၃၂

^၁ မော ရှေ မြွက် ဆို သည် မှာ “အို ကောင်း ကင်၊ စူး စိုက် နား ထောင် လော့။ ငါ ပြော မည်။ အို မြေ ကြီး၊ ငါ့ နှုတ် ထွက် စ ကား များ ကို နား ထောင် လော့။

^၂ ငါ့ သွန် သင် ချက် သည် မိုး စက် လေး လို တ စက် စက် ကျ ပါ စေ။ ငါ့ စ ကား သည် နှင်း စက် လေး လို တ ဖွဲ ဖွဲ ကျ ပါ စေ။ မြက် နု ပေါ် ကျ သော မိုး ဖွဲ လေး များ လို၊ မြက် ပင် ပေါ် ကျ သော မိုး ပေါက် လေး များ လို ဖြစ် ပါ စေ။

^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ငါ ကြေ ညာ မည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကြီး မြတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သိ မှတ် ဝန် ခံ ကြ လော့။ ^၄ အို ကျောက် ဆောင်၊ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု သည် ပြီး ပြည့် စုံ ပါ ၏။ မှန် ပေ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ နည်း လမ်း တော် ရှိ သ မျှ တို့ သည် တ ရား မျှ တ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မ တ ရား မှု ကို မ ပြု၊ သစ္စာ ရှိ သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ဖြောင့် မတ် မှန် ကန် သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။

^၅ သူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် ကြ ပြီ။ ကိုယ် တော် ၏ သား သ မီး များ မ ဟုတ် တော့ ပါ။ အ နာ အ ဆာ ရှိ သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ကောက် ကျစ် ၍ မ ရိုး ဖြောင့် သော မျိုး ဆက် ဖြစ် ၏။ ^၆ အို မိုက် မဲ သော လူ မျိုး၊ ပ ညာ မဲ့ သော လူ မျိုး၊ ဤ နည်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကျေး ဇူး ဆပ် ရ သ လော။ ကိုယ် တော် သည် သင် ၏ ဖ ခင်၊ သင့် ကို ဖန် ဆင်း သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် သည် သင့် ကို ဖန် ဆင်း ၍ ပုံ ဖော် ဖြစ် တည် စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။

^၇ လွန် လေ ပြီး သော နေ့ ရက် များ ကို အောက် မေ့ လော့။ လွန် လေ ပြီး သော နှစ် များ ကို ဆင် ခြင် သုံး သပ် လော့။ သင့် ဖ ခင် ကို မေး လော့။ သင့် ကို ရှင်း ပြ လိမ့် မည်။ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို မေး လော့။ သင့် ကို ပြော ပြ လိမ့် မည်။ ^၈ အ မြင့် ဆုံး သော အ ရှင် သည် လူ တို့ ကို အ မွေ ခွဲ ဝေ ပေး သော အ ခါ၊ လူ သား တို့ ကို နေ ရာ ပိုင်း ခြား သော အ ခါ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ အ ရေ အ တွက် အ တိုင်း နယ် နိ မိတ် များ ကို သတ် မှတ် ပေး တော် မူ ၏။

^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝေ စု ကား မိ မိ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ဝေ စု ကား ယာ ကုပ် ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို တော ကန္တာ ရ အ ရပ်၊ လေ ထန် သော ကန္တာ ရ လွင် တီး ခေါင် အ ရပ် ၌ တွေ့ သော အ ခါ သူ့ ကို ကာ ကွယ် စောင် မ လျက် မျက် စိ သူ ငယ် အိမ် ကဲ့ သို့ စောင့် ‌ရှောက် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၁၁ လင်း ယုန် သည် မိ မိ အ သိုက် ကို လှုပ် ခါ ၍ မိ မိ သား ငယ် တို့ အ ပေါ် ပျံ ဝဲ လျက်၊ မိ မိ တောင် ပံ ကို ဖြန့် လျက်၊ သား ငယ် တို့ ကို ချီ ယူ ပြီး မိ မိ တောင် ပံ ပေါ် တွင် သယ် ဆောင် သွား သ ကဲ့ သို့၊ ^၁၂ သူ့ ကို ပို့ ဆောင် ပေး သူ မှာ တိုင်း တစ် ပါး သား ၏ ဘု ရား မ ဟုတ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် ဖြစ် ၏။ ^၁၃ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို မြေ မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ နေ ရာ ချ ထား ၍ သူ သည် လယ် ယာ သီး နှံ ကို စား ရ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို ကျောက် တောင် ထဲ မှ ပျား ရည် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ မီး ခတ် ကျောက် ဆောင် ထဲ မှ ဆီ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ^၁၄ နွား မှ ရ သော ထော ပတ်၊ သိုး မှ ရ သော သိုး နို့၊ သိုး သ ငယ် အ ဆီ၊ သို့ မ ဟုတ် ‘အ ကောင်း ဆုံး သိုး’။ ဗာ ရှန် ပြည် သိုး ထီး၊ ဆိတ် ထီး နှင့် တ ကွ အ ကောင်း ဆုံး ဂျုံ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ဂျုံ ၏ ကျောက် ကပ် အ ဆီ’။ ဖြင့် ကျွေး မွေး တော် မူ ၏။ စ ပျစ် သွေး တည်း ဟူ သော ဝိုင် နီ ကို လည်း သောက် ရ ၏။

^၁၅ အို ယေ ရှု ရုန်၊ သင် သည် ဝ ဖြိုး ၍ ခြေ စုံ ကန် လေ ပြီ။ ဝ ဖြိုး လျက်၊ တုတ် ခဲ လျက်၊ ဖောင်း ကား လျက် မိ မိ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ပစ် ပယ် လေ ပြီ။ မိ မိ ၏ ကယ် တင် ရာ ကျောက် ဆောင် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု လေ ပြီ။ ^၁၆ အ ခြား သော ဘု ရား များ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို သ ဝန် တို စေ ပြီး၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရာ များ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ မျက် ထွက် စေ ပြီ။ ^၁၇ ဘု ရား သ ခင် မ ဟုတ် သော နတ် ဆိုး များ ကို ပူ ဇော် ကြ ပြီ။ သူ တို့ မ သိ သော ဘု ရား၊ နောက် မှ ပေါ် လာ သော ဘု ရား အ သစ်၊ ဘိုး‌ ဘေး တို့ မ ကြောက် သော ဘု ရား တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ပြီ။ ၁ ကော ၁၀:၂၀။ ^၁၈ သင် ၏ မွေး သ ဖ ခင် ကျောက် ဆောင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘သင့် ကို မွေး သော ကျောက် ဆောင်’။ ကို သင် သ တိ မ ရ၊ သင့် ကို မွေး ဖွား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို သင် မေ့ လျော့ လေ ပြီ။

