၁၀

^၁ ငါ အ သက် ရှင် ရ သည် ကို ရွံ မုန်း လှ ပြီ။ ငါ ၏ စိတ် ဒုက္ခ ကို ဖွင့် ချ တော့ မည်။ ငါ့ စိတ် ထဲ မှ ခါး သီး မှု ကို ရင် ဖွင့် တော့ မည်။ ^၂ ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် အား ‘အ ကျွန်ုပ် ကို အ ပြစ် ရှိ သည် ဟု မ စီ ရင် ပါ နှင့်။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် အား စွဲ ချက် တင် တော် မူ သည် ကို အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် ဆို တော် မူ ပါ။ ^၃ ဆိုး ယုတ် သော သူ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် ကို လက် ခံ ၍ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော သူ ကို နှိပ် စက် ပြီး စွန့် ပစ် ထား သော အ မှု ကို ကိုယ် တော် အ လို ရှိ တော် မူ ပါ သ လော။ ^၄ ကိုယ် တော် ၏ မျက် စိ သည် လူ ၏ မျက် စိ နှင့် တူ သ လော။ လူ တို့ မြင် တတ် သ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် မြင် တော် မူ သ လော။ ^၅ ကိုယ် တော် ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် လူ ၏ နေ့ ရက် တို့ နှင့် တူ သ လော။ ကိုယ် တော် ၏ နှစ် တို့ သည် လူ ၏ နှစ် တို့ နှင့် တူ သ လော။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ မှား ကို ရှာ ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ပြစ် ကို စိ စစ် နေ သ လော။ ^၇ အ ကျွန်ုပ် သည် ဆိုး ယုတ် သော သူ မ ဟုတ် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ကိုယ် တော့် လက် မှ ကယ် နုတ် မည့် သူ မ ရှိ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။

^၈ ကိုယ် တော့် လက် ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စေ့ စပ် သေ ချာ စွာ ပုံ ‌ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ ခဲ့ ပါ ၏။ ယ ခု မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် လော။ ^၉ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ရွှံ့ စေး ကဲ့ သို့ ပုံ သွင်း တော် မူ ခဲ့ သည် ကို သ တိ ရ တော် မူ ပါ။ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် ကို မြေ မှုန့် ပြန် ဖြစ် စေ တော် မူ မည် လော။ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို နွား နို့ ကဲ့ သို့ လောင်း ချ ပြီး ဒိန် ခဲ ကဲ့ သို့ ခဲ စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ရေ ပြား နှင့် အ သား တို့ ဖြင့် ဖုံး အုပ် ပြီး အ ရိုး နှင့် အ ရွတ် တို့ ဖြင့် ဖွဲ့ စည်း တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် ကို အ သက် ရှင် စေ တော် မူ ပြီး မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို လည်း ပြ တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို လည်း ကြည့် ရှု စောင့် ထိန်း တော် မူ ပြီ။

^၁၃ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ၌ ဖြစ် နေ သည့် အ မှု တို့ သည် ကိုယ် တော့် စိတ် ထဲ မှ တိတ် တ ဆိတ် ကြံ စည် ခြင်း များ ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ ၏။ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် အ ပြစ် ပြု မိ လျှင် ကိုယ် တော် မှတ် တော် မူ ပြီး အ ပြစ် မှ ကင်း လွတ် ခွင့် ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၅ အ ကျွန်ုပ် ဆိုး ယုတ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဖြောင့် မတ် လျှင် ပင် ခေါင်း မ မော့ ဝံ့ ဘဲ အ ရှက် ကွဲ လျက် နေ ရ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ခံ ရ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို ကြည့် ရှု လှည့် ပါ။ ^၁၆ ခေါင်း ထောင် မိ လျှင် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ လိုက် ဖမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ကြောက် မက် ဖွယ် အ မှု ကို ပြ တော် မူ ဦး မည်။ ^၁၇ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဆန့် ကျင် သော သက် သေ များ ကို တစ် ခု ပြီး တစ် ခု ဖော် ပြ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို ပို ၍ အ မျက် ထွက် တော် မူ ပြီး အ ပြောင်း အ လဲ၊ အ တိုက် အ ခိုက် များ နှင့် လည်း ကြုံ တွေ့ စေ တော် မူ ၏။

