၉

^၁ ထို လ နှစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် အ စာ ရှောင် လျက်၊ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် လျက်၊ ခေါင်း ပေါ် မှာ မြေ မှုန့် ကို တင် လျက် စု ဝေး ကြ ၏။ ^၂ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ သည် တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ နှင့် ခပ် ခွာ ခွာ နေ ၍ ရပ် လျက် မိ မိ တို့ အ ပြစ်၊ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို ဝန် ချ တောင်း ပန် ကြ ၏။ ^၃ သူ တို့ သည် ကိုယ် ရှိ ရာ နေ ရာ ၌ ရပ် လျက် နေ့ တစ် နေ့ ၏ လေး ပုံ တစ် ပုံ တွင် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ဖတ် ပြီး နောက် လေး ပုံ တစ် ပုံ တွင် အ ပြစ် များ ကို ဝန် ချ တောင်း ပန် ကာ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် ယေ ရွှာ၊ ဗာ နိ၊ ကပ် မျေ လ၊ ရှေ ဗ နိ၊ ဗုန္နိ၊ ရှေ ရ ဘိ၊ ဗာ နိ၊ ခေ န နိ တို့ သည် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ ၏ စင် ပေါ် တွင် ရပ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် ဆု တောင်း ကြ ၏။

^၅ လေ ဝိ အ မျိုး ယေ ရွှာ၊ ကပ် မျေ လ၊ ဗာ နိ၊ ဟာ ရှ ဗ နိ၊ ရှေ ရ ဘိ၊ ဟော ဒိ ယ၊ ရှေ ဗ နိ၊ ပေ သ ဟိ တို့ က “မတ် တတ် ရပ် ၍ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ စဉ် အ မြဲ ကောင်း ချီး ထော မ နာ ပြု ကြ လော့။ ဘုန်း ကြီး သော နာ မ တော် ကို ကောင်း ချီး ထော မ နာ ပြု ကြ လော့။ ဂုဏ် ပြု ခြင်း၊ ချီး မွမ်း ခြင်း ရှိ သ မျှ တို့ ထက် ချီး မြှောက် ကြ လော့။ ^၆ ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မိုး ကောင်း ကင်၊ အ မြင့် ဆုံး သော ကောင်း ကင် နှင့် ကောင်း ကင် တန် ဆာ အား လုံး၊ မြေ ကြီး နှင့် မြေ ကြီး တန် ဆာ အား လုံး၊ ပင် လယ် နှင့် ပင် လယ် တန် ဆာ အား လုံး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍ ထို အ ရာ အား လုံး ကို လည်း အ သက် ရှင် စေ တော် မူ ၏။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ပါ ၏။

^၇ အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အာ ဗြံ ကို ရွေး ကောက် တော် မူ ၍ သူ့ ကို ခါ လ ဒဲ ပြည် ဥ ရ မြို့ မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ပြီး အာ ဗြ ဟံ ဟူ သော အ မည် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၈ သူ သည် ရှေ့ တော် တွင် စိတ် သ ဘော ဖြောင့် မှန် သော သူ ဖြစ် ကြောင်း ကိုယ် တော် တွေ့ မြင် သ ဖြင့် ခါ နာန် ပြည်၊ ဟိတ္တိ ပြည်၊ အာ မော ရိ ပြည်၊ ဖေ ရ ဇိ ပြည်၊ ယေ ဗု သိ ပြည်၊ ဂိ ရ ဂါ ရှိ ပြည် တို့ ကို သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ အား ပေး ရန် သူ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ပြု‌ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လည်း ဖြောင့် မတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ က တိ တော် ကို တည် စေ တော် မူ ၏။

^၉ အီ ဂျစ် ပြည် တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ဖိ စီး နှိပ် စက် မှု ခံ ရ သည် ကို ကိုယ် တော် သိ မြင် တော် မူ ပါ ၏။ ဧ ဒုံ ပင် လယ် နား တွင် သူ တို့ ၏ အော် ဟစ် သံ ကို ကိုယ် တော် ကြား တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၀ ဖာ ရော မင်း ကြီး အ ပါ အ ဝင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ၊ အံ့ ဖွယ် အ မှု များ ကို ကိုယ် တော် ပြ တော် မူ ပါ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ အား ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ဆဲ ကြ သည် ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် သည် နာ မ တော် ကို ယ နေ့ တိုင် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပြီ။ ^၁၁ သူ တို့ ရှေ့ ၌ ပင် ကိုယ် တော် သည် ပင် လယ် ကို ခွဲ တော် မူ ၍ ပင် လယ် အ လယ် ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် သူ တို့ ကို ဖြတ် ကူး စေ ၏။ သူ တို့ ကို လိုက် သော သူ တို့ အား ကျောက် တုံး ကို ရေ နက် ထဲ ပစ် ချ သ ကဲ့ သို့ ပင် လယ် နက် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ၏။ ^၁၂ ထို့ ပြင် သူ တို့ အား နေ့ အ ချိန် ၌ မိုး တိမ် တိုင် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ည အ ချိန် ၌ သူ တို့ သွား သော လမ်း ခ ရီး တွင် အ လင်း ရ ဖို့ မီး တိုင် ဖြင့် လည်း ကောင်း ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။

 

