၁၀၅

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ၍ နာ မ တော် ကို ခေါ် ဆို ပတ္ထ နာ ပြု ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု တို့ ကို လူ မျိုး တ ကာ တို့ အား ကြား သိ စေ ကြ လော့။ ^၂ ကိုယ် တော် ထံ သို့ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ကို သီ ဆို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆင် ခြင် အောက် မေ့ ကြ လော့။ ^၃ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော နာမ တော် ကို ဂုဏ် ယူ ဝါ ကြွား ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ သော သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ဝမ်း မြောက် ပါ စေ။ ^၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ကိုယ် တော် ၏ တန် ခိုး တော် ကို ရှာ ဖွေ ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို အ စဉ် မ ပြတ် ရှာ ကြ လော့။

^၅-၆ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ ၏ အ မျိုး အ နွယ်၊ ကိုယ် တော် ရွေး ကောက် တော် မူ သော ယာ ကုပ် ၏ သား သ မီး တို့၊ ကိုယ် တော် ၏ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ပြု တော် မူ သော တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ နှင့် နှုတ် တော် ထွက် စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို လည်း ကောင်း အောက် မေ့ ကြ လော့။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ သည် ကမ္ဘာ မြေတစ် ခွင် လုံး ၌ ရှိ ၏။

^၈ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ၏ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို အ စဉ် အ မြဲ အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ ၎င်း မှာ မျိုး ဆက် ပေါင်း တစ် ထောင် တို့ အား မိန့် တော် မူ ထား သော စ ကား တော်၊ ^၉ အာ ဗြ ဟံ နှင့် ပြု ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် တော်၊ ဣ ဇက် အား ကျိန် ဆို သော က တိ တော် ဖြစ် ၏။

^၁၀ ကိုယ် တော် သည် ၎င်း ကို ယာ ကုပ် အ တွက် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း၊ အစ္စ ရေး အ တွက် အ စဉ် အ မြဲ တည် သော ပ ဋိ ညာဉ် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း တည် စေ တော် မူ ၍၊ ^၁၁ “ခါ နာန် ပြည် ကို သင် တို့ ၏ အ မွေ ဝေ စု အ ဖြစ် သင့် အား ငါ ပေး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ ထို စဉ် က သူ တို့ သည် အ ရေ အ တွက် အား ဖြင့် အ နည်း ငယ် မျှ သာ ရှိ ကြ ပြီး ထို ပြည် ၌ ဧည့် သည် အ ဖြစ် တည်း ခို နေ ထိုင် သော သူ များ သာ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၃ လူ မျိုး တစ် မျိုး မှ တစ် မျိုး၊ နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ မှ တစ် နိုင် ငံ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ မှ အ ခြား လူ မျိုး တစ် မျိုး’။ သို့ လှည့် လည် သွား လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ^၁၄ သို့ သော် သူ တို့ ကို နှိပ် စက် ရန် ကိုယ် တော် သည် မည် သူ့ ကို မျှ ခွင့် ပြု တော် မ မူ။ သူ တို့ အ တွက် ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို ဆုံး မ တော် မူ ပြီး၊ ^၁၅ “ငါ ဘိ သိက် ပေး ထား သော သူ တို့ ကို မ ထိ ကြ နှင့်။ ငါ ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကို လည်း အန္တ ရာယ် မ ပြု ကြ နှင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ တစ် ဖန် ထို ပြည် ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ကို ဆိုက် ရောက် စေ ၍ အ စား အ စာ ထောက် ပံ့ မှု ရှိ သ မျှ ကို ဖြတ် တောက် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ကိုယ် တော် သည် ကျွန် အ ဖြစ် ရောင်း စား ခြင်း ခံ ရ သူ ယော သပ် ကို သူ တို့ ရှေ့ မှ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၁၈ လူ တို့ သည် သူ ၏ ခြေ ကို ခြေ ချင်း နှင့် နာ ကျင် စေ ကြ ၏။ သူ ၏ လည် ပင်း တွင် လည်း သံ လည် ပတ် ကို တပ် ကြ ၏။ ^၁၉ သူ ၏ စ ကား ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် သည် အ ထိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မိန့် တော် မူ ချက် သည် သူ့ ကို စစ် ကြော တော် မူ ၏။ ^၂၀ ရှင် ဘု ရင် သည် လူ ကို စေ လွှတ် ၍ သူ့ ကို လွှတ် ပေး ၏။ လူ တို့ ကို အုပ် စိုး သူ သည် သူ့ ကို ချမ်း သာ ခွင့် ပေး ၍၊ ^၂၁ မိ မိ ၏ နန်း တော် တွင် သ ခင် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း၊ မိ မိ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို အုပ် စိုး သူ အ ဖြစ် လည်း ကောင်း သူ့ ကို ခန့် ထား ၏။ ^၂၂ ထို သို့ ခန့် ထား ခြင်း မှာ မိ မိ ၏ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ကို သူ ၏ စိတ် ဆန္ဒ အ တိုင်း ဆုံး မ စေ ရန် နှင့် မိ မိ ၏ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ရောက် လာ ပြီး ယာ ကုပ် သည် ဟာ မ ပြည် တွင် ဧည့် သည် အ ဖြစ် တည်း ခို နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၂၄ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို အ လွန် ပွား များ စေ ၍ သူ တို့ ၏ ရန် သူ များ ထက် ပို ၍ အား ကြီး စေ တော် မူ ၏။ ^၂၅ မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို မုန်း စေ ရန် နှင့် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ အ ပေါ် ပ ရိ ယာယ် သုံး ကြ စေ ရန် ထို ရန် သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို ပြောင်း လဲ စေ တော် မူ ၏။

