တ မန် တော် ဝတ္ထု ၇

တ မန် တော် ဝထ္ထု

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၇

^၁ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း က၊ ဤ စ ကား မှန် သ လော ဟု မေး သည် ရှိ သော်၊ ^၂သ တေ ဖန် က၊ ညီ အစ် ကို အ ဘ တို့ နား ထောင် ကြ ပါ လော့။ ငါ တို့ အ ဘ အာ ဗြ ဟံ သည်၊ ခါ ရန် မြို့ ၌ မ နေ မှီ၊ မေ သော ပေါ တာ မိ တိုင်း ၌ ရှိ စဉ် အ ခါ၊ ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် သည် ထင် ရှား တော် မူ ၍၊ ^၃သင် နေ သော ပြည် နှင့် တ ကွ အ မျိုး သား ချင်း များ ထဲ က ထွက် ပြီး လျှင်၊ ငါ ပြ လ တံ့ သော ပြည် သို့ သွား လော့ (က ၁၂:၁) ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် လည်း အာ ဗြံ ကို ခေါ် တော် မူ ၍၊ သင် ၏ ပြည် နှင့် တ ကွ အ မျိုး သား ချင်း ပေါက် ဘော် များ ထဲ က ထွက် ပြီး လျှင်၊ ငါ ပြ လ တံ့ သော ပြည် သို့ သွား လော့။ ဟု အာ ဗြ ဟံ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ထို အ ခါ အာ ဗြ ဟံ သည် ခါ လ ဒဲ ပြည် မှ ထွက် ၍ ခါ ရန် မြို့ ၌ နေ ၏။ (က ၁၁:၃၁-၃၂) တေ ရ သည် သား အာ ဗြံ ကို ၎င်း၊ ခါ ရန် ၏ သား ဖြစ် သော မြေး လော တ ကို ၎င်း၊ သား အာ ဗြံ ၏ မ ယား ဖြစ် သော မိ မိ ချွေး မ စာ ရဲ ကို ၎င်း ခေါ် ၍၊ သူ တို့ သည် ခါ နာန် ပြည် သို့ သွား ခြင်း ငှါ၊ ခါ လ ဒဲ ပြည် သား တို့ နေ သော ဥ ရ မြို့ မှ ထွက် သ ဖြင့်၊ ခါ ရန် မြို့ သို့ ရောက် ၍ နေ ကြ ၏။ တေ ရ သည် အ သက် နှစ် ပေါင်း နှစ် ရာ ငါး နှစ် ရှိ သော်၊ ခါ ရန် မြို့ ၌ သေ လေ ၏။ သူ ၏ အ ဘ သေ လွန် သည် ရှိ သော်၊ ယ ခု သင် တို့ နေ သော ဤ ပြည် သို့ ထို မြို့ မှ ပြောင်း စေ တော် မူ ၏။

^၅ဤ ပြည် ၌ ခြေ နင်း ရာ ကို မျှ အ မွေ ပေး တော် မ မူ သော် လည်း၊ သူ မှ စ ၍ သူ ၏ သား မြေး တို့ အား ဤ ပြည် ကို အ ပိုင် ပေး တော် မူ မည် (က ၁၃:၁၄-၁၅) လော တ သည် အာ ဗြံ နှင့် ခွါ ၍ သွား ပြီး မှ၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အာ ဗြံ ကို ခေါ် ၍၊ သင် ရှိ သော အ ရပ် က၊ တောင်၊ မြောက်၊ အ ရှေ့၊ အ နောက် သို့ မြော် ကြည့် လော့။ သင် မြင် သော မြေ တ ပြင် လုံး ကို၊ သင် နှင့် သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် အား၊ ငါ သည် ကာ လ အ စဉ် အ မြဲ ပေး မည်။

(က ၁၅:၁၈-၂၁) ထို နေ့ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အာ ဗြံ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ပြု တော် မူ လျက်၊ အဲ ဂုတ္တု မြစ် မှ စ ၍ မြစ် ကြီး တည်း ဟူ သော၊ ဥ ဖ ရတ် မြစ် တိုင် အောင်၊ ဤ ပြည် ကို ၎င်း၊ ကေ နိ လူ၊ ကေ န ဇိ လူ၊ ကာ ဒ မော နိ လူ၊ ဟိတ္တိ လူ၊ ဖေ ရ ဇိ လူ၊ ရေ ဖိမ် လူ၊ အာ မော ရိ လူ၊ ခါ န နိ လူ၊ ဂိ ရ ဂါ ရှိ လူ၊ ယေ ဗု သိ လူ တို့ ကို ၎င်း၊ သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် အား ငါ အပ် ပေး ပြီ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

(က ၁၇:၈) သင် သည် ယ ခု ဧည့် သည် ဖြစ် ၍ နေ သော ပြည် တည်း ဟူ သော၊ ခါ နာန် ပြည် တ ရှောက် လုံး ကို၊ သင့် အား ၎င်း၊ သင့် နောက် ၌ သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် အား ၎င်း၊ အ စဉ် အ မြဲ အ ပိုင် ပေး မည်။ သူ တို့ ၏ ဘု ရား လည်း ငါ ဖြစ် မည် ဟု မိန့် မြွက် တော် မူ ၏။ ဟု သား တ ယောက် မျှ မ ရှိ မှီ ဂ တိ ထား တော် မူ ၏။ ^၆သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် သည် သူ တ ပါး ပိုင် သော ပြည် ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် ကြ သ ဖြင့်၊ သူ တ ပါး တို့ ၌ ကျွန် ခံ ခြင်း၊ နှိပ် စက် ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း ကို အ နှစ် လေး ရာ ပတ် လုံး ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ^၇သူ တို့ ကို စေ ခိုင်း သော လူ မျိုး ကို လည်း ငါ စီ ရင် မည်။ ထို နောက် မှ သူ တို့ သည် ထွက် ၍ ဤ အ ရပ် ၌ ငါ့ အား ဝတ် ပြု ကြ လိမ့် မည် (က ၁၅:၁၃-၁၄) ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် သည်၊ သူ တ ပါး ပိုင် သော ပြည် ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် ကြ သ ဖြင့်၊ သူ တ ပါး တို့ ၌ ကျွန် ခံ ခြင်း၊ နှိပ် စက် ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း ကို အ နှစ် လေး ရာ ပတ် လုံး ခံ ရ ကြ လိမ့် မည် ကို အ မှန် သိ မှတ် လော့။ သူ တို့ ကို စေ ခိုင်း သော လူ မျိုး ကို လည်း ငါ စီ ရင် မည်။ ထို နောက် မှ၊ သူ တို့ သည် များ စွာ သော ဥစ္စာ နှင့် ထွက် ကြ လိမ့် မည်။ ဟု ဗျာ ဒိတ် ထား တော် မူ ၏။

^၈ဘု ရား သ ခင် သည် လည်း အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း နှင့် ဆိုင် သော ပ ဋိ ညာဉ် တ ရား (က ၁၇:၉-၁၄) တ ဖန် ဘု ရား သ ခင် က၊ သို့ ဖြစ် ၍ သင် နှင့် တ ကွ သင့် နောက် ၌ သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် အ စဉ် အ ဆက် တို့ သည်၊ ငါ ၏ ပ ဋိ ညာဉ် ကို စောင့် ရှောက် ရ ကြ မည်။ သင် နှင့် တ ကွ သင့် နောက် ၌ သင် ၏ အ မျိုး အ နွှယ် သည်၊ ငါ့ ရှေ့ မှာ စောင့် ရှောက် ရ သော ငါ ၏ ပ ဋိ ညာဉ် ဟူ မူ ကား၊ သင် တို့ တွင် သား ယောက်ျား တိုင်း အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ ကို ခံ ရ မည်။ အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ သည်၊ ငါ နှင့် သင် တို့ ပြု သော ပ ဋိ ညာဉ် ၏ လက္ခ ဏာ သက် သေ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သင် တို့ အ မျိုး အ စဉ် အ ဆက် တို့ ၌ သား ယောက်ျား တိုင်း၊ ကိုယ် အိမ် ၌ ဘွား သော သူ ဖြစ် စေ၊ ကိုယ် အ မျိုး မ ဟုတ်၊ တ ပါး အ မျိုး သား ၌ ငွေ နှင့် ဝယ် သော သူ ဖြစ် စေ၊ အ သက် ရှစ် ရက် မြောက် လျှင်၊ အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ ကို ခံ ရ မည်။ ကိုယ် အိမ် ၌ ဘွား သော သူ၊ ကိုယ် ငွေ နှင့် ဝယ် သော သူ သည်၊ အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ ကို ခံ ရ မည်။ ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် လည်း သင် တို့ ၏ အ သား ၌ ထာ ဝ ရ ပ ဋိ ညာဉ် ဖြစ် လိမ့် မည်။ အ ရေ ဖျား မ လှီး၊ အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ ကို မ ခံ သော သား ယောက်ျား ကို သူ ၏ အ မျိုး မှ ပယ် ရှင်း ရ ၏။ ထို သူ သည် ငါ့ ပ ဋိ ညာဉ် ကို ဖျက် လေ ပြီ ဟု၊ အာ ဗြ ဟံ အား မိန့် တော် မူ ၏။ ကို အာ ဗြ ဟံ အား ပေး တော် မူ ၏။ ထို သို့ ဣ ဇာက် ကို ဘွား မြင် ၍ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို ပေး လေ ၏။ (က ၂၁:၄) ဘု ရား သ ခင် မှာ ထား တော် မူ သည် အ တိုင်း၊ အာ ဗြ ဟံ သည် ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ ၌၊ သား ဣ ဇာက် ကို အ ရေ ဖျား လှီး မင်္ဂ လာ ပေး လေ ၏။ ဣ ဇာက် သား ယာ ကုပ်၊ ယာ ကုပ် သား များ ကား၊ အ မျိုး ၏ အ ဘ တ ကျိပ် နှစ် ပါး တည်း။ ^၉အ မျိုး ၏ အ ဘ တို့ သည် လည်း ငြူ စူ သော စိတ် ရှိ ၍၊ ယော သပ် ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ရောင်း လိုက် ကြ ၏။ (က ၃၇:၂၈) ထို အ ခါ၊ မိ ဒျန် အ မျိုး သား ကုန် သည် တို့ သည် ခ ရီး သွား ကြ စဉ် တွင်၊ အစ် ကို တို့ သည် ယော သပ် ကို တွင်း ထဲ က ဆွဲ တင် ပြီး လျှင်၊ ငွေ အ ကျပ် နှစ် ဆယ် အ ဘိုး နှင့် ဣ ရှ မေ လ လူ တို့ အား ရောင်း ၍၊ ထို သူ တို့ သည် ယော သပ် ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ဆောင် သွား ကြ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ ကို စောင့် မ တော် မူ လျက်၊ ^၁၀အ လုံး စုံ သော ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ထဲ မှ ကယ် နှုတ် ၍၊ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ကို အ စိုး ရ သော ဖါ ရော ဘု ရင် ထံ ၌ မျက် နှာ ပွင့် လန်း ခြင်း နှင့် ပ ညာ အ တတ် ကို ပေး တော် မူ သ ဖြင့်၊ ထို မင်း ကြီး သည် အဲ ဂုတ္တု နိုင် ငံ အုပ် အ ရာ၊ နန်း တော် အုပ် အ ရာ ၌ ယော သပ် ကို ခန့် ထား လေ ၏။ (က ၄၁:၄၅) ဖါ ရော မင်း သည် လည်း၊ ဇာ ဖ ဏာ သ ဖါ ဏ တည်း ဟူ သော ဘွဲ့ နာ မ နှင့် ယော သပ် ကို ချီး မြှောက် ၍ ဩ န မြို့ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ပေါ တိ ဖေ ရ ၏ သ မီး အာ သ နတ် နှင့် စုံ ဘက် စေ တော် မူ ၏။ ထို သို့ ယော သပ် သည် အဲ ဂုတ္တု နိုင် ငံ အုပ် အ ရာ နှင့် အ ထံ တော် က ထွက် လေ ၏။

