၈

^၁ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “မ ကြောက် နှင့်။ စိတ် မ ပျက် နှင့်။ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ပြီး အာ ဣ မြို့ သို့ ထ ၍ စစ် ချီ လော့။ ကြည့် ရှု လော့။ အာ ဣ ဘု ရင် နှင့် တ ကွ သူ့ လူ၊ သူ့ မြို့၊ သူ့ မြေ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် ပြီ။ ^၂ သင် သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ နှင့် ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ အာ ဣ မြို့ နှင့် အာ ဣ ဘု ရင် ကို ပြု ရ မည်။ ထို မြို့ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို ကား သိမ်း ယူ ခွင့် ရှိ ၏။ မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ယော ရှု နှင့် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အာ ဣ မြို့ သို့ ထ ၍ စစ် ချီ ကြ ၏။ ယော ရှု သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သော စစ် သူ ရဲ သုံး သောင်း ကို ရွေး ချယ် ၍ သူ တို့ ကို ည အ ချိန် ၌ စေ လွှတ် လျက်၊ ^၄ သူ တို့ အား “သ တိ ပြု လော့။ သင် တို့ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ မ လှမ်း မ ကမ်း တွင် ကင်း ပုန်း ချ ၍ သင် တို့ အား လုံး အ ဆင် သင့် ရှိ နေ ကြ ရ မည်။ ^၅ ငါ နှင့် ကျန် သော စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ ကို ချဉ်း ကပ် မည်။ သူ တို့ သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ကို ထွက် တိုက် လျှင် ငါ တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး မည်။ ^၆ ငါ တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး သော အ ခါ သူ တို့ က ‘ဤ လူ တို့ သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ ပင် ထွက် ပြေး ကြ ပြီ’ ဟု ထင် ၍ ငါ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ တို့ ကို မြို့ နှင့် ဝေး ဝေး မျှား ခေါ် သွား မည်။ ^၇ သင် တို့ သည် ကင်း ပုန်း ချ ရာ နေ ရာ မှ ထွက် ၍ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ရ မည်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို မြို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ မည်။ ^၈ သ တိ ပြု လော့။ သင် တို့ သည် မြို့ ကို သိမ်း ပြီး သည် နှင့် မီး ရှို့ ပစ် ရ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း သင် တို့ ပြု ရ မည်။ သင် တို့ ကို ငါ အ မိန့် ပေး ပြီ” ဟု မှာ ကြား လေ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် စစ် သူ ရဲ တို့ ကို စေ လွှတ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သွား ၍ အာ ဣ မြို့ အ နောက် ဘက်၊ ဗေ သ လ မြို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ကင်း ပုန်း ချ ၍ စောင့် နေ ကြ ၏။ သို့ သော် ထို ည ၌ ယော ရှု သည် စစ် သည် တို့ နှင့် အ တူ နေ ရစ် ခဲ့ ၏။

^၁၀ ယော ရှု သည် နံ နက် စော စော ထ ၍ စစ် သည် တို့ ကို စု စည်း ပြီး အစ္စ ရေး လူ မျိုး သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ နှင့် အ တူ စစ် သည် တို့ ရှေ့ မှ နေ ၍ အာ ဣ မြို့ သို့ ချီ တက် လေ ၏။ ^၁၁ သူ နှင့် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ ချီ တက် သွား ၍ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ အာ ဣ မြို့ မြောက် ဘက် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ သူ တို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ ၏။ ^၁၂ ယော ရှု သည် စစ် သည် ငါး ထောင် ခန့် ကို ယူ ၍ အာ ဣ မြို့ အ နောက် ဘက်၊ ဗေ သ လ မြို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား ၏။ ^၁၃ ဤ သို့ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ မြောက် ဘက်၊ ကင်း ပုန်း တို့ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် တွင် နေ ရာ ယူ လေ ၏။ ထို ည တွင် ယော ရှု သည် ချိုင့် ဝှမ်း သိူ့ ဆင်း သွား ၏။

^၁၄ ထို သို့ တပ် ချ လျက် ရှိ သည် ကို အာ ဣ ဘု ရင် သိ မြင် သော အ ခါ သူ နှင့် သူ ၏ မြို့ သား စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချိန်း ချက် ထား သည့် အ တိုင်း စော စော ထ ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် အ ရှေ့ ဘက် သို့ အ လျင် အ မြန် စစ် ချီ ထွက် လေ ၏။ သို့ ရာ တွင် သူ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား ကြောင်း ကို မ သိ။

