၁၀

^၁ ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ တွင် အီ တ လီ တပ် ဟု ခေါ် သော တပ် ဖွဲ့ မှ ကော် နေ လိ အ မည် ရှိ သော တပ် မှူး တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ^၂ သူ သည် ဘု ရား ဝတ် ၌ မွေ့ လျော် သော သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အား လုံး နှင့် တ ကွ ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ အား များ စွာ ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ကာ ဘု ရား သ ခင် ထံ အ မြဲ ဆု တောင်း လျက် နေ ၏။

^၃ တစ် နေ့ သော အ ခါ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ အ ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'နေ့ ၏ န ဝ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် သူ သည် မိ မိ ထံ သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် တစ် ပါး ဝင် လာ ၍ “ကော် နေ လိ” ဟု ခေါ် သည် ကို ရူ ပါ ရုံ ၌ ထင် ရှား စွာ မြင် လေ ၏။ ^၄ ထို ကောင်း ကင် တ မန် ကို စေ့ စေ့ ကြည့် ရင်း သူ သည် ကြောက် လန့် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ မည် သည့် အ ကြောင်း အ ရာ ရှိ ပါ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “သင် ၏ ဆု တောင်း ခြင်း နှင့် ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ခြင်း တို့ သည် အ မှတ် ရ စ ရာ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် သို့ ရောက် လေ ပြီ။ ^၅ ထို့ ကြောင့် ယ ခု သင် သည် ယုပ္ပေ ‌မြို့ သို့ လူ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် ကို ခေါ် ဖိတ် လော့။ ^၆ သူ သည် သား ရေ နယ် သ မား ရှိ မုန် အိမ် ၌ တည်း ခို နေ ၏။ ထို အိမ် သည် ပင် လယ် ကမ်း နား တွင် ရှိ ၏” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၇ မိ မိ အား မြွက် ဆို သော ကောင်း ကင် တ မန် ထွက် ခွာ သွား သော အ ခါ ကော် နေ လိ သည် အ စေ ခံ နှစ် ဦး နှင့် မိ မိ အ နီး အ ပါး တွင် တာ ဝန် ထမ်း ဆောင် နေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ဘု ရား ဝတ် ၌ မွေ့ လျော် သော စစ် သား တစ် ဦး ကို ခေါ် ၍၊ ^၈ အ ကြောင်း စုံ ကို ပြော ပြီး လျှင် သူ တို့ ကို ယုပ္ပေ မြို့ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။

^၉ နောက် တစ် နေ့ တွင် ထို သူ တို့ သည် ခ ရီး ပြု လျက် ယုပ္ပေ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် လာ ကြ စဉ် မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ဝန်း ကျင် ၌ ပေ တ ရု သည် ဆု တောင်း ရန် လေ သာ ဆောင် ပေါ် သို့ တက် သွား လေ ၏။ ^၁၀ ထို အ ချိန် တွင် သူ သည် ဆာ လောင် လျက် အ စာ စား လို စိတ် ဖြစ် ပေါ် လေ ၏။ သို့ သော် အ စား အ စာ များ ကို လူ တို့ ပြင် ဆင် နေ ကြ စဉ် ပေ တ ရု သည် အာ ရုံ မှုန် ဝါး တွေ ဝေ ၍၊ ^၁၁ ကောင်း ကင် သည် ပွင့် လျက် ထောင့် လေး ခု မှ ထိန်း ထား ပြီး မြေ ပေါ် သို့ လျှော ကျ လာ သည့် ရွက် ထည် စ ကြီး နှင့် တူ သော အ ရာ တစ် ခု နိမ့် ဆင်း လာ သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၁၂ ထို အ ရာ ထဲ တွင် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ခြေ လေး ချောင်း သတ္တ ဝါ များ မှ စ ၍ တွား သွား သတ္တ ဝါ များ နှင့် မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ မျိုး မျိုး ပါ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် “ပေ တ ရု၊ ထ ၍ သတ် စား လော့” ဟူ သော အ သံ သည် သူ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၁၄ သို့ သော် ပေ တ ရု က “မ ဖြစ် နိုင် ပါ သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် သည် ညစ် ညူး သော အ ရာ နှင့် မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ စား ဖူး ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ ဒု တိ ယ အ ကြိမ် အ သံ ထပ် မံ ထွက် ပေါ် လာ ၍ ”ဘု ရား သ ခင် စင် ကြယ် စေ သည့် အ ရာ ကို ညစ် ညူး သည် ဟု သင် မ ဆို နှင့်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ဖြစ် ပြီး နောက် ထို အ ရာ သည် ကောင်း ကင် သို့ ချက် ချင်း ဆောင် ယူ သွား ခြင်း ခံ ရ ၏။

^၁၇ မိ မိ မြင် ရ သော ရူ ပါ ရုံ သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ဆို လို ကြောင်း ပေ တ ရု သည် စိတ် ထဲ ၌ ဝေ ခွဲ မ ရ ဖြစ် နေ စဉ် ကော် နေ လိ စေ လွှတ် လိုက် သော လူ တို့ သည် ရှိ မုန် ၏ အိမ် ကို မေး မြန်း ရှာ ဖွေ ပြီး အိမ် တံ ခါး ရှေ့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၈ သူ တို့ သည် လှမ်း ခေါ် ၍ “ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် သည် ဤ အိမ် တွင် တည်း ခို နေ ပါ သ လော” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။

^၁၉ ပေ တ ရု သည် ရူ ပါ ရုံ အ ကြောင်း ကို စဉ်း စား ဆင် ခြင် လျက် နေ စဉ် ဝိ ညာဉ် တော် က “လူ သုံး ဦး တို့ သည် သင့် ကို ရှာ နေ ကြ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ ကို ငါ စေ လွှတ် လိုက် သည် ဖြစ် ၍ ထ ပြီး အောက် သို့ ဆင်း သွား ကာ သံ သ ယ မ ရှိ ဘဲ သူ တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ပေ တ ရု သည် ဆင်း သွား ၍ “သင် တို့ ရှာ နေ သော သူ မှာ ငါ ပင် ဖြစ် ၏။ မည် သည့် အ ကြောင်း ကိစ္စ ရှိ ၍ လာ ခဲ့ ကြ သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား မေး လေ ၏။

