ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၂
၁ နောက် တ နေ့ သ ၌ ကိုယ် တော် သည် က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ဝင် ပြန် ၍ အိမ် ၌ ရှိ တော် မူ သည် ကို ကြား ကြ လျှင်၊ ၂ တံ ခါး ပြင် နား မှာ နေ စ ရာ မ ရှိ နိုင် အောင် လူ များ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် စု ဝေး ကြ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ အား တ ရား ဟော တော် မူ ၏။ ၃ ထို အ ခါ လက် ခြေ သေ သော သူ တ ယောက် ကို လူ လေး ယောက် တို့ သည် ထမ်း ၍ အ ထံ တော် သို့ ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ၄ လူ စု ဝေး လျက် ရှိ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ရင်း သို့ မ ချဉ်း ကပ် နိုင် သ ဖြင့်၊ ကိုယ် တော် ရှိ ရာ အ ပေါ် မှာ အ မိုး ကို ဖောက် ထွင်း ပြီး မှ လူ နာ နှင့် တ ကွ အိပ် ရာ ခု တင် ကို လျော့ ချ ကြ ၏။
၅ ယေ ရှု သည် ထို သူ တို့ ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မြင် လျှင်၊ လက် ခြေ သေ သော သူ အား၊ ငါ့ သား၊ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၆‑၇ ထို အ ရပ် ၌ ထိုင် သော ကျမ်း ပြု ဆ ရာ အ ချို့ တို့ က၊ ဤ သူ သည် ဘု ရား ကို လွန် ကျူး ၍ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ပြော ရ သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ သည် အ ပြစ် ကို လွှတ် နိုင် သ နည်း ဟု စိတ် ထဲ မှာ ထင် မှတ် ကြ ၏။
၈ သူ တို့ စိတ် ထဲ မှာ ထို သို့ ထင် မှတ် ခြင်း ရှိ သည် ကို ယေ ရှု သည် မိ မိ ဉာဏ် အား ဖြင့် ချက် ခြင်း သိ တော် မူ လျှင်၊ သင် တို့ စိတ် ထဲ မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ထင် မှတ် ကြ သ နည်း။ ၉ လက် ခြေ သေ သော သူ အား အ ဘယ် စ ကား ကို သာ ၍ ပြော လွယ် သ နည်း။ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ သင် ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ လှမ်း သွား လော့ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ ၁၀‑၁၁ လူ သား သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ပြစ် လွှတ် ပိုင် သည် ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှါ၊ ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ ကိုယ် အိမ် သို့ သွား လော့ ဟု သင့် အား ငါ ဆို သည် ဟု လက် ခြေ သေ သော သူ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၂ ထို သူ သည် လည်း ချက် ခြင်း ထ ၍ အိပ် ရာ ကို ဆောင် လျက် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ ထွက် သွား ၏။ ထို လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ၍၊ ဤ ကဲ့ သို့ တ ခါ မျှ မ မြင် စ ဖူး ဟု ပြော ဆို ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။
၁၃ နောက် တ ဖန် အိုင် နား သို့ ကြွ တော် မူ ၍၊ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ လျှင်၊ သူ တို့ အား ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ ၏။ ၁၄ လမ်း ၌ ကြွ တော် မူ စဉ်၊ အာ လ ဖဲ ၏ သား လေ ဝိ သည် အ ခွန် ခံ ရာ တဲ ၌ ထိုင် နေ သည် ကို မြင် သော်၊ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို သူ သည် လည်း ထ ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် လေ ၏။
