၃၇

^၁ ဤ အ မှု ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သည် နှ လုံး တုန် ရင် ခုန် ရ ပါ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော့် ထံ မှ မြည် ဟိန်း သော အ သံ၊ နှုတ် တော် မှ ထွက် သော အ သံ တော် ကို သေ ချာ စွာ နား ထောင် ကြ လော့။ ^၃ ကိုယ် တော် သည် အ သံ တော် ကို ကောင်း ကင် အောက် တစ် ခွင် လုံး သို့ လွှတ် တော် မူ ၍ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် လျှပ် စီး ကို လက် စေ တော် မူ ၏။ ^၄ လျှပ် စီး လက် ပြီး မှ အ သံ တော် မြည် ဟိန်း ထွက် လာ ၏။ ဘုန်း ကြီး သော အ သံ တော် ဖြင့် မိုး ခြိမ်း စေ တော် မူ ၏။ အ သံ တော် ကို ကြား ရ သည် နှင့် လျှပ် စီး ကို အ တား အ ဆီး မ ရှိ လွှတ် လိုက် တော် မူ ၏။ ^၅ ဘု ရား သ ခင် သည် အံ့ ဖွယ် သော အ သံ တော် ဖြင့် မိုး ခြိမ်း စေ တော် မူ ၏။ ကြီး မြတ် သော အ မှု၊ ငါ တို့ နား မ လည် နိုင် သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ ၏။ ^၆ နှင်း ပွင့် ကို ‘မြေ ကြီး ပေါ် သို့ ကျ စေ’၊ မိုး စက် များ ကို ‘သည်း ထန် စွာ ရွာ သွန်း စေ’ ဟု အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ပြု တော် မူ သော အ မှု ကို လူ အ ပေါင်း တို့ သိ မည့် အ ကြောင်း လူ တို့ လုပ် သော အ လုပ် ကို ရပ် စဲ စေ တော် မူ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် သား အောင်း ဂူ ထဲ သို့ ဝင် သွား ကြ ၍ တွင်း ထဲ တွင် အောင်း နေ ကြ ၏။ ^၉ လေ ပွေ သည် တောင် အ ရပ် မှ လည်း ကောင်း၊ အေး မြ သော လေ သည် မြောက် အ ရပ် မှ လည်း ကောင်း တိုက် ခတ် လာ ၏။ ^၁၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ ထွက် သက် လေ ဖြင့် ရေ ခဲ ၍ ရေ မျက် နှာ ပြင် အေး ခဲ လေ ၏။ ^၁၁ တိမ် တိုက် ကို ရေ ငွေ့ များ နှင့် ဖွဲ့ ထား ၍ လျှပ် စီး လက် သော အ ခါ မိုး တိမ် များ ကို ကွဲ လွင့် သွား စေ ၏။ ^၁၂ ကိုယ် တော် စေ ညွှန် ရာ သို့ မိုး တိမ် များ လွင့် ပါ သွား ၏။ အ မိန့် တော် အ တိုင်း ပြု ဖို့ ရန် ကမ္ဘာ လော က တစ် ခွင် လုံး သို့ လွင့် မျော လေ ၏။ ^၁၃ ဒဏ် ခတ် ဖို့ ဖြစ် စေ၊ မြေ ကြီး ဖို့ ဖြစ် စေ၊ မေတ္တာ ပြ ဖို့ ဖြစ် စေ ဤ သို့ ဖြင့် မိုး တိမ် များ ကို ဖြစ် ပေါ် စေ တတ် ၏။

