၁၁

^၁ အမ္မုန် လူ မျိုး နာ ဟတ် သည် ချီ လာ ၍ ယာ ဗက် ဂိ လဒ် မြို့ နား တွင် တပ် ချ ၏။ ထို အ ခါ ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ က နာ ဟတ် အား “ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ပါ လော့။ အ ရှင့် ထံ ၌ အ စေ ခံ ပါ မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂ သို့ သော် အမ္မုန် လူ မျိုး နာ ဟတ် က သူ တို့ အား “သင် တို့ အား လုံး ၏ ညာ ဘက် မျက် လုံး ကို ဖောက် ထုတ် ပြီး အစ္စ ရေး တစ် မျိုး သား လုံး ကို ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ ရ မှ သာ သင် တို့ နှင့် ငါ မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ မည်” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၃ ယာ ဗက် မြို့ သား သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ က လည်း “ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ချိန် ခု နစ် ရက် ပေး ပါ။ အစ္စ ‌ရေး ပြည် တစ် လျှောက် လုံး သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ကြည့် ပါ မည်။ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် မည့် သူ မ ရှိ လျှင် အ ရှင့် ထံ အ ညံ့ ခံ ပါ မည်” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၄ တ မန် တို့ သည် ရှော လု ရှိ ရာ ဂိ ဗာ မြို့ သို့ ရောက် လာ ၍ ထို သ တင်း ကို လူ တို့ ကြား သိ အောင် ပြော ကြား သော အ ခါ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ လေ ၏။

^၅ ကြည့် ရှု လော့။ ရှော လု သည် နွား ကျောင်း ရာ လယ် ကွင်း မှ ပြန် လာ ၏။ ရှော လု က “အ ဘယ် ကြောင့် လူ တို့ ငို ကြွေး ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ တို့ သည် ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ ပြော သော သ တင်း စ ကား ကို သူ့ အား ပြော ပြ ကြ ၏။ ^၆ ထို စ ကား တို့ ကို ရှော လု ကြား သည် နှင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သက် ရောက် ၏။ သူ သည် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လျက်၊ ^၇ နွား တစ် ရှဉ်း ကို ယူ ၍ အ ပိုင်း ပိုင်း ခုတ် ဖြတ် ပြီး မှ ထို တ မန် တို့ ၏ လက် ဖြင့် ပင် အစ္စ‌ ရေး နယ် ပယ် တစ် လျှောက် လုံး သို့ ပေး ပို့ ကာ “ရှော လု နှင့် ရှ မွေ လ နောက် သို့ မ လိုက် သော သူ တို့ ၏ နွား များ ကို ဤ ကဲ့ သို့ ပြု မည်” ဟု မှာ လိုက် ၏။ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ စိတ် ဝင် ကြ သ ဖြင့် လူ တို့ သည် တ ညီ တ ညွတ် တည်း ထွက် လာ ကြ ၏။

^၈ ရှော လု သည် ဗေ ဇက် မြို့ တွင် ထို သူ တို့ ကို ရေ တွက် ကြည့် ရာ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား သုံး သိန်း၊ ယု ဒ အ မျိုး သား သုံး သောင်း ရှိ ၏။

^၉ သူ တို့ သည် ရောက် လာ သော တ မန် တို့ အား “’မ နက် ဖြန် နေ မြင့် ချိန် ၌ သင် တို့ ကို လာ ကယ် တင် မည်’ ဟု ယာ ဗက် ဂိ လဒ် မြို့ သား တို့ အား ပြန် ပြော လော့” ဟု မှာ လိုက် ၏။ တ မန် တို့ သည် လည်း ပြန် လည် ပြော ပြ ကြ ရာ ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ သည် အ လွန် ဝမ်း မြောက် ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ က “မ နက် ဖြန် အ ရှင့် ထံ အ ကျွန်ုပ် တို့ လာ ပါ မည်။ အ ရှင် အ လို ရှိ သည် အ တိုင်း ပြု ပါ” ဟု အ ကြောင်း ပြန် ကြ ၏။

