၃၉

^၁ တောင် ဆိတ် တို့ မွေး ဖွား ချိန် ကို သင် သိ သ လော။ သ မင် မ သား ဖွား သည် ကို သင် စောင့် ကြည့် ပေး ဖူး သ လော။ ^၂ သူ တို့ ဇီး ကပ် သော လ တို့ ကို သင် မှတ် ဖူး သ လော။ သူ တို့ သား ပေါက် မည့် အ ချိန် ကို သင် သိ သ လော။ ^၃ သူ တို့ သည် ဝပ် ၍ သား ပေါက် ကို မွေး ဖွား ပြီး မှ သား ဖွား ဝေ ဒ နာ ကင်း ငြိမ်း သွား ရ ၏။ ^၄ သား ပေါက် တို့ သည် ကွင်း ပြင် တွင် ပင် ကြီး ပြင်း သန် စွမ်း လာ ၍ အ မိ ထံ မှ ထွက် သွား ပြီး ပြန် လာ လေ့ မ ရှိ။

^၅ မြည်း ရိုင်း ကို မည် သူ လွတ် လပ် ခွင့် ပေး ထား သ နည်း။ ချည် နှောင် ထား သော မြင်း ရိုင်း ကြိုး ကို မည် သူ ဖြေ ပေး သ နည်း။ ^၆ ကန္တာ ရ ကို သူ ၏ နေ အိမ်၊ ဆား မြေ ကို သူ နေ စ ရာ မြေ အ ဖြစ် ငါ ပေး ထား ပြီ။ ^၇ သူ သည် မြို့ ပြ ဆူ ညံ သံ ကို ဂ ရု မ စိုက်။ မောင်း နှင် သော သူ တို့ ၏ အော် ငေါက် သံ ကို လည်း နား မ ထောင်။ ^၈ စား ကျက် ရှိ ရာ တောင် ကုန်း များ ကို စူး စမ်း ပြီး နောက် စိမ်း လန်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ရှာ ဖွေ တတ် ၏။

^၉ နွား ရိုင်း သည် သင် စေ ခိုင်း သော အ ရာ ကို လုပ် ပေး မည် လော။ သင် ထား သော တင်း ကုပ် တွင် နေ မည် လော။ ^၁၀ နွား ရိုင်း ကို ကြိုး ချည် ပြီး လယ် ထွန် ခိုင်း ၍ ရ မည် လော။ သင့် နောက် သို့ လိုက် ပြီး ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် လယ် ထွန် လိမ့် မည် လော။ ^၁၁ သူ သည် ခွန် အား ကြီး သည် ဆို ပြီး သူ့ ကို ယုံ စား ၍ ရ မည် လော။ သင် လုပ် ဆောင် ရ မည့် အ လုပ် ကြမ်း များ ကို သူ့ အား လွှဲ ပေး ၍ ရ မည် လော။ ^၁၂ သင် ၏ ကောက် လှိုင်း များ ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ ကောက် နယ် တ လင်း တွင် စု သိမ်း ပေး မည် ဟု သင် ယုံ သ လော။

^၁၃ ငှက် ကု လား အုတ် သည် အ တောင် ပံ ကို ဂုဏ် ယူ ဝင့် ကြွား စွာ ခတ် ပြ သော် လည်း သူ့ အ တောင် ပံ၊ သူ့ အ မွေး သည် ငှက် ကျား နှင့် ယှဉ် နိုင် မည် လော။ ^၁၄ သူ သည် မြေ ပေါ် တွင် ဥ ပြီး ထို ဥ တို့ အ နွေး ဓာတ် ရ ရှိ စေ ရန် မြေ မှုန့် တွင် ထား ခဲ့ တတ် ၏။ ^၁၅ ထို ဥ တို့ ကို တက် နင်း မိ မည်၊ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တို့ နင်း ခွဲ မိ မည် ကို လည်း သ တိ မ ထား တတ်။ ^၁၆ မိ မိ သား ပေါက် တို့ ကို လည်း ကိုယ့် သား ပေါက် မ ဟုတ် သ ကဲ့ သို့ ကြမ်း တမ်း စွာ ပြု ၏။ သူ လုပ် ဆောင် သ မျှ အ ချည်း နှီး ဖြစ် မည် ကို လည်း မ ကြောက်။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ ခွင့် မ ပေး။ အ သိ ဉာဏ် ကို လည်း မ ပေး။ ^၁၈ သို့ သော် အ တောင် ပံ ကို အ မြင့် ဆုံး ဖြန့် ပြီး သော အ ချိန် တွင် မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ ကို ပင် လှောင် ရယ် တတ် ၏။

