၃

^၁ တစ် ဖန် ငါ တို့ သည် ဗာ ရှန် ပြည် လမ်း သို့ လှည့် ၍ တက် သွား ကြ ၏။ ငါ တို့ ကို ဆီး တား တိုက် ခိုက် ရန် ဧ ဒြိ အ ရပ် သို့ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ ထွက် လာ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား ‘သူ့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ ငါ သည် သူ နှင့် တ ကွ သူ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သူ ၏ ပြည် ကို လည်း ကောင်း သင် ၏ လက် သို့ ပေး အပ် ပြီ။ သင် သည် ဟေ ရှ ဘုန် မြို့ ၌ စံ မြန်း သော အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ရှိ ဟုန် ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ သူ့ ကို လည်း ပြု ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ထို သို့ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ငါ တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် ငါ တို့ သည် အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တစ် စုံ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၄ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် သော အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ တစ် ခု လုံး တွင် မြို့ ပေါင်း ခြောက် ဆယ် ရှိ ၍ ငါ တို့ သည် သူ ၏ မြို့ ရှိ သ မျှ ကို တစ် မြို့ မ ကျန် သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ^၅ ထို မြို့ အား လုံး သည် မြင့် မား သော တံ တိုင်း၊ တံ ခါး များ၊ ကန့် လန့် ကျင် များ ရှိ ၍ ခိုင် ခံ့ သော မြို့ များ ဖြစ် ကြ ၏။ တော မြို့ တို့ ကို လည်း အ မြောက် အ မြား သိမ်း ပိုက် ၍၊ ^၆ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ၏။ ငါ တို့ သည် ဟေ ရှ ဘုန် ဘု ရင် ရှိ ဟုန် မင်း ကြီး ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ ထို မြို့ အား လုံး ရှိ ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး တို့ ကို တစ် ယောက် မ ကျန် သတ် ဖြတ် ၏။ ^၇ တိ ရစ္ဆာန် နှင့် မြို့ များ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း အား လုံး ကို မူ ငါ တို့ အ ဖို့ သိမ်း ယူ ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ထို အ ချိန် ၌ ငါ တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် နှစ် ပါး လက် မှ မြေ ကို အာ နုန် ချောင်း မှ ဟေ ရ မုန် တောင် တိုင် အောင် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၉ (ဟေ ရ မုန် တောင် ကို ဆီ ဒုန် လူ မျိုး တို့ က စိ ရုန် ဟု ခေါ် ကြ ၍ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ က စ နိ ရ ဟု ခေါ် ကြ ၏။)

^၁၀ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ ရှိ မြို့ များ ဖြစ် သည့် သာ လ က နှင့် ဧ ဒြိ တိုင် အောင် လွင် ပြင် ရှိ မြို့ အား လုံး၊ ဂိ လဒ် ပြည် တစ် ပြည် လုံး၊ ဗာ ရှန် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၁၁ (အ ကယ် စင် စစ် ရေ ဖိမ် လူ မျိုး တွင် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး တစ် ယောက် တည်း သာ ကြွင်း ကျန် ၏။ လူ့ လက် ဖြင့် တိုင်း လျှင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လူ့ အ တောင် အား ဖြင့်’။ အ လျား ကိုး တောင် ၁၃.၅ ပေ ခန့် သို့ မ ဟုတ် ၄.၀၅ မီ တာ ခန့်။ ၊ အ နံ လေး တောင် ၆ ပေ ခန့် သို့ မ ဟုတ် ၁.၈ မီ တာ ခန့်။ ရှိ သော သူ ၏ သံ ညောင် စောင်း သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ မြို့ ဖြစ် သော ရဗ္ဗာ မြို့ ၌ တွေ့ နိုင် ၏။)

^၁၂ ထို အ ချိန် ၌ ငါ တို့ သိမ်း ပိုက် ခဲ့ သော မြေ ကို ရု ဗင် အ မျိုး နှင့် ဂဒ် အ မျိုး တို့ အား အာ နုန် ချောင်း နံ ဘေး ရှိ အာ ရော် မြို့ မှ ဂိ လဒ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် ဝက် အ ထိ မြို့ များ နှင့် တ ကွ ငါ ပေး ၏။

