၁၅

^၁ နံ နက် စော စော အ ချိန် တွင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ သည် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ မှ စ ၍ တ ရား လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် အား လုံး နှင့် အ တူ ချက် ချင်း တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ပြီး လျှင် ယေ ရှု ကို ချည် နှောင် လျက် ခေါ် ဆောင် သွား ကာ ပိ လတ် မင်း ထံ အပ် နှံ ကြ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် လော” ဟု ကိုယ် တော် အား မေး လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အ မျိုး မျိုး စွပ် စွဲ ကြ ၏။ ^၄ တစ် ဖန် ပိ လတ် မင်း သည် ကိုယ် တော် အား “သင် သည် တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ဖြေ ဘဲ နေ သ လော။ သင့် ကို မည် မျှ လောက် စွပ် စွဲ နေ ကြ သည် ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင့် တစ် ဖက် ၌ မည် မျှ သက် သေ ခံ ကြ သည် ကို'။ ကြည့် ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၅ သို့ သော် ယေ ရှု သည် နောက် ထပ် မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ ပြန် ၍ မိန့် တော် မ မူ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ပိ လတ် မင်း သည် အံ့ ဩ လေ ၏။

^၆ ပိ လတ် မင်း သည် ပွဲ တော် ကျ ရောက် တိုင်း လူ တို့ တောင်း ဆို သည့် အ ကျဉ်း သား တစ် ဦး ကို လွှတ် ပေး လေ့ ရှိ ၏။ ^၇ ထို အ ချိန် တွင် ဆူ ပူ အုံ ကြွ မှု ဖြစ် စဉ် က လူ သတ် မှု ကျူး လွန် သ ဖြင့် ဆူ ပူ အုံ ကြွ သူ များ နှင့် အ တူ အ ကျဉ်း ချ ခံ ရ သည့် ဗာ ရဗ္ဗ ဟု ခေါ် သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၈ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် ရောက် လာ ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အော် ဟစ် ၍'။ ပြု လေ့ ရှိ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ အ တွက် ဆောင် ရွက် ပေး ရန် တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၉ ပိ လတ် မင်း က လည်း “သင် တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ လော” ဟု သူ တို့ အား ပြန် ၍ မေး လေ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ မေး ခြင်း မှာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် မ လို မုန်း ထား စိတ် ဖြင့် ယေ ရှု ကို အပ် နှံ ခဲ့ ကြောင်း ပိ လတ် မင်း သိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ဗာ ရဗ္ဗ ကို သာ လွှတ် ပေး မည့် အ ကြောင်း တောင်း ဆို ကြ ရန် လူ ထု ပ ရိ သတ် ကို လှုံ့ ဆော် ကြ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သို့ ဖြစ် လျှင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဟု သင် တို့ ခေါ် သော သူ ကို မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု တစ် ဖန် မေး လေ သော်၊ ^၁၃ သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပြန် ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၄ ပိ လတ် မင်း က လည်း “အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ သူ သည် မည် သည့် အ ပြစ် ကို ကျူး လွန် ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြန် မေး သော် လည်း သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၅ ပိ လတ် မင်း သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် ကို ကျေ နပ် စေ လို ၍ သူ တို့ အ တွက် ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် ပေး လေ ၏။ ယေ ရှု ကို မူ ကား ကျာ ပွတ် ဖြင့် ရိုက် နှက် စေ ပြီး နောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ လိုက် လေ ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ စစ် သား များ သည် ရုံး တော် ဟု ခေါ် သော ဘု ရင် ခံ ၏ အိမ် တော် ဝင်း ထဲ သို့ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ၍ တပ် ဖွဲ့ တစ် ဖွဲ့ လုံး ကို စု ရုံး စေ ကြ ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် အား ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် စေ လျက် ဆူး ပင် ကို သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ၍ ဆောင်း စေ ပြီး လျှင်၊ ^၁၈ “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ကိုယ် တော် အား နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၁၉ ထို့ ပြင် ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ကို ကျူ ရိုး ဖြင့် ရိုက် ကာ ကိုယ် တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး ၍ ဒူး ထောက် လျက် ကိုယ် တော် ကို ရှိ ခိုး ကြ ၏။ ^၂၀ ထို သို့ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ပြီး နောက် ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် လုံ ကို ချွတ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ပြန် ဝတ် စေ ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် ခေါ် ထုတ် သွား ကြ ၏။

