၆

^၁ ငါ သည် မြို့ ရိုး ကို အပ် ပေါက် ရာ ပင် မ ကျန် အောင် ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီး စီး ကြောင်း သမ္ဘာ လတ်၊ တော ဘိ၊ အာ ရပ် လူ မျိုး ဂေ ရှင် နှင့် အ ခြား ရန် သူ တို့ ကြား သိ လေ ၏။ ထို အ ချိန် က မြို့ တံ ခါး များ ပင် မ တပ် ဆင် ရ သေး ချေ။ ^၂ ထို အ ခါ သမ္ဘာ လတ် နှင့် ဂေ ရှင် က “လာ ပါ။ ဩ နော လွင် ပြင်၊ ခေ ဖိ ရိမ် ရွာ တွင် ဆုံ ကြ ပါ စို့” ဟု ငါ့ ထံ သ တင်း ပို့ လာ ၏။ စင် စစ် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို လုပ် ကြံ ရန် ကြံ စည် ကြ ခြင်း သာ ဖြစ် ၏။ ^၃ ထို့ ကြောင့် ငါ က လည်း သူ တို့ ထံ တ မန် ကို လွှတ် ၍ “ငါ သည် အ ရေး ကြီး သော လုပ် ငန်း ကို ဆောင် ရွက် နေ ရ သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ထံ မ လာ နိုင်။ သင် တို့ ထံ လာ ခြင်း ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ့် အ လုပ် ကို ရပ် ထား ရ မည် နည်း” ဟု အ ကြောင်း ပြန် လိုက် ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ငါ့ ထံ သို့ ထို သ တင်း ကို လေး ကြိမ် တိုင် တိုင် ပို့ လာ ၏။ ငါ က လည်း ယ ခင် အ တိုင်း သာ ပြန် ပြော ၏။

^၅ သမ္ဘာ လတ် သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ သူ့ လက် အောက် ငယ် သား ကို ငါ့ ထံ ငါး ကြိမ် မြောက် စေ လွှတ် ၏။ ထို ငယ် သား လက် ထဲ တွင် လည်း တံ ဆိပ် ခပ် မ ထား သော စာ ပါ လာ ၏။ ^၆ ထို စာ တွင် “သင် နှင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ပုန် ကန် ရန် အ ကြံ ရှိ ကြောင်း လူ မျိုး ခြား တို့ နှင့် တ ကွ ဂေ ရှင် ပါ ပြော လေ ပြီ။ ဤ သ တင်း အ ရ သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး ၏ ဘု ရင် ဖြစ် လို သော ကြောင့် ဤ မြို့ ရိုး ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီ။ ^၇ သင် သည် သင့် ကိုယ် သင် ရည် ညွှန်း ၍ ‘ယု ဒ ပြည် ၌ ရှင် ဘု ရင် ရှိ သည်’ ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ဟော ပြော စေ ရန် ပ ရော ဖက် တို့ ကို ခန့် ထား ပြီ။ ထို သ တင်း ကို ရှင် ဘု ရင် အား ကြား လျှောက် ကောင်း ကြား လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ဖြစ် ၍ ယ ခု လာ ပါ။ ငါ တို့ အ တူ တ ကွ ဆွေး နွေး ကြ စို့” ဟု ပါ ရှိ ၏။ ^၈ ငါ က လည်း သူ့ ထံ လူ လွှတ် ၍ “သင် ဆို သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ မည် မ ဟုတ်။ ဤ စ ကား များ သည် သင့် စိတ် ကူး ဖြင့် လုပ် ကြံ ပြော ဆို ခြင်း သာ ဖြစ် ၏” ဟု အ ကြောင်း ပြန် ကြား လိုက် ၏။ ^၉ သူ တို့ က ငါ တို့ ကို ခြိမ်း ခြောက် ပြီး “သူ တို့ အ လုပ် ကို လက် စ မ သတ် နိုင် ဘဲ အား လျော့ သွား လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အို အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ပါ။

