၂

^၁ အ ဖျက် သ မား သည် သင့် ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် ချီ တက် လာ ပြီ။ ခံ တပ် ၌ အ စောင့် ချ ထား လော့။ လမ်း ကို စောင့် ကြည့် ထား လော့။ ခါး စည်း ကို မြဲ စေ လော့။ အင် အား ရှိ သ မျှ ကို စု စည်း လော့။

^၂ လု ယက် ဖျက် ဆီး သော သူ တို့ သည် အ ကိုင်း အ ခက် များ ပါ မ ကျန် လု ယက် ဖျက် ဆီး ခဲ့ သော် လည်း စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကဲ့ သို့ ယာ ကုပ် အ မျိုး ၌ ဘုန်း တန် ခိုး ပြန် ပေး တော် မူ မည်။

^၃ သူ့ စစ် သူ ရဲ တို့ ၏ ဒိုင်း လွှား များ ကို အ နီ ရောင် ချယ် ထား ကြ ၏။ စစ် သည် တို့ သည် အ နီ ရောင် ဝတ် စုံ ကို ဝတ် ဆင် ထား ကြ ၏။ စစ် ခင်း ကျင်း သော နေ့ ၌ စစ် ရ ထား တို့ သည် သတ္တု ရောင် တောက် ပြောင် လျက်၊ လက် နက် များ ကို လည်း ဝှေ့ ယမ်း လျက် ရှိ ၏။ ^၄ မြင်း ရ ထား သည် လမ်း မ တစ် လျှောက် ဒုန်း စိုင်း ပြေး လာ ၏။ လ ဟာ ပြင် တွင် ခေါက် တုံ့ ခေါက် ပြန် ပြေး လွှား နေ ပုံ မှာ မီး ရှူး မီး ပန်း ဖောက် သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ လျှပ် စီး တ ဖျပ် ဖျပ် လက် သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ဖြစ် ၏။ ^၅ သူ သည် သူ ၏ မှူး မတ် တို့ ကို သ တိ ရ လေ ၏။ သူ တို့ သည် လမ်း ၌ ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ပြီး မြို့ ရိုး သို့ အ လျင် အ မြန် ပြေး လာ ၍ ဒိုင်း လွှား များ ဆောင် လျက် အ ဆင် သင့် နေ ရာ ယူ ကြ ၏။

^၆ မြစ် ရေ ထိန်း တံ ခါး များ ပေါက် ထွက် သွား သ ဖြင့် နန်း တော် လည်း ပျက် စီး သွား ၏။ ^၇ ဘု ရင် မ ကို သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် ဖမ်း ခေါ် သွား ရန် အ မိန့် ထုတ် ဆင့် သ ဖြင့် သူ ၏ ကျွန် မ တို့ သည် ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ချိုး ငှက် အ သံ ကဲ့ သို့ ညည်း တွား လျက် နေ ကြ ၏။ ^၈ ရှေး ယ ခင် က တည်း က နိ နေ ဝေ မြို့ သည် ရေ စီး ထွက် နေ သော ရေ ကန် နှင့် တူ ၏။ “ရပ် ပါ၊ ရပ် ပါ” ဟု ဆို သော် လည်း မည် သူ မျှ ပြန် လှည့် မ လာ ကြ။ ^၉ ငွေ တို့ ကို လု ယူ ကြ။ ရွှေ တို့ ကို လု ယက် ကြ။ အ ဖိုး မ ဖြတ် နိုင် သော ရ တ နာ ပစ္စည်း တို့ သည် အ တိုင်း မ သိ များ လှ ၏။ ^၁၀ မြို့ သည် ဘာ မျှ မ ကျန် အောင် ပျက် စီး ၍ ဟင်း လင်း ပြင် ဖြစ် လေ ပြီ။ လူ တို့ သည် လည်း စိတ် ပျက် အား လျော့ လျက်၊ ကြောက် ဒူး တုန် လျက်၊ ခါး ချည့် လျက် မျက် နှာ ဖြူ ဖတ် ဖြူ ရော် ဖြစ် ကြ လေ ပြီ။

^၁၁ ခြင်္သေ့ ထီး တို့ ခို အောင်း ရာ၊ ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ကျက် စား ရာ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ထို နေ ရာ သည် ခြင်္သေ့ ထီး၊ ခြင်္သေ့ မ၊ ခြင်္သေ့ သား ပေါက် တို့ ကျင် လည် ရာ အ ရပ်၊ ခြောက် လှန့် သူ မ ရှိ ရာ အ ရပ် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ ခြင်္သေ့ ထီး သည် သား ပေါက် များ စား လောက် အောင် သား ကောင် ကို သတ် ဖြတ် ကိုက် ဖဲ့ ပေး ၏။ ခြင်္သေ့ မ တို့ အ တွက် သား ကောင် တို့ ကို ဖမ်း ဆီး သတ် ဖြတ် ပေး ၏။ ခို အောင်း ရာ ဂူ ထဲ ၌ သား ကောင် များ နှင့် ပြည့် စေ ၏။

