၁၃

^၁ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ပြည် ၌ အ ဘိ ယ နန်း တက် ၍၊ ^၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဂိ ဗာ မြို့ သား ဥ ရေ လ ၏ သ မီး မိက္ခာ ယ ’မာ ခါ’ (၃ ရာ ၁၅:၂)။ အ မည် ရှိ ၏။ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ ချင်း ချစ် စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။

^၃ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ အ ယောက် လေး သိန်း နှင့် အ တူ စစ် ချီ ထွက် ၏။ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် လည်း လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ အ ယောက် ရှစ် သိန်း နှင့် အ တူ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ၏။

^၄ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ ဇေ မ ရိမ် တောင် ပေါ် တွင် ရပ် လျက် “အို ယေ ရော ဗောင် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ လော့။ ^၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဆား ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၍ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး နှင့် သူ့ သား မြေး တို့ အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ အုပ် စိုး ခွင့် ပေး ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၆ သို့ သော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း ဖြစ် သူ နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် သည် မိ မိ သ ခင် ကို ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လေ ပြီ။ ^၇ လူ ဆိုး လူ မိုက် တို့ သည် ယေ ရော ဗောင် နှင့် ပူး ပေါင်း ပြီး ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရော ဗောင် ကို ဆန့် ကျင် ခဲ့ ကြ ၏။ ရော ဗောင် သည် ငယ် ရွယ် သူ ဖြစ် ၍ အ တွေ့ အ ကြုံ နည်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘စိတ် နူး ညံ့’။ သ ဖြင့် သူ တို့ ကို မ တွန်း လှန် နိုင် ခဲ့ ပေ။

^၈ ယ ခု သင် တို့ ၏ ဘု ရား အ ဖြစ် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ပေး သော ရွှေ နွား သ ငယ် ရုပ် ရှိ ၍ သင် တို့ အင် အား ကြီး သော ကြောင့် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား မြေး များ လက် ထဲ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နိုင် ငံ တော် ကို တွန်း လှန် ရန် သင် တို့ ကြံ စည် ကြ သ လော။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ အာ ရုန် ၏ သား များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး များ ကို သင် တို့ နှင် ထုတ် ၍ ဤ ပြည် သား များ ကဲ့ သို့ ကိုယ့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ကိုယ် ခန့် ထား ကြ ပြီ။ ကိုယ့် ကိုယ် ကို သန့် စင် ရန် နွား သ ငယ် တစ် ကောင်၊ သိုး ထီး ခု နစ် ကောင် ကို ယူ ဆောင် လာ လျှင် ပင် ထို သူ တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော အ ရာ များ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဖြစ် သွား ကြ ၏။

^၁၀ ငါ တို့ အ ဖို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ စွန့် ပယ်။ အာ ရုန် ၏ သား များ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ထမ်း ‌ဆောင် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ ဖြစ် ကြ ၏။ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း အ မှု တော် ကို ထမ်း ဆောင် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ^၁၁ နံ နက် တိုင်း၊ ည နေ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။ သန့် ရှင်း သော စား ပွဲ ပေါ် တွင် ရှေ့ တော် မုန့် ကို တင် ထား ပြီး ည နေ တိုင်း ရွှေ ဆီ မီး ခုံ မှ မီး ခွက် တို့ ၌ မီး ကို ထွန်း ထား ၏။ ငါ တို့ သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း လိုက် နာ ကြ သော် လည်း သင် တို့ မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ကို စွန့် ပယ် ကြ ပြီ။ ^၁၂ ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သော ငါ တို့ ၏ ခေါင်း ဆောင် ဖြစ် ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် လည်း သင် တို့ နှင့် တိုက် ခိုက် ရန် တံ ပိုး ခ ရာ မှုတ် ၍ စစ် ငြာ သံ ပေး လျက် ရှိ ၏။ အို အစ္စ ရေး အ မျိုး တို့၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် စစ် မ တိုက် ကြ နှင့်။ သင် တို့ အောင် နိုင် မည် မ ဟုတ်” ဟု အော် ပြော ၏။

^၁၃ သို့ သော် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ တပ် အား အ နောက် ဘက် မှ သွား ၍ ဝိုင်း ထား ရန် ချုံ ခို တိုက် ခိုက် ရေး အ ဖွဲ့ ကို လွှတ် လိုက် ၏။ သူ တို့ သည် ယု ဒ တပ် ကို အ ရှေ့ မှ တစ် ဖွဲ့၊ အ နောက် မှ ချုံ ခို တိုက် ခိုက် ရေး အ ဖွဲ့ တို့ ဖြင့် အ သီး သီး ဝိုင်း ထား ကြ ၏။

