၁၈

^၁ ထို အ ချိန် တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် တွင် မည် သူ သည် အ ကြီး မြတ် ဆုံး ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ သူ တို့ အ လယ် ၌ ရပ် စေ ပြီး လျှင်၊ ^၃ “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ သင် တို့ သည် ပြောင်း လဲ ၍ က လေး သူ ငယ် များ ကဲ့ သို့ မ ဖြစ် လျှင် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သို့ မည် သည့် အ ခါ မျှ ဝင် ရ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။

^၄ ထို့ ကြောင့် ဤ သူ ငယ် ကဲ့ သို့ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် ၌ အ ကြီး မြတ် ဆုံး ဖြစ် ၏။ ^၅ ဤ သို့ သော သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို ငါ ၏ နာ မ ၌ လက် ခံ ‌သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို လက် ခံ ၏။ ^၆ သို့ သော် ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သည့် ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို မှား ယွင် စေ သော သူ သည် ကြီး မား သော ကြိတ် ဆုံ ကျောက် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မြည်း ဆွဲ သော ကြိတ် ဆုံ ကျောက်'။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ဤ စ ကား လုံး မ ပါ။ ကို သူ့ လည် ပင်း ၌ ဆွဲ လျက် ပင် လယ် ၏ ရေ နက် ရာ တွင် နှစ် မြှုပ် ခံ ရ လျှင် သူ့ အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။

^၇ ဤ လော က သည် မှား ယွင်း စေ သော အ ရာ များ ကြောင့် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ မှား ယွင် စေ သော အ ရာ များ သက် ရောက် မည် ကို လွှဲ ရှောင် ၍ မ ရ နိုင်။ သို့ သော် မှား ယွင်း စေ သော အ ရာ ကို သက် ရောက် စေ သော သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။

^၈ သင် ၏ လက်၊ သို့ မ ဟုတ် သင် ၏ ခြေ သည် သင့် ကို မှား ယွင်း စေ လျှင် ၎င်း ကို ဖြတ် ၍ လွှင့် ပစ် လော့။ လက် နှစ် ဖက်၊ သို့ မ ဟုတ် ခြေ နှစ် ဖက် ပါ လျက် ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခြင် ခံ ရ သည် ထက် လက် တစ် ဖက်၊ သို့ မ ဟုတ် ခြေ တစ် ဖက် နှင့် အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ဝင် စား ရ သည် က သင့် အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။ ^၉ ထို့ ပြင် သင် ၏ မျက် စိ သည် သင့် ကို မှား ယွင်း စေ လျှင် ၎င်း ကို ထုတ် ၍ လွှင့် ပစ် လော့။ မျက် စိ နှစ် လုံး ပါ လျက် င ရဲ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခြင်း ခံ ရ သည် ထက် မျက် စိ တစ် လုံး နှင့် အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ဝင် စား ရ သည် က သင့် အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။

^၁၀ ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို မ ထီ မဲ့ မြင် မ ပြု မိ စေ ရန် သ တိ ပြု ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ကောင်း ကင် ဘုံ ရှိ သူ တို့ ၏ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော ငါ့ ခ မည်း တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို အ စဉ် မ ပြတ် ဖူး မြင် ရ ကြ သည် ဟု သင် တို့ အား ငါ ဆို ၏။ ^၁၁ (အ မှန် စင် စစ် လူ့ သား သည် ပျောက် ဆုံး သော သူ တို့ ကို ကယ် တင် ရန် ကြွ လာ ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ

^၁၂ သင် တို့ မည် သို့ ထင် ကြ သ နည်း။ တစ် စုံ တစ် ယောက် သော သူ ၌ သိုး အ ကောင် တစ် ရာ ရှိ ပြီး ၎င်း တို့ ထဲ မှ တစ် ကောင် သည် လမ်း လွဲ ‌၍ ပျောက် ဆုံး လျှင် သူ သည် ကိုး ဆယ့် ကိုး ကောင် ကို တောင် ပေါ် ၌ ထား ခဲ့ ၍ လမ်း လွဲ ပျောက် ဆုံး နေ သော သိုး ကို သွား ၍ ရှာ မည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၁၃ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သူ သည် ထို သိုး ကို တွေ့ လျှင် လမ်း လွဲ ပျောက် ဆုံး ခြင်း မ ရှိ သော ကိုး ဆယ့် ကိုး ကောင် အ တွက် ဝမ်း မြောက် သည် ထက် ထို သိုး တစ် ကောင် အ တွက် ပို ၍ ဝမ်း မြောက် လိမ့် မည်။ ^၁၄ ထို နည်း တူ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော သင် တို့ အ ဖ သည် ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် ယောက် ကို မျှ ပျက် စီး စေ ရန် အ လို တော် မ ရှိ။