^၂၂ သူ တို့ က လည်း “ဖြောင့် မတ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ ဖြစ် ပြီး ဂျူး လူ မျိုး အား လုံး တို့ တွင် ဂုဏ် သ တင်း ကောင်း သော တပ် မှူး ကော် နေ လိ သည် သင့် ကို မိ မိ အိမ် သို့ ခေါ် ဖိတ် ၍ သင့် ထံ မှ တ ရား စ ကား ကို နား ထောင် ရန် သန့် ရှင်း သော ကောင်း ကင် တ မန် ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို ခံ ရ ပါ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် သူ တို့ ကို အိမ် ထဲ သို့ ခေါ် ဖိတ် လျက် တည်း ခို စေ ပြီး လျှင် နောက် တစ် နေ့ ၌ ထ ၍ ထို သူ တို့ နှင့် အ တူ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ ယုပ္ပေ မြို့ မှ ညီ အစ် ကို အ ချို့ တို့ သည် လည်း သူ နှင့် အ တူ လိုက် သွား ကြ ၏။

^၂၄ နောက် တစ် နေ့ ၌ သူ သည် ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ သို့ ရောက် လေ ၏။ ကော် နေ လိ သည် မိ မိ ၏ ဆွေ မျိုး များ နှင့် ရင်း နှီး သော မိတ် ဆွေ များ ကို စု ရုံး ထား လျက် သူ တို့ ကို စောင့် မျှော် နေ ၏။ ^၂၅ ပေ တ ရု ဝင် လာ သော အ ခါ ကော် နေ လိ သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ၍ သူ ၏ ခြေ ရင်း ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် ရှိ ခိုး လေ ၏။ ^၂၆ သို့ သော် ပေ တ ရု သည် သူ့ ကို ထူ မ ၍ “ထ ပါ။ ငါ ကိုယ် တိုင် လည်း သာ မန် လူ သား တစ် ယောက် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၇ ထို့ နောက် ကော် နေ လိ နှင့် စ ကား ပြော ရင်း အိမ် ထဲ သို့ ဝင် လျှင် လူ များ စွာ တို့ စု ဝေး နေ ကြ သည် ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၂၈ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ တွက် လူ မျိုး ခြား ထံ အ လည် အ ပတ် သွား ခြင်း၊ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ နှင့် ပေါင်း ဖော် ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် မ ညီ ကြောင်း သင် တို့ သိ ကြ ၏။ သို့ သော် မည် သူ့ ကို မျှ ညစ် ညူး သော သူ၊ သို့ မ ဟုတ် မ စင် ကြယ် သော သူ ဟူ ၍ မ ခေါ် ရ မည့် အ ကြောင်း ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အား ပြ သ တော် မူ ပြီ။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် ခေါ် ဖိတ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ မ ငြင်း ဆို ဘဲ လာ ခဲ့ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ အား မည် သည့် အ ကြောင်း ကြောင့် ခေါ် ဖိတ် ကြ သည် ကို ငါ မေး လို သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၀ ကော် နေ လိ က လည်း “လွန် ခဲ့ သော သုံး ရက် ပြော ဆို သည့် ရက် ကို ထည့် သွင်း ရေ တွက် ထား သ ဖြင့် မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လေး ရက်'။ က ဤ အ ချိန် မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တွင် အ ကျွန်ုပ် အိမ် ၌ အ ကျွန်ုပ် ဆု တောင်း နေ စဉ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ စာ ရှောင် ၍ ဆု တောင်း နေ စဉ်'။ တောက် ပ သည့် အ ဝတ် ကို ဝတ် ထား သော လူ တစ် ဦး သည် အ ကျွန်ုပ် ရှေ့ ၌ ရပ် လျက်၊ ^၃၁ ‘ကော် နေ လိ၊ သင် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို ဘု ရား သ ခင် နား ညောင်း တော် မူ ၍ သင် ၏ ပေ ကမ်း စွန့် ကြဲ ခြင်း တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ အောက် မေ့ စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၃၂ ထို့ ကြောင့် ယုပ္ပေ မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် ကို ခေါ် ဖိတ် လော့။ သူ သည် ပင် လယ် ကမ်း နား ရှိ သား ရေ နယ် သ မား ရှိ မုန် ၏ အိမ် ၌ တည်း ခို နေ ၏’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ထို သူ သည် ရောက် လာ လျှင် သင့် အား ဟော ပြော လိမ့် မည်' ပါ သည်။ ဟု မြွက် ဆို ခဲ့ ပါ သည်။ ^၃၃ သို့ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် သည် သင့် ထံ သို့ ချက် ချင်း လူ လွှတ် ခဲ့ ပါ သည်။ သင် သည် လည်း ကြွ ရောက် လာ သော ကြောင့် ကျေး ဇူး တင် ပါ သည်။ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် သင့် အား သ ခင် ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင်'။ မိန့် မှာ တော် မူ သ မျှ တို့ ကို ကြား နာ ရန် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ရှိ နေ ကြ ပါ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၄ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် နှုတ် ကို ဖွင့် ၍ “ဘု ရား သ ခင် သည် မျက် နှာ လိုက် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ၊ ^၃၅ မည် သည့် လူ မျိုး မ ဆို ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ လျက် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် လျှင် နှစ် သက် လက် ခံ တော် မူ ကြောင်း ငါ အ မှန် ပင် သ ဘော ပေါက် ပြီ။ ^၃၆ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ၏ အ ရှင် သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ယေ ရှု ခ ရစ် တော် အား ဖြင့် ငြိမ် သက် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ပေး ပို့ တော် မူ သော နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^၃၇ ထို့ ပြင် ယော ဟန် သည် ဗတ္တိ ဇံ တ ရား ကို ဟော ပြော သည့် နောက် တွင် ဂါ လိ လဲ နယ် မှ အ စ ပြု ၍ ယု ဒ နယ် တစ် လျှောက် လုံး ၌ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည့် အ ကြောင်း အ ရာ ကို လည်း ကောင်း၊ ^၃၈ ဘု ရား သ ခင် သည် နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ကို သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် တန် ခိုး တော် တို့ ဖြင့် မည် ကဲ့ သို့ ဘိ သိက် ပေး ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သော ကြောင့် ကိုယ် ‌တော် သည် လှည့် လည် ၍ ကောင်း သော အ မှု ကို ပြု ကာ မာရ် နတ် ၏ ဖိ နှိပ် ခြယ် လှယ် မှု ခံ ရ သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ ၏။