^၁၉ မြင်း ကို သင် ခွန် အား ပေး နိုင် သ‌ လော။ မြင်း ၏ လည် ဆံ မွေး ကို သင် ပေါက် စေ သ လော။ ^၂၀ သူ့ ကို ကျိုင်း ကောင် ကဲ့ သို့ ခုန် ပေါက် တတ် စေ နိုင် သ လော။ သူ့ နှာ မှုတ် သံ ကြီး မှာ ကြောက် မက် ဖွယ် ကောင်း ၏။ ^၂၁ သူ သည် ချိုင့် ဝှမ်း မြေ တို့ ကို ခွာ နှင့် ပေါက် တတ် ၏။ ခွန် အား ကြီး ခြင်း ၌ ဂုဏ် ယူ တတ် ၏။ စစ် ပွဲ သို့ ဒုန်း စိုင်း ပြေး သွား တတ် ၏။ ^၂၂ ကြောက် မက် ဖွယ် ရာ ကို ပင် လှောင် ရယ် တတ် ၏။ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ကြောက် တတ်။ ဓား ရှေ့ မှ ရှောင် သွား လေ့ မ ရှိ။ ^၂၃ သူ့ အ နီး တွင် မြား ကျည် တောက် သံ တ တောက် တောက် မြည် ၍ လှံ တို လှံ ရှည် တို့ တ လက် လက် တောက် ပ နေ သော် လည်း သူ မ ကြောက်။ ^၂၄ အား မာန် ပြင်း စွာ မြေ ကြီး ပေါ် ဒုန်း စိုင်း ပြေး သွား တတ် ၏။ တံ ပိုး မှုတ် သံ ကြား လျှင် ဂ နာ မ ငြိမ် ဖြစ် တတ် ၏။ ^၂၅ တံ ပိုး မှုတ် လိုက် သည် နှင့် ဟီး က နဲ အော် မြည် တတ် ၏။ တိုက် ပွဲ ထဲ မှ တပ် မှူး တို့ ၏ စစ် ငြာ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် သံ တို့ ကို အ ဝေး မှ အာ ရုံ ရ တတ် ၏။

^၂၆ သိမ်း ငှက် က သူ ၏ အ တောင် ပံ တို့ ကို ဖြန့် ပြီး တောင် အ ရပ် သို့ ပျံ သန်း သွား သည် မှာ သင် ပ ညာ သင် ပေး ထား ၍ လော။ ^၂၇ လင်း ယုန် ငှက် က အ မြင့် သို့ ပျံ သန်း ၍ အ သိုက် ကို လည်း အ မြင့် ဆုံး နေ ရာ ၌ ဆောက် လုပ် တတ် သည် မှာ သင် အ မိန့် ပေး ထား ၍ လော။ ^၂၈ သူ သည် ကျောက် ဆောင် များ ကြား တွင် နေ ထိုင် တတ် ၏။ ကျောက် အ ငူ များ၊ လိုဏ် ဂူ များ တွင် ည အိပ် နား တတ် ၏။ ^၂၉ ထို အ ရပ် တို့ မှ နေ ၍ အ စာ ကို ရှာ တတ် ၏။ သူ ၏ မျက် စိ တို့ သည် အ ဝေး သို့ လှမ်း မြင် နိုင် ၏။ ^၃၀ သူ ၏ သား ပေါက် များ သည် ပင် သွေး စုပ် သောက် တတ် ကြ ၏။ အ သေ ကောင် များ ရှိ ရာ အ ရပ် တွင် သူ ရှိ တတ် ၏” ဟု မုန် တိုင်း ထဲ မှ မိန့် တော် မူ ၏။

39

¹ “Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns? ² Can you count the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth? ³ They bow themselves. They bear their young. They end their labor pains. ⁴ Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go out, and don’t return again.

⁵ “Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey, ⁶ whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place? ⁷ He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver. ⁸ The range of the mountains is his pasture. He searches after every green thing.

⁹ “Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough? ¹⁰ Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you? ¹¹ Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor? ¹² Will you confide in him, that he will bring home your seed, and gather the grain of your threshing floor?

¹³ “The wings of the ostrich wave proudly, but are they the feathers and plumage of love? ¹⁴ For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust, ¹⁵ and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them. ¹⁶ She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear, ¹⁷ because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding. ¹⁸ When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.

¹⁹ “Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane? ²⁰ Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome. ²¹ He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men. ²² He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword. ²³ The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin. ²⁴ He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet. ²⁵ As often as the trumpet sounds he snorts, ‘Aha!’ He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.

²⁶ “Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south? ²⁷ Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high? ²⁸ On the cliff he dwells and makes his home, on the point of the cliff and the stronghold. ²⁹ From there he spies out the prey. His eyes see it afar off. ³⁰ His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is.”