^၁၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် သင့် ကို တိုက် ခိုက် မည်။ သင့် စစ် ရ ထား ကို မီး ရှို့ ပစ် မည်။ သင့် ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ကို ဓား ဖြင့် ဖျက် ဆီး မည်။ သင့် သား ကောင် ကို မြေ ကြီး ပေါ် မှ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ စေ တ မန် တို့ ၏ အ သံ ကို လည်း နောက် တစ် ဖန် ကြား ရ တော့ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

2

¹ He who dashes in pieces has come up against you. Keep the fortress! Watch the way! Strengthen your waist! Fortify your power mightily!

² For the LORD restores the excellency of Jacob as the excellency of Israel, for the destroyers have destroyed them and ruined their vine branches.

³ The shield of his mighty men is made red. The valiant men are in scarlet. The chariots flash with steel in the day of his preparation, and the pine spears are brandished. ⁴ The chariots rage in the streets. They rush back and forth in the wide ways. Their appearance is like torches. They run like the lightnings. ⁵ He summons his picked troops. They stumble on their way. They dash to its wall, and the protective shield is put in place.

⁶ The gates of the rivers are opened, and the palace is dissolved. ⁷ It is decreed: she is uncovered, she is carried away; and her servants moan as with the voice of doves, beating on their breasts. ⁸ But Nineveh has been from of old like a pool of water, yet they flee away. “Stop! Stop!” they cry, but no one looks back. ⁹ Take the plunder of silver. Take the plunder of gold, for there is no end of treasure, an abundance of every precious thing. ¹⁰ She is empty, void, and waste. The heart melts, the knees knock together, their bodies and faces have grown pale.

¹¹ Where is the den of the lions, and the feeding place of the young lions, where the lion and the lioness walked with the lion’s cubs, and no one made them afraid? ¹² The lion tore in pieces enough for his cubs, and strangled prey for his lionesses, and filled his caves with the kill and his dens with prey.

¹³ “Behold, I am against you,” says the LORD of Armies, “and I will burn her chariots in the smoke, and the sword will devour your young lions; and I will cut off your prey from the earth, and the voice of your messengers will no longer be heard.”

၂

^၁ အ ဖျက် သ မား သည် သင့် ကို ရင် ဆိုင် တိုက် ခိုက် ရန် ချီ တက် လာ ပြီ။ ခံ တပ် ၌ အ စောင့် ချ ထား လော့။ လမ်း ကို စောင့် ကြည့် ထား လော့။ ခါး စည်း ကို မြဲ စေ လော့။ အင် အား ရှိ သ မျှ ကို စု စည်း လော့။

^၂ လု ယက် ဖျက် ဆီး သော သူ တို့ သည် အ ကိုင်း အ ခက် များ ပါ မ ကျန် လု ယက် ဖျက် ဆီး ခဲ့ သော် လည်း စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကဲ့ သို့ ယာ ကုပ် အ မျိုး ၌ ဘုန်း တန် ခိုး ပြန် ပေး တော် မူ မည်။

^၃ သူ့ စစ် သူ ရဲ တို့ ၏ ဒိုင်း လွှား များ ကို အ နီ ရောင် ချယ် ထား ကြ ၏။ စစ် သည် တို့ သည် အ နီ ရောင် ဝတ် စုံ ကို ဝတ် ဆင် ထား ကြ ၏။ စစ် ခင်း ကျင်း သော နေ့ ၌ စစ် ရ ထား တို့ သည် သတ္တု ရောင် တောက် ပြောင် လျက်၊ လက် နက် များ ကို လည်း ဝှေ့ ယမ်း လျက် ရှိ ၏။ ^၄ မြင်း ရ ထား သည် လမ်း မ တစ် လျှောက် ဒုန်း စိုင်း ပြေး လာ ၏။ လ ဟာ ပြင် တွင် ခေါက် တုံ့ ခေါက် ပြန် ပြေး လွှား နေ ပုံ မှာ မီး ရှူး မီး ပန်း ဖောက် သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း၊ လျှပ် စီး တ ဖျပ် ဖျပ် လက် သ ကဲ့ သို့ လည်း ကောင်း ဖြစ် ၏။ ^၅ သူ သည် သူ ၏ မှူး မတ် တို့ ကို သ တိ ရ လေ ၏။ သူ တို့ သည် လမ်း ၌ ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ပြီး မြို့ ရိုး သို့ အ လျင် အ မြန် ပြေး လာ ၍ ဒိုင်း လွှား များ ဆောင် လျက် အ ဆင် သင့် နေ ရာ ယူ ကြ ၏။

