the Jews learned that he was there; and they came, not for Jesus’ sake only, but that they might see Lazarus also, whom he had raised from the dead. ¹⁰ But the chief priests conspired to put Lazarus to death also, ¹¹ because on account of him many of the Jews went away and believed in Jesus.

¹² On the next day a great multitude had come to the feast. When they heard that Jesus was coming to Jerusalem, ¹³ they took the branches of the palm trees and went out to meet him, and cried out, “Hosanna! 'Hosanna' means 'save us' or 'help us, we pray'. Blessed is he who comes in the name of the Lord, Psalm 118:25-26 the King of Israel!” ¹⁴ Jesus, having found a young donkey, sat on it. As it is written, ¹⁵ “Don’t be afraid, daughter of Zion. Behold, your King comes, sitting on a donkey’s colt.” Zechariah 9:9 ¹⁶ His disciples didn’t understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things were written about him, and that they had done these things to him.

¹⁷ The multitude therefore that was with him when he called Lazarus out of the tomb and raised him from the dead was testifying about it. ¹⁸ For this cause also the multitude went and met him, because they heard that he had done this sign. ¹⁹ The Pharisees therefore said among themselves, “See how you accomplish nothing. Behold, the world has gone after him.”

²⁰ Now there were certain Greeks among those who went up to worship at the feast. ²¹ Therefore, these came to Philip, who was from Bethsaida of Galilee, and asked him, saying, “Sir, we want to see Jesus.” ²² Philip came and told Andrew, and in turn, Andrew came with Philip, and they told Jesus.

²³ Jesus answered them, “The time has come for the Son of Man to be glorified. ²⁴ Most certainly I tell you, unless a grain of wheat falls into the earth and dies, it remains by itself alone. But if it dies, it bears much fruit. ²⁵ He who loves his life will lose it. He who hates his life in this world will keep it to eternal life.

²⁶ If anyone serves me, let him follow me. Where I am, there my servant will also be. If anyone serves me, the Father will honor him.

²⁷ “Now my soul is troubled. What shall I say? ‘Father, save me from this time?’ But I came to this time for this cause. ²⁸ Father, glorify your name!” Then a voice came out of the sky, saying, “I have both glorified it and will glorify it again.” ²⁹ Therefore the multitude who stood by and heard it said that it had thundered. Others said, “An angel has spoken to him.”

³⁰ Jesus answered, “This voice hasn’t come for my sake, but for your sakes. ³¹ Now is the judgment of this world. Now the prince of this world will be cast out. ³² And I, if I am lifted up from the earth, will draw all people to myself.” ³³ But he said this, signifying by what kind of death he should die.

³⁴ The multitude answered him, “We have heard out of the law that the Christ remains forever. Isaiah 9:7; Daniel 2:44; See Isaiah 53:8 How do you say, ‘The Son of Man must be lifted up?’ Who is this Son of Man?” ³⁵ Jesus therefore said to them, “Yet a little while the light is with you. Walk while you have the light, that darkness doesn’t overtake you. He who walks in the darkness doesn’t know where he is going. ³⁶ While you have the light, believe in the light, that you may become children of light.” Jesus said these things, and he departed and hid himself from them.

³⁷ But though he had done so many signs before them, yet they didn’t believe in him, ³⁸ that the word of Isaiah the prophet might be fulfilled, which he spoke: “Lord, who has believed our report? To whom has the arm of the Lord been revealed?” Isaiah 53:1 ³⁹ For this cause they couldn’t believe, for Isaiah said again: ⁴⁰ “He has blinded their eyes and he hardened their heart, lest they should see with their eyes, and perceive with their heart, and would turn, and I would heal them.” Isaiah 6:10 ⁴¹ Isaiah said these things when he saw his glory, and spoke of him. Isaiah 6:1

⁴² Nevertheless, even many of the rulers believed in him, but because of the Pharisees they didn’t confess it, so that they wouldn’t be put out of the synagogue, ⁴³ for they loved men’s praise more than God’s praise.

