၁၆

^၁ ထို့ နောက် ဗိ မာန် တော် ထဲ မှ ကျယ် လောင် သော အ သံ က “သွား ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ပြင်း စွာ သော ‌ဒေါ သ ဖ လား ခု နစ် လုံး ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း ကြ လော့” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး တို့ အား ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၂ ပ ထ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သွား ၍ သူ ၏ ဖ လား ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ သား ရဲ ၏ အ မှတ် တံ ဆိပ် ရှိ သော သူ နှင့် သူ ၏ ရုပ် တု ကို ကိုး ကွယ် သော သူ များ ၌ အ လွန် ဆိုး ရွား သော အ နာ စိမ်း များ ပေါက် လေ ၏။

^၃ ဒု တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို ပင် လယ် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ရေ သည် သေ သော သူ ၏ သွေး ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ၍ ပင် လယ် ထဲ ၌ ရှိ သော သက် ရှိ သတ္တ ဝါ အား လုံး သေ ကြ ၏။

^၄ တ တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို မြစ် များ နှင့် စမ်း ရေ များ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ရေ သည် သွေး ဖြစ် သွား လေ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ရေ နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန် က “ယ ခု ရှိ လျက် ယ ခင် က လည်း ရှိ သည့် သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင်၊ ဤ အ မှု အ ရာ များ ကို ကိုယ် တော် စီ ရင် တော် မူ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် ပါ ၏။ ^၆ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သူ တို့ သည် သန့် ရှင်း သူ များ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ၏ သွေး ကို သွန်း ခဲ့ ကြ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် သည် ထို သွေး တို့ ကို သူ တို့ အား သောက် ရန် ပေး တော် မူ ပြီ။ သူ တို့ သည် ထို သို့ ခံ ရ ရန် ထိုက် တန် ပေ ၏” ဟု ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၇ ယဇ် ပလ္လင် က လည်း “မှန် ပါ ၏။ အ နန္တ တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ စီ ရင် တော် မူ ချက် တို့ သည် မှန် ကန် ၍ တ ရား မျှ တ ပါ ၏” ဟု ပြော ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၈ စ တုတ္ထ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို နေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ နေ သည် လူ တို့ အား မီး ဖြင့် လောင် ရ သော အ ခွင့် ကို ရ ၏။ ^၉ လူ တို့ သည် ပြင်း ထန် သော အ ပူ ရှိန် ကြောင့် နေ လောင် ဒဏ် ခံ ရ သ ဖြင့် ဤ ဘေး ဒဏ် များ အ ပေါ် အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ နာ မ တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို ၍ နောင် တ လည်း မ ရ၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို လည်း မ ချီး မွမ်း ကြ ပေ။

^၁၀ ပဉ္စ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို သား ရဲ ၏ ပလ္လင် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ သား ရဲ ၏ နိုင် ငံ သည် မှောင် မိုက် အ တိ ဖြစ် သွား ၍ လူ တို့ သည် နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကြောင့် မိ မိ တို့ လျှာ ကို ကိုက် ခဲ ကြ ၏။ ^၁၁ လူ တို့ သည် သူ တို့ ခံ ရ သော နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ နှင့် သူ တို့ ၏ အ နာ စိမ်း တို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို ၍ မိ မိ တို့ ပြု သော အ မှု များ အ တွက် နောင် တ မ ရ ကြ ပေ။

^၁၂ ဆဋ္ဌ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို ကြီး မား သော ယူ ‌ဖ ရေး တီး မြစ် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ အ ရှေ့ ပြည် မှ ဘု ရင် များ အ တွက် လမ်း ကို ပြင် ဆင် ပေး ရန် မြစ် ရေ သည် ခန်း ခြောက် သွား လေ ၏။ ^၁၃ ထို့ နောက် န ဂါး ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း၊ သား ရဲ ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း၊ ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း ဖား နှင့် တူ သည့် ညစ် ညူး သော ဝိ ညာဉ် သုံး ပါး ထွက် လာ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။ ^၁၄ ထို ဝိ ညာဉ် တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပြု သော နတ် ဆိုး တို့ ၏ ဝိ ညာဉ် များ ဖြစ် ကြ ၏။ ၎င်း တို့ သည် ကမ္ဘာ တစ် ဝန်း လုံး ရှိ ဘု ရင် များ ကို အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် ဘု ရား သ ခင် ၏ နေ့ ရက် ကြီး နှင့် ဆိုင် သော စစ် ပွဲ အ တွက် စု ဝေး စေ ရန် ထို ဘု ရင် များ ထံ သို့ ထွက် ခွာ သွား ကြ ၏။