^၁၅ သင် ၏ ညီ အစ် ကို သည် သင့် အား ပြစ် မှား လျှင် သွား ၍ နှစ် ကိုယ် ကြား သူ့ ကို ဆို ဆုံး မ လော့။ သူ သည် သင် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် လျှင် သင် ၏ ညီ အစ် ကို ကို သင် ရ ရှိ ပြီ။ ^၁၆ နား မ ထောင် လျှင် မူ ကား သက် သေ နှစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် သုံး ဦး ၏ ထွက် ဆို တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'နှုတ်'။ ချက် အား ဖြင့် စ ကား အား လုံး ကို အ တည် ပြု စေ ရန် တ ရား ၁၉:၁၅။ အ ခြား တစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် နှစ် ဦး ကို သင် နှင့် အ တူ ခေါ် သွား လော့။ ^၁၇ သူ သည် ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ဂ ရု မ စိုက် လျှင် အ သင်း တော် အား ပြော ကြား လော့။ အ သင်း တော် ၏ စ ကား ကို လည်း ဂ ရု မ စိုက် လျှင် သာ သ နာ ပ လူ မျိုး ခြား နှင့် အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ကဲ့ သို့ သူ့ ကို မှတ် ယူ လော့။

^၁၈ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ သင် တို့ ချည် နှောင် သ မျှ သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ချည် နှောင် ခြင်း ခံ ရ လျက် ရှိ လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ သင် တို့ ဖြေ လွှတ် သ မျှ သည် လည်း ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ဖြေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ လျက် ရှိ လိမ့် မည်။

^၁၉ တစ် ဖန် သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သင် တို့ တွင် လူ နှစ် ဦး သည် မိ မိ တို့ တောင်း လျှောက် သည့် အ ရာ အား လုံး အ တွက် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ စိတ် သ ဘော တူ ကြ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော ငါ့ ခ မည်း တော် သည် သူ တို့ အ တွက် ၎င်း ကို ပြည့် စုံ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၀ အ ကြောင်း မူ ကား လူ နှစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် သုံး ဦး တို့ သည် ငါ ၏ နာ မ ဖြင့် တစ် နေ ရာ ရာ တွင် စု ဝေး ကြ သော အ ခါ ထို ‌နေ ရာ တွင် သူ တို့ အ လယ် ၌ ငါ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ညီ အစ် ကို သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပြစ် မှား သည့် အ ခါ သူ့ ကို အ ကြိမ် မည် မျှ ခွင့် လွှတ် ရ ပါ မည် နည်း။ ခု နစ် ကြိမ် တိုင် အောင် လော” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု က လည်း “ခု နစ် ကြိမ် တိုင် အောင် ဟု ငါ မ ဆို ဘဲ ခု နစ် ကြိမ် ကို ခု နစ် ဆယ် လီ တိုင် အောင် ဟု ငါ ဆို ၏။

^၂၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ နှင့် စာ ရင်း ရှင်း လို သော ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် တူ ၏။ ^၂၄ သူ သည် စာ ရင်း စ တင် ရှင်း သော အ ခါ တာ လန် ဒေ နာ ရိ ငွေ ခြောက် ထောင် နှင့် ညီ သော ငွေ (ဒေ နာ ရိ = နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး)။ တစ် သောင်း အ ကြွေး တင် သူ တစ် ယောက် ကို ရှေ့ တော် သို့ ခေါ် ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ထို သူ ၌ အ ကြွေး ဆပ် စ ရာ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သား မ ယား နှင့် သူ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ‌ရောင်း ၍ အ ကြွေး ဆပ် ရန် သူ့ သ ခင် သည် အ မိန့် ချ လေ ၏။ ^၂၆ ထို အ ခါ ထို အ စေ အ ပါး သည် ပျပ် ဝပ် လျက် သ ခင် ကို ရှိ ခိုး ကာ ‘အ ကျွန်ုပ် ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ်'။ သည်း ခံ တော် မူ ပါ။ အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ဆပ် ပါ မည်’ ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။ ^၂၇ ထို အ စေ အ ပါး ၏ သ ခင် သည် ကြင် နာ စိတ် ရှိ ၍ သူ့ ကို လွှတ် ပေး ကာ သူ ၏ အ ကြွေး ကို လျှော် ပစ် လေ ၏။

