၈

^၁ ‌ရှော လု သည် လည်း သ ‌တေ ဖန် အ သတ် ခံ ရ သည့် အ မှု ၌ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ် ၏။ ထို နေ့ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ အ သင်း တော် အ ပေါ် ပြင်း ထန် သော ညှဉ်း ဆဲ မှု ဖြစ် ပေါ် လာ သ ဖြင့် တ မန် တော် တို့ မှ တစ် ပါး သင်း ဝင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ယု ဒ နယ် နှင့် ရှ မာ ရိ နယ် တစ် လျှောက် သို့ ကွဲ လွင့် သွား ကြ ၏။ ^၂ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သော သူ တို့ သည် သ တေ ဖန် ကို သင်္ဂြိုဟ် ၍ သူ့ အ တွက် ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ပြင်း စွာ ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၃ ရှော လု သည် တစ် အိမ် ပြီး တစ် အိမ် ဝင် ၍ ယောက်ျား မိန်း မ တို့ ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ထောင် ထဲ သို့ ပို့ လျက် အ သင်း တော် ကို လိုက် ၍ ဖျက် ဆီး လေ ၏။ ^၄ ကွဲ လွင့် သွား သော သူ တို့ မူ ကား နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို လှည့် လည် ဟော ပြော ကြ ၏။

^၅ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း ရှ မာ ရိ နယ် ရှိ မြို့ တစ် မြို့ သို့ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ရှ မာ ရိ မြို့ သို့'။ သွား ၍ လူ တို့ အား ခ ရစ် တော် အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော လေ ၏။ ^၆ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ဖိ လိပ္ပု ပြု သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ကြား ရ၊ မြင် ရ သော အ ခါ သူ ဟော ပြော သည့် အ ရာ များ ကို တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဂ ရု စိုက် နား ထောင် ကြ ၏။ ^၇ အ ကြောင်း မူ ကား များ စွာ သော သူ တို့ ထံ ၌ ပူး နေ သည့် ညစ် ညူး သော နတ် တို့ သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် လျက် ထွက် သွား ကြ ၏။ လေ ဖြတ် သော သူ နှင့် ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ စွာ တို့ သည် လည်း အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် လာ ကြ ၏။ ^၈ သို့ ဖြစ် ၍ ထို မြို့ ၌ ကြီး စွာ သော ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၉ ထို မြို့ တွင် ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော လူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ သည် ယ ခင် က တည်း က မှော် အ တတ် ကို သုံး ၍ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ ကို အံ့ ဩ ငေး မော စေ ကာ မိ မိ ကိုယ် ကို ထူး မြတ် သူ တစ် ဦး ဖြစ် သည် ဟု ဆို လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၀ လူ ကြီး လူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့ သည် သူ့ ကို အာ ရုံ စိုက် လျက် “ဤ သူ သည် ကြီး မြတ် ခြင်း ဟု ခေါ် သော ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၁ သူ တို့ သည် သူ့ ကို အာ ရုံ စိုက် ကြ ခြင်း မှာ သူ သည် ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ မှော် အ တတ် ဖြင့် သူ တို့ ကို အံ့ ဩ ငေး မော စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ဖိ လိပ္ပု သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် ယေ ရှု ခ ရစ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော သော အ ခါ လူ တို့ သည် ယုံ ကြည် လျက် ယောက်ျား များ မှ စ ၍ မိန်း မ များ ပါ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကြ ၏။ ^၁၃ ရှိ မုန် ကိုယ် တိုင် သည် လည်; ယုံ ကြည် ၍ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကာ ဖိ လိပ္ပု ကို ဆည်း ကပ် လျက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ နှင့် ကြီး မား သော တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ ဖြစ် ပေါ် သည် ကို တွေ့ မြင် ၍ အံ့ ဩ ငေး မော နေ ၏။

^၁၄ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို လက် ခံ ကြ ကြောင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရှိ သော တ မန် တော် တို့ သည် ကြား သိ ကြ သော အ ခါ ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ ကို သူ တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် ကြ ၏။ ^၁၅ ထို တ မန် တော် နှစ် ပါး သည် ရောက် လာ ၍ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ထို သူ တို့ ခံ ယူ ရ ရှိ မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး ကြ ၏။ ^၁၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ထို သူ တို့ သည် သ ခင် ယေ ရှု ၏ နာ မ တော် ၌ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ရုံ မျှ သာ ရှိ ကြ ပြီး သူ တို့ တွင် မည် သူ့ အ ပေါ် ၌ မျှ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညဉ် တော် သက် ရောက် ခြင်း မ ရှိ သေး ချေ။ ^၁၇ ထို့ နောက် ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် လက် တင် ကြ သော အ ခါ သူ တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ ကြ ၏။