^၁၄ ယု ဒ တပ် သည် အ နောက် ကို လှည့် ကြည့် သော အ ခါ ရှေ့ နောက် ညှပ် တိုက် ခံ နေ ရ ပြီ ကို မြင် သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် အ ကူ အ ညီ တောင်း လေ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ လည်း တံ ပိုး ခ ရာ ကို မှုတ် ကြ လေ ၏။ ^၁၅ ယု ဒ တပ် သား တို့ လည်း ကြွေး ကြော် လျက် နေ ၏။ ထို သို့ ယု ဒ တပ် သား တို့ ကြွေး ကြော် သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် အစ္စ ရေး တပ် သား အ ပေါင်း တို့ ကို အ ဘိ ယ နှင့် ယု ဒ တပ် သား တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ ၏။ ^၁၆ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ရ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ကို ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၏။ ^၁၇ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ တို့ သည် အစ္စ ရေး စစ် သူ ရဲ တို့ ကို အ ပြင်း အ ထန် တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ ပေါင်း ငါး သိန်း မျှ ကျ ဆုံး ၏။ ^၁၈ ထို စဉ် က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ရှုံး နိမ့် ကြ ပြီး ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ မူ ကား ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား ကြ သော ကြောင့် အောင် နိုင် လေ ၏။

^၁၉ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ပြီး ဗေ သ လ မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ၊ ယေ ရှ န မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ၊ ဧ ဖ ရုန် သို့ မ ဟုတ် ‘ဧ ဖ ရိမ်’။ မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ ကို သိမ်း ယူ လေ ၏။

^၂၀ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် တန် ခိုး အာ ဏာ မဲ့ ခဲ့ ရ ၏။ နောက် ဆုံး ၌ သူ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။

^၂၁ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် အင် အား ကြီး လာ ပြီး မိ ဖု ရား တစ် ဆယ့် လေး ယောက် ကို မြှောက် စား ၍ သား တော် နှစ် ဆယ့် နှစ် ယောက်၊ သ မီး တော် တစ် ဆယ့် ခြောက် ယောက် ကို ရ ၏။ ^၂၂ ကျန် ရှိ နေ သော အ ဘိ ယ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ၏ လုပ် ဆောင် မှု များ၊ သူ ၏ မိန့် ဆို ချက် များ ကို ပ ရော ဖက် ဣ ဒေါ ၏ ရာ ဇ ဝင် ကျမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။

13

¹ In the eighteenth year of King Jeroboam, Abijah began to reign over Judah. ² He reigned three years in Jerusalem. His mother’s name was Micaiah the daughter of Uriel of Gibeah. There was war between Abijah and Jeroboam.

³ Abijah joined battle with an army of valiant men of war, even four hundred thousand chosen men; and Jeroboam set the battle in array against him with eight hundred thousand chosen men, who were mighty men of valor.

⁴ Abijah stood up on Mount Zemaraim, which is in the hill country of Ephraim, and said, “Hear me, Jeroboam and all Israel: ⁵ Ought you not to know that Yahweh, the God of Israel, gave the kingdom over Israel to David forever, even to him and to his sons by a covenant of salt? ⁶ Yet Jeroboam the son of Nebat, the servant of Solomon the son of David, rose up, and rebelled against his lord. ⁷ Worthless men were gathered to him, wicked fellows who strengthened themselves against Rehoboam the son of Solomon, when Rehoboam was young and tender hearted, and could not withstand them.

⁸ “Now you intend to withstand the kingdom of Yahweh in the hand of the sons of David. You are a great multitude, and the golden calves which Jeroboam made you for gods are with you. ⁹ Haven’t you driven out the priests of Yahweh, the sons of Aaron, and the Levites, and made priests for yourselves according to the ways of the peoples of other lands? Whoever comes to consecrate himself with a young bull and seven rams may be a priest of those who are no gods.

¹⁰ “But as for us, Yahweh is our God, and we have not forsaken him. We have priests serving Yahweh, the sons of Aaron, and the Levites in their work. ¹¹ They burn to Yahweh every morning and every evening burnt offerings and sweet incense. They also set the show bread in order on the pure table, and care for the gold lamp stand with its lamps, to burn every evening; for we keep the instruction of Yahweh our God, but you have forsaken him. ¹² Behold, God is with us at our head, and his priests with the trumpets of alarm to sound an alarm against you. Children of Israel, don’t fight against Yahweh, the God of your fathers; for you will not prosper.”