⁴⁴ Jesus cried out and said, “Whoever believes in me, believes not in me, but in him who sent me. ⁴⁵ He who sees me sees him who sent me. ⁴⁶ I have come as a light into the world, that whoever believes in me may not remain in the darkness.

⁴⁷ If anyone listens to my sayings and doesn’t believe, I don’t judge him. For I came not to judge the world, but to save the world. ⁴⁸ He who rejects me, and doesn’t receive my sayings, has one who judges him. The word that I spoke will judge him in the last day.

⁴⁹ For I spoke not from myself, but the Father who sent me gave me a commandment, what I should say and what I should speak. ⁵⁰ I know that his commandment is eternal life. The things therefore which I speak, even as the Father has said to me, so I speak.”

၁၂

^၁ ပ သ ခါ ပွဲ တော် မ တိုင် မီ ခြောက် ရက် အ လို တွင် ယေ ရှု သည် ဗေ သ နိ ရွာ သို့ ကြွ တော် မူ ၏။ ထို ရွာ သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ယေ ရှု ထ မြောက် စေ ခဲ့ သော လာ ဇ ရု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယ ခင် က သေ လွန် ခဲ့ သော လာ ဇ ရု'။ နေ ထိုင် ရာ အ ရပ် ဖြစ် ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် ထို အ ရပ် ၌ ကိုယ် တော် အ တွက် ည စာ ကို ပြင် ဆင် ကြ ပြီး မာ သ သည် ဧည့် ဝတ် ပြု နေ ၏။ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ စား ပွဲ ၌ ထိုင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'လျောင်း'။ ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် အ တူ တ ကွ စား သောက် ကြ သော အ ခါ လျောင်း ၍ စား သောက် လေ့ ရှိ ကြ သည်။ နေ သူ များ ထဲ တွင် လာ ဇ ရု လည်း ပါ ၏။