^၁၈ တ မန် တော် တို့ လက် တင် ခြင်း အား ဖြင့် ဝိ ညာဉ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်'။ ကို လူ တို့ ရ ရှိ ကြောင်း ရှိ မုန် မြင် လျှင် တ မန် တော် တို့ ထံ သို့ ငွေ ကို ယူ ဆောင် လာ ၍၊ ^၁၉ “အ ကျွန်ုပ် လက် တင် သူ တိုင်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် အား လည်း ဤ အ ခွင့် ကို ပေး ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို ငွေ အား ဖြင့် ဝယ် ယူ နိုင် သည် ဟု ထင် မှတ် သော ကြောင့် သင် ၏ ငွေ သည် သင် နှင့် အ တူ ပျက် စီး ပါ စေ။ ^၂၁ သင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ မ မှန် ကန် သော ကြောင့် သင် သည် ဤ အ မှု အ ရာ ၌ ပါ ဝင် ခွင့် မ ရှိ။ သင့် ဝေ စု လည်း မ ရှိ။ ^၂၂ ထို့ ကြောင့် သင် ၌ ရှိ သော ဤ မ ကောင်း မှု အ တွက် နောင် တ ရ လျက် သ ခင် ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင်'။ ထံ ဆု တောင်း လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင့် စိတ် နှ လုံး ၏ အ ကြံ အ စည် အ တွက် သင် သည် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ကောင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၃ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ခါး သီး သော သည်း ခြေ နှင့် မ တ ရား မှု ၏ အ နှောင် အ ဖွဲ့ ထဲ ၌ ရှိ နေ သည် ကို ငါ မြင် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၄ ရှိ မုန် က လည်း “သင် တို့ ပြော သည့် အ ရာ တစ် ခု မျှ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် မ သက် ရောက် စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သ ခင် ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပေး ကြ ပါ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၂၅ ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ သည် သ ခင် ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို သက် သေ ခံ ၍ ဟော ပြော ကြ ပြီး နောက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား ရင်း ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ ၏ ကျေး ရွာ များ စွာ တို့ ၌ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ‌ဟော ပြော ကြ ၏။

^၂၆ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ဖိ လိပ္ပု အား “သင် သည် ထ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဂါ ဇာ မြို့ သို့ ဆင်း သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း တောင် ဘက် သို့ သွား လော့” ဟု မြွက် ဆို ၏။ ထို လမ်း သည် တော ကန္တာ ရ လမ်း ဖြစ် ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ဖိ လိပ္ပု သည် ထ ၍ သွား လေ ၏။ ထို စဉ် အီ သီ ယိုး ပီး ယား ဘု ရင် မ ကန္ဒက် ၏ မှူး မတ် ကြီး ဖြစ် ပြီး ဘု ရင် မ ၏ ဘဏ္ဍာ အား လုံး ကို စီ မံ အုပ် ချုပ် ရ သော အီ သီ ယိုး ပီး ယား ပြည် သား တစ် ဦး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ပြီး၊ ^၂၈ အ ပြန် ခ ရီး တွင် မိ မိ ၏ ရ ထား ပေါ် ၌ ထိုင် လျက် ပ‌ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ၏ ကျမ်း ကို ဖတ် နေ ၏။ ^၂၉ ထို အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဖိ လိပ္ပု အား “ထို ရ ထား အ နီး သို့ သွား ၍ ကပ် ပြီး လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း ပြေး သွား ရာ ထို သူ သည် ပ ရော ဖက် ဟေ ရှ ယ ကျမ်း ဖတ် နေ သည် ကို ကြား သ ဖြင့် “သင် ဖတ် နေ သော အ ရာ ကို နား လည် ပါ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၃၁ ထို မှူး မတ် က လည်း “အ ကျွန်ုပ် အား ရှင်း ပြ ပေး သူ မ ရှိ လျှင် မည် သို့ နား လည် နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ဆို ပြီး လျှင် ဖိ လိပ္ပု အား ရ ထား ပေါ် တက် ၍ မိ မိ နှင့် အ တူ ထိုင် ရန် ဖိတ် ခေါ် လေ ၏။