^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ လျှင် မိ မိ သား သ မီး တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ပစ် ပယ် တော် မူ ၏။ ^၂၀ ‘သူ တို့ ထံ မှ ငါ မျက် နှာ လွှဲ မည်။ သူ တို့ ၏ နိ ဂုံး သည် မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို ငါ စောင့် ကြည့် မည်။ သူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် တတ် သော မျိုး ဆက်၊ သစ္စာ မ ရှိ သော သား သ မီး များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို သ ဝန် တို စေ ကြ ပြီ။ အ ချည်း နှီး သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ပြီ။ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ သည် မ ပြော ပ လောက် သော လူ မျိုး ဖြင့် သူ တို့ ကို သ ဝန် တို စေ မည်။ မိုက် မဲ သော လူ မျိုး ဖြင့် သူ တို့ ကို အ မျက် ထွက် စေ မည်။ ရော ၁၀:၁၉။

^၂၂ ငါ့ အ မျက် မီး သည် စွဲ ၍ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ အောက် ဆုံး ထိ တိုင် အောင် တောက် လောင် လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး နှင့် မြေ ကြီး အ သီး အ နှံ တို့ ကို ဝါး မျို ၍ တောင် များ ၏ အ ခြေ အ မြစ် တို့ ကို လောင် ကျွမ်း လိမ့် မည်။

^၂၃ ဘေး အန္တ ရာယ် များ ကို သူ တို့ အ ပေါ် ၌ စု ပုံ ထား မည်။ ငါ့ မြား တို့ ကို သူ တို့ ထံ အ ကုန် ပစ် လွှတ် မည်။ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘သူ တို့ အ ပေါ် ၌ အ သုံး ပြု မည်’။ ^၂၄ သူ တို့ သည် ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ၍ ပိန် ချုံး သွား မည်။ ပူ လောင် ခြင်း၊ ဆိုး ရွား သော ဘေး ဥ ပဒ် တို့ ၏ ဝါး မျို ခြင်း ခံ ရ မည်။ သား ရဲ အ စွယ်၊ မြေ ပေါ် တွား သွား သတ္တ ဝါ အ ဆိပ် ကို သူ တို့ ထံ ငါ စေ လွှတ် မည်။ ^၂၅ အိမ် ပြင် ၌ ဆွေ မျိုး ရင်း ချာ တို့ သည် ဓား ဖြင့် ဆုံး လိမ့် မည်။ အိမ် တွင်း ၌ ဆံ ပင် ဖြူ သူ မှ စ ၍ နို့ စို့ က လေး ငယ်၊ လူ ပျို၊ အ ပျို တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၆ “ငါ သည် သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ ၏ အ မှတ် ရ စ ရာ ကို လူ တို့ ကြား မှ ကွယ် ပျောက် စေ မည်” ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏။ ^၂၇ သို့ သော် သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ ရန် ထောင် ကြ မည် ကို လည်း ကောင်း၊ သူ တို့ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် အ ထင် လွဲ ၍ “ဤ အ မှု အ လုံး စုံ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သည် မ ဟုတ်၊ ငါ တို့ အ စွမ်း ဖြင့် အောင် မြင် ခဲ့ သည်” ဟူ ၍ ဆို ကြ မည် ကို လည်း ကောင်း စိုး ရိမ် သ ဖြင့် ထို သို့ ငါ မ ပြု ခဲ့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ သည် အ ကြံ ဉာဏ် မ ရှိ သော လူ မျိုး၊ ထိုး ထွင်း ဉာဏ် လည်း မ ရှိ သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ ^၂၉ သူ တို့ သည် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ လျှင် ဤ အ မှု ကို နား လည် ကြ လိမ့် မည်။ သူ တို့ ၏ နိ ဂုံး ကို ဆင် ခြင် မိ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၀ သူ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် သည် သူ တို့ ကို ရောင်း ပစ် တော် မ မူ လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ လျှင် လူ တစ် ယောက် သည် လူ တစ် ထောင် ကို မည် သို့ လိုက် နိုင် မည် နည်း။ လူ နှစ် ယောက် သည် လူ တစ် သောင်း ကို မည် သို့ ထွက် ပြေး စေ နိုင် မည် နည်း။ ^၃၁ ငါ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် သည် သူ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် နှင့် မ တူ ကြောင်း ကို ငါ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ ပင် အ သိ အ မှတ် ပြု ကြ ၏။

^၃၂ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် မျိုး သည် သော ဒုံ စ ပျစ် မျိုး၊ ဂေါ မော ရ ခြံ မှ စ ပျစ် မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် သီး သည် အ ဆိပ် ရှိ သော စ ပျစ် သီး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ခိုင် သည် ခါး ၏။ ^၃၃ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ဝိုင် သည် မြွေ န ဂါး ၏ အ ဆိပ်၊ မြွေ ဟောက် ၏ ပြင်း ထန် သော အ ဆိပ် ဖြစ် ၏။ ^၃၄ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကို ငါ့ ထံ ၌ သိမ်း ဆည်း ထား သည်၊ ငါ ၏ ဘဏ္ဍာ တိုက် ၌ တံ ဆိပ် ခတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော။ ^၃၅ လက် စား ချေ ခြင်း၊ လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း သည် ငါ နှင့် ဆိုင် ၏။ သူ တို့ သည် အ ချိန် တန် လျှင် ခြေ ချော် လိမ့် မည်။ သူ တို့ ၏ ဘေး ဒုက္ခ နေ့ ရက် သည် နီး ပြီ။ သူ တို့ ကြုံ ရ မည့် အ မှု သည် အ လျင် အ မြန် ရောက် လာ လိမ့် မည်။

