ရှင် မာ ကု ခ ရစ် ဝင် ၁၂

ရှင် မာ ကု ခ ရစ် ဝင်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၁၂

^၁ထို အ ခါ ဥ ပ မာ အား ဖြင့် မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ လူ တ ဦး သည် စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကို စိုက် ပျိုး ၍၊ စောင် ရန်း ကို လုပ် ပြီး မှ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ကို တူး လေ ၏။ မှီ ခို ရာ လင့် စင် ကို လည်း ဆောက် လေ ၏။ လုပ် ဆောင် သော သူ တို့ အား ဥ ယျာဉ် ကို ငှါး ၍၊ အ ခြား သော ပြည် သို့ သွား လေ ၏။

^၂ကာ လ အ ချိန် တန် လျှင်၊ လုပ် ဆောင် သော သူ တို့ လက် မှ စ ပျစ် သီး ကို ခံ စေ ခြင်း ငှါ သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ ငယ် သား ကို စေ လွှတ် လေ ၏။ ^၃ထို သူ တို့ သည် ငယ် သား ကို ဘမ်း ဆီး ၍ ရိုက် ပြီး မှ လက် ချည်း လွှတ် လိုက် ကြ ၏။ ^၄နောက် တ ဖန် အ ခြား သော ငယ် သား ကို သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ စေ လွှတ် ပြန် လျှင်၊ ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ သည် ခဲ နှင့် ပစ် သ ဖြင့်၊ သူ ၏ ခေါင်း ကို မှန် ၍ အ ရှက် ခွဲ ပြီး မှ လွှတ် လိုက် ကြ ၏။ ^၅အ ခြား သော ငယ် သား ကို စေ လွှတ် ပြန် လျှင် သူ့ ကို သတ် ကြ ၏။ အ ခြား သော ငယ် သား များ တို့ တွင် အ ချို့ တို့ ကို ရိုက် ကြ ၏။ အ ချို့ တို့ ကို သတ် ကြ ၏။

^၆ထို ကြောင့် ဥ ယျာဉ် ရှင် သည် မိ မိ ၌ ချစ် သား တ ယောက် တည်း ရှိ သေး သည် ဖြစ် ၍၊ ထို သူ တို့ သည် ငါ့ သား ကို အား နာ ကြ လိမ့် မည် ဟု ဆို ၍ မိ မိ သား ကို နောက် ဆုံး ၌ စေ လွှတ် လေ ၏။ ^၇ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ က လည်း၊ ဤ သူ သည် အ မွေ ခံ ဖြစ် ၏။ လာ ကြ၊ သူ့ ကို သတ် ကြ ကုန် အံ့။ ထို သို့ သူ ၏ အ မွေ ဥစ္စာ ကို ငါ တို့ ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု အ ချင်း ချင်း တိုင် ပင် ၍၊ ^၈ဥ ယျာဉ် ရှင် ၏ သား ကို ဘမ်း ယူ ပြီး မှ သတ် ၍ ဥ ယျာဉ် ပြင် သို့ ထုတ် ပစ် ကြ ၏။ ^၉သို့ ဖြစ် လျှင်၊ ဥ ယျာဉ် ရှင် သည် အ ဘယ် သို့ ပြု မည် နည်း။ သူ သည် လာ ၍ ဥ ယျာဉ် စောင့် တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ပြီး မှ ထို ဥ ယျာဉ် ကို အ ခြား သော သူ တို့ အား ပေး လိမ့် မည်။

^၁၀တိုက် ကို တည် လုပ် သော သူ များ ပယ် ထား သော ကျောက် သည် နောက် တ ဖန် တိုက် ထောင့် အ ထွဋ် ဖျား သို့ ရောက် ပြန် ၏။ ထို အ မှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ^၁၁ငါ တို့ မျက် မှောက် ၌ လည်း အံ့ ဩ ဘွယ် ဖြစ် ၏ (ဆာ ၁၁၈:၂၂-၂၃) တိုက် ကို တည် လုပ် သော သူ များ ပယ် ထား သော ကျောက် သည် နောက် တ ဖန် တိုက် ထောင့် အ ထွဋ် ဖျား သို့ ရောက် ပြန် ၏။ ထို အ မှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သော အ မှု ဖြစ် ၏။ ငါ တို့ မျက် မှောက် ၌ လည်း အံ့ ဩ ဘွယ် ဖြစ် ၏။ ဟူ သော စ ကား ကို ကျမ်း စာ ၌ သင် တို့ သည် မ ဘတ် ဘူး သ လော ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ထို သူ တို့ သည် မိ မိ တို့ ကို ရည် ဆောင် ၍ ထို ဥ ပ မာ စ ကား ကို ဟော ပြော တော် မူ သည် ကို သိ သော ကြောင့်၊ ကိုယ် တော် ကို ဘမ်း ဆီး ခြင်း ငှါ ရှာ ကြံ ကြ ၏။ သို့ သော် လည်း စု ဝေး သော သူ တို့ ကို ကြောက် သော ကြောင့် အ ထံ တော် မှ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၁၃တ ဖန် စ ကား တော် ကို ချောင်း မြောင်း ၍ အ ပြစ် ပြု ခွင့် ကို ရ ခြင်း ငှါ ဖာ ရိ ရှဲ တို့ နှင့် ဟေ ရုဒ် တ ပည့် အ ချို့ တို့ ကို အ ထံ တော် သို့ စေ လွှတ် ကြ ၏။ ^၁၄ထို သူ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် ၍၊ အ ရှင် ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် သစ္စာ ရှိ ပါ ၏။ အ ဘယ် သူ ကို မျှ မ ကြောက်၊ လူ မျက် နှာ ကို မ ထောက် ဘဲ ဘု ရား သ ခင် ၏ တ ရား လမ်း ကို ဟုတ် မှန် စွာ ပြ တော် မူ သည် ကို အ ကျွန်ုပ် တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ ကဲ သာ ဘု ရင် အား အ ခွန် ဆက် အပ် သ လော၊ မ ဆက် အပ် သ လော။ ^၁၅အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဆက် ရ မည် လော၊ မ ဆက် ရ မည် လော ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။ ကိုယ် တော် သည် ထို သူ တို့ ၏ လျှို့ ဝှက် ခြင်း ကို သိ တော် မူ လျှင်၊ သင် တို့ သည် ငါ့ ကို အ ဘယ် ကြောင့် စုံ စမ်း နှောင့် ရှက် ကြ သ နည်း။ ဒေ နာ ရိ တ ပြား ကို ငါ ကြည့် ဘို့ ယူ ခဲ့ ကြ ဟု မိန့် တော် မူ ၍၊ ^၁၆သူ တို့ သည် ယူ ခဲ့ ကြ ၏။ ဤ ပုံ၊ ဤ လိပ် စာ ကား အ ဘယ် သူ ၏ ပုံ၊ အ ဘယ် သူ ၏ လိပ် စာ ဖြစ် သ နည်း ဟု မေး တော် မူ လျှင်၊ ကဲ သာ ဘု ရင် ၏ ပုံ လိပ် စာ ဖြစ် ပါ သည် ဟု လျှောက် ကြ သော်၊ ^၁၇ယေ ရှု က လည်း၊ ကဲ သာ ဘု ရင် ၏ ဥစ္စာ ကို ကဲ သာ ဘု ရင် အား ဆက် ပေး ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဥစ္စာ ကို ကား ဘု ရား သ ခင် အား ဆက် ပေး ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သည် ကို သူ တို့ သည် အံ့ ဩ ခြင်း ရှိ ကြ ၏။

