၁

^၁ ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ ဒု တိ ယ နှစ်၊ အဋ္ဌ မ လ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ဣ ဒေါ ၏ မြေး၊ ဗေ ရ ခိ ၏ သား ပ ရော ဖက် ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မူ ပြီ။ ^၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ ထံ ပြန် လာ ကြ လော့။ ငါ သည် လည်း သင် တို့ ထံ ပြန် လာ မည်’ ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ကို သူ တို့ အား ပြော လော့။ ^၄ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကဲ့ သို့ သင် တို့ မ ပြု ကြ နှင့်။ ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ က သူ တို့ အား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ၏ မ ကောင်း သော အ ပြု အ မူ၊ မ ကောင်း သော အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး ပြန် လှည့် လာ ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ၊ အာ ရုံ မ စိုက် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ပ ရော ဖက် တို့ လည်း အ စဉ် အ မြဲ အ သက် ရှင် နိုင် သ လော။ ^၆ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား များ နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် လာ ခဲ့ သည် မ ဟုတ် လော။ ထို့ နောက် သူ တို့ ပြန် လှည့် လာ ၍ ‘ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ထား သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ နှင့် အ ညီ ငါ တို့ ကို အ ပြစ် ပေး တော် မူ ပြီ’ ဟူ ၍ ဆို ကြ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၇ တစ် ဖန် ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ ဒု တိ ယ နှစ်၊ ရှေ ဗတ် လ ဟု ခေါ် သော တစ် ဆယ့် တစ် လ၊ နှစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ဣ ဒေါ ၏ မြေး၊ ဗေ ခ ရိ ၏ သား ပ ရော ဖက် ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၈ ည အ ချိန် ၌ ငါ ကြည့် လိုက် ရာ လူ တစ် ဦး သည် အ နီ ရောင် မြင်း ကို စီး လာ ပြီး မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် တော နက် ထဲ တွင် ရပ် နေ ၍ သူ့ နောက် တွင် မြင်း နီ၊ မြင်း ညို၊ မြင်း ဖြူ တို့ လည်း ရပ် နေ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။

^၉ ငါ က လည်း “သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် မြင် ရ သော ဤ အ ရာ များ ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် က “ဤ အ ရာ များ မည် သို့ ဆို လို သည် ကို သင့် အား ငါ ပြ မည်” ဟု မိန့် ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် ၌ ရပ် နေ သော သူ က “ဤ အ ရာ များ ကား ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် သို့ သွား လာ ၍ လှည့် လည် ကြည့် ရှု ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် လိုက် သော သူ များ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ ထို သူ တို့ က မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် ၌ ရပ် နေ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် သို့ သွား ၍ လှည့် လည် ခဲ့ ပြီ။ မြေ တစ် ပြင် လုံး တိတ် ဆိတ် ငြိမ် သက် နေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က “အို ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ နှစ် ပေါင်း ခု နစ် ဆယ် ပတ် လုံး ကိုယ် တော် အ မျက် တော် ရှ ခဲ့ သော ယု ဒ ပြည် ရှိ မြို့ များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို က ရု ဏာ တော် မ ပြ ဘဲ မည် မျှ ကြာ အောင် နေ တော် မူ မည် နည်း” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် အား ကောင်း မွန် သော စ ကား၊ နှစ် သိမ့် သော စ ကား မိန့် ကြား တော် မူ လျှင်၊