^၁၀ မ ဟေ တ ဗေ လ ၏ မြေး၊ ဒေ လာ ယ ၏ သား ရှေ မာ ယ သည် အိမ် ထဲ ၌ ပုန်း အောင်း နေ သ ဖြင့် ငါ သည် သူ့ ဆီ သို့ သွား ၏။ ထို အ ခါ သူ က “ဗိ မာန် တော် အ တွင်း ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် မှာ နေ ကြ စို့။ ဗိ မာန် တော် တံ ခါး များ လည်း ပိတ် ထား ကြ စို့။ အ ကြောင်း မှာ သင့် ကို လာ သတ် ကြ လိမ့် မည်။ ည အ ချိန် မှာ သင့် ကို လာ သတ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ငါ က “ငါ ကဲ့ သို့ သော လူ က ပြေး ပုန်း ရ မည် လော။ အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ရန် ဗိ မာန် တော် ထဲ ဝင် ပုန်း ရ မည် လော။ ငါ မ ဝင် နိုင် ပါ” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၁၂ ရှေ မာ ယ သည် ဘု ရား သ ခင် စေ လွှတ် ၍ မ ဟုတ်၊ တော ဘိ နှင့် သမ္ဘာ လတ် တို့ က ငှား ရမ်း ထား သူ ဖြစ် သ ဖြင့် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် ပြီး ပ ရော ဖက် ပြု နေ သည် ကို ငါ ကောင်း ကောင်း သိ ၏။ ^၁၃ ငါ ကြောက် ရွံ့ ပြီး သူ ဆို သည့် အ တိုင်း ပြု မည် ဆို လျှင် ငါ သည် အ ပြစ် ပြု မိ မည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ့ နာ မည် ပျက် ၍ သူ တို့ ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ နိုင် မည်။ ထို့ အ တွက် ရှေ မာ ယ ကို ငှား ရမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ တော ဘိ နှင့် သမ္ဘာ လတ် တို့ ၏ လုပ် ရပ် ကို မှတ် တော် မူ ပါ။ ပ ရော ဖက် မ နော ဒိ နှင့် ကျန် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ခြိမ်း ခြောက် မှု ကို လည်း မှတ် တော် မူ ပါ။

^၁၅ ဤ သို့ ဖြင့် ရက် ပေါင်း ငါး ဆယ့် နှစ် ရက် အ ကြာ၊ ဧ လု လ၊ နှစ် ဆယ့် ငါး ရက် နေ့ တွင် မြို့ ရိုး ကို အ ပြီး သတ် တည် ဆောက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို အ ကြောင်း ကို ရန် သူ တို့ ကြား ၍ ငါ တို့ ဝန်း ကျင် ရှိ လူ မျိုး ခြား တို့ မြင် သော အ ခါ အ လွန် အ မင်း မျက် စိ မျက် နှာ ပျက် လေ ၏။ အ ကြောင်း မှာ ဤ အ မှု ကို ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ ကြောင်း သူ တို့ ကောင်း ကောင်း သိ မြင် ကြ ၏။

^၁၇ ထို နေ့ ရက် တို့ ၌ ယု ဒ ခေါင်း ဆောင် တို့ သည် တော ဘိ ထံ သို့ စာ လွှာ များ ရေး ပို့ ၍ တော ဘိ က လည်း သူ တို့ ထံ စာ ပြန် ခဲ့ ၏။ ^၁၈ တော ဘိ သည် အာ ရာ ၏ သား ဖြစ် သော ရှေ ခ နိ ၏ သ မက် ဖြစ် သည် သာ မ က သူ့ သား ယေ ‌‌ဟော ဟ နန် သည် ဗေ ရ ခိ ၏ သား ဖြစ် သူ မေ ရှု လံ ၏ သ မီး နှင့် စုံ ဖက် သော ကြောင့် ယု ဒ လူ အ များ အ ပြား တို့ က သူ့ ထံ သစ္စာ ခံ ကြ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ က တော ဘိ ကောင်း ကြောင်း ကို ငါ့ အား ပြော ပြ ၍ ငါ ပြော သော စ ကား တို့ ကို တော ဘိ အား ပြန် ပြော ကြ ၏။ ထို အ ခါ တော ဘိ သည် ငါ့ အား ခြိမ်း ခြောက် စာ များ ကို ပို့ လေ့ ရှိ ၏။

6

¹ Now when it was reported to Sanballat, Tobiah, Geshem the Arabian, and to the rest of our enemies that I had built the wall, and that there was no breach left in it (though even to that time I had not set up the doors in the gates), ² Sanballat and Geshem sent to me, saying, “Come! Let’s meet together in the villages in the plain of Ono.” But they intended to harm me. ³ I sent messengers to them, saying, “I am doing a great work, so that I can’t come down. Why should the work cease while I leave it and come down to you?” ⁴ They sent to me four times like this; and I answered them the same way.