^၃၂ ထို သူ ဖတ် နေ သည့် ကျမ်း ပိုဒ် မှာ “သူ သည် သတ် ရန် လျာ ထား သော သိုး ကဲ့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ခြင်း ခံ ရ ၍ သိုး သ ငယ် သည် အ မွေး ညှပ် သူ ရှေ့ ၌ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ သ ကဲ့ သို့ မိ မိ နှုတ် ကို မ ဖွင့် ဘဲ နေ ၏။ ^၃၃ သူ သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ခံ ရ စဉ် ၌ သူ့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး ခြင်း မ ရှိ ကြ။ သူ ၏ အ သက် သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှ နုတ် ယူ ခြင်း ခံ ရ သည် ဖြစ် ၍ သူ ၏ မျိုး ဆက် ကို မည် သူ ပြော ပြ နိုင် မည် နည်း” ဟေ ရှာ ၅၃:၇-၈။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃၄ ထို အ ခါ မှူး မတ် က ဖိ လိပ္ပု အား “သင့် ကို မေး ပါ ရ စေ။ ပ ရော ဖက် သည် မည် သူ့ အ ကြောင်း ကို ဤ သို့ ပြော ထား ပါ သ နည်း။ မိ မိ ကိုယ် တိုင် အ ကြောင်း လော၊ သို့ မ ဟုတ် အ ခြား သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး ၏ အ ကြောင်း လော” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၅ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း မိ မိ နှုတ် ကို ဖွင့် လျက် ဤ ကျမ်း ချက် မှ အ စ ပြု ၍ ယေ ရှု အ ကြောင်း ကို သူ့ အား ဟော ပြော လေ ၏။

^၃၆ သူ တို့ သည် လမ်း အ တိုင်း ခ ရီး ဆက် သွား ကြ စဉ် ရေ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ ရောက် လာ သ ဖြင့် မှူး မတ် က “ကြည့် ပါ။ ရေ ရှိ သည်။ အ ကျွန်ုပ် ဗတ္တိ ဇံ ခံ ရန် တား ဆီး သည့် အ ရာ ရှိ ပါ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၃၇ (ထို အ ခါ ဖိ လိပ္ပု က “သင် သည် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ယုံ ကြည် လျှင် ဗတ္တိ ဇံ ခံ ယူ နိုင် ပါ သည်” ဟု ဆို သော် မှူး မတ် က “ယေ ရှု ခ ရစ် တော် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် ယုံ ကြည် ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ပြီး လျှင်)၊ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ ^၃၈ ရ ထား ကို ရပ် စေ ရန် အ မိန့် ပေး လေ ၏။ ထို့ နောက် ဖိ လိပ္ပု နှင့် မှူး မတ် နှစ် ဦး စ လုံး တို့ သည် ရေ ထဲ သို့ အ တူ တ ကွ ဆင်း သွား ကြ ၍ ဖိ လိပ္ပု သည် မှူး မတ် အား ဗတ္တိ ဇံ ပေး လေ ၏။

^၃၉ ရေ ထဲ မှ တက် လာ ကြ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဖိ လိပ္ပု ကို ချီ ဆောင် သွား တော် မူ သ ဖြင့် ထို မှူး မတ် သည် ဖိ လိပ္ပု ကို နောက် ထပ် မ တွေ့ ရ တော့ ပေ။ သို့ သော် သူ သည် ဝမ်း မြောက် လျက် မိ မိ ၏ ခ ရီး ကို ဆက် သွား လေ ၏။ ^၄၀ ဖိ လိပ္ပု မူ ကား အာ ဇုတ် မြို့ ၌ ပေါ် လာ ၍ ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ သို့ ရောက် သည့် တိုင် အောင် မြို့ ရွာ အား လုံး တို့ ကို လှည့် လည် ၍ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော လေ ၏။

8

¹ Saul was consenting to his death. A great persecution arose against the assembly which was in Jerusalem in that day. They were all scattered abroad throughout the regions of Judea and Samaria, except for the apostles. ² Devout men buried Stephen and lamented greatly over him. ³ But Saul ravaged the assembly, entering into every house and dragged both men and women off to prison. ⁴ Therefore those who were scattered abroad went around preaching the word.

⁵ Philip went down to the city of Samaria and proclaimed to them the Christ. ⁶ The multitudes listened with one accord to the things that were spoken by Philip when they heard and saw the signs which he did. ⁷ For unclean spirits came out of many of those who had them. They came out, crying with a loud voice. Many who had been paralyzed and lame were healed. ⁸ There was great joy in that city.

