၂၄

^၁ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ ကို ရှေ ခင် မြို့ ၌ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ အ ကြီး အ မှူး များ၊ တ ရား သူ ကြီး များ နှင့် ကြီး ကြပ် သူ များ ကို ဆင့် ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ယော ရှု က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “အစ္စ ရေး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အာ ဗြ ဟံ နှင့် နာ ခေါ် တို့ ၏ ဖ ခင် တေ ရ မှ စ ၍ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ရှေး ယ ခင် က ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ၌ နေ ထိုင် ၍ အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ခဲ့ ကြ ၏။ ^၃ ငါ သည် သင် တို့ အ ဖ အာ ဗြ ဟံ ကို ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် မှ ခေါ် ထုတ် ၍ ခါ နာန် ပြည် အ ရပ် ရပ် သို့ ပို့ ဆောင် ခဲ့ ၏။ သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို များ ပြား စေ ၏။ သူ့ အား သား ဣ ဇက် ကို ငါ ပေး ၏။ ^၄ ဣ ဇက် အား သား ယာ ကုပ် နှင့် ဧ သော ကို ငါ ပေး ၏။ ဧ သော အား စိ ရ တောင် ကို ငါ အ ပိုင် ပေး ၏။ ယာ ကုပ် နှင့် သူ ၏ သား တို့ မူ ကား အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ဆင်း သွား ကြ ၏။

^၅ ငါ သည် မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် ကို စေ လွှတ် ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ဘေး အ မျိုး မျိုး ကျ ရောက် စေ ခြင်း အား ဖြင့် ဒဏ် ခတ် ပြီး နောက် သင် တို့ ကို ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ ^၆ ငါ သည် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ၍ ပင် လယ် နီ သို့ ရောက် သော အ ခါ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ သည် စစ် ရ ထား၊ မြင်း စီး သူ ရဲ တို့ ဖြင့် ထို ပင် လယ် တိုင် အောင် သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် ကြ သ ဖြင့် ငါ သည် သင် တို့ နှင့် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကြား ၌ အ မှောင် ထု ခြား စေ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ပင် လယ် ရေ လွှမ်း မိုး သွား စေ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ အား ငါ ဒဏ် ခတ် ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ ကိုယ် တိုင် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ခဲ့ ကြ ၏။ ထို့ နောက် မှ သင် တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ၌ ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ နေ ထိုင် ကြ ရ ၏။

^၈ ငါ သည် သင် တို့ ကို ဂျော် ဒန် မြစ် အ ရှေ့ ဘက် ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် ၏။ ထို သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ သော် လည်း ငါ သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် သင် တို့ သည် သူ တို့ ၏ ပြည် ကို အ ပိုင် ရ ကြ ၏။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ ၏ ရှေ့ မှာ ပင် ဖျက် ဆီး ခဲ့ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ဇိ ဖော် ၏ သား၊ မော ဘ ဘု ရင် ဗာ လက် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထ ၍ တိုက် ခိုက် ၏။ သူ သည် ဗော ရ သား ဗာ လမ် ကို လူ လွှတ် ခေါ် ၍ သင် တို့ အား ကျိန် ဆဲ စေ ၏။ ^၁၀ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဗာ လမ် ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ သည် သင် တို့ ကို မ ကျိန် ဆဲ ဘဲ အ ကြိမ် ကြိမ် ကောင်း ချီး ပေး ရ ၏။ ငါ သည် သင် တို့ ကို သူ ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏။