၁၅ ထို နောက် မှ သူ ၏ အိမ် တွင် စား ပွဲ ၌ လျောင်း တော် မူ စဉ်၊ အ ခွန် ခံ သော သူ များ နှင့် ဆိုး သော သူ များ တို့ သည် ကိုယ် တော် မှ စ သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် တ ကွ စား ပွဲ ၌ လျောင်း ကြ ၏။ ထို သူ အ များ တို့ သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ၁၆ ထို သို့ အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ စား တော် မူ သည် ကို ကျမ်း ပြု ဆ ရာ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် မြင် လျှင်၊ ဤ သူ သည် အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ဘယ် ကြောင့် စား သောက် သ နည်း ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား ဆို ကြ ၏။ ၁၇ ယေ ရှု သည် ကြား တော် မူ လျှင်၊ ကျန်း မာ သော သူ တို့ သည် ဆေး သ မား ကို အ လို မ ရှိ ကြ။ နာ သော သူ တို့ သာ လျှင် အ လို ရှိ ကြ ၏။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ကို နောင် တ သို့ ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သည် မ ဟုတ်၊ ဆိုး သော သူ တို့ ကို ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၁၈ အ စာ ရှောင် တတ် သော ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် လာ ၍၊ ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော် ၏ တ ပည့် တို့ သည် အ စာ မ ရှောင် ဘဲ နေ ကြ ပါ သ နည်း ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ၁၉ ယေ ရှု က လည်း၊ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် သည် မိ မိ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ စဉ် အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် တတ် ကြ သ လော။ ရှိ စဉ် ကာ လ ပတ် လုံး အ စာ မ ရှောင် တတ် ကြ။ ၂၀ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် ကို သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် ခွါ ၍ ယူ သွား သော အ ချိန် ကာ လ ရောက် လိမ့် မည်။ ထို ကာ လ အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၁ အ ဝတ် ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် နှင့် ဖါ လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ဖါ လျှင် ဖါ သော အ ထည် သစ် သည် အ ဝတ် ဟောင်း ကို စား ၍ အ ပေါက် ကျယ် တတ် ၏။ ၂၂ ၎င်း နည်း၊ ဟောင်း သော သား ရေ ဘူး ၌ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ထည့် လျှင် အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် သား ရေ ဘူး ကို ဆုတ် ခွဲ သ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် သည် ယို ၍ သား ရေ ဘူး လည်း ပျက် စီး တတ် ၏။ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို အ သစ် သော သား ရေ ဘူး ၌ ထည့် ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၂၃ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကိုယ် တော် သည် ဂျုံ စ ပါး လယ် ကွက် တို့ ကို ရှောက် ကြွ တော် မူ လျှင်၊ တ ပည့် တော် တို့ သည် စ ပါး အ သီး အ နှံ ကို ဆွတ် လျက် ခ ရီး သွား ကြ ၏။ ၂၄ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ က လည်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ မ ပြု အပ် သော အ မှု ကို သူ တို့ သည် ပြု ကြ ပါ သည် တ ကား ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ၂၅ ကိုယ် တော် က၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း အ ဗျာ သာ လက် ထက် ၌ ဒါ ဝိဒ် သည် မိ မိ အ ဘော် တို့ နှင့် တ ကွ ဆာ မွတ် ၍ မ တတ် နိုင် သော အ ခါ၊ ၂၆ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ မျှ မ စား အပ် သော ရှေ့ တော် မုန့် ကို စား ၍ မိ မိ အ ဘော် တို့ အား ပေး သည် (၁ ရာ ၂၁:၄-၆) ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က၊ ငါ့ လက် ၌ လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် မ ရှိ။ လု လင် တို့ သည် မိန်း မ ကို သာ ရှောင် လျှင်၊ သန့် ရှင်း သော မုန့် ရှိ သည် ဟု ဒါ ဝိဒ် အား ဆို ၏။ ဒါ ဝိဒ် က လည်း၊ ကျွန်ုပ် ထွက် က တည်း က အ ဘယ် သူ မျှ မိန်း မ နှင့် မ ပေါင်း ဘော်၊ လု လင် တန် ဆာ တို့ သည် သန့် ရှင်း ပါ ၏။ ထို မုန့် လည်း လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ယ နေ့ သန့် ရှင်း သော မုန့် သစ် ကို တင် ထား လျက် ရှိ ပါ ၏ ဟု ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား ပြန် ပြော သော်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ရှေ့ တော် မုန့် မှ တ ပါး အ ခြား သော မုန့် မ ရှိ သော ကြောင့် သန့် ရှင်း သော မုန့် ကို ပေး ၏။ အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် တ ရံ တ ခါ မျှ မ ဘတ် ဘူး သ လော။ ၂၇ ထို မှ တ ပါး ဥ ပုသ် နေ့ သည် လူ အ ဘို့ ဖြစ် ၏။ လူ သည် ဥ ပုသ် နေ့ အ ဘို့ ဖြစ် သည် မ ဟုတ်။ ၂၈ သို့ ဖြစ် ၍ လူ သား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို ပင် အ စိုး ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၂
၁ နောက် တ နေ့ သ ၌ ကိုယ် တော် သည် က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ဝင် ပြန် ၍ အိမ် ၌ ရှိ တော် မူ သည် ကို ကြား ကြ လျှင်၊ ၂ တံ ခါး ပြင် နား မှာ နေ စ ရာ မ ရှိ နိုင် အောင် လူ များ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် စု ဝေး ကြ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ အား တ ရား ဟော တော် မူ ၏။ ၃ ထို အ ခါ လက် ခြေ သေ သော သူ တ ယောက် ကို လူ လေး ယောက် တို့ သည် ထမ်း ၍ အ ထံ တော် သို့ ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ၄ လူ စု ဝေး လျက် ရှိ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ရင်း သို့ မ ချဉ်း ကပ် နိုင် သ ဖြင့်၊ ကိုယ် တော် ရှိ ရာ အ ပေါ် မှာ အ မိုး ကို ဖောက် ထွင်း ပြီး မှ လူ နာ နှင့် တ ကွ အိပ် ရာ ခု တင် ကို လျော့ ချ ကြ ၏။
၅ ယေ ရှု သည် ထို သူ တို့ ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မြင် လျှင်၊ လက် ခြေ သေ သော သူ အား၊ ငါ့ သား၊ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၆‑၇ ထို အ ရပ် ၌ ထိုင် သော ကျမ်း ပြု ဆ ရာ အ ချို့ တို့ က၊ ဤ သူ သည် ဘု ရား ကို လွန် ကျူး ၍ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ပြော ရ သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ သည် အ ပြစ် ကို လွှတ် နိုင် သ နည်း ဟု စိတ် ထဲ မှာ ထင် မှတ် ကြ ၏။
၈ သူ တို့ စိတ် ထဲ မှာ ထို သို့ ထင် မှတ် ခြင်း ရှိ သည် ကို ယေ ရှု သည် မိ မိ ဉာဏ် အား ဖြင့် ချက် ခြင်း သိ တော် မူ လျှင်၊ သင် တို့ စိတ် ထဲ မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ထင် မှတ် ကြ သ နည်း။ ၉ လက် ခြေ သေ သော သူ အား အ ဘယ် စ ကား ကို သာ ၍ ပြော လွယ် သ နည်း။ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ သင် ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ လှမ်း သွား လော့ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ ၁၀‑၁၁ လူ သား သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ပြစ် လွှတ် ပိုင် သည် ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှါ၊ ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ ကိုယ် အိမ် သို့ သွား လော့ ဟု သင့် အား ငါ ဆို သည် ဟု လက် ခြေ သေ သော သူ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၂ ထို သူ သည် လည်း ချက် ခြင်း ထ ၍ အိပ် ရာ ကို ဆောင် လျက် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ ထွက် သွား ၏။ ထို လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ၍၊ ဤ ကဲ့ သို့ တ ခါ မျှ မ မြင် စ ဖူး ဟု ပြော ဆို ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။