^၁၁ နောက် တစ် နေ့ တွင် ရှော လု သည် လူ တို့ ကို သုံး ဖွဲ့ ခွဲ ပြီး မိုး သောက် ယံ အ ချိန် ၌ ရန် သူ့ တပ် စ ခန်း သို့ ဝင် ၍ နေ မြင့် သည့် တိုင် အောင် အမ္မုန် လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တို့ သည် လည်း နှစ် ယောက် အ တူ ပင် ရှိ မ နေ နိုင် ဘဲ တ ကွဲ တ ပြား စီ ထွက် ပြေး ကြ ရ လေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ လူ တို့ က ရှ မွေ လ အား “’ရှော လု သည် ငါ တို့ ကို အုပ် စိုး ရ မည် လော’ ဟု ဆို ခဲ့ သော သူ များ ကား မည် သူ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ အပ် ပါ လော့။ သူ တို့ ကို သတ် ပစ် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၃ သို့ သော် ရှော လု က “ယ နေ့ မှာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကယ် တင် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ မည် သူ့ ကို မျှ မ သတ် ရ” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ရှ မွေ လ က လည်း လူ တို့ အား “လာ ကြ။ ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ သွား ၍ ထို မြို့ တွင် နိုင် ငံ တော် အ သစ် တည် ထောင် ကြ စို့” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၁၅ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ရှော လု ကို မင်း မြှောက် ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။ ရှော လု နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် အ လွန် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် ကြ ၏။

11

¹ Then Nahash the Ammonite came up and encamped against Jabesh Gilead; and all the men of Jabesh said to Nahash, “Make a covenant with us, and we will serve you.” ² Nahash the Ammonite said to them, “On this condition I will make it with you, that all your right eyes be gouged out. I will make this dishonor all Israel.” ³ The elders of Jabesh said to him, “Give us seven days, that we may send messengers to all the borders of Israel; and then, if there is no one to save us, we will come out to you.”

⁴ Then the messengers came to Gibeah of Saul, and spoke these words in the ears of the people, then all the people lifted up their voice and wept.

⁵ Behold, Saul came following the oxen out of the field; and Saul said, “What ails the people that they weep?” They told him the words of the men of Jabesh. ⁶ God’s Spirit came mightily on Saul when he heard those words, and his anger burned hot. ⁷ He took a yoke of oxen and cut them in pieces, then sent them throughout all the borders of Israel by the hand of messengers, saying, “Whoever doesn’t come out after Saul and after Samuel, so shall it be done to his oxen.” The dread of Yahweh fell on the people, and they came out as one man.

⁸ He counted them in Bezek; and the children of Israel were three hundred thousand, and the men of Judah thirty thousand.

⁹ They said to the messengers who came, “Tell the men of Jabesh Gilead, ‘Tomorrow, by the time the sun is hot, you will be rescued.’ ” The messengers came and told the men of Jabesh; and they were glad. ¹⁰ Therefore the men of Jabesh said, “Tomorrow we will come out to you, and you shall do with us all that seems good to you.”

¹¹ On the next day, Saul put the people in three companies; and they came into the middle of the camp in the morning watch, and struck the Ammonites until the heat of the day. Those who remained were scattered, so that no two of them were left together.

¹² The people said to Samuel, “Who is he who said, ‘Shall Saul reign over us?’ Bring those men, that we may put them to death!” ¹³ Saul said, “No man shall be put to death today; for today Yahweh has rescued Israel.”

¹⁴ Then Samuel said to the people, “Come! Let’s go to Gilgal, and renew the kingdom there.” ¹⁵ All the people went to Gilgal; and there they made Saul king before Yahweh in Gilgal. There they offered sacrifices of peace offerings before Yahweh; and there Saul and all the men of Israel rejoiced greatly.

