၂၂

^၁ “ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ ဖ တို့၊ ယ ခု သင် တို့ ရှေ့ ၌ အ ကျွန်ုပ် ချေ ပ ပြော ဆို သော စ ကား ကို နား ထောင် ကြ ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် မိ မိ တို့ အား ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် ပြော ကြား သည် ကို ကြား ကြ သော အ ခါ ပို ၍ တိတ် ဆိတ် သွား ကြ ၏။ ထို အ ခါ ပေါ လု က၊ ^၃ “အ ကျွန်ုပ် သည် ဆီ လီ ဆီး ယား ပြည်၊ တာ ရှု မြို့ ၌ မွေး ဖွား ခဲ့ သော ဂျူး လူ မျိုး တစ် ဦး ဖြစ် ပါ သည်။ သို့ သော် ဤ မြို့ တွင် ကြီး ပြင်း လာ ၍ ဂါ မ လျေ လ ၏ ခြေ ရင်း ၌ ဘိုး ဘေး တို့ မှ ဆက် ခံ သော ပ ညတ် တ ရား နှင့် အ ညီ တင်း ကျပ် စွာ ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို ခံ ယူ ပြီး ယ နေ့ သင် တို့ အား လုံး သည် ဘု ရား သ ခင် အ တွက် စိတ် အား ထက် သန် သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် သည် လည်း စိတ် အား ထက် သန် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ လမ်း စဉ် ကို လိုက် သော သူ တို့ အား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဤ လမ်း စဉ် အား'။ အ သေ သတ် သည် အ ထိ ညှဉ်း ဆဲ ခဲ့ ၍ ယောက်ျား၊ မိန်း မ တို့ ကို ချည် နှောင် လျက် ထောင် ထဲ သို့ ပို့ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၅ ဤ အ ကြောင်း နှင့် ပတ် သက် ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း နှင့် လူ ကြီး အ ဖွဲ့ ဝင် အ ပေါင်း တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သက် သေ ခံ ပေး နိုင် ပါ သည်။ အ ကျွန်ုပ် သည် သူ တို့ ထံ မှ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ရှိ ညီ အစ် ကို များ ထံ သို့ ရေး သား သည့် စာ များ ကို ယူ လျက် ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော သူ တို့ ကို လည်း ချည် နှောင် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ကာ ပြစ် ဒဏ် ပေး ရန် အ တွက် ထို မြို့ သို့ ထွက် သွား ခဲ့ ပါ သည်။

^၆ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ခ ရီး သွား ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ မွန်း တည့် ချိန် ခန့် ၌ ကောင်း ကင် မှ အ လွန် တောက် ပ သော အ လင်း သည် အ ကျွန်ုပ် ပတ် လည် ၍ ရုတ် တ ရက် ထွန်း တောက် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၇ ထို အ ခါ အ ကျွန်ုပ် သည် မြေ ပေါ် သို့ လဲ ကျ သွား ရာ ‘ရှော လု၊ ရှော လု၊ သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သ နည်း’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား ပြော သော အ သံ ကို ကြား ရ ပါ သည်။ ^၈ အ ကျွန်ုပ် က ‘သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် မည် သူ ဖြစ် ပါ သ နည်း’ ဟု မေး လျှင် ‘ငါ သည် သင် ညှဉ်း ဆဲ သော နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ဖြစ် ၏’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၉ အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ ရှိ နေ သော သူ တို့ သည် အ လင်း ကို မြင် ကြ သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် အား ပြော သော အ သံ ကို မ ကြား ရ ကြ ပါ။