^၃ ထို အ ခါ မာ ရိ သည် အ လွန် တန် ဖိုး ကြီး သော နာ ဒု ဆီ မွှေး အ စစ် နှစ် ဆယ် သား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် လီ ထြာ'။ ကို ယူ ၍ ယေ ရှု ၏ ခြေ တော် ကို လိမ်း ပြီး လျှင် မိ မိ ဆံ ပင် နှင့် ခြေ တော် ကို သုတ် လေ ၏။ ထို ဆီ မွှေး ၏ ရ နံ့ သည် လည်း တစ် အိမ် လုံး ပျံ့ နှံ့ သွား ၏။ ^၄ သို့ သော် တ ပည့် တော် တို့ ထဲ မှ တစ် ပါး ဖြစ် ပြီး ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ တော့ မည့် သူ ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် က၊ ^၅ “အ ဘယ် ကြောင့် ဤ ဆီ မွှေး ကို ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ သုံး ရာ နှင့် ရောင်း ၍ ဆင်း ရဲ သား တို့ အား မ ပေး ကမ်း ခဲ့ သ နည်း” ဟု ဆို ၏။ ^၆ ထို သို့ ဆို ခြင်း မှာ သူ သည် ဆင်း ရဲ သား တို့ ၏ အ ကျိုး ကို ထောက် ထား ငဲ့ ညှာ ၍ မ ဟုတ် ဘဲ မိ မိ သည် သူ ခိုး ဖြစ် ပြီး ငွေ အိတ် ကို ထိန်း သိမ်း ရင်း ထည့် ဝင် ငွေ ကို နှိုက် ယူ လေ့ ရှိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၇ ထို့ ကြောင့် ယေ ရှု က “ငါ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် မည့် နေ့ အ တွက် သူ သည် ဤ ဆီ မွှေး ကို သိမ်း ထား ခဲ့ သည် ဖြစ် ၍ သူ ပြု လို ရာ ပြု ပါ စေ။ ^၈ အ ကြောင်း မူ ကား ဆင်း ရဲ သား တို့ သည် သင် တို့ တွင် အ စဉ် ရှိ ကြ ၏။ ငါ မူ ကား သင် တို့ တွင် အ စဉ် ရှိ သည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၉ များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး အ စု အ ဝေး သည် ထို အ ရပ် ၌ ယေ ရှု ရှိ တော် မူ ကြောင်း ကို ကြား သိ သ ဖြင့် ယေ ရှု ကြောင့် သာ မ ဟုတ် ဘဲ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ကိုယ် တော် ထ မြောက် စေ တော် မူ သော လာ ဇ ရု ကို လည်း တွေ့ မြင် ရ ရန် ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လာ ဇ ရု ကို လည်း သတ် ရန် တိုင် ပင် ကြံ စည် ကြ ၏။ ^၁၁ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် များ စွာ သော ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် လာ ဇ ရု ကြောင့် သူ တို့ ကို စွန့် ခွာ ၍ ယေ ရှု ကို ယုံ ကြည် ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၁၂ နောက် တစ် နေ့ တွင် ပွဲ တော် သို့ ရောက် လာ သည့် များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ယေ ရှု ကြွ လာ တော် မူ မည် ဟု ကြား သိ သ ဖြင့်၊ ^၁၃ စွန် ပ လွံ ခက် များ ကို ကိုင် ဆောင် လျက် ကိုယ် တော် ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် သွား ကြ ၍ “ဟော ရှဏ္ဏ၊ 'ကူ မ တော် မူ ပါ' ဟု အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ ၍ ချီး မွမ်း ကြွေး ကြော် သော အ ခါ အ သုံး ပြု သည့် ဟေ ဗြဲ စ ကား လုံး။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် အား ဖြင့် ကြွ လာ တော် မူ သော အ ရှင်၊ အစ္စ ရေး ဘု ရင် သည် မင်္ဂ လာ ရှိ စေ သ တည်း” ဟု ကြွေး ကြော် ကြ ၏။ ^၁၄ ယေ ရှု သည် မြည်း ငယ် ကို တွေ့ ၍ စီး တော် မူ ၏။ ^၁၅ ဤ သည် ကား “ဇိ အုန် သ မီး၊ မ ကြောက် နှင့်။ ကြည့် ရှု လော့။ သင် ၏ ရှင် ဘု ရင် သည် မြည်း က လေး ကို စီး ၍ ကြွ လာ တော် မူ ၏” မ ၂၁:၄-၅။ ဇာ ၉:၉။ ဟု ရေး ထား သည့် အ တိုင်း ဖြစ် ၏။ ^၁၆ ဤ အ ရာ များ ကို တ ပည့် တော် တို့ သည် အ စ က နား မ လည် ခဲ့ ကြ။ သို့‌ သော် ယေ ရှု ဘုန်း တော် ထင် ရှား ခြင်း ရှိ တော် မူ သော အ ခါ မှ သာ ဤ အ ရာ များ သည် ကိုယ် တော် ကို ရည် ညွှန်း ၍ ရေး ထား ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ပြီး လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် အ ပေါ် ထို အ တိုင်း ပြု ခဲ့ ကြောင်း ကို ပြန် လည် သ တိ ရ ကြ ၏။

^၁၇ ယေ ရှု သည် လာ ဇ ရု ကို သင်္ချိုင်း ဂူ မှ ခေါ် ထုတ် ၍ သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် စေ တော် မူ စဉ် က ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ထို အ ကြောင်း ကို သက် သေ ခံ ကြ ၏။ ^၁၈ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ဆီး ကြို ကြ ခြင်း မှာ ဤ သို့ သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ ကြောင်း ကြား သိ ခဲ့ ကြ သော ကြောင့် လည်း ဖြစ် ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ က “တွေ့ သ လော။ သင် တို့ လုပ် ရပ် တစ် ခု မျှ အ ကျိုး မ ရှိ။ ကြည့် ပါ။ တစ် ကမ္ဘာ လုံး သူ့ နောက် သို့ လိုက် သွား ကြ ပြီ” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၀ ပွဲ တော် တွင် ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ရန် တက် လာ ကြ သော သူ တို့ ထဲ ၌ ဂ ရိ လူ မျိုး အ ချို့ ပါ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ နယ်၊ ဗက် ဇဲ ဒ မြို့ သား ဖိ လိပ္ပု ထံ ချဉ်း ကပ် ၍ “ဆ ရာ၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ယေ ရှု ကို တွေ့ မြင် လို ပါ သည်” ဟု တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၂၂ ဖိ လိပ္ပု သည် သွား ၍ အန္ဒြေ ကို ပြော ပြ ပြီး လျှင် အန္ဒြေ နှင့် ဖိ လိပ္ပု တို့ သည် လာ ၍ ယေ ရှု ထံ လျှောက် ထား ကြ ၏။