^၁၁ သင် တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဂိ ရ ဂါ ရှိ လူ မျိုး၊ ဟိ ဝိ လူ မျိုး နှင့် ယေ ဗုတ် လူ မျိုး တို့ သည် သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ကို လည်း သင် တို့ လက် သို့ ငါ အပ် ၏။ ^၁၂ သင် တို့ ၏ ဓား အား ဖြင့် မ ဟုတ်၊ လေး အား ဖြင့် လည်း မ ဟုတ်။ ငါ သည် ပျား တူ များ ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ စေ လွှတ် ၍ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ၏။ ^၁၃ ငါ သည် သင် တို့ မ ထွန် ယက် သော မြေ၊ သင် တို့ မ တည် ဆောက် သော မြို့ များ ကို သင် တို့ အား ပေး သ ဖြင့် သင် တို့ သည် ထို မြို့ တို့ တွင် နေ ထိုင် ရ ကြ ၏။ သင် တို့ မ စိုက် ပျိုး သော စ ပျစ် ခြံ များ၊ သံ လွင် ခြံ များ မှ အ သီး ကို လည်း စား ရ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ ယ ခု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ လျက် ရိုး သား ဖြူ စင် စွာ၊ သစ္စာ ရှိ စွာ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ၌ လည်း ကောင်း၊ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ လည်း ကောင်း သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ဝတ် ပြု ခဲ့ သော ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဝတ် မ ပြု သင့် ဟု သင် တို့ ထင် မှတ် လျှင် ယ နေ့ သင် တို့ ဝတ် ပြု လို သည့် ဘု ရား ကို သင် တို့ ရွေး ချယ် ပါ။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ၌ သင် တို့ ဘိုး ဘေး ဝတ် ပြု ခဲ့ သော အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု မည် လော၊ သင် တို့ နေ ထိုင် ရာ ပြည် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား ကို ဝတ် ပြု မည် လော။ ငါ နှင့် ငါ့ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ လူ တို့ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ၍ အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ခြင်း အ မှု သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် ဝေး ပါ စေ။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် တ ကွ ဘိုး ဘေး တို့ ကို ကျွန် ခံ ရာ အိမ် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ပေး ခဲ့ သော အ ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပင် ကြီး မား သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပြ တော် မူ သော အ ရှင်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ အ ကြား ဖြတ် ကျော် လာ ရ သော လမ်း ခ ရီး တစ် လျှောက် လုံး တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စောင့် ရှောက် တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး အ ပါ အ ဝင် လူ မျိုး ခြား အ ပေါင်း တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ပေး တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည်” ဟု ပြန် ဖြေ ကြ ၏။

^၁၉ ထို အ ခါ ယော ရှု က လူ တို့ အား “သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မှန် တ ကယ် ဝတ် ပြု နိုင် မည် လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း သော ဘု ရား၊ သ ဝန် တို တတ် သော ဘု ရား ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကျူး လွန် သော အ ပြစ် များ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၀ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ၍ တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား ကို ဝတ် ပြု မည် ဆို လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ကောင်း စား စေ ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ ကို ဒုက္ခ ရောက် စေ မည်၊ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း တော် မူ မည် ကို သိ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၂၁ လူ တို့ က လည်း “မ ဟုတ် ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဝတ် ပြု ပါ မည်” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၂ ‌ယော ရှု က လည်း လူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည် ဟု သင် တို့ ရွေး ချယ် ခြင်း အ မှု မှာ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် ပင် သက် သေ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို လျှင် သူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် သက် သေ ဖြစ် ကြ ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၂၃ ယော ရှု က လည်း “သို့ ဖြစ် လျှင် သင် တို့ တွင် ရှိ သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ပြီး သင် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိမ်း ညွတ် ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။ ^၂၄ လူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ပါ မည်။ ကိုယ် တော် ၏ စ ကား ကို သာ နား ထောင် ပါ မည်” ဟု ယော သပ် အား ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၅ ထို နေ့ တွင် ယော ရှု သည် လူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ပြီး ရှေ ခင် မြို့ ၌ သူ တို့ အ ဖို့ ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို ချ မှတ် ပေး လေ ၏။ ^၂၆ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ထို တ ရား စ ကား တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း များ ၌ ရေး မှတ် ထား ၏။ ထို့ နောက် ‌ကျောက် တုံး ကြီး တစ် တုံး ကို ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် အ နီး ရှိ ဝက် သစ် ချ ပင် အောက် တွင် စိုက် ထူ ထား လေ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ယော ရှု က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ကြည့် ပါ။ ဤ ကျောက် တုံး သည် လည်း ငါ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် အ လုံး စုံ ကြား ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ ဖို့ သက် သေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ စ ကား တော် ကို သင် တို့ ငြင်း ပယ် လျှင် ဤ ကျောက် တုံး သည် သက် သေ ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၈ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် လူ တို့ ကို သူ တို့ ၏ အ မွေ မြေ အ သီး သီး သို့ ပြန် စေ လေ ၏။