^၂၆ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး မော ရှေ နှင့် မိ မိ ရွေး ချယ် ထား သော အာ ရုန် တို့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၂၇ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ နှင့် ဆိုင် သော အ မှု များ ကို ထို သူ တို့ အ လယ် ၌ လည်း ကောင်း၊ တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ ကို ဟာ မ ၏ ပြည် ၌ လည်း ကောင်း ပြု ကြ ၏။

^၂၈ ကိုယ် တော် သည် အ မှောင် ကို စေ လွှတ် ၍ ထို ပြည် ကို မှောင် မည်း စေ တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ အ မိန့် တော် ကို ဖီ ဆန် ခဲ့ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂၉ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ရေ များ ကို သွေး ဖြစ် စေ ၍ သူ တို့ ၏ ငါး များ ကို သေ စေ ‌တော် မူ ၏။ ^၃၀ သူ တို့ ၏ ပြည် ကို သာ မ က သူ တို့ ရှင် ဘု ရင် များ ၏ အ တွင်း ဆောင် တို့ ၌ ပင် ဖား များ နှင့် ပြည့် နှက် စေ တော် မူ ၏။ ^၃၁ ကိုယ် တော် အ မိန့် ရှိ တော် မူ သော အ ခါ ယင် ရဲ အုပ် နှင့် မှက် တို့ သည် သူ တို့ ပြည် တစ် ဝန်း လုံး သို့ ပျံ့ နှံ့ သွား ကြ ၏။ ^၃၂ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား မိုး ရေ အ စား မိုး သီး ကို ပေး ၍ သူ တို့ ပြည် ၌ လျှပ် စီး လျှပ် နွယ် များ ကို ပြက် စေ တော် မူ ၏။ ^၃၃ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ပင် များ နှင့် သ ဖန်း ပင် များ ကို လည်း ဖျက် ဆီး ၍ သူ တို့ ပြည် ရှိ သစ် ပင် များ ကို ချိုး တော် မူ ၏။ ^၃၄ ကိုယ် တော် အ မိန့် ရှိ တော် မူ သော အ ခါ မ ရေ မ တွက် နိုင် သော ကျိုင်း ကောင် နှင့် နှံ ကောင် တို့ သည် ရောက် လာ ၍၊ ^၃၅ သူ တို့ ပြည် ၌ ရှိ သော အ ပင် အား လုံး ကို ကိုက် စား ကြ ၏။ သူ တို့ မြေ ပေါ် မှ အ သီး အ နှံ တို့ ကို လည်း ကိုက် စား ကြ ၏။ ^၃၆ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ယောက်ျား အား မာန် အား လုံး ၏ အ သီး ဦး ဖြစ် သော သူ တို့ ပြည် မှ သား ဦး ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆုံး ပါး စေ တော် မူ ၏။