^၁၄ ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် က ငါ့ အား “ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား များ ကို သင် ပြန် လည် ဆင့် ဆို ရ မည်။ ကိုယ် တော် က ‘ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ဇိ အုန် တောင် ကို အ လွန် ကြင် နာ ၏။ ^၁၅ ငါ အ နည်း ငယ် အ မျက် ထွက် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဘေး ပြု ဆုံး မ စေ သော် လည်း ငြိမ်း ချမ်း စွာ နေ ရ သော လူ မျိုး ခြား တို့ သည် ပို ၍ ပြု ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ အ လွန် အ မျက် ထွက် ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ငါ ပြန် လည် သ နား စုံ မက် မည်။ ထို မြို့ ၌ ငါ့ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။ ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လည်း တိုင်း တာ မည်’ ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၁၇ တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ မြို့ တို့ ကို ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ များ နှင့် ပြန် လည် ပြည့် စုံ စေ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဇိ အုန် မြို့ ကို ပြန် လည် နှစ် သိမ့် ပေး မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ပြန် လည် ရွေး ကောက် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၈ ထို့ နောက် ငါ မျှော် ကြည့် လျှင် ချို လေး ချောင်း ကို မြင် ရ ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် အား “ဤ အ ရာ များ ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် သူ က “ဤ ချို များ ကား ယု ဒ လူ မျိုး၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ သော ချို များ ဖြစ် သည်” ဟု ငါ့ အား ပြော ပြ ၏။

^၂၀ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား လက် မှု ပ ညာ သည် လေး ဦး ကို ပြ တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ငါ က လည်း “ဤ သူ တို့ သည် မည် သည့် အ တွက် လာ ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ကိုယ် တော် က “ဤ ချို များ သည် ယု ဒ လူ မျိုး တစ် ယောက် မျှ ခေါင်း မ ဖော် ဝံ့ အောင် ကွဲ လွင့် စေ သော ချို များ ဖြစ် ၏။ ဤ သူ တို့ မူ ကား ချို ထောင် ၍ ယု ဒ လူ မျိုး ကို ကွဲ လွင့် စေ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် သွား အောင် သူ တို့ ၏ ချို များ ကို ချိုး ပစ် ရန် ရောက် လာ ခြင်း ဖြစ် သည်” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။

1

¹ In the eighth month, in the second year of Darius, the LORD’s When rendered in ALL CAPITAL LETTERS, ‘LORD’ or ‘GOD’ is the translation of God’s Proper Name (Hebrew ‘יְהֹוָה‎’, usually pronounced Yahweh). word came to the prophet Zechariah the son of Berechiah, the son of Iddo, saying, ² “The LORD was very displeased with your fathers. ³ Therefore tell them, the LORD of Armies says: ‘Return to me,’ says the LORD of Armies, ‘and I will return to you,’ says the LORD of Armies. ⁴ Don’t you be like your fathers, to whom the former prophets proclaimed, saying: The LORD of Armies says, ‘Return now from your evil ways and from your evil doings;’ but they didn’t hear nor listen to me, says the LORD.

⁵ Your fathers, where are they? And the prophets, do they live forever? ⁶ But my words and my decrees, which I commanded my servants the prophets, didn’t they overtake your fathers? “Then they repented and said, ‘Just as the LORD of Armies determined to do to us, according to our ways and according to our practices, so he has dealt with us.’ ”

⁷ On the twenty-fourth day of the eleventh month, which is the month Shebat, in the second year of Darius, the LORD’s word came to the prophet Zechariah the son of Berechiah, the son of Iddo, saying, ⁸ “I had a vision in the night, and behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. a man riding on a red horse, and he stood among the myrtle trees that were in a ravine; and behind him there were red, brown, and white horses.

⁹ Then I asked, ‘My lord, what are these?’ ” The angel who talked with me said to me, “I will show you what these are.” ¹⁰ The man who stood among the myrtle trees answered, “They are the ones the LORD has sent to go back and forth through the earth.”

¹¹ They reported to the LORD’s angel who stood among the myrtle trees, and said, “We have walked back and forth through the earth, and behold, all the earth is at rest and in peace.”

¹² Then the LORD’s angel replied, “O LORD of Armies, how long will you not have mercy on Jerusalem and on the cities of Judah, against which you have had indignation these seventy years?” ¹³ The LORD answered the angel who talked with me with kind and comforting words.

