၅၇

^၁ ဖြောင့် မတ် သော သူ ဆုံး ပါး သွား သည် ကို မည် သူ မျှ နှ လုံး မ သွင်း ကြ။ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော သူ တို့ ရုပ် သိမ်း ခြင်း ခံ ရ သည် ကို မည် သူ မျှ နား မ လည် ကြ။ အ ကယ် စင် စစ် ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် မ ကောင်း မှု ထဲ မှ ရုပ် သိမ်း ခံ ရ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၂ ဖြောင့် မတ် စွာ လျှောက် လှမ်း သော သူ တို့ သည် နား နေ ရာ ၌ လဲ လျောင်း ခွင့် ရ ၏။ ငြိမ်း ချမ်း ရာ သို့ ဝင် စား ခွင့် ရ ၏။

^၃ စုန်း မ သား၊ အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် သူ၊ ပြည့် တန် ဆာ အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ ချဉ်း ကပ် ကြ လော့။ ^၄ သင် တို့ သည် မည် သူ့ ကို သ ရော် ကြ သ နည်း။ မည် သူ့ ကို ပါး စပ် ဟ ၍ လျှာ ထုတ် ပြ ကြ သ နည်း။ သင် တို့ သည် အ ပြစ် ကျူး လွန် သော သား သ မီး များ၊ မု သား ပြော ဆို သော အ မျိုး အ နွယ် များ ဖြစ် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၅ ဝက် သစ် ချ ပင် တို့ ကြား၊ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ အောက် တွင် ရမ္မက် မီး ‌တောက် လောင် သော သူ များ၊ လျှို မြောင် ရှိ ကျောက် တောင် အက် ကွဲ ကြောင်း များ တွင် သား သ မီး များ ကို သတ် ဖြတ် ပူ ဇော် သော သူ များ ဖြစ် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၆ လျှို မြောင် ထဲ မှ ချော သော ကျောက် များ ထဲ တွင် သင် ၏ ဝေ စု ရှိ ၏။ ထို ကျောက် တို့ သည် သင် ၏ ပေါက် မဲ ဖြစ် ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ထို ကျောက် တို့ အား သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း ၏။ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ပူ ဇော် ၏။ ဤ သည် ကို ငါ လိုက် လျော ရ မည် လော။

^၇ သင် သည် မြင့် မား သော တောင် ပေါ် တွင် သင် ၏ အိပ် ရာ ကို ခင်း ၏။ ထို တောင် ပေါ် သို့ တက် ၍ လည်း ယဇ် ပူ ဇော် တတ် ၏။ ^၈ သင် ၏ အ မှတ် သင်္ကေ တ ကို တံ ခါး၊ တံ ခါး တိုင် နောက် ၌ သင် ထား ၏။ အ ဝတ် အ ချည်း စည်း ဖြင့် ငါ့ ထံ မှ သင် ထွက် သွား ၍ တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား ၏။ သင့် အိပ် ရာ ကို ကျယ် စွာ ဖြန့် ၍ အ ခြား သူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၏။ သူ တို့ ၏ အိပ် ရာ ကို သင် နှစ် သက် ၍ သူ တို့ အ ဝတ် မ ဝတ် ဘဲ နေ သည် ကို ငေး ကြည့် ၏။ ^၉ သင် သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ နံ့ သာ ဆီ ဖြင့် သွား ၏။ နံ့ သာ မျိုး များ စွာ ဖြင့် ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် မွှေး ကြိုင် စေ ၏။ သင် ၏ သံ တ မန် တို့ ကို လည်း အ ဝေး သို့ စေ လွှတ် ၏။ သင် သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တိုင် အောင် နိမ့် ကျ ၏။ ^၁၀ သင် သည် ဝေး စွာ ခ ရီး သွား ၍ ပင် ပန်း သော် လည်း “မျှော် လင့် စ ရာ မ ရှိ’ ဟု သင် မ ဆို။ ခွန် အား သစ် ကို တွေ့ သော ကြောင့် သင် သည် အား မ လျော့ သို့ မ ဟုတ် ‘နာ မ ကျန်း မ ဖြစ်’။ ။