^၁၃ ကိုယ် တော် သည် သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ကြွ ဆင်း တော် မူ ၏။ သူ တို့ အား ကောင်း ကင် မှ နှုတ် မြွက် တော် မူ ၏။ သူ တို့ အား ‌ဖြောင့် မှန် သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက်၊ မှန် ကန် သော တ ရား၊ ကောင်း မြတ် သော ပြဋ္ဌာန်း ချက် နှင့် ပ ညတ် ချက် တို့ ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း မြင့် မြတ် သော ဥ ပုသ် နေ့ ကို သိ စေ တော် မူ ၏၊။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှ တစ် ဆင့် ပ ညတ် ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ၊ တ ရား တော် များ ကို ပေး အပ် တော် မူ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ ဆာ လောင် သော အ ခါ သူ တို့ အား ကောင်း ကင် မှ မုန့် ကို ချ ပေး တော် မူ ၏။ သူ တို့ ရေ ဆာ သော အ ခါ ကျောက် ထဲ မှ ရေ ကို ထွက် စေ တော် မူ ၏ ထို ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး မည် ဟု ကျိန် ဆို ထား သည့် အ တိုင်း ထို ပြည် ကို ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် ရန် မိန့်‌ တော် မူ ၏။

 

^၁၆ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် အ တင့် ရဲ ၍ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို မ နာ ခံ ကြ။ ^၁၇ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ သူ တို့ အ လယ် တွင် ပြု တော် မူ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို မ အောက် မေ့ ဘဲ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ လျက် ကိုယ် တော် ကို ပုန် ကန် ကြ ၍ ကျွန် ခံ ရာ ပြည် သို့ ပြန် ရန် ခေါင်း‌ ဆောင် ကို ခန့် ထား ကြ ၏။ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ခွင့် လွှတ် တတ် သော၊ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော၊ စိတ် ရှည် သော၊ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၍ သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ခဲ့။ ^၁၈ ထို့ ပြင် သူ တို့ သည် နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ၍ ‘ဤ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ‌ဆောင် ခဲ့ သော သင် တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် သည်’ ဟု ပြော ဆို လျက် လွန် စွာ ပြစ် မှား စော် ကား ကြ သော် လည်း၊ ^၁၉ ကိုယ် တော် သည် က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ကြောင့် သူ တို့ ကို တော ကန္တာ ရ တွင် စွန့် ပစ် တော် မ မူ။ နေ့ အ ချိန် ၌ သူ တို့ ကို လမ်း ခ ရီး တွင် ပို့ ဆောင် ရန် မိုး တိမ် တိုင် ကို သူ တို့ ရှေ့ မှ မ ဖယ် ရှား၊ ည အ ချိန် ၌ သူ တို့ သွား သော လမ်း ခ ရီး တွင် လည်း အ လင်း ရ ရှိ ရန် မီး တိုင် ဖြင့် ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ အား လမ်း ပြ သွန် သင် ပေး ရန် ကိုယ် တော် ၏ ကောင်း မြတ် သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ချ ပေး တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ မန္န မုန့် ကို သူ တို့ ပါး စပ် နှင့် မ ပြတ် စေ ဘဲ ရေ ဆာ သော အ ခါ တွင် လည်း ရေ ကို ပေး တော် မူ ၏။

^၂၁ တော ကန္တာ ရ ၌ အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ကျွေး မွေး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ ၌ မည် သည့် လို အပ် ချက် မျှ မ ရှိ။ သူ တို့ အ ဝတ် များ သည် မ ဟောင်း နွမ်း၊ သူ တို့ ၏ ခြေ တို့ သည် လည်း ရောင် ရမ်း ခြင်း မ ရှိ။

^၂၂ ကိုယ် တော် သည် တိုင်း နိုင် ငံ များ နှင့် လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၏။ နယ် မြေ ကို လည်း သူ တို့ အား ပိုင်း ခြား ခွဲ ဝေ ပေး တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ဟေ ရှ ဘုန် ဘု ရင် ရှိ ဟုန် မင်း ကြီး ၏ ပြည် နှင့် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ ပြည် တို့ ကို သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ ၏ သား မြေး များ ကို မိုး ကောင်း ကင် ကြယ် ကဲ့ သို့ များ ပြား စေ တော် မူ ၏။ ဘိုး ဘေး တို့ ဝင် ရောက် ပိုင် ဆိုင် ရန် ကိုယ် တော် မိန့် မှာ သည့် ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ ၏ သား မြေး တို့ သည် ထို ပြည် ကို ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ထို ပြည် သား ခါ နာန် လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ရှေ့ တွင် နှိမ် နင်း တော် မူ ၏။ ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၍ သူ တို့ အ လို ရှိ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် ခိုင် ခံ့ သော မြို့ များ နှင့် မြေ ဩ ဇာ ကောင်း သော ပြည် ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ဥစ္စာ ရ တ နာ နှင့် ပြည့် သော အိမ် များ၊ တူး ပြီး သော ရေ တွင်း များ၊ စ ပျစ် ခြံ များ၊ သံ လွင် ခြံ များ၊ သီး စား ပင် များ စွာ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဝ လင် စွာ စား ကြ ပြီး ဝ ဖြိုး ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား လှ သော ကောင်း မြတ် ခြင်း ကြောင့် သူ တို့ ပျော် ရွှင် ကြည် နူး ကြ ရ ၏။

^၂၆ သို့ သော် သူ တို့ သည် နာ ခံ မှု မ ရှိ။ ကိုယ် တော် ကို ပုန် ကန် ကြ ၏။ ပ ညတ် တ ရား ကို ကျော ခိုင်း ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ထံ သို့ ပြန် လာ ရန် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် များ ကို သတ် ဖြတ် ကြ ၏။ လွန် စွာ ပြစ် မှား စော် ကား ကြ ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် ရန် သူ တို့ သည် သူ တို့ ကို ညှဉ်း ပန်း နှိပ် စက် လေ ၏။ သူ တို့ သည် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် ထံ အော် ဟစ် သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် မှ ကြား တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ကြောင့် ကယ် တင် မည့် သူ များ ကို ပြင် ဆင် ပေး တော် မူ ၍ သူ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် စေ ခဲ့ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် သ ဖြင့် သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် မည့် ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ပြန် လာ ၍ ကိုယ် တော် ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် မှ နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ က ရု ဏာ တော် နှင့် အ ညီ သူ တို့ ကို အ ကြိမ် ကြိမ် ကယ် နုတ် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၂၉ ပ ညတ် တ ရား တော် ကို လိုက် နာ ရန် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး ခဲ့ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် မာ န ထောင် လွှား လျက် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် ချက် တို့ ကို မ နာ ခံ ကြ။ ‘လိုက် နာ သော သူ တိုင်း အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ မည်’ ဟူ သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို ဆန့် ကျင် ၍ အ ပြစ် ပြု ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ကျော ခိုင်း ၍ ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လျက်၊ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ လျက် မ နာ ခံ ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၃၀ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား နှစ် ပေါင်း များ စွာ သည်း ခံ တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် ခံ ရ သော ပ ရော ဖက် များ အား ဖြင့် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော် လည်း ဂ ရု မ စိုက် ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ဤ ပြည် ရှိ လူ မျိုး ခြား တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် တော် မူ ၏။