^၂၈ သို့ သော် ထို အ စေ အ ပါး သည် ထွက် သွား ၍ သူ့ ထံ ၌ ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ တစ် ရာ အ ကြွေး တင် သော အ စေ အ ပါး ချင်း တစ် ဦး ကို တွေ့ လျှင် သူ့ ကို ဖမ်း ၍ လည် ပင်း ညှစ် လျက် “သင် ယူ ထား သော အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ့ ထံ မှ သင် ယူ ထား သော'။ အ ကြွေး ကို ပြန် ဆပ် လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၂၉ ထို အ ခါ ထို အ စေ အ ပါး ချင်း သည် ပျပ် ဝပ် လျက် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ခြေ ရင်း ၌ ပျပ် ဝပ် လျက်'။ “အ ကျွန်ုပ် ကို သည်း ခံ ပါ။ သင့် အား အ ကြွေး ပြန် ဆပ် ပါ မည်’ ဟု တောင်း ပန် လေ ၏။ ^၃၀ သို့ သော် သူ သည် လက် မ ခံ ဘဲ သွား ၍ ထို အ စေ အ ပါး ချင်း အား သူ ယူ ထား သော အ ကြွေး ကို ပြန် ဆပ် သည့် တိုင် အောင် ထောင် ထဲ ၌ ထည့် ထား လေ ၏။ ^၃၁ အ ခြား သော အ စေ အ ပါး ချင်း များ သည် ထို အ ဖြစ် အ ပျက် ကို မြင် လျှင် အ လွန် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကာ သူ တို့ ၏ သ ခင် ထံ သို့ သွား ၍ ဖြစ် လေ သ မျှ တို့ ကို လျှောက် ထား ကြ ၏။

^၃၂ ထို အ ခါ သ ခင် သည် ထို အ စေ အ ပါး ကို ခေါ် ၍ ‘ဆိုး ညစ် သော အ စေ အ ပါး၊ သင် သည် ငါ့ ကို တောင်း ပန် သော ကြောင့် အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို သင့် အ တွက် ငါ လျှော် ပစ် ခဲ့ ၏။ ^၃၃ ငါ သည် သင့် ကို သ နား သ ကဲ့ သို့ သင် သည် လည်း အ စေ အ ပါး ချင်း ကို သ နား သင့် သည် မ ဟုတ် လော’ ဟု ဆို ၏။ ^၃၄ ဤ သို့ ဖြင့် သူ ၏ သ ခင် သည် အ မျက် ထွက် ကာ အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ဆပ် သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ ကျဉ်း ချ နှိပ် စက် သော သူ တို့ လက် သို့ အပ် လေ ၏။ ^၃၅ သင် တို့ တစ် ဦး စီ သည် မိ မိ ညီ အစ် ကို ကို စိတ် နှ လုံး ထဲ မှ ခွင့် မ လွှတ် လျှင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ တို့ အ ပြစ် များ ကို ခွင့် မ လွှတ် လျှင်'။ ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ငါ့ ခ မည်း တော် သည် လည်း သင် တို့ ကို ထို နည်း တူ ပြု တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

18

¹ In that hour the disciples came to Jesus, saying, “Who then is greatest in the Kingdom of Heaven?” ² Jesus called a little child to himself, and set him in the middle of them ³ and said, “Most certainly I tell you, unless you turn and become as little children, you will in no way enter into the Kingdom of Heaven.

⁴ Whoever therefore humbles himself as this little child is the greatest in the Kingdom of Heaven. ⁵ Whoever receives one such little child in my name receives me, ⁶ but whoever causes one of these little ones who believe in me to stumble, it would be better for him if a huge millstone were hung around his neck and that he were sunk in the depths of the sea.

⁷ “Woe to the world because of occasions of stumbling! For it must be that the occasions come, but woe to that person through whom the occasion comes!