^၁၅ ယော ရှု နှင့် အစ္စ ရေး စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း စစ် ရှုံး ဟန် ပြ ၍ တော ကန္တာ ရ လမ်း အ တိုင်း ပြေး ကြ လေ ၏။ ^၁၆ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ရန် မြို့ ထဲ ရှိ ယောက်ျား အား လုံး ကို ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ယော ရှု နောက် သို့ လိုက် ကြ ရာ မြို့ နှင့် ဝေး ရာ သို့ မျှား ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ လေ ၏။ ^၁၇ အာ ဣ မြို့၊ ဗေ သ လ မြို့ တို့ ၌ မြို့ ကို ချန် ထား ၍ ယောက်ျား တစ် ယောက် မ ကျန် အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “သင် ကိုင် ထား သော လှံ ကို အာ ဣ မြို့ သို့ ရွယ် လော့။ ထို မြို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ သ ဖြင့် ယော ရှု သည် မိ မိ ကိုင် ထား သော လှံ ကို ထို မြို့ သို့ ရွယ် လေ ၏။ ^၁၉ ထို သို့ ရွယ် လိုက် သော အ ခါ ကင်း ပုန်း တို့ သည် ကိုယ့် နေ ရာ မှ အ လျင် အ မြန် ထ ကာ မြို့ ထဲ သို့ ပြေး ဝင် ကြ ၏။ ထို့ နောက် မြို့ ကို သိမ်း ၍ ချက် ချင်း မီး ရှို့ ပစ် ကြ ၏။ ^၂၀ အာ ဣ မြို့ သား တို့ သည် အ နောက် သို့ လှည့် ကြည့် သော အ ခါ မြို့ ထဲ မှ မီး ခိုး များ ကောင်း ကင် သို့ တက် နေ သည် ကို မြင် ၏။ ထို အ ခါ မည် သည့် ဘက် သို့ ပြေး ရ မည် ကို မ သိ ဖြစ် ကြ ၏။ တော ကန္တာ ရ ဘက် သို့ ပြေး သွား သော စစ် သည် တို့ က လည်း အ နောက် မှ လိုက် သော သူ တို့ ထံ ပြန် လှည့် လာ ၏။

^၂၁ ကင်း ပုန်း တပ် က မြို့ ကို သိမ်း ပြီး မြို့ ထဲ မှ မီး ခိုး ထွက် လာ သည် ကို ယော ရှု နှင့် အစ္စ ရေး တပ် သား အ ပေါင်း တို့ မြင် သော အ ခါ ပြန် လှည့် လာ ၍ အာ ဣ မြို့ သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၂ ကင်း ပုန်း တပ် က လည်း မြို့ ထဲ မှ ထွက် လာ ၍ အာ ဣ စစ် သည် တို့ ကို တိုက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် နှစ် ဖွဲ့ ကြား တွင် ပိတ် မိ လေ ၏။ အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် တို့ သည် အာ ဣ စစ် သည် တို့ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ၊ ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ အောင် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၃ အာ ဣ ဘု ရင် ကို ကား အ ရှင် ဖမ်း ၍ ယော ရှု ထံ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။

^၂၄ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ကို တော ကန္တာ ရ ကွင်း ပြင် အ ထိ လိုက် လံ တိုက် ခိုက် သည့် အာ ဣ မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် ဖြတ် ၍ ထို သူ အား လုံး လဲ ကျ သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် တို့ သည် အာ ဣ မြို့ သို့ တစ် ဖန် ပြန် လာ ၍ ကျန် ရစ် သူ တို့ ကို ထား ဖြင့် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၅ ထို နေ့ ၌ အာ ဣ မြို့ သား ယောက်ျား၊ မိန်း မ စု စု ပေါင်း တစ် သောင်း နှစ် ထောင် ကျ ဆုံး လေ ၏။ ^၂၆ အာ ဣ မြို့ သား တို့ ကို ချေ မှုန်း ၍ မ ပြီး မ ချင်း ယော ရှု သည် လှံ ရွယ် ထား သော လက် ကို မ ချ။

^၂၇ ယော ရှု အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် ထို မြို့ မှ တိ ရစ္ဆာန် နှင့် တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း တို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။