^၃၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် တို့ ခွန် အား ကုန် ခန်း ၍ အ ချုပ် အ နှောင် ခံ ရ သော သူ နှင့် လွတ် လပ် သော သူ ပါ တစ် ယောက် မျှ မ ကျန် တော့ သည် ကို မြင် သော အ ခါ မိ မိ လူ မျိုး တော် အ တွက် တ ရား စီ ရင် တော် မူ မည်။ မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ ကို သ နား တော် မူ မည်။ ^၃၇ ကိုယ် တော် က ‘သူ တို့ ခို လှုံ ရာ ကျောက် ဆောင် ဖြစ် သော သူ တို့ ဘု ရား များ ကား အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း။ ^၃၈ ထို ဘု ရား တို့ သည် သူ တို့ ပူ ဇော် သော ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ ကို စား ၍ သူ တို့ ၏ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ စ ပျစ် ဝိုင် ကို သောက် ကြ ၏။ ထို ဘု ရား တို့ သည် သင် တို့ ကို ထ ၍ ကူ ညီ မ စ ပါ လေ စေ။ သင် တို့ ကို ကွယ် ကာ ပါ လေ စေ။

^၃၉ ငါ သာ လျှင် ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ။ ငါ သည် အ သက် ကို သေ စေ နိုင် ၏၊ ရှင် စေ နိုင် ၏။ ငါ သည် ဒဏ် ရာ ရ စေ နိုင် ၏၊ ပျောက် ကင်း စေ နိုင် ၏။ မည် သူ မျှ ငါ့ လက် မှ မ လွတ် မြောက် နိုင်။ ^၄၀ ငါ့ လက် ကို ကောင်း ကင် သို့ မြှောက် လျက် “ငါ သည် ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊ ^၄၁ ပြောင် လက် နေ သော ငါ့ ဓား ကို သွေး ၍ တ ရား စီ ရင် ရာ တွင် ဆုပ် ကိုင် ထား မည်။ ငါ့ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ ကို လက် စား ချေ မည်။ ငါ့ ကို မုန်း တီး သော သူ တို့ ကို လက် တုံ့ ပြန် မည်။ ^၄၂ ငါ့ မြား တို့ ကို သွေး ဖြင့် ယစ် မူး စေ မည်။ ငါ့ ဓား သည် အ သား ကို စား မည်။ အ သတ် ခံ ရ သူ၊ အ ဖမ်း ဆီး ခံ ရ သူ တို့ ၏ သွေး ကို သောက် မည်။ ရန် သူ့ ခေါင်း ဆောင် တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို လည်း စား မည်” ဟူ ၍ ငါ ကျိန် ဆို သည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၃ အို လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ လူ မျိုး တော် နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သွေး အ တွက် လက် တုံ့ ပြန် မည်။ မိ မိ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ အား လက် စား ချေ တော် မူ မည်။ ပြည် တော်၊ လူ မျိုး တော် တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ မည်” ရော ၁၅:၁၀။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၄၄ ထို့ နောက် မော ရှေ သည် နုန် ၏ သား ယော ရှု နှင့် အ တူ ဤ သီ ချင်း စာ သား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လူ တို့ ကြား အောင် လာ ၍ မြွက် ဆို ၏။

^၄၅ မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား ဤ သီ ချင်း စာ သား ရှိ သ မျှ တို့ ကို မြွက် ဆို ပြ ပြီး နောက်၊ ^၄၆ “ယ နေ့ သင် တို့ အား ငါ သ တိ ပေး သော စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို နှ လုံး သွင်း ကြ လော့။ ဤ တ ရား စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လိုက် နာ စောင့် ထိန်း မည့် အ ကြောင်း သင် တို့ ၏ သား သ မီး တို့ ကို မှာ ကြား လော့။ ^၄၇ ဤ တ ရား စ ကား သည် သင် တို့ အ ဖို့ အ ချည်း နှီး စ ကား မ ဟုတ်။ သင် တို့ ၏ အ သက် ဖြစ် ၏။ ဤ တ ရား စ ကား ကို စောင့် ထိန်း ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ သိမ်း ပိုက် မည့် ပြည် ၌ အ သက် ရှည် ရှည် နေ ထိုင် ရ မည် ဖြစ် ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၄၈ ထို နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ အား၊ ^၄၉ “ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ တစ် ဖက်၊ မော ဘ ပြည်၊ အာ ဗ ရိမ် တောင် တန်း ရှိ နေ ဗော တောင် သို့ တက် သွား ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ငါ အ ပိုင် ပေး သော ခါ နာန် ပြည် ကို ကြည့် ရှု လော့။ ^၅၀ သင့် အစ် ကို အာ ရုန် သည် ဟော ရ တောင် ပေါ် ၌ သေ ဆုံး ၍ မိ မိ လူ မျိုး စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ သည့် နည်း တူ သင် သည် လည်း ဤ တောင် ပေါ် ၌ သေ ဆုံး ရ မည်။ သင့် လူ မျိုး စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ မည်။ ^၅၁ အ ကြောင်း မှာ သင် တို့ သည် ဇိ န တော ကန္တာ ရ၊ ကာ ဒေ ရှ အ ရပ် ရှိ မေ ရိ ဘ စမ်း ရေ နား အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ မှောက် တွင် ငါ့ ကို ပြစ် မှား ၍ ငါ သန့် ရှင်း ကြောင်း ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အ လယ် ၌ အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၅၂ ထို့ ကြောင့် သင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ငါ ပေး သော ပြည် ထဲ သို့ ဝင် ရ မည် မ ဟုတ်၊ အ ဝေး မှ သာ တွေ့ မြင် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

32

¹ Give ear, you heavens, and I will speak. Let the earth hear the words of my mouth.

² My doctrine will drop as the rain. My speech will condense as the dew, as the misty rain on the tender grass, as the showers on the herb.

³ For I will proclaim Yahweh’s name. Ascribe greatness to our God! ⁴ The Rock: his work is perfect, for all his ways are just. A God of faithfulness who does no wrong, st and right is he.

⁵ They have dealt corruptly with him. They are not his children, because of their defect. They are a perverse and crooked generation. ⁶ Is this the way you repay Yahweh, foolish and unwise people? Isn’t he your father who has bought you? He has made you and established you.

⁷ Remember the days of old. Consider the years of many generations. Ask your father, and he will show you; your elders, and they will tell you. ⁸ When the Most High gave to the nations their inheritance, when he separated the children of men, he set the bounds of the peoples according to the number of the children of Israel.