^၁၈ထ မြောက် ရှင် ပြန် ခြင်း မ ရှိ ဟူ ၍ အ ယူ ရှိ သော ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ သည် လည်း အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍၊ ^၁၉အ ရှင် ဘု ရား၊ လူ မည် သည် ကား သား မ ရှိ ဘဲ သေ သွား ၍ မ ယား ကျန် ရစ် လျှင်၊ သူ့ ညီ သည် ထို မိန်း မ ကို သိမ်း ယူ ၍ အစ် ကို အ မျိုး မ ပြတ် ဆက် နွှယ် စေ ဟု အ ကျွန်ုပ် တို့ အား မော ရှေ စီ ရင် ရေး ထား ပါ ပြီ။ (က ၃၈:၈) ထို အ ခါ ယု ဒ သည် ဩ နန် ကို ခေါ် ပြီး လျှင်၊ သင် ၏ အစ် ကို မ ယား ထံ သို့ ဝင် ၍ သူ နှင့် အိမ် ထောင် ဘက် ပြု သ ဖြင့်၊ အစ် ကို အ မျိုး ကို ဆက် နွှယ် လော့ ဟု ဆို ၏။

(တ ရား ၂၅:၅) အ တူ နေ သော ညီ အစ် ကို တို့ တွင်၊ တ စုံ တ ယောက် သော သူ သည် သား မ ရှိ ဘဲ သေ လျှင်၊ သေ သော သူ ၏ မ ယား သည် အ ခြား တ ပါး သော လူ စိမ်း နှင့် စုံ ဘက် ခြင်း ကို မ ပြု ရ။ သူ ၏ လင် ညီ သည် သူ့ ကို သိမ်း ယူ ဆက် ဆံ ၍ မ ရီး ၌ ပြု အပ် သော ဝတ် ကို ပြု ရ မည်။ ^၂၀ညီ အစ် ကို ခု နစ် ယောက် ရှိ ပါ ၏။ အစ် ကို အ ကြီး သည် မိန်း မ နှင့် စုံ ဘက် ၍ သား မ ရှိ ဘဲ သေ လျှင်၊ ^၂၁သူ ၏ မ ယား ကို သူ့ ညီ အ ကြီး သိမ်း ယူ ၍ သား မ ရှိ ဘဲ သေ ပြန် လေ ၏။ ^၂၂ထို အ တူ တ တိ ယ သူ မှ စ ၍ တ ယောက် နောက် တ ယောက် ခု နစ် ယောက် သော ညီ အစ် ကို တို့ သည် ထို မိန်း မ ကို သိမ်း ယူ ၍ သား ကို မ ကျန် ရစ် စေ ကြ။ နောက် ဆုံး ၌ မိန်း မ သည် လည်း သေ လေ ၏။ ^၂၃သို့ ဖြစ် ၍ ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ သူ တို့ သည် ထ မြောက် ကြ သော အ ခါ ထို မိန်း မ သည် အ ဘယ် သူ ၏ မ ယား ဖြစ် ပါ မည် နည်း။ ထို သူ ခု နစ် ယောက် တို့ သည် ထို မိန်း မ နှင့် စုံ ဘက် ခြင်း ကို ပြု ကြ ပြီ ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။

^၂၄ယေ ရှု က လည်း၊ သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကို နား မ လည်၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး တော် ကို မ သိ သော ကြောင့် မှား သော အ ယူ ကို ယူ ကြ ၏။ ^၂၅သေ ခြင်း မှ ထ မြောက် ကြ သော အ ခါ စုံ ဘက် ခြင်း ကို မ ပြု၊ ထိမ်း မြား ပေး စား ခြင်း ကို မ ပြု၊ ကောင်း ကင် တ မန် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၆ထို မှ တ ပါး သေ လွန် သော သူ တို့ သည် ထ မြောက် ခြင်း အ ရာ မှာ၊ ဘု ရား သ ခင် က ငါ သည် အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် သည် (ထွ ၃:၆) ငါ သည် သင့် အ ဘ ၏ ဘု ရား၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် သည် ဟူ ၍ ၎င်း မိန့် တော် မူ ၏။ မော ရှေ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြည့် ဝံ့၊ မိ မိ မျက် နှာ ကို ဖုံး လျက် နေ ၏။