^၁၈ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ ထွက် လာ စေ သ နည်း။ မည် သူ မျှ မ မြင် ရ မီ အ ကျွန်ုပ် သေ ခဲ့ သင့် ပါ ၏။ ^၁၉ သို့ ဖြစ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် သည် တစ် ခါ မျှ မ ရှိ ခဲ့ ဖူး သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ သင်္ချိုင်း သို့ တစ် ခါ တည်း ရောက် သွား မည် ဖြစ် ၏။ ^၂၀ အ ကျွန်ုပ် ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် တို တောင်း သည် မ ဟုတ် လော။ ရပ် တန့် တော် မူ ပါ။ တစ် ခ ဏ လေး ပျော် ရွှင် နိုင် ရန် အ ကျွန်ုပ် တစ် ယောက် တည်း နေ ပါ ရ စေ။ ^၂၁ အ ကျွန်ုပ် သည် မ ကြာ မီ ပြန် လမ်း မ ရှိ မှောင် မိုက် ၍ သေ မင်း အ ရိပ် လွှမ်း မိုး သော ပြည် သို့ သွား ရ ပါ တော့ မည်။ ^၂၂ ပိန်း ပိတ် အောင် မှောင် မိုက် နေ ပြီး သေ မင်း အ ရိပ် ဖုံး လွှမ်း နေ ၍ အ လင်း သည် ပင် အ မှောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် နေ သော ပြည် သို့ ငါ သွား ရ တော့ မည်’ ဟူ ၍ လျှောက် ဆို မည်” ဟု ညည်း ဆို လေ ၏။

10

¹ “My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul. ² I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me. ³ Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked? ⁴ Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees? ⁵ Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years, ⁶ that you inquire after my iniquity, and search after my sin? ⁷ Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.

⁸ “ ‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me. ⁹ Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again? ¹⁰ Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese? ¹¹ You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews. ¹² You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.

¹³ Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you: ¹⁴ if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity. ¹⁵ If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still will not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction. ¹⁶ If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me. ¹⁷ You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.

¹⁸ “ ‘Why, then, have you brought me out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me. ¹⁹ I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave. ²⁰ Aren’t my days few? Stop! Leave me alone, that I may find a little comfort, ²¹ before I go where I will not return from, to the land of darkness and of the shadow of death; ²² the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’ ”

၁၀

^၁ ငါ အ သက် ရှင် ရ သည် ကို ရွံ မုန်း လှ ပြီ။ ငါ ၏ စိတ် ဒုက္ခ ကို ဖွင့် ချ တော့ မည်။ ငါ့ စိတ် ထဲ မှ ခါး သီး မှု ကို ရင် ဖွင့် တော့ မည်။ ^၂ ငါ သည် ဘု ရား သ ခင် အား ‘အ ကျွန်ုပ် ကို အ ပြစ် ရှိ သည် ဟု မ စီ ရင် ပါ နှင့်။ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် အား စွဲ ချက် တင် တော် မူ သည် ကို အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် ဆို တော် မူ ပါ။ ^၃ ဆိုး ယုတ် သော သူ ၏ အ ကြံ ဉာဏ် ကို လက် ခံ ၍ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော သူ ကို နှိပ် စက် ပြီး စွန့် ပစ် ထား သော အ မှု ကို ကိုယ် တော် အ လို ရှိ တော် မူ ပါ သ လော။ ^၄ ကိုယ် တော် ၏ မျက် စိ သည် လူ ၏ မျက် စိ နှင့် တူ သ လော။ လူ တို့ မြင် တတ် သ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် မြင် တော် မူ သ လော။ ^၅ ကိုယ် တော် ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် လူ ၏ နေ့ ရက် တို့ နှင့် တူ သ လော။ ကိုယ် တော် ၏ နှစ် တို့ သည် လူ ၏ နှစ် တို့ နှင့် တူ သ လော။ ^၆ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ အ မှား ကို ရှာ ၍ အ ကျွန်ုပ် ၏ အ ပြစ် ကို စိ စစ် နေ သ လော။ ^၇ အ ကျွန်ုပ် သည် ဆိုး ယုတ် သော သူ မ ဟုတ် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ကိုယ် တော့် လက် မှ ကယ် နုတ် မည့် သူ မ ရှိ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ပါ ၏။

^၈ ကိုယ် တော့် လက် ဖြင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စေ့ စပ် သေ ချာ စွာ ပုံ ‌ဖော် ဖန် ဆင်း တော် မူ ခဲ့ ပါ ၏။ ယ ခု မူ ကား အ ကျွန်ုပ် ကို ဖျက် ဆီး တော် မူ မည် လော။ ^၉ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ရွှံ့ စေး ကဲ့ သို့ ပုံ သွင်း တော် မူ ခဲ့ သည် ကို သ တိ ရ တော် မူ ပါ။ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် ကို မြေ မှုန့် ပြန် ဖြစ် စေ တော် မူ မည် လော။ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို နွား နို့ ကဲ့ သို့ လောင်း ချ ပြီး ဒိန် ခဲ ကဲ့ သို့ ခဲ စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ရေ ပြား နှင့် အ သား တို့ ဖြင့် ဖုံး အုပ် ပြီး အ ရိုး နှင့် အ ရွတ် တို့ ဖြင့် ဖွဲ့ စည်း တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၂ အ ကျွန်ုပ် ကို အ သက် ရှင် စေ တော် မူ ပြီး မေတ္တာ က ရု ဏာ ကို လည်း ပြ တော် မူ ပြီ။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို လည်း ကြည့် ရှု စောင့် ထိန်း တော် မူ ပြီ။