^၃၇ ထို့ နောက် သူ တို့ ကို ရွှေ၊ ငွေ နှင့် တ ကွ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။ ထို စဉ် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး စု များ တွင် အား နည်း သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ ချေ။ ^၃၈ သူ တို့ ထွက် သွား သော အ ခါ အီ ဂျစ် ပြည် သည် ဝမ်း မြောက် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ ကို ကြောက် ရွံ့ သော စိတ် သည် ထို ပြည် သား တို့ ကို လွှမ်း မိုး ခဲ့ ၏။

^၃၉ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အုပ် မိုး ရန် မိုး တိမ် ကို လည်း ကောင်း၊ ည အ ချိန် တွင် အ လင်း ပေး ရန် မီး ကို လည်း ကောင်း ဖြန့် ထား တော် မူ ၏။ ^၄၀ သူ တို့ တောင်း သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ငုံး ကို ယူ ဆောင် လာ ပြီး ကောင်း ကင် မှ မုန့် ဖြင့် သူ တို့ ကို ဝ ပြော စေ တော် မူ ၏။ ^၄၁ ကိုယ် တော် သည် ကျောက် ဆောင် ကို ဖွင့် တော် မူ သော အ ခါ ရေ များ စီး ထွက် ၍ ခြောက် သွေ့ သော နေ ရာ တွင် မြစ် ကဲ့ သို့ စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၄၂ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ အား ပေး ထား သည့် သန့် ရှင်း သော က တိ တော် ကို သ တိ ရ တော် မူ ၏။

^၄၃ ဤ သို့ ဖြင့် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို ရွှင် မြူး စေ လျက် မိ မိ ရွေး ကောက် သော သူ တို့ ကို ရွှင် လန်း စွာ ကြွေး ကြော် စေ လျက် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။

^၄၄ ကိုယ် တော် သည် လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ထို လူ မျိုး တို့ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အ ကျိုး ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရ ကြ ၏။ ^၄၅ ဤ သည် ကား သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် တို့ ကို စောင့် ထိန်း ၍ တ ရား တော် တို့ ကို လိုက် နာ ကျင့် သုံး ကြ မည့် အ ကြောင်း တည်း။ ဟာ လေ လု ယ။

105

¹ Give thanks to Yahweh! Call on his name! Make his doings known among the peoples. ² Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works. ³ Glory in his holy name. Let the heart of those who seek Yahweh rejoice. ⁴ Seek Yahweh and his strength. Seek his face forever more.

⁵ Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth, ⁶ you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones. ⁷ He is Yahweh, our God. His judgments are in all the earth.

⁸ He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations, ⁹ the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac, ¹⁰ and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant, ¹¹ saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,” ¹² when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it. ¹³ They went about from nation to nation, from one kingdom to another people. ¹⁴ He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes, ¹⁵ “Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”

¹⁶ He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies. ¹⁷ He sent a man before them. Joseph was sold for a slave. ¹⁸ They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons, ¹⁹ until the time that his word happened, and Yahweh’s word proved him true. ²⁰ The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free. ²¹ He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions, ²² to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.

²³ Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.²⁴ He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries. ²⁵ He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.

²⁶ He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen. ²⁷ They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.

²⁸ He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words. ²⁹ He turned their waters into blood, and killed their fish. ³⁰ Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings. ³¹ He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders. ³² He gave them hail for rain, with lightning in their land. ³³ He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country. ³⁴ He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number. ³⁵ They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground. ³⁶ He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.

³⁷ He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes. ³⁸ Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.

³⁹ He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night. ⁴⁰ They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky. ⁴¹ He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places. ⁴² For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.

⁴³ He brought his people out with joy, his chosen with singing.

⁴⁴ He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession, ⁴⁵ that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise Yah!