¹³ But Jeroboam caused an ambush to come about behind them; so they were before Judah, and the ambush was behind them.

¹⁴ When Judah looked back, behold, the battle was before and behind them; and they cried to Yahweh, and the priests sounded with the trumpets. ¹⁵ Then the men of Judah gave a shout. As the men of Judah shouted, God struck Jeroboam and all Israel before Abijah and Judah. ¹⁶ The children of Israel fled before Judah, and God delivered them into their hand. ¹⁷ Abijah and his people killed them with a great slaughter, so five hundred thousand chosen men of Israel fell down slain. ¹⁸ Thus the children of Israel were brought under at that time, and the children of Judah prevailed, because they relied on Yahweh, the God of their fathers.

¹⁹ Abijah pursued Jeroboam, and took cities from him: Bethel with its villages, Jeshanah with its villages, and Ephron with its villages.

²⁰ Jeroboam didn’t recover strength again in the days of Abijah. Yahweh struck him, and he died.

²¹ But Abijah grew mighty and took for himself fourteen wives, and became the father of twenty-two sons and sixteen daughters. ²² The rest of the acts of Abijah, his ways, and his sayings are written in the commentary of the prophet Iddo.

၁၃

^၁ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နန်း စံ တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် တွင် ယု ဒ ပြည် ၌ အ ဘိ ယ နန်း တက် ၍၊ ^၂ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ တွင် သုံး နှစ် စိုး စံ ၏။ မယ် တော် ကား ဂိ ဗာ မြို့ သား ဥ ရေ လ ၏ သ မီး မိက္ခာ ယ ’မာ ခါ’ (၃ ရာ ၁၅:၂)။ အ မည် ရှိ ၏။ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး နှင့် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး တို့ သည် အ ချင်း ချစ် စစ် တိုက် ခဲ့ ကြ ၏။

^၃ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ အ ယောက် လေး သိန်း နှင့် အ တူ စစ် ချီ ထွက် ၏။ ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် လည်း လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ အ ယောက် ရှစ် သိန်း နှင့် အ တူ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး ကို တိုက် ခိုက် ရန် စစ် ချီ လာ ၏။

^၄ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ဒေ သ ရှိ ဇေ မ ရိမ် တောင် ပေါ် တွင် ရပ် လျက် “အို ယေ ရော ဗောင် နှင့် အစ္စ ရေး လူ မျိုး အ ပေါင်း တို့၊ နား ထောင် ကြ လော့။ ^၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဆား ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၍ ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး နှင့် သူ့ သား မြေး တို့ အား အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အ ပေါ် ထာ ဝ ရ အုပ် စိုး ခွင့် ပေး ခဲ့ သည် ကို သင် တို့ သိ ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၆ သို့ သော် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း ဖြစ် သူ နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် သည် မိ မိ သ ခင် ကို ဆန့် ကျင် ပုန် ကန် လေ ပြီ။ ^၇ လူ ဆိုး လူ မိုက် တို့ သည် ယေ ရော ဗောင် နှင့် ပူး ပေါင်း ပြီး ရှော လ မုန် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ရော ဗောင် ကို ဆန့် ကျင် ခဲ့ ကြ ၏။ ရော ဗောင် သည် ငယ် ရွယ် သူ ဖြစ် ၍ အ တွေ့ အ ကြုံ နည်း တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘စိတ် နူး ညံ့’။ သ ဖြင့် သူ တို့ ကို မ တွန်း လှန် နိုင် ခဲ့ ပေ။

^၈ ယ ခု သင် တို့ ၏ ဘု ရား အ ဖြစ် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု လုပ် ပေး သော ရွှေ နွား သ ငယ် ရုပ် ရှိ ၍ သင် တို့ အင် အား ကြီး သော ကြောင့် ဒါ ဝိဒ် မင်း ကြီး ၏ သား မြေး များ လက် ထဲ ရှိ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နိုင် ငံ တော် ကို တွန်း လှန် ရန် သင် တို့ ကြံ စည် ကြ သ လော။ ^၉ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ၊ အာ ရုန် ၏ သား များ နှင့် လေ ဝိ အ မျိုး များ ကို သင် တို့ နှင် ထုတ် ၍ ဤ ပြည် သား များ ကဲ့ သို့ ကိုယ့် ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ကို ကိုယ် ခန့် ထား ကြ ပြီ။ ကိုယ့် ကိုယ် ကို သန့် စင် ရန် နွား သ ငယ် တစ် ကောင်၊ သိုး ထီး ခု နစ် ကောင် ကို ယူ ဆောင် လာ လျှင် ပင် ထို သူ တို့ သည် ဘု ရား မ ဟုတ် သော အ ရာ များ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် ဖြစ် သွား ကြ ၏။