^၃၁ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၍ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကြီး မား‌ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို အ ဆုံး တိုင် မ ဖျက် ဆီး ခဲ့။ သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ခဲ့။

^၃၂ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် ကြီး မြတ် သော၊ တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ သော၊ ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ဖွယ် သော၊ ပ ဋိ ညာဉ် နှင့် မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကို စောင့် ထိန်း တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် တို့ လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ ထိ တိုင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ၊ ဘိုး ဘေး များ နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အ ပေါင်း တို့ ကြုံ တွေ့ ခဲ့ ရ သော အ ခက် အ ခဲ အ လုံး စုံ တို့ ကို ဘာ မျှ မ ဟုတ် ဟု မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၃၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ကြုံ တွေ့ စေ သော အ ဖြစ် အ ပျက် အ လုံး စုံ တို့ ၌ ကိုယ် တော် သည် တ ရား ပါ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သစ္စာ ရှိ စွာ ပြု သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ကား ဆိုး ယုတ် စွာ ပြု တတ် ကြ ပါ ၏။ ^၃၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ဘိုး ဘေး များ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တ ရား ကို မ လိုက် နာ ကြ။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ၊ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး တော် မူ သော သက် သေ များ ကို လည်း အ လေး မ ထား ကြ။ ^၃၅ သူ တို့ သည် ကိုယ့် နိုင် ငံ နှင့် ကိုယ် နေ ရ ပြီး ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ကောင်း မြတ် ခြင်း အ လုံး စုံ ခံ စား ရ လျက်၊ ကျယ် ဝန်း ၍ မြေ ဩ ဇာ ကောင်း သော ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ လျက် နှင့် ပင် ကိုယ် တော် ကို ဝတ် မ ပြု ကြ၊ သူ တို့ ပြု သော မ ကောင်း မှု ကို မ စွန့် ကြ။

^၃၆ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် ဖြစ် ရ ကြ ပြီ။ ပြည် ထွက် သီး နှံ များ၊ ကောင်း သော အ စား အ စာ များ စား သုံး ရ စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သော ပြည် ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် ဖြစ် ရ ကြ ပါ ပြီ။ ^၃၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ကိုယ် တော် ခန့် ထား တော် မူ သော ရှင် ဘု ရင် တို့ သည် ဤ ပြည် ထွက် သီး နှံ များ ကို အ လျှံ အ ပယ် စား သုံး နေ ကြ ရ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို အ လို ရှိ သည့် အ တိုင်း ခိုင်း စေ ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ ကြီး အ ကျယ် ခံ ရ ပါ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၈ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် ပ ဋိ ညာဉ် ကို ရေး ဆွဲ ၍ ဝန် ခံ က တိ ပြု ကြ ၏။ ငါ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ လေ ဝိ သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် လည်း တံ ဆိပ် ခတ် ကြ ၏။

9

¹ Now in the twenty-fourth day of this month the children of Israel were assembled with fasting, with sackcloth, and dirt on them. ² The offspring of Israel separated themselves from all foreigners and stood and confessed their sins and the iniquities of their fathers. ³ They stood up in their place, and read in the book of the law of Yahweh their God a fourth part of the day; and a fourth part they confessed and worshiped Yahweh their God. ⁴ Then Jeshua, Bani, Kadmiel, Shebaniah, Bunni, Sherebiah, Bani, and Chenani of the Levites stood up on the stairs, and cried with a loud voice to Yahweh their God.

⁵ Then the Levites, Jeshua, and Kadmiel, Bani, Hashabneiah, Sherebiah, Hodiah, Shebaniah, and Pethahiah, said, “Stand up and bless Yahweh your God from everlasting to everlasting! Blessed be your glorious name, which is exalted above all blessing and praise! ⁶ You are Yahweh, even you alone. You have made heaven, the heaven of heavens, with all their army, the earth and all things that are on it, the seas and all that is in them, and you preserve them all. The army of heaven worships you.

⁷ You are Yahweh, the God who chose Abram, brought him out of Ur of the Chaldees, gave him the name of Abraham, ⁸ found his heart faithful before you, and made a covenant with him to give the land of the Canaanite, the Hittite, the Amorite, the Perizzite, the Jebusite, and the Girgashite, to give it to his offspring, and have performed your words, for you are righteous.

⁹ “You saw the affliction of our fathers in Egypt, and heard their cry by the Red Sea, ¹⁰ and showed signs and wonders against Pharaoh, against all his servants, and against all the people of his land, for you knew that they dealt proudly against them, and made a name for yourself, as it is today. ¹¹ You divided the sea before them, so that they went through the middle of the sea on the dry land; and you cast their pursuers into the depths, as a stone into the mighty waters. ¹² Moreover, in a pillar of cloud you led them by day; and in a pillar of fire by night, to give them light in the way in which they should go.

