၂၂

^၁ တစ် ဖန် ယေ ရှု သည် ပုံ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် သူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂ “ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ သား အ တွက် မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ကျင်း ပ သော ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် တူ ၏။ ^၃ သူ သည် ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ခေါ် လာ ရန် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို စေ လွှတ် သော် လည်း သူ တို့ သည် မ လာ လို ကြ ပေ။ ^၄ တစ် ဖန် သူ သည် အ ခြား သော အ စေ အ ပါး တို့ အား ‘ငါ ၏ ဧည့် ခံ ပွဲ ကို ငါ ပြင် ဆင် ထား ပြီ။ ငါ ၏ နွား လား နှင့် ဆူ ဖြိုး သော တိ ရစ္ဆာန် များ ကို သတ် ပြီး ပြီ။ အား လုံး အ ဆင် သင့် ဖြစ် ပြီ။ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ကြွ ကြ ပါ ဟု ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ ကို ပြော ကြ လော့’ ဟူ ၍ မှာ ကြား လျက် စေ လွှတ် လေ ၏။

^၅ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဂ ရု မ စိုက် ကြ ဘဲ တစ် ဦး သည် မိ မိ လယ် သို့ လည်း ကောင်း၊ အ ခြား တစ် ဦး သည် မိ မိ ကုန် သွယ် ရာ သို့ လည်း ကောင်း သွား ကြ ၏။ ^၆ အ ခြား သော သူ တို့ မူ ကား ဘု ရင် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို ဖမ်း ဆီး လျက် နှိပ် စက် ကာ သတ် ဖြတ် ကြ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ ဘု ရင် သည် အ မျက် ထွက် ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကြား လျှင် အ မျက် ထွက် ၍'။ သူ ၏ စစ် သား များ ကို စေ လွှတ် ကာ ထို လူ သတ် သ မား တို့ ကို ဖျက် ဆီး ‌စေ ပြီး သူ တို့ ၏ မြို့ ကို မီး ရှို့ စေ ၏။

^၈ ထို့ နောက် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား ‘မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သည် အ ဆင် သင့် ဖြစ် သော် လည်း ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ သည် မ ထိုက် တန် ကြ သော ကြောင့်၊ ^၉ လမ်း ဆုံ လမ်း ခွ များ သို့ သွား ၍ တွေ့ သ မျှ သော သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဖိတ် ခေါ် ကြ ‌လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လမ်း များ သို့ သွား ၍ လူ ဆိုး ဖြစ် စေ၊ လူ ကောင်း ဖြစ် စေ တွေ့ သ မျှ သော သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ ကြ သ ဖြင့် မင်္ဂလာ ဆောင် ပွဲ သည် ဧည့် သည် များ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'စား ပွဲ ၌ လျောင်း နေ သူ များ'။ နှင့် ပြည့် သွား လေ ၏။

^၁၁ ဘု ရင် သည် ဧည့် သည် များ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'စား ပွဲ ၌ လျောင်း နေ သူ များ'။ ကို ကြည့် ရှု ရန် ကြွ လာ သော အ ခါ ထို နေ ရာ ၌ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ထိုင် ဝတ် စုံ မ ဝတ် ထား သော လူ တစ် ယောက် ကို မြင် လျှင်၊ ^၁၂ ‘အ ဆွေ၊ သင် သည် မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ထိုင် ဝတ် စုံ ကို မ ဝတ် ဘဲ မည် ကဲ့ သို့ ဤ နေ ရာ သို့ ဝင် လာ သ နည်း’ ဟု ထို သူ အား မေး တော် မူ ၏။ သို့ သော် သူ သည် နှုတ် ဆိတ် လျက် နေ လေ ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ ဘု ရင် က ‘ထို သူ ၏ ခြေ နှင့် လက် တို့ ကို ချည် နှောင် ၍ သူ့ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ကို ခေါ် သွား ၍'။ အ ပြင် ဘက် အ မှောင် ထဲ သို့ နှင် ထုတ် ကြ လော့။ ထို နေ ရာ ၌ ငို ကြွေ ခြင်း နှင့် အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ လိမ့် မည်’ ဟု အ စေ ခံ တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ အ ကြောင်း မူ ကား ခေါ် ယူ တော် မူ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် များ စွာ ရှိ ကြ သော် လည်း ရွေး ကောက် ခံ ရ သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို နှုတ် တော် ထွက် စ ကား ဖြင့် အ ကွက် ဆင် ဖမ်း နိုင် ရန် တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် သူ တို့ ၏ တ ပည့် များ ကို ဟေ ရုဒ် ၏ လူ များ နှင့် အ တူ အ ထံ တော် သို့ စေ လွှတ် ကာ “ဆ ရာ၊ ဆ ရာ သည် ဖြောင့် မှန် သော သူ ဖြစ် ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ တ ရား လမ်း ကို သမ္မာ တ ရား နှင့် အ ညီ သွန် သင် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ လူ့ မျက် နှာ ကို မ ထောက် သော ကြောင့် မည် သူ့ ကို မျှ အား မ နာ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ ^၁၇ သို့ ဖြစ် ၍ ဆ ရာ မည် သို့ ထင် မြင် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ပြော ပြ ပါ။ ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ကို အ ခွန် ဆက် သ ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် ညီ သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ညီ သ လော” ဟု မေး လျှောက် စေ ကြ ၏။

