ဒေ သ နာ ကျမ်း ၃ ‹ Myanmar Bible for All

ဒေ သ နာ ကျမ်း

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၃

^၁ခပ် သိမ်း သော အ မှု အ ရာ တို့ သည် မိ မိ တို့ အ ချိန် ရှိ ၏။ မိုဃ်း ကောင်း ကင် အောက် ၌ ကြံ စည် သ မျှ အ သီး အ သီး တို့ ကို ပြု ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၂ဘွား ချိန် နှင့် သေ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ စိုက် ပျိုး ရ သော အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး သော အ ရာ ကို နှုတ် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၃သတ် ရ သော အ ချိန် နှင့် အ နာ ပျောက် စေ ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ ဖြို ဖျက် ရ သော အ ချိန် နှင့် တည် ဆောက် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၄ငို ရ သော အ ချိန် နှင့် ရယ် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ ညည်း တွား ရ သော အ ချိန် နှင့် က ခုန် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၅ကျောက် တို့ ကို ဖြန့် ကြဲ ရ သော အ ချိန် နှင့် စု သိမ်း ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ ဘက် ယမ်း ရ သော အ ချိန် နှင့်၊ မ ဘက် ယမ်း ဘဲ ခွဲ ခွါ ၍ နေ ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၆ဆည်း ဖူး ရ သော အ ချိန် နှင့် ဥစ္စာ ပျောက် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ သို ထား ရ သော အ ချိန် နှင့် ပစ် လိုက် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၇အ ဝတ် ကို ဆုတ် ရ သော အ ချိန် နှင့် ချုပ် ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ရ သော အ ချိန် နှင့်၊ စ ကား ပြော ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၈ချစ် ရ သော အ ချိန် နှင့် မုန်း ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။ စစ် တိုက် ရ သော အ ချိန် နှင့် စစ် ငြိမ်း ရ သော အ ချိန် လည်း ရှိ ၏။

^၉လုပ် ကိုင် သော သူ သည် ကြိုး စား အား ထုတ် ရာ တွင်၊ အ ဘယ် ကျေး ဇူး ရှိ သ နည်း။ ^၁၀လူ သား တို့ ကျင် လည် ရာ ဘို့ ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ သော ပင် ပန်း ခြင်း အ မှု ကို ငါ ကြည့် မြင် ပြီ။ ^၁၁ခပ် သိမ်း သော အ ရာ တို့ ကို မိ မိ တို့ အ ချိန် တန် မှ၊ လျောက် ပတ် စွာ ဖန် ဆင်း တော် မူ ပြီ။ လူ စိတ် နှ လုံး ကို လည်း အ နန္တ ကာ လ ၌ စွဲ လမ်း စေ တော် မူ ပြီ။ သို့ ရာ တွင်၊ ဘု ရား သ ခင် စီ ရင် တော် မူ သော အ မှု ကို၊ အ စ မှ အ ဆုံး တိုင် အောင်၊ လူ သည် စစ် ၍ မ ကုန် နိုင်။

^၁၂ရွှင် လန်း ခြင်း အ မှု နှင့် အ သက် ရှင် စဉ် တွင် ကျေး ဇူး ပြု ခြင်း အ မှု မှ တ ပါး အ ခြား သော အ မှု အ ရာ တို့ ၌၊ အ ကျိုး ကျေး ဇူး မ ရှိ သည် ကို ငါ သိ ၏။ ^၁၃လူ တိုင်း စား သောက် ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ မိ မိ ကြိုး စား အား ထုတ် သ မျှ သော အ မှု ၌ ပျော် မွေ့ ခြင်း ငှါ ၎င်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကြောင့် သာ အ ခွင့် ရှိ ၏။