^၃၉ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ တိုင်း ပြည် ၌ ကိုယ် တော် ပြု ခဲ့ သော အ ရာ အား လုံး ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို သစ် တိုင် ပေါ် ၌ ဆွဲ ထား ၍ အ သေ သတ် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၀ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် သည် ကိုယ် တော် ကို သုံး ရက် ‌မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် စေ ၍ ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၄၁ သို့ ရာ တွင် လူ အား လုံး ထံ ၌ မ ဟုတ် ဘဲ သက် သေ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ကြို တင် ခန့် ထား သော ငါ တို့ ထံ ၌ သာ ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီး နောက် ငါ တို့ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ စား သောက် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် က ကိုယ် ‌တော် သာ လျှင် အ သက် ရှင် သော သူ နှင့် သေ လွန် သော သူ တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ခန့် အပ် ထား တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် ကြောင်း လူ တို့ အား ဟော ပြော ရန် နှင့် သက် သေ ခံ ရန် ငါ တို့ အား မိန့် မှာ တော် မူ ၏။ ^၄၃ ထို အ ရှင် နှင့် ပတ် သက် ၍ ပ ရော ဖက် အား လုံး တို့ သည် လည်း ‘ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် သော သူ တိုင်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အား ဖြင့် အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို ခံ စား ရ ၏’ ဟု သက် သေ ခံ ကြ ၏” ဟူ ၍ ပြော ဆို လေ ၏။

^၄၄ ဤ တ ရား စ ကား တို့ ကို ပေ တ ရု ဟော ပြော နေ စဉ် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို ကြား နာ နေ သူ အား လုံး အ ပေါ် သို့ သက် ရောက် တော် မူ ၏။ ^၄၅ ပေ တ ရု နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ သည့် အ ရေ ဖျား လှီး ထား သော ယုံ ကြည် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် တည်း ဟူ သော ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို လူ မျိုး ခြား တို့ အ ပေါ် ၌ လည်း သွန်း လောင်း တော် မူ သည့် အ တွက် အ လွန် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၄၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ထို လူ မျိုး ခြား တို့ သည် အ ခြား သော ဘာ သာ စ ကား များ ပြော ဆို လျက် ဘု ရား သ ခင် အား ချီး မွမ်း ကြ သည် ကို သူ တို့ ကြား ရ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၄၇ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ငါ တို့ ကဲ့ သို့ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ ကြ သော ဤ သူ တို့ အား ရေ ၌ ဗတ္တိ ဇံ မ ခံ စေ ရန် မည် သူ တား ဆီး နိုင် သ နည်း” သို့ မ ဟုတ် 'ဗတ္တိ ဇံ မ ခံ စေ ရန် မည် သူ သည် ရေ ကို တား ဆီး နိုင် သ နည်း'။ ဟု ဆို လျက်၊ ^၄၈ ယေ ရှု ခ ရစ် တော် ၏ နာ မ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား ၏ နာ မ'။ တော် ၌ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကြ ရန် သူ တို့ အား ညွှန် ကြား လေ ၏။ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ပေ တ ရု အား ရက် အ နည်း ငယ် မျှ ဆက် ၍ နေ ရန် တောင်း ပန် ကြ ၏။

10

¹ Now there was a certain man in Caesarea, Cornelius by name, a centurion of what was called the Italian Regiment, ² a devout man, and one who feared God with all his house, who gave gifts for the needy generously to the people, and always prayed to God.

³ At about the ninth hour of the day, 3:00 p.m. he clearly saw in a vision an angel of God coming to him and saying to him, “Cornelius!” ⁴ He, fastening his eyes on him and being frightened, said, “What is it, Lord?” He said to him, “Your prayers and your gifts to the needy have gone up for a memorial before God. ⁵ Now send men to Joppa, and get Simon, who is also called Peter. ⁶ He is staying with a tanner named Simon, whose house is by the seaside. [commentary des =”TR adds ‘This one will tell you what it is necessary for you to do.’)

⁷ When the angel who spoke to him had departed, Cornelius called two of his household servants and a devout soldier of those who waited on him continually. ⁸ Having explained everything to them, he sent them to Joppa.

⁹ Now on the next day as they were on their journey and got close to the city, Peter went up on the housetop to pray at about noon. ¹⁰ He became hungry and desired to eat, but while they were preparing, he fell into a trance. ¹¹ He saw heaven opened and a certain container descending to him, like a great sheet let down by four corners on the earth, ¹² in which were all kinds of four-footed animals of the earth, wild animals, reptiles, and birds of the sky.

¹³ A voice came to him, “Rise, Peter, kill and eat!” ¹⁴ But Peter said, “Not so, Lord; for I have never eaten anything that is common or unclean.” ¹⁵ A voice came to him again the second time, “What God has cleansed, you must not call unclean.” ¹⁶ This was done three times, and immediately the thing was received up into heaven.

¹⁷ Now while Peter was very perplexed in himself what the vision which he had seen might mean, behold, the men who were sent by Cornelius, having made inquiry for Simon’s house, stood before the gate, ¹⁸ and called and asked whether Simon, who was also called Peter, was lodging there.