^၁၅ (ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ ခိုး ကဲ့ သို့ လာ မည်။ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြင့် သွား လာ ၍ မိ မိ အ ရှက် ကို လူ တို့ မြင် ရ သည့် အ ဖြစ် မျိုး မ ရှိ စေ ရန် မိ မိ အ ဝတ် များ ကို ထိန်း သိမ်း လျက် သ တိ နှင့် စောင့် နေ သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။)

^၁၆ ထို ဝိ ညာဉ် တို့ သည် ဘု ရင် များ ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် အာ မ ဂေ ဒုန် ဟု ခေါ် သော အ ရပ် ၌ စု ဝေး စေ ကြ ၏။

^၁၇ သတ္တ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို အာ ကာ သ ထဲ သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ဗိ မာန် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကောင်း ကင် ဗိ မာန် တော်'။ ထဲ ရှိ ပလ္လင် တော် မှ ကျယ် လောင် သော အ သံ ထွက် ပေါ် လာ ၍ “အ မှု ပြီး မြောက် ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ လျှပ် စီး လက် ခြင်း၊ အ သံ မြည် ဟည်း ခြင်း နှင့် မိုး ချုန်း ခြင်း များ ဖြစ် ပေါ် လာ ၍ င လျင် ပြင်း ထန် စွာ လှုပ် လေ ၏။ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် လူ ဖြစ် ပေါ် လာ ချိန် မှ စ ၍ ထို မျှ လောက် ကြီး မား ၍ ပြင်း ထန် သော င လျင် မျိုး သည် မ ဖြစ် ခဲ့ ဖူး ပေ။ ^၁၉ မြို့ ကြီး သည် သုံး ပိုင်း ကွဲ သွား ၍ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ၏ မြို့ များ သည် လည်း ပြို လဲ ကြ ကုန် ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ ၏ အ မျက် တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ပြင်း စွာ သော ဒေါ သ စ ပျစ် ဝိုင် ခွက် ကို ပေး ရန် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြီး ကို သ တိ ရ တော် မူ ၏။ ^၂၀ ကျွန်း ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပျောက် လွင့် သွား ၍ တောင် များ ကို လည်း မ တွေ့ ရ တော့ ပေ။ ^၂၁ ကောင်း ကင် မှ လည်း ပေါင် တစ် ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် တာ လန်'။ ခန့် လေး သော မိုး သီး ကြီး များ သည် လူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ လေ ၏။ ဤ ဘေး ဒဏ် သည် အ လွန် ပြင်း ထန် သ ဖြင့် လူ တို့ သည် ထို မိုး သီး ၏ ဘေး ဒဏ် ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။

16

¹ I heard a loud voice out of the temple, saying to the seven angels, “Go and pour out the seven bowls of the wrath of God on the earth!”

² The first went, and poured out his bowl into the earth, and it became a harmful and painful sore on the people who had the mark of the beast, and who worshiped his image.

³ The second angel poured out his bowl into the sea, and it became blood as of a dead man. Every living thing in the sea died.

⁴ The third poured out his bowl into the rivers and springs of water, and they became blood. ⁵ I heard the angel of the waters saying, “You are righteous, who are and who were, O Holy One, because you have judged these things. ⁶ For they poured out the blood of saints and prophets, and you have given them blood to drink. They deserve this.”

⁷ I heard the altar saying, “Yes, Lord God, the Almighty, true and righteous are your judgments.”

⁸ The fourth poured out his bowl on the sun, and it was given to him to scorch men with fire. ⁹ People were scorched with great heat, and people blasphemed the name of God who has the power over these plagues. They didn’t repent and give him glory.

¹⁰ The fifth poured out his bowl on the throne of the beast, and his kingdom was darkened. They gnawed their tongues because of the pain, ¹¹ and they blasphemed the God of heaven because of their pains and their sores. They still didn’t repent of their works.