¹³ “You also came down on Mount Sinai, and spoke with them from heaven, and gave them right ordinances and true laws, good statutes and commandments, ¹⁴ and made known to them your holy Sabbath, and commanded them commandments, statutes, and a law, by Moses your servant, ¹⁵ and gave them bread from the sky for their hunger, and brought water out of the rock for them for their thirst, and commanded them that they should go in to possess the land which you had sworn to give them.

¹⁶ “But they and our fathers behaved proudly, hardened their neck, didn’t listen to your commandments, ¹⁷ and refused to obey. They weren’t mindful of your wonders that you did among them, but hardened their neck, and in their rebellion appointed a captain to return to their bondage. But you are a God ready to pardon, gracious and merciful, slow to anger, and abundant in loving kindness, and didn’t forsake them. ¹⁸ Yes, when they had made themselves a molded calf, and said, ‘This is your God who brought you up out of Egypt,’ and had committed awful blasphemies, ¹⁹ yet you in your manifold mercies didn’t forsake them in the wilderness. The pillar of cloud didn’t depart from over them by day, to lead them in the way; neither did the pillar of fire by night, to show them light, and the way in which they should go. ²⁰ You gave also your good Spirit to instruct them, and didn’t withhold your manna from their mouth, and gave them water for their thirst.

²¹ “Yes, forty years you sustained them in the wilderness. They lacked nothing. Their clothes didn’t grow old, and their feet didn’t swell.

²² Moreover you gave them kingdoms and peoples, which you allotted according to their portions. So they possessed the land of Sihon, even the land of the king of Heshbon, and the land of Og king of Bashan. ²³ You also multiplied their children as the stars of the sky, and brought them into the land concerning which you said to their fathers that they should go in to possess it. ²⁴ “So the children went in and possessed the land; and you subdued before them the inhabitants of the land, the Canaanites, and gave them into their hands, with their kings and the peoples of the land, that they might do with them as they pleased. ²⁵ They took fortified cities and a rich land, and possessed houses full of all good things, cisterns dug out, vineyards, olive groves, and fruit trees in abundance. So they ate, were filled, became fat, and delighted themselves in your great goodness.

²⁶ “Nevertheless they were disobedient and rebelled against you, cast your law behind their back, killed your prophets that testified against them to turn them again to you, and they committed awful blasphemies. ²⁷ Therefore you delivered them into the hand of their adversaries, who distressed them. In the time of their trouble, when they cried to you, you heard from heaven; and according to your manifold mercies you gave them saviors who saved them out of the hands of their adversaries. ²⁸ But after they had rest, they did evil again before you; therefore you left them in the hands of their enemies, so that they had the dominion over them; yet when they returned and cried to you, you heard from heaven; and many times you delivered them according to your mercies, ²⁹ and testified against them, that you might bring them again to your law. Yet they were arrogant, and didn’t listen to your commandments, but sinned against your ordinances (which if a man does, he shall live in them), turned their backs, stiffened their neck, and would not hear. ³⁰ Yet many years you put up with them, and testified against them by your Spirit through your prophets. Yet they would not listen. Therefore you gave them into the hand of the peoples of the lands.

³¹ “Nevertheless in your manifold mercies you didn’t make a full end of them, nor forsake them; for you are a gracious and merciful God.

³² Now therefore, our God, the great, the mighty, and the awesome God, who keeps covenant and loving kindness, don’t let all the travail seem little before you that has come on us, on our kings, on our princes, on our priests, on our prophets, on our fathers, and on all your people, since the time of the kings of Assyria to this day. ³³ However you are just in all that has come on us; for you have dealt truly, but we have done wickedly. ³⁴ Also our kings, our princes, our priests, and our fathers have not kept your law, nor listened to your commandments and your testimonies with which you testified against them. ³⁵ For they have not served you in their kingdom, and in your great goodness that you gave them, and in the large and rich land which you gave before them. They didn’t turn from their wicked works.

³⁶ “Behold, we are servants today, and as for the land that you gave to our fathers to eat its fruit and its good, behold, we are servants in it. ³⁷ It yields much increase to the kings whom you have set over us because of our sins. Also they have power over our bodies and over our livestock, at their pleasure, and we are in great distress.

³⁸ Yet for all this, we make a sure covenant, and write it; and our princes, our Levites, and our priests, seal it.”

၉

^၁ ထို လ နှစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် အ စာ ရှောင် လျက်၊ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် လျက်၊ ခေါင်း ပေါ် မှာ မြေ မှုန့် ကို တင် လျက် စု ဝေး ကြ ၏။ ^၂ အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် တို့ သည် တိုင်း တစ် ပါး သား တို့ နှင့် ခပ် ခွာ ခွာ နေ ၍ ရပ် လျက် မိ မိ တို့ အ ပြစ်၊ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကို ဝန် ချ တောင်း ပန် ကြ ၏။ ^၃ သူ တို့ သည် ကိုယ် ရှိ ရာ နေ ရာ ၌ ရပ် လျက် နေ့ တစ် နေ့ ၏ လေး ပုံ တစ် ပုံ တွင် ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား ကျမ်း ကို ဖတ် ပြီး နောက် လေး ပုံ တစ် ပုံ တွင် အ ပြစ် များ ကို ဝန် ချ တောင်း ပန် ကာ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား အား ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ၏။ ^၄ ထို့ နောက် ယေ ရွှာ၊ ဗာ နိ၊ ကပ် မျေ လ၊ ရှေ ဗ နိ၊ ဗုန္နိ၊ ရှေ ရ ဘိ၊ ဗာ နိ၊ ခေ န နိ တို့ သည် လေ ဝိ အ မျိုး တို့ ၏ စင် ပေါ် တွင် ရပ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် ဆု တောင်း ကြ ၏။