⁸ If your hand or your foot causes you to stumble, cut it off and cast it from you. It is better for you to enter into life maimed or crippled, rather than having two hands or two feet to be cast into the eternal fire. ⁹ If your eye causes you to stumble, pluck it out and cast it from you. It is better for you to enter into life with one eye, rather than having two eyes to be cast into the Gehenna or, Hell of fire.

¹⁰ See that you don’t despise one of these little ones, for I tell you that in heaven their angels always see the face of my Father who is in heaven. ¹¹ For the Son of Man came to save that which was lost. NU omits verse 11.

¹² “What do you think? If a man has one hundred sheep, and one of them goes astray, doesn’t he leave the ninety-nine, go to the mountains, and seek that which has gone astray? ¹³ If he finds it, most certainly I tell you, he rejoices over it more than over the ninety-nine which have not gone astray. ¹⁴ Even so it is not the will of your Father who is in heaven that one of these little ones should perish.

¹⁵ “If your brother sins against you, go, show him his fault between you and him alone. If he listens to you, you have gained back your brother. ¹⁶ But if he doesn’t listen, take one or two more with you, that at the mouth of two or three witnesses every word may be established. Deuteronomy 19:15 ¹⁷ If he refuses to listen to them, tell it to the assembly. If he refuses to hear the assembly also, let him be to you as a Gentile or a tax collector.

¹⁸ Most certainly I tell you, whatever things you bind on earth will have been bound in heaven, and whatever things you release on earth will have been released in heaven.

¹⁹ Again, assuredly I tell you, that if two of you will agree on earth concerning anything that they will ask, it will be done for them by my Father who is in heaven. ²⁰ For where two or three are gathered together in my name, there I am in the middle of them.”

²¹ Then Peter came and said to him, “Lord, how often shall my brother sin against me, and I forgive him? Until seven times?” ²² Jesus said to him, “I don’t tell you until seven times, but, until seventy times seven.

²³ Therefore the Kingdom of Heaven is like a certain king who wanted to settle accounts with his servants. ²⁴ When he had begun to settle, one was brought to him who owed him ten thousand talents. Ten thousand talents (about 300 metric tons of silver) represents an extremely large sum of money, equivalent to about 60,000,000 denarii, where one denarius was typical of one day’s wages for agricultural labor. ²⁵ But because he couldn’t pay, his lord commanded him to be sold, with his wife, his children, and all that he had, and payment to be made. ²⁶ The servant therefore fell down and knelt before him, saying, ‘Lord, have patience with me, and I will repay you all!’ ²⁷ The lord of that servant, being moved with compassion, released him and forgave him the debt.

²⁸ “But that servant went out and found one of his fellow servants who owed him one hundred denarii, 100 denarii was about one sixtieth of a talent, or about 500 grams (1.1 pounds) of silver. and he grabbed him and took him by the throat, saying, ‘Pay me what you owe!’ ²⁹ “So his fellow servant fell down at his feet and begged him, saying, ‘Have patience with me, and I will repay you!’ ³⁰ He would not, but went and cast him into prison until he should pay back that which was due. ³¹ So when his fellow servants saw what was done, they were exceedingly sorry, and came and told their lord all that was done.

³² Then his lord called him in and said to him, ‘You wicked servant! I forgave you all that debt because you begged me. ³³ Shouldn’t you also have had mercy on your fellow servant, even as I had mercy on you?’ ³⁴ His lord was angry, and delivered him to the tormentors until he should pay all that was due to him. ³⁵ So my heavenly Father will also do to you, if you don’t each forgive your brother from your hearts for his misdeeds.”

၁၈

^၁ ထို အ ချိန် တွင် တ ပည့် တော် တို့ သည် ယေ ရှု ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် လာ ၍ “ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် တွင် မည် သူ သည် အ ကြီး မြတ် ဆုံး ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို ခေါ် ၍ သူ တို့ အ လယ် ၌ ရပ် စေ ပြီး လျှင်၊ ^၃ “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ သင် တို့ သည် ပြောင်း လဲ ၍ က လေး သူ ငယ် များ ကဲ့ သို့ မ ဖြစ် လျှင် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သို့ မည် သည့် အ ခါ မျှ ဝင် ရ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။

