၂၀

^၁ ထို ရုန်း ရင်း ဆန် ခတ် မှု ရပ် တန့် သွား ပြီး နောက် ပေါ လု သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ကာ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ကာ' မ ပါ။ သူ တို့ အား နှုတ် ဆက် ပြီး လျှင် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ ^၂ ထို ဒေ သ များ ကို ဖြတ် သွား ရင်း များ စွာ သော တ ရား စ ကား တို့ ဖြင့် တ ပည့် တော် တို့ ကို တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ပြီး လျှင် ဂ ရိ ပြည် သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၃ ထို ပြည် ၌ သုံး လ နေ ပြီး နောက် ဆီး ရီး ယား ပြည် သို့ ရွက် လွှင့် မည် ပြု စဉ် တွင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် သူ့ ကို လုပ် ကြံ ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ သ ဖြင့် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် ကို ဖြတ် ၍ ပြန် သွား ရန် ဆုံး ဖြတ် လေ ၏။

^၄ ပေါ လု နှင့် အ တူ လိုက် ပါ သော အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အာ ရှ ပြည် သို့ လိုက် ပါ သော'။ သူ တို့ မှာ ဗေ ရိ မြို့ သား ပု ရု ၏ သား သော ပ တ ရု၊ သက် သာ လော နိတ် မြို့ သား အာ ရိတ္တာ ခု နှင့် သေ ကုန္ဒု၊ ဒေ ရ ဗေ မြို့ သား ဂါ ယု၊ တိ မော သေ၊ အာ ရှ ပြည်သား တု ခိတ် နှင့် တ ရော ဖိမ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၅ သူ တို့ သည် ဦး စွာ သွား နှင့် ပြီး တ ရော မြို့ တွင် ငါ တို့ ကို စောင့် နေ ကြ ၏။ ^၆ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် နေ့ များ လွန် သော အ ခါ ငါ တို့ သည် ဖိ လိပ္ပိ မြို့ မှ ရွက် လွှင့် ၍ ငါး ရက် အ တွင်း တ ရော မြို့ ၌ ရှိ သော ထို သူ တို့ ထံ သို့ ရောက် ပြီး လျှင် ထို မြို့ တွင် ခု နစ် ရက် နေ ကြ ၏။

^၇ ရက် သတ္တ ပတ် ၏ ပ ထ မ နေ့ တွင် ငါ တို့ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'တ ပည့် တော် တို့'။ သည် မုန့် ကို ဖဲ့ ရန် စု ဝေး ကြ ၏။ ပေါ လု သည် သူ တို့ နှင့် ဆွေး နွေး ပြော ဆို လျက် နေ ၏။ သူ သည် နောက် တစ် နေ့ တွင် ထွက် ခွာ ရန် ကြံ ရွယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ သန်း ခေါင် အ ချိန် တိုင် အောင် တ ရား စ ကား ကို ဆက် ၍ ဟော ပြော လေ ၏။ ^၈ ငါ တို့ စု ဝေး ရာ အ ထက် ခန်း တွင် မီး ခွက် အ မြောက် အ များ ထွန်း ထား ၏။ ^၉ ဥ တု ခု အ မည် ရှိ သော လူ ငယ် တစ် ဦး သည် ပြ တင်း ပေါက် အ ပေါ် ၌ ထိုင် ၍ အ လွန် အ မင်း အိပ် ငိုက် နေ ၏။ ပေါ လု သည် ကြာ မြင့် စွာ ဆွေး နွေး ပြော ဆို သော အ ခါ သူ သည် အိပ် မော ကျ ၍ တ တိ ယ ထပ် မှ အောက် သို့ ပြုတ် ကျ သွား လေ ၏။ သူ့ ကို ပွေ့ ချီ လိုက် သော အ ခါ သေ ဆုံး နေ သည် ကို တွေ့ ကြ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ ပေါ လု သည် ဆင်း လာ ၍ သူ့ အ ပေါ် မိ မိ ကိုယ် ကို လှဲ ၍ ဖက် ထား ပြီး လျှင် “ရုတ် ရုတ် သဲ သဲ မ ဖြစ် ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ့ အ သက် သည် သူ ၌ ရှိ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ပေါ် သို့ ပြန် တက် ပြီး လျှင် မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ စား သုံး ကာ မိုး လင်း သည် အ ထိ ကြာ မြင့် စွာ ပြော ဆို ပြီး မှ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ သူ တို့ သည် အ သက် ရှင် လျက် ရှိ သော လူ ငယ် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကာ အ လွန် စိတ် သက် သာ ရာ ရ ကြ ၏။