^၁၀ အ ကျွန်ုပ် က လည်း ‘သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း’ ဟု လျှောက် လျှင် သ ခင် ဘု ရား က ‘ထ ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ သွား လော့။ ထို မြို့ ၌ သင် ဆောင် ရွက် ရန် စီ မံ ထား သော အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို သင့် အား ပြော ပြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် သည် ထို အ လင်း ၏ ရောင် ခြည် အ ရှိန် ကြောင့် မျက် စိ မ မြင် တော့ သ ဖြင့် အ တူ ရှိ နေ သော သူ တို့ က အ ကျွန်ုပ် ကို လက် ဆွဲ ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ ‌ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ပါ သည်။ ^၁၂ ထို့ နောက် ပ ညတ် တ ရား နှင့် အ ညီ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သူ ဖြစ် ပြီး ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော ဂျူး လူ မျိုး အား လုံး တို့ တွင် ဂုဏ် သ တင်း ကောင်း သော အာ န နိ အ မည် ရှိ သူ တစ် ဦး သည်၊ ^၁၃ အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ လာ ၍ အ နီး ၌ ရပ် ကာ ‘ငါ့ ညီ ရှော လု၊ မျက် စိ မြင် စေ’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား ဆို လျှင် ထို အ ချိန် ၌ ပင် အ ကျွန်ုပ် သည် သူ့ ကို မြင် ရ ပါ သည်။

^၁၄ ထို အ ခါ သူ က ‘ငါ တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ အ လို တော် ကို သိ စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ကို ဖူး မြင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ထို အ ရှင် ၏ နှုတ် မှ အ သံ တော် ကို ကြား စေ ရန် လည်း ကောင်း သင့် ကို ကြို တင် ခန့် ထား တော် မူ ပြီ။ ^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် မိ မိ မြင် ရ၊ ကြား ရ သော အ ရာ တို့ အ တွက် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ တွင် ကိုယ် တော် ၏ သက် သေ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ^၁၆ ယ ခု မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ဆိုင်း ငံ့ နေ သ နည်း။ ထ လျက် ကိုယ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား'။ ၏ နာ မ တော် ကို ပတ္ထ နာ ပြု ၍ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ပြီး သင် ၏ အ ပြစ် များ ကို ဆေး ကြော လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် အ ကျွန်ုပ် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ပြီး ဗိ မာန် တော် ၌ ဆု တောင်း နေ စဉ် အာ ရုံ မှုန် ဝါး တွေ ဝေ ၍၊ ^၁၈ သ ခင် ဘု ရား ကို မြင် ရ ပါ သည်။ ကိုယ် တော် က ‘လူ တို့ သည် ငါ နှင့် ပတ် သက် သော သင် ၏ သက် သေ‌ ခံ ချက် ကို လက် ခံ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် မ ဆိုင်း ငံ့ ဘဲ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ အ မြန် ထွက် သွား လော့’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ သည်။ ^၁၉ အ ကျွန်ုပ် က လည်း ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ တစ် ခု ပြီး တစ် ခု သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် သော သူ တို့ အား ရိုက် နှက် လျက် ထောင် ချ ခဲ့ သည် ကို သူ တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ ^၂၀ ထို့ ပြင် ကိုယ် တော် ၏ သက် သေ ဖြစ် သည့် သ တေ ဖန် သတ် ဖြတ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ကိုယ် တိုင် သည် လည်း အ နီး ၌ ရပ် နေ ၍ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ကို သတ် သည့် အ မှု ၌ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ်'။ ကာ သူ့ ကို သတ် သော သူ တို့ ၏ အ ဝတ် များ ကို စောင့် ပေး ခဲ့ ပါ ၏’ ဟု လျှောက် ပါ သည်။ ^၂၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် က ‘သွား လော့။ ငါ သည် သင့် ကို လူ မျိုး ခြား တို့ ရှိ ရာ ဝေး သော အ ရပ် သို့ စေ လွှတ် မည်’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၂ လူ တို့ သည် သူ့ စ ကား ကို ဤ မျှ အ ထိ နား ထောင် ကြ ပြီး လျှင် မိ မိ တို့ အ သံ ကို ကျယ် စွာ ပြု ၍ “ဤ သို့ သော သူ ကို ‌မြေ ပေါ် မှ သုတ် သင် လိုက် ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် အ သက် မ ရှင် သင့် ပေ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၃ လူ တို့ သည် ထို သို့ အော် ဟစ် လျက် အ ဝတ် များ ကို ဝှေ့ ယမ်း ကာ မြေ မှုန့် ကို လေ ထဲ သို့ ပစ် လွှင့် ကြ စဉ်၊ ^၂၄ တပ် မှူး ကြီး သည် ပေါ လု ကို စ ခန်း ထဲ သို့ ခေါ် သွား ရန် အ မိန့် ပေး ၍ လူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် သူ့ ကို ဆန့် ကျင် လျက် ထို သို့ အော် ဟစ် ကြ သည် ကို သိ ရှိ ရန် အ တွက် သူ့ ကို ကြိမ် ဒဏ် ပေး ၍ စစ် ဆေး ကြ ရန် ညွှန် ကြား လေ ၏။