^၄ ထို့ ကြောင့် ဤ သူ ငယ် ကဲ့ သို့ မိ မိ ကိုယ် ကို နှိမ့် ချ သော သူ သည် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် ၌ အ ကြီး မြတ် ဆုံး ဖြစ် ၏။ ^၅ ဤ သို့ သော သူ ငယ် တစ် ယောက် ကို ငါ ၏ နာ မ ၌ လက် ခံ ‌သော သူ သည် လည်း ငါ့ ကို လက် ခံ ၏။ ^၆ သို့ သော် ငါ့ ကို ယုံ ကြည် သည့် ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို မှား ယွင် စေ သော သူ သည် ကြီး မား သော ကြိတ် ဆုံ ကျောက် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မြည်း ဆွဲ သော ကြိတ် ဆုံ ကျောက်'။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ဤ စ ကား လုံး မ ပါ။ ကို သူ့ လည် ပင်း ၌ ဆွဲ လျက် ပင် လယ် ၏ ရေ နက် ရာ တွင် နှစ် မြှုပ် ခံ ရ လျှင် သူ့ အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။

^၇ ဤ လော က သည် မှား ယွင်း စေ သော အ ရာ များ ကြောင့် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။ မှား ယွင် စေ သော အ ရာ များ သက် ရောက် မည် ကို လွှဲ ရှောင် ၍ မ ရ နိုင်။ သို့ သော် မှား ယွင်း စေ သော အ ရာ ကို သက် ရောက် စေ သော သူ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။

^၈ သင် ၏ လက်၊ သို့ မ ဟုတ် သင် ၏ ခြေ သည် သင့် ကို မှား ယွင်း စေ လျှင် ၎င်း ကို ဖြတ် ၍ လွှင့် ပစ် လော့။ လက် နှစ် ဖက်၊ သို့ မ ဟုတ် ခြေ နှစ် ဖက် ပါ လျက် ထာ ဝ ရ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခြင် ခံ ရ သည် ထက် လက် တစ် ဖက်၊ သို့ မ ဟုတ် ခြေ တစ် ဖက် နှင့် အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ဝင် စား ရ သည် က သင့် အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။ ^၉ ထို့ ပြင် သင် ၏ မျက် စိ သည် သင့် ကို မှား ယွင်း စေ လျှင် ၎င်း ကို ထုတ် ၍ လွှင့် ပစ် လော့။ မျက် စိ နှစ် လုံး ပါ လျက် င ရဲ မီး ထဲ သို့ ပစ် ချ ခြင်း ခံ ရ သည် ထက် မျက် စိ တစ် လုံး နှင့် အ သက် ရှင် ခြင်း သို့ ဝင် စား ရ သည် က သင့် အ တွက် သာ ၍ ကောင်း ၏။

^၁၀ ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို မ ထီ မဲ့ မြင် မ ပြု မိ စေ ရန် သ တိ ပြု ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား ကောင်း ကင် ဘုံ ရှိ သူ တို့ ၏ ကောင်း ကင် တ မန် တို့ သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော ငါ့ ခ မည်း တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို အ စဉ် မ ပြတ် ဖူး မြင် ရ ကြ သည် ဟု သင် တို့ အား ငါ ဆို ၏။ ^၁၁ (အ မှန် စင် စစ် လူ့ သား သည် ပျောက် ဆုံး သော သူ တို့ ကို ကယ် တင် ရန် ကြွ လာ ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ

^၁၂ သင် တို့ မည် သို့ ထင် ကြ သ နည်း။ တစ် စုံ တစ် ယောက် သော သူ ၌ သိုး အ ကောင် တစ် ရာ ရှိ ပြီး ၎င်း တို့ ထဲ မှ တစ် ကောင် သည် လမ်း လွဲ ‌၍ ပျောက် ဆုံး လျှင် သူ သည် ကိုး ဆယ့် ကိုး ကောင် ကို တောင် ပေါ် ၌ ထား ခဲ့ ၍ လမ်း လွဲ ပျောက် ဆုံး နေ သော သိုး ကို သွား ၍ ရှာ မည် မ ဟုတ် ‌လော။ ^၁၃ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သူ သည် ထို သိုး ကို တွေ့ လျှင် လမ်း လွဲ ပျောက် ဆုံး ခြင်း မ ရှိ သော ကိုး ဆယ့် ကိုး ကောင် အ တွက် ဝမ်း မြောက် သည် ထက် ထို သိုး တစ် ကောင် အ တွက် ပို ၍ ဝမ်း မြောက် လိမ့် မည်။ ^၁၄ ထို နည်း တူ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော သင် တို့ အ ဖ သည် ဤ ငယ် သော သူ များ ထဲ မှ တစ် ယောက် ကို မျှ ပျက် စီး စေ ရန် အ လို တော် မ ရှိ။