⁹ But there was a certain man, Simon by name, who used to practice sorcery in the city and amazed the people of Samaria, making himself out to be some great one, ¹⁰ to whom they all listened, from the least to the greatest, saying, “This man is that great power of God.” ¹¹ They listened to him because for a long time he had amazed them with his sorceries. ¹² But when they believed Philip preaching good news concerning God’s Kingdom and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women. ¹³ Simon himself also believed. Being baptized, he continued with Philip. Seeing signs and great miracles occurring, he was amazed.

¹⁴ Now when the apostles who were at Jerusalem heard that Samaria had received the word of God, they sent Peter and John to them, ¹⁵ who, when they had come down, prayed for them, that they might receive the Holy Spirit; ¹⁶ for as yet he had fallen on none of them. They had only been baptized in the name of Christ Jesus. ¹⁷ Then they laid their hands on them, and they received the Holy Spirit.

¹⁸ Now when Simon saw that the Holy Spirit was given through the laying on of the apostles’ hands, he offered them money, ¹⁹ saying, “Give me also this power, that whomever I lay my hands on may receive the Holy Spirit.” ²⁰ But Peter said to him, “May your silver perish with you, because you thought you could obtain the gift of God with money! ²¹ You have neither part nor lot in this matter, for your heart isn’t right before God. ²² Repent therefore of this, your wickedness, and ask God if perhaps the thought of your heart may be forgiven you. ²³ For I see that you are in the poison of bitterness and in the bondage of iniquity.”

²⁴ Simon answered, “Pray for me to the Lord, that none of the things which you have spoken happen to me.” ²⁵ They therefore, when they had testified and spoken the word of the Lord, returned to Jerusalem, and preached the Good News to many villages of the Samaritans.

²⁶ Then an angel of the Lord spoke to Philip, saying, “Arise, and go toward the south to the way that goes down from Jerusalem to Gaza. This is a desert.” ²⁷ He arose and went; and behold, there was a man of Ethiopia, a eunuch of great authority under Candace, queen of the Ethiopians, who was over all her treasure, who had come to Jerusalem to worship. ²⁸ He was returning and sitting in his chariot, and was reading the prophet Isaiah. ²⁹ The Spirit said to Philip, “Go near, and join yourself to this chariot.” ³⁰ Philip ran to him, and heard him reading Isaiah the prophet, and said, “Do you understand what you are reading?” ³¹ He said, “How can I, unless someone explains it to me?” He begged Philip to come up and sit with him.

³² Now the passage of the Scripture which he was reading was this, “He was led as a sheep to the slaughter. As a lamb before his shearer is silent, so he doesn’t open his mouth. ³³ In his humiliation, his judgment was taken away. Who will declare His generation? For his life is taken from the earth.” Isaiah 53:7,8 ³⁴ The eunuch answered Philip, “Who is the prophet talking about? About himself, or about someone else?” ³⁵ Philip opened his mouth, and beginning from this Scripture, preached to him about Jesus.

³⁶ As they went on the way, they came to some water; and the eunuch said, “Behold, here is water. What is keeping me from being baptized?” ³⁷ TR adds Philip said, 'If you believe with all your heart, you may.' He answered, 'I believe that Jesus Christ is the Son of God.' ³⁸ He commanded the chariot to stand still, and they both went down into the water, both Philip and the eunuch, and he baptized him.

³⁹ When they came up out of the water, the Spirit of the Lord caught Philip away, and the eunuch didn’t see him any more, for he went on his way rejoicing. ⁴⁰ But Philip was found at Azotus. Passing through, he preached the Good News to all the cities until he came to Caesarea.

၈

^၁ ‌ရှော လု သည် လည်း သ ‌တေ ဖန် အ သတ် ခံ ရ သည့် အ မှု ၌ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ် ၏။ ထို နေ့ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ရှိ အ သင်း တော် အ ပေါ် ပြင်း ထန် သော ညှဉ်း ဆဲ မှု ဖြစ် ပေါ် လာ သ ဖြင့် တ မန် တော် တို့ မှ တစ် ပါး သင်း ဝင် သူ အ ပေါင်း တို့ သည် ယု ဒ နယ် နှင့် ရှ မာ ရိ နယ် တစ် လျှောက် သို့ ကွဲ လွင့် သွား ကြ ၏။ ^၂ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သော သူ တို့ သည် သ တေ ဖန် ကို သင်္ဂြိုဟ် ၍ သူ့ အ တွက် ရင် ဘတ် စည် တီး လျက် ပြင်း စွာ ငို ကြွေး ကြ ၏။ ^၃ ရှော လု သည် တစ် အိမ် ပြီး တစ် အိမ် ဝင် ၍ ယောက်ျား မိန်း မ တို့ ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ထောင် ထဲ သို့ ပို့ လျက် အ သင်း တော် ကို လိုက် ၍ ဖျက် ဆီး လေ ၏။ ^၄ ကွဲ လွင့် သွား သော သူ တို့ မူ ကား နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို လှည့် လည် ဟော ပြော ကြ ၏။