¹² The sixth poured out his bowl on the great river, the Euphrates. Its water was dried up, that the way might be prepared for the kings that come from the sunrise. or, east ¹³ I saw coming out of the mouth of the dragon, and out of the mouth of the beast, and out of the mouth of the false prophet, three unclean spirits, something like frogs; ¹⁴ for they are spirits of demons, performing signs, which go out to the kings of the whole inhabited earth, to gather them together for the war of that great day of God the Almighty.

¹⁵ “Behold, I come like a thief. Blessed is he who watches, and keeps his clothes, so that he doesn’t walk naked, and they see his shame.”

¹⁶ He gathered them together into the place which is called in Hebrew, “Harmagedon”.

¹⁷ The seventh poured out his bowl into the air. A loud voice came out of the temple of heaven, from the throne, saying, “It is done!”

¹⁸ There were lightnings, sounds, and thunders; and there was a great earthquake such as has not happened since there were men on the earth—so great an earthquake and so mighty. ¹⁹ The great city was divided into three parts, and the cities of the nations fell. Babylon the great was remembered in the sight of God, to give to her the cup of the wine of the fierceness of his wrath. ²⁰ Every island fled away, and the mountains were not found. ²¹ Great hailstones, about the weight of a talent, A talent is about 30 kilograms or 66 pounds. came down out of the sky on people. People blasphemed God because of the plague of the hail, for this plague was exceedingly severe.

၁၆

^၁ ထို့ နောက် ဗိ မာန် တော် ထဲ မှ ကျယ် လောင် သော အ သံ က “သွား ကြ လော့။ ဘု ရား သ ခင် ၏ ပြင်း စွာ သော ‌ဒေါ သ ဖ လား ခု နစ် လုံး ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း ကြ လော့” ဟု ကောင်း ကင် တ မန် ခု နစ် ပါး တို့ အား ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၂ ပ ထ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သွား ၍ သူ ၏ ဖ လား ကို မြေ ကြီး ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ သား ရဲ ၏ အ မှတ် တံ ဆိပ် ရှိ သော သူ နှင့် သူ ၏ ရုပ် တု ကို ကိုး ကွယ် သော သူ များ ၌ အ လွန် ဆိုး ရွား သော အ နာ စိမ်း များ ပေါက် လေ ၏။

^၃ ဒု တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို ပင် လယ် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ရေ သည် သေ သော သူ ၏ သွေး ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ၍ ပင် လယ် ထဲ ၌ ရှိ သော သက် ရှိ သတ္တ ဝါ အား လုံး သေ ကြ ၏။

^၄ တ တိ ယ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို မြစ် များ နှင့် စမ်း ရေ များ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ရေ သည် သွေး ဖြစ် သွား လေ ၏။ ^၅ ထို အ ခါ ရေ နှင့် ဆိုင် သော ကောင်း ကင် တ မန် က “ယ ခု ရှိ လျက် ယ ခင် က လည်း ရှိ သည့် သန့် ရှင်း တော် မူ သော အ ရှင်၊ ဤ အ မှု အ ရာ များ ကို ကိုယ် တော် စီ ရင် တော် မူ သော ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် ဖြောင့် မတ် ပါ ၏။ ^၆ အ ကြောင်း မူ ကား ထို သူ တို့ သည် သန့် ရှင်း သူ များ နှင့် ပ ရော ဖက် များ ၏ သွေး ကို သွန်း ခဲ့ ကြ သည် ဖြစ် ၍ ကိုယ် တော် သည် ထို သွေး တို့ ကို သူ တို့ အား သောက် ရန် ပေး တော် မူ ပြီ။ သူ တို့ သည် ထို သို့ ခံ ရ ရန် ထိုက် တန် ပေ ၏” ဟု ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၇ ယဇ် ပလ္လင် က လည်း “မှန် ပါ ၏။ အ နန္တ တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ တော် မူ သော ထာ ဝ ရ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် ၏ စီ ရင် တော် မူ ချက် တို့ သည် မှန် ကန် ၍ တ ရား မျှ တ ပါ ၏” ဟု ပြော ဆို သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။