^၁၅ သင် ၏ ညီ အစ် ကို သည် သင့် အား ပြစ် မှား လျှင် သွား ၍ နှစ် ကိုယ် ကြား သူ့ ကို ဆို ဆုံး မ လော့။ သူ သည် သင် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် လျှင် သင် ၏ ညီ အစ် ကို ကို သင် ရ ရှိ ပြီ။ ^၁၆ နား မ ထောင် လျှင် မူ ကား သက် သေ နှစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် သုံး ဦး ၏ ထွက် ဆို တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'နှုတ်'။ ချက် အား ဖြင့် စ ကား အား လုံး ကို အ တည် ပြု စေ ရန် တ ရား ၁၉:၁၅။ အ ခြား တစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် နှစ် ဦး ကို သင် နှင့် အ တူ ခေါ် သွား လော့။ ^၁၇ သူ သည် ထို သူ တို့ ၏ စ ကား ကို ဂ ရု မ စိုက် လျှင် အ သင်း တော် အား ပြော ကြား လော့။ အ သင်း တော် ၏ စ ကား ကို လည်း ဂ ရု မ စိုက် လျှင် သာ သ နာ ပ လူ မျိုး ခြား နှင့် အ ခွန် ကောက် ခံ သူ ကဲ့ သို့ သူ့ ကို မှတ် ယူ လော့။

^၁၈ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ သင် တို့ ချည် နှောင် သ မျှ သည် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ချည် နှောင် ခြင်း ခံ ရ လျက် ရှိ လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး ပေါ် ၌ သင် တို့ ဖြေ လွှတ် သ မျှ သည် လည်း ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ဖြေ လွှတ် ခြင်း ခံ ရ လျက် ရှိ လိမ့် မည်။

^၁၉ တစ် ဖန် သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား သင် တို့ တွင် လူ နှစ် ဦး သည် မိ မိ တို့ တောင်း လျှောက် သည့် အ ရာ အား လုံး အ တွက် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ စိတ် သ ဘော တူ ကြ လျှင် ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ တော် မူ သော ငါ့ ခ မည်း တော် သည် သူ တို့ အ တွက် ၎င်း ကို ပြည့် စုံ စေ တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၀ အ ကြောင်း မူ ကား လူ နှစ် ဦး၊ သို့ မ ဟုတ် သုံး ဦး တို့ သည် ငါ ၏ နာ မ ဖြင့် တစ် နေ ရာ ရာ တွင် စု ဝေး ကြ သော အ ခါ ထို ‌နေ ရာ တွင် သူ တို့ အ လယ် ၌ ငါ ရှိ ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၁ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ညီ အစ် ကို သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ပြစ် မှား သည့် အ ခါ သူ့ ကို အ ကြိမ် မည် မျှ ခွင့် လွှတ် ရ ပါ မည် နည်း။ ခု နစ် ကြိမ် တိုင် အောင် လော” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၂၂ ယေ ရှု က လည်း “ခု နစ် ကြိမ် တိုင် အောင် ဟု ငါ မ ဆို ဘဲ ခု နစ် ကြိမ် ကို ခု နစ် ဆယ် လီ တိုင် အောင် ဟု ငါ ဆို ၏။