၁၀၅

^၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ကျေး ဇူး တော် ကို ချီး မွမ်း ၍ နာ မ တော် ကို ခေါ် ဆို ပတ္ထ နာ ပြု ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ပြု တော် မူ သော အ မှု တို့ ကို လူ မျိုး တ ကာ တို့ အား ကြား သိ စေ ကြ လော့။ ^၂ ကိုယ် တော် ထံ သို့ သီ ချင်း ဆို ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ကို သီ ဆို ချီး မွမ်း ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆင် ခြင် အောက် မေ့ ကြ လော့။ ^၃ ကိုယ် တော် ၏ သန့် ရှင်း သော နာမ တော် ကို ဂုဏ် ယူ ဝါ ကြွား ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ရှာ သော သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည် ဝမ်း မြောက် ပါ စေ။ ^၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် ကိုယ် တော် ၏ တန် ခိုး တော် ကို ရှာ ဖွေ ကြ လော့။ ကိုယ် တော် ၏ မျက် နှာ တော် ကို အ စဉ် မ ပြတ် ရှာ ကြ လော့။

^၅-၆ ကိုယ် တော် ၏ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ ၏ အ မျိုး အ နွယ်၊ ကိုယ် တော် ရွေး ကောက် တော် မူ သော ယာ ကုပ် ၏ သား သ မီး တို့၊ ကိုယ် တော် ၏ အံ့ ဖွယ် သော အ မှု တို့ ကို လည်း ကောင်း၊ ပြု တော် မူ သော တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ နှင့် နှုတ် တော် ထွက် စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ ကို လည်း ကောင်း အောက် မေ့ ကြ လော့။ ^၇ ကိုယ် တော် သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် ၏ စီ ရင် ထုံး ဖွဲ့ ချက် တို့ သည် ကမ္ဘာ မြေတစ် ခွင် လုံး ၌ ရှိ ၏။

^၈ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ ၏ ပ ဋိ ညာဉ် တော် ကို အ စဉ် အ မြဲ အောက် မေ့ တော် မူ ၏။ ၎င်း မှာ မျိုး ဆက် ပေါင်း တစ် ထောင် တို့ အား မိန့် တော် မူ ထား သော စ ကား တော်၊ ^၉ အာ ဗြ ဟံ နှင့် ပြု ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် တော်၊ ဣ ဇက် အား ကျိန် ဆို သော က တိ တော် ဖြစ် ၏။

^၁၀ ကိုယ် တော် သည် ၎င်း ကို ယာ ကုပ် အ တွက် ပြဋ္ဌာန်း ချက် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း၊ အစ္စ ရေး အ တွက် အ စဉ် အ မြဲ တည် သော ပ ဋိ ညာဉ် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း တည် စေ တော် မူ ၍၊ ^၁၁ “ခါ နာန် ပြည် ကို သင် တို့ ၏ အ မွေ ဝေ စု အ ဖြစ် သင့် အား ငါ ပေး မည်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၁၂ ထို စဉ် က သူ တို့ သည် အ ရေ အ တွက် အား ဖြင့် အ နည်း ငယ် မျှ သာ ရှိ ကြ ပြီး ထို ပြည် ၌ ဧည့် သည် အ ဖြစ် တည်း ခို နေ ထိုင် သော သူ များ သာ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၁၃ လူ မျိုး တစ် မျိုး မှ တစ် မျိုး၊ နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ မှ တစ် နိုင် ငံ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘နိုင် ငံ တစ် နိုင် ငံ မှ အ ခြား လူ မျိုး တစ် မျိုး’။ သို့ လှည့် လည် သွား လာ ခဲ့ ကြ ၏။ ^၁၄ သို့ သော် သူ တို့ ကို နှိပ် စက် ရန် ကိုယ် တော် သည် မည် သူ့ ကို မျှ ခွင့် ပြု တော် မ မူ။ သူ တို့ အ တွက် ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို ဆုံး မ တော် မူ ပြီး၊ ^၁၅ “ငါ ဘိ သိက် ပေး ထား သော သူ တို့ ကို မ ထိ ကြ နှင့်။ ငါ ၏ ပ ရော ဖက် တို့ ကို လည်း အန္တ ရာယ် မ ပြု ကြ နှင့်” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။