¹⁹ While Peter was pondering the vision, the Spirit said to him, “Behold, three Reading from TR and NU. MT omits 'three' men seek you. ²⁰ But arise, get down, and go with them, doubting nothing; for I have sent them.” ²¹ Peter went down to the men, and said, “Behold, I am he whom you seek. Why have you come?”

²² They said, “Cornelius, a centurion, a righteous man and one who fears God, and well spoken of by all the nation of the Jews, was directed by a holy angel to invite you to his house, and to listen to what you say.” ²³ So he called them in and provided a place to stay. On the next day Peter arose and went out with them, and some of the brothers from Joppa accompanied him.

²⁴ On the next day they entered into Caesarea. Cornelius was waiting for them, having called together his relatives and his near friends. ²⁵ When Peter entered, Cornelius met him, fell down at his feet, and worshiped him. ²⁶ But Peter raised him up, saying, “Stand up! I myself am also a man.”

²⁷ As he talked with him, he went in and found many gathered together. ²⁸ He said to them, “You yourselves know how it is an unlawful thing for a man who is a Jew to join himself or come to one of another nation, but God has shown me that I shouldn’t call any man unholy or unclean. ²⁹ Therefore I also came without complaint when I was sent for. I ask therefore, why did you send for me?”

³⁰ Cornelius said, “Four days ago, I was fasting until this hour; and at the ninth hour, 3:00 p.m. I prayed in my house, and behold, a man stood before me in bright clothing ³¹ and said, ‘Cornelius, your prayer is heard, and your gifts to the needy are remembered in the sight of God. ³² Send therefore to Joppa and summon Simon, who is also called Peter. He is staying in the house of a tanner named Simon, by the seaside. When he comes, he will speak to you.’ ³³ Therefore I sent to you at once, and it was good of you to come. Now therefore we are all here present in the sight of God to hear all things that have been commanded you by God.”

³⁴ Peter opened his mouth and said, “Truly I perceive that God doesn’t show favoritism; ³⁵ but in every nation he who fears him and works righteousness is acceptable to him. ³⁶ The word which he sent to the children of Israel, preaching good news of peace by Jesus Christ—he is Lord of all— ³⁷ you yourselves know what happened, which was proclaimed throughout all Judea, beginning from Galilee, after the baptism which John preached; ³⁸ how God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power, who went about doing good and healing all who were oppressed by the devil, for God was with him.

³⁹ We are witnesses of everything he did both in the country of the Jews and in Jerusalem; whom they also TR omits 'also' killed, hanging him on a tree. ⁴⁰ God raised him up the third day and gave him to be revealed, ⁴¹ not to all the people, but to witnesses who were chosen before by God, to us, who ate and drank with him after he rose from the dead. ⁴² He commanded us to preach to the people and to testify that this is he who is appointed by God as the Judge of the living and the dead. ⁴³ All the prophets testify about him, that through his name everyone who believes in him will receive remission of sins.”

⁴⁴ While Peter was still speaking these words, the Holy Spirit fell on all those who heard the word. ⁴⁵ They of the circumcision who believed were amazed, as many as came with Peter, because the gift of the Holy Spirit was also poured out on the Gentiles. ⁴⁶ For they heard them speaking in other languages and magnifying God. ⁴⁷ Then Peter answered, “Can anyone forbid these people from being baptized with water? They have received the Holy Spirit just like us.” ⁴⁸ He commanded them to be baptized in the name of Jesus Christ. Then they asked him to stay some days.

၁၀

^၁ ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ တွင် အီ တ လီ တပ် ဟု ခေါ် သော တပ် ဖွဲ့ မှ ကော် နေ လိ အ မည် ရှိ သော တပ် မှူး တစ် ယောက် ရှိ ၏။ ^၂ သူ သည် ဘု ရား ဝတ် ၌ မွေ့ လျော် သော သူ ဖြစ် ပြီး သူ ၏ အိမ် သူ အိမ် သား အား လုံး နှင့် တ ကွ ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ ရို သေ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ အား များ စွာ ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ကာ ဘု ရား သ ခင် ထံ အ မြဲ ဆု တောင်း လျက် နေ ၏။

^၃ တစ် နေ့ သော အ ခါ မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ အ ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'နေ့ ၏ န ဝ မ နာ ရီ'။ ခန့် တွင် သူ သည် မိ မိ ထံ သို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ ကောင်း ကင် တ မန် တစ် ပါး ဝင် လာ ၍ “ကော် နေ လိ” ဟု ခေါ် သည် ကို ရူ ပါ ရုံ ၌ ထင် ရှား စွာ မြင် လေ ၏။ ^၄ ထို ကောင်း ကင် တ မန် ကို စေ့ စေ့ ကြည့် ရင်း သူ သည် ကြောက် လန့် ၍ “သ ခင် ဘု ရား၊ မည် သည့် အ ကြောင်း အ ရာ ရှိ ပါ သ နည်း” ဟု မေး လေ ၏။ ကောင်း ကင် တ မန် က လည်း “သင် ၏ ဆု တောင်း ခြင်း နှင့် ပေး ကမ်း စွန့် ကြဲ ခြင်း တို့ သည် အ မှတ် ရ စ ရာ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ၏ ရှေ့ တော် သို့ ရောက် လေ ပြီ။ ^၅ ထို့ ကြောင့် ယ ခု သင် သည် ယုပ္ပေ ‌မြို့ သို့ လူ တို့ ကို စေ လွှတ် ၍ ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် ကို ခေါ် ဖိတ် လော့။ ^၆ သူ သည် သား ရေ နယ် သ မား ရှိ မုန် အိမ် ၌ တည်း ခို နေ ၏။ ထို အိမ် သည် ပင် လယ် ကမ်း နား တွင် ရှိ ၏” ဟု မြွက် ဆို လေ ၏။