^၁၁ခါ နာန် ပြည် နှင့် အဲ ဂုတ္တု ပြည် တ ရှောက် လုံး ၌ အ စာ ခေါင်း ပါး ခြင်း၊ ကြီး စွာ သော ဆင်း ရဲ ခြင်း ရှိ ၍ ငါ တို့ အ ဘ များ ၌ စား စ ရာ ကုန် သော အ ခါ၊ အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှာ ဆန် စ ပါး ရှိ သည် ဟု ယာ ကုပ် သည် ကြား လျှင်၊ ^၁၂ငါ တို့ အ ဘ များ ကို ပ ဌ မ အ ကြိမ် တွင် စေ လွှတ် လေ ၏။ ^၁၃ဒု တိ ယ အ ကြိမ် တွင် ယော သပ် သည် မိ မိ ညီ အစ် ကို တို့ အား မိ မိ အ ကြောင်း ကို ဘော် ပြ ၍၊ ဖါ ရော ဘု ရင် သည် ယော သပ် ၏ အ မျိုး ကို သိ တော် မူ ၏။ (က ၄၅:၁၆-၂၁) ယော သပ် အစ် ကို တို့ သည် ရောက် လာ ကြ ပြီ ဟု နန်း တော် ၌ သိ တင်း ကြား ၍၊ ဖါ ရော ဘု ရင် အ စ ရှိ သော ကျွန် တော် မျိုး တို့ သည် နှစ် သက် ကြ ၏။ ဖါ ရော ဘု ရင် သည် လည်း ယော သပ် ကို ခေါ် ၍၊ သင် ၏ အစ် ကို တို့ အား အ ဘယ် သို့ ပြော ရ မည် နည်း ဟူ မူ ကား၊ သင် တို့ သည် ဤ သို့ ပြု ကြ လော့။ မြည်း တို့ ကို ဝန် တင် ၍ ခါ နာန် ပြည် သို့ ပြန် သွား သ ဖြင့်၊ သင် တို့ အ ဘ နှင့် အိမ် သူ အိမ် သား တို့ ကို ယူ ၍ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ လာ ကြ လော့။ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၏ စည်း စိမ် ကို ငါ ပေး ၍၊ သင် တို့ သည် မြေ ဩ ဇာ ကို စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ အ မိန့် တော် ရှိ သည် ဖြစ် ၍ ဤ သို့ ပြု ကြ လော့။ သင် တို့ မိန်း မ များ၊ သူ ငယ် များ ဘို့၊ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ထဲ က လှည်း တို့ ကို ယူ ပြီး လျှင် အ ဘ ကို ဆောင် ၍ လာ ခဲ့ ကြ လော့။ သင် တို့ ဥစ္စာ များ ကို မ နှ မြော ကြ နှင့်။ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၏ စည်း စိမ် ရှိ သ မျှ သည် သင် တို့ ဥစ္စာ ဖြစ် ၏ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ သည် အ တိုင်း၊ ဣ သ ရေ လ ၏ သား တို့ သည် ပြု ၍၊ ယော သပ် သည် လှည်း တို့ ကို ၎င်း၊ လမ်း ခ ရီး ၌ စား စ ရိတ် များ ကို ၎င်း ပေး ၏။ ^၁၄ထို အ ခါ ယော သပ် သည် စေ လွှတ် ၍ မိ မိ အ ဘ ယာ ကုပ် နှင့် တ ကွ အ ရေ အ တွက် အား ဖြင့် ခု နစ် ကျိပ် ငါး ယောက် ကမ္ဘာ ဦး ၄၆:၂၆-၂၇ တွင် 'ယာ ကုပ် ချွေး မ များ ကို မ ဆို ဘဲ၊ ယာ ကုပ် မှ ဆင်း သက် ၍၊ သူ နှင့် အ တူ အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ သွား သော လူ ပေါင်း ကား၊ ခြောက် ဆယ် ခြောက် ယောက် တည်း။ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ ယော သပ် ရ နှင့် သော သား နှစ် ယောက် ရှိ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ရောက် သော ယာ ကုပ် ၏ အ မျိုး သား ပေါင်း ကား ခု နစ် ဆယ် တည်း' ဟု ဖော် ပြ ထား သော် လည်း၊ သ ‌‌တေ ဖန် က ခု နစ် ဆယ့် ငါး ယောက် ဟု ဆို ခြင်း မှာ၊ ဂ ရိ ဘာ သာ ပြန် ကျမ်း Septuagint ကို ကိုး ကား ခြင်း ဖြစ် သည်။ Septuagint တွင် မ နာ ရှေ ၏ သား တစ် ဦး နှင့် မြေး တစ် ဦး၊ ဧ ဖ ရိမ် ၏ သား နှစ် ဦး နှင့် မြေး တစ် ဦး၊ ပေါင်း ငါး ဦး ကို ထည့် သွင်း ရေ တွက် သ ဖြင့် စု စု ပေါင်း ခု နစ် ဆယ့် ငါး ဦး ဖြစ် လာ သည်။ သော မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း အ ပေါင်း တို့ ကို ခေါ် ပင့် လေ ၏။ ^၁၅ယာ ကုပ် သည် လည်း အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ သွား ၍ ကိုယ် တိုင် မှ စ သော ငါ တို့ အ ဘ များ သည် သေ လွန် ကြ ၏။ ^၁၆ထို သူ တို့ ကို လည်း ရှေ ခင် မြို့ သို့ ပို့ ဆောင် သ ဖြင့်၊ ရှေ ခင် ၏ အ ဘ ဖြစ် သော ဟာ မော် ၏ သား တို့ အား အ ဘိုး ငွေ ကို ပေး ၍ အာ ဗြ ဟံ ဝယ် ပြီ ဖြစ် သော သင်္ချိုင်း တွင်း (ယော ရှု ၂၄:၃၂) ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ ဆောင် ခဲ့ သော ယော သပ် ၏ အ ရိုး တို့ ကို၊ ရှေ ခင် ၏ အ ဘ ဟာ မော် ၏ သား တို့ တွင် ငွေ တ ပိဿာ နှင့် ယာ ကုပ် ဝယ် သော ရှေ ခင် မြို့ နယ် မြေ အ ကွက် ၌ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ထို မြေ အ ကွက် သည် ယော သပ် သား တို့ အ မွေ မြေ ဖြစ် သ တည်း။ ၌ ထား ကြ ၏။

^၁၇အာ ဗြ ဟံ အား ဘု ရား သ ခင် ဓိဋ္ဌာန် တော် မူ သော ဂ တိ တော် ၏ အ ချိန် ရောက် လု သော အ ခါ၊ ထို လူ မျိုး သည် အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ တိုး ပွါး ၍၊ ^၁၈ယော သပ် ကို မ သိ မ ကျွမ်း သော မင်း ကြီး တ ပါး ပေါ် လာ သည် တိုင် အောင် များ ပြား ကြ လေ ၏။ (ထွ ၁:၇-၈) ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် သား ကို ဘွား ၍ အ လွန် တိုး ပွါး များ ပြား သ ဖြင့်၊ အ လွန် အား ကြီး ၍ တ ပြည် လုံး ၌ နှံ့ ပြား ကြ လေ ၏။ ထို နောက် မှ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ ယော သပ် ကို မ သိ သော ရှင် ဘု ရင် သစ် ပေါ် လာ ၏။ ^၁၉ထို မင်း ကြီး သည် ငါ တို့ အ ဆွေ အ မျိုး ကို ပ ရိ ယာယ် ပြု သ ဖြင့်၊ သူ ငယ် များ ကို အ သက် မ ရှင် စေ ခြင်း ငှါ ပစ် ထား ရ မည် အ ကြောင်း ငါ တို့ အ ဘ များ ကို ညှဉ်း ဆဲ နှိပ် စက် လေ ၏။ (ထွ ၁:၉-၁၆) ထို ရှင် ဘု ရင် က လည်း၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ သည် ငါ တို့ ထက် သာ ၍ များ ကြ ၏၊ သာ ၍ အား ကြီး ကြ ၏။ လာ ကြ၊ သူ တို့ ကို လိမ္မာ စွာ ပြု ကြ စို့။ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ သည် များ ပြား ကြ လိမ့် မည်။ နောက် တ ခါ စစ် မှု ရောက် လျှင် ငါ တို့ ရန် သူ ဘက် သို့ ဝင် စား ၍ ငါ တို့ ကို တိုက် သ ဖြင့်၊ ပြည် တော် ထဲ က ထွက် သွား ကြ လိမ့် မည် ဟု မိ မိ လူ တို့ အား ဆို လေ ၏။ ထို ကြောင့် အဲ ဂုတ္တု မင်း တို့ သည်၊ ကျပ် တည်း စွာ နှိပ် စက် ညှဉ်း ဆဲ စေ ခြင်း ငှါ အ အုပ် အ ချုပ် ခန့် ထား ကြ ၏။ ဣ သ ရေ လ လူ တို့ သည်၊ ဘဏ္ဍာ တော် သို ထား ဘို့၊ ပိ သုံ မြို့ နှင့် ရာ မ သက် မြို့ ကို တည် ဆောက် ရ ကြ ၏။ သို့ သော် လည်း နှိပ် စက် ခြင်း ကို ခံ ရ သည် အ တိုင်း၊ တိုး ပွါး များ ပြား လျက် ရှိ ကြ ၏။ သူ တို့ ကြောင့် အဲ ဂုတ္တု လူ တို့ သည် စိတ် ညစ် ၍၊ အ လွန် ကြမ်း တမ်း စွာ ညှဉ်း ဆဲ ကြ ၏။ သ ရွတ် နှင့် အုတ် လုပ် သော အ မှု၊ လယ် လုပ် သော အ မှု အ မျိုး မျိုး ၌ ခဲ ယဉ်း စွာ စေ ခိုင်း ၍ အ လွန် ဆင်း ရဲ ပင် ပန်း စေ ကြ ၏။ စေ ခိုင်း လေ ရာ ရာ ၌ လည်း ခဲ ယဉ်း စွာ စေ ခိုင်း ကြ ၏။ ရှိ ဖ ရ နှင့် ပု အာ အ မည် ရှိ သော ဟေ ဗြဲ ဝမ်း ဆွဲ မ တို့ ကို၊ အဲ ဂုတ္တု ရှင် ဘု ရင် က၊ သင် တို့ သည် ဟေ ဗြဲ မိန်း မ တို့ အား ဝမ်း ဆွဲ လုပ် ၍ မွေး ရာ အ ရပ် ၌ စောင့် နေ သော အ ခါ၊ ယောက်ျား ဖြစ် လျှင် သေ စေ၊ မိန်း မ ဖြစ် လျှင် အ သက် ရှင် စေ ဟု အ မိန့် တော် ရှိ ၏။ ^၂၀ထို အ ခါ အ လွန် အ ဆင်း လှ သော မော ရှေ ကို ဘွား မြင် လျှင်၊ သုံး လ ပတ် လုံး အ ဘ အိမ် တွင် ကျွေး မွေး ကြ ၏။ (ထွ ၂:၁-၂) ထို ကာ လ ၌ လေ ဝိ အ မျိုး သား တ ယောက် သည်၊ လေ ဝိ အ မျိုး သ မီး နှင့် အိမ် ထောင် ဘက် ပြု ၍၊ မိန်း မ သည် ပ ဋိ သန္ဓေ ယူ သ ဖြင့် သား ယောက်ျား ကို ဘွား မြင် လေ ၏။ ထို သား သည် အ ဆင်း လှ ကြောင်း ကို အ မိ မြင် လျှင်၊ သုံး လ ပတ် လုံး ဖွက် ထား လေ ၏။ ^၂၁နောက် မှ ပစ် ထား သည် ရှိ သော်၊ (ထွ ၂:၃) နောက် တ ဖန် ဖွက် ၍ မ ထား နိုင် သော အ ခါ၊ ဂ မာ ကိုင်း ပင် ဖြင့် ရက် သော ပု ခက် ကို ယူ ၍ ရေ ညှိ နှင့် သစ် စေး ဖြင့် လူး ပြီး လျှင်၊ ပု ခက် ထဲ တွင် သူ ငယ် ကို ထည့် ၍ မြစ် ကမ်း နား ကိုင်း တော ၌ ထား လေ ၏။ ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် သည် ကောက် ယူ ၍ မိ မိ သား အ ရာ ၌ မွေး စား လေ ၏။ (ထွ ၂:၅-၁၀) ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် သည် ရေ ချိုး ခြင်း ငှါ ဆင်း လာ ၍ ကျွန် မ တို့ နှင့် မြစ် ကမ်း နား ၌ လှည့် လည် စဉ်၊ ကိုင်း တော ၌ ပု ခက် ကို မြင် ၍ ဆောင် ယူ စေ ခြင်း ငှါ ကျွန် မ တ ယောက် ကို စေ လွှတ် လေ ၏။ ပု ခက် ဖုံး ကို ဖွင့် သော အ ခါ၊ ငို လျက် နေ သော သူ ငယ် ကို မြင် ၍၊ သ နား သော စိတ် ရှိ လျှင်၊ ဤ သူ ငယ် သည် ဟေ ဗြဲ အ မျိုး ဖြစ် လိမ့် မည် ဟု ဆို ပြီး သော်၊ သူ ငယ် ၏ အစ် မ က၊ ကိုယ် တော် အ တွက် သူ ငယ် ကို ထိန်း ရ သော ဟေ ဗြဲ အ ထိန်း ကို ကျွန် မ သွား ၍ ခေါ် ရ ပါ မည် လော ဟု ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် အား မေး လျှောက် ၍၊ မင်း သ မီး က သွား လော့ ဟု အ ခွင့် ပေး လျှင် မိန်း မ ငယ် သွား ၍ သူ ငယ် ၏ အ မိ ကို ခေါ် လေ ၏။ ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် က၊ ဤ သူ ငယ် ကို ယူ သွား ၍ ငါ့ ဘို့ ထိန်း လော့။ အ ခ ကို ငါ ပေး မည် ဟု မှာ ထား သည် အ တိုင်း၊ ထို မိန်း မ သည် သူ ငယ် ကို ယူ သွား ၍ ထိန်း လေ ၏။ သူ ငယ် ကြီး ပွါး သော အ ခါ၊ ဖါ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် ထံ သို့ ပို့ ဆောင် ၍ မင်း သ မီး သည် သား အ ရာ ၌ ခန့် ထား လျက်၊ မော ရှေ အ မည် ဖြင့် မှည့် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ရေ ထဲ က ငါ နှုတ် ယူ သည် ဟု ဆို သ တည်း။ ^၂၂မော ရှေ သည် လည်း အဲ ဂုတ္တု အ တတ် ပ ညာ အ လုံး စုံ တို့ ကို သင် ၍၊ နှုတ် သတ္တိ၊ လက် သတ္တိ ရှိ ၏။