^၁၄ အို ယော ဘ၊ နား ထောင် ပါ လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ၍ ဘု ရား သ ခင် ပြု သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို ဆင် ခြင် ကြည့် ပါ လော့။ ^၁၅ ဘု ရား သ ခင် သည် မိုး တိမ် များ ကို မည် သို့ ထိန်း ချုပ် ထား သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မိုး တိမ် ထဲ မှ မည် သို့ လျှပ် စီး လက် စေ သည် ကို လည်း ကောင်း သင် သိ ပါ သ လော။ ^၁၆ တိမ် တိုက် များ မည် သို့ လွင့် မျော နေ သည် ကို သင် သိ ပါ သ လော။ ထို အ မှု သည် အ လုံး စုံ ကို သိ မြင် သော အ ရှင် ပြု တော် မူ သည့် အံ့ ဖွယ် အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၁၇ တောင် လေ ကြောင့် ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ဆိတ် ငြိမ် သွား ချိန် တွင် အ ဘယ် ကြောင့် သင့် အ ဝတ် ပူ နွေး နေ သ နည်း။ ^၁၈ သင် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြေး မုံ ပြင် ကဲ့ သို့ သွန်း လုပ် ၍ ခိုင် ခံ့ စွာ ဖြန့် ကြက် ထား သ လော။ ^၁၉ ကိုယ် တော် အား မည် သို့ ပြန် လျှောက် ရ မည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အား သင် ပြ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မှာ အ သိ မှောင် မိုက် သော ကြောင့် အ စီ အ စဉ် တ ကျ မ တင် ပြ တတ် ပါ။ ^၂၀ ‘ငါ ပြော စ ရာ ရှိ သည်’ ဟု ကိုယ် တော် အား ဆို သင့် သ လော။ လူ သည် အ သက် ဆုံး ရှုံး ခံ ပြီး ထို သို့ ဆို သင့် သ လော။

^၂၁ လေ တိုက် ၍ မိုး တိမ် များ ကင်း စင် သွား သော အ ခါ ကောင်း ကင် ၌ ‌တောက် ပ သော အ လင်း ကို လူ တို့ မ ကြည့် နိုင်။ ^၂၂ မြောက် အ ရပ် မှ ရွှေ ရောင် အ လင်း တန်း ဖြာ ထွက် လာ ၏။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း ကျက် သ‌ ရေ တော် မှာ အံ့ မ ခန်း ဖွယ် ပါ တ ကား။ ^၂၃ အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ လိုက် ၍ မ မီ နိုင်။ ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ တ ရား မျှ တ ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း တို့ နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ ၏။ မ တ ရား သော အ မှု ကို ပြု တော် မ မူ။ ^၂၄ သို့ ဖြစ် ၍ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ ပါ ၏။ မိ မိ ကိုယ် ကို ပ ညာ ရှိ ဟု မှတ် ယူ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် အ ရေး စိုက် တော် မ မူ” ဟု ဆို လေ ၏။

37

¹ “Yes, at this my heart trembles, and is moved out of its place. ² Hear, oh, hear the noise of his voice, the sound that goes out of his mouth. ³ He sends it out under the whole sky, and his lightning to the ends of the earth. ⁴ After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty. He doesn’t hold back anything when his voice is heard. ⁵ God thunders marvelously with his voice. He does great things, which we can’t comprehend. ⁶ For he says to the snow, ‘Fall on the earth,’ likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain. ⁷ He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it. ⁸ Then the animals take cover, and remain in their dens. ⁹ Out of its room comes the storm, and cold out of the north. ¹⁰ By the breath of God, ice is given, and the width of the waters is frozen. ¹¹ Yes, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning. ¹² It is turned around by his guidance, that they may do whatever he commands them on the surface of the habitable world, ¹³ whether it is for correction, or for his land, or for loving kindness, that he causes it to come.

¹⁴ “Listen to this, Job. Stand still, and consider the wondrous works of God. ¹⁵ Do you know how God controls them, and causes the lightning of his cloud to shine? ¹⁶ Do you know the workings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge? ¹⁷ You whose clothing is warm when the earth is still by reason of the south wind? ¹⁸ Can you, with him, spread out the sky, which is strong as a cast metal mirror? ¹⁹ Teach us what we will tell him, for we can’t make our case by reason of darkness. ²⁰ Will it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?

²¹ Now men don’t see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them. ²² Out of the north comes golden splendor. With God is awesome majesty. ²³ We can’t reach the Almighty. He is exalted in power. In justice and great righteousness, he will not oppress. ²⁴ Therefore men revere him. He doesn’t regard any who are wise of heart.”