^၇ မိ မိ အား မြွက် ဆို သော ကောင်း ကင် တ မန် ထွက် ခွာ သွား သော အ ခါ ကော် နေ လိ သည် အ စေ ခံ နှစ် ဦး နှင့် မိ မိ အ နီး အ ပါး တွင် တာ ဝန် ထမ်း ဆောင် နေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ဘု ရား ဝတ် ၌ မွေ့ လျော် သော စစ် သား တစ် ဦး ကို ခေါ် ၍၊ ^၈ အ ကြောင်း စုံ ကို ပြော ပြီး လျှင် သူ တို့ ကို ယုပ္ပေ မြို့ သို့ စေ လွှတ် လေ ၏။

^၉ နောက် တစ် နေ့ တွင် ထို သူ တို့ သည် ခ ရီး ပြု လျက် ယုပ္ပေ မြို့ အ နီး သို့ ရောက် လာ ကြ စဉ် မွန်း တည့် ချိန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'ဆဋ္ဌ မ နာ ရီ'။ ဝန်း ကျင် ၌ ပေ တ ရု သည် ဆု တောင်း ရန် လေ သာ ဆောင် ပေါ် သို့ တက် သွား လေ ၏။ ^၁၀ ထို အ ချိန် တွင် သူ သည် ဆာ လောင် လျက် အ စာ စား လို စိတ် ဖြစ် ပေါ် လေ ၏။ သို့ သော် အ စား အ စာ များ ကို လူ တို့ ပြင် ဆင် နေ ကြ စဉ် ပေ တ ရု သည် အာ ရုံ မှုန် ဝါး တွေ ဝေ ၍၊ ^၁၁ ကောင်း ကင် သည် ပွင့် လျက် ထောင့် လေး ခု မှ ထိန်း ထား ပြီး မြေ ပေါ် သို့ လျှော ကျ လာ သည့် ရွက် ထည် စ ကြီး နှင့် တူ သော အ ရာ တစ် ခု နိမ့် ဆင်း လာ သည် ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၁၂ ထို အ ရာ ထဲ တွင် မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ ခြေ လေး ချောင်း သတ္တ ဝါ များ မှ စ ၍ တွား သွား သတ္တ ဝါ များ နှင့် မိုး ကောင်း ကင် ငှက် အ မျိုး မျိုး ပါ ၏။

^၁၃ ထို့ နောက် “ပေ တ ရု၊ ထ ၍ သတ် စား လော့” ဟူ သော အ သံ သည် သူ့ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၁၄ သို့ သော် ပေ တ ရု က “မ ဖြစ် နိုင် ပါ သ ခင် ဘု ရား၊ အ ကြောင်း မူ ကား အ ကျွန်ုပ် သည် ညစ် ညူး သော အ ရာ နှင့် မ စင် ကြယ် သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု ကို မျှ မ စား ဖူး ပါ” ဟု လျှောက် လေ ၏။ ^၁၅ ထို အ ခါ ဒု တိ ယ အ ကြိမ် အ သံ ထပ် မံ ထွက် ပေါ် လာ ၍ ”ဘု ရား သ ခင် စင် ကြယ် စေ သည့် အ ရာ ကို ညစ် ညူး သည် ဟု သင် မ ဆို နှင့်” ဟု ဆို လေ ၏။ ^၁၆ ဤ သို့ သုံး ကြိမ် တိုင် တိုင် ဖြစ် ပြီး နောက် ထို အ ရာ သည် ကောင်း ကင် သို့ ချက် ချင်း ဆောင် ယူ သွား ခြင်း ခံ ရ ၏။

^၁၇ မိ မိ မြင် ရ သော ရူ ပါ ရုံ သည် မည် သည့် အ ရာ ကို ဆို လို ကြောင်း ပေ တ ရု သည် စိတ် ထဲ ၌ ဝေ ခွဲ မ ရ ဖြစ် နေ စဉ် ကော် နေ လိ စေ လွှတ် လိုက် သော လူ တို့ သည် ရှိ မုန် ၏ အိမ် ကို မေး မြန်း ရှာ ဖွေ ပြီး အိမ် တံ ခါး ရှေ့ သို့ ရောက် လာ ကြ ၏။ ^၁၈ သူ တို့ သည် လှမ်း ခေါ် ၍ “ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် သည် ဤ အိမ် တွင် တည်း ခို နေ ပါ သ လော” ဟု မေး မြန်း ကြ ၏။

^၁၉ ပေ တ ရု သည် ရူ ပါ ရုံ အ ကြောင်း ကို စဉ်း စား ဆင် ခြင် လျက် နေ စဉ် ဝိ ညာဉ် တော် က “လူ သုံး ဦး တို့ သည် သင့် ကို ရှာ နေ ကြ ၏။ ^၂၀ သူ တို့ ကို ငါ စေ လွှတ် လိုက် သည် ဖြစ် ၍ ထ ပြီး အောက် သို့ ဆင်း သွား ကာ သံ သ ယ မ ရှိ ဘဲ သူ တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား လော့” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို့ ကြောင့် ပေ တ ရု သည် ဆင်း သွား ၍ “သင် တို့ ရှာ နေ သော သူ မှာ ငါ ပင် ဖြစ် ၏။ မည် သည့် အ ကြောင်း ကိစ္စ ရှိ ၍ လာ ခဲ့ ကြ သ နည်း” ဟု သူ တို့ အား မေး လေ ၏။

^၂၂ သူ တို့ က လည်း “ဖြောင့် မတ် ၍ ဘု ရား သ ခင် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ ဖြစ် ပြီး ဂျူး လူ မျိုး အား လုံး တို့ တွင် ဂုဏ် သ တင်း ကောင်း သော တပ် မှူး ကော် နေ လိ သည် သင့် ကို မိ မိ အိမ် သို့ ခေါ် ဖိတ် ၍ သင့် ထံ မှ တ ရား စ ကား ကို နား ထောင် ရန် သန့် ရှင်း သော ကောင်း ကင် တ မန် ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို ခံ ရ ပါ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၃ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် သူ တို့ ကို အိမ် ထဲ သို့ ခေါ် ဖိတ် လျက် တည်း ခို စေ ပြီး လျှင် နောက် တစ် နေ့ ၌ ထ ၍ ထို သူ တို့ နှင့် အ တူ ထွက် ခွာ သွား လေ ၏။ ယုပ္ပေ မြို့ မှ ညီ အစ် ကို အ ချို့ တို့ သည် လည်း သူ နှင့် အ တူ လိုက် သွား ကြ ၏။