^၁၁ မည် သူ့ ကို ထိတ် လန့် ကြောက် ရွံ့ ၍ သင် လိမ် လည် သ နည်း။ ငါ့ ကို သင် မ အောက် မေ့၊ ငါ့ ကို သင့် စိတ် ထဲ ၌ မ ထား။ ငါ ကြာ မြင့် စွာ တိတ် ဆိတ် နေ သော ကြောင့် သင် ငါ့ ကို မ ကြောက် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၁၂ ဖြောင့် မတ် သည် ဟု ဆို သော သင် ၏ လုပ် ရပ် တို့ ကို ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖော် ထုတ် မည်။ ထို အ ရာ တို့ သည် သင့် ကို အ ကျိုး ပြု လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ ^၁၃ သင် အော် ဟစ် သော အ ခါ ရုပ် တု တို့ သည် သင့် ကို ကယ် နုတ် ပါ စေ။ သို့ သော် ထို အ ရာ အား လုံး ကို လေ တိုက် သွား မည်။ ထွက် သက် လေ တစ် ချက် က လွင့် သွား စေ မည်။ ငါ ၌ ခို လှုံ သော သူ မူ ကား ပြည် တော် ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရ မည်။ ငါ ၏ သန့် ရှင်း သော တောင် ကို ပိုင် ဆိုင် ရ မည်။

^၁၄ တစ် စုံ တစ် ယောက် က “မြေ ဖို့ ကြ။ မြေ ဖို့ ကြ။ လမ်း ကို ပြင် ကြ။ ငါ ၏ လူ တို့ သွား ရာ လမ်း မှ ခ လုတ် တံ သင်း ကို ဖယ် ရှား ကြ လော့” ဟု ဆို လိမ့် မည်။ ^၁၅ မြင့် မြတ် ၍ ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ တော် မူ သော၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် တော် မူ သော၊ သန့် ရှင်း ခြင်း ဟု နာ မ ရှိ တော် မူ သော အ ရှင် က “ငါ သည် စိတ် နှ လုံး ကျိုး ပဲ့ ကြေ မွ သော သူ၊ စိတ် နှိမ့် ချ သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ အ ရပ်၊ သန့် ရှင်း သော အ ရပ် ၌ ကိန်း ဝပ် ၏။ စိတ် အား ငယ် သော သူ၊ စိတ် နှ လုံး ကျိုး ပဲ့ ကြေ မွ သော သူ တို့ ကို အား ဖြည့် ပေး ရန် သူ တို့ တွင် ငါ ကိန်း ဝပ် ၏။ ^၁၆ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖန် ဆင်း သော ဝိ ညာဉ်၊ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖန် ဆင်း သော ဇီ ဝ အ သက် တို့ သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ မ ညှိုး ငယ် စေ ရန် ငါ သည် အ စဉ် အ ပြစ် တင် မည် မ ဟုတ်။ အ စဉ် အ မျက် ထွက် မည် မ ဟုတ်။

^၁၇ မ တ ရား အ ကျိုး စီး ပွား ရှာ သော အ ပြစ် ကြောင့် ငါ သည် အ မျက် ထွက် ၍ သူ့ ကို ရိုက် ၏။ ငါ သည် အ မျက် ထွက် ၍ မျက် နှာ လွှဲ သော် လည်း သူ သည် မိ မိ စိတ် အ လို ရှိ ရာ လမ်း သို့ ဆက် သွား ၍ လမ်း လွဲ လျက် ရှိ ၏။ ^၁၈ သူ ၏ လမ်း တို့ ကို ငါ မြင် ပြီ။ သို့ သော် ငါ သည် သူ့ ကို ကု သ ၍ လမ်း ပြ ပေး မည်။ သူ့ ကို လည်း ကောင်း၊ သူ နှင့် အ တူ ငို ကြွေး မြည် တမ်း သော သူ တို့ ကို လည်း ကောင်း ပြန် လည် နှစ် သိမ့် ပေး မည်။ ^၁၉ နှုတ် ခမ်း အ သီး ကို ငါ ဖန် ဆင်း ၏။ ဝေး သော သူ၊ နီး သော သူ တို့ ၌ ငြိမ် သက်ခြင်း ရှိ စေ သော။ ငါ သည် သူ့ ကို ကု သ ပေး မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ သည် မ ငြိမ် မ သက် လှိုင်း ထ နေ သော ပင် လယ် နှင့် တူ ၏။ ပင် လယ် ရေ သည် ရွှံ့ နှင့် အ မှိုက် တို့ ကို ထ ကြွ လှုပ် ရှား စေ တတ် ၏။ ^၂၁ “ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ ၌ ငြိမ် သက် ခြင်း မ ရှိ” ဟု ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် မိန့် တော် မူ ၏။

