ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၈
၁ သတ္တ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် သော အ ခါ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ နာ ရီ ဝက် မျှ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။
၂ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး ကို ငါ မြင် ၏။ သူ တို့ ၌ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ကို ပေး ၏။
၃ ကောင်း ကင် တ မန် တ ပါး သည် လာ ၍ ရွှေ လင် ပန်း ကို ကိုင် လျက် ယဇ် ပလ္လင် နား မှာ ရပ် နေ ၏။ ပလ္လင် တော် ရှေ့ ၌ ရှိ သော ရွှေ ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် မှာ သန့် ရှင်း သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ ပ ဌ နာ နှင့် အ တူ ဆက် ကပ် ခြင်း ငှါ၊ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း အ များ ကို ထို သူ ၌ ပေး ၏။ ၄ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း ၏ အ ခိုး အ ငွေ့ သည် သန့် ရှင်း သူ တို့ ၏ ပ ဌ နာ များ နှင့် အ တူ ကောင်း ကင် တ မန် ၏ လက် ထဲ က ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် သို့ တက် လေ ၏။ ၅ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လင် ပန်း ကို ယူ ၍၊ ယဇ် ပလ္လင် ၏ မီး နှင့် ပြည့် စေ ပြီး မှ၊ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် သည် ဖြစ် ၍၊ အ သံ မြည် ခြင်း၊ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် စစ် ပြက် ခြင်း၊ မြေ ကြီး လှုပ် ခြင်း ဖြစ် ကြ ၏။
၆ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး တို့ သည် မှုတ် အံ့ သော ငှါ မိ မိ တို့ ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။
၇ ပ ဌ မ သူ သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ မိုဃ်း သီး ဖြစ် ၏။ အ သွေး နှင့် ရော နှော သော မီး လည်း ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် ၍၊ မြေ သုံး စု တ စု၊ သစ် ပင် သုံး စု တ စု၊ စိမ်း သော မြက် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ ကို ကျွမ်း လောင် လေ ၏။
၈ ဒု တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး လောင် သော တောင် ကြီး ကို ပင် လယ် ထဲ သို့ ချ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ပင် လယ် သုံး စု တ စု သည် အ သွေး ဖြစ် ၏။ ၉ ပင် လယ် ၌ အ သက် ရှင် သော သတ္တ ဝါ သုံး စု တ စု လည်း သေ ၏။ သင်္ဘော သုံး စု တ စု လည်း ပျက် ၏။
၁၀ တ တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး ခွက် ကဲ့ သို့ ထွန်း တောက် သော ကြယ် ကြီး သည် ကောင်း ကင် က ကျ ၍၊ မြစ် သုံး စု တ စု သို့ ၎င်း၊ စမ်း ရေ တွင်း သို့ ၎င်း ရောက် ၏။ ၁၁ ထို ကြယ် သည် ဒေါ န ရွက် ဟူ သော အ မည် ရှိ ၏။ ရေ သုံး စု တ စု သည် ဒေါ န ရွက် ဖြစ် ၍ ရေ ခါး သော ကြောင့်၊ လူ အ များ တို့ သည် သေ ကြ ၏။
၁၂ စ တုတ္ထ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ နေ သုံး စု တ စု၊ လ သုံး စု တ စု၊ ကြယ် သုံး စု တ စု ကြတ် ၍ သုံး စု တ စု မိုက် လေ ၏။ နေ့ သုံး စု တ စု၊ ညဉ့် သုံး စု တ စု သည် အ လင်း မ ရှိ။
၁၃ ထို အ ခါ ငါ ကြည့် လျှင်၊ ရွှေ လင်း တ တ ကောင် က၊ ကြွင်း သေး သော ကောင်း ကင် တ မန် သုံး ပါး မှုတ် လု လ တံ့ သော တံ ပိုး သံ ကြောင့် မြေ ကြီး သား တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏ ဟု ကောင်း ကင် အ လယ် ၌ ပျံ ဝဲ ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် ဆို သည် ကို ငါ ကြား ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၈