^၂၄ နောက် တစ် နေ့ ၌ သူ သည် ဆီ ဇာ ရီး ယား မြို့ သို့ ရောက် လေ ၏။ ကော် နေ လိ သည် မိ မိ ၏ ဆွေ မျိုး များ နှင့် ရင်း နှီး သော မိတ် ဆွေ များ ကို စု ရုံး ထား လျက် သူ တို့ ကို စောင့် မျှော် နေ ၏။ ^၂၅ ပေ တ ရု ဝင် လာ သော အ ခါ ကော် နေ လိ သည် သူ့ ကို ကြို ဆို ၍ သူ ၏ ခြေ ရင်း ၌ ပျပ် ဝပ် လျက် ရှိ ခိုး လေ ၏။ ^၂၆ သို့ သော် ပေ တ ရု သည် သူ့ ကို ထူ မ ၍ “ထ ပါ။ ငါ ကိုယ် တိုင် လည်း သာ မန် လူ သား တစ် ယောက် ဖြစ် သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၂၇ ထို့ နောက် ကော် နေ လိ နှင့် စ ကား ပြော ရင်း အိမ် ထဲ သို့ ဝင် လျှင် လူ များ စွာ တို့ စု ဝေး နေ ကြ သည် ကို တွေ့ လေ ၏။ ^၂၈ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ဂျူး လူ မျိုး တို့ အ တွက် လူ မျိုး ခြား ထံ အ လည် အ ပတ် သွား ခြင်း၊ သို့ မ ဟုတ် သူ တို့ နှင့် ပေါင်း ဖော် ခြင်း သည် တ ရား တော် နှင့် မ ညီ ကြောင်း သင် တို့ သိ ကြ ၏။ သို့ သော် မည် သူ့ ကို မျှ ညစ် ညူး သော သူ၊ သို့ မ ဟုတ် မ စင် ကြယ် သော သူ ဟူ ၍ မ ခေါ် ရ မည့် အ ကြောင်း ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အား ပြ သ တော် မူ ပြီ။ ^၂၉ ထို့ ကြောင့် ငါ သည် ခေါ် ဖိတ် ခြင်း ခံ ရ သော အ ခါ မ ငြင်း ဆို ဘဲ လာ ခဲ့ ၏။ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ့ အား မည် သည့် အ ကြောင်း ကြောင့် ခေါ် ဖိတ် ကြ သည် ကို ငါ မေး လို သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၀ ကော် နေ လိ က လည်း “လွန် ခဲ့ သော သုံး ရက် ပြော ဆို သည့် ရက် ကို ထည့် သွင်း ရေ တွက် ထား သ ဖြင့် မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'လေး ရက်'။ က ဤ အ ချိန် မွန်း လွဲ သုံး နာ ရီ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် 'န ဝ မ နာ ရီ'။ တွင် အ ကျွန်ုပ် အိမ် ၌ အ ကျွန်ုပ် ဆု တောင်း နေ စဉ် အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'အ စာ ရှောင် ၍ ဆု တောင်း နေ စဉ်'။ တောက် ပ သည့် အ ဝတ် ကို ဝတ် ထား သော လူ တစ် ဦး သည် အ ကျွန်ုပ် ရှေ့ ၌ ရပ် လျက်၊ ^၃၁ ‘ကော် နေ လိ၊ သင် ၏ ဆု တောင်း သံ ကို ဘု ရား သ ခင် နား ညောင်း တော် မူ ၍ သင် ၏ ပေ ကမ်း စွန့် ကြဲ ခြင်း တို့ သည် လည်း ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ အောက် မေ့ စ ရာ ဖြစ် လေ ပြီ။ ^၃၂ ထို့ ကြောင့် ယုပ္ပေ မြို့ သို့ လူ လွှတ် ၍ ပေ တ ရု ဟု ခေါ် သော ရှိ မုန် ကို ခေါ် ဖိတ် လော့။ သူ သည် ပင် လယ် ကမ်း နား ရှိ သား ရေ နယ် သ မား ရှိ မုန် ၏ အိမ် ၌ တည်း ခို နေ ၏’ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ထို သူ သည် ရောက် လာ လျှင် သင့် အား ဟော ပြော လိမ့် မည်' ပါ သည်။ ဟု မြွက် ဆို ခဲ့ ပါ သည်။ ^၃၃ သို့ ဖြစ် ၍ အ ကျွန်ုပ် သည် သင့် ထံ သို့ ချက် ချင်း လူ လွှတ် ခဲ့ ပါ သည်။ သင် သည် လည်း ကြွ ရောက် လာ သော ကြောင့် ကျေး ဇူး တင် ပါ သည်။ ယ ခု အ ကျွန်ုပ် တို့ အား လုံး သည် သင့် အား သ ခင် ဘု ရား အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'ဘု ရား သ ခင်'။ မိန့် မှာ တော် မူ သ မျှ တို့ ကို ကြား နာ ရန် ဘု ရား သ ခင် ရှေ့ တော် ၌ ရှိ နေ ကြ ပါ သည်” ဟု ဆို လေ ၏။