^၂၈ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ရှု သည် အာ ဣ မြို့ ကို မီး ရှို့ ပစ် ၍ ယ နေ့ တိုင် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ပျက် အ စီး ပုံ ဖြစ် စေ ၏။ ^၂၉ အာ ဣ ဘု ရင် ကို နေ ဝင် ချိန် တိုင် အောင် သစ် ပင် ပေါ် တွင် ချိတ် ဆွဲ ထား ၏။ နေ ဝင် သော အ ခါ ယော ရှု အ မိန့် အ တိုင်း လူ တို့ သည် အ လောင်း ကို သစ် ပင် မှ ချ ၍ မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် ပစ် ထား ပြီး လျှင် အ လောင်း ပေါ် တွင် ကျောက် ပုံ ကြီး ပုံ ထား ၏။ ထို ကျောက် ပုံ သည် ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ဧ ဗ လ တောင် ပေါ် ၌ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် လေ ၏။ ^၃၁ “ယဇ် ပလ္လင် ကို သံ လက် နက် ကိ ရိ ယာ မ သုံး ဘဲ သ ဘာ ဝ ကျောက် တုံး များ ဖြင့် သာ တည် ရ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား မှာ ကြား ခဲ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး သား ထား သည့် အ တိုင်း တည် ၏။ ထို့ နောက် ထို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၃၂ ထို့ နောက် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပင် မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ကျောက် တုံး ပေါ် တွင် ကူး ရေး လေ ၏။

^၃၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး မည့် အ ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် တိုင်း တစ် ပါး သား များ၊ အ မျိုး သား ချင်း များ ပါ လျက် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ကြီး ကြပ် အုပ် ချုပ် သူ များ၊ တ ရား သူ ကြီး များ နှင့် အ တူ သေတ္တာ တော် တစ် ဖက် တစ် ချက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ထမ်း ရ သော လေ ဝိ အ နွယ် ဝင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ရှေ့ ၌ ရပ် ကြ ၏။ ဂေ ရ ဇိမ် တောင် အ ရှေ့ တွင် တစ် ဝက်၊ ဧ ဗ လ တောင် အ ရှေ့ တွင် တစ် ဝက် ရပ် နေ ကြ ၏။ ^၃၄ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး သား ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ၊ ကျိန် ခြင်း အ မင်္ဂ လာ တို့ နှင့် ဆိုင် သော တ ရား စ ကား အ လုံး စုံ ကို ဖတ် ကြား လေ ၏။ ^၃၅ မော ရှေ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား တို့ ကို မိန်း မ၊ က လေး နှင့် တ ကွ အစ္စ ရေး လူ မျိုး နှင့် အ တူ နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အစ္စ‌ ရေး လူ ထု တစ် ရပ် လုံး ရှေ့ တွင် မ ဖတ် ဘဲ ထား ခဲ့ သော စ ကား တစ် ခွန်း မျှ မ ရှိ။

8

¹ Yahweh said to Joshua, “Don’t be afraid, and don’t be dismayed. Take all the warriors with you, and arise, go up to Ai. Behold, I have given into your hand the king of Ai, with his people, his city, and his land. ² You shall do to Ai and her king as you did to Jericho and her king, except you shall take its goods and its livestock for yourselves. Set an ambush for the city behind it.”

³ So Joshua arose, with all the warriors, to go up to Ai. Joshua chose thirty thousand men, the mighty men of valor, and sent them out by night. ⁴ He commanded them, saying, “Behold, you shall lie in ambush against the city, behind the city. Don’t go very far from the city, but all of you be ready. ⁵ I and all the people who are with me will approach the city. It shall happen, when they come out against us, as at the first, that we will flee before them. ⁶ They will come out after us until we have drawn them away from the city; for they will say, ‘They flee before us, like the first time.’ So we will flee before them, ⁷ and you shall rise up from the ambush, and take possession of the city; for Yahweh your God will deliver it into your hand. ⁸ It shall be, when you have seized the city, that you shall set the city on fire. You shall do this according to Yahweh’s word. Behold, I have commanded you.”

⁹ Joshua sent them out; and they went to set up the ambush, and stayed between Bethel and Ai on the west side of Ai; but Joshua stayed among the people that night.