^၂၃ ထို အ ခါ ယေ ရှု က “လူ့ သား ကို ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ မည့် အ ချိန် ရောက် လာ ပြီ။ ^၂၄ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် အ ကန် ဆို မည်။ ဂျုံ စေ့ တစ် စေ့ သည် မြေ ၌ ကျ ၍ မ ပျက် စီး လျှင် တစ် စေ့ တည်း ရှိ နေ ၏။ ပျက် စီး လျှင် မူ ကား များ စွာ သော အ သီး ကို ဖြစ် ထွန်း စေ တတ် ၏။ ^၂၅ မိ မိ အ သက် ကို တွယ် တာ သော သူ သည် အ သက် ဆုံး ရှုံး လိမ့် မည်။ ဤ လော က ၌ မိ မိ အ သက် ကို မုန်း သော သူ မူ ကား ထို အ သက် ကို ထာ ဝ ရ အ သက် အ တွက် စောင့် ရှောက် လိမ့် မည်။

^၂၆ မည် သူ မ ဆို ငါ ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် မည် ဆို လျှင် ထို သူ သည် ငါ့ နောက် သို့ လိုက် ရ မည်။ ထို အ ခါ ငါ ရှိ ရာ အ ရပ် ၌ ငါ ၏ အ မှု ဆောင် လည်း ရှိ လိမ့် မည်။ မည် သူ မ ဆို ငါ ၏ အ မှု ကို ဆောင် ရွက် မည် ဆို လျှင် ထို သူ ကို ခ မည်း တော် သည် ချီး မြှောက် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၂၇ ယ ခု ငါ့ စိတ် ပူ ပန် လျက် ရှိ ၏။ ငါ မည် သို့ လျှောက် ရ ပါ မည် နည်း။ ‘အို အ ဖ၊ ဤ အ ချိန် နာ ရီ မှ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် တော် မူ ပါ’ ဟူ ၍ လျှောက် ရ ပါ မည် လော။ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဤ အ တွက် ကြောင့် ယ ခု အ ချိန် နာ ရီ သို့ ရောက် လာ ခဲ့ ၏။ ^၂၈ ‘အို အ ဖ၊ ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အား ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပါ'” ဟု မြွက် ဆို တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ “ငါ သည် ဘုန်း တော် ထင် ရှား စေ ခဲ့ ပြီ။ နောက် တစ် ဖန် လည်း ထင် ရှား စေ ဦး မည်” ဟု ကောင်း ကင် မှ အ သံ တော် လာ ၏။ ^၂၉ အ နီး နား ၌ ရပ် နေ ၍ ထို အ သံ ကို ကြား ကြ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ က “မိုး ချုန်း သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အ ခြား သော သူ တို့ က မူ “ကောင်း ကင် တ မန် က သူ့ ကို မြွက် ဆို သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၀ ယေ ရှု က လည်း “ဤ အ သံ တော် သည် ငါ့ အ တွက် မ ဟုတ် ဘဲ သင် တို့ အ တွက် လာ ၏။ ^၃၁ ယ ခု သည် ဤ လော က ၏ တ ရား စီ ရင် ခြင်း ကာ လ ဖြစ် ၏။ ဤ လော က ကို အုပ် ချုပ် သူ သည် ယ ခု နှင် ထုတ် ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၃၂ ငါ သည် လည်း မြေ မှ မြှောက် ထား ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ လူ ခပ် သိမ်း တို့ ကို ငါ့ ထံ သို့ ဆွဲ ငင် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ မိ မိ သည် မည် သို့ သော သေ ခြင်း မျိုး ဖြင့် အ သေ ခံ ရ မည် ကို အ ရိပ် အ မြွက် မိန့် တော် မူ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၃၄ ထို အ ခါ လူ ထု ပ ရိ သတ် က “ခ ရစ် တော် သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် တည် တော် မူ ၏ ဟု ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း အား ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကြား သိ ထား သည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ‘လူ့ သား သည် မြှောက် ထား ခြင်း ခံ ရ မည်’ ဟု ဆို သ နည်း။ ဤ လူ့ သား ဆို သူ မှာ မည် သူ နည်း” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။ ^၃၅ ယေ ရှု က လည်း “အ လင်း သည် သင် တို့ တွင် နောက် ထပ် ခ ဏ ရှိ ဦး မည်။ သင် တို့ အား မှောင် မိုက် မ လွှမ်း မိုး စေ ရန် အ လင်း ရှိ ခိုက် သွား လာ ကြ လော့။ မှောင် မိုက် ၌ သွား လာ‌ သော သူ သည် မိ မိ မည် သည့် အ ရပ် သို့ သွား သည် ကို မ သိ။ ^၃၆ သင် တို့ သည် အ လင်း ၏ သား များ ဖြစ် ကြ ရန် သင် တို့ တွင် အ လင်း ရှိ ခိုက် အ လင်း ကို ယုံ ကြည် ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ယေ ရှု သည် ဤ အရာ များ ကို ဟော ပြော တော် မူ ပြီး နောက် ထွက် သွား ၍ သူ တို့ ကို တိမ်း ရှောင် လျက် နေ တော် မူ ၏။