^၃၄ ထို အ ခါ ပေ တ ရု သည် နှုတ် ကို ဖွင့် ၍ “ဘု ရား သ ခင် သည် မျက် နှာ လိုက် ခြင်း မ ရှိ ဘဲ၊ ^၃၅ မည် သည့် လူ မျိုး မ ဆို ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ လျက် ဖြောင့် မတ် စွာ ပြု ကျင့် လျှင် နှစ် သက် လက် ခံ တော် မူ ကြောင်း ငါ အ မှန် ပင် သ ဘော ပေါက် ပြီ။ ^၃၆ ဘု ရား သ ခင် သည် လူ အ ပေါင်း တို့ ၏ အ ရှင် သ ခင် ဖြစ် တော် မူ သော ယေ ရှု ခ ရစ် တော် အား ဖြင့် ငြိမ် သက် ခြင်း နှင့် ဆိုင် သည့် ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ကို ဟော ပြော ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ပေး ပို့ တော် မူ သော နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ^၃၇ ထို့ ပြင် ယော ဟန် သည် ဗတ္တိ ဇံ တ ရား ကို ဟော ပြော သည့် နောက် တွင် ဂါ လိ လဲ နယ် မှ အ စ ပြု ၍ ယု ဒ နယ် တစ် လျှောက် လုံး ၌ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည့် အ ကြောင်း အ ရာ ကို လည်း ကောင်း၊ ^၃၈ ဘု ရား သ ခင် သည် နာ ဇ ရက် မြို့ သား ယေ ရှု ကို သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် နှင့် တန် ခိုး တော် တို့ ဖြင့် မည် ကဲ့ သို့ ဘိ သိက် ပေး ခဲ့ သည် ကို လည်း ကောင်း သင် တို့ သိ ကြ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သော ကြောင့် ကိုယ် ‌တော် သည် လှည့် လည် ၍ ကောင်း သော အ မှု ကို ပြု ကာ မာရ် နတ် ၏ ဖိ နှိပ် ခြယ် လှယ် မှု ခံ ရ သူ အ ပေါင်း တို့ ကို ကျန်း မာ စေ တော် မူ ၏။

^၃၉ ငါ တို့ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ မှ စ ၍ ဂျူး လူ မျိုး တို့ ၏ တိုင်း ပြည် ၌ ကိုယ် တော် ပြု ခဲ့ သော အ ရာ အား လုံး ၏ သက် သေ များ ဖြစ် ကြ ၏။ လူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို သစ် တိုင် ပေါ် ၌ ဆွဲ ထား ၍ အ သေ သတ် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၀ သို့ သော် ဘု ရား သ ခင် သည် ကိုယ် တော် ကို သုံး ရက် ‌မြောက် သော နေ့ ၌ ထ မြောက် စေ ၍ ကိုယ် ထင် ရှား ပြ ရ သော အ ခွင့် ကို ပေး တော် မူ ၏။ ^၄၁ သို့ ရာ တွင် လူ အား လုံး ထံ ၌ မ ဟုတ် ဘဲ သက် သေ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ကြို တင် ခန့် ထား သော ငါ တို့ ထံ ၌ သာ ကိုယ် ထင် ရှား ပြ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သေ သော သူ တို့ ထဲ မှ ထ မြောက် တော် မူ ပြီး နောက် ငါ တို့ သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ စား သောက် ခဲ့ ကြ ၏။ ^၄၂ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် က ကိုယ် ‌တော် သာ လျှင် အ သက် ရှင် သော သူ နှင့် သေ လွန် သော သူ တို့ ကို တ ရား စီ ရင် သူ အ ဖြစ် ဘု ရား သ ခင် ခန့် အပ် ထား တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် ကြောင်း လူ တို့ အား ဟော ပြော ရန် နှင့် သက် သေ ခံ ရန် ငါ တို့ အား မိန့် မှာ တော် မူ ၏။ ^၄၃ ထို အ ရှင် နှင့် ပတ် သက် ၍ ပ ရော ဖက် အား လုံး တို့ သည် လည်း ‘ကိုယ် တော် ကို ယုံ ကြည် သော သူ တိုင်း ကိုယ် တော် ၏ နာ မ တော် အား ဖြင့် အ ပြစ် များ ခွင့် လွှတ် ခြင်း ကျေး ဇူး ကို ခံ စား ရ ၏’ ဟု သက် သေ ခံ ကြ ၏” ဟူ ၍ ပြော ဆို လေ ၏။

^၄၄ ဤ တ ရား စ ကား တို့ ကို ပေ တ ရု ဟော ပြော နေ စဉ် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် သည် နှုတ် က ပတ် တ ရား ကို ကြား နာ နေ သူ အား လုံး အ ပေါ် သို့ သက် ရောက် တော် မူ ၏။ ^၄၅ ပေ တ ရု နှင့် အ တူ လိုက် ပါ လာ သည့် အ ရေ ဖျား လှီး ထား သော ယုံ ကြည် သူ ရှိ သ မျှ တို့ သည် သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် တည်း ဟူ သော ကောင်း ချီး လက် ဆောင် ကို လူ မျိုး ခြား တို့ အ ပေါ် ၌ လည်း သွန်း လောင်း တော် မူ သည့် အ တွက် အ လွန် အံ့ ဩ ကြ ၏။ ^၄၆ အ ဘယ် ကြောင့် ဆို သော် ထို လူ မျိုး ခြား တို့ သည် အ ခြား သော ဘာ သာ စ ကား များ ပြော ဆို လျက် ဘု ရား သ ခင် အား ချီး မွမ်း ကြ သည် ကို သူ တို့ ကြား ရ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၄၇ ထို အ ခါ ပေ တ ရု က “ငါ တို့ ကဲ့ သို့ သန့် ရှင်း သော ဝိ ညာဉ် တော် ကို ခံ ယူ ရ ရှိ ကြ သော ဤ သူ တို့ အား ရေ ၌ ဗတ္တိ ဇံ မ ခံ စေ ရန် မည် သူ တား ဆီး နိုင် သ နည်း” သို့ မ ဟုတ် 'ဗတ္တိ ဇံ မ ခံ စေ ရန် မည် သူ သည် ရေ ကို တား ဆီး နိုင် သ နည်း'။ ဟု ဆို လျက်၊ ^၄၈ ယေ ရှု ခ ရစ် တော် ၏ နာ မ အ ချို့ မူ ရင်း ကျမ်း ၌ 'သ ခင် ဘု ရား ၏ နာ မ'။ တော် ၌ ဗတ္တိ ဇံ ခံ ကြ ရန် သူ တို့ အား ညွှန် ကြား လေ ၏။ ထို့ နောက် သူ တို့ သည် ပေ တ ရု အား ရက် အ နည်း ငယ် မျှ ဆက် ၍ နေ ရန် တောင်း ပန် ကြ ၏။

10

¹ Now there was a certain man in Caesarea, Cornelius by name, a centurion of what was called the Italian Regiment, ² a devout man, and one who feared God with all his house, who gave gifts for the needy generously to the people, and always prayed to God.