၁၃ နောက် တ ဖန် အိုင် နား သို့ ကြွ တော် မူ ၍၊ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ လျှင်၊ သူ တို့ အား ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ ၏။ ၁၄ လမ်း ၌ ကြွ တော် မူ စဉ်၊ အာ လ ဖဲ ၏ သား လေ ဝိ သည် အ ခွန် ခံ ရာ တဲ ၌ ထိုင် နေ သည် ကို မြင် သော်၊ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို သူ သည် လည်း ထ ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် လေ ၏။
၁၅ ထို နောက် မှ သူ ၏ အိမ် တွင် စား ပွဲ ၌ လျောင်း တော် မူ စဉ်၊ အ ခွန် ခံ သော သူ များ နှင့် ဆိုး သော သူ များ တို့ သည် ကိုယ် တော် မှ စ သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် တ ကွ စား ပွဲ ၌ လျောင်း ကြ ၏။ ထို သူ အ များ တို့ သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ၁၆ ထို သို့ အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ စား တော် မူ သည် ကို ကျမ်း ပြု ဆ ရာ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် မြင် လျှင်၊ ဤ သူ သည် အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ဘယ် ကြောင့် စား သောက် သ နည်း ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား ဆို ကြ ၏။ ၁၇ ယေ ရှု သည် ကြား တော် မူ လျှင်၊ ကျန်း မာ သော သူ တို့ သည် ဆေး သ မား ကို အ လို မ ရှိ ကြ။ နာ သော သူ တို့ သာ လျှင် အ လို ရှိ ကြ ၏။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ကို နောင် တ သို့ ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သည် မ ဟုတ်၊ ဆိုး သော သူ တို့ ကို ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၁၈ အ စာ ရှောင် တတ် သော ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် လာ ၍၊ ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော် ၏ တ ပည့် တို့ သည် အ စာ မ ရှောင် ဘဲ နေ ကြ ပါ သ နည်း ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ၁၉ ယေ ရှု က လည်း၊ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် သည် မိ မိ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ စဉ် အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် တတ် ကြ သ လော။ ရှိ စဉ် ကာ လ ပတ် လုံး အ စာ မ ရှောင် တတ် ကြ။ ၂၀ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် ကို သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် ခွါ ၍ ယူ သွား သော အ ချိန် ကာ လ ရောက် လိမ့် မည်။ ထို ကာ လ အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၁ အ ဝတ် ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် နှင့် ဖါ လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ဖါ လျှင် ဖါ သော အ ထည် သစ် သည် အ ဝတ် ဟောင်း ကို စား ၍ အ ပေါက် ကျယ် တတ် ၏။ ၂၂ ၎င်း နည်း၊ ဟောင်း သော သား ရေ ဘူး ၌ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ထည့် လျှင် အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် သား ရေ ဘူး ကို ဆုတ် ခွဲ သ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် သည် ယို ၍ သား ရေ ဘူး လည်း ပျက် စီး တတ် ၏။ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို အ သစ် သော သား ရေ ဘူး ၌ ထည့် ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၂၃ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကိုယ် တော် သည် ဂျုံ စ ပါး လယ် ကွက် တို့ ကို ရှောက် ကြွ တော် မူ လျှင်၊ တ ပည့် တော် တို့ သည် စ ပါး အ သီး အ နှံ ကို ဆွတ် လျက် ခ ရီး သွား ကြ ၏။ ၂၄ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ က လည်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ မ ပြု အပ် သော အ မှု ကို သူ တို့ သည် ပြု ကြ ပါ သည် တ ကား ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ၂၅ ကိုယ် တော် က၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း အ ဗျာ သာ လက် ထက် ၌ ဒါ ဝိဒ် သည် မိ မိ အ ဘော် တို့ နှင့် တ ကွ ဆာ မွတ် ၍ မ တတ် နိုင် သော အ ခါ၊ ၂၆ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ မျှ မ စား အပ် သော ရှေ့ တော် မုန့် ကို စား ၍ မိ မိ အ ဘော် တို့ အား ပေး သည် (၁ ရာ ၂၁:၄-၆) ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က၊ ငါ့ လက် ၌ လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် မ ရှိ။ လု လင် တို့ သည် မိန်း မ ကို သာ ရှောင် လျှင်၊ သန့် ရှင်း သော မုန့် ရှိ သည် ဟု ဒါ ဝိဒ် အား ဆို ၏။ ဒါ ဝိဒ် က လည်း၊ ကျွန်ုပ် ထွက် က တည်း က အ ဘယ် သူ မျှ မိန်း မ နှင့် မ ပေါင်း ဘော်၊ လု လင် တန် ဆာ တို့ သည် သန့် ရှင်း ပါ ၏။ ထို မုန့် လည်း လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ယ နေ့ သန့် ရှင်း သော မုန့် သစ် ကို တင် ထား လျက် ရှိ ပါ ၏ ဟု ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား ပြန် ပြော သော်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ရှေ့ တော် မုန့် မှ တ ပါး အ ခြား သော မုန့် မ ရှိ သော ကြောင့် သန့် ရှင်း သော မုန့် ကို ပေး ၏။ အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် တ ရံ တ ခါ မျှ မ ဘတ် ဘူး သ လော။ ၂၇ ထို မှ တ ပါး ဥ ပုသ် နေ့ သည် လူ အ ဘို့ ဖြစ် ၏။ လူ သည် ဥ ပုသ် နေ့ အ ဘို့ ဖြစ် သည် မ ဟုတ်။ ၂၈ သို့ ဖြစ် ၍ လူ သား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို ပင် အ စိုး ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၂
၁ နောက် တ နေ့ သ ၌ ကိုယ် တော် သည် က ပေ ရ နောင် မြို့ သို့ ဝင် ပြန် ၍ အိမ် ၌ ရှိ တော် မူ သည် ကို ကြား ကြ လျှင်၊ ၂ တံ ခါး ပြင် နား မှာ နေ စ ရာ မ ရှိ နိုင် အောင် လူ များ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် စု ဝေး ကြ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ အား တ ရား ဟော တော် မူ ၏။ ၃ ထို အ ခါ လက် ခြေ သေ သော သူ တ ယောက် ကို လူ လေး ယောက် တို့ သည် ထမ်း ၍ အ ထံ တော် သို့ ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ၄ လူ စု ဝေး လျက် ရှိ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ရင်း သို့ မ ချဉ်း ကပ် နိုင် သ ဖြင့်၊ ကိုယ် တော် ရှိ ရာ အ ပေါ် မှာ အ မိုး ကို ဖောက် ထွင်း ပြီး မှ လူ နာ နှင့် တ ကွ အိပ် ရာ ခု တင် ကို လျော့ ချ ကြ ၏။
၅ ယေ ရှု သည် ထို သူ တို့ ၏ ယုံ ကြည် ခြင်း ကို မြင် လျှင်၊ လက် ခြေ သေ သော သူ အား၊ ငါ့ သား၊ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ၆‑၇ ထို အ ရပ် ၌ ထိုင် သော ကျမ်း ပြု ဆ ရာ အ ချို့ တို့ က၊ ဤ သူ သည် ဘု ရား ကို လွန် ကျူး ၍ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ပြော ရ သ နည်း။ ဘု ရား သ ခင် မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ သည် အ ပြစ် ကို လွှတ် နိုင် သ နည်း ဟု စိတ် ထဲ မှာ ထင် မှတ် ကြ ၏။