၁၁

^၁ အမ္မုန် လူ မျိုး နာ ဟတ် သည် ချီ လာ ၍ ယာ ဗက် ဂိ လဒ် မြို့ နား တွင် တပ် ချ ၏။ ထို အ ခါ ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ က နာ ဟတ် အား “ကျွန်ုပ် တို့ နှင့် မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ ပါ လော့။ အ ရှင့် ထံ ၌ အ စေ ခံ ပါ မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂ သို့ သော် အမ္မုန် လူ မျိုး နာ ဟတ် က သူ တို့ အား “သင် တို့ အား လုံး ၏ ညာ ဘက် မျက် လုံး ကို ဖောက် ထုတ် ပြီး အစ္စ ရေး တစ် မျိုး သား လုံး ကို ကဲ့ ရဲ့ ရှုတ် ချ ရ မှ သာ သင် တို့ နှင့် ငါ မ ဟာ မိတ် ဖွဲ့ မည်” ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၃ ယာ ဗက် မြို့ သား သက် ကြီး ဝါ ကြီး တို့ က လည်း “ကျွန်ုပ် တို့ ကို အ ချိန် ခု နစ် ရက် ပေး ပါ။ အစ္စ ‌ရေး ပြည် တစ် လျှောက် လုံး သို့ တ မန် တို့ ကို စေ လွှတ် ကြည့် ပါ မည်။ ကျွန်ုပ် တို့ ကို ကယ် တင် မည့် သူ မ ရှိ လျှင် အ ရှင့် ထံ အ ညံ့ ခံ ပါ မည်” ဟု ပြန် ပြော ကြ ၏။

^၄ တ မန် တို့ သည် ရှော လု ရှိ ရာ ဂိ ဗာ မြို့ သို့ ရောက် လာ ၍ ထို သ တင်း ကို လူ တို့ ကြား သိ အောင် ပြော ကြား သော အ ခါ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အော် ဟစ် ငို ကြွေး ကြ လေ ၏။

^၅ ကြည့် ရှု လော့။ ရှော လု သည် နွား ကျောင်း ရာ လယ် ကွင်း မှ ပြန် လာ ၏။ ရှော လု က “အ ဘယ် ကြောင့် လူ တို့ ငို ကြွေး ကြ သ နည်း” ဟု မေး လျှင် သူ တို့ သည် ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ ပြော သော သ တင်း စ ကား ကို သူ့ အား ပြော ပြ ကြ ၏။ ^၆ ထို စ ကား တို့ ကို ရှော လု ကြား သည် နှင့် ဘု ရား သ ခင် ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် သူ့ အ ပေါ် သက် ရောက် ၏။ သူ သည် ပြင်း စွာ အ မျက် ထွက် လျက်၊ ^၇ နွား တစ် ရှဉ်း ကို ယူ ၍ အ ပိုင်း ပိုင်း ခုတ် ဖြတ် ပြီး မှ ထို တ မန် တို့ ၏ လက် ဖြင့် ပင် အစ္စ‌ ရေး နယ် ပယ် တစ် လျှောက် လုံး သို့ ပေး ပို့ ကာ “ရှော လု နှင့် ရှ မွေ လ နောက် သို့ မ လိုက် သော သူ တို့ ၏ နွား များ ကို ဤ ကဲ့ သို့ ပြု မည်” ဟု မှာ လိုက် ၏။ ထို အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို ကြောက် ရွံ့ စိတ် ဝင် ကြ သ ဖြင့် လူ တို့ သည် တ ညီ တ ညွတ် တည်း ထွက် လာ ကြ ၏။

^၈ ရှော လု သည် ဗေ ဇက် မြို့ တွင် ထို သူ တို့ ကို ရေ တွက် ကြည့် ရာ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား သုံး သိန်း၊ ယု ဒ အ မျိုး သား သုံး သောင်း ရှိ ၏။

^၉ သူ တို့ သည် ရောက် လာ သော တ မန် တို့ အား “’မ နက် ဖြန် နေ မြင့် ချိန် ၌ သင် တို့ ကို လာ ကယ် တင် မည်’ ဟု ယာ ဗက် ဂိ လဒ် မြို့ သား တို့ အား ပြန် ပြော လော့” ဟု မှာ လိုက် ၏။ တ မန် တို့ သည် လည်း ပြန် လည် ပြော ပြ ကြ ရာ ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ သည် အ လွန် ဝမ်း မြောက် ကြ ၏။ ^၁၀ ထို့ ကြောင့် ယာ ဗက် မြို့ သား တို့ က “မ နက် ဖြန် အ ရှင့် ထံ အ ကျွန်ုပ် တို့ လာ ပါ မည်။ အ ရှင် အ လို ရှိ သည် အ တိုင်း ပြု ပါ” ဟု အ ကြောင်း ပြန် ကြ ၏။

