၂၅

^၁ ထို ကာ လ ၌ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ တို့ မီး ခွက် များ ကို ယူ ဆောင် လျက် သ တို့ သား ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် သွား သည့် အ ပျို က ညာ ဆယ် ယောက် နှင့် တူ လိမ့် မည်။ ^၂ ထို သူ တို့ ထဲ မှ ငါး ယောက် သည် မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် ကြ ပြီး ငါး ယောက် သည် ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၃ မိုက် မဲ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ မီး ခွက် ကို ယူ သွား ကြ သော် လည်း မိ မိ တို့ နှင့် အ တူ ဆီ ကို မ ယူ သွား ကြ။ ^၄ ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ မူ ကား မိ မိ တို့ မီး ခွက် နှင့် အ တူ ဆီ ကို ဘူး ထဲ ၌ ယူ သွား ကြ ၏။ ^၅ သ တို့ သား သည် ကြန့် ကြာ နေ သော ကြောင့် သူ တို့ အား လုံး သည် ငိုက် မျဉ်း ၍ အိပ် ပျော် ကြ ၏။

^၆ ည သန်း ခေါင် ၌ ‘ကြည့် ရှု လော့။ သ တို့ သား ရောက် လာ ပြီ။ သူ့ ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် ခဲ့ ကြ လော့’ ဟူ သော အော် ဟစ် သံ ထွက် ပေါ် လာ ရာ၊ ^၇ အ ပျို က ညာ အား လုံး တို့ သည် ထ ၍ မိ မိ တို့ ၏ မီး ခွက် များ ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ မိုက် မဲ သော သူ တို့ က ‘ငါ တို့ မီး ခွက် များ မီး ငြိမ်း တော့ မည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ ဆီ အ ချို့ ကို ငါ တို့ အား ပေး ကြ ပါ’ ဟု ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ ကို ပြော ကြ ၏။ ^၉ သို့ သော် ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ က ‘ထို သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ အ တွက် လုံ လောက် မည် မ ဟုတ် ပါ။ ဆီ ရောင်း သော သူ တို့ ထံ သို့ သာ သွား ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် ဝယ် ယူ ကြ ပါ’ ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၁၀ သူ တို့ သွား ၍ ဝယ် နေ ကြ စဉ် သ တို့ သား ရောက် လာ သ ဖြင့် အ သင့် ရှိ နေ သော သူ တို့ သည် သ တို့ သား နှင့် အ တူ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဝင် ကြ ၏။ ထို အ ခါ တံ ခါး ကို ပိတ် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ခြား သော အ ပျို က ညာ တို့ သည် လည်း ရောက် လာ ၍ ‘အ ရှင်၊ အ ရှင်၊ ကျွန် မ တို့ အား တံ ခါး ဖွင့် ပေး ပါ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် သ တို့ သား က ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ သင် တို့ ကို ငါ မ သိ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၁၃ သို့ ဖြစ် ၍ သ တိ နှင့် စောင့် နေ ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ့ ရက် နှင့် ထို အ ချိန် နာ ရီ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လူ့ သား ကြွ လာ မည့် နေ့ ရက် နှင့် အ ချိန် နာ ရီ ကို'။ သင် တို့ မ သိ ကြ။

^၁၄ ဤ သည် ကား ခ ရီး ထွက် မည့် လူ တစ် ဦး သည် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို ခေါ် ၍ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို သူ တို့ အား အပ် နှင်း ခဲ့ သည် နှင့် တူ ၏။ ^၁၅ သူ သည် အ စေ အ ပါး အ သီး သီး တို့ အား သူ တို့ ၏ အ ရည် အ ချင်း နှင့် အ ညီ တစ် ဦး ကို ငါး တာ လန်၊ ဒေ နာ ရိ ခြောက် ထောင် နှင့် ညီ မျှ သော ငွေ။ (ဒေ နာ ရိ = နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။) အ ခြား တစ် ဦး ကို နှစ် တာ လန် နှင့် နောက် တစ် ဦး ကို တစ် တာ လန် စ သည် ဖြင့် ပေး အပ် ပြီး လျှင် ခ ရီး ထွက် လေ ၏။

^၁၆ ငါး တာ လန် ရ သော သူ သည် ချက် ချင်း သွား ၍ ထို ငွေ များ ဖြင့် ကုန် သွယ် လျက် နောက် ထပ် ငါး တာ လန် အ မြတ် ရ လေ ၏။ ^၁၇ ထို နည်း တူ နှစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း နောက် ထပ် နှစ် တာ လန် အ မြတ် ရ လေ ၏။ ^၁၈ တစ် တာ လန် ရ သော သူ မူ ကား သွား ၍ မြေ ၌ တွင်း တူး ကာ မိ မိ သ ခင် ၏ ငွေ ကို ဝှက် ထား လေ ၏။