^၁၈ သို့ သော် ယေ ရှု သည် သူ တို့ ၏ ဆိုး ညစ် မှု ကို သိ တော် မူ ၍ “သူ တော် ကောင်း ယောင် ဆောင် သော သူ တို့၊ အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို စမ်း သပ် ကြ သ နည်း။ ^၁၉ အ ခွန် ငွေ ဒင်္ဂါး တစ် ပြား ကို ငါ့ အား ပြ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ ကို အ ထံ တော် သို့ ယူ လာ ကြ ၏။ ^၂၀ ကိုယ် တော် က လည်း “ဤ သည် ကား မည် သူ ၏ ပုံ၊ မည် သူ ၏ ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ^၂၁ သူ တို့ က “ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ၏ ပုံ နှင့် ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း ” သို့ ဖြစ် လျှင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် အား ဆက် သ ၍ ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် အား ဆက် သ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ သူ တို့ သည် ထို စ ကား ကို ကြား ရ သော အ ခါ အံ့ ဩ ၍ ကိုယ် တော် ထံ မှ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၂၃ ထို နေ့ ၌ ပင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း မ ရှိ ဟု ပြော ကြ သော ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍၊ ^၂၄ “ဆ ရာ၊ လူ တစ် ဦး သည် သား သ မီး မ ထွန်း ကား ဘဲ သေ ဆုံး ခဲ့ လျှင် သူ ၏ ညီ သည် အစ် ကို ၏ မ ယား ကို ဆက် ခံ ထိမ်း မြား လျက် သူ့ အစ် ကို ၏ မျိုး ဆက် ကို ပေါက် ဖွား စေ ရ မည် တ ရား ၂၅:၅။ ဟု မော ရှေ ညွှန် ကြား ခဲ့ ပါ သည်။ ^၂၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ တွင် ညီ အစ် ကို ခု နစ် ဦး ရှိ ခဲ့ ရာ အစ် ကို အ ကြီး ဆုံး သည် အိမ် ထောင် ပြု ပြီး မျိုး ဆက် မ ရှိ ဘဲ သေ ဆုံး လျက် သူ ၏ မ ယား ကို သူ့ ညီ ထံ ထား ရစ် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၂၆ ဒု တိ ယ နှင့် တ တိ ယ ညီ မှ စ ၍ ခု နစ် ယောက် မြောက် တိုင် အောင် ထို နည်း တူ ဖြစ် ကြ ပါ သည်။ ^၂၇ နောက် ဆုံး တွင် ထို မိန်း မ သည် လည်း သေ ဆုံး သွား ပါ သည်။ ^၂၈ သို့ ဖြစ် လျှင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ ထို မိန်း မ သည် ထို ခု နစ် ဦး တို့ ထဲ မှ မည် သူ ၏ မ ယား ဖြစ် ပါ မည် နည်း။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ အား လုံး သည် ထို မိန်း မ နှင့် ပေါင်း ဖက် ခဲ့ ကြ ပါ သည်” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။

