ဟေ ရှာ ယ အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း ၅

ဟေ ရှာ ယ အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၅

^၁ငါ ချစ် ရာ သ ခင် ၏ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် တော် ကို အ ကြောင်း ပြု ၍၊ မေတ္တာ သီ ချင်း ကို ရှေ့ တော် ၌ ဆို ပေ အံ့။ မြေ ကောင်း သော တောင် ပေါ် မှာ ငါ ချစ် ရာ သ ခင် ၏ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် တော် တ ဆူ ရှိ ၏။ ^၂မြေ ကို တူး ၍ ကျောက် ခဲ တို့ ကို ရှင်း လင်း စေ ပြီး မှ၊ အ ကောင်း ဆုံး သော စ ပျစ် နွယ် ပင် တို့ ကို စိုက် ပျိုး တော် မူ ၏။ ဥ ယျာဉ် ထဲ မှာ မှီ ခို ရာ တဲ လင့် ကို လည်း ဆောက် ၍၊ စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ကို လည်း တူး တော် မူ ၏။ ထို အ ခါ စ ပျစ် သီး ကို သီး မည် ဟု မြော် လင့် သည် ရှိ သော်၊ ဗော ရှ သီး ကို သီး ပါ သည် တ ကား။

^၃ယ ခု မှာ အို ယု ဒ ပြည် သူ၊ ယေ ရု ရှ လင် မြို့ သား တို့၊ ငါ နှင့် ငါ့ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် အ မှု ကို စီ ရင် ကြ ပါ လော့။ ^၄ငါ့ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ၌ ငါ ကျေး ဇူး ပြု နိုင် လျက်၊ မ ပြု သေး သော အ ရာ တ စုံ တ ခု ရှိ သ လော။ စ ပျစ် သီး ကို သီး မည် ဟု မြော် လင့် သည် ရှိ သော်၊ ဗော ရှ သီး ကို အ ဘယ် ကြောင့် သီး သ နည်း။

^၅ယ ခု နား ထောင် ကြ။ ငါ့ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ၌ ငါ ပြု ရ မည့် အ မှု ကို သင် တို့ အား ငါ ဘော် ပြ မည်။ စောင် ရန်း ကို ငါ ပယ် ရှင်း သ ဖြင့်၊ သူ တ ပါး တို့ သည် စား ကြ လိမ့် မည်။ အုတ် ရိုး ကို ငါ ဖြို သ ဖြင့်၊ သူ တ ပါး တို့ သည် ကျော် နင်း ကြ လိမ့် မည်။ ^၆ဥ ယျာဉ် ကို ငါ ရှင်း ရှင်း ဖျက် ဆီး မည်။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ပြင် ဆင် ရ။ အ ဘယ် သူ မျှ မ တူး မ ဆွ ရ။ ဆူး ပင် အ မျိုး မျိုး ပေါက် ကြ လိမ့် မည်။ ထို ဥ ယျာဉ် အ ပေါ် မှာ လည်း မိုဃ်း မ ရွာ စေ ခြင်း ငှါ ငါ ပ ညတ် မည်။

^၇ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် ကား၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး တည်း။ နှစ် သက် တော် မူ သော ပျိုး ပင် ကား၊ ယု ဒ လူ တည်း။ တ ရား စီ ရင် ခြင်း ကို မြော် လင့် တော် မူ သည် ရှိ သော်၊ အ သေ သတ် ခြင်း ကို ၎င်း၊ ဖြောင့် မတ် ခြင်း အ ရာ ၌ လည်း ငို ကြွေး ခြင်း ကို ၎င်း တွေ့ မြင် တော် မူ ၏။

^၈မိ မိ တို့ သည် မြေ ၏ အ လယ် ၌ တ စု တည်း နေ ရာ ကျ ၍၊ လပ် သော အ ရပ် မ ရှိ စေ ခြင်း ငှါ၊ အိမ် တ ဆောင် နှင့် တ ဆောင် ကို ၎င်း၊ လယ် တ ကွက် နှင့် တ ကွက် ကို ၎င်း၊ ဆက် တတ် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၉ငါ ၏ နား အ ပါး ၌ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ အ ကယ် စင် စစ် ကြီး ကျယ် တင့် တယ် သော အိမ် အ များ တို့ သည် နေ သော သူ မ ရှိ။ လူ ဆိတ် ညံ ရာ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၀အ ကြောင်း မူ ကား၊ စ ပျစ် ဥ ယျာဉ် တ ပယ် သည် စ ပျစ် ရည် တ ဗတ် ကို မျှ သာ ဖြစ် စေ မည်။ မျိုး စေ့ ကို လည်း ကြဲ သော အ ခါ၊ ဆယ် ဘို့ တွင် တ ဘို့ ကို မျှ သာ ရ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၁သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် အံ့ သော ငှါ၊ နံ နက် စော စော ထ ၍ စ ပျစ် ရည် နှင့် ယစ် မူး အံ့ သော ငှါ၊ ညဉ့် ကို လည်း လွန် စေ တတ် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၁၂သူ တို့ ၏ ပွဲ ၌ စောင်း၊ တ ယော၊ ပတ် သာ၊ ပု လွေ၊ စ ပျစ် ရည် ပါ တတ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ အ မှု တော် ကို ကား၊ ပ မာ ဏ မ ပြု ကြ။ လက် တော် နှင့် ပြု ပြင် တော် မူ ရာ ကို မ ရိပ် မိ ကြ။