^၁၉ ကာ လ အ တန် ကြာ ပြီး နောက် ထို အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သ ခင် သည် ပြန် လာ ၍ သူ တို့ နှင့် စာ ရင်း ရှင်း လေ ၏။

^၂၀ ထို အ ခါ ငါး တာ လန် ရ သော သူ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ နောက် ထပ် ငါး တာ လန် ကို ဆက် သ ကာ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ငါး တာ လန် အပ် နှင်း ခဲ့ ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် နောက် ထပ် ငါး တာ လန် အ မြတ် ရ ပြီ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ကောင်း လေ စွ။ သစ္စာ ရှိ သော အ စေ အ ပါး ကောင်း၊ သင် သည် အ နည်း ငယ် သော အ ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ၏။ များ စွာ သော အ ရာ တို့ ကို သင့် အား ကြီး ကြပ် စောင့် ရှောက် စေ မည်။ သင့် သ ခင် ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ၌ ပါ ဝင် ဆင် နွှဲ လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၂ နှစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း ချဉ်း ကပ် ၍ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား နှစ် တာ လန် အပ် နှင်း ခဲ့ ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် နောက် ထပ် နှစ် တာ လန် အ မြတ် ရ ပါ ပြီ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၃ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ကောင်း လေ စွ။ သစ္စာ ရှိ သော အ စေ အ ပါး ကောင်း၊ သင် သည် အ နည်း ငယ် သော အ ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ၏။ များ စွာ သော အ ရာ တို့ ကို သင့် အား ကြီး ကြပ် စောင့် ရှောက် စေ မည်။ သင့် သ ခင် ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ၌ ပါ ဝင် ဆင် နွှဲ လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၄ တစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း ချဉ်း ကပ် ၍ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် မိ မိ မ စိုက် ပျိုး သည့် နေ ရာ မှ ရိတ် သိမ်း ပြီး မိ မိ မ ကြဲ ဖြန့် သည့်‌ နေ ရာ မှ စု သိမ်း တတ် သည့် ခက် ထန် သော သူ ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ သည်။ ^၂၅ ထို့ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သည် ကြောက် သ ဖြင့် သွား ၍ သ ခင် ၏ ငွေ ကို တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တာ လန် ကို'။ မြေ ၌ ဝှက် ထား ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ သ ခင် ၏ ဥစ္စာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၆ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ဆိုး ညစ် ၍ ပျင်း ရိ သော အ စေ အ ပါး၊ ငါ သည် မ စိုက် ပျိုး သည့် နေ ရာ မှ ရိတ် သိမ်း ပြီး မကြဲ ဖြန့် သည့် နေ ရာ မှ စု သိမ်း တတ် ကြောင်း သင် သိ သည် မှန် လျှင်၊ ^၂၇ ငါ ၏ ငွေ ကို ငွေ တိုး ‌ပေး သူ လက် ၌ အပ် ထား သင့် ၏။ သို့ ပြု လျှင် ငါ ပြန် လာ သော အ ခါ ငါ ၏ ငွေ ကို အ တိုး နှင့် တ ကွ ရ ရှိ ခဲ့ ပေ လိမ့် မည်။ ^၂၈ ထို့ ကြောင့် တစ် တာ လန် ကို သူ့ ထံ မှ ယူ ၍ ဆယ် တာ လန် ရှိ သော သူ အား ပေး ကြ လော့။ ^၂၉ အ ကြောင်း မူ ကား ရှိ သော သူ တိုင်း အား ထပ် ၍ ပေး သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။ မ ရှိ သော သူ ထံ မှ မူ ကား သူ ၌ ရှိ သော အ ရာ ကို ပင် သိမ်း ယူ လိမ့် မည်။ ^၃၀ အ ကျိုး မ ပြု သော ဤ အ စေ အ ပါး ကို ကား အ ပြင် ဘက် အ မှောင် ထဲ သို့ နှင် ထုတ် ကြ လော့။ ထို နေ ရာ ၌ ငို ကြွေး ခြင်း နှင့် အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ လိမ့် မည်’ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၁ လူ့ သား သည် မိ မိ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ကို ဆောင် လျက် ကောင်း ကင် တ မန် အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ကြွ လာ သော အ ခါ ဘုန်း အ သ ရေ နှင့် ပြည့် စုံ သော မိ မိ ၏ ပလ္လင် ပေါ် ၌ ထိုင် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၃၂ ထို အ ခါ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကို ရှေ့ တော် ၌ စု ဝေး စေ ကြ လိမ့် မည်။ ထို့ နောက် သိုး ထိန်း သည် သိုး တို့ ကို ဆိတ် တို့ နှင့် သီး ခြား ခွဲ ထား သ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး သီး ခြား ခွဲ ထား ကာ၊ ^၃၃ သိုး များ ကို မိ မိ ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ လည်း ကောင်း၊ ဆိတ် များ ကို လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ လည်း ကောင်း ထား တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၄ ထို့ နောက် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား ‘ငါ့ ခ မည်း တော် ထံ မှ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ သော သူ တို့၊ ကမ္ဘာ တည် က တည်း က သင် တို့ အ တွက် ပြင် ဆင် ထား သော နိုင် ငံ တော် ကို လာ ၍ အ မွေ ဆက် ခံ ကြ လော့။ ^၃၅ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဆာ လောင် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စား စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် ရေ ငတ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို သောက် စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြို ဆို လက် ခံ ကြ ၏။ ^၃၆ ငါ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဝတ် စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် သော အခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြည့် ရှု ကြ ၏။ ငါ သည် ထောင် ကျ သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၇ ထို အ ခါ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ က ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် ဆာ လောင် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ကျွေး မွေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ သို့ မ ဟုတ် ရေ ငတ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ သောက် စ ရာ ‌ပေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ ^၃၈ မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ကြို ဆို လက် ခံ ခဲ့ ပါ သ နည်း။ သို့ မ ဟုတ် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ဝတ် စ ရာ ပေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ ^၃၉ မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် နာ မ ကျန်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ထောင် ကျ တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ၍ ကိုယ် တော် ထံ လာ ခဲ့ ပါ သ နည်း’ ဟု မင်း ကြီး အား ပြန် လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၀ မင်း ကြီး က လည်း ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ငါ ၏ ဤ ညီ အစ် ကို တို့ တွင် အ ငယ် ဆုံး သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး တစ် ယောက် အား သင် တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ သည် ငါ့ ကို ပြု ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏’ ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၄၁ ထို့ နောက် မင်း ကြီး သည် လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား လည်း ‘ကျိန် ဆဲ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့၊ ငါ့ ထံ မှ ထွက် ခွာ ၍ မာရ် နတ် နှင့် သူ ၏ စေ တ မန် များ အ တွက် ပြင် ဆင် ထား သော ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ သွား ကြ လော့။ ^၄၂ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဆာ လောင် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စား စ ရာ မ ပေး ကြ။ ငါ သည် ရေ ငတ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို သောက် စ ရာ မ ပေး ကြ။ ^၄၃ ငါ သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြို ဆို လက် ခံ ခြင်း မ ရှိ ကြ။ ငါ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဝတ် စ ရာ မ ပေး ကြ။ ငါ သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် သော အ ခါ နှင့် ထောင် ကျ သော အ ခါ တွင် လည်း သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မ ကြည့် ရှု ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၄၄ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် လည်း ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် ဆာ လောင် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ငတ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ နာ မ ကျန်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ထောင် ကျ တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ၍ ကိုယ် တော် ကို မ လုပ် ကျွေး မ ပြု စု ဘဲ နေ ကြ သ နည်း’ ဟု ပြန် လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၅ မင်း ကြီး က လည်း ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ဤ အ ငယ် ဆုံး သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး တစ် ယောက် အား သင် တို့ မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သည် ငါ့ ကို မ ပြု ခြင်း ဖြစ် ၏’ ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၄၆ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ အ ပြစ် ဒဏ် ခံ ရာ သို့ သွား ကြ လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ရာ သို့ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