57

¹ The righteous perish, and no one lays it to heart. Merciful men are taken away, and no one considers that the righteous is taken away from the evil. ² He enters into peace. They rest in their beds, each one who walks in his uprightness.

³ “But draw near here, you sons of a sorceress, you offspring of adulterers and prostitutes. ⁴ Whom do you mock? Against whom do you make a wide mouth and stick out your tongue? Aren’t you children of disobedience and offspring of falsehood, ⁵ you who inflame yourselves among the oaks, under every green tree; who kill the children in the valleys, under the clefts of the rocks? ⁶ Among the smooth stones of the valley is your portion. They, they are your lot. You have even poured a drink offering to them. You have offered an offering. Shall I be appeased for these things?

⁷ On a high and lofty mountain you have set your bed. You also went up there to offer sacrifice. ⁸ You have set up your memorial behind the doors and the posts, for you have exposed yourself to someone besides me, and have gone up. You have enlarged your bed and made you a covenant with them. You loved what you saw on their bed. ⁹ You went to the king with oil, increased your perfumes, sent your ambassadors far off, and degraded yourself even to Sheol. Sheol is the place of the dead. ¹⁰ You were wearied with the length of your ways; yet you didn’t say, ‘It is in vain.’ You found a reviving of your strength; therefore you weren’t faint.

¹¹ “Whom have you dreaded and feared, so that you lie, and have not remembered me, nor laid it to your heart? Haven’t I held my peace for a long time, and you don’t fear me? ¹² I will declare your righteousness; and as for your works, they will not benefit you. ¹³ When you cry, let those whom you have gathered deliver you, but the wind will take them. A breath will carry them all away, but he who takes refuge in me will possess the land, and will inherit my holy mountain.”

¹⁴ He will say, “Build up, build up, prepare the way! Remove the stumbling-block out of the way of my people.” ¹⁵ For the high and lofty One who inhabits eternity, whose name is Holy, says: “I dwell in the high and holy place, with him also who is of a contrite and humble spirit, to revive the spirit of the humble, and to revive the heart of the contrite. ¹⁶ For I will not contend forever, neither will I always be angry; for the spirit would faint before me, and the souls whom I have made.

¹⁷ I was angry because of the iniquity of his covetousness and struck him. I hid myself and was angry; and he went on backsliding in the way of his heart. ¹⁸ I have seen his ways, and will heal him. I will lead him also, and restore comforts to him and to his mourners. ¹⁹ I create the fruit of the lips: Peace, peace, to him who is far off and to him who is near,” says Yahweh; “and I will heal them.”

²⁰ But the wicked are like the troubled sea; for it can’t rest and its waters cast up mire and mud. ²¹ “There is no peace”, says my God, “for the wicked.”