^၁၃ထို ကြောင့် ငါ ၏ လူ တို့ သည် ပ ညာ မ ရှိ။ ဘမ်း ဆီး သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ ၏။ မှူး မတ် တို့ သည် မွတ် သိပ် ၍ သေ ကြ ၏။ ဆင်း ရဲ သား တို့ သည် ရေ ငတ် ၍ ပူ ဆွေး လျက် ရှိ ကြ ၏။ ^၁၄ထို ကြောင့်၊ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ သည် မိ မိ လော ဘ ကို ကျယ် စေ ၍၊ မိ မိ ပ စပ် ကို အ တိုင်း အ ရှည် မ ရှိ ဘဲ ဖွင့် ဟ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ ၏ ဂုဏ် အ သ ရေ အ လုံး အ ရင်း၊ အ သံ ဗ လံ ပြု ခြင်း၊ ရွှင် လန်း ခြင်း တို့ သည် ဆင်း မြုပ် ရ ကြ ၏။

^၁၅ယုတ် သော သူ လည်း ဦး နှိမ့် ခြင်း၊ မြတ် သော သူ လည်း ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍၊ မာ န ကြီး သော သူ တို့ ၏ မျက် နှာ လည်း ပျက် ရ ၏။ ^၁၆ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တ ရား စီ ရင် ခြင်း အား ဖြင့် ချီး မြှောက် ခြင်း သို့ ရောက် တော် မူ လိမ့် မည်။ သန့် ရှင်း တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင် သည် ဖြောင့် မတ် ခြင်း အား ဖြင့်၊ သန့် ရှင်း ခြင်း ရှိ တော် မူ လိမ့် မည်။ ^၁၇ထို အ ခါ သိုး သ ငယ် တို့ သည် အ လို အ လျောက် ကျက် စား ရ ကြ လိမ့် မည်။ သူ ဌေး သူ ကြွယ် ပိုင် ဘူး ၍၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ အ ရပ် ၌ လည်း ဧည့် သည် တို့ သည် စား ရ ကြ လိမ့် မည်။

^၁၈ဒုက္ခ ကို ဒု စ ရိုက် ဖြင့် ဆွဲ သော သူ၊ လှည်း ကြိုး ဖြင့် ဆွဲ သ ကဲ့ သို့၊ အ ပြစ် ကို ဆွဲ ငင် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၁၉သူ တို့ က လည်း၊ ဘု ရား သ ခင် ၏ အ မှု ကို ငါ တို့ သည် မြင် ရ မည် အ ကြောင်း၊ အ လျင် အ မြန် ကြိုး စား တော် မူ ပါ စေ။ ငါ တို့ သည် သိ နား လည် ရ မည် အ ကြောင်း၊ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား ၏ အ ကြံ တော် သည်၊ အ နီး သို့ ချဉ်း ၍ ပြည့် စုံ ပါ စေ ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။

^၂၀မ ကောင်း ကို အ ကောင်း၊ အ ကောင်း ကို မ ကောင်း ဟု ခေါ် တတ် သော သူ၊ အ လင်း အ ရာ ၌ အ မိုက်၊ အ မိုက် အ ရာ ၌ အ လင်း ကို ၎င်း၊ အ ချို အ ရာ ၌ အ ခါး၊ အ ခါး အ ရာ ၌ အ ချို ကို ၎င်း၊ အ လွဲ ယူ တတ် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၂၁ငါ သည် ပ ညာ ရှိ သည် ဟု ကိုယ် ကို ထင် သော သူ၊ သမ္မာ သ တိ နှင့် ပြည့် စုံ သည် ဟု ထင် မှတ် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၂၂စ ပျစ် ရည် ကို များ စွာ သောက် နိုင် သော သူ၊ ဆေး နှင့် ရော သော သေ ရည် သေ ရက် ကို သောက် ခြင်း အ မှု ၌၊ အား ကြီး သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၂၃ထို သူ တို့ သည် တံ စိုး ကို စား ခြင်း ငှါ၊ မ တ ရား သော သူ တို့ ကို အ ပြစ် မ ပေး ဘဲ လွှတ် ၍၊ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ဝန် မ ခံ၊ ပယ် ရှား တတ် ကြ ၏။