¹⁰ Joshua rose up early in the morning, mustered the people, and went up, he and the elders of Israel, before the people to Ai. ¹¹ All the people, even the men of war who were with him, went up and came near, and came before the city and encamped on the north side of Ai. Now there was a valley between him and Ai. ¹² He took about five thousand men, and set them in ambush between Bethel and Ai, on the west side of the city. ¹³ So they set the people, even all the army who was on the north of the city, and their ambush on the west of the city; and Joshua went that night into the middle of the valley.

¹⁴ When the king of Ai saw it, they hurried and rose up early, and the men of the city went out against Israel to battle, he and all his people, at the time appointed, before the Arabah; but he didn’t know that there was an ambush against him behind the city.

¹⁵ Joshua and all Israel made as if they were beaten before them, and fled by the way of the wilderness. ¹⁶ All the people who were in the city were called together to pursue after them. They pursued Joshua, and were drawn away from the city. ¹⁷ There was not a man left in Ai or Bethel who didn’t go out after Israel. They left the city open, and pursued Israel.

¹⁸ Yahweh said to Joshua, “Stretch out the javelin that is in your hand toward Ai, for I will give it into your hand.” Joshua stretched out the javelin that was in his hand toward the city. ¹⁹ The ambush arose quickly out of their place, and they ran as soon as he had stretched out his hand and entered into the city and took it. They hurried and set the city on fire. ²⁰ When the men of Ai looked behind them, they saw, and behold, the smoke of the city ascended up to heaven, and they had no power to flee this way or that way. The people who fled to the wilderness turned back on the pursuers.

²¹ When Joshua and all Israel saw that the ambush had taken the city, and that the smoke of the city ascended, then they turned back and killed the men of Ai. ²² The others came out of the city against them, so they were in the middle of Israel, some on this side, and some on that side. They struck them, so that they let none of them remain or escape. ²³ They captured the king of Ai alive, and brought him to Joshua.

²⁴ When Israel had finished killing all the inhabitants of Ai in the field, in the wilderness in which they pursued them, and they had all fallen by the edge of the sword until they were consumed, all Israel returned to Ai and struck it with the edge of the sword. ²⁵ All that fell that day, both of men and women, were twelve thousand, even all the people of Ai. ²⁶ For Joshua didn’t draw back his hand, with which he stretched out the javelin, until he had utterly destroyed all the inhabitants of Ai.

²⁷ Israel took for themselves only the livestock and the goods of that city, according to Yahweh’s word which he commanded Joshua.

²⁸ So Joshua burned Ai and made it a heap forever, even a desolation, to this day. ²⁹ He hanged the king of Ai on a tree until the evening. At sundown, Joshua commanded, and they took his body down from the tree and threw it at the entrance of the gate of the city, and raised a great heap of stones on it that remains to this day.

³⁰ Then Joshua built an altar to Yahweh, the God of Israel, on Mount Ebal, ³¹ as Moses the servant of Yahweh commanded the children of Israel, as it is written in the book of the law of Moses: an altar of uncut stones, on which no one had lifted up any iron. They offered burnt offerings on it to Yahweh and sacrificed peace offerings.

³² He wrote there on the stones a copy of Moses’ law, which he wrote in the presence of the children of Israel.

³³ All Israel, with their elders, officers, and judges, stood on both sides of the ark before the Levitical priests, who carried the ark of Yahweh’s covenant, the foreigner as well as the native; half of them in front of Mount Gerizim, and half of them in front of Mount Ebal, as Moses the servant of Yahweh had commanded at the first, that they should bless the people of Israel. ³⁴ Afterward he read all the words of the law, the blessing and the curse, according to all that is written in the book of the law. ³⁵ There was not a word of all that Moses commanded which Joshua didn’t read before all the assembly of Israel, with the women, the little ones, and the foreigners who were among them.