၅၇

^၁ ဖြောင့် မတ် သော သူ ဆုံး ပါး သွား သည် ကို မည် သူ မျှ နှ လုံး မ သွင်း ကြ။ ကျေး ဇူး ပြု တတ် သော သူ တို့ ရုပ် သိမ်း ခြင်း ခံ ရ သည် ကို မည် သူ မျှ နား မ လည် ကြ။ အ ကယ် စင် စစ် ဖြောင့် မတ် သော သူ သည် မ ကောင်း မှု ထဲ မှ ရုပ် သိမ်း ခံ ရ ခြင်း ဖြစ် ၏။ ^၂ ဖြောင့် မတ် စွာ လျှောက် လှမ်း သော သူ တို့ သည် နား နေ ရာ ၌ လဲ လျောင်း ခွင့် ရ ၏။ ငြိမ်း ချမ်း ရာ သို့ ဝင် စား ခွင့် ရ ၏။

^၃ စုန်း မ သား၊ အိမ် ထောင် ရေး ဖောက် ပြန် သူ၊ ပြည့် တန် ဆာ အ မျိုး အ နွယ် တို့၊ ချဉ်း ကပ် ကြ လော့။ ^၄ သင် တို့ သည် မည် သူ့ ကို သ ရော် ကြ သ နည်း။ မည် သူ့ ကို ပါး စပ် ဟ ၍ လျှာ ထုတ် ပြ ကြ သ နည်း။ သင် တို့ သည် အ ပြစ် ကျူး လွန် သော သား သ မီး များ၊ မု သား ပြော ဆို သော အ မျိုး အ နွယ် များ ဖြစ် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၅ ဝက် သစ် ချ ပင် တို့ ကြား၊ စိမ်း လန်း သော သစ် ပင် ရှိ သ မျှ တို့ အောက် တွင် ရမ္မက် မီး ‌တောက် လောင် သော သူ များ၊ လျှို မြောင် ရှိ ကျောက် တောင် အက် ကွဲ ကြောင်း များ တွင် သား သ မီး များ ကို သတ် ဖြတ် ပူ ဇော် သော သူ များ ဖြစ် ကြ သည် မ ဟုတ် လော။ ^၆ လျှို မြောင် ထဲ မှ ချော သော ကျောက် များ ထဲ တွင် သင် ၏ ဝေ စု ရှိ ၏။ ထို ကျောက် တို့ သည် သင် ၏ ပေါက် မဲ ဖြစ် ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင် သည် ထို ကျောက် တို့ အား သွန်း လောင်း ရာ ပူ ဇော် သက္ကာ ကို သွန်း လောင်း ၏။ ဘော ဇဉ် ပူ ဇော် သက္ကာ ကို ပူ ဇော် ၏။ ဤ သည် ကို ငါ လိုက် လျော ရ မည် လော။

^၇ သင် သည် မြင့် မား သော တောင် ပေါ် တွင် သင် ၏ အိပ် ရာ ကို ခင်း ၏။ ထို တောင် ပေါ် သို့ တက် ၍ လည်း ယဇ် ပူ ဇော် တတ် ၏။ ^၈ သင် ၏ အ မှတ် သင်္ကေ တ ကို တံ ခါး၊ တံ ခါး တိုင် နောက် ၌ သင် ထား ၏။ အ ဝတ် အ ချည်း စည်း ဖြင့် ငါ့ ထံ မှ သင် ထွက် သွား ၍ တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား ၏။ သင့် အိပ် ရာ ကို ကျယ် စွာ ဖြန့် ၍ အ ခြား သူ တို့ နှင့် ပ ဋိ ညာဉ် ဖွဲ့ ၏။ သူ တို့ ၏ အိပ် ရာ ကို သင် နှစ် သက် ၍ သူ တို့ အ ဝတ် မ ဝတ် ဘဲ နေ သည် ကို ငေး ကြည့် ၏။ ^၉ သင် သည် ရှင် ဘု ရင် ထံ သို့ နံ့ သာ ဆီ ဖြင့် သွား ၏။ နံ့ သာ မျိုး များ စွာ ဖြင့် ကိုယ့် ကိုယ် ကိုယ် မွှေး ကြိုင် စေ ၏။ သင် ၏ သံ တ မန် တို့ ကို လည်း အ ဝေး သို့ စေ လွှတ် ၏။ သင် သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ တိုင် အောင် နိမ့် ကျ ၏။ ^၁၀ သင် သည် ဝေး စွာ ခ ရီး သွား ၍ ပင် ပန်း သော် လည်း “မျှော် လင့် စ ရာ မ ရှိ’ ဟု သင် မ ဆို။ ခွန် အား သစ် ကို တွေ့ သော ကြောင့် သင် သည် အား မ လျော့ သို့ မ ဟုတ် ‘နာ မ ကျန်း မ ဖြစ်’။ ။