^၂၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် နိုင် ငံ တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ နှင့် စာ ရင်း ရှင်း လို သော ဘု ရင် တစ် ပါး နှင့် တူ ၏။ ^၂၄ သူ သည် စာ ရင်း စ တင် ရှင်း သော အ ခါ တာ လန် ဒေ နာ ရိ ငွေ ခြောက် ထောင် နှင့် ညီ သော ငွေ (ဒေ နာ ရိ = နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး)။ တစ် သောင်း အ ကြွေး တင် သူ တစ် ယောက် ကို ရှေ့ တော် သို့ ခေါ် ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၂၅ သို့ သော် ထို သူ ၌ အ ကြွေး ဆပ် စ ရာ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ ကိုယ် တိုင် မှ စ ၍ သား မ ယား နှင့် သူ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ အား လုံး တို့ ကို ‌ရောင်း ၍ အ ကြွေး ဆပ် ရန် သူ့ သ ခင် သည် အ မိန့် ချ လေ ၏။ ^၂၆ ထို အ ခါ ထို အ စေ အ ပါး သည် ပျပ် ဝပ် လျက် သ ခင် ကို ရှိ ခိုး ကာ ‘အ ကျွန်ုပ် ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ်'။ သည်း ခံ တော် မူ ပါ။ အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ဆပ် ပါ မည်’ ဟု တောင်း လျှောက် လေ ၏။ ^၂၇ ထို အ စေ အ ပါး ၏ သ ခင် သည် ကြင် နာ စိတ် ရှိ ၍ သူ့ ကို လွှတ် ပေး ကာ သူ ၏ အ ကြွေး ကို လျှော် ပစ် လေ ၏။

^၂၈ သို့ သော် ထို အ စေ အ ပါး သည် ထွက် သွား ၍ သူ့ ထံ ၌ ဒေ နာ ရိ နေ့ စား အ လုပ် သ မား တစ် ဦး ၏ တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ မျှ သော ရော မ ငွေ ဒင်္ဂါး။ တစ် ရာ အ ကြွေး တင် သော အ စေ အ ပါး ချင်း တစ် ဦး ကို တွေ့ လျှင် သူ့ ကို ဖမ်း ၍ လည် ပင်း ညှစ် လျက် “သင် ယူ ထား သော အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ငါ့ ထံ မှ သင် ယူ ထား သော'။ အ ကြွေး ကို ပြန် ဆပ် လော့’ ဟု ဆို ၏။ ^၂၉ ထို အ ခါ ထို အ စေ အ ပါး ချင်း သည် ပျပ် ဝပ် လျက် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ခြေ ရင်း ၌ ပျပ် ဝပ် လျက်'။ “အ ကျွန်ုပ် ကို သည်း ခံ ပါ။ သင့် အား အ ကြွေး ပြန် ဆပ် ပါ မည်’ ဟု တောင်း ပန် လေ ၏။ ^၃၀ သို့ သော် သူ သည် လက် မ ခံ ဘဲ သွား ၍ ထို အ စေ အ ပါး ချင်း အား သူ ယူ ထား သော အ ကြွေး ကို ပြန် ဆပ် သည့် တိုင် အောင် ထောင် ထဲ ၌ ထည့် ထား လေ ၏။ ^၃၁ အ ခြား သော အ စေ အ ပါး ချင်း များ သည် ထို အ ဖြစ် အ ပျက် ကို မြင် လျှင် အ လွန် စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် ကာ သူ တို့ ၏ သ ခင် ထံ သို့ သွား ၍ ဖြစ် လေ သ မျှ တို့ ကို လျှောက် ထား ကြ ၏။

^၃၂ ထို အ ခါ သ ခင် သည် ထို အ စေ အ ပါး ကို ခေါ် ၍ ‘ဆိုး ညစ် သော အ စေ အ ပါး၊ သင် သည် ငါ့ ကို တောင်း ပန် သော ကြောင့် အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို သင့် အ တွက် ငါ လျှော် ပစ် ခဲ့ ၏။ ^၃၃ ငါ သည် သင့် ကို သ နား သ ကဲ့ သို့ သင် သည် လည်း အ စေ အ ပါး ချင်း ကို သ နား သင့် သည် မ ဟုတ် လော’ ဟု ဆို ၏။ ^၃၄ ဤ သို့ ဖြင့် သူ ၏ သ ခင် သည် အ မျက် ထွက် ကာ အ ကြွေး ရှိ သ မျှ ကို ပြန် ဆပ် သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို အ ကျဉ်း ချ နှိပ် စက် သော သူ တို့ လက် သို့ အပ် လေ ၏။ ^၃၅ သင် တို့ တစ် ဦး စီ သည် မိ မိ ညီ အစ် ကို ကို စိတ် နှ လုံး ထဲ မှ ခွင့် မ လွှတ် လျှင် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ တို့ အ ပြစ် များ ကို ခွင့် မ လွှတ် လျှင်'။ ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ငါ့ ခ မည်း တော် သည် လည်း သင် တို့ ကို ထို နည်း တူ ပြု တော် မူ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

18

¹ In that hour the disciples came to Jesus, saying, “Who then is greatest in the Kingdom of Heaven?” ² Jesus called a little child to himself, and set him in the middle of them ³ and said, “Most certainly I tell you, unless you turn and become as little children, you will in no way enter into the Kingdom of Heaven.