^၂၉ ယေ ရှု က လည်း “သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး‌ တော် ကို လည်း ကောင်း မ သိ ၍ အ ယူ လွဲ နေ ကြ ၏။ ^၃၀ အ ကြောင်း မူ ကား ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ လူ တို့ သည် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် ခြင်း ကို မ ပြု၊ ပေး စား ဆောင် နှင်း ခြင်း လည်း မ ရှိ ဘဲ ကောင်း ကင် ၌ ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် များ'။ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^{၃၁-၃၂} သေ သော သူ တို့ ၏ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း နှင့် ပတ် သက် ၍ ဘု ရား သ ခင် က ‘ငါ သည် အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏” ထွ ၃:၆၊ ၁၅-၁၆။ ဟု သင် တို့ အား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော စ ကား ကို မ ဖတ် ဖူး ကြ သ လော။ ဘု ရား သ ခင် သည် သေ သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား မ ဟုတ် ဘဲ အ သက် ရှင် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကြား သော အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ သွန် သင် ချက် ကို အံ့ ဩ ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၃၄ ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ ကို ကိုယ် တော် နှုတ် ဆိတ် စေ တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြား လျှင် အ တူ တ ကွ စု ဝေး လာ ကြ ၍၊ ^၃၅ သူ တို့ ထဲ မှ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် ကို စမ်း သပ် လို သ ဖြင့်၊ ^၃၆ “ဆ ရာ၊ ပ ညတ် တ ရား ထဲ တွင် မည် သည့် ပ ညတ် ချက် သည် ကြီး မြတ် သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၃၇ ကိုယ် တော် က အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု က'။ လည်း “‘သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ သင် ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် တစ် ခု လုံး နှင့် သင် ၏ အ သိ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ တို့ ဖြင့် ချစ် ရ မည်။’ မာ ၁၂:၃၀၊၃၃။ လု ၁၀:၂၇။ တ ရား ၆:၅။ ယော ရှု ၂၂:၅။ ^၃၈ ဤ သည် ကား ကြီး မြတ် သည့် ပ ထ မ ပ ညတ် ချက် ဖြစ် ၏။ ^၃၉ ဒု တိ ယ ပ ညတ် ချက် သည် လည်း ၎င်း နည်း တူ ဖြစ် ပြီး ‘ကိုယ့် ဝန်း ကျင် ၌ ရှိ သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ရ မည်’ မာ ၁၂:၃၁။ လု ၁၀:၂၇။ ယာ ၂:၈။ ဝတ် ၁၉:၁၈။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၄၀ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း နှင့် ပ ရော ဖက် ကျမ်း အ လုံး စုံ တို့ သည် ဤ ပ ညတ် ချက် နှစ် ပါး အ ပေါ် တွင် တည် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၁ ထို့ နောက် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ စု ဝေး နေ ကြ စဉ် ယေ ရှု က၊ ^၄၂ သင် တို့ သည် ခ ရစ် တော် နှင့် ပတ် သက် ၍ မည် သို့ ထင် မြင် ကြ သ နည်း။ သူ သည် မည် သူ ၏ သား ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား ဖြစ် ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၄၃ ကိုယ် တော် က လည်း “သို့ ဖြစ် လျှင် ဒါ ဝိဒ် သည် သူ့ ကို ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ‘သ ခင်’ ဟု ခေါ် လျက်၊ ^၄၄ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ သ ခင် အား “သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင့် ၏ ခြေ ဖ ဝါး အောက် ၌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် ၏ ခြေ တင် ခုံ အ ဖြစ်'။ ငါ ချ ထား သည့် တိုင် အောင် ငါ ၏ လက် ယာ ဘက် ၌ ထိုင် နေ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏’ မာ ၁၂:၃၆။ လု ၂၀:၄၃။ တ ၂:၃၅။ ဟေ ဗြဲ ၁:၁၃၊ ၁၀:၁၂-၁၃။ ဆာ ၁၁၀:၁။ ဟူ ၍ ဆို ထား သည် မှာ မည် သို့ နည်း။ ^၄၅ ထို သို့ ဒါ ဝိဒ် သည် ခ ရစ် တော် ကို ‘သ ခင်’ ဟု ခေါ် လျှင် ခ ရစ် တော် သည် မည် ကဲ့ သို့ သူ ၏ သား ဖြစ် နိုင် မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၆ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ကို စ ကား တစ် ခွန်း ပြန် လျှောက် ရန် ပင် မည် သူ မျှ မ တတ် နိုင် ကြ။ ထို နေ့ မှ စ ၍ မည် သူ မျှ ကိုယ် တော် အား မေး ခွန်း များ မ မေး ဝံ့ တော့ ချေ။

22

¹ Jesus answered and spoke to them again in parables, saying, ² “The Kingdom of Heaven is like a certain king, who made a wedding feast for his son, ³ and sent out his servants to call those who were invited to the wedding feast, but they would not come. ⁴ Again he sent out other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “Behold, I have prepared my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the wedding feast!” ’

⁵ But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise; ⁶ and the rest grabbed his servants, treated them shamefully, and killed them. ⁷ When the king heard that, he was angry, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.