^၁၃ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ၌ ဖြစ် နေ သည့် အ မှု တို့ သည် ကိုယ် တော့် စိတ် ထဲ မှ တိတ် တ ဆိတ် ကြံ စည် ခြင်း များ ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ ၏။ ^၁၄ အ ကျွန်ုပ် အ ပြစ် ပြု မိ လျှင် ကိုယ် တော် မှတ် တော် မူ ပြီး အ ပြစ် မှ ကင်း လွတ် ခွင့် ကို အ ကျွန်ုပ် အား ပေး တော် မူ မည် မ ဟုတ်။ ^၁၅ အ ကျွန်ုပ် ဆိုး ယုတ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် ၌ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ဖြောင့် မတ် လျှင် ပင် ခေါင်း မ မော့ ဝံ့ ဘဲ အ ရှက် ကွဲ လျက် နေ ရ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ခံ ရ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို ကြည့် ရှု လှည့် ပါ။ ^၁၆ ခေါင်း ထောင် မိ လျှင် ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ လိုက် ဖမ်း ၍ အ ကျွန်ုပ် အား ကြောက် မက် ဖွယ် အ မှု ကို ပြ တော် မူ ဦး မည်။ ^၁၇ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဆန့် ကျင် သော သက် သေ များ ကို တစ် ခု ပြီး တစ် ခု ဖော် ပြ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို ပို ၍ အ မျက် ထွက် တော် မူ ပြီး အ ပြောင်း အ လဲ၊ အ တိုက် အ ခိုက် များ နှင့် လည်း ကြုံ တွေ့ စေ တော် မူ ၏။

^၁၈ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ ထွက် လာ စေ သ နည်း။ မည် သူ မျှ မ မြင် ရ မီ အ ကျွန်ုပ် သေ ခဲ့ သင့် ပါ ၏။ ^၁၉ သို့ ဖြစ် လျှင် အ ကျွန်ုပ် သည် တစ် ခါ မျှ မ ရှိ ခဲ့ ဖူး သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ သင်္ချိုင်း သို့ တစ် ခါ တည်း ရောက် သွား မည် ဖြစ် ၏။ ^၂၀ အ ကျွန်ုပ် ၏ နေ့ ရက် တို့ သည် တို တောင်း သည် မ ဟုတ် လော။ ရပ် တန့် တော် မူ ပါ။ တစ် ခ ဏ လေး ပျော် ရွှင် နိုင် ရန် အ ကျွန်ုပ် တစ် ယောက် တည်း နေ ပါ ရ စေ။ ^၂၁ အ ကျွန်ုပ် သည် မ ကြာ မီ ပြန် လမ်း မ ရှိ မှောင် မိုက် ၍ သေ မင်း အ ရိပ် လွှမ်း မိုး သော ပြည် သို့ သွား ရ ပါ တော့ မည်။ ^၂၂ ပိန်း ပိတ် အောင် မှောင် မိုက် နေ ပြီး သေ မင်း အ ရိပ် ဖုံး လွှမ်း နေ ၍ အ လင်း သည် ပင် အ မှောင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် နေ သော ပြည် သို့ ငါ သွား ရ တော့ မည်’ ဟူ ၍ လျှောက် ဆို မည်” ဟု ညည်း ဆို လေ ၏။

10

¹ “My soul is weary of my life. I will give free course to my complaint. I will speak in the bitterness of my soul. ² I will tell God, ‘Do not condemn me. Show me why you contend with me. ³ Is it good to you that you should oppress, that you should despise the work of your hands, and smile on the counsel of the wicked? ⁴ Do you have eyes of flesh? Or do you see as man sees? ⁵ Are your days as the days of mortals, or your years as man’s years, ⁶ that you inquire after my iniquity, and search after my sin? ⁷ Although you know that I am not wicked, there is no one who can deliver out of your hand.

⁸ “ ‘Your hands have framed me and fashioned me altogether, yet you destroy me. ⁹ Remember, I beg you, that you have fashioned me as clay. Will you bring me into dust again? ¹⁰ Haven’t you poured me out like milk, and curdled me like cheese? ¹¹ You have clothed me with skin and flesh, and knit me together with bones and sinews. ¹² You have granted me life and loving kindness. Your visitation has preserved my spirit.

¹³ Yet you hid these things in your heart. I know that this is with you: ¹⁴ if I sin, then you mark me. You will not acquit me from my iniquity. ¹⁵ If I am wicked, woe to me. If I am righteous, I still will not lift up my head, being filled with disgrace, and conscious of my affliction. ¹⁶ If my head is held high, you hunt me like a lion. Again you show yourself powerful to me. ¹⁷ You renew your witnesses against me, and increase your indignation on me. Changes and warfare are with me.

¹⁸ “ ‘Why, then, have you brought me out of the womb? I wish I had given up the spirit, and no eye had seen me. ¹⁹ I should have been as though I had not been. I should have been carried from the womb to the grave. ²⁰ Aren’t my days few? Stop! Leave me alone, that I may find a little comfort, ²¹ before I go where I will not return from, to the land of darkness and of the shadow of death; ²² the land dark as midnight, of the shadow of death, without any order, where the light is as midnight.’ ”