^၁၃ ငါ တို့ သည် ပေါ လု ကို အဿု မြို့ ၌ သင်္ဘော ပေါ် ခေါ် တင် ရန် စီ စဉ် လျက် သင်္ဘော ဆီ သို့ ဦး စွာ သွား ပြီး လျှင် ထို မြို့ သို့ ရွက် လွှင့် ကြ ၏။ ဤ သို့ စီ စဉ် ခြင်း မှာ ပေါ လု သည် ကုန်း ကြောင်း သွား ရန် စီ စဉ် ထား ၍ ထို သို့ မှာ ကြား ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၄ သူ သည် အဿု မြို့ တွင် ငါ တို့ နှင့် ဆုံ သော အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ့ ကို သင်္ဘော ပေါ် ခေါ် တင် ၍ မိ တု လင် မြို့ သို့ သွား ကြ ၏။ ^၁၅ ထို မြို့ မှ တစ် ဖန် ရွက် လွှင့် ကြ ပြီး နောက် တစ် နေ့ တွင် ခိ အု ကျွန်း ၏ တစ် ဖက် သို့ ရောက် ကြ ၏။ ထို မှ တစ် နေ့ ကြာ သော် သာ မု ကျွန်း သို့ ဝင် ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သာ မု ကျွန်း သို့ ဝင် ၍ တ ရော ဂု လိ အ ငူ ၌ နေ ကြ ၏'။ နောက် တစ် နေ့ တွင် မိ လက် မြို့ သို့ ရောက် ကြ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ ခ ရီး ပြု ခြင်း မှာ ပေါ လု သည် အာ ရှ ပြည် တွင် အ ချိန် မ ကုန် စေ ရန် ဧ ဖက် မြို့ ၌ မ ဆိုက် ဘဲ ရွက် လွှင့် သွား မည် ဟု ဆုံး ဖြတ် ထား သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ သူ သည် ဖြစ် နိုင် လျှင် ပင် တေ ကုတ္တေ ပွဲ နေ့ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လို သည် ဖြစ် ၍ ခ ရီး ကို လျင် မြန် စွာ ပြု နေ ၏။

^၁၇ ထို့ ကြောင့် ပေါ လု သည် မိ လက် မြို့ မှ ဧ ဖက် မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ အ သင်း တော် အ ကြီး အ ကဲ များ ကို ခေါ် လေ ၏။ ^၁၈ သူ တို့ ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ ပေါ လု က “ငါ သည် အာ ရှ ပြည် ၌ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ခြေ ချ သည့် နေ့ မှ စ ၍ သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည့် ကာ လ တစ် လျှောက် မည် ကဲ့ သို့ အ သက် ရှင် ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^၁၉ ငါ သည် အ လွန် စိတ် နှိမ့် ချ ခြင်း၊ မျက် ရည် ကျ ခြင်း နှင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် မှု ကြောင့် ကျ ရောက် သော စုံ စမ်း နှောင့် ယှက် ခြင်း တို့ ကြား မှ သ ခင် ဘု ရား ကို အ စေ ခံ ခဲ့ ၏။ ^၂၀ ငါ သည် သင် တို့ အ တွက် အ ကျိုး ရှိ မည့် အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို တွန့် ဆုတ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ သင် တို့ အား ဖော် ပြ လျက် လူ အ များ ရှေ့ ၌ ဖြစ် စေ၊ တစ် အိမ် ပြီး တစ် အိမ် ဖြစ် စေ သွန် သင် ကာ၊ ^၂၁ ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ နောင် တ ရ ခြင်း၊ ငါ တို့ ၏ သ ခင် ယေ ရှု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ယေ ရှု ခ ရစ် တော်'။ ကို ယုံ ကြည် ခြင်း အ ကြောင်း တို့ ကို ဂျူး လူ မျိုး နှင့် ဂ ရိ လူ မျိုး နှစ် မျိုး စ လုံး တို့ အား သက် သေ ခံ ခဲ့ ၏။

^၂၂ ယ ခု ငါ သည် ဝိ ညာဉ် တော် ၏ နှောင် ဖွဲ့ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ထို မြို့ တွင် မည် သည့် အ ရာ နှင့် ငါ ကြုံ တွေ့ ရ မည် ကို ငါ မ သိ။ ^၂၃ သို့ သော် အ ချုပ် အ နှောင် နှင့် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ များ သည် ငါ့ ကို စောင့် နေ ကြောင်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် က မြို့ တိုင်း ၌ ငါ့ အား သက် သေ ခံ တော် မူ သည် ကို ငါ သိ ၏။ ^၂၄ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် မိ မိ ပြေး ရ မည့် တာ ကို အ ဆုံး တိုင် အောင် ပြေး ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို သက် သေ ခံ ရန် သ ခင် ယေ ရှု ထံ မှ ငါ ရ ရှိ သော အ မှု တော် လုပ် ငန်း ကို ပြီး မြောက် စေ နိုင် ရန် အ တွက် ဆို လျှင် ငါ့ အ သက် ကို ပင် ငါ ပ ဓာ န မ ထား ပေ။