⁸ “Then he said to his servants, ‘The wedding is ready, but those who were invited weren’t worthy. ⁹ Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the wedding feast.’ ¹⁰ Those servants went out into the highways and gathered together as many as they found, both bad and good. The wedding was filled with guests.

¹¹ “But when the king came in to see the guests, he saw there a man who didn’t have on wedding clothing, ¹² and he said to him, ‘Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?’ He was speechless. ¹³ Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, take him away, and throw him into the outer darkness. That is where the weeping and grinding of teeth will be.’ ¹⁴ For many are called, but few chosen.”

¹⁵ Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk. ¹⁶ They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, “Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach; for you aren’t partial to anyone. ¹⁷ Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?”

¹⁸ But Jesus perceived their wickedness, and said, “Why do you test me, you hypocrites? ¹⁹ Show me the tax money.” They brought to him a denarius. ²⁰ He asked them, “Whose is this image and inscription?” ²¹ They said to him, “Caesar’s.” Then he said to them, “Give therefore to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.” ²² When they heard it, they marveled, and left him and went away.

²³ On that day Sadducees (those who say that there is no resurrection) came to him. They asked him, ²⁴ saying, “Teacher, Moses said, ‘If a man dies, having no children, his brother shall marry his wife and raise up offspring or, seed for his brother.’ ²⁵ Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring left his wife to his brother. ²⁶ In the same way, the second also, and the third, to the seventh. ²⁷ After them all, the woman died. ²⁸ In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her.”

²⁹ But Jesus answered them, “You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God. ³⁰ For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are like God’s angels in heaven. ³¹ But concerning the resurrection of the dead, haven’t you read that which was spoken to you by God, saying, ³² ‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?’ Exodus 3:6 God is not the God of the dead, but of the living.” ³³ When the multitudes heard it, they were astonished at his teaching.

³⁴ But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together. ³⁵ One of them, a lawyer, asked him a question, testing him. ³⁶ “Teacher, which is the greatest commandment in the law?” ³⁷ Jesus said to him, “ ‘You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.’ Deuteronomy 6:5 ³⁸ This is the first and great commandment. ³⁹ A second likewise is this, ‘You shall love your neighbor as yourself.’ Leviticus 19:18 ⁴⁰ The whole law and the prophets depend on these two commandments.”

⁴¹ Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question, ⁴² saying, “What do you think of the Christ? Whose son is he?”They said to him, “Of David.” ⁴³ He said to them, “How then does David in the Spirit call him Lord, saying, ⁴⁴ ‘The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies a footstool for your feet’? Psalm 110:1 ⁴⁵ “If then David calls him Lord, how is he his son?” ⁴⁶ No one was able to answer him a word, neither did any man dare ask him any more questions from that day forward.

၂၂

^၁ တစ် ဖန် ယေ ရှု သည် ပုံ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် သူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ ^၂ “ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ သား အ တွက် မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ကျင်း ပ သော ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် တူ ၏။ ^၃ သူ သည် ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ခေါ် လာ ရန် မိ မိ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို စေ လွှတ် သော် လည်း သူ တို့ သည် မ လာ လို ကြ ပေ။ ^၄ တစ် ဖန် သူ သည် အ ခြား သော အ စေ အ ပါး တို့ အား ‘ငါ ၏ ဧည့် ခံ ပွဲ ကို ငါ ပြင် ဆင် ထား ပြီ။ ငါ ၏ နွား လား နှင့် ဆူ ဖြိုး သော တိ ရစ္ဆာန် များ ကို သတ် ပြီး ပြီ။ အား လုံး အ ဆင် သင့် ဖြစ် ပြီ။ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ကြွ ကြ ပါ ဟု ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ ကို ပြော ကြ လော့’ ဟူ ၍ မှာ ကြား လျက် စေ လွှတ် လေ ၏။