⁵ Then Sanballat sent his servant to me the same way the fifth time with an open letter in his hand, ⁶ in which was written, “It is reported among the nations, and Gashmu says it, that you and the Jews intend to rebel. Because of that, you are building the wall. You would be their king, according to these words. ⁷ You have also appointed prophets to proclaim of you at Jerusalem, saying, ‘There is a king in Judah!’ Now it will be reported to the king according to these words. Come now therefore, and let’s take counsel together.” ⁸ Then I sent to him, saying, “There are no such things done as you say, but you imagine them out of your own heart.” ⁹ For they all would have made us afraid, saying, “Their hands will be weakened from the work, that it not be done.” But now, strengthen my hands.

¹⁰ I went to the house of Shemaiah the son of Delaiah the son of Mehetabel, who was shut in at his home; and he said, “Let us meet together in God’s house, within the temple, and let’s shut the doors of the temple; for they will come to kill you. Yes, in the night they will come to kill you.” ¹¹ I said, “Should a man like me flee? Who is there that, being such as I, would go into the temple to save his life? I will not go in.” ¹² I discerned, and behold, God had not sent him, but he pronounced this prophecy against me. Tobiah and Sanballat had hired him. ¹³ He was hired so that I would be afraid, do so, and sin, and that they might have material for an evil report, that they might reproach me.

¹⁴ “Remember, my God, Tobiah and Sanballat according to these their works, and also the prophetess Noadiah and the rest of the prophets that would have put me in fear.”

¹⁵ So the wall was finished in the twenty-fifth day of Elul, in fifty-two days. ¹⁶ When all our enemies heard of it, all the nations that were around us were afraid, and they lost their confidence; for they perceived that this work was done by our God.

¹⁷ Moreover in those days the nobles of Judah sent many letters to Tobiah, and Tobiah’s letters came to them. ¹⁸ For there were many in Judah sworn to him because he was the son-in-law of Shecaniah the son of Arah; and his son Jehohanan had taken the daughter of Meshullam the son of Berechiah as wife. ¹⁹ Also they spoke of his good deeds before me, and reported my words to him. Tobiah sent letters to put me in fear.

၆

^၁ ငါ သည် မြို့ ရိုး ကို အပ် ပေါက် ရာ ပင် မ ကျန် အောင် ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီး စီး ကြောင်း သမ္ဘာ လတ်၊ တော ဘိ၊ အာ ရပ် လူ မျိုး ဂေ ရှင် နှင့် အ ခြား ရန် သူ တို့ ကြား သိ လေ ၏။ ထို အ ချိန် က မြို့ တံ ခါး များ ပင် မ တပ် ဆင် ရ သေး ချေ။ ^၂ ထို အ ခါ သမ္ဘာ လတ် နှင့် ဂေ ရှင် က “လာ ပါ။ ဩ နော လွင် ပြင်၊ ခေ ဖိ ရိမ် ရွာ တွင် ဆုံ ကြ ပါ စို့” ဟု ငါ့ ထံ သ တင်း ပို့ လာ ၏။ စင် စစ် သူ တို့ သည် ငါ့ ကို လုပ် ကြံ ရန် ကြံ စည် ကြ ခြင်း သာ ဖြစ် ၏။ ^၃ ထို့ ကြောင့် ငါ က လည်း သူ တို့ ထံ တ မန် ကို လွှတ် ၍ “ငါ သည် အ ရေး ကြီး သော လုပ် ငန်း ကို ဆောင် ရွက် နေ ရ သည် ဖြစ် ၍ သင် တို့ ထံ မ လာ နိုင်။ သင် တို့ ထံ လာ ခြင်း ဖြင့် အ ဘယ် ကြောင့် ကိုယ့် အ လုပ် ကို ရပ် ထား ရ မည် နည်း” ဟု အ ကြောင်း ပြန် လိုက် ၏။ ^၄ သူ တို့ သည် ငါ့ ထံ သို့ ထို သ တင်း ကို လေး ကြိမ် တိုင် တိုင် ပို့ လာ ၏။ ငါ က လည်း ယ ခင် အ တိုင်း သာ ပြန် ပြော ၏။

^၅ သမ္ဘာ လတ် သည် ယ ခင် ကဲ့ သို့ သူ့ လက် အောက် ငယ် သား ကို ငါ့ ထံ ငါး ကြိမ် မြောက် စေ လွှတ် ၏။ ထို ငယ် သား လက် ထဲ တွင် လည်း တံ ဆိပ် ခပ် မ ထား သော စာ ပါ လာ ၏။ ^၆ ထို စာ တွင် “သင် နှင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် ပုန် ကန် ရန် အ ကြံ ရှိ ကြောင်း လူ မျိုး ခြား တို့ နှင့် တ ကွ ဂေ ရှင် ပါ ပြော လေ ပြီ။ ဤ သ တင်း အ ရ သင် သည် ဂျူး လူ မျိုး ၏ ဘု ရင် ဖြစ် လို သော ကြောင့် ဤ မြို့ ရိုး ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် ပြီ။ ^၇ သင် သည် သင့် ကိုယ် သင် ရည် ညွှန်း ၍ ‘ယု ဒ ပြည် ၌ ရှင် ဘု ရင် ရှိ သည်’ ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ဟော ပြော စေ ရန် ပ ရော ဖက် တို့ ကို ခန့် ထား ပြီ။ ထို သ တင်း ကို ရှင် ဘု ရင် အား ကြား လျှောက် ကောင်း ကြား လျှောက် ကြ လိမ့် မည်။ သို့ ဖြစ် ၍ ယ ခု လာ ပါ။ ငါ တို့ အ တူ တ ကွ ဆွေး နွေး ကြ စို့” ဟု ပါ ရှိ ၏။ ^၈ ငါ က လည်း သူ့ ထံ လူ လွှတ် ၍ “သင် ဆို သည့် အ တိုင်း ဖြစ် လာ မည် မ ဟုတ်။ ဤ စ ကား များ သည် သင့် စိတ် ကူး ဖြင့် လုပ် ကြံ ပြော ဆို ခြင်း သာ ဖြစ် ၏” ဟု အ ကြောင်း ပြန် ကြား လိုက် ၏။ ^၉ သူ တို့ က ငါ တို့ ကို ခြိမ်း ခြောက် ပြီး “သူ တို့ အ လုပ် ကို လက် စ မ သတ် နိုင် ဘဲ အား လျော့ သွား လိမ့် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ အို အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ပါ။

^၁၀ မ ဟေ တ ဗေ လ ၏ မြေး၊ ဒေ လာ ယ ၏ သား ရှေ မာ ယ သည် အိမ် ထဲ ၌ ပုန်း အောင်း နေ သ ဖြင့် ငါ သည် သူ့ ဆီ သို့ သွား ၏။ ထို အ ခါ သူ က “ဗိ မာန် တော် အ တွင်း ဘု ရား သ ခင် ၏ အိမ် တော် မှာ နေ ကြ စို့။ ဗိ မာန် တော် တံ ခါး များ လည်း ပိတ် ထား ကြ စို့။ အ ကြောင်း မှာ သင့် ကို လာ သတ် ကြ လိမ့် မည်။ ည အ ချိန် မှာ သင့် ကို လာ သတ် ကြ လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။ ^၁၁ ထို အ ခါ ငါ က “ငါ ကဲ့ သို့ သော လူ က ပြေး ပုန်း ရ မည် လော။ အ သက် ချမ်း သာ ရာ ရ ရန် ဗိ မာန် တော် ထဲ ဝင် ပုန်း ရ မည် လော။ ငါ မ ဝင် နိုင် ပါ” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၁၂ ရှေ မာ ယ သည် ဘု ရား သ ခင် စေ လွှတ် ၍ မ ဟုတ်၊ တော ဘိ နှင့် သမ္ဘာ လတ် တို့ က ငှား ရမ်း ထား သူ ဖြစ် သ ဖြင့် ငါ့ ကို ဆန့် ကျင် ပြီး ပ ရော ဖက် ပြု နေ သည် ကို ငါ ကောင်း ကောင်း သိ ၏။ ^၁၃ ငါ ကြောက် ရွံ့ ပြီး သူ ဆို သည့် အ တိုင်း ပြု မည် ဆို လျှင် ငါ သည် အ ပြစ် ပြု မိ မည်။ သို့ ဖြစ် လျှင် ငါ့ နာ မည် ပျက် ၍ သူ တို့ ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ နိုင် မည်။ ထို့ အ တွက် ရှေ မာ ယ ကို ငှား ရမ်း ခြင်း ဖြစ် ၏။

^၁၄ သို့ ဖြစ် ၍ အို အ ကျွန်ုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ တော ဘိ နှင့် သမ္ဘာ လတ် တို့ ၏ လုပ် ရပ် ကို မှတ် တော် မူ ပါ။ ပ ရော ဖက် မ နော ဒိ နှင့် ကျန် ပ ရော ဖက် တို့ ၏ ခြိမ်း ခြောက် မှု ကို လည်း မှတ် တော် မူ ပါ။