25

¹ “Then the Kingdom of Heaven will be like ten virgins who took their lamps and went out to meet the bridegroom. ² Five of them were foolish, and five were wise. ³ Those who were foolish, when they took their lamps, took no oil with them, ⁴ but the wise took oil in their vessels with their lamps. ⁵ Now while the bridegroom delayed, they all slumbered and slept.

⁶ But at midnight there was a cry, ‘Behold! The bridegroom is coming! Come out to meet him!’ ⁷ Then all those virgins arose, and trimmed their lamps. The end of the wick of an oil lamp needs to be cut off periodically to avoid having it become clogged with carbon deposits. The wick height is also adjusted so that the flame burns evenly and gives good light without producing a lot of smoke. ⁸ The foolish said to the wise, ‘Give us some of your oil, for our lamps are going out.’ ⁹ But the wise answered, saying, ‘What if there isn’t enough for us and you? You go rather to those who sell, and buy for yourselves.’

¹⁰ While they went away to buy, the bridegroom came, and those who were ready went in with him to the wedding feast, and the door was shut. ¹¹ Afterward the other virgins also came, saying, ‘Lord, Lord, open to us.’ ¹² But he answered, ‘Most certainly I tell you, I don’t know you.’ ¹³ Watch therefore, for you don’t know the day nor the hour in which the Son of Man is coming.