(ထွ ၃:၁၅-၁၆) တ ဖန် ဘု ရား သ ခင် က၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား တည်း ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ငါ့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ ဟု ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ပြော ရ မည်။ ထို အ မည် သည် အ စဉ် ငါ့ အ မည် ဖြစ် ၏။ လူ မျိုး အ စဉ် အ ဆက် မ ပြတ် ငါ့ ဘွဲ့ နာ မ ဖြစ် ၏။ သွား ၍ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ သက် ကြီး သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ ပြီး လျှင်၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား တည်း ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား ထင် ရှား တော် မူ လျက်၊ အ ကယ် စင် စစ် သင် တို့ ကို ငါ အ ကြည့် အ ရှု လာ ၍၊ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ သင် တို့ အား ပြု သော အ မှု ကို ငါ မြင် ပြီ။ ဟု မော ရှေ အား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ကို မော ရှေ ၏ ကျမ်း၊ ချုံ ခဏ်း ချုံ ခဏ်း ဆို သည် မှာ ဟော ရပ် တောင် ပေါ် တွင် မီး လောင် သော် လည်း မ ကျွမ်း သည့် ချုံ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထင် ရှား ပြီး မော ရှေ နှင့် တွေ့ ဆုံ သည့် အ ကြောင်း ဖော် ပြ ထား သည့် အ ခဏ်း ကို ဆို လို သည်။ ၌ သင် တို့ သည် မ ဘတ် ဘူး သ လော။ ^၂၇ဘု ရား သ ခင် သည် သေ နေ သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား မ ဟုတ်၊ အ သက် ရှင် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ထို ကြောင့် သင် တို့ သည် အ လွန် မှား ကြ သည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ထို သို့ ဆွေး နွေး ငြင်း ခုံ ကြ သည် ကို ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တ ယောက် သည် ကြား ၍၊ ကိုယ် တော် သည် လျောက် ပတ် စွာ ပြန် ပြော တော် မူ သည် ကို သိ မြင် လျှင် အ ထံ တော် သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ ပ ညတ် တ ကာ တို့ တွင် အ ဘယ် မည် သော ပ ညတ် သည် သာ ၍ မြတ် သ နည်း ဟု မေး လျှောက် သော်၊ ^၂၉ယေ ရှု က၊ ပ ညတ် တ ကာ တို့ တွင် အ မြတ် ဆုံး သော ပ ညတ် ဟူ မူ ကား၊ အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၊ နား ထောင် လော့။ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ဆူ တည်း သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ပါး တည်း ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၃၀သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ နှင့် ချစ် လော့။ (တ ရား ၆:၄-၅) အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၊ နား ထောင် လော့။ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ဆူ တည်း သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ နှင့် ချစ် လော့။ ဤ ပ ညတ် သည် ပ ဌ မ ပ ညတ် ဖြစ် ၏။ ^၃၁ထို မှ တ ပါး ကိုယ် နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် လော့ (ဝတ် ၁၉:၁၈) သင့် အ မျိုး သား ချင်း သည် သင့် ကို ပြစ် မှား လျှင်၊ ကိုယ် တိုင် အ ပြစ် ပြန် ၍ မ တုံ့ ရ။ အ ငြိုး မ ထား ရ။ ကိုယ် နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ရ မည်။ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ဟူ သော ဒု တိ ယ ပ ညတ် သည် ပ ဌ မ ပ ညတ် နှင့် သ ဘော တူ ၏။ ဤ ပ ညတ် တို့ ထက် သာ ၍ ကြီး မြတ် သော ပ ညတ် မ ရှိ ဟု ပြန် ၍ မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၂ကျမ်း ပြု ဆ ရာ လည်း၊ အ ရှင် ဘု ရား၊ အ ကယ် စင် စစ် ကိုယ် တော် သည် လျောက် ပတ် စွာ မိန့် တော် မူ ပြီ။ ဘု ရား သ ခင် တ ဆူ တည်း ရှိ တော် မူ ၏။ ^၃၃ထို ဘု ရား သ ခင် မှ တ ပါး အ ခြား သော ဘု ရား သ ခင် မ ရှိ။ ထို ဘု ရား သ ခင် ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ နှင့် ချစ် ခြင်း၊ ကိုယ် နှင့် စပ် ဆိုင် သော သူ ကို လည်း ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ခြင်း အ ကျင့် သည် မီး ရှို့ သော ယဇ် ကောင် မှ စ ၍ ယဇ် အ မျိုး မျိုး တို့ ကို ပူ ဇော် ခြင်း အ ကျင့် ထက် သာ ၍ မြတ် ပါ သည် (ဟော ၆:၆) ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း အ ကျင့် ထက် သ နား ခြင်း က ရု ဏာ အ ကျင့် ကို ၎င်း၊ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း ထက် ဘု ရား သ ခင် နှင့် ကျွမ်း ဝင် ခြင်း ကို ၎င်း ငါ နှစ် သက် ၏။ ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၃၄ထို သို့ ပ ညာ သ တိ နှင့် ပြန် လျှောက် သည် ကို ယေ ရှု သည် သိ မြင် လျှင်၊ သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် မ ဝေး ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ နောက် တ ဖန် အ ဘယ် သူ မျှ မ မေး မ လျှောက် ဝံ့ ကြ။

^၃၅ထို အ ခါ ယေ ရှု သည် ဗိ မာန် တော် ၌ ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး တော် မူ စဉ် တွင်၊ ခ ရစ် တော် သည် ဒါ ဝိဒ် ၏ သား ဖြစ် သည် ဟု ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် ဆို ကြ သ နည်း။ ^၃၆ဒါ ဝိဒ် ၏ စ ကား မှာ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင် ၏ ခြေ တင် ရာ ငါ မ ချ မ ထား မှီ တိုင် အောင် ငါ့ လက်ျာ ဘက် ၌ ထိုင် နေ လော့ ဟု ငါ ၏ သ ခင် အား မိန့် တော် မူ သည် (ဆာ ၁၁၀:၁) ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင် ၏ ခြေ တင် ရာ၊ ငါ မ ချ မ ထား မှီ တိုင် အောင်၊ ငါ့ လက်ျာ ဘက် ၌ ထိုင် နေ လော့ ဟု ငါ ၏ သ ခင် အား မိန့် တော် မူ ၏။ ဟု သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ဒါ ဝိဒ် ဆို သ တည်း။ ^၃၇ထို သို့ ဒါ ဝိဒ် သည် ခ ရစ် တော် ကို သ ခင် ဟု ခေါ် လျှင် အ ဘယ် သို့ သူ ၏ သား ဖြစ် သ နည်း ဟု မေး တော် မူ ၏။ လူ များ အ ပေါင်း တို့ သည် အား ရ ဝမ်း မြောက် သော စိတ် နှင့် စ ကား တော် ကို နား ထောင် ကြ ၏။