^၅ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း ရှ မာ ရိ နယ် ရှိ မြို့ တစ် မြို့ သို့ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ရှ မာ ရိ မြို့ သို့'။ သွား ၍ လူ တို့ အား ခ ရစ် တော် အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော လေ ၏။ ^၆ လူ ထု ပ ရိ သတ် တို့ သည် ဖိ လိပ္ပု ပြု သော နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ ကို ကြား ရ၊ မြင် ရ သော အ ခါ သူ ဟော ပြော သည့် အ ရာ များ ကို တ ညီ တ ညွတ် တည်း ဂ ရု စိုက် နား ထောင် ကြ ၏။ ^၇ အ ကြောင်း မူ ကား များ စွာ သော သူ တို့ ထံ ၌ ပူး နေ သည့် ညစ် ညူး သော နတ် တို့ သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် လျက် ထွက် သွား ကြ ၏။ လေ ဖြတ် သော သူ နှင့် ခြေ မ သန် စွမ်း သူ များ စွာ တို့ သည် လည်း အ ကောင်း ပ က တိ ဖြစ် လာ ကြ ၏။ ^၈ သို့ ဖြစ် ၍ ထို မြို့ ၌ ကြီး စွာ သော ဝမ်း မြောက် ခြင်း ရှိ လေ ၏။

^၉ ထို မြို့ တွင် ရှိ မုန် အ မည် ရှိ သော လူ တစ် ဦး ရှိ ၏။ သူ သည် ယ ခင် က တည်း က မှော် အ တတ် ကို သုံး ၍ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ ကို အံ့ ဩ ငေး မော စေ ကာ မိ မိ ကိုယ် ကို ထူး မြတ် သူ တစ် ဦး ဖြစ် သည် ဟု ဆို လေ့ ရှိ ၏။ ^၁၀ လူ ကြီး လူ ငယ် ရှိ သ မျှ တို့ သည် သူ့ ကို အာ ရုံ စိုက် လျက် “ဤ သူ သည် ကြီး မြတ် ခြင်း ဟု ခေါ် သော ဘု ရား သ ခင် ၏ တန် ခိုး တော် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၁ သူ တို့ သည် သူ့ ကို အာ ရုံ စိုက် ကြ ခြင်း မှာ သူ သည် ကာ လ ကြာ မြင့် စွာ မှော် အ တတ် ဖြင့် သူ တို့ ကို အံ့ ဩ ငေး မော စေ ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၂ သို့ သော် ဖိ လိပ္ပု သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော် နှင့် ယေ ရှု ခ ရစ် တော် ၏ နာ မ တော် အ ကြောင်း ကို ဟော ပြော သော အ ခါ လူ တို့ သည် ယုံ ကြည် လျက် ယောက်ျား များ မှ စ ၍ မိန်း မ များ ပါ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကြ ၏။ ^၁၃ ရှိ မုန် ကိုယ် တိုင် သည် လည်; ယုံ ကြည် ၍ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကာ ဖိ လိပ္ပု ကို ဆည်း ကပ် လျက် နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ နှင့် ကြီး မား သော တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ ဖြစ် ပေါ် သည် ကို တွေ့ မြင် ၍ အံ့ ဩ ငေး မော နေ ၏။

^၁၄ ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို လက် ခံ ကြ ကြောင်း ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် ရှိ သော တ မန် တော် တို့ သည် ကြား သိ ကြ သော အ ခါ ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ ကို သူ တို့ ထံ သို့ စေ လွှတ် ကြ ၏။ ^၁၅ ထို တ မန် တော် နှစ် ပါး သည် ရောက် လာ ၍ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ထို သူ တို့ ခံ ယူ ရ ရှိ မည့် အ ကြောင်း သူ တို့ အ တွက် ဆု တောင်း ပေး ကြ ၏။ ^၁၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ထို သူ တို့ သည် သ ခင် ယေ ရှု ၏ နာ မ တော် ၌ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ရုံ မျှ သာ ရှိ ကြ ပြီး သူ တို့ တွင် မည် သူ့ အ ပေါ် ၌ မျှ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညဉ် တော် သက် ရောက် ခြင်း မ ရှိ သေး ချေ။ ^၁၇ ထို့ နောက် ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ သည် သူ တို့ အ ပေါ် လက် တင် ကြ သော အ ခါ သူ တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ ကြ ၏။