^၂၁ ထို စဉ် အ လက် ဇန္ဒြား နှင့် ရု ဖု တို့ ၏ ဖ ခင် ဖြစ် သည့် ကု ရေ နေ မြို့ သား ရှိ မုန် သည် တော ရွာ မှ လာ ၍ လမ်း ၌ ဖြတ် သွား သည် ကို သူ တို့ တွေ့ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို သူ့ အား အ တင်း အ ကျပ် ထမ်း စေ ကြ ၏။ ^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ဦး ခေါင်း ခွံ အ ရပ် ဟု အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ သော ဂေါ လ ဂေါ သ အ ရပ် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး လျှင်၊ ^၂၃ ကိုယ် တော် အား မု ရန် ရော စပ် ထား သော စ ပျစ် ဝိုင် ကို တိုက် ကြ ၏။ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် သောက် တော် မ မူ။ ^၂၄ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တော် များ အား မည် သူ က မည် သည့် အ ဝတ် ယူ ရ မည် ကို မဲ ချ ၍ ခွဲ ဝေ ကြ ၏။ မ ၂၇:၃၅။ လု ၂၃:၃၄။ ယော ၁၉:၂၄။ ဆာ ၂၂:၁၈။

^၂၅ ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ သည့် အ ချိန် မှာ နံ နက် ကိုး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တ တိ ယ နာ ရီ'။ ဖြစ် ၏။ ^၂၆ ကိုယ် တော် အ ပေါ် တင် သော စွဲ ချက် ကို ရေး ထား သည့် ကမ္ပည်း စာ မှာ “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၂၇ ဓား ပြ နှစ် ယောက် တို့ ကို လည်း ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ‌ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။ ^၂၈ (ဤ သို့ ဖြင့် “သူ သည် တ ရား မဲ့ သော သူ တို့ ၏ စာ ရင်း တွင် ထည့် သွင်း ခြင်း ခံ ရ ၏” ဟေ ရှာ ၅၃:၁၂။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် သည် ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ

^၂၉ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း လျက် “ဟေ့၊ ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း တည် ဆောက် မည့် သူ၊ ^၃၀ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ၍ သင့် ကိုယ် သင် ကယ် တင် လော့” ဟု ကိုယ် တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၁ ထို နည်း တူ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လည်း ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ နှင့် အ တူ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ကာ “သူ သည် သူ တစ် ပါး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ သော် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို မ ကယ် တင် နိုင် ပါ တ ကား။ ^၃၂ ငါ တို့ တွေ့ မြင် ၍ ယုံ ကြည် နိုင် ရန် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဖြစ် သော ခ ရစ် တော် သည် ယ ခု ပင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ပါ စေ” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ကြ ၏။

^၃၃ မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ရောက် သော အ ခါ မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ မှောင် ကျ ရောက် လာ ၍ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တိုင် အောင် ထို သို့ ဖြစ် လေ ၏။ ^၃၄ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် တွင် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် “ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှာ ဗ ခ သာ နိ” ဟု အော် ဟစ် တော် မူ ၏။ ၎င်း ၏ အ ဓိပ္ပာယ် မှာ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း” မ ၂၇:၄၆။ ဆာ ၂၂:၁။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃၅ အ နီး ၌ ရပ် နေ သော သူ အ ချို့ တို့ သည် ကြား လျှင် “ကြည့် ပါ။ သူ သည် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၆ ထို အ ခါ လူ တစ် ဦး သည် ပြေး သွား ၍ ရေ မြှုပ် ကို ဝိုင် ချဉ် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင် ကျူ ရိုး ပေါ် တပ် လျက် ကိုယ် တော် အား သောက် စေ ဆာ ၆၉:၂၁။ ကာ “ရှိ ပါ လေ စေ။ ဧ လိ ယ သည် သူ့ ကို အောက် သို့ ချ ရန် လာ မည်၊ မ လာ မည် ကို ငါ တို့ ကြည့် ကြ စို့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၇ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အ သက် ချုပ် ငြိမ်း တော် မူ ၏။ ^၃၈ ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် စွန်း မှ အောက် စွန်း တိုင် အောင် နှစ် ခြမ်း ကွဲ သွား လေ ၏။ ^၃၉ ကိုယ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ လျက် ရပ် နေ သော တပ် မှူး သည် ကိုယ် တော် အ သက် ချုပ် ငြိမ်း အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ထို သို့ ကြွေး ကြော် ၍ အ သက် ချုပ် ငြိမ်း'။ တော် မူ ပုံ ကို တွေ့ မြင် သော အ ခါ “ဤ သူ သည် အ မှန် ပင် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၄၀ ထို အ ရပ် ၌ အ ဝေး မှ ကြည့် နေ သော အ မျိုး သ မီး များ လည်း ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ အ ထဲ တွင် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ၊ ယာ ကုပ် အ ငယ် နှင့် ယော သေ တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ နှင့် ဆ လို မေ တို့ လည်း ပါ ၏။ ^၄၁ သူ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ နယ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ခဲ့ စဉ် က နောက် တော် သို့ လိုက် ၍ ကိုယ် တော် ကို လုပ် ကျွေး ပြု စု ခဲ့ သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ အ ပြင် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လိုက် ပါ လာ သည့် များ စွာ သော အ ခြား အ မျိုး သ မီး များ လည်း ရှိ ကြ ၏။