^၅ လေ ဝိ အ မျိုး ယေ ရွှာ၊ ကပ် မျေ လ၊ ဗာ နိ၊ ဟာ ရှ ဗ နိ၊ ရှေ ရ ဘိ၊ ဟော ဒိ ယ၊ ရှေ ဗ နိ၊ ပေ သ ဟိ တို့ က “မတ် တတ် ရပ် ၍ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို အ စဉ် အ မြဲ ကောင်း ချီး ထော မ နာ ပြု ကြ လော့။ ဘုန်း ကြီး သော နာ မ တော် ကို ကောင်း ချီး ထော မ နာ ပြု ကြ လော့။ ဂုဏ် ပြု ခြင်း၊ ချီး မွမ်း ခြင်း ရှိ သ မျှ တို့ ထက် ချီး မြှောက် ကြ လော့။ ^၆ ကိုယ် တော် တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မိုး ကောင်း ကင်၊ အ မြင့် ဆုံး သော ကောင်း ကင် နှင့် ကောင်း ကင် တန် ဆာ အား လုံး၊ မြေ ကြီး နှင့် မြေ ကြီး တန် ဆာ အား လုံး၊ ပင် လယ် နှင့် ပင် လယ် တန် ဆာ အား လုံး ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ ၍ ထို အ ရာ အား လုံး ကို လည်း အ သက် ရှင် စေ တော် မူ ၏။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ရှိ ခိုး ကိုး ကွယ် ကြ ပါ ၏။

^၇ အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် သည် အာ ဗြံ ကို ရွေး ကောက် တော် မူ ၍ သူ့ ကို ခါ လ ဒဲ ပြည် ဥ ရ မြို့ မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ ပြီး အာ ဗြ ဟံ ဟူ သော အ မည် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၈ သူ သည် ရှေ့ တော် တွင် စိတ် သ ဘော ဖြောင့် မှန် သော သူ ဖြစ် ကြောင်း ကိုယ် တော် တွေ့ မြင် သ ဖြင့် ခါ နာန် ပြည်၊ ဟိတ္တိ ပြည်၊ အာ မော ရိ ပြည်၊ ဖေ ရ ဇိ ပြည်၊ ယေ ဗု သိ ပြည်၊ ဂိ ရ ဂါ ရှိ ပြည် တို့ ကို သူ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက် တို့ အား ပေး ရန် သူ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ပြု‌ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လည်း ဖြောင့် မတ် တော် မူ သည် ဖြစ် ၍ က တိ တော် ကို တည် စေ တော် မူ ၏။

^၉ အီ ဂျစ် ပြည် တွင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ဖိ စီး နှိပ် စက် မှု ခံ ရ သည် ကို ကိုယ် တော် သိ မြင် တော် မူ ပါ ၏။ ဧ ဒုံ ပင် လယ် နား တွင် သူ တို့ ၏ အော် ဟစ် သံ ကို ကိုယ် တော် ကြား တော် မူ ပါ ၏။ ^၁၀ ဖာ ရော မင်း ကြီး အ ပါ အ ဝင် သူ ၏ အ စေ အ ပါး အ ပေါင်း တို့ နှင့် ပြည် သူ ပြည် သား အ ပေါင်း တို့ ကို ဆန့် ကျင် ၍ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ၊ အံ့ ဖွယ် အ မှု များ ကို ကိုယ် တော် ပြ တော် မူ ပါ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ သည် ဘိုး ဘေး တို့ အား ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ဆဲ ကြ သည် ကို ကိုယ် တော် သိ တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် သည် နာ မ တော် ကို ယ နေ့ တိုင် ထင် ရှား စေ တော် မူ ပြီ။ ^၁၁ သူ တို့ ရှေ့ ၌ ပင် ကိုယ် တော် သည် ပင် လယ် ကို ခွဲ တော် မူ ၍ ပင် လယ် အ လယ် ခြောက် သွေ့ သော မြေ ပေါ် တွင် သူ တို့ ကို ဖြတ် ကူး စေ ၏။ သူ တို့ ကို လိုက် သော သူ တို့ အား ကျောက် တုံး ကို ရေ နက် ထဲ ပစ် ချ သ ကဲ့ သို့ ပင် လယ် နက် ထဲ သို့ ပစ် ချ တော် မူ ၏။ ^၁၂ ထို့ ပြင် သူ တို့ အား နေ့ အ ချိန် ၌ မိုး တိမ် တိုင် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ည အ ချိန် ၌ သူ တို့ သွား သော လမ်း ခ ရီး တွင် အ လင်း ရ ဖို့ မီး တိုင် ဖြင့် လည်း ကောင်း ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။

 

^၁၃ ကိုယ် တော် သည် သိ နာ တောင် ပေါ် သို့ ကြွ ဆင်း တော် မူ ၏။ သူ တို့ အား ကောင်း ကင် မှ နှုတ် မြွက် တော် မူ ၏။ သူ တို့ အား ‌ဖြောင့် မှန် သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက်၊ မှန် ကန် သော တ ရား၊ ကောင်း မြတ် သော ပြဋ္ဌာန်း ချက် နှင့် ပ ညတ် ချက် တို့ ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၁၄ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း မြင့် မြတ် သော ဥ ပုသ် နေ့ ကို သိ စေ တော် မူ ၏၊။ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး မော ရှေ မှ တစ် ဆင့် ပ ညတ် ချက် များ၊ ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ၊ တ ရား တော် များ ကို ပေး အပ် တော် မူ ၏။ ^၁၅ သူ တို့ ဆာ လောင် သော အ ခါ သူ တို့ အား ကောင်း ကင် မှ မုန့် ကို ချ ပေး တော် မူ ၏။ သူ တို့ ရေ ဆာ သော အ ခါ ကျောက် ထဲ မှ ရေ ကို ထွက် စေ တော် မူ ၏ ထို ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး မည် ဟု ကျိန် ဆို ထား သည့် အ တိုင်း ထို ပြည် ကို ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် ရန် မိန့်‌ တော် မူ ၏။

 