^၂၅ ယ ခု မူ ကား နိုင် ငံ တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော်'။ အ ကြောင်း ကို သင် တို့ အား လုံး အ လယ် ၌ လှည့် လည် ဟော ပြော ခဲ့ သော ငါ ၏ မျက် နှာ ကို သင် တို့ မြင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၂၆ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ သည် အား လုံး ၏ သွေး နှင့် ကင်း ရှင်း ကြောင်း ယ နေ့ ပင် သင် တို့ အား ငါ သက် သေ ခံ ၏။ ^၂၇ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် တွန့် ဆုတ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ကြံ အ စည် တော် ကို သင် တို့ အား အ ကုန် အ စင် ဖော် ပြ ခဲ့ ပြီ။

^၂၈ သင် တို့ သည် မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို လည်း ကောင်း၊ သိုး စု အား လုံး ကို လည်း ကောင်း ဂ ရု စိုက် ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ သွေး တော် နှင့် ဝယ် ယူ ထား သော ဘု ရား သ ခင် ၏ အ သင်း တော် ကို သင် တို့ အုပ် ထိန်း စေ ရန် ထို သိုး စု ကို ကြီး ကြပ် သူ အ ဖြစ် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင် တို့ ကို ခန့် အပ် ထား တော် မူ ၏။ ^၂၉ ငါ ထွက် ခွာ သွား သည့် နောက် ကြမ်း ကြုတ် သော ဝံ ပု လွေ များ သည် သင် တို့ အ ထဲ သို့ ဝင် လာ ၍ သိုး စု ကို ညှာ တာ လိမ့် မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၃၀ သင် တို့ အ ထဲ မှ လည်း တ ပည့် တော် များ ကို မိ မိ တို့ ဘက် သို့ ဆွယ် ရန် ဖောက် ပြန် လမ်း လွဲ သော အ ရာ များ ကို ပြော ဆို သော သူ အ ချို့ တို့ ပေါ် လာ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ တစ် ဦး စီ ကို သုံး နှစ် ပတ် လုံး နေ့ ည မ ပြတ် မျက် ရည် ဖြင့် သ တိ ပေး ဆုံး မ ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ လျက် သ တိ ဝီ ရိ ယ ရှိ ကြ လော့။

^၃၂ ယ ခု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ညီ အစ် ကို တို့၊ ယ ခု'။ သင် တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ၌ လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ ‌ကျေး ဇူး တော် နှင့် ဆိုင် သော နှုတ် က ပတ် တော် ၌ လည်း ကောင်း ငါ အပ် နှံ ၏။ နှုတ် က ပတ် တော် သည် သင် တို့ ကို တည် ဆောက် မြှင့် တင် လျက် သန့် ရှင်း စေ ခြင်း ခံ ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ အ မွေ တော် ကို ရ ရှိ စေ နိုင် စွမ်း ရှိ ၏။

^၃၃ ငါ သည် မည် သူ ၏ ရွှေ၊ ငွေ၊ အ ဝတ် တန် ဆာ ကို မျှ တပ် မက် ခြင်း မ ရှိ ခဲ့ ပေ။ ^၃၄ ငါ သည် ဤ လက် များ ဖြင့် ငါ မှ စ ၍ ငါ နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ တို့ ၏ လို အပ် ချက် များ အ တွက် လုပ် ဆောင် ခဲ့ ကြောင်း သင် တို့ ကိုယ် တိုင် သိ ကြ ၏။ ^၃၅ ထို သို့ ကြိုး စား လုပ် ဆောင် ၍ အား နည်း သော သူ တို့ ကို ကူ ညီ မ စ သင့် ကြောင်း နှင့် ‘ပေး ကမ်း ခြင်း သည် ရ ယူ ခြင်း ထက် သာ ၍ မင်္ဂ လာ ရှိ သည်’ ဟု သ ခင် ယေ ရှု ကိုယ် တော် တိုင် မိန့် တော် မူ သည့် စ ကား ကို သ တိ ရ သင့် ကြောင်း အ ရာ ရာ ၌ သင် တို့ အား ငါ ပြ သ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၆ ပေါ လု သည် ဤ သို့ ဆို ပြီး နောက် ဒူး ထောက် လျက် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ ဆု တောင်း လေ ၏။

^၃၇ သူ တို့ အား လုံး သည် အ လွန် ငို ကြွေး လျက် ပေါ လု ကို ဖက် ၍ နမ်း ကြ ၏။ ^၃၈ အ ထူး သ ဖြင့် သူ ၏ မျက် နှာ ကို မြင် တွေ့ ရ တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု ပေါ လု ပြော သည့် စ ကား ကြောင့် သူ တို့ သည် ဝမ်း နည်း ကြေ ကွဲ ကြ ၏။ ထို့ နောက် သူ့ ကို သင်္ဘော ဆီ သို့ လိုက် ပို့ ကြ ၏။

20

¹ After the uproar had ceased, Paul sent for the disciples, took leave of them, and departed to go into Macedonia. ² When he had gone through those parts and had encouraged them with many words, he came into Greece. ³ When he had spent three months there, and a plot was made against him by Jews as he was about to set sail for Syria, he determined to return through Macedonia.