^၄၂ ထို နေ့ သည် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ တည်း ဟူ သော အ ဖိတ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ၊ ^၄၃ ဂုဏ် သ ရေ ကြီး မြင့် သော လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် တစ် ဦး ဖြစ် ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို စောင့် မျှော် နေ သူ လည်း ဖြစ် သော အ ရိ မ သဲ မြို့ သား ယော သပ် သည် ရောက် လာ ၍ ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ရဲ ရင့် စွာ ဝင် ကာ ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။ ^၄၄ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု သေ ဆုံး ပြီ လော ဟု အံ့ ဩ ၍ တပ် မှူးကို ခေါ် လျက် ယေ ရှု သေ ဆုံး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ဟုတ်၊ မ ဟုတ် မေး လေ ၏။ ^၄၅ တပ် မှူး ထံ မှ ဟုတ် မှန် ကြောင်း သိ ရ လျှင် အ လောင်း တော် ကို ယော သပ် အား ပေး လေ ၏။ ^၄၆ ထို အ ခါ ယော သပ် သည် ပိတ် ချော ကို ဝယ် ပြီး လျှင် အ လောင်း တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ချ ၍ ပိတ် ချော ဖြင့် ပတ် ရစ် ကာ ကျောက် ဆောင် ၌ ထွင်း ထား သော သင်္ချိုင်း ဂူ ထဲ တွင် သွင်း ထား ၏။ ထို့ နောက် ကျောက် တုံး ကို လှိမ့် ၍ သင်္ချိုင်း ဂူ ဝ ကို ပိတ် ထား လေ ၏။ ^၄၇ မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ နှင့် ယော သေ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ တို့ သည် လည်း မည် သည့် နေ ရာ ၌ အ လောင်း တော် ထား ကြ သည် ကို ကြည့် ရှု ကြ ၏။

15

¹ Immediately in the morning the chief priests, with the elders, scribes, and the whole council, held a consultation, bound Jesus, carried him away, and delivered him up to Pilate.

² Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered, “So you say.” ³ The chief priests accused him of many things. ⁴ Pilate again asked him, “Have you no answer? See how many things they testify against you!” ⁵ But Jesus made no further answer, so that Pilate marveled.

⁶ Now at the feast he used to release to them one prisoner, whomever they asked of him. ⁷ There was one called Barabbas, bound with his fellow insurgents, men who in the insurrection had committed murder. ⁸ The multitude, crying aloud, began to ask him to do as he always did for them. ⁹ Pilate answered them, saying, “Do you want me to release to you the King of the Jews?” ¹⁰ For he perceived that for envy the chief priests had delivered him up. ¹¹ But the chief priests stirred up the multitude, that he should release Barabbas to them instead.

¹² Pilate again asked them, “What then should I do to him whom you call the King of the Jews?” ¹³ They cried out again, “Crucify him!” ¹⁴ Pilate said to them, “Why, what evil has he done?”But they cried out exceedingly, “Crucify him!” ¹⁵ Pilate, wishing to please the multitude, released Barabbas to them, and handed over Jesus, when he had flogged him, to be crucified.

¹⁶ The soldiers led him away within the court, which is the Praetorium; and they called together the whole cohort. ¹⁷ They clothed him with purple; and weaving a crown of thorns, they put it on him. ¹⁸ They began to salute him, “Hail, King of the Jews!” ¹⁹ They struck his head with a reed and spat on him, and bowing their knees, did homage to him. ²⁰ When they had mocked him, they took the purple cloak off him, and put his own garments on him. They led him out to crucify him.