^၁၃ ဩ ဃ ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် သည့် ကျန် သော ဂိ လဒ် ပြည် နှင့် ဗာ ရှန် တစ် ပြည် လုံး ကို မ နာ ရှေ မျိုး နွယ် တစ် ဝက် အား ငါ ပေး ၏။ (အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ တစ် ဝှမ်း လုံး ဖြစ် သော ဗာ ရှန် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ရေ ဖိမ် လူ မျိုး တို့ ၏ ပြည် ဟု ခေါ် ၏။ ^၁၄ မ နာ ရှေ အ မျိုး ယာ ဣ ရ သည် ဂေ ရှု ရိ လူ မျိုး နှင့် မာ ခါ သိ လူ မျိုး တို့ ၏ နယ် နိ မိတ် တိုင် အောင် ဗာ ရှန် ပြည် ဖြစ် သော အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ မိ မိ ၏ အ မည် ဖြင့် ဟာ ဝုတ် ယာ ဣ ရ သို့ မ ဟုတ် ’ယာ ဣ ရ မြို့ ငယ်’။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် မှည့် ခေါ် လေ ၏။) ^၁၅ ဂိ လဒ် မြို့ ကို မာ ခိ ရ အ မျိုး အား ငါ ပေး ၏။

^၁၆ ရု ဗင် အ မျိုး နှင့် ဂဒ် အ မျိုး တို့ ကို ဂိ လဒ် မြို့ မှ အာ နုန် ချောင်း အ လယ် နယ် နိ မိတ် အ ထိ၊ ဂိ လဒ် မြို့ မှ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နယ် နိ မိတ် ဖြစ် သော ယဗ္ဗုတ် ချောင်း အ ထိ ငါ ပေး ၏။ ^၁၇ ဂင်္နေ သ ရက် အိုင် မှ ပိ သ ဂါ တောင် ခြေ ရှိ ဆား ပင် လယ် သို့ မ ဟုတ် ’ပင် လယ် သေ’။ ဟု ခေါ် သော အ ရာ ဗ ပင် လယ် အ ထိ ကျယ် ပြန့် ၍ ဂျော် ဒန် မြစ် ဖြင့် နယ် နိ မိတ် ပိုင်း ခြား ထား သည့် အ ရာ ဗ လွင် ပြင် ကို လည်း ငါ ပေး ၏။

^၁၈ ထို အ ချိန် ၌ ငါ သည် သင် တို့ အား ‘သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ကို သင် တို့ အား အ ပိုင် ပေး တော် မူ ပြီ။ သို့ သော် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လက် နက် ကိုင် စွဲ လျက် သင် တို့ ညီ အစ် ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ ရှေ့ မှ ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ရ မည်။ ^၁၉ သင် တို့ ၌ တိ ရစ္ဆာန် များ စွာ ရှိ ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ ၏ မ ယား နှင့် က လေး များ၊ သင် တို့ ၏ တိ ရစ္ဆာန် များ သည် သင် တို့ ကို ငါ ပေး သော မြို့ များ ၌ နေ ရစ် ရ မည်။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ၏ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ထိုင် ရ သော အ ခွင့် ပေး ၍ သူ တို့ အား ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ၌ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော ပြည် ကို ပိုင် ဆိုင် ပြီး မှ သင် တို့ အား ငါ အ ပိုင် ပေး သော ပြည် အ သီး သီး သို့ သင် တို့ ပြန် လာ ခွင့် ရှိ ၏’ ဟု ဆို ခဲ့ ၏။

^၂၁ ထို အ ချိန် ၌ ငါ က ယော ရှု အား ‘သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး အား ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် အ မှု ရှိ သ မျှ ကို သင့် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ရ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ကူး သွား မည့် နိုင် ငံ ရှိ သ မျှ ကို ထို နည်း တူ ပြု တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၂ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ တွက် စစ် တိုက် တော် မူ လိမ့် မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်’ ဟု ဆို ၏။

^၂၃ ထို အ ချိန် ၌ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ၊ ^၂၄ ‘အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မြတ် ခြင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ အား ကြီး သော လက် တော် ကို ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အား စ တင် ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ။ အ စွမ်း တန် ခိုး ကြီး သည့် အ မှု ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သ ကဲ့ သို့ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ အ ဘယ် မည် သော ဘု ရား ပြု နိုင် ပါ သ နည်း။ ^၂၅ အ ကျွန်ုပ် သည် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည်၊ သာ ယာ ဝ ပြော သော တောင် ပေါ် ဒေ သ နှင့် လက် ဘ နွန် တောင် ကို မြင် ရ မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် အား ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ခွင့် ပြု တော် မူ ပါ’ ဟု အ သ နား ခံ ၏။

