၁၃

^၁ အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး နန်း စံ နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် တွင် ယေ ဟု မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ခတ် သည် အစ္စ ရေး ပြည် ၌ နန်း တက် ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု များ ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သော နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု သော အ ပြစ် တို့ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ ထို အ ပြစ် တို့ နောက် သို့ လိုက် ၏။

^၃ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို အ မျက် ထွက် ၍ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး လက် ထက် မှ စ ၍ ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် ၏ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး သူ တို့ ၏ လက် အောက် ခံ ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ^၄ ထို အ ခါ ယော ခတ် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိုး လျှိုး တောင်း ပန် လေ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ဆဲ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ သ ဖြင့် သူ ၏ တောင်း ပန် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ^၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကယ် တင် ပေး မည့် သူ တစ် ဦး ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ သ ဖြင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး လက် မှ လွတ် မြောက် ၍ ယ ခင် က ကဲ့ သို့ ပင် မိ မိ တို့ အိမ် တွင် ပြန် လည် နေ ထိုင် ရ လေ ၏။

^၆ သို့ သော် သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သည့် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ပြု သော အ ပြစ် မျိုး ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ လိုက် ၍ ပြု ကျင့် ကြ ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သည် လည်း ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် စိုက် ထူ လျက် ပင် ရှိ နေ သေး ၏။

^၇ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် က အစ္စ ရေး စစ် တပ် ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ၍ ကောက် နယ် တ လင်း ရှိ အ မှုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ သော ကြောင့် ယော ခတ် မင်း ကြီး တွင် မြင်း တပ် သား အ ယောက် ငါး ဆယ်၊ စစ် ရ ထား ဆယ် စီး၊ ခြေ လျင် တပ် သား အ ယောက် တစ် သောင်း မှ လွဲ ၍ စစ် တပ် ဟူ ၍ ပင် မ ရှိ တော့ ပေ။

^၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ အား လုံး၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၉ ယော ခတ် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၁၀ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး နန်း စံ သုံး ဆယ့် ခု နစ် နှစ် တွင် ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား ‌တော် ယ ဟော ရှ သည် အစ္စ ရေး ပြည် တွင် နန်း တက် ၍ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခြောက် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၁၁ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို လမ်း မှား စေ သည့် နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် ပြု သ မျှ အ ပြစ် တို့ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ လိုက် ၍ ပြု ကျင့် ၏။

^၁၂ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ၊ ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် စစ် တိုက် ရာ တွင် အ စွမ်း သတ္တိ ကြီး မား ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ^၁၃ ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ နှင့် အ တူ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ယေ ရော ဗောင် သည် သူ ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် တွင် စံ မြန်း လေ ၏။

