၃

^၁ ကိုယ် တော် သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ ထဲ သို့ တစ် ဖန် ဝင် တော် မူ ရာ ထို နေ ရာ ၌ လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စွပ် စွဲ နိုင် ရန် အ တွက် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ထို သူ အား အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် စေ မည်၊ မ ဖြစ် စေ မည် ကို စောင့် ကြည့် နေ ကြ ၏။

^၃ ကိုယ် တော် က လည်း လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ အား “အား လုံး ရှေ့ ၌ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'အ လယ်'။ မတ် တတ် ရပ် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် လူ တို့ အား “တ ရား တော် အ ရ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကောင်း သော အ မှု ကို ပြု အပ် သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် ဆိုး သော အ မှု ကို ပြု အပ် သ လော။ အ သက် ကို ကယ် အပ် သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် သတ် အပ် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် အ မျက် တော် ဖြင့် ပတ် ပတ် လည် သို့ ကြည့် ရှု တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး မာ ကျော မှု အ တွက် အ လွန် ဝမ်း နည်း ၍ လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ အား “သင် ၏ လက် ကို ဆန့် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သူ သည် လည်း လက် ကို ဆန့် လိုက် ရာ သူ ၏ လက် သည် အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် လေ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို လုပ် ကြံ နိုင် မည့် အ ကြောင်း ‌ဟေ ရုဒ် ၏ လူ များ နှင့် ချက် ချင်း တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ ပင် လယ် ဘက် သို့ ထွက် ခွာ သွား တော် မူ ရာ ဂါ လိ လဲ နယ် မှ လူ အ မြောက် အ မြား တို့ သည် လိုက် လာ ကြ ၏။ ထို့ ပြင် ယု ဒ နယ်၊ ^၈ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ဣ ဒု မဲ နယ်၊ ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း မှ စ ၍ တိုင် ရာ မြို့ နှင့် ဆီ ဒုန် မြို့ ပတ် ဝန်း ကျင် မှ လူ အ မြောက် အ များ တို့ သည် ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သ မျှ တို့ ကို ကြား သ ဖြင့် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ ၏။

^၉ လူ ထု ပ ရိ သတ် များ ရှိ နေ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို လူ တို့ မ တိုး ကြိတ် မိ စေ ရန် လှေ တစ် စီး ကို သူ့ အ တွက် အ ဆင် သင့် ထား ရှိ မည့် အ ကြောင်း တ ပည့် တော် တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် လူ များ စွာ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ ခဲ့ သည် ဖြစ် ၍ ရော ဂါ ဝေ ဒ နာ ရှိ သူ အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တို့ ထိ နိုင် ရန် တိုး ဝှေ့ ကြ ၏။ ^၁၁ ညစ် ညူး သော နတ် တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို မြင် ကြ သော အ ခါ ရှေ့ တော် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် “ကိုယ် တော် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် တော် မူ ၏” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၂ ကိုယ် တော် က လည်း မိ မိ အ ကြောင်း ကို သိ သာ ထင် ရှား အောင် မ ပြု ရန် ထို နတ် ဆိုး တို့ ကို တင်း ကျပ် စွာ သ တိ ပေး တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား ၍ အ လို တော် ရှိ သော သူ တို့ ကို ခေါ် ‌တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ ၏။ ^၁၄ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး တို့ ကို ခန့် ထား ပြီး လျှင် သူ တို့ ကို တ မန် တော် ဟူ ၍ ခေါ် ‌ဝေါ် သ မုတ် တော် မူ ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ တို့ ကို တ မန် တော် ဟူ ၍ ခေါ် ဝေါ် သ မုတ် တော် မူ ၏' မ ပါ။ ဤ သည် ကား သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ စေ ရန် နှင့် သူ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ တ ရား ဟော စေ ကာ၊ ^၁၅ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် နိုင် သည့် အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ‌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ နိုင် သော အ ခွင့်' ပါ သည်။ စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ ^၁၆ ခန့် ထား တော် မူ သော တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး မှာ ပေ တ ရု ဟု ကိုယ် တော် အ မည် ပေး ထား သော ရှိ မုန်၊ ^၁၇ မိုး ကြိုး ၏ သား များ ဟူ ၍ အ ဓိပ္ပာယ် ရ သည့် ဗော နေ ရ ဂက် ဟု ကိုယ် တော် အ မည် ပေး ထား သော ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား ယာ ကုပ် နှင့် ယာ ကုပ် ၏ ညီ ယော ဟန်၊ ^၁၈ အန္ဒြေ၊ ဖိ လိပ္ပု၊ ဗာ သော လ မဲ၊ မ ဿဲ၊ သော မ၊ အာ လ ဖဲ ၏ သား ယာ ကုပ် နှင့်၊ သဒ္ဒဲ၊ မျိုး ချစ် ပုဂ္ဂိုလ် သို့ မ ဟုတ် 'ကာ န နိတ် လူ'။ ရှိ မုန် နှင့်၊ ^၁၉ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သည့် ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် အိမ် ထဲ သို့ ကြွ တော် မူ ရာ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် တစ် ဖန် စု ဝေး လာ ကြ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ ကို ပင် မ သုံး ဆောင် နိုင် ကြ ပေ။