⁴ These accompanied him as far as Asia: Sopater of Beroea, Aristarchus and Secundus of the Thessalonians, Gaius of Derbe, Timothy, and Tychicus and Trophimus of Asia. ⁵ But these had gone ahead, and were waiting for us at Troas. ⁶ We sailed away from Philippi after the days of Unleavened Bread, and came to them at Troas in five days, where we stayed seven days.

⁷ On the first day of the week, when the disciples were gathered together to break bread, Paul talked with them, intending to depart on the next day; and continued his speech until midnight. ⁸ There were many lights in the upper room where we TR reads 'they' instead of 'we'  were gathered together. ⁹ A certain young man named Eutychus sat in the window, weighed down with deep sleep. As Paul spoke still longer, being weighed down by his sleep, he fell down from the third floor and was taken up dead. ¹⁰ Paul went down and fell upon him, and embracing him said, “Don’t be troubled, for his life is in him.” ¹¹ When he had gone up, had broken bread and eaten, and had talked with them a long while, even until break of day, he departed. ¹² They brought the boy in alive, and were greatly comforted.

¹³ But we, going ahead to the ship, set sail for Assos, intending to take Paul aboard there; for he had so arranged, intending himself to go by land. ¹⁴ When he met us at Assos, we took him aboard and came to Mitylene. ¹⁵ Sailing from there, we came the following day opposite Chios. The next day we touched at Samos and stayed at Trogyllium, and the day after we came to Miletus. ¹⁶ For Paul had determined to sail past Ephesus, that he might not have to spend time in Asia; for he was hastening, if it were possible for him, to be in Jerusalem on the day of Pentecost.

¹⁷ From Miletus he sent to Ephesus and called to himself the elders of the assembly. ¹⁸ When they had come to him, he said to them, “You yourselves know, from the first day that I set foot in Asia, how I was with you all the time, ¹⁹ serving the Lord with all humility, with many tears, and with trials which happened to me by the plots of the Jews; ²⁰ how I didn’t shrink from declaring to you anything that was profitable, teaching you publicly and from house to house, ²¹ testifying both to Jews and to Greeks repentance toward God and faith toward our Lord Jesus. TR adds 'Christ'

²² Now, behold, I go bound by the Spirit to Jerusalem, not knowing what will happen to me there; ²³ except that the Holy Spirit testifies in every city, saying that bonds and afflictions wait for me. ²⁴ But these things don’t count; nor do I hold my life dear to myself, so that I may finish my race with joy, and the ministry which I received from the Lord Jesus, to fully testify to the Good News of the grace of God.

²⁵ “Now, behold, I know that you all, among whom I went about preaching God’s Kingdom, will see my face no more. ²⁶ Therefore I testify to you today that I am clean from the blood of all men, ²⁷ for I didn’t shrink from declaring to you the whole counsel of God.

²⁸ Take heed, therefore, to yourselves and to all the flock, in which the Holy Spirit has made you overseers, to shepherd the assembly of the Lord and God TR, NU omit 'the Lord and' which he purchased with his own blood. ²⁹ For I know that after my departure, vicious wolves will enter in among you, not sparing the flock. ³⁰ Men will arise from among your own selves, speaking perverse things, to draw away the disciples after them. ³¹ Therefore watch, remembering that for a period of three years I didn’t cease to admonish everyone night and day with tears.

³² Now, brothers, The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. I entrust you to God and to the word of his grace, which is able to build up and to give you the inheritance among all those who are sanctified.

³³ I coveted no one’s silver, gold, or clothing. ³⁴ You yourselves know that these hands served my necessities, and those who were with me. ³⁵ In all things I gave you an example, that so laboring you ought to help the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, that he himself said, ‘It is more blessed to give than to receive.’” ³⁶ When he had spoken these things, he knelt down and prayed with them all.

³⁷ They all wept freely, and fell on Paul’s neck and kissed him, ³⁸ sorrowing most of all because of the word which he had spoken, that they should see his face no more. Then they accompanied him to the ship.

၂၀

^၁ ထို ရုန်း ရင်း ဆန် ခတ် မှု ရပ် တန့် သွား ပြီး နောက် ပေါ လု သည် တ ပည့် တော် တို့ ကို ခေါ် ၍ တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ကာ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ကာ' မ ပါ။ သူ တို့ အား နှုတ် ဆက် ပြီး လျှင် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် သို့ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ ^၂ ထို ဒေ သ များ ကို ဖြတ် သွား ရင်း များ စွာ သော တ ရား စ ကား တို့ ဖြင့် တ ပည့် တော် တို့ ကို တိုက် တွန်း နှိုး ဆော် ပြီး လျှင် ဂ ရိ ပြည် သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၃ ထို ပြည် ၌ သုံး လ နေ ပြီး နောက် ဆီး ရီး ယား ပြည် သို့ ရွက် လွှင့် မည် ပြု စဉ် တွင် ဂျူး လူ မျိုး တို့ သည် သူ့ ကို လုပ် ကြံ ရန် လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် ကြ သ ဖြင့် မာ ကေ ဒေါ နိ ပြည် ကို ဖြတ် ၍ ပြန် သွား ရန် ဆုံး ဖြတ် လေ ၏။