^၁၆ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ သည် အ တင့် ရဲ ၍ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို မ နာ ခံ ကြ။ ^၁၇ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ စ ကား ကို နား မ ထောင်။ သူ တို့ အ လယ် တွင် ပြု တော် မူ သော အံ့ ဖွယ် အ မှု တို့ ကို မ အောက် မေ့ ဘဲ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ လျက် ကိုယ် တော် ကို ပုန် ကန် ကြ ၍ ကျွန် ခံ ရာ ပြည် သို့ ပြန် ရန် ခေါင်း‌ ဆောင် ကို ခန့် ထား ကြ ၏။ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ခွင့် လွှတ် တတ် သော၊ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော၊ စိတ် ရှည် သော၊ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၍ သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ခဲ့။ ^၁၈ ထို့ ပြင် သူ တို့ သည် နွား သ ငယ် ရုပ် တု ကို သွန်း လုပ် ၍ ‘ဤ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ‌ဆောင် ခဲ့ သော သင် တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် သည်’ ဟု ပြော ဆို လျက် လွန် စွာ ပြစ် မှား စော် ကား ကြ သော် လည်း၊ ^၁၉ ကိုယ် တော် သည် က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ကြောင့် သူ တို့ ကို တော ကန္တာ ရ တွင် စွန့် ပစ် တော် မ မူ။ နေ့ အ ချိန် ၌ သူ တို့ ကို လမ်း ခ ရီး တွင် ပို့ ဆောင် ရန် မိုး တိမ် တိုင် ကို သူ တို့ ရှေ့ မှ မ ဖယ် ရှား၊ ည အ ချိန် ၌ သူ တို့ သွား သော လမ်း ခ ရီး တွင် လည်း အ လင်း ရ ရှိ ရန် မီး တိုင် ဖြင့် ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ အား လမ်း ပြ သွန် သင် ပေး ရန် ကိုယ် တော် ၏ ကောင်း မြတ် သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ချ ပေး တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ မန္န မုန့် ကို သူ တို့ ပါး စပ် နှင့် မ ပြတ် စေ ဘဲ ရေ ဆာ သော အ ခါ တွင် လည်း ရေ ကို ပေး တော် မူ ၏။

^၂၁ တော ကန္တာ ရ ၌ အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ကျွေး မွေး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ ၌ မည် သည့် လို အပ် ချက် မျှ မ ရှိ။ သူ တို့ အ ဝတ် များ သည် မ ဟောင်း နွမ်း၊ သူ တို့ ၏ ခြေ တို့ သည် လည်း ရောင် ရမ်း ခြင်း မ ရှိ။

^၂၂ ကိုယ် တော် သည် တိုင်း နိုင် ငံ များ နှင့် လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၏။ နယ် မြေ ကို လည်း သူ တို့ အား ပိုင်း ခြား ခွဲ ဝေ ပေး တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ဟေ ရှ ဘုန် ဘု ရင် ရှိ ဟုန် မင်း ကြီး ၏ ပြည် နှင့် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ ပြည် တို့ ကို သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ^၂၃ သူ တို့ ၏ သား မြေး များ ကို မိုး ကောင်း ကင် ကြယ် ကဲ့ သို့ များ ပြား စေ တော် မူ ၏။ ဘိုး ဘေး တို့ ဝင် ရောက် ပိုင် ဆိုင် ရန် ကိုယ် တော် မိန့် မှာ သည့် ပြည် သို့ သူ တို့ ကို ပို့ ဆောင် တော် မူ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ ၏ သား မြေး တို့ သည် ထို ပြည် ကို ဝင် ရောက် သိမ်း ပိုက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ထို ပြည် သား ခါ နာန် လူ မျိုး တို့ ကို သူ တို့ ရှေ့ တွင် နှိမ် နင်း တော် မူ ၏။ ရှင် ဘု ရင် နှင့် တ ကွ ပြည် သူ ပြည် သား တို့ ကို သူ တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၍ သူ တို့ အ လို ရှိ သည့် အ တိုင်း ပြု ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် ခိုင် ခံ့ သော မြို့ များ နှင့် မြေ ဩ ဇာ ကောင်း သော ပြည် ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ဥစ္စာ ရ တ နာ နှင့် ပြည့် သော အိမ် များ၊ တူး ပြီး သော ရေ တွင်း များ၊ စ ပျစ် ခြံ များ၊ သံ လွင် ခြံ များ၊ သီး စား ပင် များ စွာ ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဝ လင် စွာ စား ကြ ပြီး ဝ ဖြိုး ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မား လှ သော ကောင်း မြတ် ခြင်း ကြောင့် သူ တို့ ပျော် ရွှင် ကြည် နူး ကြ ရ ၏။