^၈ စ တုတ္ထ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို နေ ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ နေ သည် လူ တို့ အား မီး ဖြင့် လောင် ရ သော အ ခွင့် ကို ရ ၏။ ^၉ လူ တို့ သည် ပြင်း ထန် သော အ ပူ ရှိန် ကြောင့် နေ လောင် ဒဏ် ခံ ရ သ ဖြင့် ဤ ဘေး ဒဏ် များ အ ပေါ် အ ခွင့် အာ ဏာ ရှိ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ နာ မ တော် ကို စော် ကား ပြော ဆို ၍ နောင် တ လည်း မ ရ၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို လည်း မ ချီး မွမ်း ကြ ပေ။

^၁၀ ပဉ္စ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို သား ရဲ ၏ ပလ္လင် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ သား ရဲ ၏ နိုင် ငံ သည် မှောင် မိုက် အ တိ ဖြစ် သွား ၍ လူ တို့ သည် နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကြောင့် မိ မိ တို့ လျှာ ကို ကိုက် ခဲ ကြ ၏။ ^၁၁ လူ တို့ သည် သူ တို့ ခံ ရ သော နာ ကျင် ခြင်း ဝေ ဒ နာ နှင့် သူ တို့ ၏ အ နာ စိမ်း တို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဘုံ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို ၍ မိ မိ တို့ ပြု သော အ မှု များ အ တွက် နောင် တ မ ရ ကြ ပေ။

^၁၂ ဆဋ္ဌ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို ကြီး မား သော ယူ ‌ဖ ရေး တီး မြစ် ပေါ် သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ အ ရှေ့ ပြည် မှ ဘု ရင် များ အ တွက် လမ်း ကို ပြင် ဆင် ပေး ရန် မြစ် ရေ သည် ခန်း ခြောက် သွား လေ ၏။ ^၁၃ ထို့ နောက် န ဂါး ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း၊ သား ရဲ ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း၊ ပ ရော ဖက် အ တု အ ယောင် ၏ ခံ တွင်း မှ လည်း ကောင်း ဖား နှင့် တူ သည့် ညစ် ညူး သော ဝိ ညာဉ် သုံး ပါး ထွက် လာ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။ ^၁၄ ထို ဝိ ညာဉ် တို့ သည် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ပြု သော နတ် ဆိုး တို့ ၏ ဝိ ညာဉ် များ ဖြစ် ကြ ၏။ ၎င်း တို့ သည် ကမ္ဘာ တစ် ဝန်း လုံး ရှိ ဘု ရင် များ ကို အ နန္တ တန် ခိုး ရှင် ဘု ရား သ ခင် ၏ နေ့ ရက် ကြီး နှင့် ဆိုင် သော စစ် ပွဲ အ တွက် စု ဝေး စေ ရန် ထို ဘု ရင် များ ထံ သို့ ထွက် ခွာ သွား ကြ ၏။

^၁၅ (ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သူ ခိုး ကဲ့ သို့ လာ မည်။ အ ဝတ် မ ပါ အ ချည်း စည်း ဖြင့် သွား လာ ၍ မိ မိ အ ရှက် ကို လူ တို့ မြင် ရ သည့် အ ဖြစ် မျိုး မ ရှိ စေ ရန် မိ မိ အ ဝတ် များ ကို ထိန်း သိမ်း လျက် သ တိ နှင့် စောင့် နေ သော သူ သည် မင်္ဂ လာ ရှိ ၏။)

^၁၆ ထို ဝိ ညာဉ် တို့ သည် ဘု ရင် များ ကို ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား အား ဖြင့် အာ မ ဂေ ဒုန် ဟု ခေါ် သော အ ရပ် ၌ စု ဝေး စေ ကြ ၏။

^၁၇ သတ္တ မ ကောင်း ကင် တ မန် သည် သူ ၏ ဖ လား ကို အာ ကာ သ ထဲ သို့ သွန်း လောင်း သော အ ခါ ဗိ မာန် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ကောင်း ကင် ဗိ မာန် တော်'။ ထဲ ရှိ ပလ္လင် တော် မှ ကျယ် လောင် သော အ သံ ထွက် ပေါ် လာ ၍ “အ မှု ပြီး မြောက် ပြီ” ဟု ဆို ၏။