¹⁴ “For it is like a man going into another country, who called his own servants and entrusted his goods to them. ¹⁵ To one he gave five talents, A talent is about 30 kilograms or 66 pounds (usually used to weigh silver unless otherwise specified) to another two, to another one, to each according to his own ability. Then he went on his journey.

¹⁶ Immediately he who received the five talents went and traded with them, and made another five talents. ¹⁷ In the same way, he also who got the two gained another two. ¹⁸ But he who received the one talent went away and dug in the earth and hid his lord’s money.

¹⁹ “Now after a long time the lord of those servants came, and settled accounts with them.

²⁰ He who received the five talents came and brought another five talents, saying, ‘Lord, you delivered to me five talents. Behold, I have gained another five talents in addition to them.’ ²¹ “His lord said to him, ‘Well done, good and faithful servant. You have been faithful over a few things, I will set you over many things. Enter into the joy of your lord.’

²² “He also who got the two talents came and said, ‘Lord, you delivered to me two talents. Behold, I have gained another two talents in addition to them.’ ²³ “His lord said to him, ‘Well done, good and faithful servant. You have been faithful over a few things. I will set you over many things. Enter into the joy of your lord.’

²⁴ “He also who had received the one talent came and said, ‘Lord, I knew you that you are a hard man, reaping where you didn’t sow, and gathering where you didn’t scatter. ²⁵ I was afraid, and went away and hid your talent in the earth. Behold, you have what is yours.’ ²⁶ “But his lord answered him, ‘You wicked and slothful servant. You knew that I reap where I didn’t sow, and gather where I didn’t scatter. ²⁷ You ought therefore to have deposited my money with the bankers, and at my coming I should have received back my own with interest. ²⁸ Take away therefore the talent from him and give it to him who has the ten talents. ²⁹ For to everyone who has will be given, and he will have abundance, but from him who doesn’t have, even that which he has will be taken away. ³⁰ Throw out the unprofitable servant into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’

³¹ “But when the Son of Man comes in his glory, and all the holy angels with him, then he will sit on the throne of his glory. ³² Before him all the nations will be gathered, and he will separate them one from another, as a shepherd separates the sheep from the goats. ³³ He will set the sheep on his right hand, but the goats on the left.

³⁴ Then the King will tell those on his right hand, ‘Come, blessed of my Father, inherit the Kingdom prepared for you from the foundation of the world; ³⁵ for I was hungry and you gave me food to eat. I was thirsty and you gave me drink. I was a stranger and you took me in. ³⁶ I was naked and you clothed me. I was sick and you visited me. I was in prison and you came to me.’

³⁷ “Then the righteous will answer him, saying, ‘Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you a drink? ³⁸ When did we see you as a stranger and take you in, or naked and clothe you? ³⁹ When did we see you sick or in prison and come to you?’ ⁴⁰ “The King will answer them, ‘Most certainly I tell you, because you did it to one of the least of these my brothers, The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. you did it to me.’

⁴¹ Then he will say also to those on the left hand, ‘Depart from me, you cursed, into the eternal fire which is prepared for the devil and his angels; ⁴² for I was hungry, and you didn’t give me food to eat; I was thirsty, and you gave me no drink; ⁴³ I was a stranger, and you didn’t take me in; naked, and you didn’t clothe me; sick, and in prison, and you didn’t visit me.’

⁴⁴ “Then they will also answer, saying, ‘Lord, when did we see you hungry, or thirsty, or a stranger, or naked, or sick, or in prison, and didn’t help you?’ ⁴⁵ “Then he will answer them, saying, ‘Most certainly I tell you, because you didn’t do it to one of the least of these, you didn’t do it to me.’ ⁴⁶ These will go away into eternal punishment, but the righteous into eternal life.”

၂၅

^၁ ထို ကာ လ ၌ ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ တို့ မီး ခွက် များ ကို ယူ ဆောင် လျက် သ တို့ သား ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် သွား သည့် အ ပျို က ညာ ဆယ် ယောက် နှင့် တူ လိမ့် မည်။ ^၂ ထို သူ တို့ ထဲ မှ ငါး ယောက် သည် မိုက် မဲ သော သူ ဖြစ် ကြ ပြီး ငါး ယောက် သည် ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၃ မိုက် မဲ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ မီး ခွက် ကို ယူ သွား ကြ သော် လည်း မိ မိ တို့ နှင့် အ တူ ဆီ ကို မ ယူ သွား ကြ။ ^၄ ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ မူ ကား မိ မိ တို့ မီး ခွက် နှင့် အ တူ ဆီ ကို ဘူး ထဲ ၌ ယူ သွား ကြ ၏။ ^၅ သ တို့ သား သည် ကြန့် ကြာ နေ သော ကြောင့် သူ တို့ အား လုံး သည် ငိုက် မျဉ်း ၍ အိပ် ပျော် ကြ ၏။