^၁၅ ဤ သို့ ဖြင့် ရက် ပေါင်း ငါး ဆယ့် နှစ် ရက် အ ကြာ၊ ဧ လု လ၊ နှစ် ဆယ့် ငါး ရက် နေ့ တွင် မြို့ ရိုး ကို အ ပြီး သတ် တည် ဆောက် နိုင် ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို အ ကြောင်း ကို ရန် သူ တို့ ကြား ၍ ငါ တို့ ဝန်း ကျင် ရှိ လူ မျိုး ခြား တို့ မြင် သော အ ခါ အ လွန် အ မင်း မျက် စိ မျက် နှာ ပျက် လေ ၏။ အ ကြောင်း မှာ ဤ အ မှု ကို ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ ကြောင်း သူ တို့ ကောင်း ကောင်း သိ မြင် ကြ ၏။

^၁၇ ထို နေ့ ရက် တို့ ၌ ယု ဒ ခေါင်း ဆောင် တို့ သည် တော ဘိ ထံ သို့ စာ လွှာ များ ရေး ပို့ ၍ တော ဘိ က လည်း သူ တို့ ထံ စာ ပြန် ခဲ့ ၏။ ^၁၈ တော ဘိ သည် အာ ရာ ၏ သား ဖြစ် သော ရှေ ခ နိ ၏ သ မက် ဖြစ် သည် သာ မ က သူ့ သား ယေ ‌‌ဟော ဟ နန် သည် ဗေ ရ ခိ ၏ သား ဖြစ် သူ မေ ရှု လံ ၏ သ မီး နှင့် စုံ ဖက် သော ကြောင့် ယု ဒ လူ အ များ အ ပြား တို့ က သူ့ ထံ သစ္စာ ခံ ကြ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ က တော ဘိ ကောင်း ကြောင်း ကို ငါ့ အား ပြော ပြ ၍ ငါ ပြော သော စ ကား တို့ ကို တော ဘိ အား ပြန် ပြော ကြ ၏။ ထို အ ခါ တော ဘိ သည် ငါ့ အား ခြိမ်း ခြောက် စာ များ ကို ပို့ လေ့ ရှိ ၏။

6

¹ Now when it was reported to Sanballat, Tobiah, Geshem the Arabian, and to the rest of our enemies that I had built the wall, and that there was no breach left in it (though even to that time I had not set up the doors in the gates), ² Sanballat and Geshem sent to me, saying, “Come! Let’s meet together in the villages in the plain of Ono.” But they intended to harm me. ³ I sent messengers to them, saying, “I am doing a great work, so that I can’t come down. Why should the work cease while I leave it and come down to you?” ⁴ They sent to me four times like this; and I answered them the same way.

⁵ Then Sanballat sent his servant to me the same way the fifth time with an open letter in his hand, ⁶ in which was written, “It is reported among the nations, and Gashmu says it, that you and the Jews intend to rebel. Because of that, you are building the wall. You would be their king, according to these words. ⁷ You have also appointed prophets to proclaim of you at Jerusalem, saying, ‘There is a king in Judah!’ Now it will be reported to the king according to these words. Come now therefore, and let’s take counsel together.” ⁸ Then I sent to him, saying, “There are no such things done as you say, but you imagine them out of your own heart.” ⁹ For they all would have made us afraid, saying, “Their hands will be weakened from the work, that it not be done.” But now, strengthen my hands.

¹⁰ I went to the house of Shemaiah the son of Delaiah the son of Mehetabel, who was shut in at his home; and he said, “Let us meet together in God’s house, within the temple, and let’s shut the doors of the temple; for they will come to kill you. Yes, in the night they will come to kill you.” ¹¹ I said, “Should a man like me flee? Who is there that, being such as I, would go into the temple to save his life? I will not go in.” ¹² I discerned, and behold, God had not sent him, but he pronounced this prophecy against me. Tobiah and Sanballat had hired him. ¹³ He was hired so that I would be afraid, do so, and sin, and that they might have material for an evil report, that they might reproach me.

¹⁴ “Remember, my God, Tobiah and Sanballat according to these their works, and also the prophetess Noadiah and the rest of the prophets that would have put me in fear.”

¹⁵ So the wall was finished in the twenty-fifth day of Elul, in fifty-two days. ¹⁶ When all our enemies heard of it, all the nations that were around us were afraid, and they lost their confidence; for they perceived that this work was done by our God.

¹⁷ Moreover in those days the nobles of Judah sent many letters to Tobiah, and Tobiah’s letters came to them. ¹⁸ For there were many in Judah sworn to him because he was the son-in-law of Shecaniah the son of Arah; and his son Jehohanan had taken the daughter of Meshullam the son of Berechiah as wife. ¹⁹ Also they spoke of his good deeds before me, and reported my words to him. Tobiah sent letters to put me in fear.