၂

^၁ နုန် ၏ သား ယော ရှု သည် သူ လျှို နှစ် ဦး ကို ရှိတ္တိမ် အ ရပ် မှ တိတ် တ ဆိတ် စေ လွှတ် ၍ “ခါ နာန် ပြည်၊ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ ကို သွား ၍ စူး စမ်း ကြ လော့” ဟု မှာ လိုက် ၏။ သူ တို့ လည်း သွား ၍ ရာ ခပ် အ မည် ရှိ သော ပြည့် တန် ဆာ မ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ၍ ည အိပ် ကြ ၏။

^၂ ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် အား “ကြည့် ရှု လော့။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ချို့ တို့ သည် ဤ ပြည် ကို စူး စမ်း ရန် ဤ မြို့ ထဲ သို့ ည ဦး ယံ အ ချိန် ၌ ဝင် ကြ ပြီ” ဟု ကြား လျှောက် ကြ သော အ ခါ၊ ^၃ ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် သည် ရာ ခပ် ထံ သို့ လူ လွှတ် ၍ “သင့် ထံ သို့ ရောက် လာ ပြီး သင့် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် သွား သော သူ တို့ ကို ထုတ် ပေး လော့။ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို စူး စမ်း ရန် ရောက် လာ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏” ဟု ဆင့် ဆို စေ ၏။

^၄ ရာ ခပ် သည် ထို သူ နှစ် ယောက် ကို ဝှက် ထား နှင့် ပြီး ဖြစ် ၍ မင်း မှု ထမ်း တို့ အား “ထို သူ တို့ သည် ကျွန် မ ထံ သို့ ရောက် လာ ကြ သည် မှာ မှန် ပါ ၏။ သို့ ရာ တွင် သူ တို့ အ ဘယ် က လာ ကြ သည် ကို ကျွန် မ မ သိ ပါ။ ^၅ ညဉ့် နက် တံ ခါး ပိတ် ခါ နီး တွင် သူ တို့ ထွက် သွား ကြ ပါ ၏။ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား ကြ သည် ကို မ သိ ပါ။ သူ တို့ နောက် သို့ အ လျင် အ မြန် လိုက် ကြ ပါ လော့။ မီ ကောင်း မီ နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆ ရာ ခပ် သည် ထို သူ တို့ ကို ခေါင် မိုး ပြင် သို့ တက် စေ ပြီး ခေါင် မိုး ပြင် ၌ ဖြန့် ထား သော ဗီ သွာ ရိုး များ အောက် ၌ ဝှက် ထား နှင့် ပြီ။ ^၇ မင်း မှု ထမ်း တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် နံ ဘေး လမ်း အ တိုင်း ရေ တိမ် ပိုင်း အ ထိ ထို သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ မင်း မှု ထမ်း တို့ သည် မြို့ ပြင် သို့ ရောက် သည် နှင့် မြို့ တံ ခါး လည်း ပိတ် သွား ၏။

^၈ ရာ ခပ် လည်း ထို သူ တို့ မ အိပ် မီ သူ တို့ ရှိ ရာ ခေါင် မိုး ပြင် ပေါ် သို့ တက် လာ ၍၊ ^၉ သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ကို သင် တို့ အား ပေး တော် မူ ကြောင်း၊ သင် တို့ ကို ကျွန် မ တို့ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် လျက် ရှိ ကြောင်း၊ ဤ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် သင် တို့ ကြောင့် စိတ် ပျက် အား လျော့ လျက် ရှိ ကြောင်း ကျွန် မ သိ ပါ ၏။ ^၁၀ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သင် တို့ ထွက် လာ သော အ ခါ သင် တို့ ရှေ့ ၌ ခံ နေ သော ပင် လယ် နီ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မည် သို့ ခန်း ခြောက် စေ တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း၊ ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး ဖြစ် သော ရှိ ဟုန် နှင့် ဩ ဃ တို့ ကို သင် တို့ မည် သို့ ချေ မှုန်း ခဲ့ ကြောင်း ကျွန် မ တို့ ကြား သိ ရ ပါ ပြီ။ ^၁၁ ထို သို့ သင် တို့ သ တင်း ကို ကြား သိ ရ သော ကြောင့် ကျွန် မ တို့ စိတ် ပျက် အား လျော့ ကြ ပါ ၏။ လူ တိုင်း အ လွန် ကြောက် ရွံ့ လျက် ရှိ ပါ ၏။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် တွင် လည်း ကောင်း၊ ‌အောက် မြေ ကြီး တွင် လည်း ကောင်း ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၂ ကျွန် မ သည် သင် တို့ အ ပေါ် မေတ္တာ ထား သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် လည်း ကျွန် မ ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း အ ပေါ် မေတ္တာ ထား ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို တိုင် တည် ၍ ကျွန် မ အား ယ ခု ကျိန် ဆို ပါ လော့။ စိတ် ချ ရ သော အ မှတ် အ သား တစ် ခု ကို လည်း ပေး ခဲ့ ပါ။ ^၁၃ ကျွန် မ ၏ မိ ဘ၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ မှ စ ၍ သူ တို့ နှင့် ဆိုင်‌ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို အ သက် ချမ်း သာ ခွင့် ပေး ပါ။ ကျွန် မ တို့ ၏ အ သက် ကို သေ ဘေး ထဲ မှ ကယ် နုတ် ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၄ ထို သူ တို့ က လည်း “သင် သည် ငါ တို့ လာ သော သ တင်း ကို မ ပေါက် ကြား စေ လျှင် ငါ တို့ အ သက် ကို ရင်း ၍ သင် တို့ ကို အာ မ ခံ ပါ မည်။ ဤ ပြည် ကို ငါ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော အ ခါ သင့် ကို အ မှန် တ ကယ် မေတ္တာ ပြ ပါ မည်” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။