^၆ ည သန်း ခေါင် ၌ ‘ကြည့် ရှု လော့။ သ တို့ သား ရောက် လာ ပြီ။ သူ့ ကို ကြို ဆို ရန် ထွက် ခဲ့ ကြ လော့’ ဟူ သော အော် ဟစ် သံ ထွက် ပေါ် လာ ရာ၊ ^၇ အ ပျို က ညာ အား လုံး တို့ သည် ထ ၍ မိ မိ တို့ ၏ မီး ခွက် များ ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။ ^၈ ထို အ ခါ မိုက် မဲ သော သူ တို့ က ‘ငါ တို့ မီး ခွက် များ မီး ငြိမ်း တော့ မည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ၏ ဆီ အ ချို့ ကို ငါ တို့ အား ပေး ကြ ပါ’ ဟု ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ ကို ပြော ကြ ၏။ ^၉ သို့ သော် ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ က ‘ထို သို့ ပြု လျှင် သင် တို့ နှင့် ငါ တို့ အ တွက် လုံ လောက် မည် မ ဟုတ် ပါ။ ဆီ ရောင်း သော သူ တို့ ထံ သို့ သာ သွား ၍ မိ မိ တို့ အ တွက် ဝယ် ယူ ကြ ပါ’ ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၁၀ သူ တို့ သွား ၍ ဝယ် နေ ကြ စဉ် သ တို့ သား ရောက် လာ သ ဖြင့် အ သင့် ရှိ နေ သော သူ တို့ သည် သ တို့ သား နှင့် အ တူ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဝင် ကြ ၏။ ထို အ ခါ တံ ခါး ကို ပိတ် ကြ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ခြား သော အ ပျို က ညာ တို့ သည် လည်း ရောက် လာ ၍ ‘အ ရှင်၊ အ ရှင်၊ ကျွန် မ တို့ အား တံ ခါး ဖွင့် ပေး ပါ’ ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၂ သို့ သော် သ တို့ သား က ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ သင် တို့ ကို ငါ မ သိ’ ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၁၃ သို့ ဖြစ် ၍ သ တိ နှင့် စောင့် နေ ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို နေ့ ရက် နှင့် ထို အ ချိန် နာ ရီ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လူ့ သား ကြွ လာ မည့် နေ့ ရက် နှင့် အ ချိန် နာ ရီ ကို'။ သင် တို့ မ သိ ကြ။

^၁၄ ဤ သည် ကား ခ ရီး ထွက် မည့် လူ တစ် ဦး သည် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို ခေါ် ၍ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို သူ တို့ အား အပ် နှင်း ခဲ့ သည် နှင့် တူ ၏။ ^၁၅ သူ သည် အ စေ အ ပါး အ သီး သီး တို့ အား သူ တို့ ၏ အ ရည် အ ချင်း နှင့် အ ညီ တစ် ဦး ကို ငါး တာ လန်၊ ဒေ နာ ရိ ခြောက် ထောင် နှင့် ညီ မျှ သော ငွေ။ (ဒေ နာ ရိ = နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။) အ ခြား တစ် ဦး ကို နှစ် တာ လန် နှင့် နောက် တစ် ဦး ကို တစ် တာ လန် စ သည် ဖြင့် ပေး အပ် ပြီး လျှင် ခ ရီး ထွက် လေ ၏။

^၁၆ ငါး တာ လန် ရ သော သူ သည် ချက် ချင်း သွား ၍ ထို ငွေ များ ဖြင့် ကုန် သွယ် လျက် နောက် ထပ် ငါး တာ လန် အ မြတ် ရ လေ ၏။ ^၁၇ ထို နည်း တူ နှစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း နောက် ထပ် နှစ် တာ လန် အ မြတ် ရ လေ ၏။ ^၁၈ တစ် တာ လန် ရ သော သူ မူ ကား သွား ၍ မြေ ၌ တွင်း တူး ကာ မိ မိ သ ခင် ၏ ငွေ ကို ဝှက် ထား လေ ၏။

^၁၉ ကာ လ အ တန် ကြာ ပြီး နောက် ထို အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သ ခင် သည် ပြန် လာ ၍ သူ တို့ နှင့် စာ ရင်း ရှင်း လေ ၏။