^၂၄ထို ကြောင့်၊ မီး လျှာ သည် ကောက် ရိုး ကို လောင် လျက်၊ မီး လျှံ သည် မြက် ခြောက် ကို ကျွမ်း စေ သည် နည်း တူ၊ သူ တို့ ၏ အ ပြစ် သည် ဆွေး မြေ့ သော သစ် သား ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ အ ပွင့် သည် လည်း မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ လွင့် တက် လိမ့် မည်။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ တ ရား တော် ကို ပယ် ကြ ပြီ။ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား ၏ ဗျာ ဒိတ် တော် ကို မ ထီ မဲ့ မြင် ပြု ကြ ပြီ။ ^၂၅ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ လူ တို့ ကို အ မျက် တော် ထွက် လျက်၊ သူ တို့ ၌ လက် တော် ကို ဆန့် ၍ ဒဏ် ခတ် တော် မူ သ ဖြင့်၊ တောင် တို့ သည် တုန် လှုပ် ၍၊ သူ တို့ ၏ အ သေ ကောင် တို့ သည် လမ်း များ ၌ မ စင် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ သို့ သော် လည်း၊ အ မျက် တော် သည် မ ငြိမ်း၊ လက် တော် သည် ဆန့် လျက် ရှိ သေး ၏။

^၂၆ဝေး သော အ ရပ် မှာ နေ သော လူ မျိုး တို့ အ ဘို့ အ လံ ကို ထူ ၍၊ မြေ ကြီး စွန်း သား တို့ ကို နှိုး ဆော် တော် မူ သ ဖြင့်၊ သူ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် လာ ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၇သူ တို့ တွင် မော သော သူ မ ရှိ။ ထိ မိ ၍ လဲ သော သူ မ ရှိ။ ငိုက် မျဉ်း သော သူ၊ အိပ် ပျော် သော သူ လည်း မ ရှိ။ သူ တို့ ခါး စည်း မ ပြေ။ ခြေ နင်း ကြိုး လည်း မ ကျွတ်။ ^၂၈သူ တို့ မြှား တို့ သည် ထက် ကြ ၏။ လေး တို့ သည် လည်း တင် လျက် ရှိ ကြ ၏။ မြင်း ခွါ တို့ သည် မီး ကျောက် ကဲ့ သို့ ၎င်း၊ ရ ထား ဘီး တို့ သည် လည်း၊ လေ ဘွေ ကဲ့ သို့ ၎င်း ထင် ကြ ၏။ ^၂၉သူ တို့ အ သံ ဗ လံ သည် ခြင်္သေ့ ဟောက် သံ နှင့် တူ ၍၊ ခြင်္သေ့ ပျို ကဲ့ သို့ ဟောက် ကြ လိမ့် မည်။ ဟောက် လျက် အ ကောင် ကို ဘမ်း ၍ ဆောင် သွား ကြ လိမ့် မည်။ အ ဘယ် သူ မျှ မ ကယ် မ နှုတ် ရ။ ထို ကာ လ ၌ သူ တို့ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ အ သံ ဗ လံ ကဲ့ သို့ ဟုန်း ဟုန်း မြည် ကြ လိမ့် မည်။ ထို ပြည် ကို ကြည့် ရှု လျှင်၊ မှောင် မိုက် အ တိ၊ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ သက် သက် ရှိ ၍၊ မိုဃ်း ကောင်း ကင် အ လင်း သည် ကွယ် ပျောက် လိမ့် သ တည်း။

¹ Now will I sing to my wellbeloved a song of my beloved touching his vineyard. My wellbeloved hath a vineyard in a very fruitful hill: ² And he fenced it, and gathered out the stones thereof, and planted it with the choicest vine, and built a tower in the midst of it, and also made a winepress therein: and he looked that it should bring forth grapes, and it brought forth wild grapes.

³ And now, O inhabitants of Jerusalem, and men of Judah, judge, I pray you, betwixt me and my vineyard. ⁴ What could have been done more to my vineyard, that I have not done in it? wherefore, when I looked that it should bring forth grapes, brought it forth wild grapes?

⁵ And now go to; I will tell you what I will do to my vineyard: I will take away the hedge thereof, and it shall be eaten up; and break down the wall thereof, and it shall be trodden down: ⁶ And I will lay it waste: it shall not be pruned, nor digged; but there shall come up briers and thorns: I will also command the clouds that they rain no rain upon it.

⁷ For the vineyard of the Lord of hosts is the house of Israel, and the men of Judah his pleasant plant: and he looked for judgment, but behold oppression; for righteousness, but behold a cry.