^၃၇ ယေ ရှု သည် ဤ မျှ လောက် များ ပြား သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ တို့ ကို သူ တို့ ရှေ့ မှောက် ၌ ပြု တော် မူ သော် လည်း သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို မ ယုံ ကြည် ကြ ပေ။ ^၃၈ ဤ သည် ကား “အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ သ တင်း စ ကား ကို မည် သူ ယုံ ကြည် ပါ သ နည်း။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် ရုံး တော် သည် မည် သူ့ ထံ ဖော် ပြ ခြင်း ခံ ရ ပါ သ နည်း” ဟေ ရှာ ၅၃:၁။ ဟု ပရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ဟော ပြော ထား သော စ ကား ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် မည့် အ ကြောင်း တည်း။ ^၃၉ သူ တို့ မ ယုံ ကြည် နိုင် သည့် အ ကြောင်း မှာ ဟေ ရှာ ယ က၊ ^၄၀ “သူ တို့ သည် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ၍ စိတ် နှ လုံး ဖြင့် နား လည် ကာ ပြောင်း လဲ ကြ သ ဖြင့် သူ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ ရ မည့် အ ဖြစ် မျိုး မ ရှိ စေ ရန် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ၏ မျက် စိ ကို ကွယ် စေ တော် မူ ၍ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို မာ ကျော စေ တော် မူ ၏” ဟေ ရှာ ၆:၁၀။ ဟု ထပ် မံ ၍ ဟော ပြော ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၄၁ ဟေ ရှာ ယ သည် ယေ ရှု ၏ ဘုန်း အ သ‌ ရေ တော် ကို မြင် ရ သော ကြောင့် ဤ သို့ ပြော ဆို ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၄၂ မည် သို့ ပင် ဖြစ် စေ အ ကြီး အ ကဲ တို့ တွင် လည်း ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် ‌သော သူ များ စွာ ရှိ ကြ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ မှ ထုတ် ပယ် ခြင်း ခံ ရ မည် ကို စိုး ရိမ် သ ဖြင့် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြောင့် ဖွင့် မ ပြော ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၄၃ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ပေး သော ဘုန်း အ သ‌ ရေ ထက် လူ တို့ ပေး သော ဘုန်း အ သ‌ ရေ ကို ပို ၍ နှစ် သက် ကြ ၏။