²¹ They compelled one passing by, coming from the country, Simon of Cyrene, the father of Alexander and Rufus, to go with them that he might bear his cross. ²² They brought him to the place called Golgotha, which is, being interpreted, “The place of a skull.” ²³ They offered him wine mixed with myrrh to drink, but he didn’t take it. ²⁴ Crucifying him, they parted his garments among them, casting lots on them, what each should take.

²⁵ It was the third hour 9:00 a.m. when they crucified him. ²⁶ The superscription of his accusation was written over him: “THE KING OF THE JEWS.” ²⁷ With him they crucified two robbers, one on his right hand, and one on his left. ²⁸ The Scripture was fulfilled which says, “He was counted with transgressors.” NU omits verse 28.

²⁹ Those who passed by blasphemed him, wagging their heads and saying, “Ha! You who destroy the temple and build it in three days, ³⁰ save yourself, and come down from the cross!” ³¹ Likewise, also the chief priests mocking among themselves with the scribes said, “He saved others. He can’t save himself. ³² Let the Christ, the King of Israel, now come down from the cross, that we may see and believe him.” TR omits 'him' Those who were crucified with him also insulted him.

³³ When the sixth hour or, noon had come, there was darkness over the whole land until the ninth hour. 3:00 p.m. ³⁴ At the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lama sabachthani?” which is, being interpreted, “My God, my God, why have you forsaken me?” Psalm 22:1 ³⁵ Some of those who stood by, when they heard it, said, “Behold, he is calling Elijah.” ³⁶ One ran, and filling a sponge full of vinegar, put it on a reed and gave it to him to drink, saying, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to take him down.”

³⁷ Jesus cried out with a loud voice, and gave up the spirit. ³⁸ The veil of the temple was torn in two from the top to the bottom. ³⁹ When the centurion, who stood by opposite him, saw that he cried out like this and breathed his last, he said, “Truly this man was the Son of God!”

⁴⁰ There were also women watching from afar, among whom were both Mary Magdalene and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome; ⁴¹ who, when he was in Galilee, followed him and served him; and many other women who came up with him to Jerusalem.

⁴² When evening had now come, because it was the Preparation Day, that is, the day before the Sabbath, ⁴³ Joseph of Arimathaea, a prominent council member who also himself was looking for God’s Kingdom, came. He boldly went in to Pilate, and asked for Jesus’ body. ⁴⁴ Pilate was surprised to hear that he was already dead; and summoning the centurion, he asked him whether he had been dead long. ⁴⁵ When he found out from the centurion, he granted the body to Joseph. ⁴⁶ He bought a linen cloth, and taking him down, wound him in the linen cloth and laid him in a tomb which had been cut out of a rock. He rolled a stone against the door of the tomb. ⁴⁷ Mary Magdalene and Mary the mother of Joses, saw where he was laid.

၁၅

^၁ နံ နက် စော စော အ ချိန် တွင် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ သည် သက် ကြီး ဝါ ကြီး များ၊ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ များ မှ စ ၍ တ ရား လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် အား လုံး နှင့် အ တူ ချက် ချင်း တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ ပြီး လျှင် ယေ ရှု ကို ချည် နှောင် လျက် ခေါ် ဆောင် သွား ကာ ပိ လတ် မင်း ထံ အပ် နှံ ကြ ၏။

^၂ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် လော” ဟု ကိုယ် တော် အား မေး လေ ၏။ ကိုယ် တော် က လည်း “သင် ပြော သည့် အ တိုင်း ပေ တည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အ မျိုး မျိုး စွပ် စွဲ ကြ ၏။ ^၄ တစ် ဖန် ပိ လတ် မင်း သည် ကိုယ် တော် အား “သင် သည် တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ဖြေ ဘဲ နေ သ လော။ သင့် ကို မည် မျှ လောက် စွပ် စွဲ နေ ကြ သည် ကို အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင့် တစ် ဖက် ၌ မည် မျှ သက် သေ ခံ ကြ သည် ကို'။ ကြည့် ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၅ သို့ သော် ယေ ရှု သည် နောက် ထပ် မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ ပြန် ၍ မိန့် တော် မ မူ ဘဲ နေ သ ဖြင့် ပိ လတ် မင်း သည် အံ့ ဩ လေ ၏။