^၁၆ တစ် ဖန် ထို ပြည် ၌ ငတ် မွတ် ခေါင်း ပါး ခြင်း ဘေး ကို ဆိုက် ရောက် စေ ၍ အ စား အ စာ ထောက် ပံ့ မှု ရှိ သ မျှ ကို ဖြတ် တောက် တော် မူ ၏။ ^၁၇ ကိုယ် တော် သည် ကျွန် အ ဖြစ် ရောင်း စား ခြင်း ခံ ရ သူ ယော သပ် ကို သူ တို့ ရှေ့ မှ စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၁၈ လူ တို့ သည် သူ ၏ ခြေ ကို ခြေ ချင်း နှင့် နာ ကျင် စေ ကြ ၏။ သူ ၏ လည် ပင်း တွင် လည်း သံ လည် ပတ် ကို တပ် ကြ ၏။ ^၁၉ သူ ၏ စ ကား ပြည့် စုံ ခြင်း သို့ ရောက် သည် အ ထိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ မိန့် တော် မူ ချက် သည် သူ့ ကို စစ် ကြော တော် မူ ၏။ ^၂၀ ရှင် ဘု ရင် သည် လူ ကို စေ လွှတ် ၍ သူ့ ကို လွှတ် ပေး ၏။ လူ တို့ ကို အုပ် စိုး သူ သည် သူ့ ကို ချမ်း သာ ခွင့် ပေး ၍၊ ^၂၁ မိ မိ ၏ နန်း တော် တွင် သ ခင် အ ဖြစ် လည်း ကောင်း၊ မိ မိ ပိုင် ဆိုင် သော အ ရာ ရှိ သ မျှ တို့ ကို အုပ် စိုး သူ အ ဖြစ် လည်း ကောင်း သူ့ ကို ခန့် ထား ၏။ ^၂၂ ထို သို့ ခန့် ထား ခြင်း မှာ မိ မိ ၏ အ ကြီး အ ကဲ တို့ ကို သူ ၏ စိတ် ဆန္ဒ အ တိုင်း ဆုံး မ စေ ရန် နှင့် မိ မိ ၏ သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ ကို ဉာဏ် ပ ညာ ရှိ စေ ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် အီ ဂျစ် ပြည် သို့ ရောက် လာ ပြီး ယာ ကုပ် သည် ဟာ မ ပြည် တွင် ဧည့် သည် အ ဖြစ် တည်း ခို နေ ထိုင် လေ ၏။ ^၂၄ ထို့ နောက် ကိုယ် တော် သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို အ လွန် ပွား များ စေ ၍ သူ တို့ ၏ ရန် သူ များ ထက် ပို ၍ အား ကြီး စေ တော် မူ ၏။ ^၂၅ မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို မုန်း စေ ရန် နှင့် မိ မိ အ စေ အ ပါး တို့ အ ပေါ် ပ ရိ ယာယ် သုံး ကြ စေ ရန် ထို ရန် သူ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး ကို ပြောင်း လဲ စေ တော် မူ ၏။

^၂၆ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး မော ရှေ နှင့် မိ မိ ရွေး ချယ် ထား သော အာ ရုန် တို့ ကို စေ လွှတ် တော် မူ ၏။ ^၂၇ သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ နိ မိတ် လက္ခ ဏာ နှင့် ဆိုင် သော အ မှု များ ကို ထို သူ တို့ အ လယ် ၌ လည်း ကောင်း၊ တန် ခိုး လက္ခ ဏာ များ ကို ဟာ မ ၏ ပြည် ၌ လည်း ကောင်း ပြု ကြ ၏။

