စာလုံးအ ရွယ်အစား

က က

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၂

အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ကို မ ကယ် တင် ဘဲ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ အ ဘယ် ကြောင့် အ ဝေး မှာ နေ တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ နေ့ အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော် လည်း၊ ကိုယ် တော် သည် နား မ ထောင် ပါ။ ညဉ့် အ ခါ အော် ဟစ် သော် လည်း သက် သာ ခြင်း သို့ မ ရောက် ပါ။

ကိုယ် တော် မူ ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ချီး မွမ်း ရာ ၌ ကျိန်း ဝပ် လျက် သန့် ရှင်း ခြင်း ရှိ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ကြ ပါ ၏။ ကိုး စား ကြ သည် တွင်၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အော် ဟစ် ၍ ကယ် တင် ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ၍ ရှက် ကြောက် ခြင်း နှင့် ကင်း လွတ် ကြ ပါ ၏။

အ ကျွန်ုပ် မူ ကား၊ လူ မ ဟုတ်၊ ပိုး ကောင် မျှ သာ ဖြစ် ပါ ၏။ လူ များ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ၊ လူ စု အ ရှက် ခွဲ စ ရာ ဘို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို မြင် သ မျှ သော သူ တို့ သည် ပြက် ယယ် ပြု ခြင်း၊ နှုတ် ခမ်း ဖြဲ ခြင်း၊ ခေါင်း ညှိတ် ခြင်း ကို ပြု ကြ ပါ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား ပြီ၊ သူ့ ကို နှုတ် တော် မူ ပါ လေ စေ။ သူ ၌ အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် ကယ် တင် တော် မူ ပါ လေ စေ ဟု ဆို ကြ ပါ ၏။

သို့ သော် လည်း ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ က ဆွဲ ယူ ၍၊ နို့ စို့ သည် ကာ လ ၌ စိုး ရိမ် ခြင်း အ ကြောင်း ကို ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ ၁၀ အ ကျွန်ုပ် သည် ဘွား က တည်း က ပင် လက် တော် သို့ ရောက် ပါ ၏။ အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင် ဖြစ် တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၁ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ရောက် လု နီး ပါ ပြီ။ မ စ သော သူ မ ရှိ ပါ။ ၁၂ နွား လား ဥ သ ဘ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း ၍၊ အား ကြီး သော ဗာ ရှန် ဥ သ ဘ တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၃ ကိုက် ဖြတ် ၍ ဟောက် တတ် သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် ကို ပ စပ် ဟ ကြ ပါ ၏။

၁၄ အ ကျွန်ုပ် သည် ရေ ကဲ့ သို့ သွန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၍၊ အ ရိုး အ ဆစ် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပြုတ် ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် နှ လုံး သည် ဘ ယောင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ၁၅ ရင် ထဲ မှာ အ ရည် ကျို လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ခွန် အား သည် အိုး ခြမ်း ကဲ့ သို့ ခန်း ခြောက် ၍၊ လျှာ လည်း ပါး ရိုး ၌ ကပ် လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို သေ မြေ တိုင် အောင် ချ တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၆ ခွေး တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း လျက်၊ စု ဝေး သော လူ ဆိုး တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ၍၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ လက် ခြေ တို့ ကို ထိုး ဖောက် ကြ ပါ ပြီ။ ၁၇ ကိုယ် အ ရိုး ရှိ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် ရေ တွက် နိုင် ပါ ၏။ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ကြည့် မြင် ၍ အား ရ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၈ အ ကျွန်ုပ် အ ဝတ် ကို အ ချင်း ချင်း ဝေ ဖန် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အင်္ကျီ ကို စာ ရေး တံ ချ ကြ ပါ ၏။

၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခွန် အား ဗ လ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို မ စ ခြင်း ငှါ အ လျင် အ မြန် ကြွ လာ တော် မူ ပါ။ ၂၀ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို ထား ဘေး မှ ၎င်း၊ အ ကျွန်ုပ် အ ချစ် ဆုံး ကို ခွေး လက် မှ ၎င်း ကယ် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ၂၁ ခြင်္သေ့ ခံ တွင်း မှ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် ၍၊ ကြံ့ ဦး ချို ထဲ မှာ အ ကျွန်ုပ် ခေါ် သော အ သံ ကို နား ထောင် တော် မူ ပါ။