^၆ မြစ် ရေ ထိန်း တံ ခါး များ ပေါက် ထွက် သွား သ ဖြင့် နန်း တော် လည်း ပျက် စီး သွား ၏။ ^၇ ဘု ရင် မ ကို သုံ့ ပန်း အ ဖြစ် ဖမ်း ခေါ် သွား ရန် အ မိန့် ထုတ် ဆင့် သ ဖြင့် သူ ၏ ကျွန် မ တို့ သည် ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ချိုး ငှက် အ သံ ကဲ့ သို့ ညည်း တွား လျက် နေ ကြ ၏။ ^၈ ရှေး ယ ခင် က တည်း က နိ နေ ဝေ မြို့ သည် ရေ စီး ထွက် နေ သော ရေ ကန် နှင့် တူ ၏။ “ရပ် ပါ၊ ရပ် ပါ” ဟု ဆို သော် လည်း မည် သူ မျှ ပြန် လှည့် မ လာ ကြ။ ^၉ ငွေ တို့ ကို လု ယူ ကြ။ ရွှေ တို့ ကို လု ယက် ကြ။ အ ဖိုး မ ဖြတ် နိုင် သော ရ တ နာ ပစ္စည်း တို့ သည် အ တိုင်း မ သိ များ လှ ၏။ ^၁၀ မြို့ သည် ဘာ မျှ မ ကျန် အောင် ပျက် စီး ၍ ဟင်း လင်း ပြင် ဖြစ် လေ ပြီ။ လူ တို့ သည် လည်း စိတ် ပျက် အား လျော့ လျက်၊ ကြောက် ဒူး တုန် လျက်၊ ခါး ချည့် လျက် မျက် နှာ ဖြူ ဖတ် ဖြူ ရော် ဖြစ် ကြ လေ ပြီ။

^၁၁ ခြင်္သေ့ ထီး တို့ ခို အောင်း ရာ၊ ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ကျက် စား ရာ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ထို နေ ရာ သည် ခြင်္သေ့ ထီး၊ ခြင်္သေ့ မ၊ ခြင်္သေ့ သား ပေါက် တို့ ကျင် လည် ရာ အ ရပ်၊ ခြောက် လှန့် သူ မ ရှိ ရာ အ ရပ် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ ခြင်္သေ့ ထီး သည် သား ပေါက် များ စား လောက် အောင် သား ကောင် ကို သတ် ဖြတ် ကိုက် ဖဲ့ ပေး ၏။ ခြင်္သေ့ မ တို့ အ တွက် သား ကောင် တို့ ကို ဖမ်း ဆီး သတ် ဖြတ် ပေး ၏။ ခို အောင်း ရာ ဂူ ထဲ ၌ သား ကောင် များ နှင့် ပြည့် စေ ၏။

^၁၃ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ငါ သည် သင့် ကို တိုက် ခိုက် မည်။ သင့် စစ် ရ ထား ကို မီး ရှို့ ပစ် မည်။ သင့် ခြင်္သေ့ ပျို တို့ ကို ဓား ဖြင့် ဖျက် ဆီး မည်။ သင့် သား ကောင် ကို မြေ ကြီး ပေါ် မှ ဖယ် ရှား ပစ် မည်။ စေ တ မန် တို့ ၏ အ သံ ကို လည်း နောက် တစ် ဖန် ကြား ရ တော့ မည် မ ဟုတ်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

2

¹ He who dashes in pieces has come up against you. Keep the fortress! Watch the way! Strengthen your waist! Fortify your power mightily!

² For the LORD restores the excellency of Jacob as the excellency of Israel, for the destroyers have destroyed them and ruined their vine branches.

³ The shield of his mighty men is made red. The valiant men are in scarlet. The chariots flash with steel in the day of his preparation, and the pine spears are brandished. ⁴ The chariots rage in the streets. They rush back and forth in the wide ways. Their appearance is like torches. They run like the lightnings. ⁵ He summons his picked troops. They stumble on their way. They dash to its wall, and the protective shield is put in place.

⁶ The gates of the rivers are opened, and the palace is dissolved. ⁷ It is decreed: she is uncovered, she is carried away; and her servants moan as with the voice of doves, beating on their breasts. ⁸ But Nineveh has been from of old like a pool of water, yet they flee away. “Stop! Stop!” they cry, but no one looks back. ⁹ Take the plunder of silver. Take the plunder of gold, for there is no end of treasure, an abundance of every precious thing. ¹⁰ She is empty, void, and waste. The heart melts, the knees knock together, their bodies and faces have grown pale.

¹¹ Where is the den of the lions, and the feeding place of the young lions, where the lion and the lioness walked with the lion’s cubs, and no one made them afraid? ¹² The lion tore in pieces enough for his cubs, and strangled prey for his lionesses, and filled his caves with the kill and his dens with prey.

¹³ “Behold, I am against you,” says the LORD of Armies, “and I will burn her chariots in the smoke, and the sword will devour your young lions; and I will cut off your prey from the earth, and the voice of your messengers will no longer be heard.”