^၁၄ ဧ လိ ရှဲ သည် သေ လု မျော ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ချိန် တွင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး က သူ့ ထံ လာ ၍ ငို ကြွေး လျက် “အ ကျွန်ုပ် အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် အ ဖ၊ အစ္စ ရေး စစ် ရ ထား၊ အစ္စ ရေး မြင်း စီး သူ ရဲ များ ပါ တ ကား” ဟု ဆို ၏။ ^၁၅ ဧ လိ ရှဲ က လည်း သူ့ အား “လေး နှင့် မြား ကို ယူ ခဲ့ လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ သည် လေး နှင့် မြား ကို ယူ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က အစ္စ ရေး ဘု ရင် အား “လက် ကို လေး ပေါ် တင် လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ လည်း လက် ကို လေး ပေါ် တင် ၏။ ထို အ ခါ ဧ လိ ရှဲ က မိ မိ လက် ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် ၏ လက် ပေါ် တင် ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က “အ ရှေ့ ပြ တင်း ပေါက် ကို ဖွင့် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ပြ တင်း ပေါက် ကို ဖွင့် လျှင် ဧ လိ ရှဲ က “ပစ် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် လည်း ပစ် လိုက် လေ ၏။ ထို အ ခါ ဧ လိ ရှဲ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အောင် မြင် သော မြား၊ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး ကို အောင် နိုင် သော မြား ဖြစ် ၏။ သင် သည် အာ ဖက် မြို့ တွင် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို အ ပြီး သတ် တိုက် ခိုက် နှိမ် နင်း နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၈ တစ် ဖန် ဧ လိ ရှဲ က “မြား တို့ ကို ယူ ဦး လော့” ဟု ဆို လျှင် ရှင် ဘု ရင် လည်း ယူ ၏။ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က “ထို မြား ဖြင့် မြေ ကြီး ကို ရိုက် လော့” ဟု ဆို လျှင် ရှင် ဘု ရင် လည်း မြေ ကြီး ကို သုံး ကြိမ် ရိုက် ပြီး ရပ် လိုက် ၏။ ^၁၉ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ က ရှင် ဘု ရင် ကို အ မျက် ထွက် ၍ “သင် သည် ငါး ကြိမ် ခြောက် ကြိမ် ရိုက် သင့် ၏။ သို့ မှ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို အ ပြီး သတ် တိုက် ခိုက် နှိမ် နင်း နိုင် မည်။ ယ ခု မှာ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို သုံး ကြိမ် သာ အောင် နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၂၀ ထို့ နောက် တွင် ဧ လိ ရှဲ ကွယ် လွန် သွား သ ဖြင့် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ နှစ် ဦး ပိုင်း ‌ရောက် ချိန် တွင် မော ဘ ဓား ပြ အ ဖွဲ့ တို့ သည် တိုင်း ပြည် ကို လာ ရောက် တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၂၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် လူ တစ် ယောက် ကို သင်္ဂြိုဟ် နေ စဉ် ထို ဓား ပြ အ ဖွဲ့ လာ နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် အ လောင်း တစ် ခု ကို ဧ လိ ရှဲ ၏ သင်္ချိုင်း တွင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ ကြ လေ ၏။ ထို အ လောင်း မှာ ဧ လိ ရှဲ ၏ အ ရိုး များ နှင့် သွား ထိ သော အ ခါ အ သက် ပြန် ဝင် လာ ၍ မတ် တတ် ရပ် လေ ၏။

^၂၂ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး သည် ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် ကာ လ ပတ် လုံး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ခဲ့ ၏။ ^၂၃ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို သ နား တော် မူ ၏။ အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကြောင့် သူ တို့ ကို သ နား စုံ မက် ၍ ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ သူ တို့ ကို မ ဖျက် ဆီး လို သော ကြောင့် ယ နေ့ တိုင် အောင် သူ တို့ ကို ရှေ့ တော် မှ မ ဖယ် ရှား ဘဲ နေ တော် မူ ၏။

^၂၄ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် သော အ ခါ သူ ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၂၅ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယ ဟော ရှ သည် ခ မည်း တော် ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် တိုက် ပွဲ ဖြစ် စဉ် အ သိမ်း ခံ လိုက် ရ သော မြို့ ရွာ များ ကို ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် လက် မှ ပြန် လည် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး ကို သုံး ကြိမ် အောင် နိုင် ခဲ့ ပြီး အစ္စ ရေး မြို့ ရွာ များ ကို ပြန် လည် သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။

13

¹ In the twenty-third year of Joash the son of Ahaziah, king of Judah, Jehoahaz the son of Jehu began to reign over Israel in Samaria for seventeen years. ² He did that which was evil in Yahweh’s sight, and followed the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin. He didn’t depart from it.

³ Yahweh’s anger burned against Israel, and he delivered them into the hand of Hazael king of Syria, and into the hand of Benhadad the son of Hazael, continually. ⁴ Jehoahaz begged Yahweh, and Yahweh listened to him; for he saw the oppression of Israel, how the king of Syria oppressed them. ⁵ (Yahweh gave Israel a savior, so that they went out from under the hand of the Syrians; and the children of Israel lived in their tents as before.

⁶ Nevertheless they didn’t depart from the sins of the house of Jeroboam, with which he made Israel to sin, but walked in them; and the Asherah also remained in Samaria.)

⁷ For he didn’t leave to Jehoahaz of the people any more than fifty horsemen, and ten chariots, and ten thousand footmen; for the king of Syria destroyed them and made them like the dust in threshing.

⁸ Now the rest of the acts of Jehoahaz, and all that he did, and his might, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ⁹ Jehoahaz slept with his fathers; and they buried him in Samaria; and Joash his son reigned in his place.