၈

^၁ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “မ ကြောက် နှင့်။ စိတ် မ ပျက် နှင့်။ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ပြီး အာ ဣ မြို့ သို့ ထ ၍ စစ် ချီ လော့။ ကြည့် ရှု လော့။ အာ ဣ ဘု ရင် နှင့် တ ကွ သူ့ လူ၊ သူ့ မြို့၊ သူ့ မြေ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် ပြီ။ ^၂ သင် သည် ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ နှင့် ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ အာ ဣ မြို့ နှင့် အာ ဣ ဘု ရင် ကို ပြု ရ မည်။ ထို မြို့ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို ကား သိမ်း ယူ ခွင့် ရှိ ၏။ မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ယော ရှု နှင့် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အာ ဣ မြို့ သို့ ထ ၍ စစ် ချီ ကြ ၏။ ယော ရှု သည် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သော စစ် သူ ရဲ သုံး သောင်း ကို ရွေး ချယ် ၍ သူ တို့ ကို ည အ ချိန် ၌ စေ လွှတ် လျက်၊ ^၄ သူ တို့ အား “သ တိ ပြု လော့။ သင် တို့ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ မ လှမ်း မ ကမ်း တွင် ကင်း ပုန်း ချ ၍ သင် တို့ အား လုံး အ ဆင် သင့် ရှိ နေ ကြ ရ မည်။ ^၅ ငါ နှင့် ကျန် သော စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ ကို ချဉ်း ကပ် မည်။ သူ တို့ သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ ငါ တို့ ကို ထွက် တိုက် လျှင် ငါ တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး မည်။ ^၆ ငါ တို့ သည် သူ တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး သော အ ခါ သူ တို့ က ‘ဤ လူ တို့ သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ ပင် ထွက် ပြေး ကြ ပြီ’ ဟု ထင် ၍ ငါ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ တို့ ကို မြို့ နှင့် ဝေး ဝေး မျှား ခေါ် သွား မည်။ ^၇ သင် တို့ သည် ကင်း ပုန်း ချ ရာ နေ ရာ မှ ထွက် ၍ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ရ မည်။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို မြို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ မည်။ ^၈ သ တိ ပြု လော့။ သင် တို့ သည် မြို့ ကို သိမ်း ပြီး သည် နှင့် မီး ရှို့ ပစ် ရ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း သင် တို့ ပြု ရ မည်။ သင် တို့ ကို ငါ အ မိန့် ပေး ပြီ” ဟု မှာ ကြား လေ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် စစ် သူ ရဲ တို့ ကို စေ လွှတ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် သွား ၍ အာ ဣ မြို့ အ နောက် ဘက်၊ ဗေ သ လ မြို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ကင်း ပုန်း ချ ၍ စောင့် နေ ကြ ၏။ သို့ သော် ထို ည ၌ ယော ရှု သည် စစ် သည် တို့ နှင့် အ တူ နေ ရစ် ခဲ့ ၏။

^၁၀ ယော ရှု သည် နံ နက် စော စော ထ ၍ စစ် သည် တို့ ကို စု စည်း ပြီး အစ္စ ရေး လူ မျိုး သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ နှင့် အ တူ စစ် သည် တို့ ရှေ့ မှ နေ ၍ အာ ဣ မြို့ သို့ ချီ တက် လေ ၏။ ^၁၁ သူ နှင့် စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ ချီ တက် သွား ၍ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ အာ ဣ မြို့ မြောက် ဘက် ၌ စ ခန်း ချ ကြ ၏။ သူ တို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ ၏။ ^၁၂ ယော ရှု သည် စစ် သည် ငါး ထောင် ခန့် ကို ယူ ၍ အာ ဣ မြို့ အ နောက် ဘက်၊ ဗေ သ လ မြို့ နှင့် အာ ဣ မြို့ အ ကြား ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား ၏။ ^၁၃ ဤ သို့ စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် မြို့ မြောက် ဘက်၊ ကင်း ပုန်း တို့ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် တွင် နေ ရာ ယူ လေ ၏။ ထို ည တွင် ယော ရှု သည် ချိုင့် ဝှမ်း သိူ့ ဆင်း သွား ၏။

^၁၄ ထို သို့ တပ် ချ လျက် ရှိ သည် ကို အာ ဣ ဘု ရင် သိ မြင် သော အ ခါ သူ နှင့် သူ ၏ မြို့ သား စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် ချိန်း ချက် ထား သည့် အ တိုင်း စော စော ထ ၍ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် အ ရှေ့ ဘက် သို့ အ လျင် အ မြန် စစ် ချီ ထွက် လေ ၏။ သို့ ရာ တွင် သူ သည် မြို့ အ နောက် ဘက် ၌ ကင်း ပုန်း ချ ထား ကြောင်း ကို မ သိ။