၂၂ အ ကျွန်ုပ် သည် သိ တင်း တော် ကို ညီ အစ် ကို တို့ အား ကြား ပြော ပါ မည်။ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။ ၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ သော အ ချင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ခြင်း ကို ပြု ကြ လော့။ ယာ ကုပ် အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် ကို ဘော် ပြ ကြ လော့။ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လော့။ ၂၄ အ ကြောင်း မူ ကား၊ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ ၏ နှိမ့် ချ သော အ ဖြစ် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ မျက် နှာ တော် ကို မ လွှဲ၊ အော် ဟစ် သော အ ခါ နား ထောင် တော် မူ ပြီ။

၂၅ အ ကျွန်ုပ် သည် မ ဟာ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ၍၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ တို့ ရှေ့ မှာ သစ္စာ ဂ တိ ထား သည် အ တိုင်း သစ္စာ ဝတ် ကို ဖြေ ပါ မည်။ ၂၆ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ တို့ သည် ဝ စွာ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ သော သူ တို့ သည် ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး သည် အ စဉ် အ မြဲ အား ဖြည့် ရ လိမ့် မည်။

၂၇ မြေ ကြီး စွန်း ရှိ သ မျှ တို့ သည် သ တိ ရ ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ပြောင်း လဲ ကြ လိမ့် မည်။ လူ အ မျိုး အ နွှယ် အ ပေါင်း တို့ သည် ရှေ့ တော် ၌ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိုး စံ ပိုင် တော် မူ ၏။ လူ မျိုး တို့ ကို မင်း ပြု တော် မူ ၏။

၂၉ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ကြွယ် ဝ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စား ၍ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ကိုယ် အ သက် ကို မ စောင့် နိုင်၊ မြေ မှုန့် သို့ ဆင်း ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း၊ ရှေ့ တော် ၌ ညွတ် ပြပ် ဝပ် တွား ကြ လိမ့် မည်။ ၃၀ သူ တို့ အ မျိုး အ နွှယ် သည် လည်း ဝတ် တော် ကို ပြု သ ဖြင့်၊ လူ အ စဉ် အ ဆက် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သိ တင်း တော် ကို ကြား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ၃၁ ဤ သို့ စီ ရင် တော် မူ ပြီ ဟု သူ တို့ သည် ပေါ် လာ ၍၊ တ ရား သော အ မှု တော် ကို ဘွား သော လူ မျိုး အား ဘော် ပြ ရ ကြ လိမ့် မည်။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၂

အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ကို မ ကယ် တင် ဘဲ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ အ ဘယ် ကြောင့် အ ဝေး မှာ နေ တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ နေ့ အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော် လည်း၊ ကိုယ် တော် သည် နား မ ထောင် ပါ။ ညဉ့် အ ခါ အော် ဟစ် သော် လည်း သက် သာ ခြင်း သို့ မ ရောက် ပါ။

ကိုယ် တော် မူ ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ချီး မွမ်း ရာ ၌ ကျိန်း ဝပ် လျက် သန့် ရှင်း ခြင်း ရှိ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ကြ ပါ ၏။ ကိုး စား ကြ သည် တွင်၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အော် ဟစ် ၍ ကယ် တင် ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ၍ ရှက် ကြောက် ခြင်း နှင့် ကင်း လွတ် ကြ ပါ ၏။

အ ကျွန်ုပ် မူ ကား၊ လူ မ ဟုတ်၊ ပိုး ကောင် မျှ သာ ဖြစ် ပါ ၏။ လူ များ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ၊ လူ စု အ ရှက် ခွဲ စ ရာ ဘို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို မြင် သ မျှ သော သူ တို့ သည် ပြက် ယယ် ပြု ခြင်း၊ နှုတ် ခမ်း ဖြဲ ခြင်း၊ ခေါင်း ညှိတ် ခြင်း ကို ပြု ကြ ပါ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား ပြီ၊ သူ့ ကို နှုတ် တော် မူ ပါ လေ စေ။ သူ ၌ အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် ကယ် တင် တော် မူ ပါ လေ စေ ဟု ဆို ကြ ပါ ၏။

သို့ သော် လည်း ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ က ဆွဲ ယူ ၍၊ နို့ စို့ သည် ကာ လ ၌ စိုး ရိမ် ခြင်း အ ကြောင်း ကို ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ ၁၀ အ ကျွန်ုပ် သည် ဘွား က တည်း က ပင် လက် တော် သို့ ရောက် ပါ ၏။ အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင် ဖြစ် တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၁ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ရောက် လု နီး ပါ ပြီ။ မ စ သော သူ မ ရှိ ပါ။ ၁၂ နွား လား ဥ သ ဘ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း ၍၊ အား ကြီး သော ဗာ ရှန် ဥ သ ဘ တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၃ ကိုက် ဖြတ် ၍ ဟောက် တတ် သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် ကို ပ စပ် ဟ ကြ ပါ ၏။