^၁၈ တ မန် တော် တို့ လက် တင် ခြင်း အား ဖြင့် ဝိ ညာဉ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော်'။ ကို လူ တို့ ရ ရှိ ကြောင်း ရှိ မုန် မြင် လျှင် တ မန် တော် တို့ ထံ သို့ ငွေ ကို ယူ ဆောင် လာ ၍၊ ^၁၉ “အ ကျွန်ုပ် လက် တင် သူ တိုင်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် အား လည်း ဤ အ ခွင့် ကို ပေး ပါ” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၀ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို ငွေ အား ဖြင့် ဝယ် ယူ နိုင် သည် ဟု ထင် မှတ် သော ကြောင့် သင် ၏ ငွေ သည် သင် နှင့် အ တူ ပျက် စီး ပါ စေ။ ^၂၁ သင် ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ မ မှန် ကန် သော ကြောင့် သင် သည် ဤ အ မှု အ ရာ ၌ ပါ ဝင် ခွင့် မ ရှိ။ သင့် ဝေ စု လည်း မ ရှိ။ ^၂၂ ထို့ ကြောင့် သင် ၌ ရှိ သော ဤ မ ကောင်း မှု အ တွက် နောင် တ ရ လျက် သ ခင် ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင်'။ ထံ ဆု တောင်း လော့။ သို့ ပြု လျှင် သင့် စိတ် နှ လုံး ၏ အ ကြံ အ စည် အ တွက် သင် သည် ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ကောင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ^၂၃ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် ခါး သီး သော သည်း ခြေ နှင့် မ တ ရား မှု ၏ အ နှောင် အ ဖွဲ့ ထဲ ၌ ရှိ နေ သည် ကို ငါ မြင် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၄ ရှိ မုန် က လည်း “သင် တို့ ပြော သည့် အ ရာ တစ် ခု မျှ အ ကျွန်ုပ် အ ပေါ် မ သက် ရောက် စေ ရန် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သ ခင် ဘု ရား ထံ ဆု တောင်း ပေး ကြ ပါ” ဟု ပြန် ပြော လေ ၏။ ^၂၅ ပေ တ ရု နှင့် ယော ဟန် တို့ သည် သ ခင် ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို သက် သေ ခံ ၍ ဟော ပြော ကြ ပြီး နောက် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် သွား ရင်း ရှ မာ ရိ နယ် သား တို့ ၏ ကျေး ရွာ များ စွာ တို့ ၌ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ‌ဟော ပြော ကြ ၏။

^၂၆ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က ဖိ လိပ္ပု အား “သင် သည် ထ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ ဂါ ဇာ မြို့ သို့ ဆင်း သွား ရာ လမ်း အ တိုင်း တောင် ဘက် သို့ သွား လော့” ဟု မြွက် ဆို ၏။ ထို လမ်း သည် တော ကန္တာ ရ လမ်း ဖြစ် ၏။ ^၂၇ ထို့ ကြောင့် ဖိ လိပ္ပု သည် ထ ၍ သွား လေ ၏။ ထို စဉ် အီ သီ ယိုး ပီး ယား ဘု ရင် မ ကန္ဒက် ၏ မှူး မတ် ကြီး ဖြစ် ပြီး ဘု ရင် မ ၏ ဘဏ္ဍာ အား လုံး ကို စီ မံ အုပ် ချုပ် ရ သော အီ သီ ယိုး ပီး ယား ပြည် သား တစ် ဦး သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ လာ ရောက် ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ပြီး၊ ^၂၈ အ ပြန် ခ ရီး တွင် မိ မိ ၏ ရ ထား ပေါ် ၌ ထိုင် လျက် ပ‌ ရော ဖက် ဟေ ရှာ ယ ၏ ကျမ်း ကို ဖတ် နေ ၏။ ^၂၉ ထို အ ခါ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဖိ လိပ္ပု အား “ထို ရ ထား အ နီး သို့ သွား ၍ ကပ် ပြီး လိုက် လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၃၀ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း ပြေး သွား ရာ ထို သူ သည် ပ ရော ဖက် ဟေ ရှ ယ ကျမ်း ဖတ် နေ သည် ကို ကြား သ ဖြင့် “သင် ဖတ် နေ သော အ ရာ ကို နား လည် ပါ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၃၁ ထို မှူး မတ် က လည်း “အ ကျွန်ုပ် အား ရှင်း ပြ ပေး သူ မ ရှိ လျှင် မည် သို့ နား လည် နိုင် ပါ မည် နည်း” ဟု ဆို ပြီး လျှင် ဖိ လိပ္ပု အား ရ ထား ပေါ် တက် ၍ မိ မိ နှင့် အ တူ ထိုင် ရန် ဖိတ် ခေါ် လေ ၏။