^၂၀ ထို အ ခါ ငါး တာ လန် ရ သော သူ သည် ချဉ်း ကပ် ၍ နောက် ထပ် ငါး တာ လန် ကို ဆက် သ ကာ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား ငါး တာ လန် အပ် နှင်း ခဲ့ ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် နောက် ထပ် ငါး တာ လန် အ မြတ် ရ ပြီ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၁ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ကောင်း လေ စွ။ သစ္စာ ရှိ သော အ စေ အ ပါး ကောင်း၊ သင် သည် အ နည်း ငယ် သော အ ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ၏။ များ စွာ သော အ ရာ တို့ ကို သင့် အား ကြီး ကြပ် စောင့် ရှောက် စေ မည်။ သင့် သ ခင် ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ၌ ပါ ဝင် ဆင် နွှဲ လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၂ နှစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း ချဉ်း ကပ် ၍ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် အ ကျွန်ုပ် အား နှစ် တာ လန် အပ် နှင်း ခဲ့ ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ အ ကျွန်ုပ် သည် နောက် ထပ် နှစ် တာ လန် အ မြတ် ရ ပါ ပြီ’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၃ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ကောင်း လေ စွ။ သစ္စာ ရှိ သော အ စေ အ ပါး ကောင်း၊ သင် သည် အ နည်း ငယ် သော အ ရာ ၌ သစ္စာ ရှိ ၏။ များ စွာ သော အ ရာ တို့ ကို သင့် အား ကြီး ကြပ် စောင့် ရှောက် စေ မည်။ သင့် သ ခင် ၏ ဝမ်း မြောက် ခြင်း ၌ ပါ ဝင် ဆင် နွှဲ လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၄ တစ် တာ လန် ရ သော သူ သည် လည်း ချဉ်း ကပ် ၍ ‘သ ခင်၊ သ ခင် သည် မိ မိ မ စိုက် ပျိုး သည့် နေ ရာ မှ ရိတ် သိမ်း ပြီး မိ မိ မ ကြဲ ဖြန့် သည့်‌ နေ ရာ မှ စု သိမ်း တတ် သည့် ခက် ထန် သော သူ ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် သိ ပါ သည်။ ^၂၅ ထို့ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် သည် ကြောက် သ ဖြင့် သွား ၍ သ ခင် ၏ ငွေ ကို တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တာ လန် ကို'။ မြေ ၌ ဝှက် ထား ပါ သည်။ ကြည့် ပါ။ သ ခင် ၏ ဥစ္စာ ရှိ ပါ သည်’ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၂၆ သူ ၏ သ ခင် က လည်း ‘ဆိုး ညစ် ၍ ပျင်း ရိ သော အ စေ အ ပါး၊ ငါ သည် မ စိုက် ပျိုး သည့် နေ ရာ မှ ရိတ် သိမ်း ပြီး မကြဲ ဖြန့် သည့် နေ ရာ မှ စု သိမ်း တတ် ကြောင်း သင် သိ သည် မှန် လျှင်၊ ^၂၇ ငါ ၏ ငွေ ကို ငွေ တိုး ‌ပေး သူ လက် ၌ အပ် ထား သင့် ၏။ သို့ ပြု လျှင် ငါ ပြန် လာ သော အ ခါ ငါ ၏ ငွေ ကို အ တိုး နှင့် တ ကွ ရ ရှိ ခဲ့ ပေ လိမ့် မည်။ ^၂၈ ထို့ ကြောင့် တစ် တာ လန် ကို သူ့ ထံ မှ ယူ ၍ ဆယ် တာ လန် ရှိ သော သူ အား ပေး ကြ လော့။ ^၂၉ အ ကြောင်း မူ ကား ရှိ သော သူ တိုင်း အား ထပ် ၍ ပေး သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ လိမ့် မည်။ မ ရှိ သော သူ ထံ မှ မူ ကား သူ ၌ ရှိ သော အ ရာ ကို ပင် သိမ်း ယူ လိမ့် မည်။ ^၃၀ အ ကျိုး မ ပြု သော ဤ အ စေ အ ပါး ကို ကား အ ပြင် ဘက် အ မှောင် ထဲ သို့ နှင် ထုတ် ကြ လော့။ ထို နေ ရာ ၌ ငို ကြွေး ခြင်း နှင့် အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ လိမ့် မည်’ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၁ လူ့ သား သည် မိ မိ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ကို ဆောင် လျက် ကောင်း ကင် တ မန် အ ပေါင်း တို့ နှင့် တ ကွ ကြွ လာ သော အ ခါ ဘုန်း အ သ ရေ နှင့် ပြည့် စုံ သော မိ မိ ၏ ပလ္လင် ပေါ် ၌ ထိုင် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၃၂ ထို အ ခါ လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ ကို ရှေ့ တော် ၌ စု ဝေး စေ ကြ လိမ့် မည်။ ထို့ နောက် သိုး ထိန်း သည် သိုး တို့ ကို ဆိတ် တို့ နှင့် သီး ခြား ခွဲ ထား သ ကဲ့ သို့ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို တစ် ဦး နှင့် တစ် ဦး သီး ခြား ခွဲ ထား ကာ၊ ^၃၃ သိုး များ ကို မိ မိ ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ လည်း ကောင်း၊ ဆိတ် များ ကို လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ လည်း ကောင်း ထား တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၄ ထို့ နောက် မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား ‘ငါ့ ခ မည်း တော် ထံ မှ ကောင်း ချီး မင်္ဂ လာ ခံ စား ရ သော သူ တို့၊ ကမ္ဘာ တည် က တည်း က သင် တို့ အ တွက် ပြင် ဆင် ထား သော နိုင် ငံ တော် ကို လာ ၍ အ မွေ ဆက် ခံ ကြ လော့။ ^၃၅ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဆာ လောင် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စား စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် ရေ ငတ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို သောက် စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြို ဆို လက် ခံ ကြ ၏။ ^၃၆ ငါ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဝတ် စ ရာ ပေး ကြ ၏။ ငါ သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် သော အခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြည့် ရှု ကြ ၏။ ငါ သည် ထောင် ကျ သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၃၇ ထို အ ခါ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ က ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် ဆာ လောင် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ကျွေး မွေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ သို့ မ ဟုတ် ရေ ငတ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ သောက် စ ရာ ‌ပေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ ^၃၈ မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ကြို ဆို လက် ခံ ခဲ့ ပါ သ နည်း။ သို့ မ ဟုတ် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို မြင် ၍ ဝတ် စ ရာ ပေး ခဲ့ ပါ သ နည်း။ ^၃၉ မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် နာ မ ကျန်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ထောင် ကျ တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ၍ ကိုယ် တော် ထံ လာ ခဲ့ ပါ သ နည်း’ ဟု မင်း ကြီး အား ပြန် လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၀ မင်း ကြီး က လည်း ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ငါ ၏ ဤ ညီ အစ် ကို တို့ တွင် အ ငယ် ဆုံး သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး တစ် ယောက် အား သင် တို့ ပြု ခဲ့ သ မျှ သည် ငါ့ ကို ပြု ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် ၏’ ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၄၁ ထို့ နောက် မင်း ကြီး သည် လက် ဝဲ တော် ဘက် ၌ ရှိ သော သူ တို့ အား လည်း ‘ကျိန် ဆဲ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့၊ ငါ့ ထံ မှ ထွက် ခွာ ၍ မာရ် နတ် နှင့် သူ ၏ စေ တ မန် များ အ တွက် ပြင် ဆင် ထား သော ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ သွား ကြ လော့။ ^၄၂ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် ဆာ လောင် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို စား စ ရာ မ ပေး ကြ။ ငါ သည် ရေ ငတ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို သောက် စ ရာ မ ပေး ကြ။ ^၄၃ ငါ သည် သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ကြို ဆို လက် ခံ ခြင်း မ ရှိ ကြ။ ငါ သည် အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် သော အ ခါ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို ဝတ် စ ရာ မ ပေး ကြ။ ငါ သည် နာ မ ကျန်း ဖြစ် သော အ ခါ နှင့် ထောင် ကျ သော အ ခါ တွင် လည်း သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မ ကြည့် ရှု ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၄၄ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် လည်း ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် မည် သည့် အ ခါ တွင် ကိုယ် တော် ဆာ လောင် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ရေ ငတ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ သူ စိမ်း ဧည့် သည် ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ နာ မ ကျန်း ဖြစ် တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း၊ ထောင် ကျ တော် မူ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် ၍ ကိုယ် တော် ကို မ လုပ် ကျွေး မ ပြု စု ဘဲ နေ ကြ သ နည်း’ ဟု ပြန် လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ ^၄၅ မင်း ကြီး က လည်း ‘သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ ဤ အ ငယ် ဆုံး သော သူ တို့ ထဲ မှ တစ် ဦး တစ် ယောက် အား သင် တို့ မ ပြု ခဲ့ သ မျှ သည် ငါ့ ကို မ ပြု ခြင်း ဖြစ် ၏’ ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၄၆ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ အ ပြစ် ဒဏ် ခံ ရာ သို့ သွား ကြ လိမ့် မည်။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် ရာ သို့ သွား ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