^၆ ပိ လတ် မင်း သည် ပွဲ တော် ကျ ရောက် တိုင်း လူ တို့ တောင်း ဆို သည့် အ ကျဉ်း သား တစ် ဦး ကို လွှတ် ပေး လေ့ ရှိ ၏။ ^၇ ထို အ ချိန် တွင် ဆူ ပူ အုံ ကြွ မှု ဖြစ် စဉ် က လူ သတ် မှု ကျူး လွန် သ ဖြင့် ဆူ ပူ အုံ ကြွ သူ များ နှင့် အ တူ အ ကျဉ်း ချ ခံ ရ သည့် ဗာ ရဗ္ဗ ဟု ခေါ် သော သူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ ^၈ လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် ရောက် လာ ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အော် ဟစ် ၍'။ ပြု လေ့ ရှိ သည့် အ တိုင်း သူ တို့ အ တွက် ဆောင် ရွက် ပေး ရန် တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၉ ပိ လတ် မင်း က လည်း “သင် တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ကို လွှတ် ပေး စေ လို သ လော” ဟု သူ တို့ အား ပြန် ၍ မေး လေ ၏။ ^၁၀ ထို သို့ မေး ခြင်း မှာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် မ လို မုန်း ထား စိတ် ဖြင့် ယေ ရှု ကို အပ် နှံ ခဲ့ ကြောင်း ပိ လတ် မင်း သိ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၁ သို့ သော် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် ဗာ ရဗ္ဗ ကို သာ လွှတ် ပေး မည့် အ ကြောင်း တောင်း ဆို ကြ ရန် လူ ထု ပ ရိ သတ် ကို လှုံ့ ဆော် ကြ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ပိ လတ် မင်း က “သို့ ဖြစ် လျှင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ဟု သင် တို့ ခေါ် သော သူ ကို မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း” ဟု တစ် ဖန် မေး လေ သော်၊ ^၁၃ သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပြန် ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၄ ပိ လတ် မင်း က လည်း “အ ဘယ် ကြောင့် နည်း။ သူ သည် မည် သည့် အ ပြစ် ကို ကျူး လွန် ခဲ့ သ နည်း” ဟု ပြန် မေး သော် လည်း သူ တို့ က “သူ့ ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် လိုက် ပါ” ဟု ပို ၍ အော် ဟစ် ကြ ၏။ ^၁၅ ပိ လတ် မင်း သည် လူ ထု ပ ရိ သတ် ကို ကျေ နပ် စေ လို ၍ သူ တို့ အ တွက် ဗာ ရဗ္ဗ ကို လွှတ် ပေး လေ ၏။ ယေ ရှု ကို မူ ကား ကျာ ပွတ် ဖြင့် ရိုက် နှက် စေ ပြီး နောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် အပ် နှံ လိုက် လေ ၏။

^၁၆ ထို အ ခါ စစ် သား များ သည် ရုံး တော် ဟု ခေါ် သော ဘု ရင် ခံ ၏ အိမ် တော် ဝင်း ထဲ သို့ ကိုယ် တော် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ၍ တပ် ဖွဲ့ တစ် ဖွဲ့ လုံး ကို စု ရုံး စေ ကြ ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် အား ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် စေ လျက် ဆူး ပင် ကို သ ရ ဖူ အ ဖြစ် ရစ် ခွေ ၍ ဆောင်း စေ ပြီး လျှင်၊ ^၁၈ “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်၊ မင်္ဂ လာ ရှိ ပါ စေ သော” ဟု ကိုယ် တော် အား နှုတ် ဆက် ကြ ၏။ ^၁၉ ထို့ ပြင် ကိုယ် တော် ၏ ဦး ခေါင်း ကို ကျူ ရိုး ဖြင့် ရိုက် ကာ ကိုယ် တော် ကို တံ တွေး နှင့် ထွေး ၍ ဒူး ထောက် လျက် ကိုယ် တော် ကို ရှိ ခိုး ကြ ၏။ ^၂၀ ထို သို့ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ပြီး နောက် ခ ရမ်း ရောင် ဝတ် လုံ ကို ချွတ် ၍ ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် ကို ပြန် ဝတ် စေ ပြီး လျှင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ရန် ခေါ် ထုတ် သွား ကြ ၏။