^၁၀ ငါ တို့ အ ဖို့ မူ ကား ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ တို့ ၏ ဘု ရား ဖြစ် ၏။ ငါ တို့ သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မ စွန့် ပယ်။ အာ ရုန် ၏ သား များ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ထမ်း ‌ဆောင် သော ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ ဖြစ် ကြ ၏။ လေ ဝိ အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း အ မှု တော် ကို ထမ်း ဆောင် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ^၁၁ နံ နက် တိုင်း၊ ည နေ တိုင်း ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မီး ရှို့ ရာ ယဇ် နှင့် အ မွှေး နံ့ သာ တို့ ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။ သန့် ရှင်း သော စား ပွဲ ပေါ် တွင် ရှေ့ တော် မုန့် ကို တင် ထား ပြီး ည နေ တိုင်း ရွှေ ဆီ မီး ခုံ မှ မီး ခွက် တို့ ၌ မီး ကို ထွန်း ထား ၏။ ငါ တို့ သည် ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မိန့် တော် အ တိုင်း လိုက် နာ ကြ သော် လည်း သင် တို့ မူ ကား ဘု ရား သ ခင် ကို စွန့် ပယ် ကြ ပြီ။ ^၁၂ ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ တော် မူ သော ငါ တို့ ၏ ခေါင်း ဆောင် ဖြစ် ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် များ သည် လည်း သင် တို့ နှင့် တိုက် ခိုက် ရန် တံ ပိုး ခ ရာ မှုတ် ၍ စစ် ငြာ သံ ပေး လျက် ရှိ ၏။ အို အစ္စ ရေး အ မျိုး တို့၊ သင် တို့ ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား နှင့် စစ် မ တိုက် ကြ နှင့်။ သင် တို့ အောင် နိုင် မည် မ ဟုတ်” ဟု အော် ပြော ၏။

^၁၃ သို့ သော် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် ယု ဒ တပ် အား အ နောက် ဘက် မှ သွား ၍ ဝိုင်း ထား ရန် ချုံ ခို တိုက် ခိုက် ရေး အ ဖွဲ့ ကို လွှတ် လိုက် ၏။ သူ တို့ သည် ယု ဒ တပ် ကို အ ရှေ့ မှ တစ် ဖွဲ့၊ အ နောက် မှ ချုံ ခို တိုက် ခိုက် ရေး အ ဖွဲ့ တို့ ဖြင့် အ သီး သီး ဝိုင်း ထား ကြ ၏။

^၁၄ ယု ဒ တပ် သည် အ နောက် ကို လှည့် ကြည့် သော အ ခါ ရှေ့ နောက် ညှပ် တိုက် ခံ နေ ရ ပြီ ကို မြင် သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် အ ကူ အ ညီ တောင်း လေ ၏။ ယဇ် ပု ရော ဟိတ် တို့ လည်း တံ ပိုး ခ ရာ ကို မှုတ် ကြ လေ ၏။ ^၁၅ ယု ဒ တပ် သား တို့ လည်း ကြွေး ကြော် လျက် နေ ၏။ ထို သို့ ယု ဒ တပ် သား တို့ ကြွေး ကြော် သော အ ခါ ဘု ရား သ ခင် သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး နှင့် အစ္စ ရေး တပ် သား အ ပေါင်း တို့ ကို အ ဘိ ယ နှင့် ယု ဒ တပ် သား တို့ ရှေ့ ၌ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ ၏။ ^၁၆ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ ရှေ့ မှ ထွက် ပြေး ကြ ရ ၏။ ဘု ရား သ ခင် သည် သူ တို့ ကို ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ၏။ ^၁၇ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး နှင့် သူ ၏ လူ တို့ သည် အစ္စ ရေး စစ် သူ ရဲ တို့ ကို အ ပြင်း အ ထန် တိုက် ခိုက် သ ဖြင့် လက် ရွေး စင် စစ် သူ ရဲ ပေါင်း ငါး သိန်း မျှ ကျ ဆုံး ၏။ ^၁၈ ထို စဉ် က အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ရှုံး နိမ့် ကြ ပြီး ယု ဒ အ မျိုး သား တို့ မူ ကား ဘိုး ဘေး တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကိုး စား ကြ သော ကြောင့် အောင် နိုင် လေ ၏။