^၂၈ ကိုယ် တော် သည် အ မှောင် ကို စေ လွှတ် ၍ ထို ပြည် ကို မှောင် မည်း စေ တော် မူ ၏။ ထို သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ အ မိန့် တော် ကို ဖီ ဆန် ခဲ့ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၂၉ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ရေ များ ကို သွေး ဖြစ် စေ ၍ သူ တို့ ၏ ငါး များ ကို သေ စေ ‌တော် မူ ၏။ ^၃၀ သူ တို့ ၏ ပြည် ကို သာ မ က သူ တို့ ရှင် ဘု ရင် များ ၏ အ တွင်း ဆောင် တို့ ၌ ပင် ဖား များ နှင့် ပြည့် နှက် စေ တော် မူ ၏။ ^၃၁ ကိုယ် တော် အ မိန့် ရှိ တော် မူ သော အ ခါ ယင် ရဲ အုပ် နှင့် မှက် တို့ သည် သူ တို့ ပြည် တစ် ဝန်း လုံး သို့ ပျံ့ နှံ့ သွား ကြ ၏။ ^၃၂ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ အား မိုး ရေ အ စား မိုး သီး ကို ပေး ၍ သူ တို့ ပြည် ၌ လျှပ် စီး လျှပ် နွယ် များ ကို ပြက် စေ တော် မူ ၏။ ^၃၃ သူ တို့ ၏ စ ပျစ် ပင် များ နှင့် သ ဖန်း ပင် များ ကို လည်း ဖျက် ဆီး ၍ သူ တို့ ပြည် ရှိ သစ် ပင် များ ကို ချိုး တော် မူ ၏။ ^၃၄ ကိုယ် တော် အ မိန့် ရှိ တော် မူ သော အ ခါ မ ရေ မ တွက် နိုင် သော ကျိုင်း ကောင် နှင့် နှံ ကောင် တို့ သည် ရောက် လာ ၍၊ ^၃၅ သူ တို့ ပြည် ၌ ရှိ သော အ ပင် အား လုံး ကို ကိုက် စား ကြ ၏။ သူ တို့ မြေ ပေါ် မှ အ သီး အ နှံ တို့ ကို လည်း ကိုက် စား ကြ ၏။ ^၃၆ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ၏ ယောက်ျား အား မာန် အား လုံး ၏ အ သီး ဦး ဖြစ် သော သူ တို့ ပြည် မှ သား ဦး ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဆုံး ပါး စေ တော် မူ ၏။

^၃၇ ထို့ နောက် သူ တို့ ကို ရွှေ၊ ငွေ နှင့် တ ကွ ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။ ထို စဉ် ကိုယ် တော် ၏ လူ မျိုး စု များ တွင် အား နည်း သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ ချေ။ ^၃၈ သူ တို့ ထွက် သွား သော အ ခါ အီ ဂျစ် ပြည် သည် ဝမ်း မြောက် ၏။ အ ကြောင်း မူ ကား သူ တို့ ကို ကြောက် ရွံ့ သော စိတ် သည် ထို ပြည် သား တို့ ကို လွှမ်း မိုး ခဲ့ ၏။

^၃၉ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အုပ် မိုး ရန် မိုး တိမ် ကို လည်း ကောင်း၊ ည အ ချိန် တွင် အ လင်း ပေး ရန် မီး ကို လည်း ကောင်း ဖြန့် ထား တော် မူ ၏။ ^၄၀ သူ တို့ တောင်း သော အ ခါ ကိုယ် တော် သည် ငုံး ကို ယူ ဆောင် လာ ပြီး ကောင်း ကင် မှ မုန့် ဖြင့် သူ တို့ ကို ဝ ပြော စေ တော် မူ ၏။ ^၄၁ ကိုယ် တော် သည် ကျောက် ဆောင် ကို ဖွင့် တော် မူ သော အ ခါ ရေ များ စီး ထွက် ၍ ခြောက် သွေ့ သော နေ ရာ တွင် မြစ် ကဲ့ သို့ စီး ဆင်း လေ ၏။ ^၄၂ အ ကြောင်း မူ ကား ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ စေ အ ပါး အာ ဗြ ဟံ အား ပေး ထား သည့် သန့် ရှင်း သော က တိ တော် ကို သ တိ ရ တော် မူ ၏။

^၄၃ ဤ သို့ ဖြင့် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို ရွှင် မြူး စေ လျက် မိ မိ ရွေး ကောက် သော သူ တို့ ကို ရွှင် လန်း စွာ ကြွေး ကြော် စေ လျက် ထုတ် ဆောင် တော် မူ ၏။