^၃၈ထို သို့ ဆုံး မ ဩ ဝါ ဒ ပေး စဉ် တွင် တ ဖန် မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ ကို ရှောင် ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ရှည် သော အင်္ကျီ ကို ဝတ် လျက် လည် ခြင်း ငှါ အ လို ရှိ ကြ ၏။ စျေး ၌ ရို သေ စွာ နှုတ် ဆက် ခြင်း ကို ၎င်း၊ ^၃၉ပွဲ သ ဘင်၊ တ ရား စ ရပ် တို့ ၌ မြင့် မြတ် သော နေ ရာ ထိုင် ရာ ကို ၎င်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ^၄၀သူ တို့ သည် မုတ် ဆိုး မ အိမ် ကို လု ယူ သိမ်း စား ၍ အ ပြစ် မ ပေါ် စေ ခြင်း ငှါ ရှည် စွာ သော ပ ဌ နာ စ ကား ကို ရွတ် တတ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် သာ ၍ ကြီး စွာ သော ဒဏ် ကို ခံ ရ ကြ မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၁ထို နောက် ယေ ရှု သည် ဘဏ္ဍာ တိုက် ရှေ့ မှာ ထိုင် တော် မူ စဉ် တွင်၊ လူ များ တို့ သည် ကြေး ငွေ ကို ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ သို့ သွင်း ချ သည် ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ ငွေ ရ တတ် သော သူ အ များ တို့ သည် များ စွာ သွင်း ချ ကြ ၏။ ^၄၂ဆင်း ရဲ သော မုတ် ဆိုး မ တ ယောက် သည် လာ ၍ တ ပဲ လောက် တန် သော ကြေး နီ ဒင်္ဂါး နှစ် ပြား ကို သွင်း ချ ၏။ ^၄၃ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား၊ ဘဏ္ဍာ တိုက် ထဲ သို့ သွင်း ချ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ထက် ထို ဆင်း ရဲ သော မုတ် ဆိုး မ သည် သာ ၍ သွင်း ချ ခဲ့ ပြီ။ ^၄၄အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထို သူ အ ပေါင်း တို့ သည် မိ မိ တို့ ကြွယ် ဝ သော စည်း စိမ် ထဲ က နှုတ် ၍ သွင်း ချ ကြ ၏။ ထို မိန်း မ မူ ကား အ လွန် ဆင်း ရဲ လျက် ပင်၊ မိ မိ အ သက် မွေး စ ရာ ဥစ္စာ ရှိ သ မျှ ကို သွင်း ချ လေ ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

¹ And he began to speak unto them by parables. A certain man planted a vineyard, and set an hedge about it, and digged a place for the winefat, and built a tower, and let it out to husbandmen, and went into a far country.

²And at the season he sent to the husbandmen a servant, that he might receive from the husbandmen of the fruit of the vineyard. ³And they caught him, and beat him, and sent him away empty. ⁴And again he sent unto them another servant; and at him they cast stones, and wounded him in the head, and sent him away shamefully handled. ⁵And again he sent another; and him they killed, and many others; beating some, and killing some.

⁶Having yet therefore one son, his wellbeloved, he sent him also last unto them, saying, They will reverence my son. ⁷But those husbandmen said among themselves, This is the heir; come, let us kill him, and the inheritance shall be ours. ⁸And they took him, and killed him, and cast him out of the vineyard. ⁹What shall therefore the lord of the vineyard do? he will come and destroy the husbandmen, and will give the vineyard unto others.

¹⁰And have ye not read this scripture; The stone which the builders rejected is become the head of the corner: ¹¹This was the Lord’s doing, and it is marvellous in our eyes? ¹²And they sought to lay hold on him, but feared the people: for they knew that he had spoken the parable against them: and they left him, and went their way.

¹³And they send unto him certain of the Pharisees and of the Herodians, to catch him in his words. ¹⁴And when they were come, they say unto him, Master, we know that thou art true, and carest for no man: for thou regardest not the person of men, but teachest the way of God in truth: Is it lawful to give tribute to Caesar, or not? ¹⁵Shall we give, or shall we not give? But he, knowing their hypocrisy, said unto them, Why tempt ye me? bring me a penny, that I may see it. ¹⁶And they brought it. And he saith unto them, Whose is this image and superscription? And they said unto him, Caesar’s. ¹⁷And Jesus answering said unto them, Render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s. And they marvelled at him.

¹⁸Then come unto him the Sadducees, which say there is no resurrection; and they asked him, saying, ¹⁹Master, Moses wrote unto us, If a man’s brother die, and leave his wife behind him, and leave no children, that his brother should take his wife, and raise up seed unto his brother. ²⁰Now there were seven brethren: and the first took a wife, and dying left no seed. ²¹And the second took her, and died, neither left he any seed: and the third likewise. ²²And the seven had her, and left no seed: last of all the woman died also. ²³In the resurrection therefore, when they shall rise, whose wife shall she be of them? for the seven had her to wife.

²⁴And Jesus answering said unto them, Do ye not therefore err, because ye know not the scriptures, neither the power of God? ²⁵For when they shall rise from the dead, they neither marry, nor are given in marriage; but are as the angels which are in heaven. ²⁶And as touching the dead, that they rise: have ye not read in the book of Moses, how in the bush God spake unto him, saying, I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? ²⁷He is not the God of the dead, but the God of the living: ye therefore do greatly err.

²⁸And one of the scribes came, and having heard them reasoning together, and perceiving that he had answered them well, asked him, Which is the first commandment of all? ²⁹And Jesus answered him, The first of all the commandments is, Hear, O Israel; The Lord our God is one Lord: ³⁰And thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength: this is the first commandment. ³¹And the second is like, namely this, Thou shalt love thy neighbour as thyself. There is none other commandment greater than these.

³²And the scribe said unto him, Well, Master, thou hast said the truth: for there is one God; and there is none other but he: ³³And to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength, and to love his neighbour as himself, is more than all whole burnt offerings and sacrifices. ³⁴And when Jesus saw that he answered discreetly, he said unto him, Thou art not far from the kingdom of God. And no man after that durst ask him any question.

³⁵And Jesus answered and said, while he taught in the temple, How say the scribes that Christ is the son of David? ³⁶For David himself said by the Holy Ghost, The Lord said to my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool. ³⁷David therefore himself calleth him Lord; and whence is he then his son? And the common people heard him gladly.

³⁸And he said unto them in his doctrine, Beware of the scribes, which love to go in long clothing, and love salutations in the marketplaces, ³⁹And the chief seats in the synagogues, and the uppermost rooms at feasts: ⁴⁰Which devour widows’ houses, and for a pretence make long prayers: these shall receive greater damnation.