^၂၃အ သက် လေး ဆယ် စေ့ သော အ ခါ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား ဖြစ် သော မိ မိ ညီ အစ် ကို တို့ ကို အ ကြည့် အ ရှု သွား မည် ဟု အ ကြံ ရှိ ၏။ ^၂၄အ မျိုး သား ချင်း တ ယောက် သည် ညှဉ်း ဆဲ ခံ ရ သည် ကို မြင် လျှင် သူ့ ဘက် က နေ ၍ အဲ ဂုတ္တု လူ ကို ကွပ် မျက် သ ဖြင့်၊ (ထွ ၂:၁၁-၁၂) မော ရှေ သည် ကြီး သော အ ခါ၊ မိ မိ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ၍ သူ တို့ အ မှု ထမ်း ရ သော အ ခြင်း အ ရာ တို့ ကို ကြည့် ရှု လေ ၏။ မိ မိ အ မျိုး သား ဟေ ဗြဲ လူ တ ယောက် ကို၊ အဲ ဂုတ္တု လူ ရိုက် သည် ကို မြင် လျှင် ပတ် လည် ကြည့် ရှု ၍ အ ဘယ် သူ မျှ မ ရှိ သည် ကို သိ သော အ ခါ၊ အဲ ဂုတ္တု လူ ကို သတ် ၍ သဲ ထဲ ၌ မြှုပ် ထား လေ ၏။ ထို ညှဉ်း ဆဲ ခံ ရ သော သူ အား အ နိုင် ပေး လေ ၏။ ^၂၅ဘု ရား သ ခင် သည် ဤ သူ လက် ဖြင့် ငါ တို့ ကို ကယ် နှုတ် တော် မူ မည် အ ရာ ကို ညီ အစ် ကို တို့ သည် နား လည် လိမ့် မည် ဟု ထင် မှတ် သော် လည်း၊ ထို သူ တို့ သည် နား မ လည် ဘဲ နေ ကြ ၏။ ^၂၆နက် ဖြန် နေ့ ၌ အ ချင်း ချင်း ခိုက် ရန် ပြု ကြ သော သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ သွား ၍၊ အ ချင်း လူ တို့၊ ညီ အစ် ကို ချင်း ဖြစ် လျက် နှင့် အ ဘယ် ကြောင့် တ ယောက် ကို တ ယောက် ညှဉ်း ဆဲ ကြ သ နည်း ဟု ဆို ၍ ရန် ငြိမ်း ရာ သို့ သွေး ဆောင် သည် ရှိ သော်၊ ^၂၇အိမ် နီး ချင်း ကို ညှဉ်း ဆဲ သော သူ က၊ အ ဘယ် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ အ ပေါ် မှာ အ ကဲ အ မှူး တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း။ ^၂၈မ နေ့ က အဲ ဂုတ္တု လူ ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် လို သ လော (ထွ ၂:၁၄) ထို သူ က၊ အ ဘယ် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ အ ပေါ် မှာ အ ကဲ အ မှူး တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း။ အဲ ဂုတ္တု လူ ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် လို သ လော ဟု ပြန် ဆို ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် မိ မိ ပြု သော အ မှု ထင် ရှား ပြီ ဟု သိ ၍ ကြောက် လေ ၏။ ဟု ဆို လျက် မော ရှေ ကို ပယ် ၏။ ^၂၉ထို စ ကား ကို ကြား လျှင်၊ မော ရှေ သည် ပြေး ၍ မိ ဒျန် ပြည် ၌ ဧည့် သည် ဖြစ် လျက် နေ သည် တွင် သား နှစ် ယောက် ကို မြင် လေ ၏။ (ထွ ၂:၁၅) မော ရှေ သည် ဖါ ရော ဘု ရင် ထံ မှ ထွက် ပြေး ၍၊ မိ ဒျန် ပြည် သို့ ရောက် လျှင်၊ ရေ တွင်း နား မှာ ထိုင် ၍ နား နေ လေ ၏။

(ထွ ၂:၂၁-၂၂) မော ရှေ သည် ထို သူ ထံ မှာ နေ ၍ ပျော် မွေ့ သ ဖြင့်၊ သ မီး ဇိ ပေါ ရ ကို မော ရှေ အား ထိမ်း မြား ပေး စား လေ ၏။ ထို မိန်း မ ဘွား သော သား ကို ဂေ ရ ရှုံ အ မည် ဖြင့် မှည့် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ငါ သည် တ ကျွန်း တ နိုင် ငံ ၌ ဧည့် သည် အာ ဂန္တု ဖြစ် ရ ပြီ ဟု ဆို သ တည်း။

^၃၀အ နှစ် လေး ဆယ် လွန် သော အ ခါ၊ သိ နာ တောင် ခြေ ရင်း တော တွင်၊ မီး လောင် သော ချုံ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် ထင် ရှား ၏။ (ထွ ၃:၁-၃) မော ရှေ သည်၊ မိ မိ ယောက္ခ မ မိ ဒျန် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ယေ သ ရော ၏ သိုး ဆိတ် များ ကို ထိန်း စဉ်၊ တော နောက် ဘက် သို့ ဆောင် သွား ၍၊ ဟော ရပ် အ မည် ရှိ သော ဘု ရား သ ခင် ၏ တောင် သို့ ရောက် လေ ၏။ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် သည် ချုံ ထဲ က ထွက် သော မီး လျှံ ၌ ထင် ရှား ၏။ မော ရှေ သည် ကြည့် သော အ ခါ၊ မီး လောင် ၍ ချုံ မ ကျွမ်း ဘဲ ရှိ သည် ကို မြင် လျှင်၊ အ ဘယ် ကြောင့် ချုံ မ ကျွမ်း ဘဲ ရှိ သ နည်း။ ဤ ထူး ဆန်း သော ရူ ပါ ရုံ ကို ငါ သွား ၍ ကြည့် ရှု မည် ဟု ဆို ၏။ ^၃၁ထို ရူ ပါ ရုံ ကို မြင် သော အ ခါ မော ရှေ သည် အံ့ ဩ ၍ စေ့ စေ့ ကြည့် ရှု ခြင်း ငှါ အ နား သို့ ချဉ်း ကပ် လျှင်၊ ^၃၂ငါ ကား သင့် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် အ သံ ထွက် တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် တုန် လှုပ် လျက် စေ့ စေ့ မ ကြည့် ဝံ့။ (ထွ ၃:၆) ငါ သည် သင့် အ ဘ ၏ ဘု ရား၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား ဖြစ် သည် ဟူ ၍ ၎င်း မိန့် တော် မူ ၏။ မော ရှေ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ ကြည့် ဝံ့၊ မိ မိ မျက် နှာ ကို ဖုံး လျက် နေ ၏။