^၄၄ ကိုယ် တော် သည် လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ ပြည် ကို သူ တို့ အား ပေး တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ထို လူ မျိုး တို့ ၏ ကြိုး ပမ်း အား ထုတ် မှု အ ကျိုး ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရ ကြ ၏။ ^၄၅ ဤ သည် ကား သူ တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ပြဋ္ဌာန်း ချက် တို့ ကို စောင့် ထိန်း ၍ တ ရား တော် တို့ ကို လိုက် နာ ကျင့် သုံး ကြ မည့် အ ကြောင်း တည်း။ ဟာ လေ လု ယ။

105

¹ Give thanks to Yahweh! Call on his name! Make his doings known among the peoples. ² Sing to him, sing praises to him! Tell of all his marvelous works. ³ Glory in his holy name. Let the heart of those who seek Yahweh rejoice. ⁴ Seek Yahweh and his strength. Seek his face forever more.

⁵ Remember his marvelous works that he has done: his wonders, and the judgments of his mouth, ⁶ you offspring of Abraham, his servant, you children of Jacob, his chosen ones. ⁷ He is Yahweh, our God. His judgments are in all the earth.

⁸ He has remembered his covenant forever, the word which he commanded to a thousand generations, ⁹ the covenant which he made with Abraham, his oath to Isaac, ¹⁰ and confirmed it to Jacob for a statute; to Israel for an everlasting covenant, ¹¹ saying, “To you I will give the land of Canaan, the lot of your inheritance,” ¹² when they were but a few men in number, yes, very few, and foreigners in it. ¹³ They went about from nation to nation, from one kingdom to another people. ¹⁴ He allowed no one to do them wrong. Yes, he reproved kings for their sakes, ¹⁵ “Don’t touch my anointed ones! Do my prophets no harm!”

¹⁶ He called for a famine on the land. He destroyed the food supplies. ¹⁷ He sent a man before them. Joseph was sold for a slave. ¹⁸ They bruised his feet with shackles. His neck was locked in irons, ¹⁹ until the time that his word happened, and Yahweh’s word proved him true. ²⁰ The king sent and freed him, even the ruler of peoples, and let him go free. ²¹ He made him lord of his house, and ruler of all of his possessions, ²² to discipline his princes at his pleasure, and to teach his elders wisdom.

²³ Israel also came into Egypt. Jacob lived in the land of Ham.²⁴ He increased his people greatly, and made them stronger than their adversaries. ²⁵ He turned their heart to hate his people, to conspire against his servants.

²⁶ He sent Moses, his servant, and Aaron, whom he had chosen. ²⁷ They performed miracles among them, and wonders in the land of Ham.

²⁸ He sent darkness, and made it dark. They didn’t rebel against his words. ²⁹ He turned their waters into blood, and killed their fish. ³⁰ Their land swarmed with frogs, even in the rooms of their kings. ³¹ He spoke, and swarms of flies came, and lice in all their borders. ³² He gave them hail for rain, with lightning in their land. ³³ He struck their vines and also their fig trees, and shattered the trees of their country. ³⁴ He spoke, and the locusts came with the grasshoppers, without number. ³⁵ They ate up every plant in their land, and ate up the fruit of their ground. ³⁶ He struck also all the firstborn in their land, the first fruits of all their manhood.

³⁷ He brought them out with silver and gold. There was not one feeble person among his tribes. ³⁸ Egypt was glad when they departed, for the fear of them had fallen on them.

³⁹ He spread a cloud for a covering, fire to give light in the night. ⁴⁰ They asked, and he brought quails, and satisfied them with the bread of the sky. ⁴¹ He opened the rock, and waters gushed out. They ran as a river in the dry places. ⁴² For he remembered his holy word, and Abraham, his servant.

⁴³ He brought his people out with joy, his chosen with singing.

⁴⁴ He gave them the lands of the nations. They took the labor of the peoples in possession, ⁴⁵ that they might keep his statutes, and observe his laws. Praise Yah!