^၂၁ ထို စဉ် အ လက် ဇန္ဒြား နှင့် ရု ဖု တို့ ၏ ဖ ခင် ဖြစ် သည့် ကု ရေ နေ မြို့ သား ရှိ မုန် သည် တော ရွာ မှ လာ ၍ လမ်း ၌ ဖြတ် သွား သည် ကို သူ တို့ တွေ့ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ၏ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ကို သူ့ အား အ တင်း အ ကျပ် ထမ်း စေ ကြ ၏။ ^၂၂ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ဦး ခေါင်း ခွံ အ ရပ် ဟု အ ဓိပ္ပာယ် ရှိ သော ဂေါ လ ဂေါ သ အ ရပ် သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ပြီး လျှင်၊ ^၂၃ ကိုယ် တော် အား မု ရန် ရော စပ် ထား သော စ ပျစ် ဝိုင် ကို တိုက် ကြ ၏။ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် သောက် တော် မ မူ။ ^၂၄ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ပြီး ကိုယ် တော် ၏ အ ဝတ် တော် များ အား မည် သူ က မည် သည့် အ ဝတ် ယူ ရ မည် ကို မဲ ချ ၍ ခွဲ ဝေ ကြ ၏။ မ ၂၇:၃၅။ လု ၂၃:၃၄။ ယော ၁၉:၂၄။ ဆာ ၂၂:၁၈။

^၂၅ ကိုယ် တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ သည့် အ ချိန် မှာ နံ နက် ကိုး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တ တိ ယ နာ ရီ'။ ဖြစ် ၏။ ^၂၆ ကိုယ် တော် အ ပေါ် တင် သော စွဲ ချက် ကို ရေး ထား သည့် ကမ္ပည်း စာ မှာ “ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင်” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၂၇ ဓား ပြ နှစ် ယောက် တို့ ကို လည်း ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ယာ တော် ဘက် တွင် တစ် ‌ယောက်၊ လက် ဝဲ တော် ဘက် တွင် တစ် ယောက် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ကြ ၏။ ^၂၈ (ဤ သို့ ဖြင့် “သူ သည် တ ရား မဲ့ သော သူ တို့ ၏ စာ ရင်း တွင် ထည့် သွင်း ခြင်း ခံ ရ ၏” ဟေ ရှာ ၅၃:၁၂။ ဟူ သော ကျမ်း ချက် သည် ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။) အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ

^၂၉ ဖြတ် သန်း သွား လာ သော သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ခေါင်း ကို ခါ ယမ်း လျက် “ဟေ့၊ ဗိ မာန် တော် ကို ဖြို ဖျက် ၍ သုံး ရက် အ တွင်း တည် ဆောက် မည့် သူ၊ ^၃၀ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ၍ သင့် ကိုယ် သင် ကယ် တင် လော့” ဟု ကိုယ် တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၃၁ ထို နည်း တူ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ တို့ သည် လည်း ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ နှင့် အ တူ ကိုယ် တော် ကို ပြောင် လှောင် ကြ ကာ “သူ သည် သူ တစ် ပါး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ သော် လည်း မိ မိ ကိုယ် ကို မ ကယ် တင် နိုင် ပါ တ ကား။ ^၃၂ ငါ တို့ တွေ့ မြင် ၍ ယုံ ကြည် နိုင် ရန် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ဖြစ် သော ခ ရစ် တော် သည် ယ ခု ပင် လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ပါ စေ” ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ ၏။ ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် ၌ တင် ထား ခြင်း ခံ ရ သော သူ တို့ သည် လည်း ကိုယ် တော် ကို ကဲ့ ရဲ့ ပြစ် တင် ကြ ၏။