၁ သတ္တ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် သော အ ခါ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ နာ ရီ ဝက် မျှ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။
၂ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး ကို ငါ မြင် ၏။ သူ တို့ ၌ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ကို ပေး ၏။
၃ ကောင်း ကင် တ မန် တ ပါး သည် လာ ၍ ရွှေ လင် ပန်း ကို ကိုင် လျက် ယဇ် ပလ္လင် နား မှာ ရပ် နေ ၏။ ပလ္လင် တော် ရှေ့ ၌ ရှိ သော ရွှေ ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် မှာ သန့် ရှင်း သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ ပ ဌ နာ နှင့် အ တူ ဆက် ကပ် ခြင်း ငှါ၊ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း အ များ ကို ထို သူ ၌ ပေး ၏။ ၄ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း ၏ အ ခိုး အ ငွေ့ သည် သန့် ရှင်း သူ တို့ ၏ ပ ဌ နာ များ နှင့် အ တူ ကောင်း ကင် တ မန် ၏ လက် ထဲ က ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် သို့ တက် လေ ၏။ ၅ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လင် ပန်း ကို ယူ ၍၊ ယဇ် ပလ္လင် ၏ မီး နှင့် ပြည့် စေ ပြီး မှ၊ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် သည် ဖြစ် ၍၊ အ သံ မြည် ခြင်း၊ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် စစ် ပြက် ခြင်း၊ မြေ ကြီး လှုပ် ခြင်း ဖြစ် ကြ ၏။
၆ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး တို့ သည် မှုတ် အံ့ သော ငှါ မိ မိ တို့ ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။
၇ ပ ဌ မ သူ သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ မိုဃ်း သီး ဖြစ် ၏။ အ သွေး နှင့် ရော နှော သော မီး လည်း ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် ၍၊ မြေ သုံး စု တ စု၊ သစ် ပင် သုံး စု တ စု၊ စိမ်း သော မြက် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ ကို ကျွမ်း လောင် လေ ၏။
၈ ဒု တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး လောင် သော တောင် ကြီး ကို ပင် လယ် ထဲ သို့ ချ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ပင် လယ် သုံး စု တ စု သည် အ သွေး ဖြစ် ၏။ ၉ ပင် လယ် ၌ အ သက် ရှင် သော သတ္တ ဝါ သုံး စု တ စု လည်း သေ ၏။ သင်္ဘော သုံး စု တ စု လည်း ပျက် ၏။
၁၀ တ တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး ခွက် ကဲ့ သို့ ထွန်း တောက် သော ကြယ် ကြီး သည် ကောင်း ကင် က ကျ ၍၊ မြစ် သုံး စု တ စု သို့ ၎င်း၊ စမ်း ရေ တွင်း သို့ ၎င်း ရောက် ၏။ ၁၁ ထို ကြယ် သည် ဒေါ န ရွက် ဟူ သော အ မည် ရှိ ၏။ ရေ သုံး စု တ စု သည် ဒေါ န ရွက် ဖြစ် ၍ ရေ ခါး သော ကြောင့်၊ လူ အ များ တို့ သည် သေ ကြ ၏။
၁၂ စ တုတ္ထ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ နေ သုံး စု တ စု၊ လ သုံး စု တ စု၊ ကြယ် သုံး စု တ စု ကြတ် ၍ သုံး စု တ စု မိုက် လေ ၏။ နေ့ သုံး စု တ စု၊ ညဉ့် သုံး စု တ စု သည် အ လင်း မ ရှိ။
၁၃ ထို အ ခါ ငါ ကြည့် လျှင်၊ ရွှေ လင်း တ တ ကောင် က၊ ကြွင်း သေး သော ကောင်း ကင် တ မန် သုံး ပါး မှုတ် လု လ တံ့ သော တံ ပိုး သံ ကြောင့် မြေ ကြီး သား တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏ ဟု ကောင်း ကင် အ လယ် ၌ ပျံ ဝဲ ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် ဆို သည် ကို ငါ ကြား ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၈