^၂၉ ထို့ နောက် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး နုန် ၏ သား ယော ရှု သည် အ သက် တစ် ရာ့ တစ် ဆယ် တွင် သေ ဆုံး လေ ၏။ ^၃၀ ဂါ ရှ တောင် ၏ မြောက် ဘက်၊ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ သူ အ မွေ မြေ ရ ထား သော တိ မ န သေ ရ မြို့ တွင် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၃၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ယော ရှု အ သက် ရှင် စဉ် ကာ လ ပတ် လုံး တွင် လည်း ကောင်း၊ ယော ရှု သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သိ မြင် သော အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သေး သည့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ လက် ထက် ကာ လ ပတ် လုံး တွင် လည်း ကောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၃၂ သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယူ ဆောင် လာ ခဲ့ သော ယော သပ် ၏ အ ရိုး ကို ရှေ ခင် ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် ၏ သား များ ထံ မှ ငွေ စ တစ် ရာ ဖြင့် ယာ ကုပ် ဝယ် ယူ ထား သော ရှေ ခင် မြို့ ရှိ မြေ ကွက် တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို မြေ ကွက် သည် ယော သပ် သား မြေး တို့ ပိုင် သော အ မွေ မြေ ဖြစ် ၏။

^၃၃ အာ ရုန် ၏ သား ဧ လာ ဇာ လည်း သေ ဆုံး သ ဖြင့် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ‌ဒေ သ တွင် သူ့ သား ဖိ န ဟတ် အ မွေ မြေ ရ ထား သည့် ဖိ န ဟတ် တောင် ကုန်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် လေ ၏။

24

¹ Joshua gathered all the tribes of Israel to Shechem, and called for the elders of Israel, for their heads, for their judges, and for their officers; and they presented themselves before God.

² Joshua said to all the people, “Yahweh, the God of Israel, says, ‘Your fathers lived of old time beyond the River, even Terah, the father of Abraham, and the father of Nahor. They served other gods. ³ I took your father Abraham from beyond the River, and led him throughout all the land of Canaan, and multiplied his offspring, or, seed and gave him Isaac. ⁴ I gave to Isaac Jacob and Esau: and I gave to Esau Mount Seir, to possess it. Jacob and his children went down into Egypt.

⁵ “ ‘I sent Moses and Aaron, and I plagued Egypt, according to that which I did among them: and afterward I brought you out. ⁶ I brought your fathers out of Egypt: and you came to the sea. The Egyptians pursued your fathers with chariots and with horsemen to the Red Sea. ⁷ When they cried out to Yahweh, he put darkness between you and the Egyptians, and brought the sea on them, and covered them; and your eyes saw what I did in Egypt. You lived in the wilderness many days.

⁸ “ ‘I brought you into the land of the Amorites, that lived beyond the Jordan. They fought with you, and I gave them into your hand. You possessed their land, and I destroyed them from before you.

⁹ Then Balak the son of Zippor, king of Moab, arose and fought against Israel. He sent and called Balaam the son of Beor to curse you, ¹⁰ but I would not listen to Balaam; therefore he blessed you still. So I delivered you out of his hand.

¹¹ “ ‘You went over the Jordan, and came to Jericho. The men of Jericho fought against you, the Amorite, the Perizzite, the Canaanite, the Hittite, the Girgashite, the Hivite, and the Jebusite; and I delivered them into your hand. ¹² I sent the hornet before you, which drove them out from before you, even the two kings of the Amorites; not with your sword, nor with your bow. ¹³ I gave you a land on which you had not labored, and cities which you didn’t build, and you live in them. You eat of vineyards and olive groves which you didn’t plant.’