^၂၆ သို့ သော် သူ တို့ သည် နာ ခံ မှု မ ရှိ။ ကိုယ် တော် ကို ပုန် ကန် ကြ ၏။ ပ ညတ် တ ရား ကို ကျော ခိုင်း ကြ ၏။ ကိုယ် တော် ထံ သို့ ပြန် လာ ရန် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော ကိုယ် တော် ၏ ပ ရော ဖက် များ ကို သတ် ဖြတ် ကြ ၏။ လွန် စွာ ပြစ် မှား စော် ကား ကြ ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် ရန် သူ တို့ သည် သူ တို့ ကို ညှဉ်း ပန်း နှိပ် စက် လေ ၏။ သူ တို့ သည် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ရောက် သော အ ခါ ကိုယ် တော် ထံ အော် ဟစ် သ ဖြင့် ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် မှ ကြား တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် က ရု ဏာ တော် ကြီး မား သော ကြောင့် ကယ် တင် မည့် သူ များ ကို ပြင် ဆင် ပေး တော် မူ ၍ သူ တို့ ကို ရန် သူ တို့ လက် မှ ကယ် တင် စေ ခဲ့ ၏။ ^၂၈ သူ တို့ သည် အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ရ သော အ ခါ ကိုယ် တော် ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ ပြန် သ ဖြင့် သူ တို့ ကို အုပ် ချုပ် မည့် ရန် သူ တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ပြန် လာ ၍ ကိုယ် တော် ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ကောင်း ကင် မှ နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ က ရု ဏာ တော် နှင့် အ ညီ သူ တို့ ကို အ ကြိမ် ကြိမ် ကယ် နုတ် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၂၉ ပ ညတ် တ ရား တော် ကို လိုက် နာ ရန် ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး ခဲ့ ၏။ သို့ သော် သူ တို့ သည် မာ န ထောင် လွှား လျက် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် ချက် တို့ ကို မ နာ ခံ ကြ။ ‘လိုက် နာ သော သူ တိုင်း အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ မည်’ ဟူ သော စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် များ ကို ဆန့် ကျင် ၍ အ ပြစ် ပြု ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော့် ကို ကျော ခိုင်း ၍ ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လျက်၊ ခေါင်း မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လည် ပင်း ခိုင် မာ’။ လျက် မ နာ ခံ ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၃၀ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား နှစ် ပေါင်း များ စွာ သည်း ခံ တော် မူ ၍ ကိုယ် တော် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် ခံ ရ သော ပ ရော ဖက် များ အား ဖြင့် သူ တို့ ကို သ တိ ပေး သော် လည်း ဂ ရု မ စိုက် ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ဤ ပြည် ရှိ လူ မျိုး ခြား တို့ လက် သို့ အပ် လိုက် တော် မူ ၏။

^၃၁ သို့ သော် ကိုယ် တော် သည် ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော၊ သ နား စုံ မက် တတ် သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၍ မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကြီး မား‌ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို အ ဆုံး တိုင် မ ဖျက် ဆီး ခဲ့။ သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ ခဲ့။

^၃၂ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် ကြီး မြတ် သော၊ တန် ခိုး နှင့် ပြည့် စုံ သော၊ ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ဖွယ် သော၊ ပ ဋိ ညာဉ် နှင့် မေတ္တာ က ရု ဏာ တော် ကို စောင့် ထိန်း တော် မူ သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ပါ ၏။ အ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် တို့ လက် ထက် မှ စ ၍ ယ နေ့ ထိ တိုင် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ပ ရော ဖက် များ၊ ဘိုး ဘေး များ နှင့် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး တော် အ ပေါင်း တို့ ကြုံ တွေ့ ခဲ့ ရ သော အ ခက် အ ခဲ အ လုံး စုံ တို့ ကို ဘာ မျှ မ ဟုတ် ဟု မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ^၃၃ အ ကျွန်ုပ် တို့ အား ကြုံ တွေ့ စေ သော အ ဖြစ် အ ပျက် အ လုံး စုံ တို့ ၌ ကိုယ် တော် သည် တ ရား ပါ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သစ္စာ ရှိ စွာ ပြု သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် တို့ ကား ဆိုး ယုတ် စွာ ပြု တတ် ကြ ပါ ၏။ ^၃၄ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ ရှင် ဘု ရင် များ၊ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ ဘိုး ဘေး များ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တ ရား ကို မ လိုက် နာ ကြ။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပ ညတ် တော် များ၊ သူ တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး တော် မူ သော သက် သေ များ ကို လည်း အ လေး မ ထား ကြ။ ^၃၅ သူ တို့ သည် ကိုယ့် နိုင် ငံ နှင့် ကိုယ် နေ ရ ပြီး ကိုယ် တော် ပေး သ နား တော် မူ သော ကောင်း မြတ် ခြင်း အ လုံး စုံ ခံ စား ရ လျက်၊ ကျယ် ဝန်း ၍ မြေ ဩ ဇာ ကောင်း သော ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး သ နား တော် မူ လျက် နှင့် ပင် ကိုယ် တော် ကို ဝတ် မ ပြု ကြ၊ သူ တို့ ပြု သော မ ကောင်း မှု ကို မ စွန့် ကြ။

^၃၆ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် ဖြစ် ရ ကြ ပြီ။ ပြည် ထွက် သီး နှံ များ၊ ကောင်း သော အ စား အ စာ များ စား သုံး ရ စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အား ကိုယ် တော် ပေး သော ပြည် ၌ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကျွန် ဖြစ် ရ ကြ ပါ ပြီ။ ^၃၇ အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ အ ပြစ် များ ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ကို အုပ် ချုပ် ရန် ကိုယ် တော် ခန့် ထား တော် မူ သော ရှင် ဘု ရင် တို့ သည် ဤ ပြည် ထွက် သီး နှံ များ ကို အ လျှံ အ ပယ် စား သုံး နေ ကြ ရ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် အ ကျွန်ုပ် တို့ ၏ တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကို အ လို ရှိ သည့် အ တိုင်း ခိုင်း စေ ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ ကြီး အ ကျယ် ခံ ရ ပါ ၏” ဟု ဆို ကြ ၏။

^၃၈ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကြောင့် ငါ တို့ သည် ပ ဋိ ညာဉ် ကို ရေး ဆွဲ ၍ ဝန် ခံ က တိ ပြု ကြ ၏။ ငါ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ များ၊ လေ ဝိ သား များ၊ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် လည်း တံ ဆိပ် ခတ် ကြ ၏။

9

¹ Now in the twenty-fourth day of this month the children of Israel were assembled with fasting, with sackcloth, and dirt on them. ² The offspring of Israel separated themselves from all foreigners and stood and confessed their sins and the iniquities of their fathers. ³ They stood up in their place, and read in the book of the law of Yahweh their God a fourth part of the day; and a fourth part they confessed and worshiped Yahweh their God. ⁴ Then Jeshua, Bani, Kadmiel, Shebaniah, Bunni, Sherebiah, Bani, and Chenani of the Levites stood up on the stairs, and cried with a loud voice to Yahweh their God.