၃၉

^၁ တောင် ဆိတ် တို့ မွေး ဖွား ချိန် ကို သင် သိ သ လော။ သ မင် မ သား ဖွား သည် ကို သင် စောင့် ကြည့် ပေး ဖူး သ လော။ ^၂ သူ တို့ ဇီး ကပ် သော လ တို့ ကို သင် မှတ် ဖူး သ လော။ သူ တို့ သား ပေါက် မည့် အ ချိန် ကို သင် သိ သ လော။ ^၃ သူ တို့ သည် ဝပ် ၍ သား ပေါက် ကို မွေး ဖွား ပြီး မှ သား ဖွား ဝေ ဒ နာ ကင်း ငြိမ်း သွား ရ ၏။ ^၄ သား ပေါက် တို့ သည် ကွင်း ပြင် တွင် ပင် ကြီး ပြင်း သန် စွမ်း လာ ၍ အ မိ ထံ မှ ထွက် သွား ပြီး ပြန် လာ လေ့ မ ရှိ။

^၅ မြည်း ရိုင်း ကို မည် သူ လွတ် လပ် ခွင့် ပေး ထား သ နည်း။ ချည် နှောင် ထား သော မြင်း ရိုင်း ကြိုး ကို မည် သူ ဖြေ ပေး သ နည်း။ ^၆ ကန္တာ ရ ကို သူ ၏ နေ အိမ်၊ ဆား မြေ ကို သူ နေ စ ရာ မြေ အ ဖြစ် ငါ ပေး ထား ပြီ။ ^၇ သူ သည် မြို့ ပြ ဆူ ညံ သံ ကို ဂ ရု မ စိုက်။ မောင်း နှင် သော သူ တို့ ၏ အော် ငေါက် သံ ကို လည်း နား မ ထောင်။ ^၈ စား ကျက် ရှိ ရာ တောင် ကုန်း များ ကို စူး စမ်း ပြီး နောက် စိမ်း လန်း သော အ ပင် အ မျိုး မျိုး ကို ရှာ ဖွေ တတ် ၏။

^၉ နွား ရိုင်း သည် သင် စေ ခိုင်း သော အ ရာ ကို လုပ် ပေး မည် လော။ သင် ထား သော တင်း ကုပ် တွင် နေ မည် လော။ ^၁၀ နွား ရိုင်း ကို ကြိုး ချည် ပြီး လယ် ထွန် ခိုင်း ၍ ရ မည် လော။ သင့် နောက် သို့ လိုက် ပြီး ချိုင့် ဝှမ်း လွင် ပြင် တွင် လယ် ထွန် လိမ့် မည် လော။ ^၁၁ သူ သည် ခွန် အား ကြီး သည် ဆို ပြီး သူ့ ကို ယုံ စား ၍ ရ မည် လော။ သင် လုပ် ဆောင် ရ မည့် အ လုပ် ကြမ်း များ ကို သူ့ အား လွှဲ ပေး ၍ ရ မည် လော။ ^၁၂ သင် ၏ ကောက် လှိုင်း များ ကို ယူ ဆောင် လာ ၍ ကောက် နယ် တ လင်း တွင် စု သိမ်း ပေး မည် ဟု သင် ယုံ သ လော။

^၁၃ ငှက် ကု လား အုတ် သည် အ တောင် ပံ ကို ဂုဏ် ယူ ဝင့် ကြွား စွာ ခတ် ပြ သော် လည်း သူ့ အ တောင် ပံ၊ သူ့ အ မွေး သည် ငှက် ကျား နှင့် ယှဉ် နိုင် မည် လော။ ^၁၄ သူ သည် မြေ ပေါ် တွင် ဥ ပြီး ထို ဥ တို့ အ နွေး ဓာတ် ရ ရှိ စေ ရန် မြေ မှုန့် တွင် ထား ခဲ့ တတ် ၏။ ^၁၅ ထို ဥ တို့ ကို တက် နင်း မိ မည်၊ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တို့ နင်း ခွဲ မိ မည် ကို လည်း သ တိ မ ထား တတ်။ ^၁၆ မိ မိ သား ပေါက် တို့ ကို လည်း ကိုယ့် သား ပေါက် မ ဟုတ် သ ကဲ့ သို့ ကြမ်း တမ်း စွာ ပြု ၏။ သူ လုပ် ဆောင် သ မျှ အ ချည်း နှီး ဖြစ် မည် ကို လည်း မ ကြောက်။ ^၁၇ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ ခွင့် မ ပေး။ အ သိ ဉာဏ် ကို လည်း မ ပေး။ ^၁၈ သို့ သော် အ တောင် ပံ ကို အ မြင့် ဆုံး ဖြန့် ပြီး သော အ ချိန် တွင် မြင်း နှင့် မြင်း စီး သူ ကို ပင် လှောင် ရယ် တတ် ၏။