၃၇

^၁ ဤ အ မှု ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သည် နှ လုံး တုန် ရင် ခုန် ရ ပါ ၏။ ^၂ ကိုယ် တော့် ထံ မှ မြည် ဟိန်း သော အ သံ၊ နှုတ် တော် မှ ထွက် သော အ သံ တော် ကို သေ ချာ စွာ နား ထောင် ကြ လော့။ ^၃ ကိုယ် တော် သည် အ သံ တော် ကို ကောင်း ကင် အောက် တစ် ခွင် လုံး သို့ လွှတ် တော် မူ ၍ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် လျှပ် စီး ကို လက် စေ တော် မူ ၏။ ^၄ လျှပ် စီး လက် ပြီး မှ အ သံ တော် မြည် ဟိန်း ထွက် လာ ၏။ ဘုန်း ကြီး သော အ သံ တော် ဖြင့် မိုး ခြိမ်း စေ တော် မူ ၏။ အ သံ တော် ကို ကြား ရ သည် နှင့် လျှပ် စီး ကို အ တား အ ဆီး မ ရှိ လွှတ် လိုက် တော် မူ ၏။ ^၅ ဘု ရား သ ခင် သည် အံ့ ဖွယ် သော အ သံ တော် ဖြင့် မိုး ခြိမ်း စေ တော် မူ ၏။ ကြီး မြတ် သော အ မှု၊ ငါ တို့ နား မ လည် နိုင် သော အ မှု ကို ပြု တော် မူ ၏။ ^၆ နှင်း ပွင့် ကို ‘မြေ ကြီး ပေါ် သို့ ကျ စေ’၊ မိုး စက် များ ကို ‘သည်း ထန် စွာ ရွာ သွန်း စေ’ ဟု အ မိန့် ပေး တော် မူ ၏။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ပြု တော် မူ သော အ မှု ကို လူ အ ပေါင်း တို့ သိ မည့် အ ကြောင်း လူ တို့ လုပ် သော အ လုပ် ကို ရပ် စဲ စေ တော် မူ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် သား အောင်း ဂူ ထဲ သို့ ဝင် သွား ကြ ၍ တွင်း ထဲ တွင် အောင်း နေ ကြ ၏။ ^၉ လေ ပွေ သည် တောင် အ ရပ် မှ လည်း ကောင်း၊ အေး မြ သော လေ သည် မြောက် အ ရပ် မှ လည်း ကောင်း တိုက် ခတ် လာ ၏။ ^၁၀ ဘု ရား သ ခင် ၏ ထွက် သက် လေ ဖြင့် ရေ ခဲ ၍ ရေ မျက် နှာ ပြင် အေး ခဲ လေ ၏။ ^၁၁ တိမ် တိုက် ကို ရေ ငွေ့ များ နှင့် ဖွဲ့ ထား ၍ လျှပ် စီး လက် သော အ ခါ မိုး တိမ် များ ကို ကွဲ လွင့် သွား စေ ၏။ ^၁၂ ကိုယ် တော် စေ ညွှန် ရာ သို့ မိုး တိမ် များ လွင့် ပါ သွား ၏။ အ မိန့် တော် အ တိုင်း ပြု ဖို့ ရန် ကမ္ဘာ လော က တစ် ခွင် လုံး သို့ လွင့် မျော လေ ၏။ ^၁၃ ဒဏ် ခတ် ဖို့ ဖြစ် စေ၊ မြေ ကြီး ဖို့ ဖြစ် စေ၊ မေတ္တာ ပြ ဖို့ ဖြစ် စေ ဤ သို့ ဖြင့် မိုး တိမ် များ ကို ဖြစ် ပေါ် စေ တတ် ၏။