⁵ Then the Levites, Jeshua, and Kadmiel, Bani, Hashabneiah, Sherebiah, Hodiah, Shebaniah, and Pethahiah, said, “Stand up and bless Yahweh your God from everlasting to everlasting! Blessed be your glorious name, which is exalted above all blessing and praise! ⁶ You are Yahweh, even you alone. You have made heaven, the heaven of heavens, with all their army, the earth and all things that are on it, the seas and all that is in them, and you preserve them all. The army of heaven worships you.

⁷ You are Yahweh, the God who chose Abram, brought him out of Ur of the Chaldees, gave him the name of Abraham, ⁸ found his heart faithful before you, and made a covenant with him to give the land of the Canaanite, the Hittite, the Amorite, the Perizzite, the Jebusite, and the Girgashite, to give it to his offspring, and have performed your words, for you are righteous.

⁹ “You saw the affliction of our fathers in Egypt, and heard their cry by the Red Sea, ¹⁰ and showed signs and wonders against Pharaoh, against all his servants, and against all the people of his land, for you knew that they dealt proudly against them, and made a name for yourself, as it is today. ¹¹ You divided the sea before them, so that they went through the middle of the sea on the dry land; and you cast their pursuers into the depths, as a stone into the mighty waters. ¹² Moreover, in a pillar of cloud you led them by day; and in a pillar of fire by night, to give them light in the way in which they should go.

¹³ “You also came down on Mount Sinai, and spoke with them from heaven, and gave them right ordinances and true laws, good statutes and commandments, ¹⁴ and made known to them your holy Sabbath, and commanded them commandments, statutes, and a law, by Moses your servant, ¹⁵ and gave them bread from the sky for their hunger, and brought water out of the rock for them for their thirst, and commanded them that they should go in to possess the land which you had sworn to give them.

¹⁶ “But they and our fathers behaved proudly, hardened their neck, didn’t listen to your commandments, ¹⁷ and refused to obey. They weren’t mindful of your wonders that you did among them, but hardened their neck, and in their rebellion appointed a captain to return to their bondage. But you are a God ready to pardon, gracious and merciful, slow to anger, and abundant in loving kindness, and didn’t forsake them. ¹⁸ Yes, when they had made themselves a molded calf, and said, ‘This is your God who brought you up out of Egypt,’ and had committed awful blasphemies, ¹⁹ yet you in your manifold mercies didn’t forsake them in the wilderness. The pillar of cloud didn’t depart from over them by day, to lead them in the way; neither did the pillar of fire by night, to show them light, and the way in which they should go. ²⁰ You gave also your good Spirit to instruct them, and didn’t withhold your manna from their mouth, and gave them water for their thirst.

²¹ “Yes, forty years you sustained them in the wilderness. They lacked nothing. Their clothes didn’t grow old, and their feet didn’t swell.

²² Moreover you gave them kingdoms and peoples, which you allotted according to their portions. So they possessed the land of Sihon, even the land of the king of Heshbon, and the land of Og king of Bashan. ²³ You also multiplied their children as the stars of the sky, and brought them into the land concerning which you said to their fathers that they should go in to possess it. ²⁴ “So the children went in and possessed the land; and you subdued before them the inhabitants of the land, the Canaanites, and gave them into their hands, with their kings and the peoples of the land, that they might do with them as they pleased. ²⁵ They took fortified cities and a rich land, and possessed houses full of all good things, cisterns dug out, vineyards, olive groves, and fruit trees in abundance. So they ate, were filled, became fat, and delighted themselves in your great goodness.

²⁶ “Nevertheless they were disobedient and rebelled against you, cast your law behind their back, killed your prophets that testified against them to turn them again to you, and they committed awful blasphemies. ²⁷ Therefore you delivered them into the hand of their adversaries, who distressed them. In the time of their trouble, when they cried to you, you heard from heaven; and according to your manifold mercies you gave them saviors who saved them out of the hands of their adversaries. ²⁸ But after they had rest, they did evil again before you; therefore you left them in the hands of their enemies, so that they had the dominion over them; yet when they returned and cried to you, you heard from heaven; and many times you delivered them according to your mercies, ²⁹ and testified against them, that you might bring them again to your law. Yet they were arrogant, and didn’t listen to your commandments, but sinned against your ordinances (which if a man does, he shall live in them), turned their backs, stiffened their neck, and would not hear. ³⁰ Yet many years you put up with them, and testified against them by your Spirit through your prophets. Yet they would not listen. Therefore you gave them into the hand of the peoples of the lands.

³¹ “Nevertheless in your manifold mercies you didn’t make a full end of them, nor forsake them; for you are a gracious and merciful God.

³² Now therefore, our God, the great, the mighty, and the awesome God, who keeps covenant and loving kindness, don’t let all the travail seem little before you that has come on us, on our kings, on our princes, on our priests, on our prophets, on our fathers, and on all your people, since the time of the kings of Assyria to this day. ³³ However you are just in all that has come on us; for you have dealt truly, but we have done wickedly. ³⁴ Also our kings, our princes, our priests, and our fathers have not kept your law, nor listened to your commandments and your testimonies with which you testified against them. ³⁵ For they have not served you in their kingdom, and in your great goodness that you gave them, and in the large and rich land which you gave before them. They didn’t turn from their wicked works.

³⁶ “Behold, we are servants today, and as for the land that you gave to our fathers to eat its fruit and its good, behold, we are servants in it. ³⁷ It yields much increase to the kings whom you have set over us because of our sins. Also they have power over our bodies and over our livestock, at their pleasure, and we are in great distress.

³⁸ Yet for all this, we make a sure covenant, and write it; and our princes, our Levites, and our priests, seal it.”