^၄ ပေါ လု နှင့် အ တူ လိုက် ပါ သော အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အာ ရှ ပြည် သို့ လိုက် ပါ သော'။ သူ တို့ မှာ ဗေ ရိ မြို့ သား ပု ရု ၏ သား သော ပ တ ရု၊ သက် သာ လော နိတ် မြို့ သား အာ ရိတ္တာ ခု နှင့် သေ ကုန္ဒု၊ ဒေ ရ ဗေ မြို့ သား ဂါ ယု၊ တိ မော သေ၊ အာ ရှ ပြည်သား တု ခိတ် နှင့် တ ရော ဖိမ် တို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၅ သူ တို့ သည် ဦး စွာ သွား နှင့် ပြီး တ ရော မြို့ တွင် ငါ တို့ ကို စောင့် နေ ကြ ၏။ ^၆ တ ဆေး မဲ့ မုန့် ပွဲ တော် နေ့ များ လွန် သော အ ခါ ငါ တို့ သည် ဖိ လိပ္ပိ မြို့ မှ ရွက် လွှင့် ၍ ငါး ရက် အ တွင်း တ ရော မြို့ ၌ ရှိ သော ထို သူ တို့ ထံ သို့ ရောက် ပြီး လျှင် ထို မြို့ တွင် ခု နစ် ရက် နေ ကြ ၏။

^၇ ရက် သတ္တ ပတ် ၏ ပ ထ မ နေ့ တွင် ငါ တို့ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'တ ပည့် တော် တို့'။ သည် မုန့် ကို ဖဲ့ ရန် စု ဝေး ကြ ၏။ ပေါ လု သည် သူ တို့ နှင့် ဆွေး နွေး ပြော ဆို လျက် နေ ၏။ သူ သည် နောက် တစ် နေ့ တွင် ထွက် ခွာ ရန် ကြံ ရွယ် ထား သည် ဖြစ် ၍ သန်း ခေါင် အ ချိန် တိုင် အောင် တ ရား စ ကား ကို ဆက် ၍ ဟော ပြော လေ ၏။ ^၈ ငါ တို့ စု ဝေး ရာ အ ထက် ခန်း တွင် မီး ခွက် အ မြောက် အ များ ထွန်း ထား ၏။ ^၉ ဥ တု ခု အ မည် ရှိ သော လူ ငယ် တစ် ဦး သည် ပြ တင်း ပေါက် အ ပေါ် ၌ ထိုင် ၍ အ လွန် အ မင်း အိပ် ငိုက် နေ ၏။ ပေါ လု သည် ကြာ မြင့် စွာ ဆွေး နွေး ပြော ဆို သော အ ခါ သူ သည် အိပ် မော ကျ ၍ တ တိ ယ ထပ် မှ အောက် သို့ ပြုတ် ကျ သွား လေ ၏။ သူ့ ကို ပွေ့ ချီ လိုက် သော အ ခါ သေ ဆုံး နေ သည် ကို တွေ့ ကြ ၏။ ^၁၀ ထို အ ခါ ပေါ လု သည် ဆင်း လာ ၍ သူ့ အ ပေါ် မိ မိ ကိုယ် ကို လှဲ ၍ ဖက် ထား ပြီး လျှင် “ရုတ် ရုတ် သဲ သဲ မ ဖြစ် ကြ နှင့်။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ့ အ သက် သည် သူ ၌ ရှိ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၁ ထို့ နောက် အ ပေါ် သို့ ပြန် တက် ပြီး လျှင် မုန့် ကို ဖဲ့ ၍ စား သုံး ကာ မိုး လင်း သည် အ ထိ ကြာ မြင့် စွာ ပြော ဆို ပြီး မှ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ သူ တို့ သည် အ သက် ရှင် လျက် ရှိ သော လူ ငယ် ကို ခေါ် ဆောင် သွား ကာ အ လွန် စိတ် သက် သာ ရာ ရ ကြ ၏။