^၁၅ ရာ ခပ် ၏ အိမ် သည် မြို့ ရိုး တွင် ရှိ ၏။ သူ သည် မြို့ ရိုး တွင် နေ ထိုင် သော ကြောင့် ထို သူ တို့ ကို ပြ တင်း ပေါက် မှ ကြိုး ဖြင့် လျှော ချ ပေး ၍၊ ^၁၆ သူ တို့ အား “သင် တို့ ကို လိုက် ရှာ သော သူ တို့ သင် တို့ ကို မ တွေ့ အောင် တောင် ပေါ် သို့ တက် ၍ သုံး ရက် ပုန်း နေ ပါ။ လိုက် ရှာ သော သူ တို့ ပြန် လာ ပြီး မှ သင် တို့ ခ ရီး ဆက် ကြ ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၇ သူ တို့ က လည်း “သင် ကျိန် ဆို စေ ခဲ့ သော အ ကျိန် ကြောင့် ငါ တို့ အ ပေါ် မ ပြစ် မ ရောက် စေ ရန်၊ ^၁၈ ဤ ပြည် သို့ ငါ တို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ဤ ကြိုး နီ ကို ငါ တို့ လျှော ဆင်း လာ ခဲ့ သော ပြ တင်း ပေါက် ၌ ချည် ထား ရ မည်။ သင် ၏ မိ ဘ၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ နှင့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း အား လုံး ကို သင့် အိမ် ၌ ခေါ် ထား ရ မည်။ ^၁၉ သင့် အိမ် အ ပြင် ဘက် လမ်း ပေါ် သို့ ထွက် သွား သော သူ မည် သူ မ ဆို သူ့ သွေး သည် သူ့ ခေါင်း ပေါ် ၌ တည် စေ။ ငါ တို့ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ သင့် အိမ် ထဲ ၌ ရှိ သော သူ တစ် စုံ တစ် ယောက် ကို ငါ တို့ လက် လွန် မိ လျှင် သူ့ သွေး သည် ငါ တို့ ခေါင်း ပေါ် တည် စေ။ ^၂၀ သင် သည် ငါ တို့ လာ‌ သော သ တင်း ကို ပေါက် ကြား စေ လျှင် ငါ တို့ အား သင် ကျိန် ဆို စေ ခဲ့ သော အ ကျိန် မှ ငါ တို့ ကင်း လွတ် ၏” ဟု ရာ ခပ် အား ဆို လေ ၏။

^၂၁ ရာ ခပ် က လည်း “သင် တို့ စ ကား အ တိုင်း ဖြစ် ပါ စေ” ဟု ဆို ပြီး သူ တို့ ကို လွှတ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ထွက် သွား ကြ ၏။ ရာ ခပ် သည် လည်း ကြိုး နီ ကို ပြ တင်း ပေါက် ၌ ချည် ထား လေ ၏။