¹⁴ “Now therefore fear Yahweh, and serve him in sincerity and in truth. Put away the gods which your fathers served beyond the River, in Egypt; and serve Yahweh. ¹⁵ If it seems evil to you to serve Yahweh, choose today whom you will serve; whether the gods which your fathers served that were beyond the River, or the gods of the Amorites, in whose land you dwell; but as for me and my house, we will serve Yahweh.”

¹⁶ The people answered, “Far be it from us that we should forsake Yahweh, to serve other gods; ¹⁷ for it is Yahweh our God who brought us and our fathers up out of the land of Egypt, from the house of bondage, and who did those great signs in our sight, and preserved us in all the way in which we went, and among all the peoples through the middle of whom we passed. ¹⁸ Yahweh drove out from before us all the peoples, even the Amorites who lived in the land. Therefore we also will serve Yahweh; for he is our God.”

¹⁹ Joshua said to the people, “You can’t serve Yahweh, for he is a holy God. He is a jealous God. He will not forgive your disobedience nor your sins. ²⁰ If you forsake Yahweh, and serve foreign gods, then he will turn and do you evil, and consume you, after he has done you good.” ²¹ The people said to Joshua, “No, but we will serve Yahweh.”

²² Joshua said to the people, “You are witnesses against yourselves that you have chosen Yahweh yourselves, to serve him.” They said, “We are witnesses.” ²³ “Now therefore put away the foreign gods which are among you, and incline your heart to Yahweh, the God of Israel.” ²⁴ The people said to Joshua, “We will serve Yahweh our God, and we will listen to his voice.”

²⁵ So Joshua made a covenant with the people that day, and made for them a statute and an ordinance in Shechem. ²⁶ Joshua wrote these words in the book of the law of God; and he took a great stone, and set it up there under the oak that was by the sanctuary of Yahweh. ²⁷ Joshua said to all the people, “Behold, this stone shall be a witness against us, for it has heard all Yahweh’s words which he spoke to us. It shall be therefore a witness against you, lest you deny your God.” ²⁸ So Joshua sent the people away, each to his own inheritance.

²⁹ After these things, Joshua the son of Nun, the servant of Yahweh, died, being one hundred ten years old. ³⁰ They buried him in the border of his inheritance in Timnathserah, which is in the hill country of Ephraim, on the north of the mountain of Gaash.

³¹ Israel served Yahweh all the days of Joshua, and all the days of the elders who outlived Joshua, and had known all the work of Yahweh, that he had worked for Israel.

³² They buried the bones of Joseph, which the children of Israel brought up out of Egypt, in Shechem, in the parcel of ground which Jacob bought from the sons of Hamor the father of Shechem for a hundred pieces of silver. Hebrew: kesitahs. A kesitah was a kind of silver coin. They became the inheritance of the children of Joseph.

³³ Eleazar the son of Aaron died. They buried him in the hill of Phinehas his son, which was given him in the hill country of Ephraim.

၂၄

^၁ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် အ ပေါင်း တို့ ကို ရှေ ခင် မြို့ ၌ စု ဝေး စေ ပြီး လျှင် အစ္စ ရေး သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ အ ကြီး အ မှူး များ၊ တ ရား သူ ကြီး များ နှင့် ကြီး ကြပ် သူ များ ကို ဆင့် ခေါ် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ ကြ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ယော ရှု က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “အစ္စ ရေး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘အာ ဗြ ဟံ နှင့် နာ ခေါ် တို့ ၏ ဖ ခင် တေ ရ မှ စ ၍ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ရှေး ယ ခင် က ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ၌ နေ ထိုင် ၍ အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ခဲ့ ကြ ၏။ ^၃ ငါ သည် သင် တို့ အ ဖ အာ ဗြ ဟံ ကို ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် မှ ခေါ် ထုတ် ၍ ခါ နာန် ပြည် အ ရပ် ရပ် သို့ ပို့ ဆောင် ခဲ့ ၏။ သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် ကို များ ပြား စေ ၏။ သူ့ အား သား ဣ ဇက် ကို ငါ ပေး ၏။ ^၄ ဣ ဇက် အား သား ယာ ကုပ် နှင့် ဧ သော ကို ငါ ပေး ၏။ ဧ သော အား စိ ရ တောင် ကို ငါ အ ပိုင် ပေး ၏။ ယာ ကုပ် နှင့် သူ ၏ သား တို့ မူ ကား အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ဆင်း သွား ကြ ၏။