(ထွ ၃:၁၅) တ ဖန် ဘု ရား သ ခင် က၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ ဘု ရား သ ခင်၊ အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇာက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား တည်း ဟူ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ ငါ့ ကို သင် တို့ ရှိ ရာ သို့ စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ ဟု ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ပြော ရ မည်။ ထို အ မည် သည် အ စဉ် ငါ့ အ မည် ဖြစ် ၏။ လူ မျိုး အ စဉ် အ ဆက် မ ပြတ် ငါ့ ဘွဲ့ နာ မ ဖြစ် ၏။ ^၃၃ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ သင် ၏ ခြေ နင်း ကို ချွတ် လော့။ သင် နင်း သော အ ရပ် ကား သန့် ရှင်း သော မြေ ဖြစ် ၏။ (ထွ ၃:၅) ဘု ရား သ ခင် က လည်း၊ မ ချဉ်း နှင့်။ သင် ၏ ခြေ နင်း ကို ချွတ် လော့။ သင် နင်း သော အ ရပ် ကား သန့် ရှင်း‌ သော မြေ ဖြစ် သည် ဟူ ၍ ၎င်း၊ ^၃၄အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ ရှိ သော ငါ ၏ လူ တို့ သည် ခံ ရ သော ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း ကို ငါ စေ့ စေ့ မြင် ခဲ့ ပြီ။ သူ တို့ ညည်း တွား မြည် တမ်း သော အ သံ ကို လည်း ငါ ကြား ခဲ့ ပြီ။ သူ တို့ ကို ကယ် နှုတ် ခြင်း ငှါ ငါ ဆင်း လာ ပြီ။ ယ ခု သွား လော့။ သင့် ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ငါ စေ လွှတ် မည် (ထွ ၃:၇-၈) ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း၊ အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ ရှိ သော ငါ ၏ လူ တို့ ခံ ရ သော ညှဉ်း ဆဲ ခြင်း ကို ငါ စေ့ စေ့ မြင် ခဲ့ ပြီ။ သူ တို့ ကို စေ ခိုင်း‌ သော သ ခင် တို့ ကြောင့် သူ တို့ မြည် တမ်း သော အ သံ ကို လည်း ငါ ကြား ခဲ့ ပြီ။ သူ တို့ နာ ကြည်း ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကို ငါ သိ ၏။ သူ တို့ ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည်၊ အဲ ဂုတ္တု လူ တို့ လက် မှ ကယ် နှုတ် ၍၊ ခါ န နိ လူ၊ ဟိတ္တိ လူ၊ အာ မော ရိ လူ၊ ဖေ ရ ဇိ လူ၊ ဟိ ဝိ လူ၊ ယေ ဗု သိ လူ တို့ နေ ရာ၊ နို့ နှင့် ပျား ရည် စီး တတ် သော ပြည် သို့ ပို့ ဆောင် ခြင်း ငှါ ငါ ဆင်း လာ ပြီ။

(ထွ ၃:၁၀) ထို ကြောင့် ယ ခု သွား လော့။ သင် သည် ငါ ၏ လူ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ နှုတ် ဆောင် မည် အ ကြောင်း၊ သင့် ကို ဖါ ရော ဘု ရင် ထံ သို့ ငါ စေ လွှတ် မည် ဟု မိန့် တော် မူ ၏ ဟု ဗျာ ဒိတ် တော် ရှိ ၏။

^၃၅အ ဘယ် သူ သည် သင့် ကို အ ကဲ အ မှူး တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း (ထွ ၂:၁၄) ထို သူ က၊ အ ဘယ် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ အ ပေါ် မှာ အ ကဲ အ မှူး တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း။ အဲ ဂုတ္တု လူ ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် လို သ လော ဟု ပြန် ဆို ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် မိ မိ ပြု သော အ မှု ထင် ရှား ပြီ ဟု သိ ၍ ကြောက် လေ ၏။ ဟူ ၍ အ ငြင်း အ ပယ် ခံ ရ သော ထို မော ရှေ ကို၊ အ ကဲ အ မှူး၊ ကယ် လွှတ် သော သူ ဖြစ် စေ ခြင်း ငှါ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် ချုံ ၌ ထင် ရှား သော ကောင်း ကင် တ မန် အား ဖြင့် စေ ခန့် တော် မူ ၏။ ^၃၆ထို သူ သည် ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ကို နှုတ် ဆောင် ၍ အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး အဲ ဂုတ္တု ပြည် ၌ ၎င်း၊ ဧ ဒုံ ပင် လယ် ၌ ၎င်း၊ တော ၌ ၎င်း၊ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ၊ အံ့ ဘွယ် သော အ မှု တို့ ကို ပြု လေ ၏။

^၃၇သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သင် တို့ အ မျိုး သား ချင်း တို့ အ ထဲ ၌ ငါ နှင့် တူ သော ပ ရော ဖက် တ ပါး ကို သင် တို့ အ ဘို့ ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ မည်။ ထို ပ ရော ဖက် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ရ ကြ မည် (တ ရား ၁၈:၁၅) သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်၊ သင် ၏ အ မျိုး သား ချင်း တို့ အ ထဲ ၌ ငါ နှင့် တူ သော ပ ရော ဖက် တ ပါး ကို သင့် အ ဘို့ ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ မည်။ ထို ပ ရော ဖက် ၏ စ ကား ကို နား ထောင် ရ မည်။

(တ ရား ၁၈:၁၇-၁၉) ထာ ဝ ရ ဘု ရား က၊ သူ တို့ စ ကား သည် လျောက် ပတ် ပေ ၏။ သူ တို့ အ မျိုး သား ချင်း တို့ အ ထဲ ၌ သင် နှင့် တူ သော ပ ရော ဖက် တ ပါး ကို သူ တို့ အ ဘို့ ငါ ပေါ် ထွန်း စေ ၍၊ ထို ပ ရော ဖက် နှုတ် ၌ ငါ့ စ ကား ကို ငါ အပ် သ ဖြင့် ငါ မှာ ထား သ မျှ တို့ ကို သူ တို့ အား ဆင့် ဆို ရ လိမ့် မည်။ ထို ပ ရော ဖက် သည် ငါ့ အ ခွင့် နှင့် ဟော ပြော သော ငါ့ စ ကား တို့ ကို အ ကြင် သူ သည် နား မ ထောင် ဘဲ နေ အံ့၊ ထို သူ ကို ငါ စစ် ကြော မည်။ ဟု ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ အား ပြော ဆို သော သူ ကား အ ခြား သူ မ ဟုတ်၊ ထို မော ရှေ ပင် ဖြစ် သ တည်း။ ^၃၈ထို သူ သည် တော တွင် ရှိ သော အ စည်း အ ဝေး ၌ ၎င်း၊ သိ နာ တောင် ပေါ် မှာ သူ့ ကို နှုတ် ဆက် သော ကောင်း ကင် တ မန် နှင့် ၎င်း၊ ငါ တို့ အ ဘ များ နှင့် ၎င်း ရှိ ၏။ ထို သူ သည် ငါ တို့ အား အပ် ပေး ခြင်း ငှါ အ သက် ရှင် စေ သော ဗျာ ဒိတ် တော် ကို ခံ လေ ၏။ ^၃၉ထို သူ ၏ စ ကား ကို ငါ တို့ အ ဘ များ သည် နား မ ထောင် လို ဘဲ လျက် ပယ် ၍၊ ^၄၀ငါ တို့ ရှေ့ မှာ သွား ရ သော ဘု ရား တို့ ကို ငါ တို့ အ ဘို့ လုပ် ပါ။ ငါ တို့ ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ နှုတ် ဆောင် ခဲ့ သော ထို မော ရှေ ၌ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် သည် ကို ငါ တို့ မ သိ (ထွ ၃၂:၁) မော ရှေ သည် တောင် ပေါ် မှာ ကြာ မြင့် စွာ ရှိ နေ ကြောင်း ကို လူ များ တို့ သည် သိ မြင် သော အ ခါ၊ အာ ရုန် ထံ သို့ စည်း ဝေး ကြ ၍၊ ထ ပါ။ ငါ တို့ ရှေ့ မှာ သွား ရ သော ဘု ရား တို့ ကို ငါ တို့ အ ဘို့ လုပ် ပါ။ ငါ တို့ ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ နှုတ် ဆောင် သော ထို မော ရှေ ၌ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် သည် ကို ငါ တို့ မ သိ ပါ ဟု ပြော ဆို ကြ ၏။

(ထွ ၃၂:၂၃) သူ တို့ က လည်း၊ ငါ တို့ ရှေ့ မှာ သွား ရ သော ဘု ရား တို့ ကို ငါ တို့ အ ဘို့ လုပ် ပါ။ ငါ တို့ ကို အဲ ဂုတ္တု ပြည် မှ နှုတ် ဆောင် ခဲ့ သော သူ၊ ထို မော ရှေ ၌ အ ဘယ် သို့ ဖြစ် သည် ကို ငါ တို့ မ သိ ပါ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား ပြော ဆို ကြ လျှင်၊ ဟု အဲ ဂုတ္တု ပြည် သို့ ပြန် ချင် သော စိတ် နှင့် အာ ရုန် ကို ပြော ဆို ကြ ၏။ ^၄၁ထို နေ့ ရက် ကာ လ ၌ နွား သ ငယ် ကို လုပ် ၍ ထို ရုပ် တု အား ယဇ် ပူ ဇော် သ ဖြင့် မိ မိ တို့ လက် နှင့် လုပ် သော အ ရာ ၌ ပင် ပျော် မွေ့ ကြ ၏။ ^၄၂အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း ၌ လာ သည် ကား၊ အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၊ သင် တို့ သည် စီ ရင် သော တိ ရစ္ဆာန် နှင့် ယဇ် များ ကို တော ၌ အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ငါ့ အား ပူ ဇော် ကြ သ လော။ ^၄၃သင် တို့ သည် မော လုပ် ၏ တဲ နှင့် သင် တို့ ဘု ရား ရင် ဖန် ၏ ကြယ် တည်း ဟူ သော ကိုး ကွယ် ဘို့ ရာ မိ မိ တို့ လုပ် သော ပုံ တို့ ကို ဆောင် ရွက် ကြ ပြီ တ ကား။ ထို ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ကို ဗာ ဗု လုန် မြို့ တ ဘက် သို့ ဆောင် သွား မည် (အာ ၅:၂၅-၂၇) အို ဣ သ ရေ လ အ မျိုး၊ သင် တို့ သည် ယဇ် နှင့် ပူ ဇော် သက္ကာ များ ကို တော ၌ အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ငါ့ အား ပူ ဇော် ကြ သ လော။ သင် တို့ ဘု ရား မော လုပ် ၏ တဲ နှင့် သင် တို့ ဘု ရား ခိ အုန် ၏ ကြယ် တည်း ဟူ သော ကိုယ် အ ဘို့ လုပ် သော ပုံ တို့ ကို ဆောင် ရွက် ကြ ပြီ တ ကား။ ထို ကြောင့်၊ သင် တို့ ကို ဒ မာ သက် မြို့ တ ဘက် သို့ သိမ်း သွား စေ ခြင်း ငှါ ငါ စီ ရင် မည် ဟု၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ဘု ရား သ ခင် ဟူ ၍ ဘွဲ့ နာ မ ရှိ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ဟု ကျမ်း လာ ရှိ သည် နှင့် အ ညီ၊ ဘု ရား သ ခင် သည် မျက် နှာ တော် ကို လွှဲ ၍၊ ကောင်း ကင် တန် ဆာ များ တို့ အား ဝတ် ပြု စေ ခြင်း ငှါ ထို သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် ထား တော် မူ ၏။