⁴¹And Jesus sat over against the treasury, and beheld how the people cast money into the treasury: and many that were rich cast in much. ⁴²And there came a certain poor widow, and she threw in two mites, which make a farthing. ⁴³And he called unto him his disciples, and saith unto them, Verily I say unto you, That this poor widow hath cast more in, than all they which have cast into the treasury: ⁴⁴For all they did cast in of their abundance; but she of her want did cast in all that she had, even all her living.

၁၂

^၁ ထို့ နောက် ယေ ရှု သည် ပုံ ဥ ပ မာ များ ဖြင့် သူ တို့ အား မြွက် ဆို တော် မူ သည် မှာ “လူ တစ် ဦး သည် စ ပျစ် ခြံ ကို စိုက် ပျိုး ၍ ခြံ စည်း ရိုး ခတ် လျက် စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ကို တူး ကာ မျှော် စင် ကို ဆောက် လေ ၏။ ထို့ နောက် ထို ခြံ ကို ခြံ သ မား တို့ အား ငှား ရမ်း ၍ ခ ရီး ထွက် လေ ၏။

^၂ အ သီး ပေါ် ချိန် ရောက် သော အ ခါ ခြံ သ မား တို့ ထံ မှ စ ပျစ် ခြံ ထွက် အ သီး များ ကို ရ ယူ ရန် အ စေ အ ပါး တစ် ဦး ကို ခြံ သ မား တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။ ^၃ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထို အ စေ အ ပါး ကို ဖမ်း ဆီး ၍ ရိုက် နှက် ကာ လက် ချည်း သက် သက် ပြန် လွှတ် ကြ ၏။ ^၄ နောက် တစ် ဖန် အ ခြား အ စေ အ ပါး တစ် ဦး ကို သူ တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် လိုက် ရာ ဦး ခေါင်း ကို ရိုက် ၍ သူ့ ကို အ ရှက် ခွဲ ကြ ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ခဲ နှင့် ပေါက် လျက် ဦး ခေါင်း ၌ ဒဏ် ရာ ရ စေ ၍ အ ရှက် ခွဲ ပြီး မှ ပြန် လွှတ် ကြ ၏'။ ^၅ တစ် ဖန် အ ခြား တစ် ဦး ကို စေ လွှတ် ပြန် လျှင် သူ့ ကို သတ် ပစ် ကြ ၏။ အ ခြား သော သူ များ စွာ တို့ ကို စေ လွှတ် သော် လည်း အ ချို့ တို့ ကို ရိုက် နှက် ၍ အ ချို့ တို့ ကို သတ် ပစ် ကြ ၏။

^၆ သူ ၌ ချစ် သော သား တစ် ဦး တည်း ရှိ တော့ ၏။ ခြံ ပိုင် ရှင် က ‘သူ တို့ သည် ငါ့ သား ကို ရို သေ ကြ လိမ့် မည်’ ဟု ဆို လျက် နောက် ဆုံး တွင် ထို သား ကို သူ တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။ ^၇ သို့ သော် ခြံ သ မား တို့ က ‘ဤ သူ သည် အ မွေ ခံ ဖြစ် ၏။ လာ ကြ။ သူ့ ကို သတ် ကြ စို့။ သို့ ပြု လျှင် အ မွေ သည် ငါ တို့ ဥစ္စာ ဖြစ် လာ လိမ့် မည်’ ဟု အ ချင်း ချင်း ပြော ဆို ကြ လျက်၊ ^၈ သူ့ ကို ဖမ်း ဆီး ၍ သတ် ပြီး လျှင် စ ပျစ် ခြံ အ ပြင် သို့ ထုတ် ပစ် ကြ ၏။ ^၉ သို့ ဖြစ် လျှင် စ ပျစ် ခြံ ပိုင် ရှင် သည် မည် သို့ ပြု မည် နည်း။ သူ သည် လာ ၍ ခြံ သ မား တို့ ကို အ ဆုံး စီ ရင် ကာ စ ပျစ် ခြံ ကို အ ခြား သော သူ တို့ အား ပေး လိမ့် မည်။

^၁၀ ‘တိုက် ဆောက် သူ များ ပယ် ထား သော ကျောက် သည် ထိပ် ဆုံး ထောင့် ချုပ် ကျောက် ဖြစ် လာ ၏။ ^၁၁ ဤ အ မှု သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ဖြင့် ဖြစ် လာ ၍ ငါ တို့ ၏ မျက် မှောက် ၌ အံ့ ဩ ဖွယ် ဖြစ် ၏’ ဟူ သော ကျမ်း ချက် ကို မ ဖတ် ဖူး ကြ သ လော” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ထို ပုံ ဥ ပ မာ ကို မိ မိ တို့ အား ရည် ညွှန်း ၍ မိန့် တော် မူ ကြောင်း သိ ကြ သ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို ဖမ်း ဆီး ရန် ရှာ ကြံ ကြ ၏။ သို့ သော် လူ ထု ပ ရိ သတ် ကို ကြောက် သော ကြောင့် ကိုယ် တော် ကို ထား ခဲ့ ၍ ထွက် သွား ကြ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် နှုတ် တော် ထွက် စ ကား အား ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ ပြစ် ရှာ နိုင် ရန် ဖာ ရိ ရှဲ နှင့် ဟေ ရုဒ် ၏ လူ အ ချို့ တို့ ကို အ ထံ တော် သို့ စေ လွှတ် ကြ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ သည် လာ ၍ ကိုယ် တော် အား “ဆ ရာ၊ ဆ ရာ သည် ဖြောင့် မှန် သော သူ ဖြစ် ပြီး မည် သူ့ ကို မျှ အား မ နာ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ဆ ရာ သည် လူ့ မျက် နှာ ကို မ ထောက် ဘဲ ဘု ရား သ ခင် ၏ တ ရား လမ်း ကို သမ္မာ တ ရား နှင့် အ ညီ သွန် သင် ပါ ၏။ ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ကို အ ခွန် ဆက် သ ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် ညီ သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ညီ သ လော။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဆက် သ သင့် သ လော၊ သို့ မ ဟုတ် မ ဆက် သ သင့် သ လော” ဟု မေး လျှောက် ကြ၏။ ^၁၅ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ သူ တော် ကောင်း ယောင် ဆောင် မှု ကို သိ တော် မူ ၍ “အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို စမ်း သပ် ကြ သ နည်း။ ငါ ကြည့် ရန် အ တွက် ဒေ နာ ရိ တစ် ပြား ကို ငါ့ ထံ ယူ ခဲ့ ကြ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၆ သူ တို့ ယူ လာ ကြ သော အ ခါ ကိုယ် တော် က “ဤ သည် ကား မည် သူ ၏ ပုံ၊ မည် သူ ၏ ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး တော် မူ လျှင် သူ တို့ က “ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် ၏ ပုံ နှင့် ကမ္ပည်း စာ ဖြစ် ပါ သည်” ဟု လျှောက် ကြ ၏။ ^၁၇ ယေ ရှု က လည်း “ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဆီ ဇာ ဧ က ရာဇ် အား ဆက် သ ၍ ဘု ရား သ ခင် နှင့် ဆိုင် သော အ ရာ များ ကို ဘု ရား သ ခင် အား ဆက် သ ကြ ‌လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ရာ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အံ့ ဩ ကြ ၏။