¹⁰ In the thirty-seventh year of Joash king of Judah, Jehoash the son of Jehoahaz began to reign over Israel in Samaria for sixteen years. ¹¹ He did that which was evil in Yahweh’s sight. He didn’t depart from all the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin; but he walked in them.

¹² Now the rest of the acts of Joash, and all that he did, and his might with which he fought against Amaziah king of Judah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ¹³ Joash slept with his fathers; and Jeroboam sat on his throne. Joash was buried in Samaria with the kings of Israel.

¹⁴ Now Elisha became sick with the illness of which he died; and Joash the king of Israel came down to him, and wept over him, and said, “My father, my father, the chariots of Israel and its horsemen!” ¹⁵ Elisha said to him, “Take bow and arrows;” and he took bow and arrows for himself. ¹⁶ He said to the king of Israel, “Put your hand on the bow;” and he put his hand on it. Elisha laid his hands on the king’s hands. ¹⁷ He said, “Open the window eastward;” and he opened it. Then Elisha said, “Shoot!” and he shot. He said, “Yahweh’s arrow of victory, even the arrow of victory over Syria; for you will strike the Syrians in Aphek until you have consumed them.”

¹⁸ He said, “Take the arrows;” and he took them. He said to the king of Israel, “Strike the ground;” and he struck three times, and stopped. ¹⁹ The man of God was angry with him, and said, “You should have struck five or six times. Then you would have struck Syria until you had consumed it, but now you will strike Syria just three times.”

²⁰ Elisha died, and they buried him. Now the bands of the Moabites invaded the land at the coming in of the year. ²¹ As they were burying a man, behold, they saw a band of raiders; and they threw the man into Elisha’s tomb. As soon as the man touched Elisha’s bones, he revived, and stood up on his feet.

²² Hazael king of Syria oppressed Israel all the days of Jehoahaz. ²³ But Yahweh was gracious to them, and had compassion on them, and favored them because of his covenant with Abraham, Isaac, and Jacob, and would not destroy them and he didn’t cast them from his presence as yet.

²⁴ Hazael king of Syria died; and Benhadad his son reigned in his place. ²⁵ Jehoash the son of Jehoahaz took again out of the hand of Benhadad the son of Hazael the cities which he had taken out of the hand of Jehoahaz his father by war. Joash struck him three times, and recovered the cities of Israel.

၁၃

^၁ အာ ခ ဇိ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး နန်း စံ နှစ် ဆယ့် သုံး နှစ် တွင် ယေ ဟု မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယော ခတ် သည် အစ္စ ရေး ပြည် ၌ နန်း တက် ပြီး ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခု နစ် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၂ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု များ ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သော နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် မင်း ကြီး ပြု သော အ ပြစ် တို့ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ ထို အ ပြစ် တို့ နောက် သို့ လိုက် ၏။

^၃ ထို့ ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို အ မျက် ထွက် ၍ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး လက် ထက် မှ စ ၍ ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် ၏ လက် ထက် တစ် လျှောက် လုံး သူ တို့ ၏ လက် အောက် ခံ ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ^၄ ထို အ ခါ ယော ခတ် မင်း ကြီး သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ တိုး လျှိုး တောင်း ပန် လေ ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဖိ နှိပ် ညှဉ်း ဆဲ သည် ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား မြင် တော် မူ သ ဖြင့် သူ ၏ တောင်း ပန် သံ ကို နား ညောင်း တော် မူ ၏။ ^၅ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ အား ကယ် တင် ပေး မည့် သူ တစ် ဦး ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ သ ဖြင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး လက် မှ လွတ် မြောက် ၍ ယ ခင် က ကဲ့ သို့ ပင် မိ မိ တို့ အိမ် တွင် ပြန် လည် နေ ထိုင် ရ လေ ၏။

^၆ သို့ သော် သူ တို့ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ကို လမ်း မှား စေ သည့် ယေ ရော ဗောင် မင်း မျိုး မင်း နွယ် ပြု သော အ ပြစ် မျိုး ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ လိုက် ၍ ပြု ကျင့် ကြ ၏။ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တံ ခွန် တိုင် သည် လည်း ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် စိုက် ထူ လျက် ပင် ရှိ နေ သေး ၏။