^၁၃ ငါ တို့ သည် ပေါ လု ကို အဿု မြို့ ၌ သင်္ဘော ပေါ် ခေါ် တင် ရန် စီ စဉ် လျက် သင်္ဘော ဆီ သို့ ဦး စွာ သွား ပြီး လျှင် ထို မြို့ သို့ ရွက် လွှင့် ကြ ၏။ ဤ သို့ စီ စဉ် ခြင်း မှာ ပေါ လု သည် ကုန်း ကြောင်း သွား ရန် စီ စဉ် ထား ၍ ထို သို့ မှာ ကြား ခဲ့ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၁၄ သူ သည် အဿု မြို့ တွင် ငါ တို့ နှင့် ဆုံ သော အ ခါ ငါ တို့ သည် သူ့ ကို သင်္ဘော ပေါ် ခေါ် တင် ၍ မိ တု လင် မြို့ သို့ သွား ကြ ၏။ ^၁၅ ထို မြို့ မှ တစ် ဖန် ရွက် လွှင့် ကြ ပြီး နောက် တစ် နေ့ တွင် ခိ အု ကျွန်း ၏ တစ် ဖက် သို့ ရောက် ကြ ၏။ ထို မှ တစ် နေ့ ကြာ သော် သာ မု ကျွန်း သို့ ဝင် ၍ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သာ မု ကျွန်း သို့ ဝင် ၍ တ ရော ဂု လိ အ ငူ ၌ နေ ကြ ၏'။ နောက် တစ် နေ့ တွင် မိ လက် မြို့ သို့ ရောက် ကြ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ ခ ရီး ပြု ခြင်း မှာ ပေါ လု သည် အာ ရှ ပြည် တွင် အ ချိန် မ ကုန် စေ ရန် ဧ ဖက် မြို့ ၌ မ ဆိုက် ဘဲ ရွက် လွှင့် သွား မည် ဟု ဆုံး ဖြတ် ထား သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ သူ သည် ဖြစ် နိုင် လျှင် ပင် တေ ကုတ္တေ ပွဲ နေ့ တွင် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ရောက် လို သည် ဖြစ် ၍ ခ ရီး ကို လျင် မြန် စွာ ပြု နေ ၏။

^၁၇ ထို့ ကြောင့် ပေါ လု သည် မိ လက် မြို့ မှ ဧ ဖက် မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ အ သင်း တော် အ ကြီး အ ကဲ များ ကို ခေါ် လေ ၏။ ^၁၈ သူ တို့ ရောက် လာ ကြ သော အ ခါ ပေါ လု က “ငါ သည် အာ ရှ ပြည် ၌ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ခြေ ချ သည့် နေ့ မှ စ ၍ သင် တို့ နှင့် အ တူ ရှိ ခဲ့ သည့် ကာ လ တစ် လျှောက် မည် ကဲ့ သို့ အ သက် ရှင် ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^၁၉ ငါ သည် အ လွန် စိတ် နှိမ့် ချ ခြင်း၊ မျက် ရည် ကျ ခြင်း နှင့် ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ လျှို့ ဝှက် ကြံ စည် မှု ကြောင့် ကျ ရောက် သော စုံ စမ်း နှောင့် ယှက် ခြင်း တို့ ကြား မှ သ ခင် ဘု ရား ကို အ စေ ခံ ခဲ့ ၏။ ^၂၀ ငါ သည် သင် တို့ အ တွက် အ ကျိုး ရှိ မည့် အ ရာ ရှိ သ မျှ ကို တွန့် ဆုတ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ သင် တို့ အား ဖော် ပြ လျက် လူ အ များ ရှေ့ ၌ ဖြစ် စေ၊ တစ် အိမ် ပြီး တစ် အိမ် ဖြစ် စေ သွန် သင် ကာ၊ ^၂၁ ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ နောင် တ ရ ခြင်း၊ ငါ တို့ ၏ သ ခင် ယေ ရှု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ယေ ရှု ခ ရစ် တော်'။ ကို ယုံ ကြည် ခြင်း အ ကြောင်း တို့ ကို ဂျူး လူ မျိုး နှင့် ဂ ရိ လူ မျိုး နှစ် မျိုး စ လုံး တို့ အား သက် သေ ခံ ခဲ့ ၏။

^၂၂ ယ ခု ငါ သည် ဝိ ညာဉ် တော် ၏ နှောင် ဖွဲ့ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ သွား နေ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ထို မြို့ တွင် မည် သည့် အ ရာ နှင့် ငါ ကြုံ တွေ့ ရ မည် ကို ငါ မ သိ။ ^၂၃ သို့ သော် အ ချုပ် အ နှောင် နှင့် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ များ သည် ငါ့ ကို စောင့် နေ ကြောင်း သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် က မြို့ တိုင်း ၌ ငါ့ အား သက် သေ ခံ တော် မူ သည် ကို ငါ သိ ၏။ ^၂၄ သို့ ရာ တွင် ငါ သည် မိ မိ ပြေး ရ မည့် တာ ကို အ ဆုံး တိုင် အောင် ပြေး ၍ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကျေး ဇူး တော် နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို သက် သေ ခံ ရန် သ ခင် ယေ ရှု ထံ မှ ငါ ရ ရှိ သော အ မှု တော် လုပ် ငန်း ကို ပြီး မြောက် စေ နိုင် ရန် အ တွက် ဆို လျှင် ငါ့ အ သက် ကို ပင် ငါ ပ ဓာ န မ ထား ပေ။