¹⁴ So the angel who talked with me said to me, “Proclaim, saying, ‘The LORD of Armies says: “I am jealous for Jerusalem and for Zion with a great jealousy. ¹⁵ I am very angry with the nations that are at ease; for I was but a little displeased, but they added to the calamity.” ¹⁶ Therefore the LORD says: “I have returned to Jerusalem with mercy. My house shall be built in it,” says the LORD of Armies, “and a line shall be stretched out over Jerusalem.” ’

¹⁷ “Proclaim further, saying, ‘The LORD of Armies says: “My cities will again overflow with prosperity, and the LORD will again comfort Zion, and will again choose Jerusalem.” ’ ”

¹⁸ I lifted up my eyes and saw, and behold, four horns. ¹⁹ I asked the angel who talked with me, “What are these?” He answered me, “These are the horns which have scattered Judah, Israel, and Jerusalem.”

²⁰ The LORD showed me four craftsmen. ²¹ Then I asked, “What are these coming to do?” He said, “These are the horns which scattered Judah, so that no man lifted up his head; but these have come to terrify them, to cast down the horns of the nations that lifted up their horn against the land of Judah to scatter it.”

၁

^၁ ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ ဒု တိ ယ နှစ်၊ အဋ္ဌ မ လ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ဣ ဒေါ ၏ မြေး၊ ဗေ ရ ခိ ၏ သား ပ ရော ဖက် ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ^၂ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ အား ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် တော် မူ ပြီ။ ^၃ ထို့ ကြောင့် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ ထံ ပြန် လာ ကြ လော့။ ငါ သည် လည်း သင် တို့ ထံ ပြန် လာ မည်’ ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ကြောင်း ကို သူ တို့ အား ပြော လော့။ ^၄ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး များ ကဲ့ သို့ သင် တို့ မ ပြု ကြ နှင့်။ ရှေး ပ ရော ဖက် တို့ က သူ တို့ အား ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘သင် တို့ ၏ မ ကောင်း သော အ ပြု အ မူ၊ မ ကောင်း သော အ ကျင့် အ ကြံ တို့ ကို စွန့် ပစ် ပြီး ပြန် လှည့် လာ ကြ လော့ ဟု မိန့် တော် မူ သော် လည်း သူ တို့ နား မ ထောင် ကြ၊ အာ ရုံ မ စိုက် ကြ’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၅ သင် တို့ ၏ ဘိုး ဘေး တို့ ကား အ ဘယ် မှာ နည်း။ ပ ရော ဖက် တို့ လည်း အ စဉ် အ မြဲ အ သက် ရှင် နိုင် သ လော။ ^၆ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး ပ ရော ဖက် တို့ အား ငါ မိန့် မှာ ထား သော စ ကား များ နှင့် ပြဋ္ဌာန်း ချက် များ သည် သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ အ ပေါ် ကျ ရောက် လာ ခဲ့ သည် မ ဟုတ် လော။ ထို့ နောက် သူ တို့ ပြန် လှည့် လာ ၍ ‘ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိတ် ပိုင်း ဖြတ် ထား သည့် အ တိုင်း ငါ တို့ အ ပြု အ မူ အ ကျင့် အ ကြံ တို့ နှင့် အ ညီ ငါ တို့ ကို အ ပြစ် ပေး တော် မူ ပြီ’ ဟူ ၍ ဆို ကြ သည်” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၇ တစ် ဖန် ဒါ ရိ မင်း ကြီး နန်း စံ ဒု တိ ယ နှစ်၊ ရှေ ဗတ် လ ဟု ခေါ် သော တစ် ဆယ့် တစ် လ၊ နှစ် ဆယ့် လေး ရက် နေ့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ဣ ဒေါ ၏ မြေး၊ ဗေ ခ ရိ ၏ သား ပ ရော ဖက် ဇာ ခ ရိ ထံ သို့ ရောက် လာ ၏။ ^၈ ည အ ချိန် ၌ ငါ ကြည့် လိုက် ရာ လူ တစ် ဦး သည် အ နီ ရောင် မြင်း ကို စီး လာ ပြီး မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် တော နက် ထဲ တွင် ရပ် နေ ၍ သူ့ နောက် တွင် မြင်း နီ၊ မြင်း ညို၊ မြင်း ဖြူ တို့ လည်း ရပ် နေ သည် ကို ငါ မြင် ရ ၏။