^၂၂ သူ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ တောင် ပေါ် သို့ တက် ပြီး လိုက် ရှာ သော သူ တို့ ပြန် လာ သည် အ ထိ တောင် ပေါ် ၌ သုံး ရက် ပုန်း နေ လေ ၏။ လိုက် ရှာ သော သူ တို့ သည် လမ်း တစ် လျှောက် လုံး ရှာ သော် လည်း သူ တို့ ကို မ တွေ့ ကြ။ ^၂၃ ထို့ နောက် မှ သူ တို့ နှစ် ယောက် တောင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ကြ ၏။ မြစ် ကို ကူး ပြီး နုန် ၏ သား ယော ရှု ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ကြုံ တွေ့ ခဲ့ ရ သော အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြော ပြ လေ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ က ယော ရှု အား “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ။ ထို ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ သ တင်း ကို ကြား သ ဖြင့် စိတ် အား လျော့ လျက် ရှိ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

2

¹ Joshua the son of Nun secretly sent two men out of Shittim as spies, saying, “Go, view the land, including Jericho.” They went and came into the house of a prostitute whose name was Rahab, and slept there.

² The king of Jericho was told, “Behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. men of the children of Israel came in here tonight to spy out the land.” ³ Jericho’s king sent to Rahab, saying, “Bring out the men who have come to you, who have entered into your house; for they have come to spy out all the land.”

⁴ The woman took the two men and hid them. Then she said, “Yes, the men came to me, but I didn’t know where they came from. ⁵ About the time of the shutting of the gate, when it was dark, the men went out. Where the men went, I don’t know. Pursue them quickly. You may catch up with them.” ⁶ But she had brought them up to the roof, and hidden them under the stalks of flax which she had laid in order on the roof. ⁷ The men pursued them along the way to the fords of the Jordan River. As soon as those who pursued them had gone out, they shut the gate.

⁸ Before they had lain down, she came up to them on the roof. ⁹ She said to the men, “I know that Yahweh has given you the land, and that the fear of you has fallen upon us, and that all the inhabitants of the land melt away before you. ¹⁰ For we have heard how Yahweh dried up the water of the Red Sea before you, when you came out of Egypt; and what you did to the two kings of the Amorites, who were beyond the Jordan, to Sihon and to Og, whom you utterly destroyed. ¹¹ As soon as we had heard it, our hearts melted, and there wasn’t any more spirit in any man, because of you: for Yahweh your God, he is God in heaven above, and on earth beneath. ¹² Now therefore, please swear to me by Yahweh, since I have dealt kindly with you, that you also will deal kindly with my father’s house, and give me a true sign; ¹³ and that you will save alive my father, my mother, my brothers, and my sisters, and all that they have, and will deliver our lives from death.”

¹⁴ The men said to her, “Our life for yours, if you don’t talk about this business of ours; and it shall be, when Yahweh gives us the land, that we will deal kindly and truly with you.”

¹⁵ Then she let them down by a cord through the window; for her house was on the side of the wall, and she lived on the wall. ¹⁶ She said to them, “Go to the mountain, lest the pursuers find you. Hide yourselves there three days, until the pursuers have returned. Afterward, you may go your way.”

¹⁷ The men said to her, “We will be guiltless of this your oath which you’ve made us to swear. ¹⁸ Behold, when we come into the land, tie this line of scarlet thread in the window which you used to let us down. Gather to yourself into the house your father, your mother, your brothers, and all your father’s household. ¹⁹ It shall be that whoever goes out of the doors of your house into the street, his blood will be on his head, and we will be guiltless. Whoever is with you in the house, his blood shall be on our head, if any hand is on him. ²⁰ But if you talk about this business of ours, then we shall be guiltless of your oath which you’ve made us to swear.”

²¹ She said, “Let it be as you have said.” She sent them away, and they departed. Then she tied the scarlet line in the window.

²² They went and came to the mountain, and stayed there three days, until the pursuers had returned. The pursuers sought them all along the way, but didn’t find them. ²³ Then the two men returned, descended from the mountain, crossed the river, and came to Joshua the son of Nun. They told him all that had happened to them. ²⁴ They said to Joshua, “Truly Yahweh has delivered all the land into our hands. Moreover, all the inhabitants of the land melt away before us.”