^၂၁ ကိုယ် တော် ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ သည် ကြား လျှင် ကိုယ် တော် ကို ထိန်း ချုပ် ရန် ထွက် လာ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မှာ “သူ သည် စိတ် ဖောက် ပြန် နေ ပြီ” ဟု လူ တို့ ပြော ဆို နေ ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၂၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဆင်း လာ သော ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ က လည်း “သူ့ ကို ဗေ လ ဇေ ဗု လ နတ် ပူး နေ သည်” ဟူ ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ “သူ သည် နတ် ဆိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ ကို အ မှီ ပြု လျက် နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည်” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၃ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ခေါ် ၍ ပုံ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ “စာ တန် သည် စာ တန် ကို မည် ကဲ့ သို့ နှင် ထုတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၂၄ နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် ထို နိုင် ငံ သည် မ တည် မြဲ နိုင် ရာ။ ^၂၅ အိမ် ထောင် စု တစ် စု သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် ထို အိမ် ထောင် စု သည် မ တည် မြဲ နိုင် ရာ။ ^၂၆ ထို နည်း တူ စာ တန် သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လျက် ကွဲ ပြား နေ လျှင် သူ သည် မ တည် မြဲ နိုင် ဘဲ ဆုံး ခန်း သို့ ‌ရောက် လိမ့် မည်။ ^၂၇ ခွန် အား ကြီး သော သူ ကို ဦး စွာ မ ချည် နှောင် လျှင် မည် သူ မျှ သူ့ အိမ် သို့ ဝင် ၍ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို မ လု ယူ နိုင်။ ချည် နှောင် ပြီး မှ သာ သူ ၏ အိမ် ကို ဖောက် ထွင်း လု ယူ နိုင် လိမ့် မည်။

^၂၈ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား လူ သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် များ နှင့် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို သ မျှ သော စ ကား အား လုံး အ တွက် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၉ သို့ သော် မည် သူ မ ဆို သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို လျှင် ထို သူ သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် အ ပြစ် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို မ ရ ရှိ ဘဲ ထာ ဝ ရ အ ပြစ် သင့် သော သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ခံ ရ သော သူ'။ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ သူ တို့ က “ကိုယ် တော် ကို ညစ် ညူး သော နတ် ပူး နေ သည်” ဟု ပြော ဆို သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၃၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် ရောက် လာ ပြီး အ ပြင် ၌ ရပ် လျက် လူ လွှတ် ၍ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ကြ ၏။ ^၃၂ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပတ် လည် ၌ ထိုင် နေ ကြ ၍ ကိုယ် တော် အား “ကိုယ် တော် ၏ မယ် တော်၊ ညီ တော် နှင့် နှ မ တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'နှ မ တော်' မ ပါ။ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ရှာ လျက် အ ပြင် ၌ ရှိ ကြ ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၃၃ ကိုယ် တော် က လည်း “မည် သူ သည် ငါ့ အ မိ နှင့် ငါ့ ညီ များ ဖြစ် သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၄ ထို့ နောက် မိ မိ ပတ် လည် ၌ ဝိုင်း ရံ လျက် ထိုင် နေ သော သူ များ ကို ပတ် ပတ် လည် ကြည့် ရှ တော် မူ ၍ “ကြည့် ရှု လော့။ ဤ သူ တို့ သည် ငါ့ အ မိ နှင့် ငါ့ ညီ များ ပေ တည်း။ ^၃၅ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် သော သူ သည် ငါ့ ညီ၊ ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ အ မိ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

3

¹ He entered again into the synagogue, and there was a man there whose hand was withered. ² They watched him, whether he would heal him on the Sabbath day, that they might accuse him.