⁸ Woe unto them that join house to house, that lay field to field, till there be no place, that they may be placed alone in the midst of the earth! ⁹ In mine ears said the Lord of hosts, Of a truth many houses shall be desolate, even great and fair, without inhabitant. ¹⁰ Yea, ten acres of vineyard shall yield one bath, and the seed of an homer shall yield an ephah.

¹¹ Woe unto them that rise up early in the morning, that they may follow strong drink; that continue until night, till wine inflame them! ¹² And the harp, and the viol, the tabret, and pipe, and wine, are in their feasts: but they regard not the work of the Lord, neither consider the operation of his hands.

¹³ Therefore my people are gone into captivity, because they have no knowledge: and their honourable men are famished, and their multitude dried up with thirst. ¹⁴ Therefore hell hath enlarged herself, and opened her mouth without measure: and their glory, and their multitude, and their pomp, and he that rejoiceth, shall descend into it.

¹⁵ And the mean man shall be brought down, and the mighty man shall be humbled, and the eyes of the lofty shall be humbled: ¹⁶ But the Lord of hosts shall be exalted in judgment, and God that is holy shall be sanctified in righteousness. ¹⁷ Then shall the lambs feed after their manner, and the waste places of the fat ones shall strangers eat.

¹⁸ Woe unto them that draw iniquity with cords of vanity, and sin as it were with a cart rope: ¹⁹ That say, Let him make speed, and hasten his work, that we may see it: and let the counsel of the Holy One of Israel draw nigh and come, that we may know it!

²⁰ Woe unto them that call evil good, and good evil; that put darkness for light, and light for darkness; that put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe unto them that are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe unto them that are mighty to drink wine, and men of strength to mingle strong drink: ²³ Which justify the wicked for reward, and take away the righteousness of the righteous from him!

²⁴ Therefore as the fire devoureth the stubble, and the flame consumeth the chaff, so their root shall be as rottenness, and their blossom shall go up as dust: because they have cast away the law of the Lord of hosts, and despised the word of the Holy One of Israel. ²⁵ Therefore is the anger of the Lord kindled against his people, and he hath stretched forth his hand against them, and hath smitten them: and the hills did tremble, and their carcases were torn in the midst of the streets. For all this his anger is not turned away, but his hand is stretched out still.

²⁶ And he will lift up an ensign to the nations from far, and will hiss unto them from the end of the earth: and, behold, they shall come with speed swiftly: ²⁷ None shall be weary nor stumble among them; none shall slumber nor sleep; neither shall the girdle of their loins be loosed, nor the latchet of their shoes be broken: ²⁸ Whose arrows are sharp, and all their bows bent, their horses’ hoofs shall be counted like flint, and their wheels like a whirlwind: ²⁹ Their roaring shall be like a lion, they shall roar like young lions: yea, they shall roar, and lay hold of the prey, and shall carry it away safe, and none shall deliver it. ³⁰ And in that day they shall roar against them like the roaring of the sea: and if one look unto the land, behold darkness and sorrow, and the light is darkened in the heavens thereof.

၅

^၁ ငါ ချစ် သော သူ အ တွက် သူ ၏ စ ပျစ် ခြံ ကို ရည် စူး ၍ မေတ္တာ သီ ချင်း ကို ငါ သီ ဆို မည်။ မြေ ဆီ မြေ နှစ် ကောင်း သော တောင် ကုန်း ပေါ် တွင် ငါ ချစ် သော သူ ၏ စ ပျစ် ခြံ ရှိ ၏။ ^၂ သူ သည် မြေ ကို တူး ဆွ ၍ ကျောက် ခဲ တို့ ကို ရှင်း လင်း ပြီး မှ အ ကောင်း ဆုံး စ ပျစ် ပင် ကို စိုက် ၏။ ထို ခြံ အ လယ် တွင် လင့် စင် တစ် ခု ကို ဆောက် ပြီး စ ပျစ် သီး နယ် ရာ ကျင်း ကို လည်း တူး ၏။ သူ သည် ကောင်း သော စ ပျစ် သီး သီး လာ ရန် စောင့် မျှော် ခဲ့ သော် လည်း စ ပျစ် သီး အ ရိုင်း များ သာ သီး ပါ သည် တ ကား။

^၃ ယ ခု မှာ အို ယု ဒ ပြည် သူ ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သား တို့၊ ငါ နှင့် ငါ့ စ ပျစ် ခြံ အ မှု ကို တ ရား စီ ရင် ပေး ကြ လော့။ ^၄ ငါ ၏ စ ပျစ် ခြံ အ တွက် မည် သည့် အ ရာ ကို ထပ် လုပ် ပေး ရ မည် နည်း။ ငါ မ လုပ် ပေး ခဲ့ သည့် အ ရာ ရှိ သေး သ လော။ ကောင်း သော စ ပျစ် သီး သီး လာ ရန် ငါ စောင့် မျှော် ခဲ့ သော် လည်း အ ဘယ် ကြောင့် စ ပျစ် သီး အ ရိုင်း များ သီး ရ သ နည်း။