^၁၅ ယော ရှု နှင့် အစ္စ ရေး စစ် သည် အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း စစ် ရှုံး ဟန် ပြ ၍ တော ကန္တာ ရ လမ်း အ တိုင်း ပြေး ကြ လေ ၏။ ^၁၆ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ရန် မြို့ ထဲ ရှိ ယောက်ျား အား လုံး ကို ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ယော ရှု နောက် သို့ လိုက် ကြ ရာ မြို့ နှင့် ဝေး ရာ သို့ မျှား ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ လေ ၏။ ^၁၇ အာ ဣ မြို့၊ ဗေ သ လ မြို့ တို့ ၌ မြို့ ကို ချန် ထား ၍ ယောက်ျား တစ် ယောက် မ ကျန် အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “သင် ကိုင် ထား သော လှံ ကို အာ ဣ မြို့ သို့ ရွယ် လော့။ ထို မြို့ ကို သင့် လက် သို့ ငါ အပ် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ သ ဖြင့် ယော ရှု သည် မိ မိ ကိုင် ထား သော လှံ ကို ထို မြို့ သို့ ရွယ် လေ ၏။ ^၁၉ ထို သို့ ရွယ် လိုက် သော အ ခါ ကင်း ပုန်း တို့ သည် ကိုယ့် နေ ရာ မှ အ လျင် အ မြန် ထ ကာ မြို့ ထဲ သို့ ပြေး ဝင် ကြ ၏။ ထို့ နောက် မြို့ ကို သိမ်း ၍ ချက် ချင်း မီး ရှို့ ပစ် ကြ ၏။ ^၂၀ အာ ဣ မြို့ သား တို့ သည် အ နောက် သို့ လှည့် ကြည့် သော အ ခါ မြို့ ထဲ မှ မီး ခိုး များ ကောင်း ကင် သို့ တက် နေ သည် ကို မြင် ၏။ ထို အ ခါ မည် သည့် ဘက် သို့ ပြေး ရ မည် ကို မ သိ ဖြစ် ကြ ၏။ တော ကန္တာ ရ ဘက် သို့ ပြေး သွား သော စစ် သည် တို့ က လည်း အ နောက် မှ လိုက် သော သူ တို့ ထံ ပြန် လှည့် လာ ၏။

^၂၁ ကင်း ပုန်း တပ် က မြို့ ကို သိမ်း ပြီး မြို့ ထဲ မှ မီး ခိုး ထွက် လာ သည် ကို ယော ရှု နှင့် အစ္စ ရေး တပ် သား အ ပေါင်း တို့ မြင် သော အ ခါ ပြန် လှည့် လာ ၍ အာ ဣ မြို့ သား တို့ ကို တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၂ ကင်း ပုန်း တပ် က လည်း မြို့ ထဲ မှ ထွက် လာ ၍ အာ ဣ စစ် သည် တို့ ကို တိုက် လေ ၏။ ထို့ ကြောင့် သူ တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် နှစ် ဖွဲ့ ကြား တွင် ပိတ် မိ လေ ၏။ အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် တို့ သည် အာ ဣ စစ် သည် တို့ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ၊ ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ အောင် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၃ အာ ဣ ဘု ရင် ကို ကား အ ရှင် ဖမ်း ၍ ယော ရှု ထံ ခေါ် ဆောင် လာ ၏။

^၂၄ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ကို တော ကန္တာ ရ ကွင်း ပြင် အ ထိ လိုက် လံ တိုက် ခိုက် သည့် အာ ဣ မြို့ သား အ ပေါင်း တို့ ကို ဓား ဖြင့် သတ် ဖြတ် ၍ ထို သူ အား လုံး လဲ ကျ သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး စစ် သည် တို့ သည် အာ ဣ မြို့ သို့ တစ် ဖန် ပြန် လာ ၍ ကျန် ရစ် သူ တို့ ကို ထား ဖြင့် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ^၂၅ ထို နေ့ ၌ အာ ဣ မြို့ သား ယောက်ျား၊ မိန်း မ စု စု ပေါင်း တစ် သောင်း နှစ် ထောင် ကျ ဆုံး လေ ၏။ ^၂၆ အာ ဣ မြို့ သား တို့ ကို ချေ မှုန်း ၍ မ ပြီး မ ချင်း ယော ရှု သည် လှံ ရွယ် ထား သော လက် ကို မ ချ။

^၂၇ ယော ရှု အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် ထို မြို့ မှ တိ ရစ္ဆာန် နှင့် တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း တို့ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။