^၂၅ ယ ခု မူ ကား နိုင် ငံ တော် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင် ၏ နိုင် ငံ တော်'။ အ ကြောင်း ကို သင် တို့ အား လုံး အ လယ် ၌ လှည့် လည် ဟော ပြော ခဲ့ သော ငါ ၏ မျက် နှာ ကို သင် တို့ မြင် ရ တော့ မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၂၆ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ သည် အား လုံး ၏ သွေး နှင့် ကင်း ရှင်း ကြောင်း ယ နေ့ ပင် သင် တို့ အား ငါ သက် သေ ခံ ၏။ ^၂၇ အ ကြောင်း မူ ကား ငါ သည် တွန့် ဆုတ် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ ကြံ အ စည် တော် ကို သင် တို့ အား အ ကုန် အ စင် ဖော် ပြ ခဲ့ ပြီ။

^၂၈ သင် တို့ သည် မိ မိ တို့ ကိုယ် ကို လည်း ကောင်း၊ သိုး စု အား လုံး ကို လည်း ကောင်း ဂ ရု စိုက် ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ သွေး တော် နှင့် ဝယ် ယူ ထား သော ဘု ရား သ ခင် ၏ အ သင်း တော် ကို သင် တို့ အုပ် ထိန်း စေ ရန် ထို သိုး စု ကို ကြီး ကြပ် သူ အ ဖြစ် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် သင် တို့ ကို ခန့် အပ် ထား တော် မူ ၏။ ^၂၉ ငါ ထွက် ခွာ သွား သည့် နောက် ကြမ်း ကြုတ် သော ဝံ ပု လွေ များ သည် သင် တို့ အ ထဲ သို့ ဝင် လာ ၍ သိုး စု ကို ညှာ တာ လိမ့် မည် မ ဟုတ် ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ^၃၀ သင် တို့ အ ထဲ မှ လည်း တ ပည့် တော် များ ကို မိ မိ တို့ ဘက် သို့ ဆွယ် ရန် ဖောက် ပြန် လမ်း လွဲ သော အ ရာ များ ကို ပြော ဆို သော သူ အ ချို့ တို့ ပေါ် လာ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် သင် တို့ တစ် ဦး စီ ကို သုံး နှစ် ပတ် လုံး နေ့ ည မ ပြတ် မျက် ရည် ဖြင့် သ တိ ပေး ဆုံး မ ခဲ့ သည် ကို အောက် မေ့ လျက် သ တိ ဝီ ရိ ယ ရှိ ကြ လော့။

^၃၂ ယ ခု အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ညီ အစ် ကို တို့၊ ယ ခု'။ သင် တို့ ကို ဘု ရား သ ခင် ၌ လည်း ကောင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ ‌ကျေး ဇူး တော် နှင့် ဆိုင် သော နှုတ် က ပတ် တော် ၌ လည်း ကောင်း ငါ အပ် နှံ ၏။ နှုတ် က ပတ် တော် သည် သင် တို့ ကို တည် ဆောက် မြှင့် တင် လျက် သန့် ရှင်း စေ ခြင်း ခံ ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ အ မွေ တော် ကို ရ ရှိ စေ နိုင် စွမ်း ရှိ ၏။

^၃၃ ငါ သည် မည် သူ ၏ ရွှေ၊ ငွေ၊ အ ဝတ် တန် ဆာ ကို မျှ တပ် မက် ခြင်း မ ရှိ ခဲ့ ပေ။ ^၃၄ ငါ သည် ဤ လက် များ ဖြင့် ငါ မှ စ ၍ ငါ နှင့် အ တူ ရှိ သော သူ တို့ ၏ လို အပ် ချက် များ အ တွက် လုပ် ဆောင် ခဲ့ ကြောင်း သင် တို့ ကိုယ် တိုင် သိ ကြ ၏။ ^၃၅ ထို သို့ ကြိုး စား လုပ် ဆောင် ၍ အား နည်း သော သူ တို့ ကို ကူ ညီ မ စ သင့် ကြောင်း နှင့် ‘ပေး ကမ်း ခြင်း သည် ရ ယူ ခြင်း ထက် သာ ၍ မင်္ဂ လာ ရှိ သည်’ ဟု သ ခင် ယေ ရှု ကိုယ် တော် တိုင် မိန့် တော် မူ သည့် စ ကား ကို သ တိ ရ သင့် ကြောင်း အ ရာ ရာ ၌ သင် တို့ အား ငါ ပြ သ ၏” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၃၆ ပေါ လု သည် ဤ သို့ ဆို ပြီး နောက် ဒူး ထောက် လျက် ထို သူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ ဆု တောင်း လေ ၏။