^၃၃ မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ရောက် သော အ ခါ မြေ တစ် ပြင် လုံး ၌ အ မှောင် ကျ ရောက် လာ ၍ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တိုင် အောင် ထို သို့ ဖြစ် လေ ၏။ ^၃၄ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ အ ချိန် တွင် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် “ဧ လိ၊ ဧ လိ၊ လာ မာ ရှာ ဗ ခ သာ နိ” ဟု အော် ဟစ် တော် မူ ၏။ ၎င်း ၏ အ ဓိပ္ပာယ် မှာ “အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ကို အ ဘယ် ကြောင့် စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း” မ ၂၇:၄၆။ ဆာ ၂၂:၁။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃၅ အ နီး ၌ ရပ် နေ သော သူ အ ချို့ တို့ သည် ကြား လျှင် “ကြည့် ပါ။ သူ သည် ဧ လိ ယ ကို ခေါ် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၃၆ ထို အ ခါ လူ တစ် ဦး သည် ပြေး သွား ၍ ရေ မြှုပ် ကို ဝိုင် ချဉ် နှင့် ပြည့် စေ ပြီး လျှင် ကျူ ရိုး ပေါ် တပ် လျက် ကိုယ် တော် အား သောက် စေ ဆာ ၆၉:၂၁။ ကာ “ရှိ ပါ လေ စေ။ ဧ လိ ယ သည် သူ့ ကို အောက် သို့ ချ ရန် လာ မည်၊ မ လာ မည် ကို ငါ တို့ ကြည့် ကြ စို့” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၇ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အ သက် ချုပ် ငြိမ်း တော် မူ ၏။ ^၃၈ ထို အ ခါ ဗိ မာန် တော် ကန့် လန့် ကာ သည် အ ထက် စွန်း မှ အောက် စွန်း တိုင် အောင် နှစ် ခြမ်း ကွဲ သွား လေ ၏။ ^၃၉ ကိုယ် တော် ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ လျက် ရပ် နေ သော တပ် မှူး သည် ကိုယ် တော် အ သက် ချုပ် ငြိမ်း အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ထို သို့ ကြွေး ကြော် ၍ အ သက် ချုပ် ငြိမ်း'။ တော် မူ ပုံ ကို တွေ့ မြင် သော အ ခါ “ဤ သူ သည် အ မှန် ပင် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၄၀ ထို အ ရပ် ၌ အ ဝေး မှ ကြည့် နေ သော အ မျိုး သ မီး များ လည်း ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ အ ထဲ တွင် မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ၊ ယာ ကုပ် အ ငယ် နှင့် ယော သေ တို့ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ နှင့် ဆ လို မေ တို့ လည်း ပါ ၏။ ^၄၁ သူ တို့ သည် ဂါ လိ လဲ နယ် ၌ ကိုယ် တော် ရှိ တော် မူ ခဲ့ စဉ် က နောက် တော် သို့ လိုက် ၍ ကိုယ် တော် ကို လုပ် ကျွေး ပြု စု ခဲ့ သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ အ ပြင် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လိုက် ပါ လာ သည့် များ စွာ သော အ ခြား အ မျိုး သ မီး များ လည်း ရှိ ကြ ၏။

^၄၂ ထို နေ့ သည် ပြင် ဆင် ရာ နေ့ တည်း ဟူ သော အ ဖိတ် နေ့ ဖြစ် သ ဖြင့် ည နေ ချမ်း အ ချိန် ရောက် သော အ ခါ၊ ^၄၃ ဂုဏ် သ ရေ ကြီး မြင့် သော လွှတ် တော် အ ဖွဲ့ ဝင် တစ် ဦး ဖြစ် ပြီး ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် ကို စောင့် မျှော် နေ သူ လည်း ဖြစ် သော အ ရိ မ သဲ မြို့ သား ယော သပ် သည် ရောက် လာ ၍ ပိ လတ် မင်း ထံ သို့ ရဲ ရင့် စွာ ဝင် ကာ ယေ ရှု ၏ အ လောင်း တော် ကို တောင်း လေ ၏။ ^၄၄ ပိ လတ် မင်း သည် ယေ ရှု သေ ဆုံး ပြီ လော ဟု အံ့ ဩ ၍ တပ် မှူးကို ခေါ် လျက် ယေ ရှု သေ ဆုံး ပြီ ဖြစ် ကြောင်း ဟုတ်၊ မ ဟုတ် မေး လေ ၏။ ^၄၅ တပ် မှူး ထံ မှ ဟုတ် မှန် ကြောင်း သိ ရ လျှင် အ လောင်း တော် ကို ယော သပ် အား ပေး လေ ၏။ ^၄၆ ထို အ ခါ ယော သပ် သည် ပိတ် ချော ကို ဝယ် ပြီး လျှင် အ လောင်း တော် ကို လက် ဝါး ကပ် တိုင် ပေါ် မှ ချ ၍ ပိတ် ချော ဖြင့် ပတ် ရစ် ကာ ကျောက် ဆောင် ၌ ထွင်း ထား သော သင်္ချိုင်း ဂူ ထဲ တွင် သွင်း ထား ၏။ ထို့ နောက် ကျောက် တုံး ကို လှိမ့် ၍ သင်္ချိုင်း ဂူ ဝ ကို ပိတ် ထား လေ ၏။ ^၄၇ မာ ဂ ဒ လ မြို့ သူ မာ ရိ နှင့် ယော သေ ၏ မိ ခင် ဖြစ် သော မာ ရိ တို့ သည် လည်း မည် သည့် နေ ရာ ၌ အ လောင်း တော် ထား ကြ သည် ကို ကြည့် ရှု ကြ ၏။

15

¹ Immediately in the morning the chief priests, with the elders, scribes, and the whole council, held a consultation, bound Jesus, carried him away, and delivered him up to Pilate.