^၉ ငါ က လည်း “သ ခင်၊ အ ကျွန်ုပ် မြင် ရ သော ဤ အ ရာ များ ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် က “ဤ အ ရာ များ မည် သို့ ဆို လို သည် ကို သင့် အား ငါ ပြ မည်” ဟု မိန့် ဆို ပြီး လျှင်၊ ^၁၀ မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် ၌ ရပ် နေ သော သူ က “ဤ အ ရာ များ ကား ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် သို့ သွား လာ ၍ လှည့် လည် ကြည့် ရှု ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား စေ လွှတ် လိုက် သော သူ များ ဖြစ် သည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၁ ထို သူ တို့ က မု ရ တု ပင် တို့ အ လယ် ၌ ရပ် နေ သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် အား “အ ကျွန်ုပ် တို့ သည် ကမ္ဘာ မြေ ပေါ် သို့ သွား ၍ လှည့် လည် ခဲ့ ပြီ။ မြေ တစ် ပြင် လုံး တိတ် ဆိတ် ငြိမ် သက် နေ ပါ ၏” ဟု လျှောက် တင် ကြ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကောင်း ကင် တ မန် က “အို ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ နှစ် ပေါင်း ခု နစ် ဆယ် ပတ် လုံး ကိုယ် တော် အ မျက် တော် ရှ ခဲ့ သော ယု ဒ ပြည် ရှိ မြို့ များ နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို က ရု ဏာ တော် မ ပြ ဘဲ မည် မျှ ကြာ အောင် နေ တော် မူ မည် နည်း” ဟု လျှောက် ဆို ၏။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား က လည်း ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် အား ကောင်း မွန် သော စ ကား၊ နှစ် သိမ့် သော စ ကား မိန့် ကြား တော် မူ လျှင်၊

^၁၄ ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် က ငါ့ အား “ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သော စ ကား များ ကို သင် ပြန် လည် ဆင့် ဆို ရ မည်။ ကိုယ် တော် က ‘ငါ သည် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ နှင့် ဇိ အုန် တောင် ကို အ လွန် ကြင် နာ ၏။ ^၁၅ ငါ အ နည်း ငယ် အ မျက် ထွက် ၍ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ဘေး ပြု ဆုံး မ စေ သော် လည်း ငြိမ်း ချမ်း စွာ နေ ရ သော လူ မျိုး ခြား တို့ သည် ပို ၍ ပြု ကြ သော ကြောင့် သူ တို့ ကို ငါ အ လွန် အ မျက် ထွက် ၏’ ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၆ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ငါ ပြန် လည် သ နား စုံ မက် မည်။ ထို မြို့ ၌ ငါ့ အိမ် တော် ကို ပြန် လည် တည် ဆောက် မည်’ ဟု မိန့် တော် မူ ပြီ။ ‘ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို လည်း တိုင်း တာ မည်’ ဟု ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ပြီ။

^၁၇ တစ် ဖန် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘ငါ့ မြို့ တို့ ကို ကောင်း ကျိုး ချမ်း သာ များ နှင့် ပြန် လည် ပြည့် စုံ စေ မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဇိ အုန် မြို့ ကို ပြန် လည် နှစ် သိမ့် ပေး မည်။ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ ကို ပြန် လည် ရွေး ကောက် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု မိန့် ဆို ၏။

^၁၈ ထို့ နောက် ငါ မျှော် ကြည့် လျှင် ချို လေး ချောင်း ကို မြင် ရ ၏။ ^၁၉ ထို့ ကြောင့် ငါ နှင့် စ ကား ပြော နေ သော ကောင်း ကင် တ မန် အား “ဤ အ ရာ များ ကား မည် သို့ ဆို လို သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် သူ က “ဤ ချို များ ကား ယု ဒ လူ မျိုး၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး နှင့် ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တို့ ကို ကွဲ လွင့် စေ သော ချို များ ဖြစ် သည်” ဟု ငါ့ အား ပြော ပြ ၏။