^၃၂ ထို သူ ဖတ် နေ သည့် ကျမ်း ပိုဒ် မှာ “သူ သည် သတ် ရန် လျာ ထား သော သိုး ကဲ့ သို့ ခေါ် ဆောင် သွား ခြင်း ခံ ရ ၍ သိုး သ ငယ် သည် အ မွေး ညှပ် သူ ရှေ့ ၌ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ သ ကဲ့ သို့ မိ မိ နှုတ် ကို မ ဖွင့် ဘဲ နေ ၏။ ^၃၃ သူ သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ခံ ရ စဉ် ၌ သူ့ အ တွက် တ ရား သ ဖြင့် စီ ရင် ပေး ခြင်း မ ရှိ ကြ။ သူ ၏ အ သက် သည် မြေ ကြီး ပေါ် မှ နုတ် ယူ ခြင်း ခံ ရ သည် ဖြစ် ၍ သူ ၏ မျိုး ဆက် ကို မည် သူ ပြော ပြ နိုင် မည် နည်း” ဟေ ရှာ ၅၃:၇-၈။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။ ^၃၄ ထို အ ခါ မှူး မတ် က ဖိ လိပ္ပု အား “သင့် ကို မေး ပါ ရ စေ။ ပ ရော ဖက် သည် မည် သူ့ အ ကြောင်း ကို ဤ သို့ ပြော ထား ပါ သ နည်း။ မိ မိ ကိုယ် တိုင် အ ကြောင်း လော၊ သို့ မ ဟုတ် အ ခြား သော သူ တစ် စုံ တစ် ဦး ၏ အ ကြောင်း လော” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၅ ဖိ လိပ္ပု သည် လည်း မိ မိ နှုတ် ကို ဖွင့် လျက် ဤ ကျမ်း ချက် မှ အ စ ပြု ၍ ယေ ရှု အ ကြောင်း ကို သူ့ အား ဟော ပြော လေ ၏။

^၃၆ သူ တို့ သည် လမ်း အ တိုင်း ခ ရီး ဆက် သွား ကြ စဉ် ရေ ရှိ ရာ အ ရပ် သို့ ရောက် လာ သ ဖြင့် မှူး မတ် က “ကြည့် ပါ။ ရေ ရှိ သည်။ အ ကျွန်ုပ် ဗတ္တိ ဇံ ခံ ရန် တား ဆီး သည့် အ ရာ ရှိ ပါ သ လော” ဟု ဆို ၏။ ^၃၇ (ထို အ ခါ ဖိ လိပ္ပု က “သင် သည် စိတ် နှ လုံး အ ကြွင်း မဲ့ ယုံ ကြည် လျှင် ဗတ္တိ ဇံ ခံ ယူ နိုင် ပါ သည်” ဟု ဆို သော် မှူး မတ် က “ယေ ရှု ခ ရစ် တော် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ သား တော် ဖြစ် ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် ယုံ ကြည် ပါ ၏” ဟု ပြန် ပြော ပြီး လျှင်)၊ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ ကွင်း ထဲ မှ ကျမ်း ပိုဒ် မ ပါ ^၃၈ ရ ထား ကို ရပ် စေ ရန် အ မိန့် ပေး လေ ၏။ ထို့ နောက် ဖိ လိပ္ပု နှင့် မှူး မတ် နှစ် ဦး စ လုံး တို့ သည် ရေ ထဲ သို့ အ တူ တ ကွ ဆင်း သွား ကြ ၍ ဖိ လိပ္ပု သည် မှူး မတ် အား ဗတ္တိ ဇံ ပေး လေ ၏။

^၃၉ ရေ ထဲ မှ တက် လာ ကြ သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဖိ လိပ္ပု ကို ချီ ဆောင် သွား တော် မူ သ ဖြင့် ထို မှူး မတ် သည် ဖိ လိပ္ပု ကို နောက် ထပ် မ တွေ့ ရ တော့ ပေ။ သို့ သော် သူ သည် ဝမ်း မြောက် လျက် မိ မိ ၏ ခ ရီး ကို ဆက် သွား လေ ၏။ ^၄၀ ဖိ လိပ္ပု မူ ကား အာ ဇုတ် မြို့ ၌ ပေါ် လာ ၍ ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ သို့ ရောက် သည့် တိုင် အောင် မြို့ ရွာ အား လုံး တို့ ကို လှည့် လည် ၍ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော လေ ၏။

8

¹ Saul was consenting to his death. A great persecution arose against the assembly which was in Jerusalem in that day. They were all scattered abroad throughout the regions of Judea and Samaria, except for the apostles. ² Devout men buried Stephen and lamented greatly over him. ³ But Saul ravaged the assembly, entering into every house and dragged both men and women off to prison. ⁴ Therefore those who were scattered abroad went around preaching the word.