^၁၉ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ပြီး ဗေ သ လ မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ၊ ယေ ရှ န မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ၊ ဧ ဖ ရုန် သို့ မ ဟုတ် ‘ဧ ဖ ရိမ်’။ မြို့ နှင့် ဝန်း ကျင် ရှိ ရွာ များ ကို သိမ်း ယူ လေ ၏။

^၂၀ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး လက် ထက် တွင် ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး သည် တန် ခိုး အာ ဏာ မဲ့ ခဲ့ ရ ၏။ နောက် ဆုံး ၌ သူ့ အား ထာ ဝ ရ ဘု ရား ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် အ နိစ္စ ရောက် လေ ၏။

^၂၁ အ ဘိ ယ မင်း ကြီး သည် အင် အား ကြီး လာ ပြီး မိ ဖု ရား တစ် ဆယ့် လေး ယောက် ကို မြှောက် စား ၍ သား တော် နှစ် ဆယ့် နှစ် ယောက်၊ သ မီး တော် တစ် ဆယ့် ခြောက် ယောက် ကို ရ ၏။ ^၂၂ ကျန် ရှိ နေ သော အ ဘိ ယ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ၏ လုပ် ဆောင် မှု များ၊ သူ ၏ မိန့် ဆို ချက် များ ကို ပ ရော ဖက် ဣ ဒေါ ၏ ရာ ဇ ဝင် ကျမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။

13

¹ In the eighteenth year of King Jeroboam, Abijah began to reign over Judah. ² He reigned three years in Jerusalem. His mother’s name was Micaiah the daughter of Uriel of Gibeah. There was war between Abijah and Jeroboam.

³ Abijah joined battle with an army of valiant men of war, even four hundred thousand chosen men; and Jeroboam set the battle in array against him with eight hundred thousand chosen men, who were mighty men of valor.

⁴ Abijah stood up on Mount Zemaraim, which is in the hill country of Ephraim, and said, “Hear me, Jeroboam and all Israel: ⁵ Ought you not to know that Yahweh, the God of Israel, gave the kingdom over Israel to David forever, even to him and to his sons by a covenant of salt? ⁶ Yet Jeroboam the son of Nebat, the servant of Solomon the son of David, rose up, and rebelled against his lord. ⁷ Worthless men were gathered to him, wicked fellows who strengthened themselves against Rehoboam the son of Solomon, when Rehoboam was young and tender hearted, and could not withstand them.

⁸ “Now you intend to withstand the kingdom of Yahweh in the hand of the sons of David. You are a great multitude, and the golden calves which Jeroboam made you for gods are with you. ⁹ Haven’t you driven out the priests of Yahweh, the sons of Aaron, and the Levites, and made priests for yourselves according to the ways of the peoples of other lands? Whoever comes to consecrate himself with a young bull and seven rams may be a priest of those who are no gods.

¹⁰ “But as for us, Yahweh is our God, and we have not forsaken him. We have priests serving Yahweh, the sons of Aaron, and the Levites in their work. ¹¹ They burn to Yahweh every morning and every evening burnt offerings and sweet incense. They also set the show bread in order on the pure table, and care for the gold lamp stand with its lamps, to burn every evening; for we keep the instruction of Yahweh our God, but you have forsaken him. ¹² Behold, God is with us at our head, and his priests with the trumpets of alarm to sound an alarm against you. Children of Israel, don’t fight against Yahweh, the God of your fathers; for you will not prosper.”

¹³ But Jeroboam caused an ambush to come about behind them; so they were before Judah, and the ambush was behind them.

¹⁴ When Judah looked back, behold, the battle was before and behind them; and they cried to Yahweh, and the priests sounded with the trumpets. ¹⁵ Then the men of Judah gave a shout. As the men of Judah shouted, God struck Jeroboam and all Israel before Abijah and Judah. ¹⁶ The children of Israel fled before Judah, and God delivered them into their hand. ¹⁷ Abijah and his people killed them with a great slaughter, so five hundred thousand chosen men of Israel fell down slain. ¹⁸ Thus the children of Israel were brought under at that time, and the children of Judah prevailed, because they relied on Yahweh, the God of their fathers.

¹⁹ Abijah pursued Jeroboam, and took cities from him: Bethel with its villages, Jeshanah with its villages, and Ephron with its villages.

²⁰ Jeroboam didn’t recover strength again in the days of Abijah. Yahweh struck him, and he died.

²¹ But Abijah grew mighty and took for himself fourteen wives, and became the father of twenty-two sons and sixteen daughters. ²² The rest of the acts of Abijah, his ways, and his sayings are written in the commentary of the prophet Iddo.