³ He said to the man whose hand was withered, “Stand up.” ⁴ He said to them, “Is it lawful on the Sabbath day to do good or to do harm? To save a life or to kill?” But they were silent. ⁵ When he had looked around at them with anger, being grieved at the hardening of their hearts, he said to the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out, and his hand was restored as healthy as the other. ⁶ The Pharisees went out, and immediately conspired with the Herodians against him, how they might destroy him.

⁷ Jesus withdrew to the sea with his disciples; and a great multitude followed him from Galilee, from Judea, ⁸ from Jerusalem, from Idumaea, beyond the Jordan, and those from around Tyre and Sidon. A great multitude, hearing what great things he did, came to him.

⁹ He spoke to his disciples that a little boat should stay near him because of the crowd, so that they wouldn’t press on him. ¹⁰ For he had healed many, so that as many as had diseases pressed on him that they might touch him. ¹¹ The unclean spirits, whenever they saw him, fell down before him and cried, “You are the Son of God!” ¹² He sternly warned them that they should not make him known.

¹³ He went up into the mountain and called to himself those whom he wanted, and they went to him. ¹⁴ He appointed twelve, that they might be with him, and that he might send them out to preach ¹⁵ and to have authority to heal sicknesses and to cast out demons: ¹⁶ Simon (to whom he gave the name Peter); ¹⁷ James the son of Zebedee; and John, the brother of James, (whom he called Boanerges, which means, Sons of Thunder); ¹⁸ Andrew; Philip; Bartholomew; Matthew; Thomas; James, the son of Alphaeus; Thaddaeus; Simon the Zealot; ¹⁹ and Judas Iscariot, who also betrayed him. Then he came into a house. ²⁰ The multitude came together again, so that they could not so much as eat bread.

²¹ When his friends heard it, they went out to seize him; for they said, “He is insane.” ²² The scribes who came down from Jerusalem said, “He has Beelzebul,” and, “By the prince of the demons he casts out the demons.”

²³ He summoned them and said to them in parables, “How can Satan cast out Satan? ²⁴ If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand. ²⁵ If a house is divided against itself, that house cannot stand. ²⁶ If Satan has risen up against himself, and is divided, he can’t stand, but has an end. ²⁷ But no one can enter into the house of the strong man to plunder unless he first binds the strong man; then he will plunder his house.

²⁸ “Most certainly I tell you, all sins of the descendants of man will be forgiven, including their blasphemies with which they may blaspheme; ²⁹ but whoever may blaspheme against the Holy Spirit never has forgiveness, but is subject to eternal condemnation.” NU reads, guilty of an eternal sin. ³⁰ —because they said, “He has an unclean spirit.”

³¹ His mother and his brothers came, and standing outside, they sent to him, calling him. ³² A multitude was sitting around him, and they told him, “Behold, your mother, your brothers, and your sisters TR omits 'your sisters' are outside looking for you.” ³³ He answered them, “Who are my mother and my brothers?” ³⁴ Looking around at those who sat around him, he said, “Behold, my mother and my brothers! ³⁵ For whoever does the will of God is my brother, my sister, and mother.”

၃

^၁ ကိုယ် တော် သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ ထဲ သို့ တစ် ဖန် ဝင် တော် မူ ရာ ထို နေ ရာ ၌ လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို စွပ် စွဲ နိုင် ရန် အ တွက် ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ထို သူ အား အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် စေ မည်၊ မ ဖြစ် စေ မည် ကို စောင့် ကြည့် နေ ကြ ၏။

^၃ ကိုယ် တော် က လည်း လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ အား “အား လုံး ရှေ့ ၌ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'အ လယ်'။ မတ် တတ် ရပ် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် လူ တို့ အား “တ ရား တော် အ ရ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကောင်း သော အ မှု ကို ပြု အပ် သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် ဆိုး သော အ မှု ကို ပြု အပ် သ လော။ အ သက် ကို ကယ် အပ် သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် သတ် အပ် သ လော” ဟု မေး တော် မူ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် အ မျက် တော် ဖြင့် ပတ် ပတ် လည် သို့ ကြည့် ရှု တော် မူ ပြီး သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး မာ ကျော မှု အ တွက် အ လွန် ဝမ်း နည်း ၍ လက် တစ် ဖက် သေ သော သူ အား “သင် ၏ လက် ကို ဆန့် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ သူ သည် လည်း လက် ကို ဆန့် လိုက် ရာ သူ ၏ လက် သည် အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် လေ ၏။ ^၆ ထို အ ခါ ဖာ ရိ ရှဲ တို့ သည် ထွက် သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို လုပ် ကြံ နိုင် မည့် အ ကြောင်း ‌ဟေ ရုဒ် ၏ လူ များ နှင့် ချက် ချင်း တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ၏။

^၇ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် တ ပည့် တော် တို့ နှင့် အ တူ ပင် လယ် ဘက် သို့ ထွက် ခွာ သွား တော် မူ ရာ ဂါ လိ လဲ နယ် မှ လူ အ မြောက် အ မြား တို့ သည် လိုက် လာ ကြ ၏။ ထို့ ပြင် ယု ဒ နယ်၊ ^၈ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ဣ ဒု မဲ နယ်၊ ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ကမ်း မှ စ ၍ တိုင် ရာ မြို့ နှင့် ဆီ ဒုန် မြို့ ပတ် ဝန်း ကျင် မှ လူ အ မြောက် အ များ တို့ သည် ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သ မျှ တို့ ကို ကြား သ ဖြင့် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ ၏။

^၉ လူ ထု ပ ရိ သတ် များ ရှိ နေ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ကို လူ တို့ မ တိုး ကြိတ် မိ စေ ရန် လှေ တစ် စီး ကို သူ့ အ တွက် အ ဆင် သင့် ထား ရှိ မည့် အ ကြောင်း တ ပည့် တော် တို့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၀ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် လူ များ စွာ တို့ ကို ကျန်း မာ စေ ခဲ့ သည် ဖြစ် ၍ ရော ဂါ ဝေ ဒ နာ ရှိ သူ အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို တို့ ထိ နိုင် ရန် တိုး ဝှေ့ ကြ ၏။ ^၁၁ ညစ် ညူး သော နတ် တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို မြင် ကြ သော အ ခါ ရှေ့ တော် ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် “ကိုယ် တော် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် တော် မူ ၏” ဟု အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၂ ကိုယ် တော် က လည်း မိ မိ အ ကြောင်း ကို သိ သာ ထင် ရှား အောင် မ ပြု ရန် ထို နတ် ဆိုး တို့ ကို တင်း ကျပ် စွာ သ တိ ပေး တော် မူ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား ၍ အ လို တော် ရှိ သော သူ တို့ ကို ခေါ် ‌တော် မူ လျှင် သူ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ ၏။ ^၁၄ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး တို့ ကို ခန့် ထား ပြီး လျှင် သူ တို့ ကို တ မန် တော် ဟူ ၍ ခေါ် ‌ဝေါ် သ မုတ် တော် မူ ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ တို့ ကို တ မန် တော် ဟူ ၍ ခေါ် ဝေါ် သ မုတ် တော် မူ ၏' မ ပါ။ ဤ သည် ကား သူ တို့ ကို ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ စေ ရန် နှင့် သူ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ တ ရား ဟော စေ ကာ၊ ^၁၅ နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် နိုင် သည့် အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ‌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ နာ ရော ဂါ ကို ငြိမ်း စေ နိုင် သော အ ခွင့်' ပါ သည်။ စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။ ^၁၆ ခန့် ထား တော် မူ သော တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး မှာ ပေ တ ရု ဟု ကိုယ် တော် အ မည် ပေး ထား သော ရှိ မုန်၊ ^၁၇ မိုး ကြိုး ၏ သား များ ဟူ ၍ အ ဓိပ္ပာယ် ရ သည့် ဗော နေ ရ ဂက် ဟု ကိုယ် တော် အ မည် ပေး ထား သော ဇေ ဗေ ဒဲ ၏ သား ယာ ကုပ် နှင့် ယာ ကုပ် ၏ ညီ ယော ဟန်၊ ^၁၈ အန္ဒြေ၊ ဖိ လိပ္ပု၊ ဗာ သော လ မဲ၊ မ ဿဲ၊ သော မ၊ အာ လ ဖဲ ၏ သား ယာ ကုပ် နှင့်၊ သဒ္ဒဲ၊ မျိုး ချစ် ပုဂ္ဂိုလ် သို့ မ ဟုတ် 'ကာ န နိတ် လူ'။ ရှိ မုန် နှင့်၊ ^၁၉ ကိုယ် တော် ကို အပ် နှံ သည့် ယု ဒ ဣ ရှ ကာ ရုတ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် အိမ် ထဲ သို့ ကြွ တော် မူ ရာ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် တစ် ဖန် စု ဝေး လာ ကြ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် အ စာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'မုန့်'။ ကို ပင် မ သုံး ဆောင် နိုင် ကြ ပေ။