၁၄ အ ကျွန်ုပ် သည် ရေ ကဲ့ သို့ သွန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၍၊ အ ရိုး အ ဆစ် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပြုတ် ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် နှ လုံး သည် ဘ ယောင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ၁၅ ရင် ထဲ မှာ အ ရည် ကျို လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ခွန် အား သည် အိုး ခြမ်း ကဲ့ သို့ ခန်း ခြောက် ၍၊ လျှာ လည်း ပါး ရိုး ၌ ကပ် လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို သေ မြေ တိုင် အောင် ချ တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၆ ခွေး တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း လျက်၊ စု ဝေး သော လူ ဆိုး တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ၍၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ လက် ခြေ တို့ ကို ထိုး ဖောက် ကြ ပါ ပြီ။ ၁၇ ကိုယ် အ ရိုး ရှိ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် ရေ တွက် နိုင် ပါ ၏။ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ကြည့် မြင် ၍ အား ရ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၈ အ ကျွန်ုပ် အ ဝတ် ကို အ ချင်း ချင်း ဝေ ဖန် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အင်္ကျီ ကို စာ ရေး တံ ချ ကြ ပါ ၏။

၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခွန် အား ဗ လ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို မ စ ခြင်း ငှါ အ လျင် အ မြန် ကြွ လာ တော် မူ ပါ။ ၂၀ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို ထား ဘေး မှ ၎င်း၊ အ ကျွန်ုပ် အ ချစ် ဆုံး ကို ခွေး လက် မှ ၎င်း ကယ် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ၂၁ ခြင်္သေ့ ခံ တွင်း မှ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် ၍၊ ကြံ့ ဦး ချို ထဲ မှာ အ ကျွန်ုပ် ခေါ် သော အ သံ ကို နား ထောင် တော် မူ ပါ။

၂၂ အ ကျွန်ုပ် သည် သိ တင်း တော် ကို ညီ အစ် ကို တို့ အား ကြား ပြော ပါ မည်။ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။ ၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ သော အ ချင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ခြင်း ကို ပြု ကြ လော့။ ယာ ကုပ် အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် ကို ဘော် ပြ ကြ လော့။ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လော့။ ၂၄ အ ကြောင်း မူ ကား၊ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ ၏ နှိမ့် ချ သော အ ဖြစ် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ မျက် နှာ တော် ကို မ လွှဲ၊ အော် ဟစ် သော အ ခါ နား ထောင် တော် မူ ပြီ။

၂၅ အ ကျွန်ုပ် သည် မ ဟာ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ၍၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ တို့ ရှေ့ မှာ သစ္စာ ဂ တိ ထား သည် အ တိုင်း သစ္စာ ဝတ် ကို ဖြေ ပါ မည်။ ၂၆ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ တို့ သည် ဝ စွာ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ သော သူ တို့ သည် ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး သည် အ စဉ် အ မြဲ အား ဖြည့် ရ လိမ့် မည်။

၂၇ မြေ ကြီး စွန်း ရှိ သ မျှ တို့ သည် သ တိ ရ ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ပြောင်း လဲ ကြ လိမ့် မည်။ လူ အ မျိုး အ နွှယ် အ ပေါင်း တို့ သည် ရှေ့ တော် ၌ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိုး စံ ပိုင် တော် မူ ၏။ လူ မျိုး တို့ ကို မင်း ပြု တော် မူ ၏။

၂၉ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ကြွယ် ဝ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စား ၍ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ကိုယ် အ သက် ကို မ စောင့် နိုင်၊ မြေ မှုန့် သို့ ဆင်း ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း၊ ရှေ့ တော် ၌ ညွတ် ပြပ် ဝပ် တွား ကြ လိမ့် မည်။ ၃၀ သူ တို့ အ မျိုး အ နွှယ် သည် လည်း ဝတ် တော် ကို ပြု သ ဖြင့်၊ လူ အ စဉ် အ ဆက် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သိ တင်း တော် ကို ကြား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ၃၁ ဤ သို့ စီ ရင် တော် မူ ပြီ ဟု သူ တို့ သည် ပေါ် လာ ၍၊ တ ရား သော အ မှု တော် ကို ဘွား သော လူ မျိုး အား ဘော် ပြ ရ ကြ လိမ့် မည်။