^၅ ယ ခု ငါ ၏ စ ပျစ် ခြံ ကို ငါ မည် သို့ ပြု မည် ကို သင် တို့ အား ငါ ပြော မည်။ ခြံ စည်း ရိုး ကို ငါ ဖယ် ရှား သ ဖြင့် စ ပျစ် ခြံ သည် ဝါး မျို ဖျက် ဆီး ခြင်း ခံ ရ မည်။ တံ တိုင်း ကို ငါ ဖြို ဖျက် သ ဖြင့် စ ပျစ် ခြံ သည် နင်း ချေ ခြင်း ခံ ရ မည်။ ^၆ ရှင်း လင်း ပြု စု ခြင်း၊ တူး ဆွ ပေါင်း သင် ခြင်း မ ခံ ရ ဘဲ ချုံ ပင်၊ ဆူး ပင် များ ပေါက် ရောက် ရာ ဖုန်း ဆိုး မြေ ဖြစ် မည်။ ထို ခြံ အ ပေါ် မိုး မ ရွာ သွန်း စေ ရန် တိမ် တိုက် တို့ ကို ငါ မိန့် မှာ မည်။

^၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ စ ပျစ် ခြံ ကား အစ္စ ရေး အ မျိုး အ နွယ် ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် နှစ် သက် တော် မူ သော အ ပင် ကား ယု ဒ အ မျိုး သား ပေ တည်း။ ကိုယ် တော် သည် တ ရား မျှ တ မှု ကို စောင့် မျှော် တော် မူ သော် လည်း ကြည့် ရှု လော့။ သတ် ဖြတ် မှု သာ ဖြစ် ပါ သည် တ ကား။ ဖြောင့် မတ် ခြင်း အ စား အော် ဟစ် ငို ကြွေး ခြင်း သာ ရှိ ပါ သည် တ ကား။

^၈ နေ ရာ လပ် မ ရှိ တော့ သည် အ ထိ အိမ် တစ် အိမ် နှင့် တစ် အိမ် ကပ် နေ အောင်၊ လယ် တစ် ကွက် နှင့် တစ် ကွက် ဆက် နေ အောင် ပြု သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ထို မြေ အ လယ် ၌ သင် တစ် ဦး တည်း နေ ထိုင် ရ လိမ့် မည်။ ^၉ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က “အ ကယ် စင် စစ် အိမ် များ စွာ တို့ သည် လူ သူ ကင်း မဲ့ လိမ့် မည်၊ ကြီး မား ထည် ဝါ သော အိမ် တို့ သည် နေ ထိုင် သူ ကင်း မဲ့ လိမ့် မည်” ဟူ ၍ မိန့်‌ တော် မူ သည် ကို ငါ ကြား ရ ၏။ ^၁၀ စ ပျစ် ခြံ ဆယ် ဧ က သည် တစ် ဗတ် ၂၂ လီ တာ ခန့်။ သာ ထွက် မည်။ မျိုး စေ့ တစ် ဟော မဲ ၂၂၀ လီ တာ ခန့်။ သည် တစ် ဧ ဖာ ၂၂ လီ တာ ခန့်။ သာ ထွက် မည်။

^၁၁ နံ နက် စော စော ထ ၍ သေ ရည် သေ ရက် နောက် လိုက် သော သူ၊ ညဉ့် နက် သည် အ ထိ စ ပျစ် ဝိုင် နှင့် ယစ် မူး သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၁၂ သူ တို့ ၏ စား သောက် ပွဲ များ ၌ စောင်း ကောက်၊ စောင်း ပြား၊ ပတ် သာ၊ ပ လွေ၊ စ ပျစ် ဝိုင် တို့ ပါ ရှိ ၏။ သူ တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပြု သော အ မှု ကို အ လေး မ ထား ကြ။ ကိုယ် တော် ၏ လက် တော် ဖြင့် လုပ် သော အ ရာ ကို လည်း မ မြင် ကြ။