^၁၁ မည် သူ့ ကို ထိတ် လန့် ကြောက် ရွံ့ ၍ သင် လိမ် လည် သ နည်း။ ငါ့ ကို သင် မ အောက် မေ့၊ ငါ့ ကို သင့် စိတ် ထဲ ၌ မ ထား။ ငါ ကြာ မြင့် စွာ တိတ် ဆိတ် နေ သော ကြောင့် သင် ငါ့ ကို မ ကြောက် သည် မ ဟုတ် လော။ ^၁၂ ဖြောင့် မတ် သည် ဟု ဆို သော သင် ၏ လုပ် ရပ် တို့ ကို ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖော် ထုတ် မည်။ ထို အ ရာ တို့ သည် သင့် ကို အ ကျိုး ပြု လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ ^၁၃ သင် အော် ဟစ် သော အ ခါ ရုပ် တု တို့ သည် သင့် ကို ကယ် နုတ် ပါ စေ။ သို့ သော် ထို အ ရာ အား လုံး ကို လေ တိုက် သွား မည်။ ထွက် သက် လေ တစ် ချက် က လွင့် သွား စေ မည်။ ငါ ၌ ခို လှုံ သော သူ မူ ကား ပြည် တော် ကို အ မွေ ဆက် ခံ ရ မည်။ ငါ ၏ သန့် ရှင်း သော တောင် ကို ပိုင် ဆိုင် ရ မည်။

^၁၄ တစ် စုံ တစ် ယောက် က “မြေ ဖို့ ကြ။ မြေ ဖို့ ကြ။ လမ်း ကို ပြင် ကြ။ ငါ ၏ လူ တို့ သွား ရာ လမ်း မှ ခ လုတ် တံ သင်း ကို ဖယ် ရှား ကြ လော့” ဟု ဆို လိမ့် မည်။ ^၁၅ မြင့် မြတ် ၍ ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ တော် မူ သော၊ ထာ ဝ ရ အ သက် ရှင် တော် မူ သော၊ သန့် ရှင်း ခြင်း ဟု နာ မ ရှိ တော် မူ သော အ ရှင် က “ငါ သည် စိတ် နှ လုံး ကျိုး ပဲ့ ကြေ မွ သော သူ၊ စိတ် နှိမ့် ချ သော သူ တို့ နှင့် အ တူ အ ထွတ် အ မြတ် ထား ရာ အ ရပ်၊ သန့် ရှင်း သော အ ရပ် ၌ ကိန်း ဝပ် ၏။ စိတ် အား ငယ် သော သူ၊ စိတ် နှ လုံး ကျိုး ပဲ့ ကြေ မွ သော သူ တို့ ကို အား ဖြည့် ပေး ရန် သူ တို့ တွင် ငါ ကိန်း ဝပ် ၏။ ^၁၆ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖန် ဆင်း သော ဝိ ညာဉ်၊ ငါ ကိုယ် တော် တိုင် ဖန် ဆင်း သော ဇီ ဝ အ သက် တို့ သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ မ ညှိုး ငယ် စေ ရန် ငါ သည် အ စဉ် အ ပြစ် တင် မည် မ ဟုတ်။ အ စဉ် အ မျက် ထွက် မည် မ ဟုတ်။