<
>

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • ဆ ရာ ယု ဒ သန်

  • KJV

  • မြန် မာ့ စံ မီ

  • WEB

၂၂

အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ အ ဘယ် ကြောင့် အ ကျွန်ုပ် ကို စွန့် ပစ် တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ကို မ ကယ် တင် ဘဲ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော စ ကား ကို နား မ ထောင် ဘဲ အ ဘယ် ကြောင့် အ ဝေး မှာ နေ တော် မူ သ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် ဘု ရား၊ နေ့ အ ခါ အ ကျွန်ုပ် အော် ဟစ် သော် လည်း၊ ကိုယ် တော် သည် နား မ ထောင် ပါ။ ညဉ့် အ ခါ အော် ဟစ် သော် လည်း သက် သာ ခြင်း သို့ မ ရောက် ပါ။

ကိုယ် တော် မူ ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး သား တို့ ချီး မွမ်း ရာ ၌ ကျိန်း ဝပ် လျက် သန့် ရှင်း ခြင်း ရှိ တော် မူ ၏။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ကြ ပါ ၏။ ကိုး စား ကြ သည် တွင်၊ ကိုယ် တော် သည် ကယ် တင် တော် မူ ၏။ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ကို အော် ဟစ် ၍ ကယ် တင် ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ပါ ၏။ ကိုယ် တော် ကို ကိုး စား ၍ ရှက် ကြောက် ခြင်း နှင့် ကင်း လွတ် ကြ ပါ ၏။

အ ကျွန်ုပ် မူ ကား၊ လူ မ ဟုတ်၊ ပိုး ကောင် မျှ သာ ဖြစ် ပါ ၏။ လူ များ ကဲ့ ရဲ့ စ ရာ၊ လူ စု အ ရှက် ခွဲ စ ရာ ဘို့ ဖြစ် ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို မြင် သ မျှ သော သူ တို့ သည် ပြက် ယယ် ပြု ခြင်း၊ နှုတ် ခမ်း ဖြဲ ခြင်း၊ ခေါင်း ညှိတ် ခြင်း ကို ပြု ကြ ပါ ၏။ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား ပြီ၊ သူ့ ကို နှုတ် တော် မူ ပါ လေ စေ။ သူ ၌ အ လို တော် ရှိ လျှင် ယ ခု ပင် ကယ် တင် တော် မူ ပါ လေ စေ ဟု ဆို ကြ ပါ ၏။

သို့ သော် လည်း ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ကို အ မိ ဝမ်း ထဲ က ဆွဲ ယူ ၍၊ နို့ စို့ သည် ကာ လ ၌ စိုး ရိမ် ခြင်း အ ကြောင်း ကို ပယ် ရှင်း တော် မူ ၏။ ၁၀ အ ကျွန်ုပ် သည် ဘွား က တည်း က ပင် လက် တော် သို့ ရောက် ပါ ၏။ အ မိ ဝမ်း ထဲ မှ စ ၍ ကိုယ် တော် သည် အ ကျွန်ုပ် ၏ သ ခင် ဖြစ် တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၁ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ ဘေး အန္တ ရာယ် ရောက် လု နီး ပါ ပြီ။ မ စ သော သူ မ ရှိ ပါ။ ၁၂ နွား လား ဥ သ ဘ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း ၍၊ အား ကြီး သော ဗာ ရှန် ဥ သ ဘ တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၃ ကိုက် ဖြတ် ၍ ဟောက် တတ် သော ခြင်္သေ့ ကဲ့ သို့ အ ကျွန်ုပ် ကို ပ စပ် ဟ ကြ ပါ ၏။

၁၄ အ ကျွန်ုပ် သည် ရေ ကဲ့ သို့ သွန် ခြင်း ကို ခံ ရ ၍၊ အ ရိုး အ ဆစ် ရှိ သ မျှ တို့ သည် ပြုတ် ကြ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် နှ လုံး သည် ဘ ယောင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ၁၅ ရင် ထဲ မှာ အ ရည် ကျို လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ခွန် အား သည် အိုး ခြမ်း ကဲ့ သို့ ခန်း ခြောက် ၍၊ လျှာ လည်း ပါး ရိုး ၌ ကပ် လျက် ရှိ ပါ ၏။ အ ကျွန်ုပ် ကို သေ မြေ တိုင် အောင် ချ တော် မူ ပါ ပြီ။

၁၆ ခွေး တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ဝိုင်း လျက်၊ စု ဝေး သော လူ ဆိုး တို့ သည် ဝန်း ရံ လျက် နေ ၍၊ အ ကျွန်ုပ် ၏ လက် ခြေ တို့ ကို ထိုး ဖောက် ကြ ပါ ပြီ။ ၁၇ ကိုယ် အ ရိုး ရှိ သ မျှ တို့ ကို အ ကျွန်ုပ် ရေ တွက် နိုင် ပါ ၏။ သူ တို့ သည် အ ကျွန်ုပ် ကို ကြည့် မြင် ၍ အား ရ လျက် နေ ကြ ပါ ၏။ ၁၈ အ ကျွန်ုပ် အ ဝတ် ကို အ ချင်း ချင်း ဝေ ဖန် ၍၊ အ ကျွန်ုပ် အင်္ကျီ ကို စာ ရေး တံ ချ ကြ ပါ ၏။