^၇ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် က အစ္စ ရေး စစ် တပ် ကို ဖျက် ဆီး ပစ် ၍ ကောက် နယ် တ လင်း ရှိ အ မှုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ သော ကြောင့် ယော ခတ် မင်း ကြီး တွင် မြင်း တပ် သား အ ယောက် ငါး ဆယ်၊ စစ် ရ ထား ဆယ် စီး၊ ခြေ လျင် တပ် သား အ ယောက် တစ် သောင်း မှ လွဲ ၍ စစ် တပ် ဟူ ၍ ပင် မ ရှိ တော့ ပေ။

^၈ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သော အ ရာ အား လုံး၊ သူ ၏ ဘုန်း တန် ခိုး ကြီး ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ။ ^၉ ယော ခတ် မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ သူ ၏ သား တော် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။

^၁၀ ယု ဒ ဘု ရင် ယော ရှ မင်း ကြီး နန်း စံ သုံး ဆယ့် ခု နစ် နှစ် တွင် ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား ‌တော် ယ ဟော ရှ သည် အစ္စ ရေး ပြည် တွင် နန်း တက် ၍ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် တစ် ဆယ့် ခြောက် နှစ် စိုး စံ ၏။ ^၁၁ သူ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ၏။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို လမ်း မှား စေ သည့် နေ ဗတ် ၏ သား ယေ ရော ဗောင် ပြု သ မျှ အ ပြစ် တို့ ကို မ လွှဲ မ ရှောင် ဘဲ လိုက် ၍ ပြု ကျင့် ၏။

^၁၂ ကျန် ရှိ နေ သော ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး လက် ထက် အ ဖြစ် အ ပျက် များ၊ သူ ပြု ခဲ့ သ မျှ သော အ ရာ များ၊ ယု ဒ ဘု ရင် အာ မ ဇိ မင်း ကြီး နှင့် စစ် တိုက် ရာ တွင် အ စွမ်း သတ္တိ ကြီး မား ခဲ့ ပုံ စ သည် တို့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် များ ၏ ရာ ဇ ဝင် မှတ် တမ်း တွင် ရေး မှတ် ထား ၏။ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ရေး မှတ် ထား သည် မ ဟုတ် လော’။ ^၁၃ ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး သည် ဘိုး ဘေး တို့ နှင့် အ တူ အိပ် ပျော် ၍ သူ့ ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် တို့ နှင့် အ တူ ရှ မာ ရိ မြို့ တွင် သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ ယေ ရော ဗောင် သည် သူ ၏ ရာ ဇ ပလ္လင် တွင် စံ မြန်း လေ ၏။

^၁၄ ဧ လိ ရှဲ သည် သေ လု မျော ပါး နာ မ ကျန်း ဖြစ် နေ ချိန် တွင် အစ္စ ရေး ဘု ရင် ယော ရှ သို့ မ ဟုတ် ‘ယ ဟော ရှ’။ မင်း ကြီး က သူ့ ထံ လာ ၍ ငို ကြွေး လျက် “အ ကျွန်ုပ် အ ဖ၊ အ ကျွန်ုပ် အ ဖ၊ အစ္စ ရေး စစ် ရ ထား၊ အစ္စ ရေး မြင်း စီး သူ ရဲ များ ပါ တ ကား” ဟု ဆို ၏။ ^၁၅ ဧ လိ ရှဲ က လည်း သူ့ အား “လေး နှင့် မြား ကို ယူ ခဲ့ လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ သည် လေး နှင့် မြား ကို ယူ ခဲ့ ၏။ ^၁၆ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က အစ္စ ရေး ဘု ရင် အား “လက် ကို လေး ပေါ် တင် လော့” ဟု ဆို လျှင် သူ လည်း လက် ကို လေး ပေါ် တင် ၏။ ထို အ ခါ ဧ လိ ရှဲ က မိ မိ လက် ကို အစ္စ ရေး ဘု ရင် ၏ လက် ပေါ် တင် ၏။ ^၁၇ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က “အ ရှေ့ ပြ တင်း ပေါက် ကို ဖွင့် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ပြ တင်း ပေါက် ကို ဖွင့် လျှင် ဧ လိ ရှဲ က “ပစ် လော့” ဟု ဆို သ ဖြင့် ရှင် ဘု ရင် လည်း ပစ် လိုက် လေ ၏။ ထို အ ခါ ဧ လိ ရှဲ က “ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အောင် မြင် သော မြား၊ ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး ကို အောင် နိုင် သော မြား ဖြစ် ၏။ သင် သည် အာ ဖက် မြို့ တွင် ဆီး ရီး ယား လူ မျိုး တို့ ကို အ ပြီး သတ် တိုက် ခိုက် နှိမ် နင်း နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၁၈ တစ် ဖန် ဧ လိ ရှဲ က “မြား တို့ ကို ယူ ဦး လော့” ဟု ဆို လျှင် ရှင် ဘု ရင် လည်း ယူ ၏။ ထို့ နောက် ဧ လိ ရှဲ က “ထို မြား ဖြင့် မြေ ကြီး ကို ရိုက် လော့” ဟု ဆို လျှင် ရှင် ဘု ရင် လည်း မြေ ကြီး ကို သုံး ကြိမ် ရိုက် ပြီး ရပ် လိုက် ၏။ ^၁၉ ထို အ ခါ ဘု ရား သ ခင် ၏ လူ က ရှင် ဘု ရင် ကို အ မျက် ထွက် ၍ “သင် သည် ငါး ကြိမ် ခြောက် ကြိမ် ရိုက် သင့် ၏။ သို့ မှ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို အ ပြီး သတ် တိုက် ခိုက် နှိမ် နင်း နိုင် မည်။ ယ ခု မှာ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ကို သုံး ကြိမ် သာ အောင် နိုင် လိမ့် မည်” ဟု ဆို ၏။