^၅ ငါ သည် မော ရှေ နှင့် အာ ရုန် ကို စေ လွှတ် ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ဘေး အ မျိုး မျိုး ကျ ရောက် စေ ခြင်း အား ဖြင့် ဒဏ် ခတ် ပြီး နောက် သင် တို့ ကို ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ၏။ ^၆ ငါ သည် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ၍ ပင် လယ် နီ သို့ ရောက် သော အ ခါ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ သည် စစ် ရ ထား၊ မြင်း စီး သူ ရဲ တို့ ဖြင့် ထို ပင် လယ် တိုင် အောင် သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် တောင်း လျှောက် ကြ သ ဖြင့် ငါ သည် သင် တို့ နှင့် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကြား ၌ အ မှောင် ထု ခြား စေ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ကို ပင် လယ် ရေ လွှမ်း မိုး သွား စေ ၏။ အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ အား ငါ ဒဏ် ခတ် ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ ကိုယ် တိုင် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ခဲ့ ကြ ၏။ ထို့ နောက် မှ သင် တို့ သည် တော ကန္တာ ရ ၌ ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ နေ ထိုင် ကြ ရ ၏။

^၈ ငါ သည် သင် တို့ ကို ဂျော် ဒန် မြစ် အ ရှေ့ ဘက် ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် ၏။ ထို သူ တို့ သည် သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ သော် လည်း ငါ သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် သင် တို့ သည် သူ တို့ ၏ ပြည် ကို အ ပိုင် ရ ကြ ၏။ ငါ သည် သူ တို့ ကို သင် တို့ ၏ ရှေ့ မှာ ပင် ဖျက် ဆီး ခဲ့ ၏။

^၉ ထို့ နောက် ဇိ ဖော် ၏ သား၊ မော ဘ ဘု ရင် ဗာ လက် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထ ၍ တိုက် ခိုက် ၏။ သူ သည် ဗော ရ သား ဗာ လမ် ကို လူ လွှတ် ခေါ် ၍ သင် တို့ အား ကျိန် ဆဲ စေ ၏။ ^၁၀ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် ဗာ လမ် ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ သို့ ဖြစ် ၍ သူ သည် သင် တို့ ကို မ ကျိန် ဆဲ ဘဲ အ ကြိမ် ကြိမ် ကောင်း ချီး ပေး ရ ၏။ ငါ သည် သင် တို့ ကို သူ ၏ လက် မှ ကယ် နုတ် ခဲ့ ၏။