^၂၈ ဤ သို့ ဖြင့် ယော ရှု သည် အာ ဣ မြို့ ကို မီး ရှို့ ပစ် ၍ ယ နေ့ တိုင် လူ သူ ကင်း မဲ့ ရာ အ ပျက် အ စီး ပုံ ဖြစ် စေ ၏။ ^၂၉ အာ ဣ ဘု ရင် ကို နေ ဝင် ချိန် တိုင် အောင် သစ် ပင် ပေါ် တွင် ချိတ် ဆွဲ ထား ၏။ နေ ဝင် သော အ ခါ ယော ရှု အ မိန့် အ တိုင်း လူ တို့ သည် အ လောင်း ကို သစ် ပင် မှ ချ ၍ မြို့ တံ ခါး ဝ တွင် ပစ် ထား ပြီး လျှင် အ လောင်း ပေါ် တွင် ကျောက် ပုံ ကြီး ပုံ ထား ၏။ ထို ကျောက် ပုံ သည် ယ နေ့ တိုင် အောင် ရှိ ၏။

^၃၀ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ဧ ဗ လ တောင် ပေါ် ၌ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ ဖို့ ယဇ် ပလ္လင် ကို တည် လေ ၏။ ^၃၁ “ယဇ် ပလ္လင် ကို သံ လက် နက် ကိ ရိ ယာ မ သုံး ဘဲ သ ဘာ ဝ ကျောက် တုံး များ ဖြင့် သာ တည် ရ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား မှာ ကြား ခဲ့ သည် နှင့် အ ညီ၊ မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး သား ထား သည့် အ တိုင်း တည် ၏။ ထို့ နောက် ထို ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား မီး ရှို့ ရာ ယဇ်၊ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။

^၃၂ ထို့ နောက် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပင် မော ရှေ ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ကျောက် တုံး ပေါ် တွင် ကူး ရေး လေ ၏။

^၃၃ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကောင်း ချီး ပေး မည့် အ ကြောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ က မိန့် မှာ ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ သည် တိုင်း တစ် ပါး သား များ၊ အ မျိုး သား ချင်း များ ပါ လျက် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ကြီး ကြပ် အုပ် ချုပ် သူ များ၊ တ ရား သူ ကြီး များ နှင့် အ တူ သေတ္တာ တော် တစ် ဖက် တစ် ချက်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ဋိ ညာဉ် သေတ္တာ တော် ကို ထမ်း ရ သော လေ ဝိ အ နွယ် ဝင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ ရှေ့ ၌ ရပ် ကြ ၏။ ဂေ ရ ဇိမ် တောင် အ ရှေ့ တွင် တစ် ဝက်၊ ဧ ဗ လ တောင် အ ရှေ့ တွင် တစ် ဝက် ရပ် နေ ကြ ၏။ ^၃၄ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ၌ ရေး သား ခဲ့ သ မျှ အ တိုင်း ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ၊ ကျိန် ခြင်း အ မင်္ဂ လာ တို့ နှင့် ဆိုင် သော တ ရား စ ကား အ လုံး စုံ ကို ဖတ် ကြား လေ ၏။ ^၃၅ မော ရှေ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား တို့ ကို မိန်း မ၊ က လေး နှင့် တ ကွ အစ္စ ရေး လူ မျိုး နှင့် အ တူ နေ ထိုင် သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အစ္စ‌ ရေး လူ ထု တစ် ရပ် လုံး ရှေ့ တွင် မ ဖတ် ဘဲ ထား ခဲ့ သော စ ကား တစ် ခွန်း မျှ မ ရှိ။

8

¹ Yahweh said to Joshua, “Don’t be afraid, and don’t be dismayed. Take all the warriors with you, and arise, go up to Ai. Behold, I have given into your hand the king of Ai, with his people, his city, and his land. ² You shall do to Ai and her king as you did to Jericho and her king, except you shall take its goods and its livestock for yourselves. Set an ambush for the city behind it.”

³ So Joshua arose, with all the warriors, to go up to Ai. Joshua chose thirty thousand men, the mighty men of valor, and sent them out by night. ⁴ He commanded them, saying, “Behold, you shall lie in ambush against the city, behind the city. Don’t go very far from the city, but all of you be ready. ⁵ I and all the people who are with me will approach the city. It shall happen, when they come out against us, as at the first, that we will flee before them. ⁶ They will come out after us until we have drawn them away from the city; for they will say, ‘They flee before us, like the first time.’ So we will flee before them, ⁷ and you shall rise up from the ambush, and take possession of the city; for Yahweh your God will deliver it into your hand. ⁸ It shall be, when you have seized the city, that you shall set the city on fire. You shall do this according to Yahweh’s word. Behold, I have commanded you.”

