၁၁

^၁ ဟာ ဇော် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ မာ ဒုန် ဘု ရင် ယော ဗပ် မင်း ကြီး၊ ရှိ မ ရုန် ဘု ရင်၊ အာ ခ ရှပ် ဘု ရင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ ^၂ မြောက် ပိုင်း တောင် တန်း ‌ဒေ သ၊ ဂင်္နေ သ ရက် အိုင် တောင် ဘက် အ ရာ ဗ လွင် ပြင်၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ အ နောက် ဘက် ဒေါ ရ ပြည် စ သည် တို့ မှ ဘု ရင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ ^၃ အ ရှေ့ အ နောက် တစ် ခွင် ရှိ ခါ နာန် လူ မျိုး များ၊ တောင် တန်း ‌ဒေ သ ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗုတ် လူ မျိုး၊ ဟေ ရ မုန် တောင် ခြေ မိ ဇ ပါ ပြည် ရှိ ဟိ ဝိ လူ မျိုး များ စ သည် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း သ တင်း ပို့ လေ ၏။ ^၄ ထို ဘု ရင် တို့ သည် လည်း ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ရှိ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ အ ရေ အ တွက် များ ပြား လှ သော စစ် သည် များ၊ မြင်း များ၊ စစ် ရ ထား များ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ကြ ၏။

^၅ ထို ဘု ရင် အား လုံး စု ရုံး ကြ ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် မေ ရုံ အိုင် နား တွင် လာ ရောက် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ မ နက် ဖြန် ယ ခု လို အ ချိန် တွင် ငါ သည် သူ တို့ အား လုံး ကို အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ရှေ့ တွင် ကျ ဆုံး စေ မည်။ သင် သည် မြင်း များ ၏ တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ပစ် ရ လိမ့် မည်၊ စစ် ရ ထား များ ကို လည်း မီး ရှို့ ပစ် ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် ယော ရှု နှင့် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် မေ ရုံ အိုင် သို့ ချီ တက် ၍ ရန် သူ တို့ ကို အ လစ် ဝင် တိုက် လေ ၏။ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရန် သူ တို့ ကို အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ သ ဖြင့် အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် ဆီ ဒုန် မြို့ ကြီး၊ မိ သ ရ ‌ဖော သ မိမ် မြို့၊ အ ရှေ့ ဘက် အ ရပ် ရှိ မိ ဇ ပါ ချိုင့် ဝှမ်း တို့ တိုင် အောင် လိုက် လံ တိုက် ခိုက် လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် လုပ် ကြံ လေ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း မြင်း များ ၏ တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ၍ စစ် ရ ထား များ ကို မီး ရှို့ ပစ် လေ ၏။

^၁၀ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ပြန် လာ ၍ ဟာ ဇော် မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး ရှင် ဘု ရင် ကို ဓား ဖြင့် သတ် လေ ၏။ ဟာ ဇော် မြို့ သည် ယ ခင် က ထို နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ၏ အ ထွတ် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ မြို့ သူ မြို့ သား အား လုံး ကို လည်း ဓား ဖြင့် လုပ် ကြံ ၏။ သက် ရှိ ဟူ သ မျှ ကို သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ထို့ နောက် ဟာ ဇော် မြို့ ကို မီး ရှိ့ ပစ် ၏။

^၁၂ ယော ရှု သည် ထို ဘု ရင် တို့ ၏ မင်း နေ ပြည် တော် ရှိ သ မျှ နှင့် ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှာ ကြား ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် လေ ၏။ ^၁၃ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် တောင် ပေါ် ရှိ အ ခြား မြို့ များ ကို မီး မ ရှို့ ကြ။ ဟာ ဇော် မြို့ တစ် မြို့ တည်း ကို သာ ယော ရှု မီး ရှို့ ပစ် ၏။

^၁၄ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထို မြို့ တို့ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ရှိ သ မျှ တို့ ကို သိမ်း ယူ ၍ လူ တို့ ကို မူ တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း မော ရှေ က ယော ရှု အား ဆင့် ဆို ရာ ယော ရှု သည် ထို အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သ မျှ ကို ယော ရှု က မ ပြု ဘဲ ချန် ထား ခဲ့ သည် ဟူ ၍ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၆ ထို သို့ ယော ရှု သည် တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် တို့ မှ စ ၍ နေ ဂေ့ အ ရပ် တစ် ခု လုံး၊ ဂေါ ရှင် တစ် ပြည် လုံး နှင့် အစ္စ ရေး တောင် တန်း မြေ ပြန့် မ ကျန် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၁၇ စိ ရ ပြည် ဘက် သို့ တက် သွား သော ဟာ လက် တောင် အ ထိ၊ ထို မှ ဟေ ရ မုန် တောင် ခြေ လက် ဘ နွန် ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ ဗာ လ ဂဒ် အ ရပ် အ ထိ သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ရှင် ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ပြီး ရိုက် နှက် ကွပ် မျက် လေ ၏။