၂

^၁ နုန် ၏ သား ယော ရှု သည် သူ လျှို နှစ် ဦး ကို ရှိတ္တိမ် အ ရပ် မှ တိတ် တ ဆိတ် စေ လွှတ် ၍ “ခါ နာန် ပြည်၊ ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ ကို သွား ၍ စူး စမ်း ကြ လော့” ဟု မှာ လိုက် ၏။ သူ တို့ လည်း သွား ၍ ရာ ခပ် အ မည် ရှိ သော ပြည့် တန် ဆာ မ ၏ အိမ် သို့ ဝင် ၍ ည အိပ် ကြ ၏။

^၂ ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် အား “ကြည့် ရှု လော့။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ချို့ တို့ သည် ဤ ပြည် ကို စူး စမ်း ရန် ဤ မြို့ ထဲ သို့ ည ဦး ယံ အ ချိန် ၌ ဝင် ကြ ပြီ” ဟု ကြား လျှောက် ကြ သော အ ခါ၊ ^၃ ဂျေ ရိ ခေါ ဘု ရင် သည် ရာ ခပ် ထံ သို့ လူ လွှတ် ၍ “သင့် ထံ သို့ ရောက် လာ ပြီး သင့် အိမ် ထဲ သို့ ဝင် သွား သော သူ တို့ ကို ထုတ် ပေး လော့။ သူ တို့ သည် ဤ ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို စူး စမ်း ရန် ရောက် လာ ကြ ခြင်း ဖြစ် ၏” ဟု ဆင့် ဆို စေ ၏။

^၄ ရာ ခပ် သည် ထို သူ နှစ် ယောက် ကို ဝှက် ထား နှင့် ပြီး ဖြစ် ၍ မင်း မှု ထမ်း တို့ အား “ထို သူ တို့ သည် ကျွန် မ ထံ သို့ ရောက် လာ ကြ သည် မှာ မှန် ပါ ၏။ သို့ ရာ တွင် သူ တို့ အ ဘယ် က လာ ကြ သည် ကို ကျွန် မ မ သိ ပါ။ ^၅ ညဉ့် နက် တံ ခါး ပိတ် ခါ နီး တွင် သူ တို့ ထွက် သွား ကြ ပါ ၏။ အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား ကြ သည် ကို မ သိ ပါ။ သူ တို့ နောက် သို့ အ လျင် အ မြန် လိုက် ကြ ပါ လော့။ မီ ကောင်း မီ နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၆ ရာ ခပ် သည် ထို သူ တို့ ကို ခေါင် မိုး ပြင် သို့ တက် စေ ပြီး ခေါင် မိုး ပြင် ၌ ဖြန့် ထား သော ဗီ သွာ ရိုး များ အောက် ၌ ဝှက် ထား နှင့် ပြီ။ ^၇ မင်း မှု ထမ်း တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် နံ ဘေး လမ်း အ တိုင်း ရေ တိမ် ပိုင်း အ ထိ ထို သူ တို့ နောက် သို့ လိုက် ကြ ၏။ မင်း မှု ထမ်း တို့ သည် မြို့ ပြင် သို့ ရောက် သည် နှင့် မြို့ တံ ခါး လည်း ပိတ် သွား ၏။

^၈ ရာ ခပ် လည်း ထို သူ တို့ မ အိပ် မီ သူ တို့ ရှိ ရာ ခေါင် မိုး ပြင် ပေါ် သို့ တက် လာ ၍၊ ^၉ သူ တို့ အား “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ကို သင် တို့ အား ပေး တော် မူ ကြောင်း၊ သင် တို့ ကို ကျွန် မ တို့ ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် လျက် ရှိ ကြောင်း၊ ဤ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ သည် သင် တို့ ကြောင့် စိတ် ပျက် အား လျော့ လျက် ရှိ ကြောင်း ကျွန် မ သိ ပါ ၏။ ^၁၀ အီ ဂျစ် ပြည် မှ သင် တို့ ထွက် လာ သော အ ခါ သင် တို့ ရှေ့ ၌ ခံ နေ သော ပင် လယ် နီ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မည် သို့ ခန်း ခြောက် စေ တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း၊ ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး ဖြစ် သော ရှိ ဟုန် နှင့် ဩ ဃ တို့ ကို သင် တို့ မည် သို့ ချေ မှုန်း ခဲ့ ကြောင်း ကျွန် မ တို့ ကြား သိ ရ ပါ ပြီ။ ^၁၁ ထို သို့ သင် တို့ သ တင်း ကို ကြား သိ ရ သော ကြောင့် ကျွန် မ တို့ စိတ် ပျက် အား လျော့ ကြ ပါ ၏။ လူ တိုင်း အ လွန် ကြောက် ရွံ့ လျက် ရှိ ပါ ၏။ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ ထက် မိုး ကောင်း ကင် တွင် လည်း ကောင်း၊ ‌အောက် မြေ ကြီး တွင် လည်း ကောင်း ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၂ ကျွန် မ သည် သင် တို့ အ ပေါ် မေတ္တာ ထား သ ကဲ့ သို့ သင် တို့ သည် လည်း ကျွန် မ ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း အ ပေါ် မေတ္တာ ထား ပါ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို တိုင် တည် ၍ ကျွန် မ အား ယ ခု ကျိန် ဆို ပါ လော့။ စိတ် ချ ရ သော အ မှတ် အ သား တစ် ခု ကို လည်း ပေး ခဲ့ ပါ။ ^၁၃ ကျွန် မ ၏ မိ ဘ၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ မှ စ ၍ သူ တို့ နှင့် ဆိုင်‌ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကို အ သက် ချမ်း သာ ခွင့် ပေး ပါ။ ကျွန် မ တို့ ၏ အ သက် ကို သေ ဘေး ထဲ မှ ကယ် နုတ် ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၄ ထို သူ တို့ က လည်း “သင် သည် ငါ တို့ လာ သော သ တင်း ကို မ ပေါက် ကြား စေ လျှင် ငါ တို့ အ သက် ကို ရင်း ၍ သင် တို့ ကို အာ မ ခံ ပါ မည်။ ဤ ပြည် ကို ငါ တို့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော အ ခါ သင့် ကို အ မှန် တ ကယ် မေတ္တာ ပြ ပါ မည်” ဟု သူ့ အား ဆို လေ ၏။