⁵ Philip went down to the city of Samaria and proclaimed to them the Christ. ⁶ The multitudes listened with one accord to the things that were spoken by Philip when they heard and saw the signs which he did. ⁷ For unclean spirits came out of many of those who had them. They came out, crying with a loud voice. Many who had been paralyzed and lame were healed. ⁸ There was great joy in that city.

⁹ But there was a certain man, Simon by name, who used to practice sorcery in the city and amazed the people of Samaria, making himself out to be some great one, ¹⁰ to whom they all listened, from the least to the greatest, saying, “This man is that great power of God.” ¹¹ They listened to him because for a long time he had amazed them with his sorceries. ¹² But when they believed Philip preaching good news concerning God’s Kingdom and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women. ¹³ Simon himself also believed. Being baptized, he continued with Philip. Seeing signs and great miracles occurring, he was amazed.

¹⁴ Now when the apostles who were at Jerusalem heard that Samaria had received the word of God, they sent Peter and John to them, ¹⁵ who, when they had come down, prayed for them, that they might receive the Holy Spirit; ¹⁶ for as yet he had fallen on none of them. They had only been baptized in the name of Christ Jesus. ¹⁷ Then they laid their hands on them, and they received the Holy Spirit.

¹⁸ Now when Simon saw that the Holy Spirit was given through the laying on of the apostles’ hands, he offered them money, ¹⁹ saying, “Give me also this power, that whomever I lay my hands on may receive the Holy Spirit.” ²⁰ But Peter said to him, “May your silver perish with you, because you thought you could obtain the gift of God with money! ²¹ You have neither part nor lot in this matter, for your heart isn’t right before God. ²² Repent therefore of this, your wickedness, and ask God if perhaps the thought of your heart may be forgiven you. ²³ For I see that you are in the poison of bitterness and in the bondage of iniquity.”

²⁴ Simon answered, “Pray for me to the Lord, that none of the things which you have spoken happen to me.” ²⁵ They therefore, when they had testified and spoken the word of the Lord, returned to Jerusalem, and preached the Good News to many villages of the Samaritans.

²⁶ Then an angel of the Lord spoke to Philip, saying, “Arise, and go toward the south to the way that goes down from Jerusalem to Gaza. This is a desert.” ²⁷ He arose and went; and behold, there was a man of Ethiopia, a eunuch of great authority under Candace, queen of the Ethiopians, who was over all her treasure, who had come to Jerusalem to worship. ²⁸ He was returning and sitting in his chariot, and was reading the prophet Isaiah. ²⁹ The Spirit said to Philip, “Go near, and join yourself to this chariot.” ³⁰ Philip ran to him, and heard him reading Isaiah the prophet, and said, “Do you understand what you are reading?” ³¹ He said, “How can I, unless someone explains it to me?” He begged Philip to come up and sit with him.

³² Now the passage of the Scripture which he was reading was this, “He was led as a sheep to the slaughter. As a lamb before his shearer is silent, so he doesn’t open his mouth. ³³ In his humiliation, his judgment was taken away. Who will declare His generation? For his life is taken from the earth.” Isaiah 53:7,8 ³⁴ The eunuch answered Philip, “Who is the prophet talking about? About himself, or about someone else?” ³⁵ Philip opened his mouth, and beginning from this Scripture, preached to him about Jesus.

³⁶ As they went on the way, they came to some water; and the eunuch said, “Behold, here is water. What is keeping me from being baptized?” ³⁷ TR adds Philip said, 'If you believe with all your heart, you may.' He answered, 'I believe that Jesus Christ is the Son of God.' ³⁸ He commanded the chariot to stand still, and they both went down into the water, both Philip and the eunuch, and he baptized him.

³⁹ When they came up out of the water, the Spirit of the Lord caught Philip away, and the eunuch didn’t see him any more, for he went on his way rejoicing. ⁴⁰ But Philip was found at Azotus. Passing through, he preached the Good News to all the cities until he came to Caesarea.