^၁၈ ယော ရှု သည် ထို ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို ရက် ပေါင်း များ စွာ တိုက် ယူ ခဲ့ ရ ၏။ ^၁၉ ဂိ ဗောင် မြို့ သား ဟိ ဝိ လူ မျိုး တို့ မှ တစ် ပါး အ ခြား မည် သည့် မြို့ မျှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိတ် မ ဖွဲ့ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား မြို့ ရှိ သ မျှ တို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ကြ လေ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို မ သ နား မ ညှာ တာ ဘဲ တစ် ယောက် မ ကျန် ကွပ် မျက် တော် မူ မည့် အ ကြောင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နှင့် စစ် တိုက် ရန် သူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် ခိုင် မာ စေ ၏။

^၂၁ ထို အ ချိန် တွင် ယော ရှု သည် တောင် ပေါ် မြို့ ဖြစ် သော ဟေ ဗြုန် မြို့၊ ဒေ ဗိ ရ မြို့၊ အာ နပ် မြို့ တို့ နှင့် ယု ဒ တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ အစ္စ‌ ရေး တောင် ပေါ် ဒေ သ တို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ န က လူ မျိုး တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ၍ သူ တို့ ၏ မြို့ များ နှင့် သူ တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး လေ ၏။ ^၂၂ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ပိုင် နက် ထဲ တွင် အာ န က လူ မျိုး တစ် ယောက် မျှ မ ကျန်။ ဂါ ဇ မြို့၊ ဂါ သ မြို့၊ အာ ဇုတ် မြို့ တို့ ၌ သာ အ နည်း ငယ် ကျန် ရစ် ၏။

^၂၃ မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယော ရှု သည် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ အား မျိုး နွယ် အ လိုက် အ မွေ မြေ အ ဖြစ် ခွဲ ဝေ ပေး လေ ၏။ ထို့ နောက် တွင် တစ် ပြည် လုံး စစ် ငြိမ်း လေ ၏။

11

¹ When Jabin king of Hazor heard of it, he sent to Jobab king of Madon, to the king of Shimron, to the king of Achshaph, ² and to the kings who were on the north, in the hill country, in the Arabah south of Chinneroth, in the lowland, and in the heights of Dor on the west, ³ to the Canaanite on the east and on the west, the Amorite, the Hittite, the Perizzite, the Jebusite in the hill country, and the Hivite under Hermon in the land of Mizpah. ⁴ They went out, they and all their armies with them, many people, even as the sand that is on the seashore in multitude, with very many horses and chariots.

⁵ All these kings met together; and they came and encamped together at the waters of Merom, to fight with Israel. ⁶ Yahweh said to Joshua, “Don’t be afraid because of them; for tomorrow at this time, I will deliver them up all slain before Israel. You shall hamstring their horses and burn their chariots with fire.”

⁷ So Joshua came suddenly, with all the warriors, against them by the waters of Merom, and attacked them. ⁸ Yahweh delivered them into the hand of Israel, and they struck them, and chased them to great Sidon, and to Misrephoth Maim, and to the valley of Mizpah eastward. They struck them until they left them no one remaining. ⁹ Joshua did to them as Yahweh told him. He hamstrung their horses and burned their chariots with fire.

¹⁰ Joshua turned back at that time, and took Hazor, and struck its king with the sword; for Hazor used to be the head of all those kingdoms. ¹¹ They struck all the souls who were in it with the edge of the sword, utterly destroying them. There was no one left who breathed. He burned Hazor with fire.

¹² Joshua captured all the cities of those kings, with their kings, and he struck them with the edge of the sword, and utterly destroyed them, as Moses the servant of Yahweh commanded. ¹³ But as for the cities that stood on their mounds, Israel burned none of them, except Hazor only. Joshua burned that.

¹⁴ The children of Israel took all the plunder of these cities, with the livestock, as plunder for themselves; but every man they struck with the edge of the sword, until they had destroyed them. They didn’t leave any who breathed. ¹⁵ As Yahweh commanded Moses his servant, so Moses commanded Joshua. Joshua did so. He left nothing undone of all that Yahweh commanded Moses.

¹⁶ So Joshua captured all that land, the hill country, all the South, all the land of Goshen, the lowland, the Arabah, the hill country of Israel, and the lowland of the same, ¹⁷ from Mount Halak, that goes up to Seir, even to Baal Gad in the valley of Lebanon under Mount Hermon. He took all their kings, struck them, and put them to death.

¹⁸ Joshua made war a long time with all those kings. ¹⁹ There was not a city that made peace with the children of Israel, except the Hivites, the inhabitants of Gibeon. They took all in battle. ²⁰ For it was of Yahweh to harden their hearts, to come against Israel in battle, that he might utterly destroy them, that they might have no favor, but that he might destroy them, as Yahweh commanded Moses.

²¹ Joshua came at that time, and cut off the Anakim from the hill country, from Hebron, from Debir, from Anab, and from all the hill country of Judah, and from all the hill country of Israel. Joshua utterly destroyed them with their cities. ²² There were none of the Anakim left in the land of the children of Israel. Only in Gaza, in Gath, and in Ashdod, did some remain.

²³ So Joshua took the whole land, according to all that Yahweh spoke to Moses; and Joshua gave it for an inheritance to Israel according to their divisions by their tribes. Then the land had rest from war.

၁၁

^၁ ဟာ ဇော် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ သ တင်း ကို ကြား သော အ ခါ မာ ဒုန် ဘု ရင် ယော ဗပ် မင်း ကြီး၊ ရှိ မ ရုန် ဘု ရင်၊ အာ ခ ရှပ် ဘု ရင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ ^၂ မြောက် ပိုင်း တောင် တန်း ‌ဒေ သ၊ ဂင်္နေ သ ရက် အိုင် တောင် ဘက် အ ရာ ဗ လွင် ပြင်၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ အ နောက် ဘက် ဒေါ ရ ပြည် စ သည် တို့ မှ ဘု ရင် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း၊ ^၃ အ ရှေ့ အ နောက် တစ် ခွင် ရှိ ခါ နာန် လူ မျိုး များ၊ တောင် တန်း ‌ဒေ သ ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗုတ် လူ မျိုး၊ ဟေ ရ မုန် တောင် ခြေ မိ ဇ ပါ ပြည် ရှိ ဟိ ဝိ လူ မျိုး များ စ သည် တို့ ထံ သို့ လည်း ကောင်း သ တင်း ပို့ လေ ၏။ ^၄ ထို ဘု ရင် တို့ သည် လည်း ပင် လယ် ကမ်း ခြေ ရှိ သဲ လုံး နှင့် အ မျှ အ ရေ အ တွက် များ ပြား လှ သော စစ် သည် များ၊ မြင်း များ၊ စစ် ရ ထား များ နှင့် တ ကွ ချီ တက် လာ ကြ ၏။

^၅ ထို ဘု ရင် အား လုံး စု ရုံး ကြ ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် ရန် မေ ရုံ အိုင် နား တွင် လာ ရောက် စ ခန်း ချ ကြ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ယော ရှု အား “သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ မ နက် ဖြန် ယ ခု လို အ ချိန် တွင် ငါ သည် သူ တို့ အား လုံး ကို အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ ရှေ့ တွင် ကျ ဆုံး စေ မည်။ သင် သည် မြင်း များ ၏ တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ပစ် ရ လိမ့် မည်၊ စစ် ရ ထား များ ကို လည်း မီး ရှို့ ပစ် ရ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၇ ထို့ ကြောင့် ယော ရှု နှင့် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် မေ ရုံ အိုင် သို့ ချီ တက် ၍ ရန် သူ တို့ ကို အ လစ် ဝင် တိုက် လေ ၏။ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ရန် သူ တို့ ကို အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ သ ဖြင့် အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် ဆီ ဒုန် မြို့ ကြီး၊ မိ သ ရ ‌ဖော သ မိမ် မြို့၊ အ ရှေ့ ဘက် အ ရပ် ရှိ မိ ဇ ပါ ချိုင့် ဝှမ်း တို့ တိုင် အောင် လိုက် လံ တိုက် ခိုက် လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် လုပ် ကြံ လေ ၏။ ^၉ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ တော် မူ သည့် အ တိုင်း မြင်း များ ၏ တံ ကောက် ကြော ကို ဖြတ် ၍ စစ် ရ ထား များ ကို မီး ရှို့ ပစ် လေ ၏။

^၁၀ ထို့ နောက် ယော ရှု သည် ပြန် လာ ၍ ဟာ ဇော် မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး ရှင် ဘု ရင် ကို ဓား ဖြင့် သတ် လေ ၏။ ဟာ ဇော် မြို့ သည် ယ ခင် က ထို နိုင် ငံ အ ပေါင်း တို့ ၏ အ ထွတ် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ မြို့ သူ မြို့ သား အား လုံး ကို လည်း ဓား ဖြင့် လုပ် ကြံ ၏။ သက် ရှိ ဟူ သ မျှ ကို သတ် ဖြတ် လေ ၏။ ထို့ နောက် ဟာ ဇော် မြို့ ကို မီး ရှိ့ ပစ် ၏။

^၁၂ ယော ရှု သည် ထို ဘု ရင် တို့ ၏ မင်း နေ ပြည် တော် ရှိ သ မျှ နှင့် ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှာ ကြား ထား ခဲ့ သည့် အ တိုင်း တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် ကွပ် မျက် လေ ၏။ ^၁၃ အစ္စ ရေး စစ် သည် တို့ သည် တောင် ပေါ် ရှိ အ ခြား မြို့ များ ကို မီး မ ရှို့ ကြ။ ဟာ ဇော် မြို့ တစ် မြို့ တည်း ကို သာ ယော ရှု မီး ရှို့ ပစ် ၏။

^၁၄ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထို မြို့ တို့ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း နှင့် တိ ရစ္ဆာန် ရှိ သ မျှ တို့ ကို သိမ်း ယူ ၍ လူ တို့ ကို မူ တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မိ မိ အ စေ အ ပါး မော ရှေ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း မော ရှေ က ယော ရှု အား ဆင့် ဆို ရာ ယော ရှု သည် ထို အ တိုင်း ပြု လေ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ အား မိန့် မှာ ခဲ့ သ မျှ ကို ယော ရှု က မ ပြု ဘဲ ချန် ထား ခဲ့ သည် ဟူ ၍ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၁၆ ထို သို့ ယော ရှု သည် တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ မြေ နိမ့် ဒေ သ၊ အ ရာ ဗ လွင် ပြင် တို့ မှ စ ၍ နေ ဂေ့ အ ရပ် တစ် ခု လုံး၊ ဂေါ ရှင် တစ် ပြည် လုံး နှင့် အစ္စ ရေး တောင် တန်း မြေ ပြန့် မ ကျန် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၁၇ စိ ရ ပြည် ဘက် သို့ တက် သွား သော ဟာ လက် တောင် အ ထိ၊ ထို မှ ဟေ ရ မုန် တောင် ခြေ လက် ဘ နွန် ချိုင့် ဝှမ်း ရှိ ဗာ လ ဂဒ် အ ရပ် အ ထိ သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ရှင် ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ဖမ်း ဆီး ပြီး ရိုက် နှက် ကွပ် မျက် လေ ၏။

^၁၈ ယော ရှု သည် ထို ဘု ရင် အ ပေါင်း တို့ ကို ရက် ပေါင်း များ စွာ တိုက် ယူ ခဲ့ ရ ၏။ ^၁၉ ဂိ ဗောင် မြို့ သား ဟိ ဝိ လူ မျိုး တို့ မှ တစ် ပါး အ ခြား မည် သည့် မြို့ မျှ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို မိတ် မ ဖွဲ့ ကြ။ ထို့ ကြောင့် အ ခြား မြို့ ရှိ သ မျှ တို့ ကို တိုက် ခိုက် သိမ်း ပိုက် ကြ လေ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ ကို မ သ နား မ ညှာ တာ ဘဲ တစ် ယောက် မ ကျန် ကွပ် မျက် တော် မူ မည့် အ ကြောင်း အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နှင့် စစ် တိုက် ရန် သူ တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား စိတ် ခိုင် မာ စေ ၏။

^၂၁ ထို အ ချိန် တွင် ယော ရှု သည် တောင် ပေါ် မြို့ ဖြစ် သော ဟေ ဗြုန် မြို့၊ ဒေ ဗိ ရ မြို့၊ အာ နပ် မြို့ တို့ နှင့် ယု ဒ တောင် ပေါ် ဒေ သ၊ အစ္စ‌ ရေး တောင် ပေါ် ဒေ သ တို့ ၌ နေ ထိုင် သော အာ န က လူ မျိုး တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ၍ သူ တို့ ၏ မြို့ များ နှင့် သူ တို့ ကို အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး လေ ၏။ ^၂၂ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ၏ ပိုင် နက် ထဲ တွင် အာ န က လူ မျိုး တစ် ယောက် မျှ မ ကျန်။ ဂါ ဇ မြို့၊ ဂါ သ မြို့၊ အာ ဇုတ် မြို့ တို့ ၌ သာ အ နည်း ငယ် ကျန် ရစ် ၏။

^၂၃ မော ရှေ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် မှာ ခဲ့ သည့် အ တိုင်း ယော ရှု သည် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ အား မျိုး နွယ် အ လိုက် အ မွေ မြေ အ ဖြစ် ခွဲ ဝေ ပေး လေ ၏။ ထို့ နောက် တွင် တစ် ပြည် လုံး စစ် ငြိမ်း လေ ၏။

11

¹ When Jabin king of Hazor heard of it, he sent to Jobab king of Madon, to the king of Shimron, to the king of Achshaph, ² and to the kings who were on the north, in the hill country, in the Arabah south of Chinneroth, in the lowland, and in the heights of Dor on the west, ³ to the Canaanite on the east and on the west, the Amorite, the Hittite, the Perizzite, the Jebusite in the hill country, and the Hivite under Hermon in the land of Mizpah. ⁴ They went out, they and all their armies with them, many people, even as the sand that is on the seashore in multitude, with very many horses and chariots.

⁵ All these kings met together; and they came and encamped together at the waters of Merom, to fight with Israel. ⁶ Yahweh said to Joshua, “Don’t be afraid because of them; for tomorrow at this time, I will deliver them up all slain before Israel. You shall hamstring their horses and burn their chariots with fire.”

⁷ So Joshua came suddenly, with all the warriors, against them by the waters of Merom, and attacked them. ⁸ Yahweh delivered them into the hand of Israel, and they struck them, and chased them to great Sidon, and to Misrephoth Maim, and to the valley of Mizpah eastward. They struck them until they left them no one remaining. ⁹ Joshua did to them as Yahweh told him. He hamstrung their horses and burned their chariots with fire.

¹⁰ Joshua turned back at that time, and took Hazor, and struck its king with the sword; for Hazor used to be the head of all those kingdoms. ¹¹ They struck all the souls who were in it with the edge of the sword, utterly destroying them. There was no one left who breathed. He burned Hazor with fire.

¹² Joshua captured all the cities of those kings, with their kings, and he struck them with the edge of the sword, and utterly destroyed them, as Moses the servant of Yahweh commanded. ¹³ But as for the cities that stood on their mounds, Israel burned none of them, except Hazor only. Joshua burned that.

¹⁴ The children of Israel took all the plunder of these cities, with the livestock, as plunder for themselves; but every man they struck with the edge of the sword, until they had destroyed them. They didn’t leave any who breathed. ¹⁵ As Yahweh commanded Moses his servant, so Moses commanded Joshua. Joshua did so. He left nothing undone of all that Yahweh commanded Moses.

¹⁶ So Joshua captured all that land, the hill country, all the South, all the land of Goshen, the lowland, the Arabah, the hill country of Israel, and the lowland of the same, ¹⁷ from Mount Halak, that goes up to Seir, even to Baal Gad in the valley of Lebanon under Mount Hermon. He took all their kings, struck them, and put them to death.

¹⁸ Joshua made war a long time with all those kings. ¹⁹ There was not a city that made peace with the children of Israel, except the Hivites, the inhabitants of Gibeon. They took all in battle. ²⁰ For it was of Yahweh to harden their hearts, to come against Israel in battle, that he might utterly destroy them, that they might have no favor, but that he might destroy them, as Yahweh commanded Moses.

²¹ Joshua came at that time, and cut off the Anakim from the hill country, from Hebron, from Debir, from Anab, and from all the hill country of Judah, and from all the hill country of Israel. Joshua utterly destroyed them with their cities. ²² There were none of the Anakim left in the land of the children of Israel. Only in Gaza, in Gath, and in Ashdod, did some remain.

²³ So Joshua took the whole land, according to all that Yahweh spoke to Moses; and Joshua gave it for an inheritance to Israel according to their divisions by their tribes. Then the land had rest from war.