^၂၀ တစ် ဖန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ အား လက် မှု ပ ညာ သည် လေး ဦး ကို ပြ တော် မူ ၏။ ^၂၁ ထို အ ခါ ငါ က လည်း “ဤ သူ တို့ သည် မည် သည့် အ တွက် လာ ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှောက် လျှင် ကိုယ် တော် က “ဤ ချို များ သည် ယု ဒ လူ မျိုး တစ် ယောက် မျှ ခေါင်း မ ဖော် ဝံ့ အောင် ကွဲ လွင့် စေ သော ချို များ ဖြစ် ၏။ ဤ သူ တို့ မူ ကား ချို ထောင် ၍ ယု ဒ လူ မျိုး ကို ကွဲ လွင့် စေ သော လူ မျိုး ခြား တို့ ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် သွား အောင် သူ တို့ ၏ ချို များ ကို ချိုး ပစ် ရန် ရောက် လာ ခြင်း ဖြစ် သည်” ဟု ပြန် ဖြေ ၏။

1

¹ In the eighth month, in the second year of Darius, the LORD’s When rendered in ALL CAPITAL LETTERS, ‘LORD’ or ‘GOD’ is the translation of God’s Proper Name (Hebrew ‘יְהֹוָה‎’, usually pronounced Yahweh). word came to the prophet Zechariah the son of Berechiah, the son of Iddo, saying, ² “The LORD was very displeased with your fathers. ³ Therefore tell them, the LORD of Armies says: ‘Return to me,’ says the LORD of Armies, ‘and I will return to you,’ says the LORD of Armies. ⁴ Don’t you be like your fathers, to whom the former prophets proclaimed, saying: The LORD of Armies says, ‘Return now from your evil ways and from your evil doings;’ but they didn’t hear nor listen to me, says the LORD.

⁵ Your fathers, where are they? And the prophets, do they live forever? ⁶ But my words and my decrees, which I commanded my servants the prophets, didn’t they overtake your fathers? “Then they repented and said, ‘Just as the LORD of Armies determined to do to us, according to our ways and according to our practices, so he has dealt with us.’ ”

⁷ On the twenty-fourth day of the eleventh month, which is the month Shebat, in the second year of Darius, the LORD’s word came to the prophet Zechariah the son of Berechiah, the son of Iddo, saying, ⁸ “I had a vision in the night, and behold, 'Behold', from 'הִנֵּה', means look at, take notice, observe, see, or gaze at. It is often used as an interjection. a man riding on a red horse, and he stood among the myrtle trees that were in a ravine; and behind him there were red, brown, and white horses.

⁹ Then I asked, ‘My lord, what are these?’ ” The angel who talked with me said to me, “I will show you what these are.” ¹⁰ The man who stood among the myrtle trees answered, “They are the ones the LORD has sent to go back and forth through the earth.”

¹¹ They reported to the LORD’s angel who stood among the myrtle trees, and said, “We have walked back and forth through the earth, and behold, all the earth is at rest and in peace.”

¹² Then the LORD’s angel replied, “O LORD of Armies, how long will you not have mercy on Jerusalem and on the cities of Judah, against which you have had indignation these seventy years?” ¹³ The LORD answered the angel who talked with me with kind and comforting words.

¹⁴ So the angel who talked with me said to me, “Proclaim, saying, ‘The LORD of Armies says: “I am jealous for Jerusalem and for Zion with a great jealousy. ¹⁵ I am very angry with the nations that are at ease; for I was but a little displeased, but they added to the calamity.” ¹⁶ Therefore the LORD says: “I have returned to Jerusalem with mercy. My house shall be built in it,” says the LORD of Armies, “and a line shall be stretched out over Jerusalem.” ’

¹⁷ “Proclaim further, saying, ‘The LORD of Armies says: “My cities will again overflow with prosperity, and the LORD will again comfort Zion, and will again choose Jerusalem.” ’ ”

¹⁸ I lifted up my eyes and saw, and behold, four horns. ¹⁹ I asked the angel who talked with me, “What are these?” He answered me, “These are the horns which have scattered Judah, Israel, and Jerusalem.”

²⁰ The LORD showed me four craftsmen. ²¹ Then I asked, “What are these coming to do?” He said, “These are the horns which scattered Judah, so that no man lifted up his head; but these have come to terrify them, to cast down the horns of the nations that lifted up their horn against the land of Judah to scatter it.”