⁹ Joshua sent them out; and they went to set up the ambush, and stayed between Bethel and Ai on the west side of Ai; but Joshua stayed among the people that night.

¹⁰ Joshua rose up early in the morning, mustered the people, and went up, he and the elders of Israel, before the people to Ai. ¹¹ All the people, even the men of war who were with him, went up and came near, and came before the city and encamped on the north side of Ai. Now there was a valley between him and Ai. ¹² He took about five thousand men, and set them in ambush between Bethel and Ai, on the west side of the city. ¹³ So they set the people, even all the army who was on the north of the city, and their ambush on the west of the city; and Joshua went that night into the middle of the valley.

¹⁴ When the king of Ai saw it, they hurried and rose up early, and the men of the city went out against Israel to battle, he and all his people, at the time appointed, before the Arabah; but he didn’t know that there was an ambush against him behind the city.

¹⁵ Joshua and all Israel made as if they were beaten before them, and fled by the way of the wilderness. ¹⁶ All the people who were in the city were called together to pursue after them. They pursued Joshua, and were drawn away from the city. ¹⁷ There was not a man left in Ai or Bethel who didn’t go out after Israel. They left the city open, and pursued Israel.

¹⁸ Yahweh said to Joshua, “Stretch out the javelin that is in your hand toward Ai, for I will give it into your hand.” Joshua stretched out the javelin that was in his hand toward the city. ¹⁹ The ambush arose quickly out of their place, and they ran as soon as he had stretched out his hand and entered into the city and took it. They hurried and set the city on fire. ²⁰ When the men of Ai looked behind them, they saw, and behold, the smoke of the city ascended up to heaven, and they had no power to flee this way or that way. The people who fled to the wilderness turned back on the pursuers.

²¹ When Joshua and all Israel saw that the ambush had taken the city, and that the smoke of the city ascended, then they turned back and killed the men of Ai. ²² The others came out of the city against them, so they were in the middle of Israel, some on this side, and some on that side. They struck them, so that they let none of them remain or escape. ²³ They captured the king of Ai alive, and brought him to Joshua.

²⁴ When Israel had finished killing all the inhabitants of Ai in the field, in the wilderness in which they pursued them, and they had all fallen by the edge of the sword until they were consumed, all Israel returned to Ai and struck it with the edge of the sword. ²⁵ All that fell that day, both of men and women, were twelve thousand, even all the people of Ai. ²⁶ For Joshua didn’t draw back his hand, with which he stretched out the javelin, until he had utterly destroyed all the inhabitants of Ai.

²⁷ Israel took for themselves only the livestock and the goods of that city, according to Yahweh’s word which he commanded Joshua.

²⁸ So Joshua burned Ai and made it a heap forever, even a desolation, to this day. ²⁹ He hanged the king of Ai on a tree until the evening. At sundown, Joshua commanded, and they took his body down from the tree and threw it at the entrance of the gate of the city, and raised a great heap of stones on it that remains to this day.

³⁰ Then Joshua built an altar to Yahweh, the God of Israel, on Mount Ebal, ³¹ as Moses the servant of Yahweh commanded the children of Israel, as it is written in the book of the law of Moses: an altar of uncut stones, on which no one had lifted up any iron. They offered burnt offerings on it to Yahweh and sacrificed peace offerings.

³² He wrote there on the stones a copy of Moses’ law, which he wrote in the presence of the children of Israel.

³³ All Israel, with their elders, officers, and judges, stood on both sides of the ark before the Levitical priests, who carried the ark of Yahweh’s covenant, the foreigner as well as the native; half of them in front of Mount Gerizim, and half of them in front of Mount Ebal, as Moses the servant of Yahweh had commanded at the first, that they should bless the people of Israel. ³⁴ Afterward he read all the words of the law, the blessing and the curse, according to all that is written in the book of the law. ³⁵ There was not a word of all that Moses commanded which Joshua didn’t read before all the assembly of Israel, with the women, the little ones, and the foreigners who were among them.