^၁၃ ငါ ၏ လူ မျိုး တော် သည် ထို သို့ အ သိ ပ ညာ မဲ့ သ ဖြင့် ဖမ်း ခေါ် သွား ခြင်း ခံ ရ လိမ့် မည်။ ဂုဏ် သ ‌ရေ ရှိ သော သူ တို့ သည် ငတ် မွတ် သော သူ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ လူ အ လုံး အ ရင်း သည် ရေ ငတ် ၍ သေ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘ခြောက် ကပ်’။ ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၄ မ ရ ဏာ နိုင် ငံ သည် အ လို ရမ္မက် ကြီး စွာ ဖြင့် မိ မိ ပါး စပ် ကို အ တိုင်း အ ဆ မ ရှိ ကျယ် စွာ ဖွင့် လျက် ရှိ ၍ ဇိ အုန် မြို့ ဂုဏ် သ ရေ ရှိ သူ များ၊ ဆူ ညံ နေ သော လူ အုပ် ကြီး၊ သောက် စား ပျော် ပါး နေ သူ များ သည် မ ရ ဏာ နိုင် ငံ သို့ ဆင်း သွား ကြ ရ လိမ့် မည်။

^၁၅ လူ သည် နှိမ့် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ ၍ လူ တိုင်း နိမ့် ကျ ကြ ရ လိမ့် မည်။ မျက် နှာ မောက် မာ တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မျက် နှာ မြင့်’။ သော သူ တို့ သည် မာန် စွယ် ကျိုး ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၆ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မူ ကား တ ရား မျှ တ ခြင်း ကြောင့် ချီး မြှောက် ခြင်း ခံ ရ မည်။ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် သည် မိ မိ သန့် ရှင်း‌ တော် မူ ကြောင်း ကို ဖြောင့် မတ် ခြင်း အား ဖြင့် ထင် ရှား စေ တော် မူ မည်။ ^၁၇ သိုး သ ငယ် တို့ သည် မိ မိ တို့ စား ကျက် ၌ ကျက် စား ကြ လိမ့် မည်။ သူ စိမ်း တစ် ရံ ဆံ တို့ သည် သူ ဌေး တို့ ၏ ပြို ပျက် ရာ ကို ဝါး မျို ကြ လိမ့် မည်။

^၁၈ ဒု စ ရိုက် ကို မု သား ကြိုး ဖြင့် ဆွဲ သော သူ၊ အ ပြစ် ကို လှည်း ကြိုး ဆွဲ သ ကဲ့ သို့ ဆွဲ သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၁၉ သူ တို့ က “ငါ တို့ တွေ့ ဖို့ ကိုယ် တော် သည် မိ မိ အ မှု ကို အ လျင် အ မြန် ပြု ပါ စေ။ အ လျင် အ မြန် ပြု ပါ စေ။ ငါ တို့ သိ ဖို့ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ၏ အ ကြံ ဉာဏ် သည် နီး လာ ပါ စေ။ ရောက် လာ ပါ စေ” ဟု ဆို တတ် ကြ ၏။

^၂၀ အ ဆိုး ကို အ ကောင်း၊ အ ကောင်း ကို အ ဆိုး ဟု ဆို တတ် သော သူ၊ အ လင်း ကို အ မှောင်၊ အ မှောင် ကို အ လင်း ဖြစ် စေ သော သူ၊ အ ခါး ကို အ ချို၊ အ ချို ကို အ ခါး ဖြစ် စေ သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၂၁ မိ မိ ကိုယ် မိ မိ ပ ညာ ရှိ သူ၊ အ သိ ဉာဏ် ရှိ သူ ဟု ထင် မှတ် သော သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။

^၂၂ စ ပျစ် ဝိုင် ကို အ လွန် အ ကြူး သောက် သူ၊ သေ ရည် သေ ရက် ‌ရော စပ် ရာ တွင် ကျွမ်း ကျင် သူ တို့ သည် အ မင်္ဂ လာ ရှိ ကြ ၏။ ^၂၃ ထို သူ တို့ သည် တံ စိုး လက် ဆောင် ကြောင့် ဆိုး ယုတ် သော သူ ကို ဖြောင့် မတ် သည် ဟု စီ ရင် ၍ ဖြောင့် မတ် သော သူ တို့ ၏ ဖြောင့် မတ် ခြင်း ကို ဖယ် ရှား တတ် ကြ ၏။

^၂၄ သူ တို့ သည် ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တ ရား ကို ပယ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် မိန့် တော် မူ သော စ ကား ကို မ ထီ လေး စား ပြု ကြ ၏။ ထို့ ကြောင့် မီး တောက် သည် ရိုး ပြတ် ကို လောင် မြိုက် သ ကဲ့ သို့၊ မီး လျှံ သည် မြက် ခြောက် ကို လောင် ကျွမ်း သ ကဲ့ သို့ သူ တို့ ၏ အ မြစ် သည် ဆွေး မြည့် ၍ သူ တို့ ၏ အ ပွင့် သည် လည်း မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ လွင့် သွား လိမ့် မည်။ ^၂၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မိ မိ လူ မျိုး တော် ကို အ မျက် ထွက် ၍ သူ တို့ အ ပေါ် လက် တော် ကို ဆန့် လျက် ဒဏ် ခတ် တော် မူ မည်။ တောင် တို့ သည် လှုပ် ခတ် ကြ လိမ့် မည်။ သူ တို့ အ လောင်း သည် လမ်း မ အ လယ် ၌ အ မှိုက် သ ရိုက် ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ဤ အ ရာ အ လုံး စုံ ဖြစ် စေ ကာ မူ အ မျက် တော် မ ပြေ၊ လက် တော် သည် ဆန့် လျက် ရှိ သေး ၏။