^၄၄ တစ် ဖန် ယေ ရှု က “ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သော သူ သည် ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သည် မ ဟုတ် ဘဲ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ‌ သော အ ရှင် ကို ယုံ ကြည် ၏။ ^၄၅ ငါ့ ကို မြင် သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော အ ရှင် ကို မြင် ၏။ ^၄၆ ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သော သူ တိုင်း မှောင် မိုက် ထဲ ၌ မ နေ ရ စေ ရန် ငါ သည် အ လင်း အ ဖြစ် ဤ လော က သို့ ကြွ လာ ပြီ။

^၄၇ တစ် စုံ တစ် ‌ယောက် သည် ငါ့ စ ကား တို့ ကို ကြား လျက် မ စောင့် ထိန်း အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'မ ယုံ ကြည်'။ လျှင် လည်း ငါ သည် ထို သူ ကို ပြစ် ဒဏ် မ စီ ရင်။ အ ကြောင်း မူ ကား ဤ လော က ကို ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ရန် ငါ လာ သည် မ ဟုတ်။ ဤ လော က ကို ကယ် တင် ရန် ငါ လာ ၏။ ^၄၈ ငါ့ ကို ငြင်း ပယ် ၍ ငါ့ စ ကား တို့ ကို လက် မ ခံ သော သူ အား ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် သော သူ ရှိ ၏။ ငါ ဟော ပြော ခဲ့ သည့် တ ရား စ ကား က ပင် နောက် ဆုံး သော နေ့ ၌ ထို သူ ကို ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် လိမ့် မည်။

^၄၉ အ‌ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ကိုယ့် ဆန္ဒ အ လျောက် ဟော ပြော သည် မ ဟုတ် ဘဲ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ သော ခ မည်း တော် ကိုယ် တိုင် ငါ မည် သို့ မြွက် ဆို ၍ မည် သို့ ဟော ပြော ရ မည် ကို ငါ့ အား အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ ^၅၀ ခ မည်း တော် ၏ အ မိန့် တော် သည် ထာ ဝ ရ အ သက် ဖြစ် ကြောင်း ကို ငါ သိ ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ ဟော ပြော သော အ ရာ တို့ ကို ခ မည်း တော် က ငါ့ အား မိန့် တော် မူ သည့် အ တိုင်း ငါ ဟော ပြော ၏” ဟု ကြွေး ကြော် တော် မူ ၏။

12

¹ Then, six days before the Passover, Jesus came to Bethany, where Lazarus was, who had been dead, whom he raised from the dead. ² So they made him a supper there. Martha served, but Lazarus was one of those who sat at the table with him.

³ Therefore Mary took a pound a Roman pound of 12 ounces, or about 340 grams of ointment of pure nard, very precious, and anointed Jesus’s feet and wiped his feet with her hair. The house was filled with the fragrance of the ointment. ⁴ Then Judas Iscariot, Simon’s son, one of his disciples, who would betray him, said, ⁵ “Why wasn’t this ointment sold for three hundred denarii 300 denarii was about a year’s wages for an agricultural laborer. and given to the poor?” ⁶ Now he said this, not because he cared for the poor, but because he was a thief, and having the money box, used to steal what was put into it. ⁷ But Jesus said, “Leave her alone. She has kept this for the day of my burial. ⁸ For you always have the poor with you, but you don’t always have me.”

⁹ A large crowd therefore of the Jews learned that he was there; and they came, not for Jesus’ sake only, but that they might see Lazarus also, whom he had raised from the dead. ¹⁰ But the chief priests conspired to put Lazarus to death also, ¹¹ because on account of him many of the Jews went away and believed in Jesus.

¹² On the next day a great multitude had come to the feast. When they heard that Jesus was coming to Jerusalem, ¹³ they took the branches of the palm trees and went out to meet him, and cried out, “Hosanna! 'Hosanna' means 'save us' or 'help us, we pray'. Blessed is he who comes in the name of the Lord, Psalm 118:25-26 the King of Israel!” ¹⁴ Jesus, having found a young donkey, sat on it. As it is written, ¹⁵ “Don’t be afraid, daughter of Zion. Behold, your King comes, sitting on a donkey’s colt.” Zechariah 9:9 ¹⁶ His disciples didn’t understand these things at first, but when Jesus was glorified, then they remembered that these things were written about him, and that they had done these things to him.