^၁၄ အို ယော ဘ၊ နား ထောင် ပါ လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ၍ ဘု ရား သ ခင် ပြု သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို ဆင် ခြင် ကြည့် ပါ လော့။ ^၁၅ ဘု ရား သ ခင် သည် မိုး တိမ် များ ကို မည် သို့ ထိန်း ချုပ် ထား သည် ကို လည်း ကောင်း၊ မိုး တိမ် ထဲ မှ မည် သို့ လျှပ် စီး လက် စေ သည် ကို လည်း ကောင်း သင် သိ ပါ သ လော။ ^၁၆ တိမ် တိုက် များ မည် သို့ လွင့် မျော နေ သည် ကို သင် သိ ပါ သ လော။ ထို အ မှု သည် အ လုံး စုံ ကို သိ မြင် သော အ ရှင် ပြု တော် မူ သည့် အံ့ ဖွယ် အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၁၇ တောင် လေ ကြောင့် ကမ္ဘာ မြေ ကြီး ဆိတ် ငြိမ် သွား ချိန် တွင် အ ဘယ် ကြောင့် သင့် အ ဝတ် ပူ နွေး နေ သ နည်း။ ^၁၈ သင် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ မိုး ကောင်း ကင် ကို ကြေး မုံ ပြင် ကဲ့ သို့ သွန်း လုပ် ၍ ခိုင် ခံ့ စွာ ဖြန့် ကြက် ထား သ လော။ ^၁၉ ကိုယ် တော် အား မည် သို့ ပြန် လျှောက် ရ မည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ အား သင် ပြ ပါ။ အ ကျွန်ုပ် တို့ မှာ အ သိ မှောင် မိုက် သော ကြောင့် အ စီ အ စဉ် တ ကျ မ တင် ပြ တတ် ပါ။ ^၂၀ ‘ငါ ပြော စ ရာ ရှိ သည်’ ဟု ကိုယ် တော် အား ဆို သင့် သ လော။ လူ သည် အ သက် ဆုံး ရှုံး ခံ ပြီး ထို သို့ ဆို သင့် သ လော။

^၂၁ လေ တိုက် ၍ မိုး တိမ် များ ကင်း စင် သွား သော အ ခါ ကောင်း ကင် ၌ ‌တောက် ပ သော အ လင်း ကို လူ တို့ မ ကြည့် နိုင်။ ^၂၂ မြောက် အ ရပ် မှ ရွှေ ရောင် အ လင်း တန်း ဖြာ ထွက် လာ ၏။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း ကျက် သ‌ ရေ တော် မှာ အံ့ မ ခန်း ဖွယ် ပါ တ ကား။ ^၂၃ အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ လိုက် ၍ မ မီ နိုင်။ ကိုယ် တော် သည် တန် ခိုး ကြီး သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ တ ရား မျှ တ ခြင်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း တို့ နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ ၏။ မ တ ရား သော အ မှု ကို ပြု တော် မ မူ။ ^၂၄ သို့ ဖြစ် ၍ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ ပါ ၏။ မိ မိ ကိုယ် ကို ပ ညာ ရှိ ဟု မှတ် ယူ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် အ ရေး စိုက် တော် မ မူ” ဟု ဆို လေ ၏။

37

¹ “Yes, at this my heart trembles, and is moved out of its place. ² Hear, oh, hear the noise of his voice, the sound that goes out of his mouth. ³ He sends it out under the whole sky, and his lightning to the ends of the earth. ⁴ After it a voice roars. He thunders with the voice of his majesty. He doesn’t hold back anything when his voice is heard. ⁵ God thunders marvelously with his voice. He does great things, which we can’t comprehend. ⁶ For he says to the snow, ‘Fall on the earth,’ likewise to the shower of rain, and to the showers of his mighty rain. ⁷ He seals up the hand of every man, that all men whom he has made may know it. ⁸ Then the animals take cover, and remain in their dens. ⁹ Out of its room comes the storm, and cold out of the north. ¹⁰ By the breath of God, ice is given, and the width of the waters is frozen. ¹¹ Yes, he loads the thick cloud with moisture. He spreads abroad the cloud of his lightning. ¹² It is turned around by his guidance, that they may do whatever he commands them on the surface of the habitable world, ¹³ whether it is for correction, or for his land, or for loving kindness, that he causes it to come.

¹⁴ “Listen to this, Job. Stand still, and consider the wondrous works of God. ¹⁵ Do you know how God controls them, and causes the lightning of his cloud to shine? ¹⁶ Do you know the workings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge? ¹⁷ You whose clothing is warm when the earth is still by reason of the south wind? ¹⁸ Can you, with him, spread out the sky, which is strong as a cast metal mirror? ¹⁹ Teach us what we will tell him, for we can’t make our case by reason of darkness. ²⁰ Will it be told him that I would speak? Or should a man wish that he were swallowed up?

²¹ Now men don’t see the light which is bright in the skies, but the wind passes, and clears them. ²² Out of the north comes golden splendor. With God is awesome majesty. ²³ We can’t reach the Almighty. He is exalted in power. In justice and great righteousness, he will not oppress. ²⁴ Therefore men revere him. He doesn’t regard any who are wise of heart.”