^၂၆ ကိုယ် တော် သည် ဝေး သော အ ရပ် မှ လူ မျိုး တို့ အ တွက် အ ချက် ပြ အ လံ ကို လွှင့် ထူ တော် မူ ၏။ မြေ ကြီး စွန်း အ ရပ် ရှိ လူ တို့ ကို လေ ချွန် ၍ ခေါ် တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ သူ တို့ သည် အ လျင် အ မြန် ပြေး လာ ကြ လိမ့် မည်။ ^၂၇ သူ တို့ တွင် မော ပန်း သော သူ မ ရှိ၊ ခ လုတ် တိုက် ၍ လဲ သော သူ မ ရှိ၊ ငိုက် မျဉ်း သော သူ မ ရှိ၊ အိပ် ပျော် သော သူ မ ရှိ။ သူ တို့ ၏ ခါး ပန်း မ ပြေ။ သူ တို့ ၏ ဖိ နပ် ကြိုး မ ပြတ်။ ^၂၈ သူ တို့ ၏ မြား တို့ သည် ချွန် ထက် ၍ သူ တို့ ၏ လေး ရှိ သ မျှ တို့ သည် လည်း တင် ထား လျက် ရှိ ၏။ မြင်း တို့ ၏ ခွာ သည် မီး ခတ် ကျောက် နှင့် တူ သည် ဟု ထင် ရ ၏။ စစ် ရ ထား ဘီး တို့ သည် လေ ပွေ ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၏။ ^၂၉ သူ တို့ ၏ အော် ဟစ် သံ သည် ခြင်္သေ့ ဟိန်း ဟောက် သံ နှင့် တူ ၏။ သူ တို့ သည် ခြင်္သေ့ ပျို ကဲ့ သို့ ဟိန်း ဟောက် မာန် ဖီ လျက် သား ကောင် ကို ဖမ်း ပြီး ဆောင် ယူ သွား လိမ့် မည်။ ကယ် မည့် သူ မ ရှိ။ ^၃၀ ထို နေ့ ရက် တွင် သူ တို့ သည် သ မုဒ္ဒ ရာ မြည် ဟည်း သ ကဲ့ သို့ မာန် ဖီ ကြ လိမ့် မည်။ ထို ပြည် ကို ကြည့် လျှင် ဆင်း ရဲ ဒုက္ခ အ မှောင် ထု သာ ရှိ ၏။ မိုး တိမ် များ ကြောင့် အ လင်း သည် မှောင် မိုက် လေ ၏။

¹ Let me sing for my well beloved a song of my beloved about his vineyard. My beloved had a vineyard on a very fruitful hill. ² He dug it up, gathered out its stones, planted it with the choicest vine, built a tower in the middle of it, and also cut out a wine press in it. He looked for it to yield grapes, but it yielded wild grapes.

³ “Now, inhabitants of Jerusalem and men of Judah, please judge between me and my vineyard. ⁴ What could have been done more to my vineyard, that I have not done in it? Why, when I looked for it to yield grapes, did it yield wild grapes?

⁵ Now I will tell you what I will do to my vineyard. I will take away its hedge, and it will be eaten up. I will break down its wall, and it will be trampled down. ⁶ I will lay it a wasteland. It won’t be pruned or hoed, but it will grow briers and thorns. I will also command the clouds that they rain no rain on it.”

⁷ For the vineyard of Yahweh of Armies is the house of Israel, and the men of Judah his pleasant plant. He looked for justice, but behold, oppression, for righteousness, but behold, a cry of distress.

⁸ Woe to those who join house to house, who lay field to field, until there is no room, and you are made to dwell alone in the middle of the land! ⁹ In my ears, Yahweh of Armies says: “Surely many houses will be desolate, even great and beautiful, unoccupied. ¹⁰ For ten acres literally, ten yokes, or the amount of land that ten yokes of oxen can plow in one day, which is about 10 acres or 4 hectares. of vineyard shall yield one bath, 1 bath is about 22 liters or 5.8 U. S. gallons. and a homer 1 homer is about 220 liters or 6 bushels. of seed shall yield an ephah.” 1 ephah is about 22 liters or 0.6 bushels or about 2 pecks—only one tenth of what was sown.