^၂၁ ကိုယ် တော် ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ သည် ကြား လျှင် ကိုယ် တော် ကို ထိန်း ချုပ် ရန် ထွက် လာ ကြ ၏။ အ ကြောင်း မှာ “သူ သည် စိတ် ဖောက် ပြန် နေ ပြီ” ဟု လူ တို့ ပြော ဆို နေ ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၂၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဆင်း လာ သော ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ က လည်း “သူ့ ကို ဗေ လ ဇေ ဗု လ နတ် ပူး နေ သည်” ဟူ ၍ လည်း‌ ကောင်း၊ “သူ သည် နတ် ဆိုး တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ ကို အ မှီ ပြု လျက် နတ် ဆိုး တို့ ကို နှင် ထုတ် သည်” ဟူ ၍ လည်း ကောင်း ပြော ဆို ကြ ၏။

^၂၃ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို ခေါ် ၍ ပုံ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ၊ “စာ တန် သည် စာ တန် ကို မည် ကဲ့ သို့ နှင် ထုတ် နိုင် မည် နည်း။ ^၂၄ နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် ထို နိုင် ငံ သည် မ တည် မြဲ နိုင် ရာ။ ^၂၅ အိမ် ထောင် စု တစ် စု သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ကွဲ ပြား နေ လျှင် ထို အိမ် ထောင် စု သည် မ တည် မြဲ နိုင် ရာ။ ^၂၆ ထို နည်း တူ စာ တန် သည် လည်း မိ မိ အ တွင်း ၌ ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လျက် ကွဲ ပြား နေ လျှင် သူ သည် မ တည် မြဲ နိုင် ဘဲ ဆုံး ခန်း သို့ ‌ရောက် လိမ့် မည်။ ^၂၇ ခွန် အား ကြီး သော သူ ကို ဦး စွာ မ ချည် နှောင် လျှင် မည် သူ မျှ သူ့ အိမ် သို့ ဝင် ၍ သူ ၏ ဥစ္စာ ပစ္စည်း များ ကို မ လု ယူ နိုင်။ ချည် နှောင် ပြီး မှ သာ သူ ၏ အိမ် ကို ဖောက် ထွင်း လု ယူ နိုင် လိမ့် မည်။

^၂၈ သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား လူ သား တို့ သည် သူ တို့ ၏ အ ပြစ် များ နှင့် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို သ မျှ သော စ ကား အား လုံး အ တွက် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၉ သို့ သော် မည် သူ မ ဆို သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို လျှင် ထို သူ သည် ကာ လ အ စဉ် အ ဆက် အ ပြစ် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို မ ရ ရှိ ဘဲ ထာ ဝ ရ အ ပြစ် သင့် သော သူ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ခံ ရ သော သူ'။ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ဤ သို့ မိန့် တော် မူ ခြင်း မှာ သူ တို့ က “ကိုယ် တော် ကို ညစ် ညူး သော နတ် ပူး နေ သည်” ဟု ပြော ဆို သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။