^၁၇ မ တ ရား အ ကျိုး စီး ပွား ရှာ သော အ ပြစ် ကြောင့် ငါ သည် အ မျက် ထွက် ၍ သူ့ ကို ရိုက် ၏။ ငါ သည် အ မျက် ထွက် ၍ မျက် နှာ လွှဲ သော် လည်း သူ သည် မိ မိ စိတ် အ လို ရှိ ရာ လမ်း သို့ ဆက် သွား ၍ လမ်း လွဲ လျက် ရှိ ၏။ ^၁၈ သူ ၏ လမ်း တို့ ကို ငါ မြင် ပြီ။ သို့ သော် ငါ သည် သူ့ ကို ကု သ ၍ လမ်း ပြ ပေး မည်။ သူ့ ကို လည်း ကောင်း၊ သူ နှင့် အ တူ ငို ကြွေး မြည် တမ်း သော သူ တို့ ကို လည်း ကောင်း ပြန် လည် နှစ် သိမ့် ပေး မည်။ ^၁၉ နှုတ် ခမ်း အ သီး ကို ငါ ဖန် ဆင်း ၏။ ဝေး သော သူ၊ နီး သော သူ တို့ ၌ ငြိမ် သက်ခြင်း ရှိ စေ သော။ ငါ သည် သူ့ ကို ကု သ ပေး မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။

^၂၀ ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ သည် မ ငြိမ် မ သက် လှိုင်း ထ နေ သော ပင် လယ် နှင့် တူ ၏။ ပင် လယ် ရေ သည် ရွှံ့ နှင့် အ မှိုက် တို့ ကို ထ ကြွ လှုပ် ရှား စေ တတ် ၏။ ^၂၁ “ဆိုး ယုတ် သော သူ တို့ ၌ ငြိမ် သက် ခြင်း မ ရှိ” ဟု ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် မိန့် တော် မူ ၏။

57

¹ The righteous perish, and no one lays it to heart. Merciful men are taken away, and no one considers that the righteous is taken away from the evil. ² He enters into peace. They rest in their beds, each one who walks in his uprightness.

³ “But draw near here, you sons of a sorceress, you offspring of adulterers and prostitutes. ⁴ Whom do you mock? Against whom do you make a wide mouth and stick out your tongue? Aren’t you children of disobedience and offspring of falsehood, ⁵ you who inflame yourselves among the oaks, under every green tree; who kill the children in the valleys, under the clefts of the rocks? ⁶ Among the smooth stones of the valley is your portion. They, they are your lot. You have even poured a drink offering to them. You have offered an offering. Shall I be appeased for these things?

⁷ On a high and lofty mountain you have set your bed. You also went up there to offer sacrifice. ⁸ You have set up your memorial behind the doors and the posts, for you have exposed yourself to someone besides me, and have gone up. You have enlarged your bed and made you a covenant with them. You loved what you saw on their bed. ⁹ You went to the king with oil, increased your perfumes, sent your ambassadors far off, and degraded yourself even to Sheol. Sheol is the place of the dead. ¹⁰ You were wearied with the length of your ways; yet you didn’t say, ‘It is in vain.’ You found a reviving of your strength; therefore you weren’t faint.

¹¹ “Whom have you dreaded and feared, so that you lie, and have not remembered me, nor laid it to your heart? Haven’t I held my peace for a long time, and you don’t fear me? ¹² I will declare your righteousness; and as for your works, they will not benefit you. ¹³ When you cry, let those whom you have gathered deliver you, but the wind will take them. A breath will carry them all away, but he who takes refuge in me will possess the land, and will inherit my holy mountain.”

¹⁴ He will say, “Build up, build up, prepare the way! Remove the stumbling-block out of the way of my people.” ¹⁵ For the high and lofty One who inhabits eternity, whose name is Holy, says: “I dwell in the high and holy place, with him also who is of a contrite and humble spirit, to revive the spirit of the humble, and to revive the heart of the contrite. ¹⁶ For I will not contend forever, neither will I always be angry; for the spirit would faint before me, and the souls whom I have made.

¹⁷ I was angry because of the iniquity of his covetousness and struck him. I hid myself and was angry; and he went on backsliding in the way of his heart. ¹⁸ I have seen his ways, and will heal him. I will lead him also, and restore comforts to him and to his mourners. ¹⁹ I create the fruit of the lips: Peace, peace, to him who is far off and to him who is near,” says Yahweh; “and I will heal them.”

²⁰ But the wicked are like the troubled sea; for it can’t rest and its waters cast up mire and mud. ²¹ “There is no peace”, says my God, “for the wicked.”