⁹ For Yahweh’s portion is his people. Jacob is the lot of his inheritance. ¹⁰ He found him in a desert land, in the waste howling wilderness. He surrounded him. He cared for him. He kept him as the apple of his eye. ¹¹ As an eagle that stirs up her nest, that flutters over her young, he spread abroad his wings, he took them, he bore them on his feathers. ¹² Yahweh alone led him. There was no foreign god with him. ¹³ He made him ride on the high places of the earth. He ate the increase of the field. He caused him to suck honey out of the rock, oil out of the flinty rock; ¹⁴ butter from the herd, and milk from the flock, with fat of lambs, rams of the breed of Bashan, and goats, with the finest of the wheat. From the blood of the grape, you drank wine.

¹⁵ But Jeshurun grew fat, and kicked. You have grown fat. You have grown thick. You have become sleek. Then he abandoned God who made him, and rejected the Rock of his salvation. ¹⁶ They moved him to jealousy with strange gods. They provoked him to anger with abominations. ¹⁷ They sacrificed to demons, not God, to gods that they didn’t know, to new gods that came up recently, which your fathers didn’t dread. ¹⁸ Of the Rock who became your father, you are unmindful, and have forgotten God who gave you birth.

¹⁹ Yahweh saw and abhorred, because of the provocation of his sons and his daughters. ²⁰ He said, “I will hide my face from them. I will see what their end will be; for they are a very perverse generation, children in whom is no faithfulness. ²¹ They have moved me to jealousy with that which is not God. They have provoked me to anger with their vanities. I will move them to jealousy with those who are not a people. I will provoke them to anger with a foolish nation.

²² For a fire is kindled in my anger, that burns to the lowest Sheol, Sheol is the place of the dead. devours the earth with its increase, and sets the foundations of the mountains on fire.

²³ “I will heap evils on them. I will spend my arrows on them. ²⁴ They shall be wasted with hunger, and devoured with burning heat and bitter destruction. I will send the teeth of animals on them, with the venom of vipers that glide in the dust. ²⁵ Outside the sword will bereave, and in the rooms, terror on both young man and virgin, the nursing infant with the gray-haired man. ²⁶ I said that I would scatter them afar. I would make their memory to cease from among men; ²⁷ were it not that I feared the provocation of the enemy, lest their adversaries should judge wrongly, lest they should say, ‘Our hand is exalted; Yahweh has not done all this.’ ”

²⁸ For they are a nation void of counsel. There is no understanding in them. ²⁹ Oh that they were wise, that they understood this, that they would consider their latter end! ³⁰ How could one chase a thousand, and two put ten thousand to flight, unless their Rock had sold them, and Yahweh had delivered them up? ³¹ For their rock is not as our Rock, even our enemies themselves concede.

³² For their vine is of the vine of Sodom, of the fields of Gomorrah. Their grapes are poison grapes. Their clusters are bitter. ³³ Their wine is the poison of serpents, the cruel venom of asps. ³⁴ “Isn’t this laid up in store with me, sealed up among my treasures? ³⁵ Vengeance is mine, and recompense, at the time when their foot slides, for the day of their calamity is at hand. Their doom rushes at them.”

³⁶ For Yahweh will judge his people, and have compassion on his servants, when he sees that their power is gone, that there is no one remaining, shut up or left at large. ³⁷ He will say, “Where are their gods, the rock in which they took refuge, ³⁸ which ate the fat of their sacrifices, and drank the wine of their drink offering? Let them rise up and help you! Let them be your protection.

³⁹ “See now that I myself am he. There is no god with me. I kill and I make alive. I wound and I heal. There is no one who can deliver out of my hand. ⁴⁰ For I lift up my hand to heaven and declare, as I live forever, ⁴¹ if I sharpen my glittering sword, my hand grasps it in judgment; I will take vengeance on my adversaries, and will repay those who hate me. ⁴² I will make my arrows drunk with blood. My sword shall devour flesh with the blood of the slain and the captives, from the head of the leaders of the enemy.”

⁴³ Rejoice, you nations, with his people, for he will avenge the blood of his servants. He will take vengeance on his adversaries, and will make atonement for his land and for his people. For this verse, LXX reads: Rejoice, you heavens, with him, and let all the angels of God worship him; rejoice you Gentiles, with his people, and let all the sons of God strengthen themselves in him; for he will avenge the blood of his sons, and he will render vengeance, and recompense justice to his enemies, and will reward them that hate him; and the Lord shall purge the land of his people.

⁴⁴ Moses came and spoke all the words of this song in the ears of the people, he and Joshua the son of Nun.

⁴⁵ Moses finished reciting all these words to all Israel. ⁴⁶ He said to them, “Set your heart to all the words which I testify to you today, which you shall command your children to observe to do, all the words of this law. ⁴⁷ For it is no vain thing for you, because it is your life, and through this thing you shall prolong your days in the land, where you go over the Jordan to possess it.”

⁴⁸ Yahweh spoke to Moses that same day, saying, ⁴⁹ “Go up into this mountain of Abarim, to Mount Nebo, which is in the land of Moab, that is across from Jericho; and see the land of Canaan, which I give to the children of Israel for a possession. ⁵⁰ Die on the mountain where you go up, and be gathered to your people, as Aaron your brother died on Mount Hor, and was gathered to his people; ⁵¹ because you trespassed against me among the children of Israel at the waters of Meribah of Kadesh, in the wilderness of Zin; because you didn’t uphold my holiness among the children of Israel. ⁵² For you shall see the land from a distance; but you shall not go there into the land which I give the children of Israel.”

၃၂

^၁ မော ရှေ မြွက် ဆို သည် မှာ “အို ကောင်း ကင်၊ စူး စိုက် နား ထောင် လော့။ ငါ ပြော မည်။ အို မြေ ကြီး၊ ငါ့ နှုတ် ထွက် စ ကား များ ကို နား ထောင် လော့။

^၂ ငါ့ သွန် သင် ချက် သည် မိုး စက် လေး လို တ စက် စက် ကျ ပါ စေ။ ငါ့ စ ကား သည် နှင်း စက် လေး လို တ ဖွဲ ဖွဲ ကျ ပါ စေ။ မြက် နု ပေါ် ကျ သော မိုး ဖွဲ လေး များ လို၊ မြက် ပင် ပေါ် ကျ သော မိုး ပေါက် လေး များ လို ဖြစ် ပါ စေ။

^၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နာ မ တော် ကို ငါ ကြေ ညာ မည် ဖြစ် ၍ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကြီး မြတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သိ မှတ် ဝန် ခံ ကြ လော့။ ^၄ အို ကျောက် ဆောင်၊ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု သည် ပြီး ပြည့် စုံ ပါ ၏။ မှန် ပေ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ နည်း လမ်း တော် ရှိ သ မျှ တို့ သည် တ ရား မျှ တ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် သည် မ တ ရား မှု ကို မ ပြု၊ သစ္စာ ရှိ သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ဖြောင့် မတ် မှန် ကန် သော ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။

^၅ သူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် ကြ ပြီ။ ကိုယ် တော် ၏ သား သ မီး များ မ ဟုတ် တော့ ပါ။ အ နာ အ ဆာ ရှိ သော သူ များ ဖြစ် ကြ ၏။ ကောက် ကျစ် ၍ မ ရိုး ဖြောင့် သော မျိုး ဆက် ဖြစ် ၏။ ^၆ အို မိုက် မဲ သော လူ မျိုး၊ ပ ညာ မဲ့ သော လူ မျိုး၊ ဤ နည်း ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကျေး ဇူး ဆပ် ရ သ လော။ ကိုယ် တော် သည် သင် ၏ ဖ ခင်၊ သင့် ကို ဖန် ဆင်း သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။ ကိုယ် တော် သည် သင့် ကို ဖန် ဆင်း ၍ ပုံ ဖော် ဖြစ် တည် စေ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော။

^၇ လွန် လေ ပြီး သော နေ့ ရက် များ ကို အောက် မေ့ လော့။ လွန် လေ ပြီး သော နှစ် များ ကို ဆင် ခြင် သုံး သပ် လော့။ သင့် ဖ ခင် ကို မေး လော့။ သင့် ကို ရှင်း ပြ လိမ့် မည်။ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို မေး လော့။ သင့် ကို ပြော ပြ လိမ့် မည်။ ^၈ အ မြင့် ဆုံး သော အ ရှင် သည် လူ တို့ ကို အ မွေ ခွဲ ဝေ ပေး သော အ ခါ၊ လူ သား တို့ ကို နေ ရာ ပိုင်း ခြား သော အ ခါ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ အ ရေ အ တွက် အ တိုင်း နယ် နိ မိတ် များ ကို သတ် မှတ် ပေး တော် မူ ၏။

^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝေ စု ကား မိ မိ လူ မျိုး တော် ဖြစ် ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ အ မွေ ဝေ စု ကား ယာ ကုပ် ဖြစ် ပါ ၏။ ^၁၀ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို တော ကန္တာ ရ အ ရပ်၊ လေ ထန် သော ကန္တာ ရ လွင် တီး ခေါင် အ ရပ် ၌ တွေ့ သော အ ခါ သူ့ ကို ကာ ကွယ် စောင် မ လျက် မျက် စိ သူ ငယ် အိမ် ကဲ့ သို့ စောင့် ‌ရှောက် တော် မူ ခဲ့ ၏။ ^၁၁ လင်း ယုန် သည် မိ မိ အ သိုက် ကို လှုပ် ခါ ၍ မိ မိ သား ငယ် တို့ အ ပေါ် ပျံ ဝဲ လျက်၊ မိ မိ တောင် ပံ ကို ဖြန့် လျက်၊ သား ငယ် တို့ ကို ချီ ယူ ပြီး မိ မိ တောင် ပံ ပေါ် တွင် သယ် ဆောင် သွား သ ကဲ့ သို့၊ ^၁၂ သူ့ ကို ပို့ ဆောင် ပေး သူ မှာ တိုင်း တစ် ပါး သား ၏ ဘု ရား မ ဟုတ်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား တစ် ပါး တည်း သာ လျှင် ဖြစ် ၏။ ^၁၃ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို မြေ မြင့် ရာ အ ရပ် ၌ နေ ရာ ချ ထား ၍ သူ သည် လယ် ယာ သီး နှံ ကို စား ရ ၏။ ကိုယ် တော် သည် သူ့ ကို ကျောက် တောင် ထဲ မှ ပျား ရည် ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ မီး ခတ် ကျောက် ဆောင် ထဲ မှ ဆီ ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ ^၁၄ နွား မှ ရ သော ထော ပတ်၊ သိုး မှ ရ သော သိုး နို့၊ သိုး သ ငယ် အ ဆီ၊ သို့ မ ဟုတ် ‘အ ကောင်း ဆုံး သိုး’။ ဗာ ရှန် ပြည် သိုး ထီး၊ ဆိတ် ထီး နှင့် တ ကွ အ ကောင်း ဆုံး ဂျုံ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ဂျုံ ၏ ကျောက် ကပ် အ ဆီ’။ ဖြင့် ကျွေး မွေး တော် မူ ၏။ စ ပျစ် သွေး တည်း ဟူ သော ဝိုင် နီ ကို လည်း သောက် ရ ၏။

^၁၅ အို ယေ ရှု ရုန်၊ သင် သည် ဝ ဖြိုး ၍ ခြေ စုံ ကန် လေ ပြီ။ ဝ ဖြိုး လျက်၊ တုတ် ခဲ လျက်၊ ဖောင်း ကား လျက် မိ မိ ကို ဖန် ဆင်း တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို ပစ် ပယ် လေ ပြီ။ မိ မိ ၏ ကယ် တင် ရာ ကျောက် ဆောင် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု လေ ပြီ။ ^၁၆ အ ခြား သော ဘု ရား များ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို သ ဝန် တို စေ ပြီး၊ စက် ဆုပ် ရွံ ရှာ ဖွယ် ရာ များ ဖြင့် ကိုယ် တော် ကို အ မျက် ထွက် စေ ပြီ။ ^၁၇ ဘု ရား သ ခင် မ ဟုတ် သော နတ် ဆိုး များ ကို ပူ ဇော် ကြ ပြီ။ သူ တို့ မ သိ သော ဘု ရား၊ နောက် မှ ပေါ် လာ သော ဘု ရား အ သစ်၊ ဘိုး‌ ဘေး တို့ မ ကြောက် သော ဘု ရား တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ပြီ။ ၁ ကော ၁၀:၂၀။ ^၁၈ သင် ၏ မွေး သ ဖ ခင် ကျောက် ဆောင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘သင့် ကို မွေး သော ကျောက် ဆောင်’။ ကို သင် သ တိ မ ရ၊ သင့် ကို မွေး ဖွား တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် ကို သင် မေ့ လျော့ လေ ပြီ။