^၂၀ ထို့ နောက် တွင် ဧ လိ ရှဲ ကွယ် လွန် သွား သ ဖြင့် သူ့ ကို သင်္ဂြိုဟ် ကြ ၏။ နှစ် ဦး ပိုင်း ‌ရောက် ချိန် တွင် မော ဘ ဓား ပြ အ ဖွဲ့ တို့ သည် တိုင်း ပြည် ကို လာ ရောက် တိုက် ခိုက် ကြ ၏။ ^၂၁ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ သည် လူ တစ် ယောက် ကို သင်္ဂြိုဟ် နေ စဉ် ထို ဓား ပြ အ ဖွဲ့ လာ နေ သည် ကို တွေ့ သ ဖြင့် အ လောင်း တစ် ခု ကို ဧ လိ ရှဲ ၏ သင်္ချိုင်း တွင်း ထဲ သို့ ပစ် ချ ကြ လေ ၏။ ထို အ လောင်း မှာ ဧ လိ ရှဲ ၏ အ ရိုး များ နှင့် သွား ထိ သော အ ခါ အ သက် ပြန် ဝင် လာ ၍ မတ် တတ် ရပ် လေ ၏။

^၂၂ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး သည် ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် ကာ လ ပတ် လုံး အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ညှဉ်း ဆဲ ခဲ့ ၏။ ^၂၃ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို သ နား တော် မူ ၏။ အာ ဗြ ဟံ၊ ဣ ဇက်၊ ယာ ကုပ် တို့ နှင့် ဖွဲ့ ခဲ့ သော ပ ဋိ ညာဉ် ကြောင့် သူ တို့ ကို သ နား စုံ မက် ၍ ကြည့် ရှု တော် မူ ၏။ သူ တို့ ကို မ ဖျက် ဆီး လို သော ကြောင့် ယ နေ့ တိုင် အောင် သူ တို့ ကို ရှေ့ တော် မှ မ ဖယ် ရှား ဘဲ နေ တော် မူ ၏။

^၂၄ ဆီး ရီး ယား ဘု ရင် ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး အ နိစ္စ ရောက် သော အ ခါ သူ ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် သည် သူ့ အ ရိုက် အ ရာ ကို ဆက် ခံ ၏။ ^၂၅ ယော ခတ် မင်း ကြီး ၏ သား တော် ယ ဟော ရှ သည် ခ မည်း တော် ယော ခတ် မင်း ကြီး လက် ထက် တိုက် ပွဲ ဖြစ် စဉ် အ သိမ်း ခံ လိုက် ရ သော မြို့ ရွာ များ ကို ဟာ ဇေ လ မင်း ကြီး ၏ သား တော် ဗင်္ဟာ ဒဒ် လက် မှ ပြန် လည် သိမ်း ယူ ခဲ့ ၏။ ယော ရှ မင်း ကြီး သည် ဗင်္ဟာ ဒဒ် မင်း ကြီး ကို သုံး ကြိမ် အောင် နိုင် ခဲ့ ပြီး အစ္စ ရေး မြို့ ရွာ များ ကို ပြန် လည် သိမ်း ပိုက် နိုင် ခဲ့ ၏။