^၂၆ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကြောင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ငါ့ စ ကား ကို နား ညောင်း တော် မ မူ။ ထို့ ပြင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား ‘တော် ပြီ။ ဤ ကိစ္စ နှင့် ပတ် သက် ၍ ငါ့ အား ထပ် ၍ မ လျှောက် တော့ နှင့်။ ^၂၇ ပိ သ ဂါ တောင် ထိပ် သို့ တက် သွား ၍ အ ရှေ့၊ အ နောက်၊ တောင်၊ မြောက် သို့ မျှော် ကြည့် လော့။ သင် သည် ဤ ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ရ မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင့် မျက် စိ ဖြင့် သာ ကြည့် လော့။ ^၂၈ ယော ရှု သည် ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ဦး ဆောင် လျက် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ၍ သင် တွေ့ မြင် ရ မည့် ပြည် ကို သူ တို့ အား အ မွေ ခွဲ ပေး ရ မည် ဖြစ် သော ကြောင့် သူ့ ကို ညွှန် ကြား လော့။ သူ့ ကို အား ပေး ထောက် မ ‌လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ ဤ သို့ ဖြင့် ငါ တို့ သည် ဗက် ပေ ဂု ရ အ ရပ် နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ နေ ထိုင် ကြ ရ ၏။

3

¹ Then we turned, and went up the way to Bashan. Og the king of Bashan came out against us, he and all his people, to battle at Edrei. ² Yahweh said to me, “Don’t fear him; for I have delivered him, with all his people and his land, into your hand. You shall do to him as you did to Sihon king of the Amorites, who lived at Heshbon.”

³ So Yahweh our God also delivered into our hand Og, the king of Bashan, and all his people. We struck him until no one was left to him remaining. ⁴ We took all his cities at that time. There was not a city which we didn’t take from them: sixty cities, all the region of Argob, the kingdom of Og in Bashan. ⁵ All these were cities fortified with high walls, gates, and bars, in addition to a great many villages without walls. ⁶ We utterly destroyed them, as we did to Sihon king of Heshbon, utterly destroying every inhabited city, with the women and the little ones. ⁷ But all the livestock, and the plunder of the cities, we took for plunder for ourselves.

⁸ We took the land at that time out of the hand of the two kings of the Amorites who were beyond the Jordan, from the valley of the Arnon to Mount Hermon. ⁹ (The Sidonians call Hermon Sirion, and the Amorites call it Senir.)

¹⁰ We took all the cities of the plain, and all Gilead, and all Bashan, to Salecah and Edrei, cities of the kingdom of Og in Bashan. ¹¹ (For only Og king of Bashan remained of the remnant of the Rephaim. Behold, his bedstead was a bedstead of iron. Isn’t it in Rabbah of the children of Ammon? Nine cubits A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. was its length, and four cubits its width, after the cubit of a man.)

¹² This land we took in possession at that time: from Aroer, which is by the valley of the Arnon, and half the hill country of Gilead with its cities, I gave to the Reubenites and to the Gadites;

¹³ and the rest of Gilead, and all Bashan, the kingdom of Og, I gave to the half-tribe of Manasseh—all the region of Argob, even all Bashan. (The same is called the land of Rephaim. ¹⁴ Jair the son of Manasseh took all the region of Argob, to the border of the Geshurites and the Maacathites, and called them, even Bashan, after his own name, Havvoth Jair, to this day.) ¹⁵ I gave Gilead to Machir.

¹⁶ To the Reubenites and to the Gadites I gave from Gilead even to the valley of the Arnon, the middle of the valley, and its border, even to the river Jabbok, which is the border of the children of Ammon; ¹⁷ the Arabah also, and the Jordan and its border, from Chinnereth even to the sea of the Arabah, the Salt Sea, under the slopes of Pisgah eastward.

¹⁸ I commanded you at that time, saying, “Yahweh your God has given you this land to possess it. All of you men of valor shall pass over armed before your brothers, the children of Israel. ¹⁹ But your wives, and your little ones, and your livestock, (I know that you have much livestock), shall live in your cities which I have given you, ²⁰ until Yahweh gives rest to your brothers, as to you, and they also possess the land which Yahweh your God gives them beyond the Jordan. Then you shall each return to his own possession, which I have given you.”

²¹ I commanded Joshua at that time, saying, “Your eyes have seen all that Yahweh your God has done to these two kings. So shall Yahweh do to all the kingdoms where you go over. ²² You shall not fear them; for Yahweh your God himself fights for you.”

²³ I begged Yahweh at that time, saying, ²⁴ “Lord The word translated ‘Lord’ is ‘Adonai’. Yahweh, you have begun to show your servant your greatness, and your strong hand. For what god is there in heaven or in earth that can do works like yours, and mighty acts like yours? ²⁵ Please let me go over and see the good land that is beyond the Jordan, that fine mountain, and Lebanon.”

²⁶ But Yahweh was angry with me because of you, and didn’t listen to me. Yahweh said to me, “That is enough! Speak no more to me of this matter. ²⁷ Go up to the top of Pisgah, and lift up your eyes westward, and northward, and southward, and eastward, and see with your eyes; for you shall not go over this Jordan. ²⁸ But commission Joshua, and encourage him, and strengthen him; for he shall go over before this people, and he shall cause them to inherit the land which you shall see.”

²⁹ So we stayed in the valley near Beth Peor.

၃

^၁ တစ် ဖန် ငါ တို့ သည် ဗာ ရှန် ပြည် လမ်း သို့ လှည့် ၍ တက် သွား ကြ ၏။ ငါ တို့ ကို ဆီး တား တိုက် ခိုက် ရန် ဧ ဒြိ အ ရပ် သို့ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး သည် မိ မိ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ နှင့် အ တူ ထွက် လာ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ငါ့ အား ‘သူ့ ကို မ ကြောက် နှင့်။ ငါ သည် သူ နှင့် တ ကွ သူ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ သူ ၏ ပြည် ကို လည်း ကောင်း သင် ၏ လက် သို့ ပေး အပ် ပြီ။ သင် သည် ဟေ ရှ ဘုန် မြို့ ၌ စံ မြန်း သော အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် ရှိ ဟုန် ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ သူ့ ကို လည်း ပြု ရ လိမ့် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၃ ထို သို့ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို လည်း ငါ တို့ လက် သို့ အပ် သ ဖြင့် ငါ တို့ သည် အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တစ် စုံ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ သည့် တိုင် အောင် သူ့ ကို တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၄ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် သော အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ တစ် ခု လုံး တွင် မြို့ ပေါင်း ခြောက် ဆယ် ရှိ ၍ ငါ တို့ သည် သူ ၏ မြို့ ရှိ သ မျှ ကို တစ် မြို့ မ ကျန် သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ^၅ ထို မြို့ အား လုံး သည် မြင့် မား သော တံ တိုင်း၊ တံ ခါး များ၊ ကန့် လန့် ကျင် များ ရှိ ၍ ခိုင် ခံ့ သော မြို့ များ ဖြစ် ကြ ၏။ တော မြို့ တို့ ကို လည်း အ မြောက် အ မြား သိမ်း ပိုက် ၍၊ ^၆ အ ကုန် အ စင် ဖျက် ဆီး ပစ် ၏။ ငါ တို့ သည် ဟေ ရှ ဘုန် ဘု ရင် ရှိ ဟုန် မင်း ကြီး ကို ပြု သ ကဲ့ သို့ ထို မြို့ အား လုံး ရှိ ယောက်ျား၊ မိန်း မ၊ က လေး တို့ ကို တစ် ယောက် မ ကျန် သတ် ဖြတ် ၏။ ^၇ တိ ရစ္ဆာန် နှင့် မြို့ များ မှ တိုက် ယူ သော ပစ္စည်း အား လုံး ကို မူ ငါ တို့ အ ဖို့ သိမ်း ယူ ခဲ့ ကြ ၏။

^၈ ထို အ ချိန် ၌ ငါ တို့ သည် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ ၏ ဘု ရင် နှစ် ပါး လက် မှ မြေ ကို အာ နုန် ချောင်း မှ ဟေ ရ မုန် တောင် တိုင် အောင် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ^၉ (ဟေ ရ မုန် တောင် ကို ဆီ ဒုန် လူ မျိုး တို့ က စိ ရုန် ဟု ခေါ် ကြ ၍ အာ မော ရိ လူ မျိုး တို့ က စ နိ ရ ဟု ခေါ် ကြ ၏။)

^၁၀ ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး ၏ နိုင် ငံ ရှိ မြို့ များ ဖြစ် သည့် သာ လ က နှင့် ဧ ဒြိ တိုင် အောင် လွင် ပြင် ရှိ မြို့ အား လုံး၊ ဂိ လဒ် ပြည် တစ် ပြည် လုံး၊ ဗာ ရှန် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို သိမ်း ယူ ကြ ၏။ ^၁၁ (အ ကယ် စင် စစ် ရေ ဖိမ် လူ မျိုး တွင် ဗာ ရှန် ဘု ရင် ဩ ဃ မင်း ကြီး တစ် ယောက် တည်း သာ ကြွင်း ကျန် ၏။ လူ့ လက် ဖြင့် တိုင်း လျှင် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘လူ့ အ တောင် အား ဖြင့်’။ အ လျား ကိုး တောင် ၁၃.၅ ပေ ခန့် သို့ မ ဟုတ် ၄.၀၅ မီ တာ ခန့်။ ၊ အ နံ လေး တောင် ၆ ပေ ခန့် သို့ မ ဟုတ် ၁.၈ မီ တာ ခန့်။ ရှိ သော သူ ၏ သံ ညောင် စောင်း သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ၏ မြို့ ဖြစ် သော ရဗ္ဗာ မြို့ ၌ တွေ့ နိုင် ၏။)

^၁၂ ထို အ ချိန် ၌ ငါ တို့ သိမ်း ပိုက် ခဲ့ သော မြေ ကို ရု ဗင် အ မျိုး နှင့် ဂဒ် အ မျိုး တို့ အား အာ နုန် ချောင်း နံ ဘေး ရှိ အာ ရော် မြို့ မှ ဂိ လဒ် တောင် ပေါ် ဒေ သ တစ် ဝက် အ ထိ မြို့ များ နှင့် တ ကွ ငါ ပေး ၏။

^၁၃ ဩ ဃ ၏ နိုင် ငံ ဖြစ် သည့် ကျန် သော ဂိ လဒ် ပြည် နှင့် ဗာ ရှန် တစ် ပြည် လုံး ကို မ နာ ရှေ မျိုး နွယ် တစ် ဝက် အား ငါ ပေး ၏။ (အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ တစ် ဝှမ်း လုံး ဖြစ် သော ဗာ ရှန် ပြည် တစ် ပြည် လုံး ကို ရေ ဖိမ် လူ မျိုး တို့ ၏ ပြည် ဟု ခေါ် ၏။ ^၁၄ မ နာ ရှေ အ မျိုး ယာ ဣ ရ သည် ဂေ ရှု ရိ လူ မျိုး နှင့် မာ ခါ သိ လူ မျိုး တို့ ၏ နယ် နိ မိတ် တိုင် အောင် ဗာ ရှန် ပြည် ဖြစ် သော အာ ဂေါ ဘ နယ် မြေ အား လုံး ကို သိမ်း ယူ ၍ မိ မိ ၏ အ မည် ဖြင့် ဟာ ဝုတ် ယာ ဣ ရ သို့ မ ဟုတ် ’ယာ ဣ ရ မြို့ ငယ်’။ ဟု ယ နေ့ တိုင် အောင် မှည့် ခေါ် လေ ၏။) ^၁၅ ဂိ လဒ် မြို့ ကို မာ ခိ ရ အ မျိုး အား ငါ ပေး ၏။

^၁၆ ရု ဗင် အ မျိုး နှင့် ဂဒ် အ မျိုး တို့ ကို ဂိ လဒ် မြို့ မှ အာ နုန် ချောင်း အ လယ် နယ် နိ မိတ် အ ထိ၊ ဂိ လဒ် မြို့ မှ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နယ် နိ မိတ် ဖြစ် သော ယဗ္ဗုတ် ချောင်း အ ထိ ငါ ပေး ၏။ ^၁၇ ဂင်္နေ သ ရက် အိုင် မှ ပိ သ ဂါ တောင် ခြေ ရှိ ဆား ပင် လယ် သို့ မ ဟုတ် ’ပင် လယ် သေ’။ ဟု ခေါ် သော အ ရာ ဗ ပင် လယ် အ ထိ ကျယ် ပြန့် ၍ ဂျော် ဒန် မြစ် ဖြင့် နယ် နိ မိတ် ပိုင်း ခြား ထား သည့် အ ရာ ဗ လွင် ပြင် ကို လည်း ငါ ပေး ၏။

^၁၈ ထို အ ချိန် ၌ ငါ သည် သင် တို့ အား ‘သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ပြည် ကို သင် တို့ အား အ ပိုင် ပေး တော် မူ ပြီ။ သို့ သော် ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လက် နက် ကိုင် စွဲ လျက် သင် တို့ ညီ အစ် ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ၏ ရှေ့ မှ ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ရ မည်။ ^၁၉ သင် တို့ ၌ တိ ရစ္ဆာန် များ စွာ ရှိ ကြောင်း ငါ သိ ၏။ ထို့ ကြောင့် သင် တို့ ၏ မ ယား နှင့် က လေး များ၊ သင် တို့ ၏ တိ ရစ္ဆာန် များ သည် သင် တို့ ကို ငါ ပေး သော မြို့ များ ၌ နေ ရစ် ရ မည်။ ^၂၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကဲ့ သို့ သင် တို့ ၏ အ မျိုး သား ချင်း တို့ ကို အေး အေး ချမ်း ချမ်း နေ ထိုင် ရ သော အ ခွင့် ပေး ၍ သူ တို့ အား ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ၌ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေး တော် မူ သော ပြည် ကို ပိုင် ဆိုင် ပြီး မှ သင် တို့ အား ငါ အ ပိုင် ပေး သော ပြည် အ သီး သီး သို့ သင် တို့ ပြန် လာ ခွင့် ရှိ ၏’ ဟု ဆို ခဲ့ ၏။

^၂၁ ထို အ ချိန် ၌ ငါ က ယော ရှု အား ‘သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဤ ရှင် ဘု ရင် နှစ် ပါး အား ပြု တော် မူ ခဲ့ သည့် အ မှု ရှိ သ မျှ ကို သင့် မျက် စိ ဖြင့် မြင် ရ ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ကူး သွား မည့် နိုင် ငံ ရှိ သ မျှ ကို ထို နည်း တူ ပြု တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၂၂ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ အ တွက် စစ် တိုက် တော် မူ လိမ့် မည် ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို မ ကြောက် နှင့်’ ဟု ဆို ၏။

^၂၃ ထို အ ချိန် ၌ ငါ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ၊ ^၂၄ ‘အို ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ ကိုယ် တော် ၏ ကြီး မြတ် ခြင်း၊ ကိုယ် တော် ၏ အား ကြီး သော လက် တော် ကို ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အား စ တင် ဖော် ပြ တော် မူ ပြီ။ အ စွမ်း တန် ခိုး ကြီး သည့် အ မှု ကို ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သ ကဲ့ သို့ ကောင်း ကင် နှင့် မြေ ကြီး ပေါ် ၌ အ ဘယ် မည် သော ဘု ရား ပြု နိုင် ပါ သ နည်း။ ^၂၅ အ ကျွန်ုပ် သည် ဂျော် ဒန် မြစ် တစ် ဖက် ရှိ သာ ယာ ဝ ပြော သော ပြည်၊ သာ ယာ ဝ ပြော သော တောင် ပေါ် ဒေ သ နှင့် လက် ဘ နွန် တောင် ကို မြင် ရ မည့် အ ကြောင်း အ ကျွန်ုပ် အား ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ခွင့် ပြု တော် မူ ပါ’ ဟု အ သ နား ခံ ၏။

^၂၆ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ကြောင့် ငါ့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ ငါ့ စ ကား ကို နား ညောင်း တော် မ မူ။ ထို့ ပြင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား ‘တော် ပြီ။ ဤ ကိစ္စ နှင့် ပတ် သက် ၍ ငါ့ အား ထပ် ၍ မ လျှောက် တော့ နှင့်။ ^၂၇ ပိ သ ဂါ တောင် ထိပ် သို့ တက် သွား ၍ အ ရှေ့၊ အ နောက်၊ တောင်၊ မြောက် သို့ မျှော် ကြည့် လော့။ သင် သည် ဤ ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ရ မည် မ ဟုတ် သော ကြောင့် သင့် မျက် စိ ဖြင့် သာ ကြည့် လော့။ ^၂၈ ယော ရှု သည် ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ဦး ဆောင် လျက် ဂျော် ဒန် မြစ် ကို ကူး သွား ၍ သင် တွေ့ မြင် ရ မည့် ပြည် ကို သူ တို့ အား အ မွေ ခွဲ ပေး ရ မည် ဖြစ် သော ကြောင့် သူ့ ကို ညွှန် ကြား လော့။ သူ့ ကို အား ပေး ထောက် မ ‌လော့’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၉ ဤ သို့ ဖြင့် ငါ တို့ သည် ဗက် ပေ ဂု ရ အ ရပ် နှင့် မျက် နှာ ချင်း ဆိုင် ချိုင့် ဝှမ်း ၌ နေ ထိုင် ကြ ရ ၏။

3

¹ Then we turned, and went up the way to Bashan. Og the king of Bashan came out against us, he and all his people, to battle at Edrei. ² Yahweh said to me, “Don’t fear him; for I have delivered him, with all his people and his land, into your hand. You shall do to him as you did to Sihon king of the Amorites, who lived at Heshbon.”

³ So Yahweh our God also delivered into our hand Og, the king of Bashan, and all his people. We struck him until no one was left to him remaining. ⁴ We took all his cities at that time. There was not a city which we didn’t take from them: sixty cities, all the region of Argob, the kingdom of Og in Bashan. ⁵ All these were cities fortified with high walls, gates, and bars, in addition to a great many villages without walls. ⁶ We utterly destroyed them, as we did to Sihon king of Heshbon, utterly destroying every inhabited city, with the women and the little ones. ⁷ But all the livestock, and the plunder of the cities, we took for plunder for ourselves.

⁸ We took the land at that time out of the hand of the two kings of the Amorites who were beyond the Jordan, from the valley of the Arnon to Mount Hermon. ⁹ (The Sidonians call Hermon Sirion, and the Amorites call it Senir.)

¹⁰ We took all the cities of the plain, and all Gilead, and all Bashan, to Salecah and Edrei, cities of the kingdom of Og in Bashan. ¹¹ (For only Og king of Bashan remained of the remnant of the Rephaim. Behold, his bedstead was a bedstead of iron. Isn’t it in Rabbah of the children of Ammon? Nine cubits A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. was its length, and four cubits its width, after the cubit of a man.)

¹² This land we took in possession at that time: from Aroer, which is by the valley of the Arnon, and half the hill country of Gilead with its cities, I gave to the Reubenites and to the Gadites;

¹³ and the rest of Gilead, and all Bashan, the kingdom of Og, I gave to the half-tribe of Manasseh—all the region of Argob, even all Bashan. (The same is called the land of Rephaim. ¹⁴ Jair the son of Manasseh took all the region of Argob, to the border of the Geshurites and the Maacathites, and called them, even Bashan, after his own name, Havvoth Jair, to this day.) ¹⁵ I gave Gilead to Machir.

¹⁶ To the Reubenites and to the Gadites I gave from Gilead even to the valley of the Arnon, the middle of the valley, and its border, even to the river Jabbok, which is the border of the children of Ammon; ¹⁷ the Arabah also, and the Jordan and its border, from Chinnereth even to the sea of the Arabah, the Salt Sea, under the slopes of Pisgah eastward.

¹⁸ I commanded you at that time, saying, “Yahweh your God has given you this land to possess it. All of you men of valor shall pass over armed before your brothers, the children of Israel. ¹⁹ But your wives, and your little ones, and your livestock, (I know that you have much livestock), shall live in your cities which I have given you, ²⁰ until Yahweh gives rest to your brothers, as to you, and they also possess the land which Yahweh your God gives them beyond the Jordan. Then you shall each return to his own possession, which I have given you.”

²¹ I commanded Joshua at that time, saying, “Your eyes have seen all that Yahweh your God has done to these two kings. So shall Yahweh do to all the kingdoms where you go over. ²² You shall not fear them; for Yahweh your God himself fights for you.”

²³ I begged Yahweh at that time, saying, ²⁴ “Lord The word translated ‘Lord’ is ‘Adonai’. Yahweh, you have begun to show your servant your greatness, and your strong hand. For what god is there in heaven or in earth that can do works like yours, and mighty acts like yours? ²⁵ Please let me go over and see the good land that is beyond the Jordan, that fine mountain, and Lebanon.”

²⁶ But Yahweh was angry with me because of you, and didn’t listen to me. Yahweh said to me, “That is enough! Speak no more to me of this matter. ²⁷ Go up to the top of Pisgah, and lift up your eyes westward, and northward, and southward, and eastward, and see with your eyes; for you shall not go over this Jordan. ²⁸ But commission Joshua, and encourage him, and strengthen him; for he shall go over before this people, and he shall cause them to inherit the land which you shall see.”

²⁹ So we stayed in the valley near Beth Peor.