^၄၄မော ရှေ မြင် ရ သော ပုံ နှင့် အ ညီ၊ သက် သေ ခံ တော် မူ ချက် ဌာ ပ နာ ရာ တဲ တော် ကို လုပ် ရ မည် အ ကြောင်း အ မိန့် တော် ရှိ သော သူ မှာ ထား တော် မူ သည် အ တိုင်း၊ ထို တဲ တော် သည် တော တွင် ငါ တို့ အ ဘ များ ၌ ရှိ ၏။ ^၄၅နောက် ကျ သော ငါ တို့ အ ဘ များ သည် ထို တဲ တော် ကို တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ပိုင် သော မြေ ထဲ သို့ ယော ရှု နှင့် အ တူ ဆောင် သွင်း ကြ ၏။ (ယော ရှု ၁၈:၁) ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ပ ရိ သတ် အ ပေါင်း တို့ သည်၊ ရှိ လော မြို့ မှာ စည်း ဝေး ၍ ပ ရိ သတ် စည်း ဝေး ရာ တဲ တော် ကို တည် ထောင် ကြ ၏။ သူ တို့ ရှေ့ မှာ တ ပြည် လုံး နှိမ့် ချ လျက် ရှိ ၏။ ထို တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် သည် ဒါ ဝိဒ် မင်း လက် ထက် တိုင် အောင် ငါ တို့ အ ဘ များ ထံ မှ နှင် ထုတ် တော် မူ ၏။ ^၄၆ထို ဒါ ဝိဒ် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ခံ ရ ၍၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား သ ခင် ကျိန်း ဝပ် တော် မူ ဘို့ ရာ အ ရပ် ကို တွေ့ ခြင်း ငှါ တောင့် တ ၏။

^၄၇ရှော လ မုန် သည် လည်း ဗိ မာန် တော် ကို တည် ဆောက် ရ ၏။ ^{၄၈‑၅၀}သို့ သော် လည်း ကောင်း ကင် ဘုံ သည် ငါ့ ပလ္လင် ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး သည် ငါ့ ခြေ တင် ရာ ခုံ ဖြစ် ၏။ အ ဘယ် သို့ သော ဗိ မာန် ကို ငါ့ အ ဘို့ တည် ဆောက် ကြ မည် နည်း။ အ ဘယ် အ ရပ် သည် ငါ့ ကျိန်း ဝပ် ရာ အ ရပ် ဖြစ် မည် နည်း။ ငါ့ လက် သည် ဤ အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ဖန် ဆင်း သည် မ ဟုတ် လော (ဟေ ရှာ ၆၆:၁-၂) ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ကောင်း ကင် ဘုံ သည် င့ါ ပလ္လင် ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး သည် ငါ့ ခြေ တင် ရာ ခုံ ဖြစ် ၏။ အ ဘယ် သို့ သော ဗိ မာန် ကို ငါ့ အ ဘို့ တည် ‌ဆောက် ကြ မည် နည်း။ အ ဘယ် အ ရပ် သည် ငါ ကျိန်း ဝပ် ရာ အ ရပ် ဖြစ် မည် နည်း။ ဤ အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ သည် ငါ ကိုယ် တိုင် ဖန် ဆင်း သော ကြောင့် ဖြစ် ကြ ၏။ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် အ ချက် ကို ပ ရော ဖက် ပြန် ကြား သည် နှင့် အ ညီ၊ အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သည် လူ တို့ လက် ဖြင့် လုပ် သော ဗိ မာန် ၌ ကျိန်း ဝပ် တော် မူ သည် မ ဟုတ်။

^၅၁လည် ပင်း ခိုင် မာ ၍ နှ လုံး ဖြင့် ၎င်း၊ နား ဖြင့် ၎င်း အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ကို မ ခံ သော လူ တို့၊ သင် တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို အ စဉ် မ ပြတ် ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု လေ့ ရှိ ကြ ၏။ သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ အ လေ့ နှင့် သင် တို့ အ လေ့ တူ ၏။ ^၅၂သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ သည် အ ဘယ် ပ ရော ဖက် ကို မျှ မ ညှဉ်း ဆဲ ဘဲ နေ သ နည်း။ ဖြောင့် မတ် သော သူ ကြွ လာ တော် မူ မည် အ ကြောင်း အ ရာ ကို ဟော ပြော ပြ ညွှန် သော သူ တို့ ကို ကွပ် မျက် ကြ ၏။ ထို ဖြောင့် မတ် သော သူ ကို ပင် ယ ခု လည်း သင် တို့ သည် အပ် နှံ ၍ အ သေ သတ် ကြ ပြီ။ ^၅၃သင် တို့ သည် ကောင်း ကင် တ မန် များ ခင်း ကျင်း သော အား ဖြင့် ပ ညတ် တ ရား တော် ကို ခံ ရ သော် လည်း မ စောင့် မ ရှောက် ကြ ဟု သ တေ ဖန် မြွက် ဆို ၏။

^၅၄ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် နှ လုံး ကွဲ ပြတ် မ တတ် ဖြစ် ၍၊ သ တေ ဖန် ၌ အံ သွား ခဲ ကြိတ် ခြင်း ကို ပြု ကြ လေ ၏။ ^၅၅သူ သည် လည်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် သ ဖြင့်၊ ကောင်း ကင် သို့ စေ့ စေ့ ကြည့် မျှော် ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို ၎င်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ လက်ျာ တော် ဘက် ၌ ယေ ရှု ရပ် နေ သည် ကို ၎င်း မြင် လျှင်၊ ^၅၆ကြည့် ပါ။ ကောင်း ကင် ဖွင့် လှစ် သည် ကို ၎င်း၊ လူ သား သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လက်ျာ တော် ဘက် ၌ ရပ် နေ သည် ကို ၎င်း ငါ မြင် သည် ဟု ဆို ၏။

^၅၇ထို သူ တို့ သည် ပြင်း စွာ သော အ သံ နှင့် ဟစ် ကြော် ၍ နား ကို ပိတ် ဆို့ လျက် သူ့ ဆီ သို့ ညီ ညွတ် စွာ တ ဟုန် တည်း ပြေး ၍၊ ^၅၈မြို့ ပြင် သို့ နှင် ထုတ် ပြီး မှ ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ကြ ၏။ သက် သေ ခံ တို့ သည် လည်း မိ မိ တို့ အ ဝတ် ကို ရှော လု အ မည် ရှိ သော လု လင် ၏ ခြေ ရင်း ၌ ထား ကြ ၏။ ^၅၉ကျောက် ခဲ နှင့် ပစ် ကြ စဉ် သ တေ ဖန် သည် ပ ဌ နာ ပြု လျက်၊ သ ခင် ယေ ရှု၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို သိမ်း ယူ တော် မူ ပါ ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၆၀ဒူး ထောက် လျက်၊ သ ခင်၊ ဤ သူ တို့ ပြု သော ဒု စ ရိုက် အ ပြစ် ကို မှတ် တော် မ မူ ပါ နှင့် ဟု ကြီး သော အ သံ နှင့် ကြွေး ကြော် ပြီး မှ ကျိန်း စက် လေ ၏။ သူ့ ကို ကွပ် မျက် သော အ မှု ကို ရှော လု သည် လည်း ဝန် ခံ လျက် ရှိ ၏။

¹ Then said the high priest, Are these things so? ²And he said, Men, brethren, and fathers, hearken; The God of glory appeared unto our father Abraham, when he was in Mesopotamia, before he dwelt in Charran, ³And said unto him, Get thee out of thy country, and from thy kindred, and come into the land which I shall shew thee. ⁴Then came he out of the land of the Chaldaeans, and dwelt in Charran: and from thence, when his father was dead, he removed him into this land, wherein ye now dwell.

⁵And he gave him none inheritance in it, no, not so much as to set his foot on: yet he promised that he would give it to him for a possession, and to his seed after him, when as yet he had no child. ⁶And God spake on this wise, That his seed should sojourn in a strange land; and that they should bring them into bondage, and entreat them evil four hundred years. ⁷And the nation to whom they shall be in bondage will I judge, said God: and after that shall they come forth, and serve me in this place.

⁸And he gave him the covenant of circumcision: and so Abraham begat Isaac, and circumcised him the eighth day; and Isaac begat Jacob; and Jacob begat the twelve patriarchs. ⁹And the patriarchs, moved with envy, sold Joseph into Egypt: but God was with him, ¹⁰And delivered him out of all his afflictions, and gave him favour and wisdom in the sight of Pharaoh king of Egypt; and he made him governor over Egypt and all his house.

¹¹Now there came a dearth over all the land of Egypt and Chanaan, and great affliction: and our fathers found no sustenance. ¹²But when Jacob heard that there was corn in Egypt, he sent out our fathers first. ¹³And at the second time Joseph was made known to his brethren; and Joseph’s kindred was made known unto Pharaoh. ¹⁴Then sent Joseph, and called his father Jacob to him, and all his kindred, threescore and fifteen souls. ¹⁵So Jacob went down into Egypt, and died, he, and our fathers, ¹⁶And were carried over into Sychem, and laid in the sepulchre that Abraham bought for a sum of money of the sons of Emmor the father of Sychem.

¹⁷But when the time of the promise drew nigh, which God had sworn to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt, ¹⁸Till another king arose, which knew not Joseph. ¹⁹The same dealt subtilly with our kindred, and evil entreated our fathers, so that they cast out their young children, to the end they might not live. ²⁰In which time Moses was born, and was exceeding fair, and nourished up in his father’s house three months: ²¹And when he was cast out, Pharaoh’s daughter took him up, and nourished him for her own son. ²²And Moses was learned in all the wisdom of the Egyptians, and was mighty in words and in deeds.

²³And when he was full forty years old, it came into his heart to visit his brethren the children of Israel. ²⁴And seeing one of them suffer wrong, he defended him, and avenged him that was oppressed, and smote the Egyptian: ²⁵For he supposed his brethren would have understood how that God by his hand would deliver them: but they understood not. ²⁶And the next day he shewed himself unto them as they strove, and would have set them at one again, saying, Sirs, ye are brethren; why do ye wrong one to another? ²⁷But he that did his neighbour wrong thrust him away, saying, Who made thee a ruler and a judge over us? ²⁸Wilt thou kill me, as thou diddest the Egyptian yesterday? ²⁹Then fled Moses at this saying, and was a stranger in the land of Madian, where he begat two sons.

³⁰And when forty years were expired, there appeared to him in the wilderness of mount Sina an angel of the Lord in a flame of fire in a bush. ³¹When Moses saw it, he wondered at the sight: and as he drew near to behold it, the voice of the Lord came unto him, ³²Saying, I am the God of thy fathers, the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob. Then Moses trembled, and durst not behold. ³³Then said the Lord to him, Put off thy shoes from thy feet: for the place where thou standest is holy ground. ³⁴I have seen, I have seen the affliction of my people which is in Egypt, and I have heard their groaning, and am come down to deliver them. And now come, I will send thee into Egypt.

³⁵This Moses whom they refused, saying, Who made thee a ruler and a judge? the same did God send to be a ruler and a deliverer by the hand of the angel which appeared to him in the bush. ³⁶He brought them out, after that he had shewed wonders and signs in the land of Egypt, and in the Red sea, and in the wilderness forty years.

³⁷This is that Moses, which said unto the children of Israel, A prophet shall the Lord your God raise up unto you of your brethren, like unto me; him shall ye hear. ³⁸This is he, that was in the church in the wilderness with the angel which spake to him in the mount Sina, and with our fathers: who received the lively oracles to give unto us: ³⁹To whom our fathers would not obey, but thrust him from them, and in their hearts turned back again into Egypt, ⁴⁰Saying unto Aaron, Make us gods to go before us: for as for this Moses, which brought us out of the land of Egypt, we wot not what is become of him. ⁴¹And they made a calf in those days, and offered sacrifice unto the idol, and rejoiced in the works of their own hands. ⁴²Then God turned, and gave them up to worship the host of heaven; as it is written in the book of the prophets, O ye house of Israel, have ye offered to me slain beasts and sacrifices by the space of forty years in the wilderness? ⁴³Yea, ye took up the tabernacle of Moloch, and the star of your god Remphan, figures which ye made to worship them: and I will carry you away beyond Babylon.