13

¹ In the twenty-third year of Joash the son of Ahaziah, king of Judah, Jehoahaz the son of Jehu began to reign over Israel in Samaria for seventeen years. ² He did that which was evil in Yahweh’s sight, and followed the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin. He didn’t depart from it.

³ Yahweh’s anger burned against Israel, and he delivered them into the hand of Hazael king of Syria, and into the hand of Benhadad the son of Hazael, continually. ⁴ Jehoahaz begged Yahweh, and Yahweh listened to him; for he saw the oppression of Israel, how the king of Syria oppressed them. ⁵ (Yahweh gave Israel a savior, so that they went out from under the hand of the Syrians; and the children of Israel lived in their tents as before.

⁶ Nevertheless they didn’t depart from the sins of the house of Jeroboam, with which he made Israel to sin, but walked in them; and the Asherah also remained in Samaria.)

⁷ For he didn’t leave to Jehoahaz of the people any more than fifty horsemen, and ten chariots, and ten thousand footmen; for the king of Syria destroyed them and made them like the dust in threshing.

⁸ Now the rest of the acts of Jehoahaz, and all that he did, and his might, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ⁹ Jehoahaz slept with his fathers; and they buried him in Samaria; and Joash his son reigned in his place.

¹⁰ In the thirty-seventh year of Joash king of Judah, Jehoash the son of Jehoahaz began to reign over Israel in Samaria for sixteen years. ¹¹ He did that which was evil in Yahweh’s sight. He didn’t depart from all the sins of Jeroboam the son of Nebat, with which he made Israel to sin; but he walked in them.

¹² Now the rest of the acts of Joash, and all that he did, and his might with which he fought against Amaziah king of Judah, aren’t they written in the book of the chronicles of the kings of Israel? ¹³ Joash slept with his fathers; and Jeroboam sat on his throne. Joash was buried in Samaria with the kings of Israel.

¹⁴ Now Elisha became sick with the illness of which he died; and Joash the king of Israel came down to him, and wept over him, and said, “My father, my father, the chariots of Israel and its horsemen!” ¹⁵ Elisha said to him, “Take bow and arrows;” and he took bow and arrows for himself. ¹⁶ He said to the king of Israel, “Put your hand on the bow;” and he put his hand on it. Elisha laid his hands on the king’s hands. ¹⁷ He said, “Open the window eastward;” and he opened it. Then Elisha said, “Shoot!” and he shot. He said, “Yahweh’s arrow of victory, even the arrow of victory over Syria; for you will strike the Syrians in Aphek until you have consumed them.”

¹⁸ He said, “Take the arrows;” and he took them. He said to the king of Israel, “Strike the ground;” and he struck three times, and stopped. ¹⁹ The man of God was angry with him, and said, “You should have struck five or six times. Then you would have struck Syria until you had consumed it, but now you will strike Syria just three times.”

²⁰ Elisha died, and they buried him. Now the bands of the Moabites invaded the land at the coming in of the year. ²¹ As they were burying a man, behold, they saw a band of raiders; and they threw the man into Elisha’s tomb. As soon as the man touched Elisha’s bones, he revived, and stood up on his feet.

²² Hazael king of Syria oppressed Israel all the days of Jehoahaz. ²³ But Yahweh was gracious to them, and had compassion on them, and favored them because of his covenant with Abraham, Isaac, and Jacob, and would not destroy them and he didn’t cast them from his presence as yet.

²⁴ Hazael king of Syria died; and Benhadad his son reigned in his place. ²⁵ Jehoash the son of Jehoahaz took again out of the hand of Benhadad the son of Hazael the cities which he had taken out of the hand of Jehoahaz his father by war. Joash struck him three times, and recovered the cities of Israel.