^၁၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ လျှင် မိ မိ သား သ မီး တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ပစ် ပယ် တော် မူ ၏။ ^၂၀ ‘သူ တို့ ထံ မှ ငါ မျက် နှာ လွှဲ မည်။ သူ တို့ ၏ နိ ဂုံး သည် မည် သို့ ဖြစ် မည် ကို ငါ စောင့် ကြည့် မည်။ သူ တို့ သည် ဖောက် ပြန် တတ် သော မျိုး ဆက်၊ သစ္စာ မ ရှိ သော သား သ မီး များ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၂၁ သူ တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို သ ဝန် တို စေ ကြ ပြီ။ အ ချည်း နှီး သော အ ရာ များ ဖြင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် စေ ကြ ပြီ။ သို့ ဖြစ် ၍ ငါ သည် မ ပြော ပ လောက် သော လူ မျိုး ဖြင့် သူ တို့ ကို သ ဝန် တို စေ မည်။ မိုက် မဲ သော လူ မျိုး ဖြင့် သူ တို့ ကို အ မျက် ထွက် စေ မည်။ ရော ၁၀:၁၉။

^၂၂ ငါ့ အ မျက် မီး သည် စွဲ ၍ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ အောက် ဆုံး ထိ တိုင် အောင် တောက် လောင် လိမ့် မည်။ မြေ ကြီး နှင့် မြေ ကြီး အ သီး အ နှံ တို့ ကို ဝါး မျို ၍ တောင် များ ၏ အ ခြေ အ မြစ် တို့ ကို လောင် ကျွမ်း လိမ့် မည်။

^၂၃ ဘေး အန္တ ရာယ် များ ကို သူ တို့ အ ပေါ် ၌ စု ပုံ ထား မည်။ ငါ့ မြား တို့ ကို သူ တို့ ထံ အ ကုန် ပစ် လွှတ် မည်။ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘သူ တို့ အ ပေါ် ၌ အ သုံး ပြု မည်’။ ^၂၄ သူ တို့ သည် ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ၍ ပိန် ချုံး သွား မည်။ ပူ လောင် ခြင်း၊ ဆိုး ရွား သော ဘေး ဥ ပဒ် တို့ ၏ ဝါး မျို ခြင်း ခံ ရ မည်။ သား ရဲ အ စွယ်၊ မြေ ပေါ် တွား သွား သတ္တ ဝါ အ ဆိပ် ကို သူ တို့ ထံ ငါ စေ လွှတ် မည်။ ^၂၅ အိမ် ပြင် ၌ ဆွေ မျိုး ရင်း ချာ တို့ သည် ဓား ဖြင့် ဆုံး လိမ့် မည်။ အိမ် တွင်း ၌ ဆံ ပင် ဖြူ သူ မှ စ ၍ နို့ စို့ က လေး ငယ်၊ လူ ပျို၊ အ ပျို တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ ထိတ် လန့် ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၆ “ငါ သည် သူ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ မည်။ သူ တို့ ၏ အ မှတ် ရ စ ရာ ကို လူ တို့ ကြား မှ ကွယ် ပျောက် စေ မည်” ဟု ငါ မိန့် ဆို ၏။ ^၂၇ သို့ သော် သူ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ ရန် ထောင် ကြ မည် ကို လည်း ကောင်း၊ သူ တို့ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် အ ထင် လွဲ ၍ “ဤ အ မှု အ လုံး စုံ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု တော် မူ သည် မ ဟုတ်၊ ငါ တို့ အ စွမ်း ဖြင့် အောင် မြင် ခဲ့ သည်” ဟူ ၍ ဆို ကြ မည် ကို လည်း ကောင်း စိုး ရိမ် သ ဖြင့် ထို သို့ ငါ မ ပြု ခဲ့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၈ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ သည် အ ကြံ ဉာဏ် မ ရှိ သော လူ မျိုး၊ ထိုး ထွင်း ဉာဏ် လည်း မ ရှိ သော လူ မျိုး ဖြစ် ၏။ ^၂၉ သူ တို့ သည် ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ လျှင် ဤ အ မှု ကို နား လည် ကြ လိမ့် မည်။ သူ တို့ ၏ နိ ဂုံး ကို ဆင် ခြင် မိ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၀ သူ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် သည် သူ တို့ ကို ရောင်း ပစ် တော် မ မူ လျှင်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် တော် မ မူ လျှင် လူ တစ် ယောက် သည် လူ တစ် ထောင် ကို မည် သို့ လိုက် နိုင် မည် နည်း။ လူ နှစ် ယောက် သည် လူ တစ် သောင်း ကို မည် သို့ ထွက် ပြေး စေ နိုင် မည် နည်း။ ^၃၁ ငါ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် သည် သူ တို့ ၏ ကျောက် ဆောင် နှင့် မ တူ ကြောင်း ကို ငါ တို့ ၏ ရန် သူ တို့ ပင် အ သိ အ မှတ် ပြု ကြ ၏။

^၃၂ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် မျိုး သည် သော ဒုံ စ ပျစ် မျိုး၊ ဂေါ မော ရ ခြံ မှ စ ပျစ် မျိုး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် သီး သည် အ ဆိပ် ရှိ သော စ ပျစ် သီး ဖြစ် ၏။ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ခိုင် သည် ခါး ၏။ ^၃၃ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ဝိုင် သည် မြွေ န ဂါး ၏ အ ဆိပ်၊ မြွေ ဟောက် ၏ ပြင်း ထန် သော အ ဆိပ် ဖြစ် ၏။ ^၃၄ ဤ အ ကြောင်း အ ရာ ကို ငါ့ ထံ ၌ သိမ်း ဆည်း ထား သည်၊ ငါ ၏ ဘဏ္ဍာ တိုက် ၌ တံ ဆိပ် ခတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော။ ^၃၅ လက် စား ချေ ခြင်း၊ လက် တုံ့ ပြန် ခြင်း သည် ငါ နှင့် ဆိုင် ၏။ သူ တို့ သည် အ ချိန် တန် လျှင် ခြေ ချော် လိမ့် မည်။ သူ တို့ ၏ ဘေး ဒုက္ခ နေ့ ရက် သည် နီး ပြီ။ သူ တို့ ကြုံ ရ မည့် အ မှု သည် အ လျင် အ မြန် ရောက် လာ လိမ့် မည်။