¹¹ Woe to those who rise up early in the morning, that they may follow strong drink, who stay late into the night, until wine inflames them! ¹² The harp, lyre, tambourine, and flute, with wine, are at their feasts; but they don’t respect the work of Yahweh, neither have they considered the operation of his hands.

¹³ Therefore my people go into captivity for lack of knowledge. Their honorable men are famished, and their multitudes are parched with thirst. ¹⁴ Therefore Sheol Sheol is the place of the dead. has enlarged its desire, and opened its mouth without measure; and their glory, their multitude, their pomp, and he who rejoices among them, descend into it.

¹⁵ So man is brought low, mankind is humbled, and the eyes of the arrogant ones are humbled; ¹⁶ but Yahweh of Armies is exalted in justice, and God the Holy One is sanctified in righteousness. ¹⁷ Then the lambs will graze as in their pasture, and strangers will eat the ruins of the rich.

¹⁸ Woe to those who draw iniquity with cords of falsehood, and wickedness as with cart rope, ¹⁹ who say, “Let him make haste, let him hasten his work, that we may see it; let the counsel of the Holy One of Israel draw near and come, that we may know it!”

²⁰ Woe to those who call evil good, and good evil; who put darkness for light, and light for darkness; who put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe to those who are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe to those who are mighty to drink wine, and champions at mixing strong drink; ²³ who acquit the guilty for a bribe, but deny justice for the innocent!

²⁴ Therefore as the tongue of fire devours the stubble, and as the dry grass sinks down in the flame, so their root shall be as rottenness, and their blossom shall go up as dust, because they have rejected the law of Yahweh of Armies, and despised the word of the Holy One of Israel. ²⁵ Therefore Yahweh’s anger burns against his people, and he has stretched out his hand against them and has struck them. The mountains tremble, and their dead bodies are as refuse in the middle of the streets. For all this, his anger is not turned away, but his hand is still stretched out.

²⁶ He will lift up a banner to the nations from far away, and he will whistle for them from the end of the earth. Behold, they will come speedily and swiftly. ²⁷ No one shall be weary nor stumble among them; no one shall slumber nor sleep, neither shall the belt of their waist be untied, nor the strap of their sandals be broken, ²⁸ whose arrows are sharp, and all their bows bent. Their horses’ hoofs will be like flint, and their wheels like a whirlwind. ²⁹ Their roaring will be like a lioness. They will roar like young lions. Yes, they shall roar, and seize their prey and carry it off, and there will be no one to deliver. ³⁰ They will roar against them in that day like the roaring of the sea. If one looks to the land, behold, darkness and distress. The light is darkened in its clouds.

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၅

⁷ For the vineyard of the Lord of hosts is the house of Israel, and the men of Judah his pleasant plant: and he looked for judgment, but behold oppression; for righteousness, but behold a cry.

²⁰ Woe unto them that call evil good, and good evil; that put darkness for light, and light for darkness; that put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe unto them that are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe unto them that are mighty to drink wine, and men of strength to mingle strong drink: ²³ Which justify the wicked for reward, and take away the righteousness of the righteous from him!

၅

²⁰ Woe to those who call evil good, and good evil; who put darkness for light, and light for darkness; who put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe to those who are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe to those who are mighty to drink wine, and champions at mixing strong drink; ²³ who acquit the guilty for a bribe, but deny justice for the innocent!

ဆ ရာ ယု ဒ သန်

ဆ ရာ ယု ဒ သန်
KJV
မြန် မာ့ စံ မီ
WEB

၅

⁷ For the vineyard of the Lord of hosts is the house of Israel, and the men of Judah his pleasant plant: and he looked for judgment, but behold oppression; for righteousness, but behold a cry.

²⁰ Woe unto them that call evil good, and good evil; that put darkness for light, and light for darkness; that put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe unto them that are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe unto them that are mighty to drink wine, and men of strength to mingle strong drink: ²³ Which justify the wicked for reward, and take away the righteousness of the righteous from him!

၅

²⁰ Woe to those who call evil good, and good evil; who put darkness for light, and light for darkness; who put bitter for sweet, and sweet for bitter!

²¹ Woe to those who are wise in their own eyes, and prudent in their own sight!

²² Woe to those who are mighty to drink wine, and champions at mixing strong drink; ²³ who acquit the guilty for a bribe, but deny justice for the innocent!

Please view in landscape orientation

ဓမ္မ ဟောင်း ကျမ်း

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ခ ရစ် ယာန် ကျမ်း အ စဉ် လိုက်
ဟေ ဗြဲ ကျမ်း အ စဉ် လိုက်

ဓမ္မ သစ် ကျမ်း