၈ သူ တို့ စိတ် ထဲ မှာ ထို သို့ ထင် မှတ် ခြင်း ရှိ သည် ကို ယေ ရှု သည် မိ မိ ဉာဏ် အား ဖြင့် ချက် ခြင်း သိ တော် မူ လျှင်၊ သင် တို့ စိတ် ထဲ မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ဤ သို့ ထင် မှတ် ကြ သ နည်း။ ၉ လက် ခြေ သေ သော သူ အား အ ဘယ် စ ကား ကို သာ ၍ ပြော လွယ် သ နည်း။ သင် ၏ အ ပြစ် ကို လွတ် စေ ပြီ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ သင် ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ လှမ်း သွား လော့ ဟု ပြော လွယ် သ လော။ ၁၀‑၁၁ လူ သား သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှာ အ ပြစ် လွှတ် ပိုင် သည် ကို သင် တို့ သိ စေ ခြင်း ငှါ၊ ထ လော့။ ကိုယ် အိပ် ရာ ကို ဆောင် ၍ ကိုယ် အိမ် သို့ သွား လော့ ဟု သင့် အား ငါ ဆို သည် ဟု လက် ခြေ သေ သော သူ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၂ ထို သူ သည် လည်း ချက် ခြင်း ထ ၍ အိပ် ရာ ကို ဆောင် လျက် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ မှာ ထွက် သွား ၏။ ထို လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မိန်း မော တွေ ဝေ ခြင်း ရှိ ၍၊ ဤ ကဲ့ သို့ တ ခါ မျှ မ မြင် စ ဖူး ဟု ပြော ဆို ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဂုဏ် တော် ကို ချီး မွမ်း ကြ ၏။
၁၃ နောက် တ ဖန် အိုင် နား သို့ ကြွ တော် မူ ၍၊ လူ အ စု အ ဝေး အ ပေါင်း တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ကြ လျှင်၊ သူ တို့ အား ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ ၏။ ၁၄ လမ်း ၌ ကြွ တော် မူ စဉ်၊ အာ လ ဖဲ ၏ သား လေ ဝိ သည် အ ခွန် ခံ ရာ တဲ ၌ ထိုင် နေ သည် ကို မြင် သော်၊ ငါ့ နောက် သို့ လိုက် လော့ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ထို သူ သည် လည်း ထ ၍ နောက် တော် သို့ လိုက် လေ ၏။
၁၅ ထို နောက် မှ သူ ၏ အိမ် တွင် စား ပွဲ ၌ လျောင်း တော် မူ စဉ်၊ အ ခွန် ခံ သော သူ များ နှင့် ဆိုး သော သူ များ တို့ သည် ကိုယ် တော် မှ စ သော တ ပည့် တော် တို့ နှင့် တ ကွ စား ပွဲ ၌ လျောင်း ကြ ၏။ ထို သူ အ များ တို့ သည် နောက် တော် သို့ လိုက် ကြ ၏။ ၁၆ ထို သို့ အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ စား တော် မူ သည် ကို ကျမ်း ပြု ဆ ရာ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် မြင် လျှင်၊ ဤ သူ သည် အ ခွန် ခံ သော သူ၊ ဆိုး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ဘယ် ကြောင့် စား သောက် သ နည်း ဟု တ ပည့် တော် တို့ အား ဆို ကြ ၏။ ၁၇ ယေ ရှု သည် ကြား တော် မူ လျှင်၊ ကျန်း မာ သော သူ တို့ သည် ဆေး သ မား ကို အ လို မ ရှိ ကြ။ နာ သော သူ တို့ သာ လျှင် အ လို ရှိ ကြ ၏။ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ကို နောင် တ သို့ ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သည် မ ဟုတ်၊ ဆိုး သော သူ တို့ ကို ခေါ် ခြင်း ငှါ ငါ လာ သ တည်း ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၁၈ အ စာ ရှောင် တတ် သော ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် လာ ၍၊ ယော ဟန် ၏ တ ပည့် တို့ နှင့် ဖါ ရိ ရှဲ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ သည် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ် တော် ၏ တ ပည့် တို့ သည် အ စာ မ ရှောင် ဘဲ နေ ကြ ပါ သ နည်း ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ၁၉ ယေ ရှု က လည်း၊ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် သည် မိ မိ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ စဉ် အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် တတ် ကြ သ လော။ ရှိ စဉ် ကာ လ ပတ် လုံး အ စာ မ ရှောင် တတ် ကြ။ ၂၀ မင်္ဂ လာ ဆောင် လု လင် ကို သူ ၏ အ ပေါင်း အ ဘော် တို့ နှင့် ခွါ ၍ ယူ သွား သော အ ချိန် ကာ လ ရောက် လိမ့် မည်။ ထို ကာ လ အ ခါ သူ တို့ သည် အ စာ ရှောင် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၁ အ ဝတ် ဟောင်း ကို အ ထည် သစ် နှင့် ဖါ လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ဖါ လျှင် ဖါ သော အ ထည် သစ် သည် အ ဝတ် ဟောင်း ကို စား ၍ အ ပေါက် ကျယ် တတ် ၏။ ၂၂ ၎င်း နည်း၊ ဟောင်း သော သား ရေ ဘူး ၌ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို ထည့် လေ့ မ ရှိ။ ထို သို့ ထည့် လျှင် အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် သည် သား ရေ ဘူး ကို ဆုတ် ခွဲ သ ဖြင့် စ ပျစ် ရည် သည် ယို ၍ သား ရေ ဘူး လည်း ပျက် စီး တတ် ၏။ အ သစ် သော စ ပျစ် ရည် ကို အ သစ် သော သား ရေ ဘူး ၌ ထည့် ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
၂၃ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ ကိုယ် တော် သည် ဂျုံ စ ပါး လယ် ကွက် တို့ ကို ရှောက် ကြွ တော် မူ လျှင်၊ တ ပည့် တော် တို့ သည် စ ပါး အ သီး အ နှံ ကို ဆွတ် လျက် ခ ရီး သွား ကြ ၏။ ၂၄ ဖါ ရိ ရှဲ တို့ က လည်း၊ ဥ ပုသ် နေ့ ၌ မ ပြု အပ် သော အ မှု ကို သူ တို့ သည် ပြု ကြ ပါ သည် တ ကား ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ၂၅ ကိုယ် တော် က၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း အ ဗျာ သာ လက် ထက် ၌ ဒါ ဝိဒ် သည် မိ မိ အ ဘော် တို့ နှင့် တ ကွ ဆာ မွတ် ၍ မ တတ် နိုင် သော အ ခါ၊ ၂၆ ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် သို့ ဝင် ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ မှ တ ပါး အ ဘယ် သူ မျှ မ စား အပ် သော ရှေ့ တော် မုန့် ကို စား ၍ မိ မိ အ ဘော် တို့ အား ပေး သည် (၁ ရာ ၂၁:၄-၆) ယဇ် ပု ရော ဟိတ် က၊ ငါ့ လက် ၌ လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် မ ရှိ။ လု လင် တို့ သည် မိန်း မ ကို သာ ရှောင် လျှင်၊ သန့် ရှင်း သော မုန့် ရှိ သည် ဟု ဒါ ဝိဒ် အား ဆို ၏။ ဒါ ဝိဒ် က လည်း၊ ကျွန်ုပ် ထွက် က တည်း က အ ဘယ် သူ မျှ မိန်း မ နှင့် မ ပေါင်း ဘော်၊ လု လင် တန် ဆာ တို့ သည် သန့် ရှင်း ပါ ၏။ ထို မုန့် လည်း လူ တိုင်း စား ရ သော မုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ယ နေ့ သန့် ရှင်း သော မုန့် သစ် ကို တင် ထား လျက် ရှိ ပါ ၏ ဟု ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အား ပြန် ပြော သော်၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် သည် ရှေ့ တော် မုန့် မှ တ ပါး အ ခြား သော မုန့် မ ရှိ သော ကြောင့် သန့် ရှင်း သော မုန့် ကို ပေး ၏။ အ ကြောင်း ကို သင် တို့ သည် တ ရံ တ ခါ မျှ မ ဘတ် ဘူး သ လော။ ၂၇ ထို မှ တ ပါး ဥ ပုသ် နေ့ သည် လူ အ ဘို့ ဖြစ် ၏။ လူ သည် ဥ ပုသ် နေ့ အ ဘို့ ဖြစ် သည် မ ဟုတ်။ ၂၈ သို့ ဖြစ် ၍ လူ သား သည် ဥ ပုသ် နေ့ ကို ပင် အ စိုး ရ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။
Please view in landscape orientation