⁴⁴Our fathers had the tabernacle of witness in the wilderness, as he had appointed, speaking unto Moses, that he should make it according to the fashion that he had seen. ⁴⁵Which also our fathers that came after brought in with Jesus into the possession of the Gentiles, whom God drave out before the face of our fathers, unto the days of David; ⁴⁶Who found favour before God, and desired to find a tabernacle for the God of Jacob.

⁴⁷But Solomon built him an house. ⁴⁸Howbeit the most High dwelleth not in temples made with hands; as saith the prophet, ⁴⁹Heaven is my throne, and earth is my footstool: what house will ye build me? saith the Lord: or what is the place of my rest? ⁵⁰Hath not my hand made all these things?

⁵¹Ye stiffnecked and uncircumcised in heart and ears, ye do always resist the Holy Ghost: as your fathers did, so do ye. ⁵²Which of the prophets have not your fathers persecuted? and they have slain them which shewed before of the coming of the Just One; of whom ye have been now the betrayers and murderers: ⁵³Who have received the law by the disposition of angels, and have not kept it.

⁵⁴When they heard these things, they were cut to the heart, and they gnashed on him with their teeth. ⁵⁵But he, being full of the Holy Ghost, looked up stedfastly into heaven, and saw the glory of God, and Jesus standing on the right hand of God, ⁵⁶And said, Behold, I see the heavens opened, and the Son of man standing on the right hand of God.

⁵⁷Then they cried out with a loud voice, and stopped their ears, and ran upon him with one accord, ⁵⁸And cast him out of the city, and stoned him: and the witnesses laid down their clothes at a young man’s feet, whose name was Saul. ⁵⁹And they stoned Stephen, calling upon God, and saying, Lord Jesus, receive my spirit. ⁶⁰And he kneeled down, and cried with a loud voice, Lord, lay not this sin to their charge. And when he had said this, he fell asleep.

၇

^၁ ထို အ ခါ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း က ဤ ထွက် ဆို ချက် အ တိုင်း ဟုတ်၊ မ ဟုတ် မေး လေ သော်၊ ^၂ သ တေ ဖန် က “ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ ဖ တို့၊ နား ထောင် ကြ ပါ။ ငါ တို့ အ ဖ အာ ဗြ ဟံ သည် ခါ ရန် မြို့ ၌ မ နေ ထိုင် မီ မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ပြည် ၌ ရှိ စဉ် ဘုန်း ကြီး တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ အား ထင် ရှား လျက်၊ ^၃ ‘သင် ၏ ပြည် နှင့် သင် ၏ ဆွေ မျိုး သား ချင်း တို့ ထံ မှ ထွက် ခွာ ၍ သင့် ကို ငါ ပြ မည့် ပြည် သို့ သွား လော့’ က ၁၂:၁။ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၄ ထို အ ခါ သူ သည် ခါ လ ဒဲ လူ မျိုး တို့ ၏ ပြည် မှ ထွက် ခွာ ၍ ခါ ရန် မြို့ ၌ နေ ထိုင် လေ ၏။ သူ ၏ ဖ ခင် သေ ဆုံး ပြီး နောက် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ့ ကို ထို နေ ရာ မှ ယ ခု ငါ တို့ နေ ထိုင် သော ပြည် သို့ ပြောင်း ရွှေ့ စေ တော် မူ ၏။

^၅ သို့ သော် ဤ ပြည် ၌ ခြေ ချ စ ရာ နေ ရာ ကို မျှ အ မွေ အ ဖြစ် ပေး တော် မ မူ ဘဲ သူ ကိုယ် တိုင် နှင့် သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် တို့ အား ဤ ပြည် ကို အ ပိုင် ပေး မည် ဟု သူ ၌ က လေး တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ မီ သူ့ အား က တိ ပေး တော် မူ ၏။ ^၆ တစ် ဖန် ဘု ရား သ ခင် က သူ ၏ အ မျိုး အ နွယ် သည် သူ တစ် ပါး ၏ တိုင်း ပြည် တွင် ဧည့် သည် အ ဖြစ် နေ ထိုင် မည် ဖြစ် ကြောင်း နှင့် ထို တိုင်း ပြည် မှ လူ တို့ သည် သူ တို့ ကို ကျွန် ပြု ၍ အ နှစ် လေး ရာ ပတ် လုံး မ တ ရား နှိပ် စက် မည် ဖြစ် ကြောင်း မိန့် တော် မူ ၏။ ^၇ ဘု ရား သ ခင် က ‘သူ တို့ ကျွန် ခံ ရ သော လူ မျိုး ကို ငါ စီ ရင် မည်။ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ထွက် ခွာ လာ ၍ ဤ နေ ရာ ၌ ငါ့ ကို ဝတ် ပြု ကြ လိမ့် မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ ဘု ရား သ ခင် သည် အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း နှင့် ဆိုင် သော ပ ဋိ ညာဉ် ကို လည်; အာ ဗြ ဟံ အား ပေး တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် သား ဣ ဇက် ကို ရ သော အ ခါ ရှစ် ရက် မြောက် သော နေ့ ၌ သူ့ အား အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း ပေး ခဲ့ ၏။ ဣ ဇက် သည် သား ယာ ကုပ် ကို လည်း ကောင်း၊ ယာ ကုပ် သည် တစ် ဆယ့် နှစ် ပါး သော မျိုး နွယ် စု ဖ ခင် တို့ ကို လည်း ကောင်း ရ လေ ၏။ ^၉ မျိုး နွယ် စု ဖ ခင် တို့ သည် ယော သပ် ကို မ နာ လို သ ဖြင့် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ရောင်း လိုက် ကြ ၏။ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် သည် သူ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ ၍၊ ^၁၀ သူ ၏ ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ လုံး စုံ တို့ ထဲ မှ သူ့ ကို ကယ် နုတ် ပြီး သူ့ အား ဉာဏ် ပ ညာ ကို ပေး လျက် အီ ဂျစ် ဘု ရင် ဖာ ရော မင်း ရှေ့ ၌ မျက် နှာ ရ စေ တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ ဖာ ရော မင်း သည် အီ ဂျစ် ပြည် နှင့် မိ မိ ၏ နန်း တော် တစ် ခု လုံး ကို ဦး ဆောင် သူ အ ဖြစ် သူ့ ကို ခန့် ထား လေ ၏။

^၁၁ ထို့ နောက် အီ ဂျစ် ပြည် နှင့် ခါ နာန် ပြည် တစ် ဝန်း လုံး တွင် ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း နှင့် ကြီး စွာ သော ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ တို့ ကျ ရောက်လာ သ ဖြင့် ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် စား စ ရာ ကို မ ရ ရှိ နိုင် တော့ ချေ။ ^၁၂ သို့ သော် ယာ ကုပ် သည် အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ဂျုံ ဆန် ရှိ ကြောင်း ကြား ၍ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကို ပ ထ မ အ ကြိမ် စေ လွှတ် ခဲ့ ၏။ ^၁၃ ဒု တိ ယ အ ကြိမ် တွင် ယော သပ် သည် သူ ၏ အစ် ကို တို့ အား မိ မိ အ ကြောင်း ကို ဖော် ပြ သ ဖြင့် ယော သပ် ၏ မျိုး ရိုး ကို ဖာ ရော ဘု ရင် သိ ရှိ လာ ၏။ ^၁၄ ထို့ နောက် ယော သပ် သည် လူ လွှတ် ၍ မိ မိ ၏ ဖ ခင် ယာ ကုပ် နှင့် တ ကွ ခု နစ် ဆယ့် ငါး ယောက် ရှိ သော ဆွေ မျိုး သား ချင်း အား လုံး ကို ခေါ် လေ ၏။ ^၁၅ ဤ သို့ ဖြင့် ယာ ကုပ် သည် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ဆင်း သွား ၍ သူ နှင့် ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် ထို ပြည် ၌ သေ ဆုံး ခဲ့ ကြ ၏။ ^၁၆ သူ တို့ ၏ အ လောင်း ကို မူ ရှေ ခင် မြို့ သို့ ပြန် လည် သယ် ဆောင် လာ ပြီး ထို မြို့ နေ ဟာ မော် ၏ သား များ ထံ မှ တန် ဖိုး ငွေ ပေး ၍ အာ ဗြ ဟံ ဝယ် ယူ ထား သော သင်္ချိုင်း ဂူ ၌ သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။

^၁၇ အာ ဗြ ဟံ အား ဘု ရား သ ခင် က တိ ပေး တော် မူ သော က တိ တော် ၏ နေ့ ရက် နီး ကပ် လာ သည် နှင့် အ ညီ လူ မျိုး တော် သည် အီ ဂျစ် ပြည် တွင် တိုး ပွား လျက် များ ပြား လာ ၍၊ ^၁၈ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အီ ဂျစ် ပြည် ၌' မ ပါ။ ယော သပ် ကို မ သိ သော အ ခြား ဘု ရင် တစ် ပါး ပေါ် ထွန်း သည် အ ထိ ထို သို့ တိုး ပွား များ ပြား လေ ၏။ ^၁၉ ထို ဘု ရင် သည် ငါ တို့ လူ မျိုး အ ပေါ် ဉာဏ် ဆင် လျက် ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကို မ တ ရား နှိပ် စက် ကာ သူ တို့ ၏ က လေး ငယ် များ ကို အ သက် မ ရှင် စေ ရန် ပစ် ထား စေ ၏။ ^၂၀ ထို သို့ သော အ ချိန် ၌ မော ရှေ သည် မွေး ဖွား လာ ခဲ့ ၏။ သူ သည် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ အ ဆင်း လှ သော က လေး ဖြစ် ပြီး ဖ ခင် ၏ အိမ် ၌ သုံး လ တိုင် တိုင် ကျွေး မွေး ပြု စု ခြင်း ခံ ရ ၏။ ^၂၁ ထို့ နောက် အ ပြင် ၌ ထုတ် ထား သော အ ခါ ဖာ ရော ဘု ရင် ၏ သ မီး တော် သည် သူ့ ကို ကောက် ယူ ၍ မိ မိ သား အ ဖြစ် မွေး စား လေ ၏။ ^၂၂ မော ရှေ သည် အီ ဂျစ် လူ မျိုး တို့ ၏ အ တတ် ပ ညာ အ လုံး စုံ တို့ ကို သင် ကြား တတ် မြောက် သ ဖြင့် ပြော ဆို မှု နှင့် လုပ် ဆောင် မှု တို့ ၌ အ စွမ်း သတ္တိ ရှိ ၏။