^၁၅ ရာ ခပ် ၏ အိမ် သည် မြို့ ရိုး တွင် ရှိ ၏။ သူ သည် မြို့ ရိုး တွင် နေ ထိုင် သော ကြောင့် ထို သူ တို့ ကို ပြ တင်း ပေါက် မှ ကြိုး ဖြင့် လျှော ချ ပေး ၍၊ ^၁၆ သူ တို့ အား “သင် တို့ ကို လိုက် ရှာ သော သူ တို့ သင် တို့ ကို မ တွေ့ အောင် တောင် ပေါ် သို့ တက် ၍ သုံး ရက် ပုန်း နေ ပါ။ လိုက် ရှာ သော သူ တို့ ပြန် လာ ပြီး မှ သင် တို့ ခ ရီး ဆက် ကြ ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၇ သူ တို့ က လည်း “သင် ကျိန် ဆို စေ ခဲ့ သော အ ကျိန် ကြောင့် ငါ တို့ အ ပေါ် မ ပြစ် မ ရောက် စေ ရန်၊ ^၁၈ ဤ ပြည် သို့ ငါ တို့ ရောက် လာ သော အ ခါ ဤ ကြိုး နီ ကို ငါ တို့ လျှော ဆင်း လာ ခဲ့ သော ပြ တင်း ပေါက် ၌ ချည် ထား ရ မည်။ သင် ၏ မိ ဘ၊ ညီ အစ် ကို မောင် နှ မ တို့ နှင့် ဆွေ မျိုး သား ချင်း အား လုံး ကို သင့် အိမ် ၌ ခေါ် ထား ရ မည်။ ^၁၉ သင့် အိမ် အ ပြင် ဘက် လမ်း ပေါ် သို့ ထွက် သွား သော သူ မည် သူ မ ဆို သူ့ သွေး သည် သူ့ ခေါင်း ပေါ် ၌ တည် စေ။ ငါ တို့ ၌ အ ပြစ် မ ရှိ။ သင့် အိမ် ထဲ ၌ ရှိ သော သူ တစ် စုံ တစ် ယောက် ကို ငါ တို့ လက် လွန် မိ လျှင် သူ့ သွေး သည် ငါ တို့ ခေါင်း ပေါ် တည် စေ။ ^၂၀ သင် သည် ငါ တို့ လာ‌ သော သ တင်း ကို ပေါက် ကြား စေ လျှင် ငါ တို့ အား သင် ကျိန် ဆို စေ ခဲ့ သော အ ကျိန် မှ ငါ တို့ ကင်း လွတ် ၏” ဟု ရာ ခပ် အား ဆို လေ ၏။

^၂၁ ရာ ခပ် က လည်း “သင် တို့ စ ကား အ တိုင်း ဖြစ် ပါ စေ” ဟု ဆို ပြီး သူ တို့ ကို လွှတ် လိုက် သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ထွက် သွား ကြ ၏။ ရာ ခပ် သည် လည်း ကြိုး နီ ကို ပြ တင်း ပေါက် ၌ ချည် ထား လေ ၏။