^၁၉ မြင်း ကို သင် ခွန် အား ပေး နိုင် သ‌ လော။ မြင်း ၏ လည် ဆံ မွေး ကို သင် ပေါက် စေ သ လော။ ^၂၀ သူ့ ကို ကျိုင်း ကောင် ကဲ့ သို့ ခုန် ပေါက် တတ် စေ နိုင် သ လော။ သူ့ နှာ မှုတ် သံ ကြီး မှာ ကြောက် မက် ဖွယ် ကောင်း ၏။ ^၂၁ သူ သည် ချိုင့် ဝှမ်း မြေ တို့ ကို ခွာ နှင့် ပေါက် တတ် ၏။ ခွန် အား ကြီး ခြင်း ၌ ဂုဏ် ယူ တတ် ၏။ စစ် ပွဲ သို့ ဒုန်း စိုင်း ပြေး သွား တတ် ၏။ ^၂၂ ကြောက် မက် ဖွယ် ရာ ကို ပင် လှောင် ရယ် တတ် ၏။ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ မ ကြောက် တတ်။ ဓား ရှေ့ မှ ရှောင် သွား လေ့ မ ရှိ။ ^၂၃ သူ့ အ နီး တွင် မြား ကျည် တောက် သံ တ တောက် တောက် မြည် ၍ လှံ တို လှံ ရှည် တို့ တ လက် လက် တောက် ပ နေ သော် လည်း သူ မ ကြောက်။ ^၂၄ အား မာန် ပြင်း စွာ မြေ ကြီး ပေါ် ဒုန်း စိုင်း ပြေး သွား တတ် ၏။ တံ ပိုး မှုတ် သံ ကြား လျှင် ဂ နာ မ ငြိမ် ဖြစ် တတ် ၏။ ^၂၅ တံ ပိုး မှုတ် လိုက် သည် နှင့် ဟီး က နဲ အော် မြည် တတ် ၏။ တိုက် ပွဲ ထဲ မှ တပ် မှူး တို့ ၏ စစ် ငြာ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် သံ တို့ ကို အ ဝေး မှ အာ ရုံ ရ တတ် ၏။

^၂၆ သိမ်း ငှက် က သူ ၏ အ တောင် ပံ တို့ ကို ဖြန့် ပြီး တောင် အ ရပ် သို့ ပျံ သန်း သွား သည် မှာ သင် ပ ညာ သင် ပေး ထား ၍ လော။ ^၂၇ လင်း ယုန် ငှက် က အ မြင့် သို့ ပျံ သန်း ၍ အ သိုက် ကို လည်း အ မြင့် ဆုံး နေ ရာ ၌ ဆောက် လုပ် တတ် သည် မှာ သင် အ မိန့် ပေး ထား ၍ လော။ ^၂၈ သူ သည် ကျောက် ဆောင် များ ကြား တွင် နေ ထိုင် တတ် ၏။ ကျောက် အ ငူ များ၊ လိုဏ် ဂူ များ တွင် ည အိပ် နား တတ် ၏။ ^၂၉ ထို အ ရပ် တို့ မှ နေ ၍ အ စာ ကို ရှာ တတ် ၏။ သူ ၏ မျက် စိ တို့ သည် အ ဝေး သို့ လှမ်း မြင် နိုင် ၏။ ^၃၀ သူ ၏ သား ပေါက် များ သည် ပင် သွေး စုပ် သောက် တတ် ကြ ၏။ အ သေ ကောင် များ ရှိ ရာ အ ရပ် တွင် သူ ရှိ တတ် ၏” ဟု မုန် တိုင်း ထဲ မှ မိန့် တော် မူ ၏။

39

¹ “Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns? ² Can you count the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth? ³ They bow themselves. They bear their young. They end their labor pains. ⁴ Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go out, and don’t return again.

⁵ “Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey, ⁶ whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place? ⁷ He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver. ⁸ The range of the mountains is his pasture. He searches after every green thing.

⁹ “Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough? ¹⁰ Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you? ¹¹ Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor? ¹² Will you confide in him, that he will bring home your seed, and gather the grain of your threshing floor?

¹³ “The wings of the ostrich wave proudly, but are they the feathers and plumage of love? ¹⁴ For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust, ¹⁵ and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them. ¹⁶ She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear, ¹⁷ because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding. ¹⁸ When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.

¹⁹ “Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane? ²⁰ Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome. ²¹ He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men. ²² He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword. ²³ The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin. ²⁴ He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet. ²⁵ As often as the trumpet sounds he snorts, ‘Aha!’ He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.

²⁶ “Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south? ²⁷ Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high? ²⁸ On the cliff he dwells and makes his home, on the point of the cliff and the stronghold. ²⁹ From there he spies out the prey. His eyes see it afar off. ³⁰ His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is.”