^၁၄ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သ မျှ သော အ မှု သည် နိစ္စ ထာ ဝ ရ ဖြစ် သည် ကို ငါ သိ ၏။ ထပ် ၍ မ ပြု နိုင် ရာ။ နှုတ် ၍ မ ယူ နိုင် ရာ။ လူ တို့ သည် ရှေ့ တော် ၌ ကြောက် ရွံ့ မည် အ ကြောင်း၊ ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ ၏။ ^၁၅ဖြစ် ဘူး သော အ ရာ သည် ယ ခု ဖြစ် သော အ ရာ နှင့် တူ ၏။ ဖြစ် လ တံ့ သော အ ရာ သည် လည်း၊ ဖြစ် ဘူး သော အ ရာ နှင့် တူ ၏။ လွန် ပြီး သော အ ရာ တို့ ကို လည်း ဘု ရား သ ခင် တောင်း ပြန် တော် မူ ၏။

^၁၆ထို မှ တ ပါး၊ နေ အောက် မှာ တ ရား စီ ရင် ရာ အ ရပ် ၌ အ ဓမ္မ အ မှု ရှိ သည် ကို ၎င်း၊ ဖြောင့် မတ် ရာ အ ရပ် ၌ ဒု စ ရိုက် ရှိ သည် ကို ၎င်း ငါ မြင် ပြီ။ ^၁၇ဘု ရား သ ခင် သည် ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ အ မှု နှင့်၊ မ တ ရား သော သူ တို့ ၏ အ မှု ကို စစ် ကြော စီ ရင် တော် မူ မည် ဟု ငါ အောက် မေ့ ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ခပ် သိမ်း သော အ ကြံ၊ ခပ် သိမ်း သော အ မှု တို့ ကို စစ် ကြော စီ ရင် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၁၈လူ သား တို့ နေ ရာ ကို ရည် မှတ် ၍ ငါ အောက် မေ့ သည် ကား၊ လူ တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် စုံ စမ်း တော် မူ မည် အ ကြောင်း နှင့်၊ သူ တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် ကဲ့ သို့ ဖြစ် သည် ကို သူ တို့ သိ မြင် မည် အ ကြောင်း၊ နေ ရာ ကျ သ တည်း။ ^၁၉လူ သား တွေ့ ကြုံ သော အ မှု ကို တိ ရစ္ဆာန် တွေ့ ကြုံ တတ် ၏။ ထို နှစ် ဦး တို့ သည် တ ပါး တည်း သော အ မှု ကို တွေ့ ကြုံ လျက်၊ တ ဦး သေ သ ကဲ့ သို့ တ ဦး သေ တတ် ၏။ အ လုံး စုံ တို့ သည် အ သက် တ မျိုး တည်း ရှိ ကြ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍၊ လူ သည် တိ ရစ္ဆာန် ထက် ထူး မြတ် သော အ ကြောင်း မ ရှိ။ အ လုံး စုံ တို့ သည် အ နတ္တ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၀အ လုံး စုံ တို့ သည် တ ခု တည်း သော အ ရပ် သို့ ရောက် တတ် ကြ ၏။ အ လုံး စုံ တို့ သည် မြေ မှုန့် ထဲ က ဖြစ် သည် နှင့် အ ညီ၊ မြေ မှုန့် ထဲ သို့ ပြန် သွား တတ် ကြ ၏။ ^၂၁သို့ ရာ တွင်၊ အ ထက် သို့ တက် တတ် သော လူ သား ၏ ဝိ ညာဉ် ကို ၎င်း၊ အောက် အ ရပ် မြေ သို့ ဆင်း တတ် သော တိ ရစ္ဆာန် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို ၎င်း၊ အ ဘယ် သူ သည် ပိုင်း ခြား ၍ သိ သ နည်း။

^၂၂လူ သည် မိ မိ ပြု မူ ရာ ၌ ပျော် မွေ့ ခြင်း အ မှု ထက် သာ ၍ ကောင်း သော အ မှု မ ရှိ သည် ကို ငါ သိ မြင် ၏။ ထို အ မှု သည် သူ ၏ အ ဘို့ ဖြစ် ၏။ သူ သည် မိ မိ နောက် မှာ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် လ တံ့ သည် ကို သိ မြင် မည် အ ကြောင်း၊ အ ဘယ် သူ ဆောင် ခဲ့ လိမ့် မည် နည်း။

¹ To every thing there is a season, and a time to every purpose under the heaven:

² A time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up that which is planted;

³ A time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;

⁴ A time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;

⁵ A time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;

⁶ A time to get, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;

⁷ A time to rend, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak;

⁸ A time to love, and a time to hate; a time of war, and a time of peace.