^၂၅ သူ့ ကို ကြိုး နှင့် ချည် နှောင် ကြ သော အ ခါ ပေါ လု က အ နီး ၌ ရပ် နေ သော တပ် မှူး အား “သင် တို့ ၌ ရော မ နိုင် ငံ သား တစ် ဦး ကို မ စစ် ဆေး ဘဲ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ပိုင် ခွင့် ရှိ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၂၆ တပ် မှူး သည် ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် တပ် မှူး ကြီး ထံ ချဉ်း ကပ် လျက် “သင် မည် သို့ ပြု မည် နည်း။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် မည် သို့ ပြု မည် ကို သ တိ ထား ပါ'။ ဤ သူ သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် သည်” ဟု သ တင်း ပို့ လေ ၏။ ^၂၇ ထို အ ခါ တပ် မှူး ကြီး သည် ပေါ လု ထံ သို့ လာ ၍ “ငါ့ ကို ပြော ပါ လော့။ သင် သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် သ လော” ဟု မေး လျှင် ပေါ လု က “ဟုတ် ပါ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၈ တပ် မှူး ကြီး က လည်း “ငါ သည် ငွေ အ မြောက် အ မြား ပေး ၍ ဤ နိုင် ငံ သား အ ဖြစ် ကို ရ ရှိ သည်” ဟု ဆို လျှင် ပေါ လု က “အ ကျွန်ုပ် သည် ရော မ နိုင် ငံ သား အ ဖြစ် မွေး ဖွား လာ ခဲ့ ပါ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် သူ့ ကို စစ် ဆေး မည့် သူ များ သည် သူ့ ထံ မှ ချက် ချင်း ဆုတ် ခွာ သွား ကြ ၏။ တပ် မှူး ကြီး က လည်း ပေါ လု သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် ကြောင်း သိ လျှင် သူ့ ကို ချည် နှောင် လိုက် မိ သည့် အ တွက် ကြောက် ရွံ့ လေ ၏။

^၃၀ နောက် တစ် နေ့ တွင် တပ် မှူး ကြီး သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ စွပ် စွဲ ခြင်း ကို ပေါ လု အ ဘယ် ကြောင့် ခံ နေ ရ သည် ကို အ တိ အ ကျ သိ လို သ ဖြင့် ပေါ လု ကို အ ချည် အ နှောင် မှ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ ချည် အ နှောင် မှ' မ ပါ။ ဖြေ ပေး ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် တ ရား လွှတ် တော် တစ် ခု လုံး အား စု ဝေး ကြ ရန် အ မိန့် ပေး ပြီး လျှင် ပေါ လု ကို ခေါ် ဆောင် လာ ၍ သူ တို့ ရှေ့ ၌ ရပ် စေ ၏။

22

¹ “Brothers and fathers, listen to the defense which I now make to you.” ² When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they were even more quiet. He said, ³ “I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but brought up in this city at the feet of Gamaliel, instructed according to the strict tradition of the law of our fathers, being zealous for God, even as you all are today. ⁴ I persecuted this Way to the death, binding and delivering into prisons both men and women, ⁵ as also the high priest and all the council of the elders testify, from whom also I received letters to the brothers, and traveled to Damascus to bring them also who were there to Jerusalem in bonds to be punished.

⁶ “As I made my journey and came close to Damascus, about noon suddenly a great light shone around me from the sky. ⁷ I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’ ⁸ I answered, ‘Who are you, Lord?’ He said to me, ‘I am Jesus of Nazareth, whom you persecute.’ ⁹ “Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they didn’t understand the voice of him who spoke to me.