^၁၈ ထို့ နောက် ရှင် ပြန် ထ မြောက် ခြင်း မ ရှိ ဟု ပြော ကြ သော ဇဒ္ဒု ကဲ တို့ သည် အ ထံ တော် သို့ လာ ၍၊ ^၁၉ “ဆ ရာ၊ တစ် စုံ တစ် ဦး ၏ အစ် ကို သည် သား သ မီး မ ထွန်း ကား ဘဲ သေ ဆုံး ၍ မ ယား ကို ထား ခဲ့ လျှင် ညီ ဖြစ် သူ သည် မိ မိ အစ် ကို ၏ မျိုး ဆက် ကို ပေါက် ပွား စေ ရန် ထို မိန်း မ ကို ယူ ရ မည် တ ရား ၂၅:၅။ ဟု မော ရှေ က အ ကျွန်ုပ် တို့ အ တွက် စီ ရင် ရေး ထား ခဲ့ ပါ သည်။ ^၂၀ ညီ အစ် ကို ခု နစ် ဦး ရှိ ခဲ့ ရာ အစ် ကို အ ကြီး ဆုံး သည် မိန်း မ ယူ ပြီး မျိုး ဆက် မ ထား ခဲ့ ဘဲ သေ ဆုံး သွား ပါ သည်။ ^၂၁ ထို အ ခါ ဒု တိ ယ ညီ သည် ထို မိန်း မ ကို ယူ ၍ မျိုး ဆက် မ ထား ခဲ့ ဘဲ သေ ဆုံး သွား ပြန် သည်။ တ တိ ယ ညီ သည် လည်း ထို နည်း တူ ဖြစ် ပြီး၊ ^၂၂ ခု နစ် ဦး စ လုံး သည် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ခု နစ် ဦး စ လုံး သည် ထို မိန်း မ ကို ယူ ၍'။ မျိုး ဆက် မ ထား ခဲ့ ဘဲ သေ ဆုံး ကြ သည်။ နောက် ဆုံး တွင် ထို မိန်း မ သည် လည်း သေ ဆုံး သွား ပါ သည်။ ^၂၃ ရှင် ပြန် ထ မြောက် ရာ ကာ လ ၌ သူ တို့ ထ ‌မြောက် ကြ သော အ ခါ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ တို့ ထ မြောက် ကြ သော အ ခါ' မ ပါ။ ထို မိန်း မ သည် မည် သူ ၏ မ ယား ဖြစ် ပါ မည် နည်း။ အ ကြောင်း မူ ကား ခု နစ် ဦး စ လုံး ထို မိန်း မ ကို မ ယား အ ဖြစ် ပေါင်း ဖက် ခဲ့ ကြ ပါ သည်” ဟု မေး လျှောက် ကြ ၏။

^၂၄ ယေ ရှု က လည်း “သင် တို့ သည် ကျမ်း စာ ကို လည်း ကောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး တော် ကို လည်း ကောင်း မ သိ သော ကြောင့် ဤ သို့ အ ယူ လွဲ နေ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂၅ အ ကြောင်း မူ ကား လူ တို့ သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် ကြ သော အ ခါ ထိမ်း မြား စုံ ဖက် ခြင်း ကို မ ပြု၊ ပေး စား ဆောင် နှင်း ခြင်း လည်း မ ရှိ ဘဲ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် များ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ။ ^၂၆ သေ သော သူ တို့ ၏ ထ မြောက် ခြင်း နှင့် ပတ် သက် ၍ မော ရှေ ၏ ကျမ်း ၌ ချုံ ပုတ် အ ကြောင်း ရေး ထား သော အ ခန်း တွင် ဘု ရား သ ခင် က ‘ငါ သည် အာ ‌ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏’ ဟု မော ‌ရှေ အား မိန့် တော် မူ ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ မ ဖတ် ဖူး ကြ သ လော။ ^၂၇ ဘု ရား သ ခင် သည် သေ သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား မ ဟုတ် ဘဲ အ သက် ရှင် သော သူ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ သင် တို့ သည် လွန် စွာ အ ယူ လွဲ ကြ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ ထို အ ခါ ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တစ် ဦး သည် ချဉ်း ကပ် လာ ၍ သူ တို့ ငြင်း ခုံ ပြော ဆို နေ ကြ သည် ကို ကြား ပြီး ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား လျောက် ပတ် စွာ ဖြေ ကြား တော် မူ သည် ကို မြင် လျှင် “ပ ညတ် ချက် အား လုံး တွင် မည် သည့် ပ ညတ် ချက် သည် ပ ထ မ ဖြစ် သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လေ ၏။ ^၂၉ ယေ ရှု က “ပ ထ မ ပ ညတ် ချက် မှာ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ပ ညတ် ချက် အား လုံး တို့ ထဲ မှ ပ ထ မ ပ ညတ် ချက် မှာ'။ ‘အို အစ္စ ရေး အ မျိုး၊ နား ထောင် လော့။ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တစ် ဆူ တည်း သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ မာ ၁၂:၃၂။ ၁ ကော ၈:၄,၆။ ဂ လ ၃:၂၀။ ၁ တိ ၂:၅။ တ ရား ၄:၃၅၊ ၆:၄။ ဟေ ရှာ ၄၃:၁၀-၁၁၊ ၄၅:၁၈,၂၂၊ ၄၆:၉။ ^၃၀ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို သင် ၏ စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ သင် ၏ စိတ် ဝိ ညာဉ် တစ် ခု လုံး၊ သင် ၏ အ သိ ဉာဏ် ရှိ သ မျှ နှင့် သင် ၏ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ တို့ ဖြင့် ချစ် ရ မည်’ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဤ ပ ညတ် ချက် သည် ပ ထ မ ပ ညတ် ချက် ဖြစ် ၏'။ ^၃၁ ဒု တိ ယ ပ ညတ် ချက် မှာ “ကိုယ့် ဝန်း ကျင် ၌ ရှိ သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ရ မည်’ မ ၂၂:၃၉။ မာ ၁၂:၃၃။ လု ၁၀:၂၇။ ယာ ၂:၈။ ဝတ် ၁၉:၁၈။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ဤ ပ ညတ် ချက် နှစ် ပါး ထက် ကြီး မြတ် သော အ ခြား ပ ညတ် မ ရှိ” ဟု ဖြေ ကြား တော် မူ ၏။

^၃၂ ထို ကျမ်း ပြု ဆ ရာ က လည်း “မှန် ပါ ၏ ဆ ရာ။ ဘု ရား သ ခင် သည် တစ် ဆူ တည်း ရှိ ၍ ထို ဘု ရား သ ခင် မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ ဟု ဆ ရာ ပြော သည် မှာ ဟုတ် မှန် ပါ ၏။ ^၃၃ ဘု ရား သ ခင် ကို စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့၊ ဉာဏ် စွမ်း ရှိ သ မျှ၊ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သ မျှ တို့ ဖြင့် ချစ် ၍ ဝန်း ကျင် ၌ ရှိ သော သူ ကို ကိုယ် နှင့် အ မျှ ချစ် ခြင်း သည် လည်း မီး ရှို့ ရာ ယဇ် နှင့် ယဇ် ပူ ဇော် ခြင်း အ ပေါင်း တို့ ထက် သာ ၍ မြတ် ပါ ၏” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၃၄ ထို သူ သည် ပ ညာ ရှိ စွာ ဖြေ ကြား သည် ကို ယေ ရှု မြင် တော် မူ လျှင် “သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် မ ဝေး” ဟု သူ့ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ထို အ ချိန် မှ စ ၍ မည် သူ မျှ ကိုယ် တော် အား မေး ခွန်း များ မ မေး ဝံ့ တော့ ချေ။

^၃၅ တစ် ဖန် ယေ ရှု သည် ဗိ မာန် တော် ၌ သွန် သင် တော် မူ စဉ် “ခ ရစ် တော် သည် ဒါ ဝိဒ် ၏ သား ဖြစ် သည် ဟု ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ က မည် သို့ ပြော ဆို နိုင် ကြ သ နည်း။ ^၃၆ ဒါ ဝိဒ် ကိုယ် တိုင် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် အား ဖြင့် ‘ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ ၏ သ ခင် အား “သင် ၏ ရန် သူ တို့ ကို သင် ၏ ခြေ ဖ ဝါး အောက် ၌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် ၏ ခြေ တင် ခုံ အ ဖြစ်'။ ငါ ချ ထား သည့် တိုင် အောင် ငါ ၏ လက် ယာ ဘက် ၌ ထိုင် နေ လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏’ မ ၂၂:၄၄။ လု ၂၀:၄၃။ တ ၂:၃၅။ ဟေ ဗြဲ ၁:၁၃၊ ၁၀:၁၂-၁၃။ ဆာ ၁၁၀:၁။ ဟူ ၍ ဆို ထား ၏။ ^၃၇ ဒါ ဝိဒ် ကိုယ် တိုင် ခ ရစ် တော် ကို ‘သ ခင်’ ဟု ခေါ် လျှင် ခ ရစ် တော် သည် မည် ကဲ့ သို့ သူ ၏ သား ဖြစ် နိုင် မည် နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ များ စွာ သော လူ ထု ပ ရိ သတ် သည် ကိုယ် တော် ၏ စ ကား တော် ကို ဝမ်း မြောက် စွာ နား ထောင် နေ ကြ ၏။

^၃၈ ကိုယ် တော် သည် ဆက် ၍ ဟော ပြော သွန် သင် တော် မူ ရာ ၌ “ကျမ်း ပြု ဆ ရာ တို့ ကို သ တိ ထား ကြ လော့။ သူ တို့ သည် ဝတ် လုံ ကို ဝတ် ၍ သွား လာ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ဈေး အ ရပ် ၌ နှုတ် ဆက် ခံ ရ ခြင်း ကို လည်း ကောင်း၊ ^၃၉ ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ များ ၌ အ ထူး ထိုင် ခုံ များ ကို လည်း ကောင်း၊ စား သောက် ပွဲ များ ၌ အ ထူး နေ ရာ များ ကို လည်း ကောင်း နှစ် သက် ကြ ၏။ ^၄၀ သူ တို့ သည် မု ဆိုး မ တို့ ၏ အိမ် ကို မ တ ရား သိမ်း ယူ ပြီး ဟန် ပြ ၍ ရှည် လျား စွာ ဆု တောင်း တတ် ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ပို ၍ ကြီး လေး သော ပြစ် ဒဏ် စီ ရင် ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၁ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယေ ရှု သည်'။ အ လှူ ခံ သေတ္တာ ဘက် သို့ မျက် နှာ မူ လျက် ထိုင် တော် မူ ၍ လူ တို့ သည် ကြေး ဒင်္ဂါး ကို အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် နေ ကြ ပုံ ကို ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ ချမ်း သာ သော သူ များ စွာ တို့ သည် အ မြောက် အ မြား ထည့် ကြ ၏။ ^၄၂ ထို စဉ် ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ တစ် ဦး သည် လာ ၍ ကွတ် ရန် တေး တစ် နေ့ လုပ် အား ခ နှင့် ညီ သော ဒေ နာ ရိ ငွေ ၏ ၆၄ ပုံ ၁ ပုံ နှင့် ညီ မျှ သည့် တန် ဖိုး အ နည်း ဆုံး ရော မ ကြေး ဒင်္ဂါး။ တစ် ပြား နှင့် ညီ သော လတ္တာ တန် ဖိုး အ နည်း ဆုံး သော ဂ ရိ ကြေး ဒင်္ဂါး'။ နှစ် ပြား ကို ထည့် လေ ၏။ ^၄၃ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ “သင် တို့ အား ငါ အ မှန် ဆို သည် ကား ဤ ဆင်း ရဲ သော မု ဆိုး မ သည် အ လှူ ခံ သေတ္တာ ထဲ သို့ ထည့် သော သူ အား လုံး ထက် ပို ၍ ထည့် လေ ပြီ။ ^၄၄ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ အား လုံး သည် မိ မိ တို့ ၏ ကြွယ် ဝ ပြည့် စုံ မှု ထဲ မှ ထည့် ကြ ၏။ ဤ မု ဆိုး မ မူ ကား မိ မိ ၏ ဆင်း ရဲ ချို့ တဲ့ မှု ထဲ မှ သူ ၌ ရှိ သ မျှ သော အ ရာ အား လုံး၊ သူ ၏ အ သက် မွေး စ ရာ အား လုံး ကို ထည့် လေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

¹ He began to speak to them in parables. “A man planted a vineyard, put a hedge around it, dug a pit for the wine press, built a tower, rented it out to a farmer, and went into another country.

² When it was time, he sent a servant to the farmer to get from the farmer his share of the fruit of the vineyard. ³ They took him, beat him, and sent him away empty. ⁴ Again, he sent another servant to them; and they threw stones at him, wounded him in the head, and sent him away shamefully treated. ⁵ Again he sent another, and they killed him, and many others, beating some, and killing some.

⁶ Therefore still having one, his beloved son, he sent him last to them, saying, ‘They will respect my son.’ ⁷ But those farmers said among themselves, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, and the inheritance will be ours.’ ⁸ They took him, killed him, and cast him out of the vineyard. ⁹ What therefore will the lord of the vineyard do? He will come and destroy the farmers, and will give the vineyard to others.

¹⁰ Haven’t you even read this Scripture: ‘The stone which the builders rejected was made the head of the corner. ¹¹ This was from the Lord. It is marvelous in our eyes’?” Psalm 118:22-23 ¹² They tried to seize him, but they feared the multitude; for they perceived that he spoke the parable against them. They left him and went away.

¹³ They sent some of the Pharisees and the Herodians to him, that they might trap him with words. ¹⁴ When they had come, they asked him, “Teacher, we know that you are honest, and don’t defer to anyone; for you aren’t partial to anyone, but truly teach the way of God. Is it lawful to pay taxes to Caesar, or not? ¹⁵ Shall we give, or shall we not give?” But he, knowing their hypocrisy, said to them, “Why do you test me? Bring me a denarius, that I may see it.” ¹⁶ They brought it.He said to them, “Whose is this image and inscription?”They said to him, “Caesar’s.” ¹⁷ Jesus answered them, “Render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.” They marveled greatly at him.

¹⁸ Some Sadducees, who say that there is no resurrection, came to him. They asked him, saying, ¹⁹ “Teacher, Moses wrote to us, ‘If a man’s brother dies and leaves a wife behind him, and leaves no children, that his brother should take his wife and raise up offspring for his brother.’ ²⁰ There were seven brothers. The first took a wife, and dying left no offspring. ²¹ The second took her, and died, leaving no children behind him. The third likewise; ²² and the seven took her and left no children. Last of all the woman also died. ²³ In the resurrection, when they rise, whose wife will she be of them? For the seven had her as a wife.”

²⁴ Jesus answered them, “Isn’t this because you are mistaken, not knowing the Scriptures nor the power of God? ²⁵ For when they will rise from the dead, they neither marry nor are given in marriage, but are like angels in heaven. ²⁶ But about the dead, that they are raised, haven’t you read in the book of Moses about the Bush, how God spoke to him, saying, ‘I am the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob’? Exodus 3:6 ²⁷ He is not the God of the dead, but of the living. You are therefore badly mistaken.”

²⁸ One of the scribes came and heard them questioning together, and knowing that he had answered them well, asked him, “Which commandment is the greatest of all?” ²⁹ Jesus answered, “The greatest is: ‘Hear, Israel, the Lord our God, the Lord is one. ³⁰ You shall love the Lord your God with all your heart, with all your soul, with all your mind, and with all your strength.’ Deuteronomy 6:4-5 This is the first commandment. ³¹ The second is like this: ‘You shall love your neighbor as yourself.’ Leviticus 19:18 There is no other commandment greater than these.”

³² The scribe said to him, “Truly, teacher, you have said well that he is one, and there is none other but he; ³³ and to love him with all the heart, with all the understanding, all the soul, and with all the strength, and to love his neighbor as himself, is more important than all whole burnt offerings and sacrifices.” ³⁴ When Jesus saw that he answered wisely, he said to him, “You are not far from God’s Kingdom.” No one dared ask him any question after that.

³⁵ Jesus responded, as he taught in the temple, “How is it that the scribes say that the Christ is the son of David? ³⁶ For David himself said in the Holy Spirit, ‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand, until I make your enemies the footstool of your feet.” ’ Psalm 110:1 ³⁷ Therefore David himself calls him Lord, so how can he be his son?” The common people heard him gladly.

³⁸ In his teaching he said to them, “Beware of the scribes, who like to walk in long robes, and to get greetings in the marketplaces, ³⁹ and to get the best seats in the synagogues and the best places at feasts, ⁴⁰ those who devour widows’ houses, and for a pretense make long prayers. These will receive greater condemnation.”

⁴¹ Jesus sat down opposite the treasury and saw how the multitude cast money into the treasury. Many who were rich cast in much. ⁴² A poor widow came and she cast in two small brass coins, literally, lepta (or widow’s mites). Lepta are very small brass coins worth half a quadrans each, which is a quarter of the copper assarion. Lepta are worth less than 1% of an agricultural worker’s daily wages. which equal a quadrans coin. A quadrans is a coin worth about 1/64 of a denarius. A denarius is about one day’s wages for an agricultural laborer. ⁴³ He called his disciples to himself and said to them, “Most certainly I tell you, this poor widow gave more than all those who are giving into the treasury, ⁴⁴ for they all gave out of their abundance, but she, out of her poverty, gave all that she had to live on.”

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၁၂

¹ He began to speak to them in parables. “A man planted a vineyard, put a hedge around it, dug a pit for the wine press, built a tower, rented it out to a farmer, and went into another country.

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၁၂

¹ He began to speak to them in parables. “A man planted a vineyard, put a hedge around it, dug a pit for the wine press, built a tower, rented it out to a farmer, and went into another country.

Please view in landscape orientation

ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်
ဟေ ဗြဲ ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ဓမ္မ သစ် ကျမ်း