၁၉ အို ထာ ဝ ရ ဘု ရား၊ အ ကျွန်ုပ် နှင့် ဝေး ဝေး နေ တော် မ မူ ပါ နှင့်။ အ ကျွန်ုပ် ၏ ခွန် အား ဗ လ၊ အ ကျွန်ုပ် ကို မ စ ခြင်း ငှါ အ လျင် အ မြန် ကြွ လာ တော် မူ ပါ။ ၂၀ အ ကျွန်ုပ် အ သက် ကို ထား ဘေး မှ ၎င်း၊ အ ကျွန်ုပ် အ ချစ် ဆုံး ကို ခွေး လက် မှ ၎င်း ကယ် လွှတ် တော် မူ ပါ။ ၂၁ ခြင်္သေ့ ခံ တွင်း မှ အ ကျွန်ုပ် ကို ကယ် တင် ၍၊ ကြံ့ ဦး ချို ထဲ မှာ အ ကျွန်ုပ် ခေါ် သော အ သံ ကို နား ထောင် တော် မူ ပါ။

၂၂ အ ကျွန်ုပ် သည် သိ တင်း တော် ကို ညီ အစ် ကို တို့ အား ကြား ပြော ပါ မည်။ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ပါ မည်။ ၂၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ သော အ ချင်း တို့၊ ချီး မွမ်း ခြင်း ကို ပြု ကြ လော့။ ယာ ကုပ် အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ဂုဏ် ကျေး ဇူး တော် ကို ဘော် ပြ ကြ လော့။ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ ကြ လော့။ ၂၄ အ ကြောင်း မူ ကား၊ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ ၏ နှိမ့် ချ သော အ ဖြစ် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု တော် မူ သည် မ ဟုတ်။ မျက် နှာ တော် ကို မ လွှဲ၊ အော် ဟစ် သော အ ခါ နား ထောင် တော် မူ ပြီ။

၂၅ အ ကျွန်ုပ် သည် မ ဟာ ပ ရိ သတ် အ လယ် မှာ ကိုယ် တော် ကို ချီး မွမ်း ၍၊ ကိုယ် တော် ကို ကြောက် ရွံ့ သော သူ တို့ ရှေ့ မှာ သစ္စာ ဂ တိ ထား သည် အ တိုင်း သစ္စာ ဝတ် ကို ဖြေ ပါ မည်။ ၂၆ နှိမ့် ချ လျက် ရှိ သော သူ တို့ သည် ဝ စွာ စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ သော သူ တို့ သည် ချီး မွမ်း ကြ လိမ့် မည်။ သင် တို့ စိတ် နှ လုံး သည် အ စဉ် အ မြဲ အား ဖြည့် ရ လိမ့် မည်။

၂၇ မြေ ကြီး စွန်း ရှိ သ မျှ တို့ သည် သ တိ ရ ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တော် သို့ ပြောင်း လဲ ကြ လိမ့် မည်။ လူ အ မျိုး အ နွှယ် အ ပေါင်း တို့ သည် ရှေ့ တော် ၌ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ၂၈ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် စိုး စံ ပိုင် တော် မူ ၏။ လူ မျိုး တို့ ကို မင်း ပြု တော် မူ ၏။

၂၉ မြေ ကြီး ပေါ် မှာ ကြွယ် ဝ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် စား ၍ ကိုး ကွယ် ကြ လိမ့် မည်။ ကိုယ် အ သက် ကို မ စောင့် နိုင်၊ မြေ မှုန့် သို့ ဆင်း ရ သော သူ အ ပေါင်း တို့ သည် လည်း၊ ရှေ့ တော် ၌ ညွတ် ပြပ် ဝပ် တွား ကြ လိမ့် မည်။ ၃၀ သူ တို့ အ မျိုး အ နွှယ် သည် လည်း ဝတ် တော် ကို ပြု သ ဖြင့်၊ လူ အ စဉ် အ ဆက် တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ သိ တင်း တော် ကို ကြား ရ ကြ လိမ့် မည်။ ၃၁ ဤ သို့ စီ ရင် တော် မူ ပြီ ဟု သူ တို့ သည် ပေါ် လာ ၍၊ တ ရား သော အ မှု တော် ကို ဘွား သော လူ မျိုး အား ဘော် ပြ ရ ကြ လိမ့် မည်။

<
>

Please view in landscape orientation