^၃၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် တို့ ခွန် အား ကုန် ခန်း ၍ အ ချုပ် အ နှောင် ခံ ရ သော သူ နှင့် လွတ် လပ် သော သူ ပါ တစ် ယောက် မျှ မ ကျန် တော့ သည် ကို မြင် သော အ ခါ မိ မိ လူ မျိုး တော် အ တွက် တ ရား စီ ရင် တော် မူ မည်။ မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ ကို သ နား တော် မူ မည်။ ^၃၇ ကိုယ် တော် က ‘သူ တို့ ခို လှုံ ရာ ကျောက် ဆောင် ဖြစ် သော သူ တို့ ဘု ရား များ ကား အ ဘယ် မှာ ရှိ သ နည်း။ ^၃၈ ထို ဘု ရား တို့ သည် သူ တို့ ပူ ဇော် သော ယဇ် ကောင် ၏ အ ဆီ ကို စား ၍ သူ တို့ ၏ သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ စ ပျစ် ဝိုင် ကို သောက် ကြ ၏။ ထို ဘု ရား တို့ သည် သင် တို့ ကို ထ ၍ ကူ ညီ မ စ ပါ လေ စေ။ သင် တို့ ကို ကွယ် ကာ ပါ လေ စေ။

^၃၉ ငါ သာ လျှင် ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ငါ မှ တစ် ပါး အ ခြား ဘု ရား မ ရှိ။ ငါ သည် အ သက် ကို သေ စေ နိုင် ၏၊ ရှင် စေ နိုင် ၏။ ငါ သည် ဒဏ် ရာ ရ စေ နိုင် ၏၊ ပျောက် ကင်း စေ နိုင် ၏။ မည် သူ မျှ ငါ့ လက် မှ မ လွတ် မြောက် နိုင်။ ^၄၀ ငါ့ လက် ကို ကောင်း ကင် သို့ မြှောက် လျက် “ငါ သည် ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် တော် မူ သည် နှင့် အ ညီ၊ ^၄၁ ပြောင် လက် နေ သော ငါ့ ဓား ကို သွေး ၍ တ ရား စီ ရင် ရာ တွင် ဆုပ် ကိုင် ထား မည်။ ငါ့ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ ကို လက် စား ချေ မည်။ ငါ့ ကို မုန်း တီး သော သူ တို့ ကို လက် တုံ့ ပြန် မည်။ ^၄၂ ငါ့ မြား တို့ ကို သွေး ဖြင့် ယစ် မူး စေ မည်။ ငါ့ ဓား သည် အ သား ကို စား မည်။ အ သတ် ခံ ရ သူ၊ အ ဖမ်း ဆီး ခံ ရ သူ တို့ ၏ သွေး ကို သောက် မည်။ ရန် သူ့ ခေါင်း ဆောင် တို့ ၏ ဦး ခေါင်း ကို လည်း စား မည်” ဟူ ၍ ငါ ကျိန် ဆို သည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၄၃ အို လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ လူ မျိုး တော် နှင့် အ တူ ရွှင် လန်း စွာ ကြွေး ကြော် ကြ လော့။ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ ၏ သွေး အ တွက် လက် တုံ့ ပြန် မည်။ မိ မိ ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ အား လက် စား ချေ တော် မူ မည်။ ပြည် တော်၊ လူ မျိုး တော် တို့ ၏ အ ပြစ် ကို ဖြေ လွှတ် တော် မူ မည်” ရော ၁၅:၁၀။ ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၄၄ ထို့ နောက် မော ရှေ သည် နုန် ၏ သား ယော ရှု နှင့် အ တူ ဤ သီ ချင်း စာ သား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လူ တို့ ကြား အောင် လာ ၍ မြွက် ဆို ၏။

^၄၅ မော ရှေ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့ အား ဤ သီ ချင်း စာ သား ရှိ သ မျှ တို့ ကို မြွက် ဆို ပြ ပြီး နောက်၊ ^၄၆ “ယ နေ့ သင် တို့ အား ငါ သ တိ ပေး သော စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို နှ လုံး သွင်း ကြ လော့။ ဤ တ ရား စ ကား ရှိ သ မျှ တို့ ကို လိုက် နာ စောင့် ထိန်း မည့် အ ကြောင်း သင် တို့ ၏ သား သ မီး တို့ ကို မှာ ကြား လော့။ ^၄၇ ဤ တ ရား စ ကား သည် သင် တို့ အ ဖို့ အ ချည်း နှီး စ ကား မ ဟုတ်။ သင် တို့ ၏ အ သက် ဖြစ် ၏။ ဤ တ ရား စ ကား ကို စောင့် ထိန်း ခြင်း ဖြင့် သင် တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး ၍ သိမ်း ပိုက် မည့် ပြည် ၌ အ သက် ရှည် ရှည် နေ ထိုင် ရ မည် ဖြစ် ၏” ဟု ဆို လေ ၏။

^၄၈ ထို နေ့ ၌ ပင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က မော ရှေ အား၊ ^၄၉ “ဂျေ ရိ ခေါ မြို့ တစ် ဖက်၊ မော ဘ ပြည်၊ အာ ဗ ရိမ် တောင် တန်း ရှိ နေ ဗော တောင် သို့ တက် သွား ၍ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ငါ အ ပိုင် ပေး သော ခါ နာန် ပြည် ကို ကြည့် ရှု လော့။ ^၅၀ သင့် အစ် ကို အာ ရုန် သည် ဟော ရ တောင် ပေါ် ၌ သေ ဆုံး ၍ မိ မိ လူ မျိုး စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ သည့် နည်း တူ သင် သည် လည်း ဤ တောင် ပေါ် ၌ သေ ဆုံး ရ မည်။ သင့် လူ မျိုး စု စည်း ရာ သို့ သွား ရ မည်။ ^၅၁ အ ကြောင်း မှာ သင် တို့ သည် ဇိ န တော ကန္တာ ရ၊ ကာ ဒေ ရှ အ ရပ် ရှိ မေ ရိ ဘ စမ်း ရေ နား အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ မှောက် တွင် ငါ့ ကို ပြစ် မှား ၍ ငါ သန့် ရှင်း ကြောင်း ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အ လယ် ၌ အ သိ အ မှတ် မ ပြု ကြ သော ကြောင့် ဖြစ် ၏။ ^၅၂ ထို့ ကြောင့် သင် သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ အား ငါ ပေး သော ပြည် ထဲ သို့ ဝင် ရ မည် မ ဟုတ်၊ အ ဝေး မှ သာ တွေ့ မြင် ရ မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

32

¹ Give ear, you heavens, and I will speak. Let the earth hear the words of my mouth.