¹⁰ I said, ‘What shall I do, Lord?’ The Lord said to me, ‘Arise, and go into Damascus. There you will be told about all things which are appointed for you to do.’ ¹¹ When I couldn’t see for the glory of that light, being led by the hand of those who were with me, I came into Damascus. ¹² “One Ananias, a devout man according to the law, well reported of by all the Jews who lived in Damascus, ¹³ came to me, and standing by me said to me, ‘Brother Saul, receive your sight!’ In that very hour I looked up at him.

¹⁴ He said, ‘The God of our fathers has appointed you to know his will, and to see the Righteous One, and to hear a voice from his mouth. ¹⁵ For you will be a witness for him to all men of what you have seen and heard. ¹⁶ Now why do you wait? Arise, be baptized, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.’

¹⁷ “When I had returned to Jerusalem and while I prayed in the temple, I fell into a trance ¹⁸ and saw him saying to me, ‘Hurry and get out of Jerusalem quickly, because they will not receive testimony concerning me from you.’ ¹⁹ I said, ‘Lord, they themselves know that I imprisoned and beat in every synagogue those who believed in you. ²⁰ When the blood of Stephen, your witness, was shed, I also was standing by, consenting to his death, and guarding the cloaks of those who killed him.’ ²¹ “He said to me, ‘Depart, for I will send you out far from here to the Gentiles.’”

²² They listened to him until he said that; then they lifted up their voice and said, “Rid the earth of this fellow, for he isn’t fit to live!” ²³ As they cried out, threw off their cloaks, and threw dust into the air, ²⁴ the commanding officer commanded him to be brought into the barracks, ordering him to be examined by scourging, that he might know for what crime they shouted against him like that.

²⁵ When they had tied him up with thongs, Paul asked the centurion who stood by, “Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and not found guilty?” ²⁶ When the centurion heard it, he went to the commanding officer and told him, “Watch what you are about to do, for this man is a Roman!” ²⁷ The commanding officer came and asked him, “Tell me, are you a Roman?” He said, “Yes.” ²⁸ The commanding officer answered, “I bought my citizenship for a great price.” Paul said, “But I was born a Roman.” ²⁹ Immediately those who were about to examine him departed from him, and the commanding officer also was afraid when he realized that he was a Roman, because he had bound him.

³⁰ But on the next day, desiring to know the truth about why he was accused by the Jews, he freed him from the bonds and commanded the chief priests and all the council to come together, and brought Paul down and set him before them.

၂၂

^၁ “ညီ အစ် ကို တို့ နှင့် အ ဖ တို့၊ ယ ခု သင် တို့ ရှေ့ ၌ အ ကျွန်ုပ် ချေ ပ ပြော ဆို သော စ ကား ကို နား ထောင် ကြ ပါ” ဟု ဆို ၏။ ^၂ လူ တို့ သည် မိ မိ တို့ အား ဟေ ဗြဲ ဘာ သာ စ ကား ဖြင့် ပြော ကြား သည် ကို ကြား ကြ သော အ ခါ ပို ၍ တိတ် ဆိတ် သွား ကြ ၏။ ထို အ ခါ ပေါ လု က၊ ^၃ “အ ကျွန်ုပ် သည် ဆီ လီ ဆီး ယား ပြည်၊ တာ ရှု မြို့ ၌ မွေး ဖွား ခဲ့ သော ဂျူး လူ မျိုး တစ် ဦး ဖြစ် ပါ သည်။ သို့ သော် ဤ မြို့ တွင် ကြီး ပြင်း လာ ၍ ဂါ မ လျေ လ ၏ ခြေ ရင်း ၌ ဘိုး ဘေး တို့ မှ ဆက် ခံ သော ပ ညတ် တ ရား နှင့် အ ညီ တင်း ကျပ် စွာ ဆုံး မ သွန် သင် ခြင်း ကို ခံ ယူ ပြီး ယ နေ့ သင် တို့ အား လုံး သည် ဘု ရား သ ခင် အ တွက် စိတ် အား ထက် သန် သ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် သည် လည်း စိတ် အား ထက် သန် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၄ အ ကျွန်ုပ် သည် ဤ လမ်း စဉ် ကို လိုက် သော သူ တို့ အား တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဤ လမ်း စဉ် အား'။ အ သေ သတ် သည် အ ထိ ညှဉ်း ဆဲ ခဲ့ ၍ ယောက်ျား၊ မိန်း မ တို့ ကို ချည် နှောင် လျက် ထောင် ထဲ သို့ ပို့ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၅ ဤ အ ကြောင်း နှင့် ပတ် သက် ၍ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် မင်း နှင့် လူ ကြီး အ ဖွဲ့ ဝင် အ ပေါင်း တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် အ တွက် သက် သေ ခံ ပေး နိုင် ပါ သည်။ အ ကျွန်ုပ် သည် သူ တို့ ထံ မှ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ရှိ ညီ အစ် ကို များ ထံ သို့ ရေး သား သည့် စာ များ ကို ယူ လျက် ထို အ ရပ် ၌ ရှိ သော သူ တို့ ကို လည်း ချည် နှောင် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ခေါ် ဆောင် လာ ကာ ပြစ် ဒဏ် ပေး ရန် အ တွက် ထို မြို့ သို့ ထွက် သွား ခဲ့ ပါ သည်။