^၁၁ သင် တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ သို့ ရောက် သော အ ခါ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ သား တို့ အ ပါ အ ဝင် အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဂိ ရ ဂါ ရှိ လူ မျိုး၊ ဟိ ဝိ လူ မျိုး နှင့် ယေ ဗုတ် လူ မျိုး တို့ သည် သင် တို့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ထို သူ တို့ ကို လည်း သင် တို့ လက် သို့ ငါ အပ် ၏။ ^၁၂ သင် တို့ ၏ ဓား အား ဖြင့် မ ဟုတ်၊ လေး အား ဖြင့် လည်း မ ဟုတ်။ ငါ သည် ပျား တူ များ ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ စေ လွှတ် ၍ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး ကို သင် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ၏။ ^၁၃ ငါ သည် သင် တို့ မ ထွန် ယက် သော မြေ၊ သင် တို့ မ တည် ဆောက် သော မြို့ များ ကို သင် တို့ အား ပေး သ ဖြင့် သင် တို့ သည် ထို မြို့ တို့ တွင် နေ ထိုင် ရ ကြ ၏။ သင် တို့ မ စိုက် ပျိုး သော စ ပျစ် ခြံ များ၊ သံ လွင် ခြံ များ မှ အ သီး ကို လည်း စား ရ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ ယ ခု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ လျက် ရိုး သား ဖြူ စင် စွာ၊ သစ္စာ ရှိ စွာ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ၌ လည်း ကောင်း၊ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ လည်း ကောင်း သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ဝတ် ပြု ခဲ့ သော ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ လော့။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ဝတ် မ ပြု သင့် ဟု သင် တို့ ထင် မှတ် လျှင် ယ နေ့ သင် တို့ ဝတ် ပြု လို သည့် ဘု ရား ကို သင် တို့ ရွေး ချယ် ပါ။ ယူ ဖ ရေး တီး မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း ၌ သင် တို့ ဘိုး ဘေး ဝတ် ပြု ခဲ့ သော အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု မည် လော၊ သင် တို့ နေ ထိုင် ရာ ပြည် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား ကို ဝတ် ပြု မည် လော။ ငါ နှင့် ငါ့ အိမ် သူ အိမ် သား တို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ လူ တို့ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ၍ အ ခြား ဘု ရား များ ကို ဝတ် ပြု ခြင်း အ မှု သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် ဝေး ပါ စေ။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် တ ကွ ဘိုး ဘေး တို့ ကို ကျွန် ခံ ရာ အိမ် အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ပေး ခဲ့ သော အ ရှင်၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ မျက် စိ ရှေ့ တွင် ပင် ကြီး မား သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပြ တော် မူ သော အ ရှင်၊ လူ မျိုး ခြား တို့ အ ကြား ဖြတ် ကျော် လာ ရ သော လမ်း ခ ရီး တစ် လျှောက် လုံး တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို စောင့် ရှောက် တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော အာ မော ရိ လူ မျိုး အ ပါ အ ဝင် လူ မျိုး ခြား အ ပေါင်း တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ ရှေ့ မှ နှင် ထုတ် ပေး တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည်” ဟု ပြန် ဖြေ ကြ ၏။

^၁၉ ထို အ ခါ ယော ရှု က လူ တို့ အား “သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ မှန် တ ကယ် ဝတ် ပြု နိုင် မည် လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း သော ဘု ရား၊ သ ဝန် တို တတ် သော ဘု ရား ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကျူး လွန် သော အ ပြစ် များ ကို ခွင့် လွှတ် တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ^၂၀ သင် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စွန့် ၍ တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား ကို ဝတ် ပြု မည် ဆို လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို ကောင်း စား စေ ခဲ့ သော် လည်း သင် တို့ ကို ဒုက္ခ ရောက် စေ မည်၊ သုတ် သင် ပယ် ရှင်း တော် မူ မည် ကို သိ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၂၁ လူ တို့ က လည်း “မ ဟုတ် ပါ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဝတ် ပြု ပါ မည်” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၂ ‌ယော ရှု က လည်း လူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု မည် ဟု သင် တို့ ရွေး ချယ် ခြင်း အ မှု မှာ သင် တို့ ကိုယ် တိုင် ပင် သက် သေ ဖြစ် ၏” ဟု ဆို လျှင် သူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် သက် သေ ဖြစ် ကြ ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။ ^၂၃ ယော ရှု က လည်း “သို့ ဖြစ် လျှင် သင် တို့ တွင် ရှိ သော တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို ဖယ် ရှား ပြီး သင် တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိမ်း ညွတ် ကြ လော့” ဟု ဆို ၏။ ^၂၄ လူ တို့ က လည်း “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ပါ မည်။ ကိုယ် တော် ၏ စ ကား ကို သာ နား ထောင် ပါ မည်” ဟု ယော သပ် အား ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၂၅ ထို နေ့ တွင် ယော ရှု သည် လူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ပြီး ရှေ ခင် မြို့ ၌ သူ တို့ အ ဖို့ ပြဋ္ဌာန်း ချက်၊ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို ချ မှတ် ပေး လေ ၏။ ^၂၆ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ထို တ ရား စ ကား တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း များ ၌ ရေး မှတ် ထား ၏။ ထို့ နောက် ‌ကျောက် တုံး ကြီး တစ် တုံး ကို ယူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သန့် ရှင်း ရာ ဌာ န တော် အ နီး ရှိ ဝက် သစ် ချ ပင် အောက် တွင် စိုက် ထူ ထား လေ ၏။ ^၂၇ ထို့ နောက် ယော ရှု က လူ အ ပေါင်း တို့ အား “ကြည့် ပါ။ ဤ ကျောက် တုံး သည် လည်း ငါ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ကား တော် အ လုံး စုံ ကြား ပြီ ဖြစ် ၍ ငါ တို့ အ ဖို့ သက် သေ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ဘု ရား သ ခင် ၏ စ ကား တော် ကို သင် တို့ ငြင်း ပယ် လျှင် ဤ ကျောက် တုံး သည် သက် သေ ဖြစ် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၈ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် လူ တို့ ကို သူ တို့ ၏ အ မွေ မြေ အ သီး သီး သို့ ပြန် စေ လေ ၏။