² Pilate asked him, “Are you the King of the Jews?” He answered, “So you say.” ³ The chief priests accused him of many things. ⁴ Pilate again asked him, “Have you no answer? See how many things they testify against you!” ⁵ But Jesus made no further answer, so that Pilate marveled.

⁶ Now at the feast he used to release to them one prisoner, whomever they asked of him. ⁷ There was one called Barabbas, bound with his fellow insurgents, men who in the insurrection had committed murder. ⁸ The multitude, crying aloud, began to ask him to do as he always did for them. ⁹ Pilate answered them, saying, “Do you want me to release to you the King of the Jews?” ¹⁰ For he perceived that for envy the chief priests had delivered him up. ¹¹ But the chief priests stirred up the multitude, that he should release Barabbas to them instead.

¹² Pilate again asked them, “What then should I do to him whom you call the King of the Jews?” ¹³ They cried out again, “Crucify him!” ¹⁴ Pilate said to them, “Why, what evil has he done?”But they cried out exceedingly, “Crucify him!” ¹⁵ Pilate, wishing to please the multitude, released Barabbas to them, and handed over Jesus, when he had flogged him, to be crucified.

¹⁶ The soldiers led him away within the court, which is the Praetorium; and they called together the whole cohort. ¹⁷ They clothed him with purple; and weaving a crown of thorns, they put it on him. ¹⁸ They began to salute him, “Hail, King of the Jews!” ¹⁹ They struck his head with a reed and spat on him, and bowing their knees, did homage to him. ²⁰ When they had mocked him, they took the purple cloak off him, and put his own garments on him. They led him out to crucify him.

²¹ They compelled one passing by, coming from the country, Simon of Cyrene, the father of Alexander and Rufus, to go with them that he might bear his cross. ²² They brought him to the place called Golgotha, which is, being interpreted, “The place of a skull.” ²³ They offered him wine mixed with myrrh to drink, but he didn’t take it. ²⁴ Crucifying him, they parted his garments among them, casting lots on them, what each should take.

²⁵ It was the third hour 9:00 a.m. when they crucified him. ²⁶ The superscription of his accusation was written over him: “THE KING OF THE JEWS.” ²⁷ With him they crucified two robbers, one on his right hand, and one on his left. ²⁸ The Scripture was fulfilled which says, “He was counted with transgressors.” NU omits verse 28.

²⁹ Those who passed by blasphemed him, wagging their heads and saying, “Ha! You who destroy the temple and build it in three days, ³⁰ save yourself, and come down from the cross!” ³¹ Likewise, also the chief priests mocking among themselves with the scribes said, “He saved others. He can’t save himself. ³² Let the Christ, the King of Israel, now come down from the cross, that we may see and believe him.” TR omits 'him' Those who were crucified with him also insulted him.

³³ When the sixth hour or, noon had come, there was darkness over the whole land until the ninth hour. 3:00 p.m. ³⁴ At the ninth hour Jesus cried with a loud voice, saying, “Eloi, Eloi, lama sabachthani?” which is, being interpreted, “My God, my God, why have you forsaken me?” Psalm 22:1 ³⁵ Some of those who stood by, when they heard it, said, “Behold, he is calling Elijah.” ³⁶ One ran, and filling a sponge full of vinegar, put it on a reed and gave it to him to drink, saying, “Let him be. Let’s see whether Elijah comes to take him down.”

³⁷ Jesus cried out with a loud voice, and gave up the spirit. ³⁸ The veil of the temple was torn in two from the top to the bottom. ³⁹ When the centurion, who stood by opposite him, saw that he cried out like this and breathed his last, he said, “Truly this man was the Son of God!”

⁴⁰ There were also women watching from afar, among whom were both Mary Magdalene and Mary the mother of James the less and of Joses, and Salome; ⁴¹ who, when he was in Galilee, followed him and served him; and many other women who came up with him to Jerusalem.

⁴² When evening had now come, because it was the Preparation Day, that is, the day before the Sabbath, ⁴³ Joseph of Arimathaea, a prominent council member who also himself was looking for God’s Kingdom, came. He boldly went in to Pilate, and asked for Jesus’ body. ⁴⁴ Pilate was surprised to hear that he was already dead; and summoning the centurion, he asked him whether he had been dead long. ⁴⁵ When he found out from the centurion, he granted the body to Joseph. ⁴⁶ He bought a linen cloth, and taking him down, wound him in the linen cloth and laid him in a tomb which had been cut out of a rock. He rolled a stone against the door of the tomb. ⁴⁷ Mary Magdalene and Mary the mother of Joses, saw where he was laid.