¹⁷ The multitude therefore that was with him when he called Lazarus out of the tomb and raised him from the dead was testifying about it. ¹⁸ For this cause also the multitude went and met him, because they heard that he had done this sign. ¹⁹ The Pharisees therefore said among themselves, “See how you accomplish nothing. Behold, the world has gone after him.”

²⁰ Now there were certain Greeks among those who went up to worship at the feast. ²¹ Therefore, these came to Philip, who was from Bethsaida of Galilee, and asked him, saying, “Sir, we want to see Jesus.” ²² Philip came and told Andrew, and in turn, Andrew came with Philip, and they told Jesus.

²³ Jesus answered them, “The time has come for the Son of Man to be glorified. ²⁴ Most certainly I tell you, unless a grain of wheat falls into the earth and dies, it remains by itself alone. But if it dies, it bears much fruit. ²⁵ He who loves his life will lose it. He who hates his life in this world will keep it to eternal life.

²⁶ If anyone serves me, let him follow me. Where I am, there my servant will also be. If anyone serves me, the Father will honor him.

²⁷ “Now my soul is troubled. What shall I say? ‘Father, save me from this time?’ But I came to this time for this cause. ²⁸ Father, glorify your name!” Then a voice came out of the sky, saying, “I have both glorified it and will glorify it again.” ²⁹ Therefore the multitude who stood by and heard it said that it had thundered. Others said, “An angel has spoken to him.”

³⁰ Jesus answered, “This voice hasn’t come for my sake, but for your sakes. ³¹ Now is the judgment of this world. Now the prince of this world will be cast out. ³² And I, if I am lifted up from the earth, will draw all people to myself.” ³³ But he said this, signifying by what kind of death he should die.

³⁴ The multitude answered him, “We have heard out of the law that the Christ remains forever. Isaiah 9:7; Daniel 2:44; See Isaiah 53:8 How do you say, ‘The Son of Man must be lifted up?’ Who is this Son of Man?” ³⁵ Jesus therefore said to them, “Yet a little while the light is with you. Walk while you have the light, that darkness doesn’t overtake you. He who walks in the darkness doesn’t know where he is going. ³⁶ While you have the light, believe in the light, that you may become children of light.” Jesus said these things, and he departed and hid himself from them.

³⁷ But though he had done so many signs before them, yet they didn’t believe in him, ³⁸ that the word of Isaiah the prophet might be fulfilled, which he spoke: “Lord, who has believed our report? To whom has the arm of the Lord been revealed?” Isaiah 53:1 ³⁹ For this cause they couldn’t believe, for Isaiah said again: ⁴⁰ “He has blinded their eyes and he hardened their heart, lest they should see with their eyes, and perceive with their heart, and would turn, and I would heal them.” Isaiah 6:10 ⁴¹ Isaiah said these things when he saw his glory, and spoke of him. Isaiah 6:1

⁴² Nevertheless, even many of the rulers believed in him, but because of the Pharisees they didn’t confess it, so that they wouldn’t be put out of the synagogue, ⁴³ for they loved men’s praise more than God’s praise.

⁴⁴ Jesus cried out and said, “Whoever believes in me, believes not in me, but in him who sent me. ⁴⁵ He who sees me sees him who sent me. ⁴⁶ I have come as a light into the world, that whoever believes in me may not remain in the darkness.

⁴⁷ If anyone listens to my sayings and doesn’t believe, I don’t judge him. For I came not to judge the world, but to save the world. ⁴⁸ He who rejects me, and doesn’t receive my sayings, has one who judges him. The word that I spoke will judge him in the last day.

⁴⁹ For I spoke not from myself, but the Father who sent me gave me a commandment, what I should say and what I should speak. ⁵⁰ I know that his commandment is eternal life. The things therefore which I speak, even as the Father has said to me, so I speak.”