^၃၇ သူ တို့ အား လုံး သည် အ လွန် ငို ကြွေး လျက် ပေါ လု ကို ဖက် ၍ နမ်း ကြ ၏။ ^၃၈ အ ထူး သ ဖြင့် သူ ၏ မျက် နှာ ကို မြင် တွေ့ ရ တော့ မည် မ ဟုတ် ဟု ပေါ လု ပြော သည့် စ ကား ကြောင့် သူ တို့ သည် ဝမ်း နည်း ကြေ ကွဲ ကြ ၏။ ထို့ နောက် သူ့ ကို သင်္ဘော ဆီ သို့ လိုက် ပို့ ကြ ၏။

20

¹ After the uproar had ceased, Paul sent for the disciples, took leave of them, and departed to go into Macedonia. ² When he had gone through those parts and had encouraged them with many words, he came into Greece. ³ When he had spent three months there, and a plot was made against him by Jews as he was about to set sail for Syria, he determined to return through Macedonia.

⁴ These accompanied him as far as Asia: Sopater of Beroea, Aristarchus and Secundus of the Thessalonians, Gaius of Derbe, Timothy, and Tychicus and Trophimus of Asia. ⁵ But these had gone ahead, and were waiting for us at Troas. ⁶ We sailed away from Philippi after the days of Unleavened Bread, and came to them at Troas in five days, where we stayed seven days.

⁷ On the first day of the week, when the disciples were gathered together to break bread, Paul talked with them, intending to depart on the next day; and continued his speech until midnight. ⁸ There were many lights in the upper room where we TR reads 'they' instead of 'we'  were gathered together. ⁹ A certain young man named Eutychus sat in the window, weighed down with deep sleep. As Paul spoke still longer, being weighed down by his sleep, he fell down from the third floor and was taken up dead. ¹⁰ Paul went down and fell upon him, and embracing him said, “Don’t be troubled, for his life is in him.” ¹¹ When he had gone up, had broken bread and eaten, and had talked with them a long while, even until break of day, he departed. ¹² They brought the boy in alive, and were greatly comforted.

¹³ But we, going ahead to the ship, set sail for Assos, intending to take Paul aboard there; for he had so arranged, intending himself to go by land. ¹⁴ When he met us at Assos, we took him aboard and came to Mitylene. ¹⁵ Sailing from there, we came the following day opposite Chios. The next day we touched at Samos and stayed at Trogyllium, and the day after we came to Miletus. ¹⁶ For Paul had determined to sail past Ephesus, that he might not have to spend time in Asia; for he was hastening, if it were possible for him, to be in Jerusalem on the day of Pentecost.

¹⁷ From Miletus he sent to Ephesus and called to himself the elders of the assembly. ¹⁸ When they had come to him, he said to them, “You yourselves know, from the first day that I set foot in Asia, how I was with you all the time, ¹⁹ serving the Lord with all humility, with many tears, and with trials which happened to me by the plots of the Jews; ²⁰ how I didn’t shrink from declaring to you anything that was profitable, teaching you publicly and from house to house, ²¹ testifying both to Jews and to Greeks repentance toward God and faith toward our Lord Jesus. TR adds 'Christ'

²² Now, behold, I go bound by the Spirit to Jerusalem, not knowing what will happen to me there; ²³ except that the Holy Spirit testifies in every city, saying that bonds and afflictions wait for me. ²⁴ But these things don’t count; nor do I hold my life dear to myself, so that I may finish my race with joy, and the ministry which I received from the Lord Jesus, to fully testify to the Good News of the grace of God.

²⁵ “Now, behold, I know that you all, among whom I went about preaching God’s Kingdom, will see my face no more. ²⁶ Therefore I testify to you today that I am clean from the blood of all men, ²⁷ for I didn’t shrink from declaring to you the whole counsel of God.

²⁸ Take heed, therefore, to yourselves and to all the flock, in which the Holy Spirit has made you overseers, to shepherd the assembly of the Lord and God TR, NU omit 'the Lord and' which he purchased with his own blood. ²⁹ For I know that after my departure, vicious wolves will enter in among you, not sparing the flock. ³⁰ Men will arise from among your own selves, speaking perverse things, to draw away the disciples after them. ³¹ Therefore watch, remembering that for a period of three years I didn’t cease to admonish everyone night and day with tears.

³² Now, brothers, The word for 'brothers' here and where context allows may also be correctly translated 'brothers and sisters' or 'siblings'. I entrust you to God and to the word of his grace, which is able to build up and to give you the inheritance among all those who are sanctified.

³³ I coveted no one’s silver, gold, or clothing. ³⁴ You yourselves know that these hands served my necessities, and those who were with me. ³⁵ In all things I gave you an example, that so laboring you ought to help the weak, and to remember the words of the Lord Jesus, that he himself said, ‘It is more blessed to give than to receive.’” ³⁶ When he had spoken these things, he knelt down and prayed with them all.

³⁷ They all wept freely, and fell on Paul’s neck and kissed him, ³⁸ sorrowing most of all because of the word which he had spoken, that they should see his face no more. Then they accompanied him to the ship.