^၆ သို့ သော် အ ကျွန်ုပ် ခ ရီး သွား ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ အ နီး သို့ ရောက် သော အ ခါ မွန်း တည့် ချိန် ခန့် ၌ ကောင်း ကင် မှ အ လွန် တောက် ပ သော အ လင်း သည် အ ကျွန်ုပ် ပတ် လည် ၍ ရုတ် တ ရက် ထွန်း တောက် ခဲ့ ပါ သည်။ ^၇ ထို အ ခါ အ ကျွန်ုပ် သည် မြေ ပေါ် သို့ လဲ ကျ သွား ရာ ‘ရှော လု၊ ရှော လု၊ သင် သည် အ ဘယ် ကြောင့် ငါ့ ကို ညှဉ်း ဆဲ သ နည်း’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား ပြော သော အ သံ ကို ကြား ရ ပါ သည်။ ^၈ အ ကျွန်ုပ် က ‘သ ခင်၊ ကိုယ် တော် သည် မည် သူ ဖြစ် ပါ သ နည်း’ ဟု မေး လျှင် ‘ငါ သည် သင် ညှဉ်း ဆဲ သော နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ဖြစ် ၏’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၉ အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ ရှိ နေ သော သူ တို့ သည် အ လင်း ကို မြင် ကြ သော် လည်း အ ကျွန်ုပ် အား ပြော သော အ သံ ကို မ ကြား ရ ကြ ပါ။

^၁၀ အ ကျွန်ုပ် က လည်း ‘သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် သည် မည် သို့ ပြု ရ မည် နည်း’ ဟု လျှောက် လျှင် သ ခင် ဘု ရား က ‘ထ ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ သွား လော့။ ထို မြို့ ၌ သင် ဆောင် ရွက် ရန် စီ မံ ထား သော အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို သင့် အား ပြော ပြ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ခဲ့ ပါ သည်။ ^၁၁ အ ကျွန်ုပ် သည် ထို အ လင်း ၏ ရောင် ခြည် အ ရှိန် ကြောင့် မျက် စိ မ မြင် တော့ သ ဖြင့် အ တူ ရှိ နေ သော သူ တို့ က အ ကျွန်ုပ် ကို လက် ဆွဲ ၍ ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ သို့ ‌ခေါ် ဆောင် သွား ကြ ပါ သည်။ ^၁၂ ထို့ နောက် ပ ညတ် တ ရား နှင့် အ ညီ ဘု ရား တ ရား ကြည် ညို သူ ဖြစ် ပြီး ဒ မတ် စ ကပ် မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော ဂျူး လူ မျိုး အား လုံး တို့ တွင် ဂုဏ် သ တင်း ကောင်း သော အာ န နိ အ မည် ရှိ သူ တစ် ဦး သည်၊ ^၁၃ အ ကျွန်ုပ် ထံ သို့ လာ ၍ အ နီး ၌ ရပ် ကာ ‘ငါ့ ညီ ရှော လု၊ မျက် စိ မြင် စေ’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား ဆို လျှင် ထို အ ချိန် ၌ ပင် အ ကျွန်ုပ် သည် သူ့ ကို မြင် ရ ပါ သည်။

^၁၄ ထို အ ခါ သူ က ‘ငါ တို့ ဘိုး ဘေး များ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် မိ မိ အ လို တော် ကို သိ စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ဖြောင့် မတ် သော အ ရှင် ကို ဖူး မြင် စေ ရန် လည်း ကောင်း၊ ထို အ ရှင် ၏ နှုတ် မှ အ သံ တော် ကို ကြား စေ ရန် လည်း ကောင်း သင့် ကို ကြို တင် ခန့် ထား တော် မူ ပြီ။ ^၁၅ အ ကြောင်း မူ ကား သင် သည် မိ မိ မြင် ရ၊ ကြား ရ သော အ ရာ တို့ အ တွက် လူ အ ပေါင်း တို့ ရှေ့ တွင် ကိုယ် တော် ၏ သက် သေ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ ^၁၆ ယ ခု မှာ အ ဘယ် ကြောင့် ဆိုင်း ငံ့ နေ သ နည်း။ ထ လျက် ကိုယ် တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား'။ ၏ နာ မ တော် ကို ပတ္ထ နာ ပြု ၍ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ပြီး သင် ၏ အ ပြစ် များ ကို ဆေး ကြော လော့’ ဟု ဆို လေ ၏။

^၁၇ ထို့ နောက် အ ကျွန်ုပ် သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ပြန် လာ ပြီး ဗိ မာန် တော် ၌ ဆု တောင်း နေ စဉ် အာ ရုံ မှုန် ဝါး တွေ ဝေ ၍၊ ^၁၈ သ ခင် ဘု ရား ကို မြင် ရ ပါ သည်။ ကိုယ် တော် က ‘လူ တို့ သည် ငါ နှင့် ပတ် သက် သော သင် ၏ သက် သေ‌ ခံ ချက် ကို လက် ခံ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် မ ဆိုင်း ငံ့ ဘဲ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ အ မြန် ထွက် သွား လော့’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ သည်။ ^၁၉ အ ကျွန်ုပ် က လည်း ‘သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် သည် ဝတ် ပြု စည်း ဝေး ကျောင်း စု ဝေး ၍ ဝတ် ပြု ကိုး ကွယ် ခြင်း၊ ဆု တောင်း ခြင်း၊ ကျမ်း စာ ဖတ် ကြား နာ ယူ ခြင်း နှင့် ဘာ သာ ရေး ကိစ္စ များ ဆုံး ဖြတ် ခြင်း တို့ အ တွက် ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ သုံး ပြု လေ့ ရှိ‌ သော အ ဆောက် အ အုံ။ ဆ ရာ ယု ဒ သန် ပြန် ဆို သော သမ္မာ ကျမ်း တွင် 'တ ရား စ ရပ်' ဟု ဘာ သာ ပြန် ထား သည်။ တစ် ခု ပြီး တစ် ခု သွား ၍ ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် သော သူ တို့ အား ရိုက် နှက် လျက် ထောင် ချ ခဲ့ သည် ကို သူ တို့ သိ ကြ ပါ ၏။ ^၂၀ ထို့ ပြင် ကိုယ် တော် ၏ သက် သေ ဖြစ် သည့် သ တေ ဖန် သတ် ဖြတ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ အ ကျွန်ုပ် ကိုယ် တိုင် သည် လည်း အ နီး ၌ ရပ် နေ ၍ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သူ့ ကို သတ် သည့် အ မှု ၌ အ လို တူ အ လို ပါ ဖြစ်'။ ကာ သူ့ ကို သတ် သော သူ တို့ ၏ အ ဝတ် များ ကို စောင့် ပေး ခဲ့ ပါ ၏’ ဟု လျှောက် ပါ သည်။ ^၂၁ ထို အ ခါ ကိုယ် တော် က ‘သွား လော့။ ငါ သည် သင့် ကို လူ မျိုး ခြား တို့ ရှိ ရာ ဝေး သော အ ရပ် သို့ စေ လွှတ် မည်’ ဟု အ ကျွန်ုပ် အား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၂ လူ တို့ သည် သူ့ စ ကား ကို ဤ မျှ အ ထိ နား ထောင် ကြ ပြီး လျှင် မိ မိ တို့ အ သံ ကို ကျယ် စွာ ပြု ၍ “ဤ သို့ သော သူ ကို ‌မြေ ပေါ် မှ သုတ် သင် လိုက် ပါ။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ သည် အ သက် မ ရှင် သင့် ပေ” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၃ လူ တို့ သည် ထို သို့ အော် ဟစ် လျက် အ ဝတ် များ ကို ဝှေ့ ယမ်း ကာ မြေ မှုန့် ကို လေ ထဲ သို့ ပစ် လွှင့် ကြ စဉ်၊ ^၂၄ တပ် မှူး ကြီး သည် ပေါ လု ကို စ ခန်း ထဲ သို့ ခေါ် သွား ရန် အ မိန့် ပေး ၍ လူ တို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် သူ့ ကို ဆန့် ကျင် လျက် ထို သို့ အော် ဟစ် ကြ သည် ကို သိ ရှိ ရန် အ တွက် သူ့ ကို ကြိမ် ဒဏ် ပေး ၍ စစ် ဆေး ကြ ရန် ညွှန် ကြား လေ ၏။

^၂၅ သူ့ ကို ကြိုး နှင့် ချည် နှောင် ကြ သော အ ခါ ပေါ လု က အ နီး ၌ ရပ် နေ သော တပ် မှူး အား “သင် တို့ ၌ ရော မ နိုင် ငံ သား တစ် ဦး ကို မ စစ် ဆေး ဘဲ ဒဏ် ခတ် ရိုက် နှက် ပိုင် ခွင့် ရှိ သ လော” ဟု မေး လေ ၏။ ^၂၆ တပ် မှူး သည် ထို စ ကား ကို ကြား လျှင် တပ် မှူး ကြီး ထံ ချဉ်း ကပ် လျက် “သင် မည် သို့ ပြု မည် နည်း။ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သင် မည် သို့ ပြု မည် ကို သ တိ ထား ပါ'။ ဤ သူ သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် သည်” ဟု သ တင်း ပို့ လေ ၏။ ^၂၇ ထို အ ခါ တပ် မှူး ကြီး သည် ပေါ လု ထံ သို့ လာ ၍ “ငါ့ ကို ပြော ပါ လော့။ သင် သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် သ လော” ဟု မေး လျှင် ပေါ လု က “ဟုတ် ပါ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၈ တပ် မှူး ကြီး က လည်း “ငါ သည် ငွေ အ မြောက် အ မြား ပေး ၍ ဤ နိုင် ငံ သား အ ဖြစ် ကို ရ ရှိ သည်” ဟု ဆို လျှင် ပေါ လု က “အ ကျွန်ုပ် သည် ရော မ နိုင် ငံ သား အ ဖြစ် မွေး ဖွား လာ ခဲ့ ပါ သည်” ဟု ဆို ၏။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် သူ့ ကို စစ် ဆေး မည့် သူ များ သည် သူ့ ထံ မှ ချက် ချင်း ဆုတ် ခွာ သွား ကြ ၏။ တပ် မှူး ကြီး က လည်း ပေါ လု သည် ရော မ နိုင် ငံ သား ဖြစ် ကြောင်း သိ လျှင် သူ့ ကို ချည် နှောင် လိုက် မိ သည့် အ တွက် ကြောက် ရွံ့ လေ ၏။

^၃၀ နောက် တစ် နေ့ တွင် တပ် မှူး ကြီး သည် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ စွပ် စွဲ ခြင်း ကို ပေါ လု အ ဘယ် ကြောင့် ခံ နေ ရ သည် ကို အ တိ အ ကျ သိ လို သ ဖြင့် ပေါ လု ကို အ ချည် အ နှောင် မှ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ ချည် အ နှောင် မှ' မ ပါ။ ဖြေ ပေး ကာ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် အ ကြီး အ ကဲ များ နှင့် တ ရား လွှတ် တော် တစ် ခု လုံး အား စု ဝေး ကြ ရန် အ မိန့် ပေး ပြီး လျှင် ပေါ လု ကို ခေါ် ဆောင် လာ ၍ သူ တို့ ရှေ့ ၌ ရပ် စေ ၏။

22

¹ “Brothers and fathers, listen to the defense which I now make to you.” ² When they heard that he spoke to them in the Hebrew language, they were even more quiet. He said, ³ “I am indeed a Jew, born in Tarsus of Cilicia, but brought up in this city at the feet of Gamaliel, instructed according to the strict tradition of the law of our fathers, being zealous for God, even as you all are today. ⁴ I persecuted this Way to the death, binding and delivering into prisons both men and women, ⁵ as also the high priest and all the council of the elders testify, from whom also I received letters to the brothers, and traveled to Damascus to bring them also who were there to Jerusalem in bonds to be punished.

⁶ “As I made my journey and came close to Damascus, about noon suddenly a great light shone around me from the sky. ⁷ I fell to the ground and heard a voice saying to me, ‘Saul, Saul, why are you persecuting me?’ ⁸ I answered, ‘Who are you, Lord?’ He said to me, ‘I am Jesus of Nazareth, whom you persecute.’ ⁹ “Those who were with me indeed saw the light and were afraid, but they didn’t understand the voice of him who spoke to me.

¹⁰ I said, ‘What shall I do, Lord?’ The Lord said to me, ‘Arise, and go into Damascus. There you will be told about all things which are appointed for you to do.’ ¹¹ When I couldn’t see for the glory of that light, being led by the hand of those who were with me, I came into Damascus. ¹² “One Ananias, a devout man according to the law, well reported of by all the Jews who lived in Damascus, ¹³ came to me, and standing by me said to me, ‘Brother Saul, receive your sight!’ In that very hour I looked up at him.

¹⁴ He said, ‘The God of our fathers has appointed you to know his will, and to see the Righteous One, and to hear a voice from his mouth. ¹⁵ For you will be a witness for him to all men of what you have seen and heard. ¹⁶ Now why do you wait? Arise, be baptized, and wash away your sins, calling on the name of the Lord.’

¹⁷ “When I had returned to Jerusalem and while I prayed in the temple, I fell into a trance ¹⁸ and saw him saying to me, ‘Hurry and get out of Jerusalem quickly, because they will not receive testimony concerning me from you.’ ¹⁹ I said, ‘Lord, they themselves know that I imprisoned and beat in every synagogue those who believed in you. ²⁰ When the blood of Stephen, your witness, was shed, I also was standing by, consenting to his death, and guarding the cloaks of those who killed him.’ ²¹ “He said to me, ‘Depart, for I will send you out far from here to the Gentiles.’”

²² They listened to him until he said that; then they lifted up their voice and said, “Rid the earth of this fellow, for he isn’t fit to live!” ²³ As they cried out, threw off their cloaks, and threw dust into the air, ²⁴ the commanding officer commanded him to be brought into the barracks, ordering him to be examined by scourging, that he might know for what crime they shouted against him like that.

²⁵ When they had tied him up with thongs, Paul asked the centurion who stood by, “Is it lawful for you to scourge a man who is a Roman, and not found guilty?” ²⁶ When the centurion heard it, he went to the commanding officer and told him, “Watch what you are about to do, for this man is a Roman!” ²⁷ The commanding officer came and asked him, “Tell me, are you a Roman?” He said, “Yes.” ²⁸ The commanding officer answered, “I bought my citizenship for a great price.” Paul said, “But I was born a Roman.” ²⁹ Immediately those who were about to examine him departed from him, and the commanding officer also was afraid when he realized that he was a Roman, because he had bound him.

³⁰ But on the next day, desiring to know the truth about why he was accused by the Jews, he freed him from the bonds and commanded the chief priests and all the council to come together, and brought Paul down and set him before them.