⁴ Whoever therefore humbles himself as this little child is the greatest in the Kingdom of Heaven. ⁵ Whoever receives one such little child in my name receives me, ⁶ but whoever causes one of these little ones who believe in me to stumble, it would be better for him if a huge millstone were hung around his neck and that he were sunk in the depths of the sea.

⁷ “Woe to the world because of occasions of stumbling! For it must be that the occasions come, but woe to that person through whom the occasion comes!

⁸ If your hand or your foot causes you to stumble, cut it off and cast it from you. It is better for you to enter into life maimed or crippled, rather than having two hands or two feet to be cast into the eternal fire. ⁹ If your eye causes you to stumble, pluck it out and cast it from you. It is better for you to enter into life with one eye, rather than having two eyes to be cast into the Gehenna or, Hell of fire.

¹⁰ See that you don’t despise one of these little ones, for I tell you that in heaven their angels always see the face of my Father who is in heaven. ¹¹ For the Son of Man came to save that which was lost. NU omits verse 11.

¹² “What do you think? If a man has one hundred sheep, and one of them goes astray, doesn’t he leave the ninety-nine, go to the mountains, and seek that which has gone astray? ¹³ If he finds it, most certainly I tell you, he rejoices over it more than over the ninety-nine which have not gone astray. ¹⁴ Even so it is not the will of your Father who is in heaven that one of these little ones should perish.

¹⁵ “If your brother sins against you, go, show him his fault between you and him alone. If he listens to you, you have gained back your brother. ¹⁶ But if he doesn’t listen, take one or two more with you, that at the mouth of two or three witnesses every word may be established. Deuteronomy 19:15 ¹⁷ If he refuses to listen to them, tell it to the assembly. If he refuses to hear the assembly also, let him be to you as a Gentile or a tax collector.

¹⁸ Most certainly I tell you, whatever things you bind on earth will have been bound in heaven, and whatever things you release on earth will have been released in heaven.

¹⁹ Again, assuredly I tell you, that if two of you will agree on earth concerning anything that they will ask, it will be done for them by my Father who is in heaven. ²⁰ For where two or three are gathered together in my name, there I am in the middle of them.”

²¹ Then Peter came and said to him, “Lord, how often shall my brother sin against me, and I forgive him? Until seven times?” ²² Jesus said to him, “I don’t tell you until seven times, but, until seventy times seven.

²³ Therefore the Kingdom of Heaven is like a certain king who wanted to settle accounts with his servants. ²⁴ When he had begun to settle, one was brought to him who owed him ten thousand talents. Ten thousand talents (about 300 metric tons of silver) represents an extremely large sum of money, equivalent to about 60,000,000 denarii, where one denarius was typical of one day’s wages for agricultural labor. ²⁵ But because he couldn’t pay, his lord commanded him to be sold, with his wife, his children, and all that he had, and payment to be made. ²⁶ The servant therefore fell down and knelt before him, saying, ‘Lord, have patience with me, and I will repay you all!’ ²⁷ The lord of that servant, being moved with compassion, released him and forgave him the debt.

²⁸ “But that servant went out and found one of his fellow servants who owed him one hundred denarii, 100 denarii was about one sixtieth of a talent, or about 500 grams (1.1 pounds) of silver. and he grabbed him and took him by the throat, saying, ‘Pay me what you owe!’ ²⁹ “So his fellow servant fell down at his feet and begged him, saying, ‘Have patience with me, and I will repay you!’ ³⁰ He would not, but went and cast him into prison until he should pay back that which was due. ³¹ So when his fellow servants saw what was done, they were exceedingly sorry, and came and told their lord all that was done.

³² Then his lord called him in and said to him, ‘You wicked servant! I forgave you all that debt because you begged me. ³³ Shouldn’t you also have had mercy on your fellow servant, even as I had mercy on you?’ ³⁴ His lord was angry, and delivered him to the tormentors until he should pay all that was due to him. ³⁵ So my heavenly Father will also do to you, if you don’t each forgive your brother from your hearts for his misdeeds.”