⁹ What profit hath he that worketh in that wherein he laboureth? ¹⁰ I have seen the travail, which God hath given to the sons of men to be exercised in it. ¹¹ He hath made every thing beautiful in his time: also he hath set the world in their heart, so that no man can find out the work that God maketh from the beginning to the end.

¹² I know that there is no good in them, but for a man to rejoice, and to do good in his life. ¹³ And also that every man should eat and drink, and enjoy the good of all his labour, it is the gift of God.

¹⁴ I know that, whatsoever God doeth, it shall be for ever: nothing can be put to it, nor any thing taken from it: and God doeth it, that men should fear before him. ¹⁵ That which hath been is now; and that which is to be hath already been; and God requireth that which is past.

¹⁶ And moreover I saw under the sun the place of judgment, that wickedness was there; and the place of righteousness, that iniquity was there. ¹⁷ I said in mine heart, God shall judge the righteous and the wicked: for there is a time there for every purpose and for every work.

¹⁸ I said in mine heart concerning the estate of the sons of men, that God might manifest them, and that they might see that they themselves are beasts. ¹⁹ For that which befalleth the sons of men befalleth beasts; even one thing befalleth them: as the one dieth, so dieth the other; yea, they have all one breath; so that a man hath no preeminence above a beast: for all is vanity. ²⁰ All go unto one place; all are of the dust, and all turn to dust again. ²¹ Who knoweth the spirit of man that goeth upward, and the spirit of the beast that goeth downward to the earth?

²² Wherefore I perceive that there is nothing better, than that a man should rejoice in his own works; for that is his portion: for who shall bring him to see what shall be after him?

၃

^၁ ခပ် သိမ်း သော အ ရာ အ တွက် သတ် မှတ် ထား သော အ ချိန် အ ခါ ရှိ ၍ ကောင်း ကင် အောက် ရှိ ခပ် သိမ်း သော အ ကြောင်း ကိစ္စ အ တွက် သူ့ အ ချိန် ရှိ ၏။

^၂ မွေး ဖွား ရ သော အ ချိန် နှင့် သေ ဆုံး ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ စိုက် ပျိုး ရ သော အ ချိန် နှင့် စိုက် ပျိုး ထား သော အ ရာ ကို မြေ လှန် ဖျက် ဆီး ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၃ သတ် ရ သော အ ချိန် နှင့် ကျန်း မာ စေ ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ ဖြို ဖျက် ရ သော အ ချိန် နှင့် တည် ဆောက် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၄ ငို ကြွေး ရ သော အ ချိန် နှင့် ရယ် မော ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ မြည် တမ်း ရ သော အ ချိန် နှင့် က ခုန် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၅ ကျောက် များ ကို လွှင့် ပစ် ရ သော အ ချိန် နှင့် ကျောက် များ ကို စု ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ ပွေ့ ဖက် ရ သော အ ချိန် နှင့် ပွေ့ ဖက် ခြင်း ကို ရှောင် ကြဉ် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၆ ရှာ ဖွေ ရ သော အ ချိန် နှင့် ဆုံး ရှုံး ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ ထိန်း သိမ်း ရ သော အ ချိန် နှင့် လွှင့် ပစ် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၇ ဆုတ် ဖြဲ ရ သော အ ချိန် နှင့် ချုပ် လုပ် ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ တိတ် တ ဆိတ် နေ ရ သော အ ချိန် နှင့် စ ကား ပြော ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၈ ချစ် ရ သော အ ချိန် နှင့် မုန်း ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။ စစ် တိုက် ရ သော အ ချိန် နှင့် စစ် ပြေ ငြိမ်း ရ သော အ ချိန် ရှိ ၏။