၁ သတ္တ မ တံ ဆိပ် ကို ဖွင့် သော အ ခါ၊ ကောင်း ကင် ဘုံ ၌ နာ ရီ ဝက် မျှ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ ၏။
၂ ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် ၌ ရပ် နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး ကို ငါ မြင် ၏။ သူ တို့ ၌ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ကို ပေး ၏။
၃ ကောင်း ကင် တ မန် တ ပါး သည် လာ ၍ ရွှေ လင် ပန်း ကို ကိုင် လျက် ယဇ် ပလ္လင် နား မှာ ရပ် နေ ၏။ ပလ္လင် တော် ရှေ့ ၌ ရှိ သော ရွှေ ယဇ် ပလ္လင် ပေါ် မှာ သန့် ရှင်း သူ အ ပေါင်း တို့ ၏ ပ ဌ နာ နှင့် အ တူ ဆက် ကပ် ခြင်း ငှါ၊ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း အ များ ကို ထို သူ ၌ ပေး ၏။ ၄ မီး ရှို့ သော နံ့ သာ ပေါင်း ၏ အ ခိုး အ ငွေ့ သည် သန့် ရှင်း သူ တို့ ၏ ပ ဌ နာ များ နှင့် အ တူ ကောင်း ကင် တ မန် ၏ လက် ထဲ က ဘု ရား သ ခင့် ရှေ့ တော် သို့ တက် လေ ၏။ ၅ ကောင်း ကင် တ မန် သည် လင် ပန်း ကို ယူ ၍၊ ယဇ် ပလ္လင် ၏ မီး နှင့် ပြည့် စေ ပြီး မှ၊ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် သည် ဖြစ် ၍၊ အ သံ မြည် ခြင်း၊ မိုဃ်း ချုန်း ခြင်း၊ လျှပ် စစ် ပြက် ခြင်း၊ မြေ ကြီး လှုပ် ခြင်း ဖြစ် ကြ ၏။
၆ တံ ပိုး ခု နစ် လုံး ရှိ သော ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး တို့ သည် မှုတ် အံ့ သော ငှါ မိ မိ တို့ ကို ပြင် ဆင် ကြ ၏။
၇ ပ ဌ မ သူ သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ မိုဃ်း သီး ဖြစ် ၏။ အ သွေး နှင့် ရော နှော သော မီး လည်း ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး အ ပေါ် သို့ ချ လိုက် ၍၊ မြေ သုံး စု တ စု၊ သစ် ပင် သုံး စု တ စု၊ စိမ်း သော မြက် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ ကို ကျွမ်း လောင် လေ ၏။
၈ ဒု တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး လောင် သော တောင် ကြီး ကို ပင် လယ် ထဲ သို့ ချ လိုက် သ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ပင် လယ် သုံး စု တ စု သည် အ သွေး ဖြစ် ၏။ ၉ ပင် လယ် ၌ အ သက် ရှင် သော သတ္တ ဝါ သုံး စု တ စု လည်း သေ ၏။ သင်္ဘော သုံး စု တ စု လည်း ပျက် ၏။
၁၀ တ တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ မီး ခွက် ကဲ့ သို့ ထွန်း တောက် သော ကြယ် ကြီး သည် ကောင်း ကင် က ကျ ၍၊ မြစ် သုံး စု တ စု သို့ ၎င်း၊ စမ်း ရေ တွင်း သို့ ၎င်း ရောက် ၏။ ၁၁ ထို ကြယ် သည် ဒေါ န ရွက် ဟူ သော အ မည် ရှိ ၏။ ရေ သုံး စု တ စု သည် ဒေါ န ရွက် ဖြစ် ၍ ရေ ခါး သော ကြောင့်၊ လူ အ များ တို့ သည် သေ ကြ ၏။
၁၂ စ တုတ္ထ ကောင်း ကင် တ မန် သည် တံ ပိုး မှုတ် သော အ ခါ၊ နေ သုံး စု တ စု၊ လ သုံး စု တ စု၊ ကြယ် သုံး စု တ စု ကြတ် ၍ သုံး စု တ စု မိုက် လေ ၏။ နေ့ သုံး စု တ စု၊ ညဉ့် သုံး စု တ စု သည် အ လင်း မ ရှိ။
၁၃ ထို အ ခါ ငါ ကြည့် လျှင်၊ ရွှေ လင်း တ တ ကောင် က၊ ကြွင်း သေး သော ကောင်း ကင် တ မန် သုံး ပါး မှုတ် လု လ တံ့ သော တံ ပိုး သံ ကြောင့် မြေ ကြီး သား တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ၊ အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏ ဟု ကောင်း ကင် အ လယ် ၌ ပျံ ဝဲ ၍ ကြီး သော အ သံ နှင့် ဆို သည် ကို ငါ ကြား ၏။
Please view in landscape orientation