^၅ သို့ သော် သူ တို့ သည် ဂ ရု မ စိုက် ကြ ဘဲ တစ် ဦး သည် မိ မိ လယ် သို့ လည်း ကောင်း၊ အ ခြား တစ် ဦး သည် မိ မိ ကုန် သွယ် ရာ သို့ လည်း ကောင်း သွား ကြ ၏။ ^၆ အ ခြား သော သူ တို့ မူ ကား ဘု ရင် ၏ အ စေ အ ပါး တို့ ကို ဖမ်း ဆီး လျက် နှိပ် စက် ကာ သတ် ဖြတ် ကြ ၏။ ^၇ ထို အ ခါ ဘု ရင် သည် အ မျက် ထွက် ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကြား လျှင် အ မျက် ထွက် ၍'။ သူ ၏ စစ် သား များ ကို စေ လွှတ် ကာ ထို လူ သတ် သ မား တို့ ကို ဖျက် ဆီး ‌စေ ပြီး သူ တို့ ၏ မြို့ ကို မီး ရှို့ စေ ၏။

^၈ ထို့ နောက် သူ ၏ အ စေ အ ပါး တို့ အား ‘မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သည် အ ဆင် သင့် ဖြစ် သော် လည်း ဖိတ် ခေါ် ထား သော သူ တို့ သည် မ ထိုက် တန် ကြ သော ကြောင့်၊ ^၉ လမ်း ဆုံ လမ်း ခွ များ သို့ သွား ၍ တွေ့ သ မျှ သော သူ တို့ ကို မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ သို့ ဖိတ် ခေါ် ကြ ‌လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ အ စေ အ ပါး တို့ သည် လမ်း များ သို့ သွား ၍ လူ ဆိုး ဖြစ် စေ၊ လူ ကောင်း ဖြစ် စေ တွေ့ သ မျှ သော သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ ကြ သ ဖြင့် မင်္ဂလာ ဆောင် ပွဲ သည် ဧည့် သည် များ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'စား ပွဲ ၌ လျောင်း နေ သူ များ'။ နှင့် ပြည့် သွား လေ ၏။

^၁၁ ဘု ရင် သည် ဧည့် သည် များ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'စား ပွဲ ၌ လျောင်း နေ သူ များ'။ ကို ကြည့် ရှု ရန် ကြွ လာ သော အ ခါ ထို နေ ရာ ၌ မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ထိုင် ဝတ် စုံ မ ဝတ် ထား သော လူ တစ် ယောက် ကို မြင် လျှင်၊ ^၁၂ ‘အ ဆွေ၊ သင် သည် မင်္ဂ လာ ဆောင် ပွဲ ထိုင် ဝတ် စုံ ကို မ ဝတ် ဘဲ မည် ကဲ့ သို့ ဤ နေ ရာ သို့ ဝင် လာ သ နည်း’ ဟု ထို သူ အား မေး တော် မူ ၏။ သို့ သော် သူ သည် နှုတ် ဆိတ် လျက် နေ လေ ၏။ ^၁၃ ထို အ ခါ ဘု ရင် က ‘ထို သူ ၏ ခြေ နှင့် လက် တို့ ကို ချည် နှောင် ၍ သူ့ ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ကို ခေါ် သွား ၍'။ အ ပြင် ဘက် အ မှောင် ထဲ သို့ နှင် ထုတ် ကြ လော့။ ထို နေ ရာ ၌ ငို ကြွေ ခြင်း နှင့် အံ ကြိတ် ခြင်း ရှိ လိမ့် မည်’ ဟု အ စေ ခံ တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၄ အ ကြောင်း မူ ကား ခေါ် ယူ တော် မူ ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် များ စွာ ရှိ ကြ သော် လည်း ရွေး ကောက် ခံ ရ သော သူ တို့ သည် နည်း ကြ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို နှုတ် တော် ထွက် စ ကား ဖြင့် အ ကွက် ဆင် ဖမ်း နိုင် ရန် တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် သူ တို့ ၏ တ ပည့် များ ကို ဟေ ရုဒ် ၏ လူ များ နှင့် အ တူ အ ထံ တော် သို့ စေ လွှတ် ကာ “ဆ ရာ၊ ဆ ရာ သည် ဖြောင့် မှန် သော သူ ဖြစ် ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ တ ရား လမ်း ကို သမ္မာ တ ရား နှင့် အ ညီ သွန် သင် ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း၊ လူ့ မျက် နှာ ကို မ ထောက် သော ကြောင့် မည် သူ့ ကို မျှ အား မ နာ ကြောင်း ကို လည်း ကောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ ^၁၇ သို့ ဖြစ် ၍ ဆ ရာ မည် သို့ ထင် မြင် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ပြော ပြ ပါ။ ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ကို အ ခွန် ဆက် သ ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် ညီ သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ညီ သ လော” ဟု မေး လျှောက် စေ ကြ ၏။