^၉ အ လုပ် လုပ် သော သူ သည် မိ မိ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု မှ မည် သည့် အ ကျိုး ကို ရ ရှိ သ နည်း။ ^၁၀ လူ သား တို့ ကို ရုန်း ကန် စေ ရန် သူ တို့ အား ဘု ရား သ ခင် ပေး အပ် တော် မူ သည့် အ လုပ် ကို ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၁၁ ကိုယ် တော် သည် ခပ် သိမ်း သော အ ရာ တို့ ကို သူ့ အ ချိန် နှင့် သူ လှ ပ အောင် ပြင် ဆင် တော် မူ ပြီး လူ ၏ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ထာ ဝ ရ ကာ လ ကို လည်း ထည့် သွင်း ထား တော် မူ ၏။ သို့ သော် အ စ မှ အ ဆုံး အ ထိ ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သော အ မှု ကို လူ သည် ရှာ ဖွေ ၍ မ တွေ့ နိုင်။

^၁၂ လူ တို့ သည် အ သက် ရှင် စဉ် တွင် ဝမ်း မြောက် လျက်၊ ကောင်း သော အ မှု ကို ပြု လျက် နေ ခြင်း မှ တစ် ပါး သူ တို့ အ တွက် အ ခြား ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၁၃ လူ တိုင်း စား လျက်၊ သောက် လျက်၊ မိ မိ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အား လုံး အ ပေါ် ၌ ကျေ နပ် အား ရ လျက် နေ ခြင်း သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ သော လက် ဆောင် ဖြစ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။

^၁၄ ဘု ရား သ ခင် ပြု တော် မူ သ မျှ အား လုံး သည် ထာ ဝ ရ တည် ကြောင်း ကို လည်း ငါ သိ ၏။ ၎င်း အ ပေါ် ၌ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ ဖြည့် စွက် ၍ မ ရ နိုင် သ ကဲ့ သို့ ၎င်း အ ထဲ မှ မည် သည့် အ ရာ ကို မျှ နုတ် ယူ ၍ မ ရ နိုင်။ လူ တို့ သည် ရှေ့ တော် ၌ ကြောက် ရွံ့ ကြ မည့် အ ကြောင်း ဘု ရား သ ခင် သည် ထို သို့ ပြု တော် မူ ၏။ ^၁၅ ယ ခု ဖြစ် နေ သော အ ရာ သည် ဖြစ် ပြီး သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ နောင် ဖြစ် မည့် အ ရာ သည် လည်း ဖြစ် ပြီး သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် လွန် ခဲ့ ပြီး သော အ ရာ ကို လည်း ပြန် လည် ရှာ ဖွေ တော် မူ ၏။

^၁၆ တစ် ဖန် နေ အောက် တွင် တ ရား စီ ရင် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သော အ ရပ် ၌ ဆိုး ယုတ် ခြင်း ရှိ ကြောင်း နှင့် ဖြောင့် မတ် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သော အ ရပ် ၌ လည်း ဆိုး ယုတ် ခြင်း ရှိ ကြောင်း ငါ တွေ့ မြင် ၏။ ^၁၇ “ဘု ရား သ ခင် သည် ဖြောင့် မတ် သော သူ နှင့် ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ ကို တ ရား စီ ရင် တော် မူ မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား ခပ် သိမ်း သော အ ကြောင်း ကိစ္စ နှင့် ခပ် သိမ်း သော အ မှု အ တွက် သူ့ အ ချိန် ရှိ ၏” ဟု ငါ့ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ငါ မြွက် ဆို ၏။