^၁၁ နောက် တစ် နေ့ တွင် ရှော လု သည် လူ တို့ ကို သုံး ဖွဲ့ ခွဲ ပြီး မိုး သောက် ယံ အ ချိန် ၌ ရန် သူ့ တပ် စ ခန်း သို့ ဝင် ၍ နေ မြင့် သည့် တိုင် အောင် အမ္မုန် လူ မျိုး တို့ ကို တိုက် ခိုက် သတ် ဖြတ် လေ ၏။ အ သက် ရှင် ကျန် ရစ် သော သူ တို့ သည် လည်း နှစ် ယောက် အ တူ ပင် ရှိ မ နေ နိုင် ဘဲ တ ကွဲ တ ပြား စီ ထွက် ပြေး ကြ ရ လေ ၏။

^၁၂ ထို အ ခါ လူ တို့ က ရှ မွေ လ အား “’ရှော လု သည် ငါ တို့ ကို အုပ် စိုး ရ မည် လော’ ဟု ဆို ခဲ့ သော သူ များ ကား မည် သူ နည်း။ အ ကျွန်ုပ် တို့ ထံ အပ် ပါ လော့။ သူ တို့ ကို သတ် ပစ် မည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၁၃ သို့ သော် ရှော လု က “ယ နေ့ မှာ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကယ် တင် တော် မူ ပြီ ဖြစ် ၍ မည် သူ့ ကို မျှ မ သတ် ရ” ဟု ဆို ၏။

^၁၄ ရှ မွေ လ က လည်း လူ တို့ အား “လာ ကြ။ ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ သွား ၍ ထို မြို့ တွင် နိုင် ငံ တော် အ သစ် တည် ထောင် ကြ စို့” ဟု ဆို လျှင်၊ ^၁၅ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ သို့ လိုက် သွား ကြ ၏။ သူ တို့ သည် ဂိ လ ဂါ လ မြို့ တွင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ ရှော လု ကို မင်း မြှောက် ကြ ပြီး ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ မိတ် သ ဟာ ယ ယဇ် ကို ပူ ဇော် ကြ ၏။ ရှော လု နှင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား အ ပေါင်း တို့ သည် အ လွန် ဝမ်း မြောက် ပျော် ရွှင် ကြ ၏။

11

¹ Then Nahash the Ammonite came up and encamped against Jabesh Gilead; and all the men of Jabesh said to Nahash, “Make a covenant with us, and we will serve you.” ² Nahash the Ammonite said to them, “On this condition I will make it with you, that all your right eyes be gouged out. I will make this dishonor all Israel.” ³ The elders of Jabesh said to him, “Give us seven days, that we may send messengers to all the borders of Israel; and then, if there is no one to save us, we will come out to you.”

⁴ Then the messengers came to Gibeah of Saul, and spoke these words in the ears of the people, then all the people lifted up their voice and wept.

⁵ Behold, Saul came following the oxen out of the field; and Saul said, “What ails the people that they weep?” They told him the words of the men of Jabesh. ⁶ God’s Spirit came mightily on Saul when he heard those words, and his anger burned hot. ⁷ He took a yoke of oxen and cut them in pieces, then sent them throughout all the borders of Israel by the hand of messengers, saying, “Whoever doesn’t come out after Saul and after Samuel, so shall it be done to his oxen.” The dread of Yahweh fell on the people, and they came out as one man.

⁸ He counted them in Bezek; and the children of Israel were three hundred thousand, and the men of Judah thirty thousand.

⁹ They said to the messengers who came, “Tell the men of Jabesh Gilead, ‘Tomorrow, by the time the sun is hot, you will be rescued.’ ” The messengers came and told the men of Jabesh; and they were glad. ¹⁰ Therefore the men of Jabesh said, “Tomorrow we will come out to you, and you shall do with us all that seems good to you.”

¹¹ On the next day, Saul put the people in three companies; and they came into the middle of the camp in the morning watch, and struck the Ammonites until the heat of the day. Those who remained were scattered, so that no two of them were left together.

¹² The people said to Samuel, “Who is he who said, ‘Shall Saul reign over us?’ Bring those men, that we may put them to death!” ¹³ Saul said, “No man shall be put to death today; for today Yahweh has rescued Israel.”

¹⁴ Then Samuel said to the people, “Come! Let’s go to Gilgal, and renew the kingdom there.” ¹⁵ All the people went to Gilgal; and there they made Saul king before Yahweh in Gilgal. There they offered sacrifices of peace offerings before Yahweh; and there Saul and all the men of Israel rejoiced greatly.