^၁၈ သို့ သော် ယေ ရှု သည် သူ တို့ ၏ ဆိုး ညစ် မှု ကို သိ တော် မူ ၍ “သူ တော် ကောင်း ယောင် ဆောင် သော သူ တို့၊ အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို စမ်း သပ် ကြ သ နည်း။ ^၁၉ အ ခွန် ငွေ ဒင်္ဂါး တစ် ပြား ကို ငါ့ အား ပြ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ ကို အ ထံ တော် သို့ ယူ လာ ကြ ၏။ ^၂၀ ကိုယ် တော် က လည်း “ဤ သည် ကား မည် သူ ၏ ပုံ၊ မည် သူ ၏ ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ^၂၁ သူ တို့ က “ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ၏ ပုံ နှင့် ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း ” သို့ ဖြစ် လျှင် ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် အား ဆက် သ ၍ ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် အား ဆက် သ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ သူ တို့ သည် ထို စ ကား ကို ကြား ရ သော အ ခါ အံ့ ဩ ၍ ကိုယ် တော် ထံ မှ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၂၃ ထို နေ့ ၌ ပင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း မ ရှိ ဟု ပြော ကြ သော ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍၊ ^၂၄ “ဆ ရာ၊ လူ တစ် ဦး သည် သား သ မီး မ ထွန်း ကား ဘဲ သေ ဆုံး ခဲ့ လျှင် သူ ၏ ညီ သည် အစ် ကို ၏ မ ယား ကို ဆက် ခံ ထိမ်း မြား လျက် သူ့ အစ် ကို ၏ မျိုး ဆက် ကို ပေါက် ဖွား စေ ရ မည် တ ရား ၂၅:၅။ ဟု မော ရှေ ညွှန် ကြား ခဲ့ ပါ သည်။ ^၂၅ အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ တွင် ညီ အစ် ကို ခု နစ် ဦး ရှိ ခဲ့ ရာ အစ် ကို အ ကြီး ဆုံး သည် အိမ် ထောင် ပြု ပြီး မျိုး ဆက် မ ရှိ ဘဲ သေ ဆုံး လျက် သူ ၏ မ ယား ကို သူ့ ညီ ထံ ထား ရစ် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၂၆ ဒု တိ ယ နှင့် တ တိ ယ ညီ မှ စ ၍ ခု နစ် ယောက် မြောက် တိုင် အောင် ထို နည်း တူ ဖြစ် ကြ ပါ သည်။ ^၂၇ နောက် ဆုံး တွင် ထို မိန်း မ သည် လည်း သေ ဆုံး သွား ပါ သည်။ ^၂၈ သို့ ဖြစ် လျှင် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ ထို မိန်း မ သည် ထို ခု နစ် ဦး တို့ ထဲ မှ မည် သူ ၏ မ ယား ဖြစ် ပါ မည် နည်း။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ အား လုံး သည် ထို မိန်း မ နှင့် ပေါင်း ဖက် ခဲ့ ကြ ပါ သည်” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။

^၂၉ ယေ ရှု က လည်း “သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး‌ တော် ကို လည်း ကောင်း မ သိ ၍ အ ယူ လွဲ နေ ကြ ၏။ ^၃၀ အ ကြောင်း မူ ကား ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ လူ တို့ သည် ထိမ်း မြား စုံ ဖက် ခြင်း ကို မ ပြု၊ ပေး စား ဆောင် နှင်း ခြင်း လည်း မ ရှိ ဘဲ ကောင်း ကင် ၌ ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် များ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် များ'။ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^{၃၁-၃၂} သေ သော သူ တို့ ၏ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း နှင့် ပတ် သက် ၍ ဘု ရား သ ခင် က ‘ငါ သည် အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏” ထွ ၃:၆၊ ၁၅-၁၆။ ဟု သင် တို့ အား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သော စ ကား ကို မ ဖတ် ဖူး ကြ သ လော။ ဘု ရား သ ခင် သည် သေ သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား မ ဟုတ် ဘဲ အ သက် ရှင် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၃ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကြား သော အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ သွန် သင် ချက် ကို အံ့ ဩ ချီး မွမ်း ကြ ၏။

^၃၄ ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ ကို ကိုယ် တော် နှုတ် ဆိတ် စေ တော် မူ ခဲ့ ကြောင်း ဖာ ရိ ရှဲ တို့ ကြား လျှင် အ တူ တ ကွ စု ဝေး လာ ကြ ၍၊ ^၃၅ သူ တို့ ထဲ မှ ကျမ်း တတ် ပုဂ္ဂိုလ် တစ် ဦး သည် ကိုယ် တော် ကို စမ်း သပ် လို သ ဖြင့်၊ ^၃၆ “ဆ ရာ၊ ပ ညတ် တ ရား ထဲ တွင် မည် သည့် ပ ညတ် ချက် သည် ကြီး မြတ် သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၃၇ ကိုယ် တော် က အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု က'။ လည်း “‘သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ သင် ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် တစ် ခု လုံး နှင့် သင် ၏ အ သိ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ တို့ ဖြင့် ချစ် ရ မည်။’ မာ ၁၂:၃၀၊၃၃။ လု ၁၀:၂၇။ တ ရား ၆:၅။ ယော ရှု ၂၂:၅။ ^၃၈ ဤ သည် ကား ကြီး မြတ် သည့် ပ ထ မ ပ ညတ် ချက် ဖြစ် ၏။ ^၃၉ ဒု တိ ယ ပ ညတ် ချက် သည် လည်း ၎င်း နည်း တူ ဖြစ် ပြီး ‘ကိုယ့် ဝန်း ကျင် ၌ ရှိ သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ရ မည်’ မာ ၁၂:၃၁။ လု ၁၀:၂၇။ ယာ ၂:၈။ ဝတ် ၁၉:၁၈။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၄၀ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း နှင့် ပ ရော ဖက် ကျမ်း အ လုံး စုံ တို့ သည် ဤ ပ ညတ် ချက် နှစ် ပါး အ ပေါ် တွင် တည် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၁ ထို့ နောက် ဖာ ရိ ရှဲ တို့ စု ဝေး နေ ကြ စဉ် ယေ ရှု က၊ ^၄၂ သင် တို့ သည် ခ ရစ် တော် နှင့် ပတ် သက် ၍ မည် သို့ ထင် မြင် ကြ သ နည်း။ သူ သည် မည် သူ ၏ သား ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “ဒါ ဝိဒ် ၏ သား ဖြစ် ပါ သည်” ဟု ပြန် လျှောက် ကြ ၏။ ^၄၃ ကိုယ် တော် က လည်း “သို့ ဖြစ် လျှင် ဒါ ဝိဒ် သည် သူ့ ကို ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ‘သ ခင်’ ဟု ခေါ် လျက်၊ ^၄၄ ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ သ ခင် အား “သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင့် ၏ ခြေ ဖ ဝါး အောက် ၌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် ၏ ခြေ တင် ခုံ အ ဖြစ်'။ ငါ ချ ထား သည့် တိုင် အောင် ငါ ၏ လက် ယာ ဘက် ၌ ထိုင် နေ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏’ မာ ၁၂:၃၆။ လု ၂၀:၄၃။ တ ၂:၃၅။ ဟေ ဗြဲ ၁:၁၃၊ ၁၀:၁၂-၁၃။ ဆာ ၁၁၀:၁။ ဟူ ၍ ဆို ထား သည် မှာ မည် သို့ နည်း။ ^၄၅ ထို သို့ ဒါ ဝိဒ် သည် ခ ရစ် တော် ကို ‘သ ခင်’ ဟု ခေါ် လျှင် ခ ရစ် တော် သည် မည် ကဲ့ သို့ သူ ၏ သား ဖြစ် နိုင် မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄၆ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ကို စ ကား တစ် ခွန်း ပြန် လျှောက် ရန် ပင် မည် သူ မျှ မ တတ် နိုင် ကြ။ ထို နေ့ မှ စ ၍ မည် သူ မျှ ကိုယ် တော် အား မေး ခွန်း များ မ မေး ဝံ့ တော့ ချေ။

22

¹ Jesus answered and spoke to them again in parables, saying, ² “The Kingdom of Heaven is like a certain king, who made a wedding feast for his son, ³ and sent out his servants to call those who were invited to the wedding feast, but they would not come. ⁴ Again he sent out other servants, saying, ‘Tell those who are invited, “Behold, I have prepared my dinner. My cattle and my fatlings are killed, and all things are ready. Come to the wedding feast!” ’

⁵ But they made light of it, and went their ways, one to his own farm, another to his merchandise; ⁶ and the rest grabbed his servants, treated them shamefully, and killed them. ⁷ When the king heard that, he was angry, and sent his armies, destroyed those murderers, and burned their city.

⁸ “Then he said to his servants, ‘The wedding is ready, but those who were invited weren’t worthy. ⁹ Go therefore to the intersections of the highways, and as many as you may find, invite to the wedding feast.’ ¹⁰ Those servants went out into the highways and gathered together as many as they found, both bad and good. The wedding was filled with guests.

¹¹ “But when the king came in to see the guests, he saw there a man who didn’t have on wedding clothing, ¹² and he said to him, ‘Friend, how did you come in here not wearing wedding clothing?’ He was speechless. ¹³ Then the king said to the servants, ‘Bind him hand and foot, take him away, and throw him into the outer darkness. That is where the weeping and grinding of teeth will be.’ ¹⁴ For many are called, but few chosen.”

¹⁵ Then the Pharisees went and took counsel how they might entrap him in his talk. ¹⁶ They sent their disciples to him, along with the Herodians, saying, “Teacher, we know that you are honest, and teach the way of God in truth, no matter whom you teach; for you aren’t partial to anyone. ¹⁷ Tell us therefore, what do you think? Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not?”

¹⁸ But Jesus perceived their wickedness, and said, “Why do you test me, you hypocrites? ¹⁹ Show me the tax money.” They brought to him a denarius. ²⁰ He asked them, “Whose is this image and inscription?” ²¹ They said to him, “Caesar’s.” Then he said to them, “Give therefore to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.” ²² When they heard it, they marveled, and left him and went away.

²³ On that day Sadducees (those who say that there is no resurrection) came to him. They asked him, ²⁴ saying, “Teacher, Moses said, ‘If a man dies, having no children, his brother shall marry his wife and raise up offspring or, seed for his brother.’ ²⁵ Now there were with us seven brothers. The first married and died, and having no offspring left his wife to his brother. ²⁶ In the same way, the second also, and the third, to the seventh. ²⁷ After them all, the woman died. ²⁸ In the resurrection therefore, whose wife will she be of the seven? For they all had her.”

²⁹ But Jesus answered them, “You are mistaken, not knowing the Scriptures, nor the power of God. ³⁰ For in the resurrection they neither marry nor are given in marriage, but are like God’s angels in heaven. ³¹ But concerning the resurrection of the dead, haven’t you read that which was spoken to you by God, saying, ³² ‘I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?’ Exodus 3:6 God is not the God of the dead, but of the living.” ³³ When the multitudes heard it, they were astonished at his teaching.

³⁴ But the Pharisees, when they heard that he had silenced the Sadducees, gathered themselves together. ³⁵ One of them, a lawyer, asked him a question, testing him. ³⁶ “Teacher, which is the greatest commandment in the law?” ³⁷ Jesus said to him, “ ‘You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, and with all your mind.’ Deuteronomy 6:5 ³⁸ This is the first and great commandment. ³⁹ A second likewise is this, ‘You shall love your neighbor as yourself.’ Leviticus 19:18 ⁴⁰ The whole law and the prophets depend on these two commandments.”

⁴¹ Now while the Pharisees were gathered together, Jesus asked them a question, ⁴² saying, “What do you think of the Christ? Whose son is he?”They said to him, “Of David.” ⁴³ He said to them, “How then does David in the Spirit call him Lord, saying, ⁴⁴ ‘The Lord said to my Lord, sit on my right hand, until I make your enemies a footstool for your feet’? Psalm 110:1 ⁴⁵ “If then David calls him Lord, how is he his son?” ⁴⁶ No one was able to answer him a word, neither did any man dare ask him any more questions from that day forward.