^၂၉ ထို့ နောက် မှ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး နုန် ၏ သား ယော ရှု သည် အ သက် တစ် ရာ့ တစ် ဆယ် တွင် သေ ဆုံး လေ ၏။ ^၃၀ ဂါ ရှ တောင် ၏ မြောက် ဘက်၊ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ သူ အ မွေ မြေ ရ ထား သော တိ မ န သေ ရ မြို့ တွင် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၃၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် ယော ရှု အ သက် ရှင် စဉ် ကာ လ ပတ် လုံး တွင် လည်း ကောင်း၊ ယော ရှု သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ အ တွက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို သိ မြင် သော အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သေး သည့် သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ လက် ထက် ကာ လ ပတ် လုံး တွင် လည်း ကောင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သာ ဝတ် ပြု ကြ ၏။

^၃၂ သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အီ ဂျစ် ပြည် မှ ယူ ဆောင် လာ ခဲ့ သော ယော သပ် ၏ အ ရိုး ကို ရှေ ခင် ၏ ဖ ခင် ဟာ မော် ၏ သား များ ထံ မှ ငွေ စ တစ် ရာ ဖြင့် ယာ ကုပ် ဝယ် ယူ ထား သော ရှေ ခင် မြို့ ရှိ မြေ ကွက် တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို မြေ ကွက် သည် ယော သပ် သား မြေး တို့ ပိုင် သော အ မွေ မြေ ဖြစ် ၏။

^၃၃ အာ ရုန် ၏ သား ဧ လာ ဇာ လည်း သေ ဆုံး သ ဖြင့် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ‌ဒေ သ တွင် သူ့ သား ဖိ န ဟတ် အ မွေ မြေ ရ ထား သည့် ဖိ န ဟတ် တောင် ကုန်း ၌ သင်္ဂြိုဟ် လေ ၏။

24

¹ Joshua gathered all the tribes of Israel to Shechem, and called for the elders of Israel, for their heads, for their judges, and for their officers; and they presented themselves before God.

² Joshua said to all the people, “Yahweh, the God of Israel, says, ‘Your fathers lived of old time beyond the River, even Terah, the father of Abraham, and the father of Nahor. They served other gods. ³ I took your father Abraham from beyond the River, and led him throughout all the land of Canaan, and multiplied his offspring, or, seed and gave him Isaac. ⁴ I gave to Isaac Jacob and Esau: and I gave to Esau Mount Seir, to possess it. Jacob and his children went down into Egypt.

⁵ “ ‘I sent Moses and Aaron, and I plagued Egypt, according to that which I did among them: and afterward I brought you out. ⁶ I brought your fathers out of Egypt: and you came to the sea. The Egyptians pursued your fathers with chariots and with horsemen to the Red Sea. ⁷ When they cried out to Yahweh, he put darkness between you and the Egyptians, and brought the sea on them, and covered them; and your eyes saw what I did in Egypt. You lived in the wilderness many days.