³ At about the ninth hour of the day, 3:00 p.m. he clearly saw in a vision an angel of God coming to him and saying to him, “Cornelius!” ⁴ He, fastening his eyes on him and being frightened, said, “What is it, Lord?” He said to him, “Your prayers and your gifts to the needy have gone up for a memorial before God. ⁵ Now send men to Joppa, and get Simon, who is also called Peter. ⁶ He is staying with a tanner named Simon, whose house is by the seaside. [commentary des =”TR adds ‘This one will tell you what it is necessary for you to do.’)

⁷ When the angel who spoke to him had departed, Cornelius called two of his household servants and a devout soldier of those who waited on him continually. ⁸ Having explained everything to them, he sent them to Joppa.

⁹ Now on the next day as they were on their journey and got close to the city, Peter went up on the housetop to pray at about noon. ¹⁰ He became hungry and desired to eat, but while they were preparing, he fell into a trance. ¹¹ He saw heaven opened and a certain container descending to him, like a great sheet let down by four corners on the earth, ¹² in which were all kinds of four-footed animals of the earth, wild animals, reptiles, and birds of the sky.

¹³ A voice came to him, “Rise, Peter, kill and eat!” ¹⁴ But Peter said, “Not so, Lord; for I have never eaten anything that is common or unclean.” ¹⁵ A voice came to him again the second time, “What God has cleansed, you must not call unclean.” ¹⁶ This was done three times, and immediately the thing was received up into heaven.

¹⁷ Now while Peter was very perplexed in himself what the vision which he had seen might mean, behold, the men who were sent by Cornelius, having made inquiry for Simon’s house, stood before the gate, ¹⁸ and called and asked whether Simon, who was also called Peter, was lodging there.

¹⁹ While Peter was pondering the vision, the Spirit said to him, “Behold, three Reading from TR and NU. MT omits 'three' men seek you. ²⁰ But arise, get down, and go with them, doubting nothing; for I have sent them.” ²¹ Peter went down to the men, and said, “Behold, I am he whom you seek. Why have you come?”

²² They said, “Cornelius, a centurion, a righteous man and one who fears God, and well spoken of by all the nation of the Jews, was directed by a holy angel to invite you to his house, and to listen to what you say.” ²³ So he called them in and provided a place to stay. On the next day Peter arose and went out with them, and some of the brothers from Joppa accompanied him.

²⁴ On the next day they entered into Caesarea. Cornelius was waiting for them, having called together his relatives and his near friends. ²⁵ When Peter entered, Cornelius met him, fell down at his feet, and worshiped him. ²⁶ But Peter raised him up, saying, “Stand up! I myself am also a man.”

²⁷ As he talked with him, he went in and found many gathered together. ²⁸ He said to them, “You yourselves know how it is an unlawful thing for a man who is a Jew to join himself or come to one of another nation, but God has shown me that I shouldn’t call any man unholy or unclean. ²⁹ Therefore I also came without complaint when I was sent for. I ask therefore, why did you send for me?”

³⁰ Cornelius said, “Four days ago, I was fasting until this hour; and at the ninth hour, 3:00 p.m. I prayed in my house, and behold, a man stood before me in bright clothing ³¹ and said, ‘Cornelius, your prayer is heard, and your gifts to the needy are remembered in the sight of God. ³² Send therefore to Joppa and summon Simon, who is also called Peter. He is staying in the house of a tanner named Simon, by the seaside. When he comes, he will speak to you.’ ³³ Therefore I sent to you at once, and it was good of you to come. Now therefore we are all here present in the sight of God to hear all things that have been commanded you by God.”

³⁴ Peter opened his mouth and said, “Truly I perceive that God doesn’t show favoritism; ³⁵ but in every nation he who fears him and works righteousness is acceptable to him. ³⁶ The word which he sent to the children of Israel, preaching good news of peace by Jesus Christ—he is Lord of all— ³⁷ you yourselves know what happened, which was proclaimed throughout all Judea, beginning from Galilee, after the baptism which John preached; ³⁸ how God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Spirit and with power, who went about doing good and healing all who were oppressed by the devil, for God was with him.

³⁹ We are witnesses of everything he did both in the country of the Jews and in Jerusalem; whom they also TR omits 'also' killed, hanging him on a tree. ⁴⁰ God raised him up the third day and gave him to be revealed, ⁴¹ not to all the people, but to witnesses who were chosen before by God, to us, who ate and drank with him after he rose from the dead. ⁴² He commanded us to preach to the people and to testify that this is he who is appointed by God as the Judge of the living and the dead. ⁴³ All the prophets testify about him, that through his name everyone who believes in him will receive remission of sins.”

⁴⁴ While Peter was still speaking these words, the Holy Spirit fell on all those who heard the word. ⁴⁵ They of the circumcision who believed were amazed, as many as came with Peter, because the gift of the Holy Spirit was also poured out on the Gentiles. ⁴⁶ For they heard them speaking in other languages and magnifying God. ⁴⁷ Then Peter answered, “Can anyone forbid these people from being baptized with water? They have received the Holy Spirit just like us.” ⁴⁸ He commanded them to be baptized in the name of Jesus Christ. Then they asked him to stay some days.