² My doctrine will drop as the rain. My speech will condense as the dew, as the misty rain on the tender grass, as the showers on the herb.

³ For I will proclaim Yahweh’s name. Ascribe greatness to our God! ⁴ The Rock: his work is perfect, for all his ways are just. A God of faithfulness who does no wrong, st and right is he.

⁵ They have dealt corruptly with him. They are not his children, because of their defect. They are a perverse and crooked generation. ⁶ Is this the way you repay Yahweh, foolish and unwise people? Isn’t he your father who has bought you? He has made you and established you.

⁷ Remember the days of old. Consider the years of many generations. Ask your father, and he will show you; your elders, and they will tell you. ⁸ When the Most High gave to the nations their inheritance, when he separated the children of men, he set the bounds of the peoples according to the number of the children of Israel.

⁹ For Yahweh’s portion is his people. Jacob is the lot of his inheritance. ¹⁰ He found him in a desert land, in the waste howling wilderness. He surrounded him. He cared for him. He kept him as the apple of his eye. ¹¹ As an eagle that stirs up her nest, that flutters over her young, he spread abroad his wings, he took them, he bore them on his feathers. ¹² Yahweh alone led him. There was no foreign god with him. ¹³ He made him ride on the high places of the earth. He ate the increase of the field. He caused him to suck honey out of the rock, oil out of the flinty rock; ¹⁴ butter from the herd, and milk from the flock, with fat of lambs, rams of the breed of Bashan, and goats, with the finest of the wheat. From the blood of the grape, you drank wine.

¹⁵ But Jeshurun grew fat, and kicked. You have grown fat. You have grown thick. You have become sleek. Then he abandoned God who made him, and rejected the Rock of his salvation. ¹⁶ They moved him to jealousy with strange gods. They provoked him to anger with abominations. ¹⁷ They sacrificed to demons, not God, to gods that they didn’t know, to new gods that came up recently, which your fathers didn’t dread. ¹⁸ Of the Rock who became your father, you are unmindful, and have forgotten God who gave you birth.

¹⁹ Yahweh saw and abhorred, because of the provocation of his sons and his daughters. ²⁰ He said, “I will hide my face from them. I will see what their end will be; for they are a very perverse generation, children in whom is no faithfulness. ²¹ They have moved me to jealousy with that which is not God. They have provoked me to anger with their vanities. I will move them to jealousy with those who are not a people. I will provoke them to anger with a foolish nation.

²² For a fire is kindled in my anger, that burns to the lowest Sheol, Sheol is the place of the dead. devours the earth with its increase, and sets the foundations of the mountains on fire.

²³ “I will heap evils on them. I will spend my arrows on them. ²⁴ They shall be wasted with hunger, and devoured with burning heat and bitter destruction. I will send the teeth of animals on them, with the venom of vipers that glide in the dust. ²⁵ Outside the sword will bereave, and in the rooms, terror on both young man and virgin, the nursing infant with the gray-haired man. ²⁶ I said that I would scatter them afar. I would make their memory to cease from among men; ²⁷ were it not that I feared the provocation of the enemy, lest their adversaries should judge wrongly, lest they should say, ‘Our hand is exalted; Yahweh has not done all this.’ ”

²⁸ For they are a nation void of counsel. There is no understanding in them. ²⁹ Oh that they were wise, that they understood this, that they would consider their latter end! ³⁰ How could one chase a thousand, and two put ten thousand to flight, unless their Rock had sold them, and Yahweh had delivered them up? ³¹ For their rock is not as our Rock, even our enemies themselves concede.

³² For their vine is of the vine of Sodom, of the fields of Gomorrah. Their grapes are poison grapes. Their clusters are bitter. ³³ Their wine is the poison of serpents, the cruel venom of asps. ³⁴ “Isn’t this laid up in store with me, sealed up among my treasures? ³⁵ Vengeance is mine, and recompense, at the time when their foot slides, for the day of their calamity is at hand. Their doom rushes at them.”

³⁶ For Yahweh will judge his people, and have compassion on his servants, when he sees that their power is gone, that there is no one remaining, shut up or left at large. ³⁷ He will say, “Where are their gods, the rock in which they took refuge, ³⁸ which ate the fat of their sacrifices, and drank the wine of their drink offering? Let them rise up and help you! Let them be your protection.

³⁹ “See now that I myself am he. There is no god with me. I kill and I make alive. I wound and I heal. There is no one who can deliver out of my hand. ⁴⁰ For I lift up my hand to heaven and declare, as I live forever, ⁴¹ if I sharpen my glittering sword, my hand grasps it in judgment; I will take vengeance on my adversaries, and will repay those who hate me. ⁴² I will make my arrows drunk with blood. My sword shall devour flesh with the blood of the slain and the captives, from the head of the leaders of the enemy.”

⁴³ Rejoice, you nations, with his people, for he will avenge the blood of his servants. He will take vengeance on his adversaries, and will make atonement for his land and for his people. For this verse, LXX reads: Rejoice, you heavens, with him, and let all the angels of God worship him; rejoice you Gentiles, with his people, and let all the sons of God strengthen themselves in him; for he will avenge the blood of his sons, and he will render vengeance, and recompense justice to his enemies, and will reward them that hate him; and the Lord shall purge the land of his people.

⁴⁴ Moses came and spoke all the words of this song in the ears of the people, he and Joshua the son of Nun.

⁴⁵ Moses finished reciting all these words to all Israel. ⁴⁶ He said to them, “Set your heart to all the words which I testify to you today, which you shall command your children to observe to do, all the words of this law. ⁴⁷ For it is no vain thing for you, because it is your life, and through this thing you shall prolong your days in the land, where you go over the Jordan to possess it.”

⁴⁸ Yahweh spoke to Moses that same day, saying, ⁴⁹ “Go up into this mountain of Abarim, to Mount Nebo, which is in the land of Moab, that is across from Jericho; and see the land of Canaan, which I give to the children of Israel for a possession. ⁵⁰ Die on the mountain where you go up, and be gathered to your people, as Aaron your brother died on Mount Hor, and was gathered to his people; ⁵¹ because you trespassed against me among the children of Israel at the waters of Meribah of Kadesh, in the wilderness of Zin; because you didn’t uphold my holiness among the children of Israel. ⁵² For you shall see the land from a distance; but you shall not go there into the land which I give the children of Israel.”