⁸ “ ‘I brought you into the land of the Amorites, that lived beyond the Jordan. They fought with you, and I gave them into your hand. You possessed their land, and I destroyed them from before you.

⁹ Then Balak the son of Zippor, king of Moab, arose and fought against Israel. He sent and called Balaam the son of Beor to curse you, ¹⁰ but I would not listen to Balaam; therefore he blessed you still. So I delivered you out of his hand.

¹¹ “ ‘You went over the Jordan, and came to Jericho. The men of Jericho fought against you, the Amorite, the Perizzite, the Canaanite, the Hittite, the Girgashite, the Hivite, and the Jebusite; and I delivered them into your hand. ¹² I sent the hornet before you, which drove them out from before you, even the two kings of the Amorites; not with your sword, nor with your bow. ¹³ I gave you a land on which you had not labored, and cities which you didn’t build, and you live in them. You eat of vineyards and olive groves which you didn’t plant.’

¹⁴ “Now therefore fear Yahweh, and serve him in sincerity and in truth. Put away the gods which your fathers served beyond the River, in Egypt; and serve Yahweh. ¹⁵ If it seems evil to you to serve Yahweh, choose today whom you will serve; whether the gods which your fathers served that were beyond the River, or the gods of the Amorites, in whose land you dwell; but as for me and my house, we will serve Yahweh.”

¹⁶ The people answered, “Far be it from us that we should forsake Yahweh, to serve other gods; ¹⁷ for it is Yahweh our God who brought us and our fathers up out of the land of Egypt, from the house of bondage, and who did those great signs in our sight, and preserved us in all the way in which we went, and among all the peoples through the middle of whom we passed. ¹⁸ Yahweh drove out from before us all the peoples, even the Amorites who lived in the land. Therefore we also will serve Yahweh; for he is our God.”

¹⁹ Joshua said to the people, “You can’t serve Yahweh, for he is a holy God. He is a jealous God. He will not forgive your disobedience nor your sins. ²⁰ If you forsake Yahweh, and serve foreign gods, then he will turn and do you evil, and consume you, after he has done you good.” ²¹ The people said to Joshua, “No, but we will serve Yahweh.”

²² Joshua said to the people, “You are witnesses against yourselves that you have chosen Yahweh yourselves, to serve him.” They said, “We are witnesses.” ²³ “Now therefore put away the foreign gods which are among you, and incline your heart to Yahweh, the God of Israel.” ²⁴ The people said to Joshua, “We will serve Yahweh our God, and we will listen to his voice.”

²⁵ So Joshua made a covenant with the people that day, and made for them a statute and an ordinance in Shechem. ²⁶ Joshua wrote these words in the book of the law of God; and he took a great stone, and set it up there under the oak that was by the sanctuary of Yahweh. ²⁷ Joshua said to all the people, “Behold, this stone shall be a witness against us, for it has heard all Yahweh’s words which he spoke to us. It shall be therefore a witness against you, lest you deny your God.” ²⁸ So Joshua sent the people away, each to his own inheritance.

²⁹ After these things, Joshua the son of Nun, the servant of Yahweh, died, being one hundred ten years old. ³⁰ They buried him in the border of his inheritance in Timnathserah, which is in the hill country of Ephraim, on the north of the mountain of Gaash.

³¹ Israel served Yahweh all the days of Joshua, and all the days of the elders who outlived Joshua, and had known all the work of Yahweh, that he had worked for Israel.

³² They buried the bones of Joseph, which the children of Israel brought up out of Egypt, in Shechem, in the parcel of ground which Jacob bought from the sons of Hamor the father of Shechem for a hundred pieces of silver. Hebrew: kesitahs. A kesitah was a kind of silver coin. They became the inheritance of the children of Joseph.

³³ Eleazar the son of Aaron died. They buried him in the hill of Phinehas his son, which was given him in the hill country of Ephraim.