^၃၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် ၏ မယ် တော် နှင့် ညီ တော် တို့ သည် ရောက် လာ ပြီး အ ပြင် ၌ ရပ် လျက် လူ လွှတ် ၍ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ကြ ၏။ ^၃၂ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပတ် လည် ၌ ထိုင် နေ ကြ ၍ ကိုယ် တော် အား “ကိုယ် တော် ၏ မယ် တော်၊ ညီ တော် နှင့် နှ မ တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'နှ မ တော်' မ ပါ။ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ရှာ လျက် အ ပြင် ၌ ရှိ ကြ ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၃၃ ကိုယ် တော် က လည်း “မည် သူ သည် ငါ့ အ မိ နှင့် ငါ့ ညီ များ ဖြစ် သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၄ ထို့ နောက် မိ မိ ပတ် လည် ၌ ဝိုင်း ရံ လျက် ထိုင် နေ သော သူ များ ကို ပတ် ပတ် လည် ကြည့် ရှ တော် မူ ၍ “ကြည့် ရှု လော့။ ဤ သူ တို့ သည် ငါ့ အ မိ နှင့် ငါ့ ညီ များ ပေ တည်း။ ^၃၅ အ ကြောင်း မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ၏ အ လို တော် ကို ဆောင် ရွက် သော သူ သည် ငါ့ ညီ၊ ငါ့ နှ မ၊ ငါ့ အ မိ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

3

¹ He entered again into the synagogue, and there was a man there whose hand was withered. ² They watched him, whether he would heal him on the Sabbath day, that they might accuse him.

³ He said to the man whose hand was withered, “Stand up.” ⁴ He said to them, “Is it lawful on the Sabbath day to do good or to do harm? To save a life or to kill?” But they were silent. ⁵ When he had looked around at them with anger, being grieved at the hardening of their hearts, he said to the man, “Stretch out your hand.” He stretched it out, and his hand was restored as healthy as the other. ⁶ The Pharisees went out, and immediately conspired with the Herodians against him, how they might destroy him.

⁷ Jesus withdrew to the sea with his disciples; and a great multitude followed him from Galilee, from Judea, ⁸ from Jerusalem, from Idumaea, beyond the Jordan, and those from around Tyre and Sidon. A great multitude, hearing what great things he did, came to him.

⁹ He spoke to his disciples that a little boat should stay near him because of the crowd, so that they wouldn’t press on him. ¹⁰ For he had healed many, so that as many as had diseases pressed on him that they might touch him. ¹¹ The unclean spirits, whenever they saw him, fell down before him and cried, “You are the Son of God!” ¹² He sternly warned them that they should not make him known.

¹³ He went up into the mountain and called to himself those whom he wanted, and they went to him. ¹⁴ He appointed twelve, that they might be with him, and that he might send them out to preach ¹⁵ and to have authority to heal sicknesses and to cast out demons: ¹⁶ Simon (to whom he gave the name Peter); ¹⁷ James the son of Zebedee; and John, the brother of James, (whom he called Boanerges, which means, Sons of Thunder); ¹⁸ Andrew; Philip; Bartholomew; Matthew; Thomas; James, the son of Alphaeus; Thaddaeus; Simon the Zealot; ¹⁹ and Judas Iscariot, who also betrayed him. Then he came into a house. ²⁰ The multitude came together again, so that they could not so much as eat bread.

²¹ When his friends heard it, they went out to seize him; for they said, “He is insane.” ²² The scribes who came down from Jerusalem said, “He has Beelzebul,” and, “By the prince of the demons he casts out the demons.”

²³ He summoned them and said to them in parables, “How can Satan cast out Satan? ²⁴ If a kingdom is divided against itself, that kingdom cannot stand. ²⁵ If a house is divided against itself, that house cannot stand. ²⁶ If Satan has risen up against himself, and is divided, he can’t stand, but has an end. ²⁷ But no one can enter into the house of the strong man to plunder unless he first binds the strong man; then he will plunder his house.

²⁸ “Most certainly I tell you, all sins of the descendants of man will be forgiven, including their blasphemies with which they may blaspheme; ²⁹ but whoever may blaspheme against the Holy Spirit never has forgiveness, but is subject to eternal condemnation.” NU reads, guilty of an eternal sin. ³⁰ —because they said, “He has an unclean spirit.”

³¹ His mother and his brothers came, and standing outside, they sent to him, calling him. ³² A multitude was sitting around him, and they told him, “Behold, your mother, your brothers, and your sisters TR omits 'your sisters' are outside looking for you.” ³³ He answered them, “Who are my mother and my brothers?” ³⁴ Looking around at those who sat around him, he said, “Behold, my mother and my brothers! ³⁵ For whoever does the will of God is my brother, my sister, and mother.”