^၂၃ သူ သည် အ သက် လေး ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ မိ မိ ညီ အစ် ကို များ ဖြစ် ကြ သော အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို အ ကြည့် အ ရှု သွား လို သော စိတ် ဆန္ဒ ဖြစ် ပေါ် လာ လေ ၏။ ^၂၄ ထို့ နောက် လူ တစ် ဦး သည် မ တ ရား သ ဖြင့် ပြု မူ ခြင်း ခံ နေ ရ သည် ကို မြင် ၍ ထို သူ ကို ကာ ကွယ် လျက် အီ ဂျစ် အ မျိုး သား ကို ရိုက် သတ် ကာ ဖိ နှိပ် ခံ ရ သူ အ တွက် လက် တုံ့ ပြန် လေ ၏။ ^၂၅ မော ရှေ က သူ့ လက် ဖြင့် သူ ၏ ညီ အစ် ကို တို့ အား လွတ် မြောက် ခြင်း ကို ဘု ရား သ ခင် ပေး တော် မူ မည် ဖြစ် ကြောင်း သူ တို့ နား လည် ကြ လိမ့် မည် ဟု ထင် ခဲ့ သော် လည်း သူ တို့ သည် နား မ လည် ခဲ့ ကြ ပေ။ ^၂၆ နောက် တစ် နေ့ တွင် မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ချင်း ချင်း ခိုက် ရန် ဖြစ် နေ ကြ သည် ကို မြင် ၍ ‘မိတ် ဆွေ တို့၊ သင် တို့ သည် ညီ အစ် ကို ချင်း ဖြစ် ကြ ပါ လျက် နှင့် အ ဘယ် ကြောင့် အ ချင်း ချင်း မ တ ရား သ ဖြင့် ပြု ကြ သ နည်း’ ဟု သူ တို့ အား ဆို လျက် သင့် မြတ် ငြိမ်း ချမ်း ကြ ရန် ဖျန် ဖြေ ပေး ၏။ ^၂၇ သို့ သော် အိမ် နီး ချင်း ကို မ တ ရား သ ဖြင့် ပြု နေ သော သူ သည် မော ရှေ ကို တွန်း ဖယ် ၍ ‘မည် သူ သည် သင့် ကို ငါ တို့ ၏ အ ကြီး အ ကဲ နှင့် တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း။ ^၂၈ သင် သည် မ နေ့ က အီ ဂျစ် လူ မျိုး ကို သတ် သ ကဲ့ သို့ ငါ့ ကို သတ် လို သ လော’ ဟု ဆို လေ ၏။ ^၂၉ မော ရှေ သည် ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် ထွက် ပြေး ၍ မိ ဒျန် ပြည် တွင် ဧည့် သည် အ ဖြစ် နေ ထိုင် ကာ ထို ပြည် ၌ သား နှစ် ယောက် ရ ခဲ့ ၏။

^၃၀ အ နှစ် လေး ဆယ် ပြည့် သော အ ခါ သိ နာ တောင် ၏ တော ကန္တာ ရ တွင် ကောင်း ကင် တ မန် တစ် ပါး သည် မီး တောက် လောင် သော ချုံ ပုတ် ထဲ ၌ မော ရှေ ထံ ထင် ရှား လေ ၏။ ^၃၁ ထို ရူ ပါ ရုံ ကို မြင် ရ သော အ ခါ မော ရှေ သည် အံ့ ဩ လျက် ၎င်း ကို သေ ချာ စွာ ကြည့် ရှု ရန် ချဉ်း ကပ် ရာ၊ ^၃၂ ‘ငါ သည် သင့် ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား၊ အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ ၏ ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အာ ဗြ ဟံ ၏ ဘု ရား၊ ဣ ဇက် ၏ ဘု ရား၊ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား'။ ဖြစ် ၏’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ သံ တော် ထွက် ပေါ် လာ ၏။ ထို အ ခါ မော ရှေ သည် တုန် လှုပ် လျက် မ ကြည့် ဝံ့ ဘဲ နေ ၏။ ^၃၃ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် ရပ် နေ သော နေ ရာ သည် သန့် ရှင်း သော မြေ ဖြစ် ၍ သင် ၏ ခြေ မှ ဖိ နပ် ကို ချွတ် လော့။ ထွ ၃:၅။ ^၃၄ ငါ သည် အီ ဂျစ် ပြည် ၌ ရှိ သော ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ခံ နေ ရ သည့် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ ကို တွေ့ မြင် လျက် သူ တို့ ၏ ညည်း တွား သံ ကို ကြား ရ သည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို ကယ် နုတ် ရန် ဆင်း လာ ပြီ။ ထို့ ကြောင့် ယ ခု လာ ခဲ့ လော့။ သင့် ကို အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ငါ စေ လွှတ် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃၅ ဤ သို့ ဖြင့် ‘မည် သူ သည် သင့် ကို အ ကြီး အ ကဲ နှင့် တ ရား သူ ကြီး အ ရာ ၌ ခန့် ထား သ နည်း’ ထွ ၂:၁၄။ ဟု ဆို လျက် လူ တို့ ငြင်း ပယ် ခဲ့ သော ထို မော ရှေ ကို ဘု ရား သ ခင် သည် ချုံ ပုတ် ထဲ ၌ ထင် ရှား သော ကောင်း ကင် တ မန် အား ဖြင့် အ ကြီး အ ကဲ နှင့် ရွေး နုတ် ကယ် တင် သူ အ ဖြစ် စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၃၆ သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထုတ် ဆောင် လာ ၍ အီ ဂျစ် ပြည် ၌ လည်း ကောင်း၊ ပင် လယ် နီ ၌ လည်း ကောင်း၊ အ နှစ် လေး ဆယ် တိုင် တိုင် တော ကန္တာ ရ ၌ လည်း ကောင်း နိ မိတ် လက္ခ ဏာ များ နှင့် အံ့ ဩ ဖွယ် ရာ များ ကို ပြု ခဲ့ ၏။

^၃၇ ထို မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ‘ဘု ရား သ ခင် သည် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည်'။ သင် တို့ ၏ ညီ အစ် ကို များ ထဲ မှ ငါ နှင့် တူ သော ပ ရော ဖက် တစ် ပါး ကို သင် တို့ အ တွက် ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ လိမ့် မည်’ တ ၃:၂၂၊ တ ရား ၁၈:၁၅, ၁၈။ ဟု ပြော ဆို ခဲ့ သူ ဖြစ် ၏။ ^၃၈ သူ သည် သိ နာ တောင် ၌ သူ့ အား စ ကား ပြော ခဲ့ သော ကောင်း ကင် တ မန် မှ စ ၍ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ နှင့် အ တူ တော ကန္တာ ရ တွင် ရှိ သော လူ အ စု အ ဝေး ထဲ ၌ ရှိ လျက် ငါ တို့ အား ပေး အပ် ရန် အ သက် ရှင် သော နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို လက် ခံ ရ ရှိ ခဲ့ ၏။ ^၃၉ သို့ သော် ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် သူ့ စ ကား ကို နား ထောင် လို သော ဆန္ဒ မ ရှိ ဘဲ သူ့ ကို ပစ် ပယ် ၍ သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ထဲ ၌ အီ ဂျစ် ပြည် ကို တမ်း တ ကာ၊ ^၄၀ အာ ရုန် အား ‘ငါ တို့ ကို အီ ဂျစ် ပြည် မှ ထုတ် ဆောင် ခဲ့ သော ထို မော ရှေ သည် မည် သို့ ဖြစ် သွား သည် ကို ငါ တို့ မ သိ ကြ သည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ ရှေ့ မှ ကြွ သွား မည့် ဘု ရား များ ကို ငါ တို့ အ တွက် ပြု လုပ် ပေး ပါ’ ထွ ၃၂:၁, ၂၃။ ဟု တောင်း ဆို ကြ ၏။ ^၄၁ ဤ သို့ ဖြင့် သူ တို့ သည် ထို နေ့ ရက် များ ၌ နွား သ ငယ် ရုပ် ကို သွန်း လုပ် ၍ ထို ရုပ် တု ထံ သို့ ယဇ် ကို ယူ ဆောင် လာ ကာ မိ မိ တို့ လက် ဖြင့် ပြု လုပ် သော အ ရာ ၌ ပျော် မွေ့ နေ ကြ ၏။ ^၄၂ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ထံ မှ မျက် နှာ လွှဲ ၍ သူ တို့ အား ကောင်း ကင် ကြယ် တာ ရာ များ ကို ဝတ် ပြု စေ ရန် စွန့် ပစ် ထား တော် မူ ၏။ ဤ သည် ကား ပ ရော ဖက် ကျမ်း တွင် ‘အစ္စ ရေး အ မျိုး တို့၊ သင် တို့ သည် တော ကန္တာ ရ တွင် နှစ် ပေါင်း လေး ဆယ် တိုင် တိုင် ယဇ် ပူ ဇော် ရန် တိ ရစ္ဆာန် များ နှင့် ယဇ် များ ကို ငါ့ ထံ သို့ ယူ ဆောင် လာ ခဲ့ ဖူး သ လော။ ^၄၃ သင် တို့ သည် မော လုပ် ၏ တဲ နှင့် သင် တို့ ဘု ရား ရင် ဖန် ၏ ကြယ် တို့ ကို သယ် ဆောင် ခဲ့ ကြ ၏။ ၎င်း တို့ သည် သင် တို့ ကိုး ကွယ် ရန် ပြု လုပ် ထား သော ရုပ် တု များ ဖြစ် ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ ကို ဘေ ဘီ လုံ မြို့ တစ် ဖက် လွန် အောင် ပြောင်း ရွှေ့ စေ မည်’ ဟု ရေး ထား သည့် အ တိုင်း ဖြစ် ၏။

^၄၄ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ အ တွက် တော ကန္တာ ရ တွင် သက် သေ ခံ တဲ တော် ရှိ ၏။ ၎င်း သည် မော ရှေ အား သူ မြင် ရ သည့် ပုံ စံ နှင့် အ ညီ ပြု လုပ် ရန် မြွက် ဆို တော် မူ သော အ ရှင် က မှာ ကြား သည့် အ တိုင်း ပြု လုပ် ထား သော တဲ တော် ဖြစ် ၏။ ^၄၅ ငါ တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ သည် ထို တဲ တော် ကို ဆက် ခံ ၍ ငါ တို့ ဘိုး ဘေး များ ရှေ့ မှ ဘု ရား သ ခင် နှင် ထုတ် တော် မူ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ ပြည် ကို သူ တို့ သိမ်း ပိုက် ကြ သော အ ခါ ယော ရှု နှင့် အ တူ ၎င်း ကို သယ် ဆောင် လာ ကြ ၏။ ထို တဲ တော် သည် ဒါ ဝိဒ် လက် ထက် တိုင် အောင် ရှိ ခဲ့ ၏။ ^၄၆ ဒါ ဝိဒ် သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ကျေး ဇူး တော် ခံ စား ရ ၍ ယာ ကုပ် ၏ ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ယာ ကုပ် ၏ အိမ် တော်'။ စံ မြန်း တော် မူ ရာ အ ရပ် ကို ပြင် ဆင် နိုင် ရန် တောင်း လျှောက် ခဲ့ ၏။

^၄၇ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် အ တွက် အိမ် တော် ကို တည် ဆောက် ခဲ့ သူ မှာ ရှော လ မုန် ဖြစ် ၏။ ^၄၈ သို့ ရာ တွင် အ မြင့် ဆုံး သော ဘု ရား သည် လူ့ လက် ဖြင့် တည် ဆောက် သော ဗိ မာန် များ တွင် ကိန်း ဝပ် တော် မ မူ။ ^၄၉ ဤ သည် ကား ‘ကောင်း ကင် သည် ငါ ၏ ပလ္လင် ဖြစ် ၏။ မြေ ကြီး သည် ငါ ၏ ခြေ တင် ခုံ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ သည် မည် သို့ သော အိမ် ကို ငါ့ အ တွက် တည် ဆောက် ကြ မည် နည်း။ မည် သည့် အ ရပ် သည် ငါ နား နေ ရာ အ ရပ် ဖြစ် မည် နည်း။ ^၅၀ ငါ့ လက် သည် ဤ အ ရာ အ လုံး စုံ တို့ ကို ဖန် ဆင်း သည် မ ဟုတ် လော ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏’ ဟေ ရှာ ၆၆:၁-၂။ ဟူ ၍ ပ ရော ဖက် ဆို ထား သည့် အ တိုင်း ဖြစ် ၏။