^၁၈ တစ် ဖန် လူ သား တို့ နှင့် ပတ် သက် ၍ “သူ တို့ သည် တိ ရစ္ဆာန် ကဲ့ သို့ သာ ဖြစ် ကြောင်း ကို သူ တို့ တွေ့ မြင် ကြ စေ ရန် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ကို စိ စစ် တော် မူ ၏” ဟု ငါ့ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ ငါ မြွက် ဆို ၏။ ^၁၉ အ ကြောင်း မူ ကား လူ သား တို့ ကြုံ တွေ့ ရ သော အ ဖြစ် နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ ကြုံ တွေ့ ရ သော အ ဖြစ် သည် တစ် ခု တည်း ဖြစ် ၍ တစ် မျိုး သည် သေ ရ သ ကဲ့ သို့ အ ခြား တစ် မျိုး လည်း သေ ရ ၏။ ၎င်း တို့ အား လုံး ၌ တူ ညီ သော ထွက် သက် ဝင် သက် ရှိ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ လူ သည် တိ ရစ္ဆာန် ထက် သာ လွန် သည် မ ဟုတ်။ အ ကြောင်း မူ ကား ခပ် သိမ်း သော အ ရာ သည် အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။ ^၂၀ အား လုံး သည် တစ် ခု တည်း သော အ ရပ် သို့ သွား ကြ ၏။ အား လုံး သည် မြေ မှုန့် မှ ဖြစ် လာ ၍ အား လုံး သည် မြေ မှုန့် သို့ ပြန် သွား ကြ ၏။ ^၂၁ လူ သား တို့ ၏ ဝိ ညာဉ် သည် အ ထက် အ ရပ် သို့ တက် သွား ၍ တိ ရစ္ဆာန် ၏ ဝိ ညာဉ် သည် အောက် အ ရပ် မြေ ကြီး ထဲ သို့ ဆင်း သွား သည် ဟု မည် သူ သေ ချာ သိ နိုင် သ နည်း။

^၂၂ သို့ ဖြစ် ၍ လူ သည် မိ မိ ပြု လုပ် သော အ မှု ၌ ဝမ်း မြောက် ခြင်း မှ တစ် ပါး အ ခြား ကောင်း သော အ ရာ မ ရှိ ကြောင်း ငါ တွေ့ မြင် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား ထို အ ရာ သည် သူ ၏ ဝေ စု ဖြစ် ၏။ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် သူ့ နောက် တွင် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ ကို မြင် ရ ရန် မည် သူ သည် သူ့ ကို ခေါ် ဆောင် သွား နိုင် မည် နည်း။

¹ For everything there is a season, and a time for every purpose under heaven:

² a time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up that which is planted;

³ a time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;

⁴ a time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;

⁵ a time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;

⁶ a time to seek, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;

⁷ a time to tear, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak;

⁸ a time to love, and a time to hate; a time for war, and a time for peace.

⁹ What profit has he who works in that in which he labors? ¹⁰ I have seen the burden which God has given to the sons of men to be afflicted with. ¹¹ He has made everything beautiful in its time. He has also set eternity in their hearts, yet so that man can’t find out the work that God has done from the beginning even to the end.

¹² I know that there is nothing better for them than to rejoice, and to do good as long as they live. ¹³ Also that every man should eat and drink, and enjoy good in all his labor, is the gift of God.

¹⁴ I know that whatever God does, it shall be forever. Nothing can be added to it, nor anything taken from it; and God has done it, that men should fear before him. ¹⁵ That which is has been long ago, and that which is to be has been long ago. God seeks again that which is passed away.

¹⁶ Moreover I saw under the sun, in the place of justice, that wickedness was there; and in the place of righteousness, that wickedness was there. ¹⁷ I said in my heart, “God will judge the righteous and the wicked; for there is a time there for every purpose and for every work.”

¹⁸ I said in my heart, “As for the sons of men, God tests them, so that they may see that they themselves are like animals. ¹⁹ For that which happens to the sons of men happens to animals. Even one thing happens to them. As the one dies, so the other dies. Yes, they have all one breath; and man has no advantage over the animals, for all is vanity. ²⁰ All go to one place. All are from the dust, and all turn to dust again. ²¹ Who knows the spirit of man, whether it goes upward, and the spirit of the animal, whether it goes downward to the earth?”

²² Therefore I saw that there is nothing better than that a man should rejoice in his works, for that is his portion; for who can bring him to see what will be after him?

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB