၂

^၁ ထို့ နောက် ငါ မျှော် ကြည့် လျှင် တိုင်း စ ရာ ကြိုး ကို ကိုင် ထား သော လု လင် တစ် ဦး ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ငါ က “အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား မည် နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ က “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ အ လျား အ နံ မည် မျှ ရှိ သည် ကို သိ နိုင် ရန် သွား ၍ တိုင်း မည်” ဟု ငါ့ အား ဖြေ ၏။

^၃ ထို့ နောက် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် ထွက် သွား သော အ ခါ အ ခြား ကောင်း ကင် တ မန် တစ် ပါး က သူ့ အား လာ ၍ ဆီး ကြို ပြီး၊ ^၄ “ထို လု လင် နောက် သို့ ပြေး သွား ၍ ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နေ ထိုင် သော လူ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် အ လွန် များ ပြား လွန်း သ ဖြင့် ထို မြို့ သည် မြို့ ရိုး မ ရှိ သော မြို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၅ ငါ သည် ထို မြို့ ကို ဝန်း ရံ သော မီး မြို့ ရိုး ဖြစ် မည်။ ငါ သည် ထို မြို့ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ဖြစ် လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပြော ကြား လော့။

^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထွက် ပြေး ကြ၊ ထွက် ပြေး ကြ၊ မြောက် အ ရပ် မှ ထွက် ပြေး ကြ။ မိုး ကောင်း ကင် လေး မျက် နှာ သို့ သင် တို့ ကို ငါ ကွဲ လွင့် စေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထွက် ပြေး ကြ၊ ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ထံ ၌ နေ သော အို ဇိ အုန် မြို့ သား တို့၊ ထွက် ပြေး ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ ဘုန်း အ သ ရေ ထင် ရှား တော် မူ ပြီး နောက် တွင် သင် တို့ အား လု ယူ ဖျက် ဆီး သော တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် တို့ အား ထိ ပါး သော သူ သည် မျက် ရှု တော် ကို ထိ ပါး သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ စင် စစ် သူ တို့ အ ပေါ် ၌ ငါ့ လက် ကို ဝှေ့ ယမ်း မည်။ သူ တို့ သည် သူ တို့ အ စေ အ ပါး ၏ လက် ၌ လု ယက် ပစ္စည်း ဖြစ် လိမ့် မည်။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သင် တို့ သိ ရ လိမ့် မည်။

^၁၀ “အို ဇိ အုန် သ မီး ပျို၊ ဝမ်း မြောက် ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို လော့။ အ ကြောင်း မှာ ငါ ကြွ လာ ၍ သင် နှင့် အ တူ နေ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ထို နေ့ ရက် တွင် လူ မျိုး များ စွာ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လာ ရောက် ပူး ပေါင်း ၍ ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ဖြစ် လာ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သင့် အ လယ် ၌ ကိန်း ဝပ် မည်။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ထံ သို့ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သင် သိ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း ရာ ပြည် ၌ မိ မိ ၏ ဝေ စု အ ဖြစ် ယု ဒ ပြည် ကို သိမ်း ယူ လိမ့် မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လည်း ပြန် လည် ရွေး ချယ် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၁၃ အို လူ သား အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ အ ရပ် မှ ကြွ လာ တော် မူ ပြီ။

2

¹ I lifted up my eyes, and saw, and behold, a man with a measuring line in his hand. ² Then I asked, “Where are you going?” He said to me, “To measure Jerusalem, to see what is its width and what is its length.”

³ Behold, the angel who talked with me went out, and another angel went out to meet him, ⁴ and said to him, “Run, speak to this young man, saying, ‘Jerusalem will be inhabited as villages without walls, because of the multitude of men and livestock in it. ⁵ For I,’ says the LORD, ‘will be to her a wall of fire around it, and I will be the glory in the middle of her.

⁶ Come! Come! Flee from the land of the north,’ says the LORD; ‘for I have spread you abroad as the four winds of the sky,’ says the LORD. ⁷ ‘Come, Zion! Escape, you who dwell with the daughter of Babylon.’

⁸ For the LORD of Armies says: ‘For honor he has sent me to the nations which plundered you; for he who touches you touches the apple of his eye. ⁹ For, behold, I will shake my hand over them, and they will be a plunder to those who served them; and you will know that the LORD of Armies has sent me.

¹⁰ Sing and rejoice, daughter of Zion! For behold, I come and I will dwell within you,’ says the LORD. ¹¹ Many nations shall join themselves to the LORD in that day, and shall be my people; and I will dwell among you, and you shall know that the LORD of Armies has sent me to you. ¹² The LORD will inherit Judah as his portion in the holy land, and will again choose Jerusalem.

¹³ Be silent, all flesh, before the LORD; for he has roused himself from his holy habitation!”

၂

^၁ ထို့ နောက် ငါ မျှော် ကြည့် လျှင် တိုင်း စ ရာ ကြိုး ကို ကိုင် ထား သော လု လင် တစ် ဦး ကို တွေ့ ရ ၏။ ^၂ ထို အ ခါ ငါ က “အ ဘယ် အ ရပ် သို့ သွား မည် နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ က “ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ၏ အ လျား အ နံ မည် မျှ ရှိ သည် ကို သိ နိုင် ရန် သွား ၍ တိုင်း မည်” ဟု ငါ့ အား ဖြေ ၏။

^၃ ထို့ နောက် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် ထွက် သွား သော အ ခါ အ ခြား ကောင်း ကင် တ မန် တစ် ပါး က သူ့ အား လာ ၍ ဆီး ကြို ပြီး၊ ^၄ “ထို လု လင် နောက် သို့ ပြေး သွား ၍ ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် နေ ထိုင် သော လူ နှင့် တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် အ လွန် များ ပြား လွန်း သ ဖြင့် ထို မြို့ သည် မြို့ ရိုး မ ရှိ သော မြို့ ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ^၅ ငါ သည် ထို မြို့ ကို ဝန်း ရံ သော မီး မြို့ ရိုး ဖြစ် မည်။ ငါ သည် ထို မြို့ ၏ ဘုန်း အ သ ရေ ဖြစ် လိမ့် မည်’ ဟူ ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည်” ဟု ပြော ကြား လော့။

^၆ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထွက် ပြေး ကြ၊ ထွက် ပြေး ကြ၊ မြောက် အ ရပ် မှ ထွက် ပြေး ကြ။ မိုး ကောင်း ကင် လေး မျက် နှာ သို့ သင် တို့ ကို ငါ ကွဲ လွင့် စေ ပြီ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “ထွက် ပြေး ကြ၊ ဘေ ဘီ လုံ သ မီး ထံ ၌ နေ သော အို ဇိ အုန် မြို့ သား တို့၊ ထွက် ပြေး ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၈ ဘုန်း အ သ ရေ ထင် ရှား တော် မူ ပြီး နောက် တွင် သင် တို့ အား လု ယူ ဖျက် ဆီး သော တစ် ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “သင် တို့ အား ထိ ပါး သော သူ သည် မျက် ရှု တော် ကို ထိ ပါး သော သူ ဖြစ် ၏” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၉ စင် စစ် သူ တို့ အ ပေါ် ၌ ငါ့ လက် ကို ဝှေ့ ယမ်း မည်။ သူ တို့ သည် သူ တို့ အ စေ အ ပါး ၏ လက် ၌ လု ယက် ပစ္စည်း ဖြစ် လိမ့် မည်။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သင် တို့ သိ ရ လိမ့် မည်။

^၁၀ “အို ဇိ အုန် သ မီး ပျို၊ ဝမ်း မြောက် ရွှင် လန်း စွာ သီ ချင်း ဆို လော့။ အ ကြောင်း မှာ ငါ ကြွ လာ ၍ သင် နှင့် အ တူ နေ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၁ ထို နေ့ ရက် တွင် လူ မျိုး များ စွာ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ လာ ရောက် ပူး ပေါင်း ၍ ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ဖြစ် လာ လိမ့် မည်။ ငါ သည် သင့် အ လယ် ၌ ကိန်း ဝပ် မည်။ သို့ မှ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ထံ သို့ ငါ့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ကြောင်း ကို သင် သိ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း ရာ ပြည် ၌ မိ မိ ၏ ဝေ စု အ ဖြစ် ယု ဒ ပြည် ကို သိမ်း ယူ လိမ့် မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လည်း ပြန် လည် ရွေး ချယ် တော် မူ လိမ့် မည်။

^၁၃ အို လူ သား အ ပေါင်း တို့၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သန့် ရှင်း သော ကိန်း ဝပ် တော် မူ ရာ အ ရပ် မှ ကြွ လာ တော် မူ ပြီ။

2

¹ I lifted up my eyes, and saw, and behold, a man with a measuring line in his hand. ² Then I asked, “Where are you going?” He said to me, “To measure Jerusalem, to see what is its width and what is its length.”

³ Behold, the angel who talked with me went out, and another angel went out to meet him, ⁴ and said to him, “Run, speak to this young man, saying, ‘Jerusalem will be inhabited as villages without walls, because of the multitude of men and livestock in it. ⁵ For I,’ says the LORD, ‘will be to her a wall of fire around it, and I will be the glory in the middle of her.

⁶ Come! Come! Flee from the land of the north,’ says the LORD; ‘for I have spread you abroad as the four winds of the sky,’ says the LORD. ⁷ ‘Come, Zion! Escape, you who dwell with the daughter of Babylon.’

⁸ For the LORD of Armies says: ‘For honor he has sent me to the nations which plundered you; for he who touches you touches the apple of his eye. ⁹ For, behold, I will shake my hand over them, and they will be a plunder to those who served them; and you will know that the LORD of Armies has sent me.

¹⁰ Sing and rejoice, daughter of Zion! For behold, I come and I will dwell within you,’ says the LORD. ¹¹ Many nations shall join themselves to the LORD in that day, and shall be my people; and I will dwell among you, and you shall know that the LORD of Armies has sent me to you. ¹² The LORD will inherit Judah as his portion in the holy land, and will again choose Jerusalem.

¹³ Be silent, all flesh, before the LORD; for he has roused himself from his holy habitation!”