25

¹ “Then the Kingdom of Heaven will be like ten virgins who took their lamps and went out to meet the bridegroom. ² Five of them were foolish, and five were wise. ³ Those who were foolish, when they took their lamps, took no oil with them, ⁴ but the wise took oil in their vessels with their lamps. ⁵ Now while the bridegroom delayed, they all slumbered and slept.

⁶ But at midnight there was a cry, ‘Behold! The bridegroom is coming! Come out to meet him!’ ⁷ Then all those virgins arose, and trimmed their lamps. The end of the wick of an oil lamp needs to be cut off periodically to avoid having it become clogged with carbon deposits. The wick height is also adjusted so that the flame burns evenly and gives good light without producing a lot of smoke. ⁸ The foolish said to the wise, ‘Give us some of your oil, for our lamps are going out.’ ⁹ But the wise answered, saying, ‘What if there isn’t enough for us and you? You go rather to those who sell, and buy for yourselves.’

¹⁰ While they went away to buy, the bridegroom came, and those who were ready went in with him to the wedding feast, and the door was shut. ¹¹ Afterward the other virgins also came, saying, ‘Lord, Lord, open to us.’ ¹² But he answered, ‘Most certainly I tell you, I don’t know you.’ ¹³ Watch therefore, for you don’t know the day nor the hour in which the Son of Man is coming.

¹⁴ “For it is like a man going into another country, who called his own servants and entrusted his goods to them. ¹⁵ To one he gave five talents, A talent is about 30 kilograms or 66 pounds (usually used to weigh silver unless otherwise specified) to another two, to another one, to each according to his own ability. Then he went on his journey.

¹⁶ Immediately he who received the five talents went and traded with them, and made another five talents. ¹⁷ In the same way, he also who got the two gained another two. ¹⁸ But he who received the one talent went away and dug in the earth and hid his lord’s money.

¹⁹ “Now after a long time the lord of those servants came, and settled accounts with them.

²⁰ He who received the five talents came and brought another five talents, saying, ‘Lord, you delivered to me five talents. Behold, I have gained another five talents in addition to them.’ ²¹ “His lord said to him, ‘Well done, good and faithful servant. You have been faithful over a few things, I will set you over many things. Enter into the joy of your lord.’

²² “He also who got the two talents came and said, ‘Lord, you delivered to me two talents. Behold, I have gained another two talents in addition to them.’ ²³ “His lord said to him, ‘Well done, good and faithful servant. You have been faithful over a few things. I will set you over many things. Enter into the joy of your lord.’

²⁴ “He also who had received the one talent came and said, ‘Lord, I knew you that you are a hard man, reaping where you didn’t sow, and gathering where you didn’t scatter. ²⁵ I was afraid, and went away and hid your talent in the earth. Behold, you have what is yours.’ ²⁶ “But his lord answered him, ‘You wicked and slothful servant. You knew that I reap where I didn’t sow, and gather where I didn’t scatter. ²⁷ You ought therefore to have deposited my money with the bankers, and at my coming I should have received back my own with interest. ²⁸ Take away therefore the talent from him and give it to him who has the ten talents. ²⁹ For to everyone who has will be given, and he will have abundance, but from him who doesn’t have, even that which he has will be taken away. ³⁰ Throw out the unprofitable servant into the outer darkness, where there will be weeping and gnashing of teeth.’

³¹ “But when the Son of Man comes in his glory, and all the holy angels with him, then he will sit on the throne of his glory. ³² Before him all the nations will be gathered, and he will separate them one from another, as a shepherd separates the sheep from the goats. ³³ He will set the sheep on his right hand, but the goats on the left.

³⁴ Then the King will tell those on his right hand, ‘Come, blessed of my Father, inherit the Kingdom prepared for you from the foundation of the world; ³⁵ for I was hungry and you gave me food to eat. I was thirsty and you gave me drink. I was a stranger and you took me in. ³⁶ I was naked and you clothed me. I was sick and you visited me. I was in prison and you came to me.’

³⁷ “Then the righteous will answer him, saying, ‘Lord, when did we see you hungry and feed you, or thirsty and give you a drink? ³⁸ When did we see you as a stranger and take you in, or naked and clothe you? ³⁹ When did we see you sick or in prison and come to you?’ ⁴⁰ “The King will answer them, ‘Most certainly I tell you, because you did it to one of the least of these my brothers, The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. you did it to me.’

⁴¹ Then he will say also to those on the left hand, ‘Depart from me, you cursed, into the eternal fire which is prepared for the devil and his angels; ⁴² for I was hungry, and you didn’t give me food to eat; I was thirsty, and you gave me no drink; ⁴³ I was a stranger, and you didn’t take me in; naked, and you didn’t clothe me; sick, and in prison, and you didn’t visit me.’

⁴⁴ “Then they will also answer, saying, ‘Lord, when did we see you hungry, or thirsty, or a stranger, or naked, or sick, or in prison, and didn’t help you?’ ⁴⁵ “Then he will answer them, saying, ‘Most certainly I tell you, because you didn’t do it to one of the least of these, you didn’t do it to me.’ ⁴⁶ These will go away into eternal punishment, but the righteous into eternal life.”