^၁၈ ထို အ ခါ လျှပ် စီး လက် ခြင်း၊ အ သံ မြည် ဟည်း ခြင်း နှင့် မိုး ချုန်း ခြင်း များ ဖြစ် ပေါ် လာ ၍ င လျင် ပြင်း ထန် စွာ လှုပ် လေ ၏။ မြေ ကြီး ပေါ် တွင် လူ ဖြစ် ပေါ် လာ ချိန် မှ စ ၍ ထို မျှ လောက် ကြီး မား ၍ ပြင်း ထန် သော င လျင် မျိုး သည် မ ဖြစ် ခဲ့ ဖူး ပေ။ ^၁၉ မြို့ ကြီး သည် သုံး ပိုင်း ကွဲ သွား ၍ တိုင်း နိုင် ငံ တို့ ၏ မြို့ များ သည် လည်း ပြို လဲ ကြ ကုန် ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ ၏ အ မျက် တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ပြင်း စွာ သော ဒေါ သ စ ပျစ် ဝိုင် ခွက် ကို ပေး ရန် ဘေ ဘီ လုံ မြို့ ကြီး ကို သ တိ ရ တော် မူ ၏။ ^၂၀ ကျွန်း ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပျောက် လွင့် သွား ၍ တောင် များ ကို လည်း မ တွေ့ ရ တော့ ပေ။ ^၂၁ ကောင်း ကင် မှ လည်း ပေါင် တစ် ရာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'တစ် တာ လန်'။ ခန့် လေး သော မိုး သီး ကြီး များ သည် လူ တို့ အ ပေါ် သို့ ကျ လေ ၏။ ဤ ဘေး ဒဏ် သည် အ လွန် ပြင်း ထန် သ ဖြင့် လူ တို့ သည် ထို မိုး သီး ၏ ဘေး ဒဏ် ကြောင့် ဘု ရား သ ခင် ကို စော် ကား ပြော ဆို ကြ ၏။

16

¹ I heard a loud voice out of the temple, saying to the seven angels, “Go and pour out the seven bowls of the wrath of God on the earth!”

² The first went, and poured out his bowl into the earth, and it became a harmful and painful sore on the people who had the mark of the beast, and who worshiped his image.

³ The second angel poured out his bowl into the sea, and it became blood as of a dead man. Every living thing in the sea died.

⁴ The third poured out his bowl into the rivers and springs of water, and they became blood. ⁵ I heard the angel of the waters saying, “You are righteous, who are and who were, O Holy One, because you have judged these things. ⁶ For they poured out the blood of saints and prophets, and you have given them blood to drink. They deserve this.”

⁷ I heard the altar saying, “Yes, Lord God, the Almighty, true and righteous are your judgments.”

⁸ The fourth poured out his bowl on the sun, and it was given to him to scorch men with fire. ⁹ People were scorched with great heat, and people blasphemed the name of God who has the power over these plagues. They didn’t repent and give him glory.

¹⁰ The fifth poured out his bowl on the throne of the beast, and his kingdom was darkened. They gnawed their tongues because of the pain, ¹¹ and they blasphemed the God of heaven because of their pains and their sores. They still didn’t repent of their works.

¹² The sixth poured out his bowl on the great river, the Euphrates. Its water was dried up, that the way might be prepared for the kings that come from the sunrise. or, east ¹³ I saw coming out of the mouth of the dragon, and out of the mouth of the beast, and out of the mouth of the false prophet, three unclean spirits, something like frogs; ¹⁴ for they are spirits of demons, performing signs, which go out to the kings of the whole inhabited earth, to gather them together for the war of that great day of God the Almighty.

¹⁵ “Behold, I come like a thief. Blessed is he who watches, and keeps his clothes, so that he doesn’t walk naked, and they see his shame.”

¹⁶ He gathered them together into the place which is called in Hebrew, “Harmagedon”.

¹⁷ The seventh poured out his bowl into the air. A loud voice came out of the temple of heaven, from the throne, saying, “It is done!”

¹⁸ There were lightnings, sounds, and thunders; and there was a great earthquake such as has not happened since there were men on the earth—so great an earthquake and so mighty. ¹⁹ The great city was divided into three parts, and the cities of the nations fell. Babylon the great was remembered in the sight of God, to give to her the cup of the wine of the fierceness of his wrath. ²⁰ Every island fled away, and the mountains were not found. ²¹ Great hailstones, about the weight of a talent, A talent is about 30 kilograms or 66 pounds. came down out of the sky on people. People blasphemed God because of the plague of the hail, for this plague was exceedingly severe.