^၂၂ သူ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ တောင် ပေါ် သို့ တက် ပြီး လိုက် ရှာ သော သူ တို့ ပြန် လာ သည် အ ထိ တောင် ပေါ် ၌ သုံး ရက် ပုန်း နေ လေ ၏။ လိုက် ရှာ သော သူ တို့ သည် လမ်း တစ် လျှောက် လုံး ရှာ သော် လည်း သူ တို့ ကို မ တွေ့ ကြ။ ^၂၃ ထို့ နောက် မှ သူ တို့ နှစ် ယောက် တောင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ကြ ၏။ မြစ် ကို ကူး ပြီး နုန် ၏ သား ယော ရှု ထံ သို့ ပြန် လာ ၍ သူ တို့ ကြုံ တွေ့ ခဲ့ ရ သော အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ပြော ပြ လေ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ က ယော ရှု အား “အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ထို ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ။ ထို ပြည် ၌ နေ ထိုင် သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ သ တင်း ကို ကြား သ ဖြင့် စိတ် အား လျော့ လျက် ရှိ ကြ ပါ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

2

¹ Joshua the son of Nun secretly sent two men out of Shittim as spies, saying, “Go, view the land, including Jericho.” They went and came into the house of a prostitute whose name was Rahab, and slept there.

² The king of Jericho was told, “Behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. men of the children of Israel came in here tonight to spy out the land.” ³ Jericho’s king sent to Rahab, saying, “Bring out the men who have come to you, who have entered into your house; for they have come to spy out all the land.”

⁴ The woman took the two men and hid them. Then she said, “Yes, the men came to me, but I didn’t know where they came from. ⁵ About the time of the shutting of the gate, when it was dark, the men went out. Where the men went, I don’t know. Pursue them quickly. You may catch up with them.” ⁶ But she had brought them up to the roof, and hidden them under the stalks of flax which she had laid in order on the roof. ⁷ The men pursued them along the way to the fords of the Jordan River. As soon as those who pursued them had gone out, they shut the gate.

⁸ Before they had lain down, she came up to them on the roof. ⁹ She said to the men, “I know that Yahweh has given you the land, and that the fear of you has fallen upon us, and that all the inhabitants of the land melt away before you. ¹⁰ For we have heard how Yahweh dried up the water of the Red Sea before you, when you came out of Egypt; and what you did to the two kings of the Amorites, who were beyond the Jordan, to Sihon and to Og, whom you utterly destroyed. ¹¹ As soon as we had heard it, our hearts melted, and there wasn’t any more spirit in any man, because of you: for Yahweh your God, he is God in heaven above, and on earth beneath. ¹² Now therefore, please swear to me by Yahweh, since I have dealt kindly with you, that you also will deal kindly with my father’s house, and give me a true sign; ¹³ and that you will save alive my father, my mother, my brothers, and my sisters, and all that they have, and will deliver our lives from death.”

¹⁴ The men said to her, “Our life for yours, if you don’t talk about this business of ours; and it shall be, when Yahweh gives us the land, that we will deal kindly and truly with you.”

¹⁵ Then she let them down by a cord through the window; for her house was on the side of the wall, and she lived on the wall. ¹⁶ She said to them, “Go to the mountain, lest the pursuers find you. Hide yourselves there three days, until the pursuers have returned. Afterward, you may go your way.”

¹⁷ The men said to her, “We will be guiltless of this your oath which you’ve made us to swear. ¹⁸ Behold, when we come into the land, tie this line of scarlet thread in the window which you used to let us down. Gather to yourself into the house your father, your mother, your brothers, and all your father’s household. ¹⁹ It shall be that whoever goes out of the doors of your house into the street, his blood will be on his head, and we will be guiltless. Whoever is with you in the house, his blood shall be on our head, if any hand is on him. ²⁰ But if you talk about this business of ours, then we shall be guiltless of your oath which you’ve made us to swear.”

²¹ She said, “Let it be as you have said.” She sent them away, and they departed. Then she tied the scarlet line in the window.

²² They went and came to the mountain, and stayed there three days, until the pursuers had returned. The pursuers sought them all along the way, but didn’t find them. ²³ Then the two men returned, descended from the mountain, crossed the river, and came to Joshua the son of Nun. They told him all that had happened to them. ²⁴ They said to Joshua, “Truly Yahweh has delivered all the land into our hands. Moreover, all the inhabitants of the land melt away before us.”