^၅၁ ခေါင်း မာ ၍ နား နှင့် စိတ် နှ လုံး တို့ ၌ အ ရေ ဖျား လှီး ခြင်း မ ရှိ သော သူ တို့၊ သင် တို့ သည် လည်း သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ နည်း တူ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို အ စဉ် ဆန့် ကျင် ဘက် ပြု ကြ ၏။ ^၅၂ သင် တို့ ဘိုး ဘေး များ မ ညှဉ်း ဆဲ ခဲ့ သော ပ ရော ဖက် တစ် ပါး ပါး ရှိ သ လော။ သူ တို့ သည် ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ကြွ လာ မည့် အ ကြောင်း ကြို တင် ဟော ပြော သော သူ များ ကို သတ် ခဲ့ ကြ ၏။ ယ ခု သင် တို့ သည် ထို ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ကို သစ္စာ ဖောက် သော သူ နှင့် သတ် ဖြတ် သော သူ များ ဖြစ် ကြ ပြီ။ ^၅၃ သင် တို့ သည် ကောင်း ကင် တ မန် များ အား ဖြင့် ပြဋ္ဌာန်း ထား သော ပ ညတ် တ ရား ကို ရ ရှိ သော် လည်း ၎င်း ကို စောင့် ထိန်း ခြင်း မ ရှိ ကြ” ဟု ဆို လေ ၏။

^၅၄ သူ တို့ သည် ဤ အ ကြောင်း အ ရာ တို့ ကို ကြား ကြ သော အ ခါ သူ တို့ ၏ စိတ် ထဲ တွင် သ တေ ဖန် အ ပေါ် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် ၍ အံ ကြိတ် ကြ ၏။ ^၅၅ သို့ သော် သ တေ ဖန် သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် ပြည့် ဝ လျက် ကောင်း ကင် သို့ စေ့ စေ့ ကြည့် လေ ရာ ဘု ရား သ ခင် ၏ ဘုန်း တော် ကို လည်း ကောင်း၊ သ ခင် ယေ ရှု သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ ရပ် နေ သည် ကို လည်း ကောင်း မြင် လျက်၊ ^၅၆ ကြည့် ပါ။ ကောင်း ကင် သည် ပွင့် ၍ လူ့ သား သည် ဘု ရား သ ခင် ၏ လက် ယာ တော် ဘက် ၌ ရပ် နေ သည် ကို ငါ မြင် ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၅၇ ထို အ ခါ သူ တို့ သည် ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် အော် ဟစ် လျက် နား ကို ပိတ် ထား ကာ သ တေ ဖန် ထံ သို့ တစ် ဟုန် ထိုး ပြေး လာ ၍၊ ^၅၈ သူ့ ကို မြို့ ပြင် သို့ ဆွဲ ထုတ် ပြီး လျှင် ခဲ နှင့် ပေါက် ကြ ၏။ သက် သေ တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ အ ဝတ် များ ကို ရှော လု ဟု ခေါ် သော လူ ငယ် တစ် ဦး ၏ ခြေ ရင်း ၌ ချ ထား ကြ ၏။ ^၅၉ သူ တို့ သည် သ တေ ဖန် ကို ခဲ နှင့် ပေါက် ကြ စဉ် သ တေ ဖန် သည် ပတ္ထ နာ ပြု လျက် “သ ခင် ယေ ရှု၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ ဝိ ညာဉ် ကို လက် ခံ တော် မူ ပါ” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။ ^၆၀ ထို့ နောက် သူ သည် ဒူး ထောက် လျက် “သ ခင် ဘု ရား၊ ဤ အ ပြစ် ကို သူ တို့ အ ပေါ် တင် တော် မ မူ ပါ နှင့်” ဟု ကျယ် လောင် သော အ သံ ဖြင့် ကြွေး ကြော် ပြီး လျှင် အိပ် ပျော် ခြင်း သို့ ရောက် လေ ၏။

¹ The high priest said, “Are these things so?” ² He said, “Brothers and fathers, listen. The God of glory appeared to our father Abraham when he was in Mesopotamia, before he lived in Haran, ³ and said to him, ‘Get out of your land and away from your relatives, and come into a land which I will show you.’ Genesis 12:1 ⁴ Then he came out of the land of the Chaldaeans and lived in Haran. From there, when his father was dead, God moved him into this land where you are now living.

⁵ He gave him no inheritance in it, no, not so much as to set his foot on. He promised that he would give it to him for a possession, and to his offspring after him, when he still had no child. ⁶ God spoke in this way: that his offspring would live as aliens in a strange land, and that they would be enslaved and mistreated for four hundred years. ⁷ ‘I will judge the nation to which they will be in bondage,’ said God, ‘and after that they will come out and serve me in this place.’ Genesis 15:13-14

⁸ He gave him the covenant of circumcision. So Abraham became the father of Isaac, and circumcised him the eighth day. Isaac became the father of Jacob, and Jacob became the father of the twelve patriarchs. ⁹ “The patriarchs, moved with jealousy against Joseph, sold him into Egypt. God was with him ¹⁰ and delivered him out of all his afflictions, and gave him favor and wisdom before Pharaoh, king of Egypt. He made him governor over Egypt and all his house.

¹¹ Now a famine came over all the land of Egypt and Canaan, and great affliction. Our fathers found no food. ¹² But when Jacob heard that there was grain in Egypt, he sent out our fathers the first time. ¹³ On the second time Joseph was made known to his brothers, and Joseph’s family was revealed to Pharaoh. ¹⁴ Joseph sent and summoned Jacob his father and all his relatives, seventy-five souls. ¹⁵ Jacob went down into Egypt and he died, himself and our fathers; ¹⁶ and they were brought back to Shechem and laid in the tomb that Abraham bought for a price in silver from the children of Hamor of Shechem.

¹⁷ “But as the time of the promise came close which God had sworn to Abraham, the people grew and multiplied in Egypt, ¹⁸ until there arose a different king who didn’t know Joseph. ¹⁹ The same took advantage of our race and mistreated our fathers, and forced them to abandon their babies, so that they wouldn’t stay alive. ²⁰ At that time Moses was born, and was exceedingly handsome to God. He was nourished three months in his father’s house. ²¹ When he was abandoned, Pharaoh’s daughter took him up and reared him as her own son. ²² Moses was instructed in all the wisdom of the Egyptians. He was mighty in his words and works.

²³ But when he was forty years old, it came into his heart to visit his brothers, The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. the children of Israel. ²⁴ Seeing one of them suffer wrong, he defended him and avenged him who was oppressed, striking the Egyptian. ²⁵ He supposed that his brothers understood that God, by his hand, was giving them deliverance; but they didn’t understand. ²⁶ “The day following, he appeared to them as they fought, and urged them to be at peace again, saying, ‘Sirs, you are brothers. Why do you wrong one another?’ ²⁷ But he who did his neighbor wrong pushed him away, saying, ‘Who made you a ruler and a judge over us? ²⁸ Do you want to kill me as you killed the Egyptian yesterday?’ Exodus 2:14 ²⁹ Moses fled at this saying, and became a stranger in the land of Midian, where he became the father of two sons.

³⁰ “When forty years were fulfilled, an angel of the Lord appeared to him in the wilderness of Mount Sinai, in a flame of fire in a bush. ³¹ When Moses saw it, he wondered at the sight. As he came close to see, the voice of the Lord came to him, ³² ‘I am the God of your fathers: the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’ Exodus 3:6 Moses trembled and dared not look. ³³ The Lord said to him, ‘Take off your sandals, for the place where you stand is holy ground. ³⁴ I have surely seen the affliction of my people who are in Egypt, and have heard their groaning. I have come down to deliver them. Now come, I will send you into Egypt.’ Exodus 3:5,7-8,10

³⁵ “This Moses whom they refused, saying, ‘Who made you a ruler and a judge?’—God has sent him as both a ruler and a deliverer by the hand of the angel who appeared to him in the bush. ³⁶ This man led them out, having worked wonders and signs in Egypt, in the Red Sea, and in the wilderness for forty years.

³⁷ This is that Moses who said to the children of Israel, ‘The Lord our God will raise up a prophet for you from among your brothers, like me.’ TR adds 'You shall listen to him.' Deuteronomy 18:15 ³⁸ This is he who was in the assembly in the wilderness with the angel that spoke to him on Mount Sinai, and with our fathers, who received living revelations to give to us, ³⁹ to whom our fathers wouldn’t be obedient, but rejected him and turned back in their hearts to Egypt, ⁴⁰ saying to Aaron, ‘Make us gods that will go before us, for as for this Moses who led us out of the land of Egypt, we don’t know what has become of him.’ Exodus 32:1 ⁴¹ They made a calf in those days, and brought a sacrifice to the idol, and rejoiced in the works of their hands. ⁴² But God turned away and gave them up to serve the army of the sky, This idiom could also be translated 'host of heaven', or 'angelic beings', or 'heavenly bodies.' as it is written in the book of the prophets, ‘Did you offer to me slain animals and sacrifices forty years in the wilderness, O house of Israel? ⁴³ You took up the tabernacle of Moloch, the star of your god Rephan, the figures which you made to worship, so I will carry you away Amos 5:25-27 beyond Babylon.’

⁴⁴ “Our fathers had the tabernacle of the testimony in the wilderness, even as he who spoke to Moses commanded him to make it according to the pattern that he had seen; ⁴⁵ which also our fathers, in their turn, brought in with Joshua when they entered into the possession of the nations whom God drove out before the face of our fathers to the days of David, ⁴⁶ who found favor in the sight of God, and asked to find a habitation for the God of Jacob.

⁴⁷ But Solomon built him a house. ⁴⁸ However, the Most High doesn’t dwell in temples made with hands, as the prophet says, ⁴⁹ ‘heaven is my throne, and the earth a footstool for my feet. What kind of house will you build me?’ says the Lord. ‘Or what is the place of my rest? ⁵⁰ Didn’t my hand make all these things?’ Isaiah 66:1-2

⁵¹ “You stiff-necked and uncircumcised in heart and ears, you always resist the Holy Spirit! As your fathers did, so you do. ⁵² Which of the prophets didn’t your fathers persecute? They killed those who foretold the coming of the Righteous One, of whom you have now become betrayers and murderers. ⁵³ You received the law as it was ordained by angels, and didn’t keep it!”

⁵⁴ Now when they heard these things, they were cut to the heart, and they gnashed at him with their teeth. ⁵⁵ But he, being full of the Holy Spirit, looked up steadfastly into heaven and saw the glory of God, and Jesus standing on the right hand of God, ⁵⁶ and said, “Behold, I see the heavens opened and the Son of Man standing at the right hand of God!”

⁵⁷ But they cried out with a loud voice and stopped their ears, then rushed at him with one accord. ⁵⁸ They threw him out of the city and stoned him. The witnesses placed their garments at the feet of a young man named Saul. ⁵⁹ They stoned Stephen as he called out, saying, “Lord Jesus, receive my spirit!” ⁶⁰ He kneeled down and cried with a loud voice, “Lord, don’t hold this sin against them!” When he had said this, he fell asleep.

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၇

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၇

Please view in landscape orientation

ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်
ဟေ ဗြဲ ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ဓမ္မ သစ် ကျမ်း

တ မန် တော် ဝထ္ထု

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက် ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက် ဟေ ဗြဲ ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ဓမ္မ သစ် ကျမ်း

Select Version

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

တ မန် တော် ဝထ္ထု

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

KJV

မြန် မာ့ စံ မီ

WEB

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်
ဟေ ဗြဲ ကျမ်း အ စဉ် လိုက်