၄၁

^၁ ကမ်း ရိုး တန်း ဒေ သ တို့၊ ငါ့ ရှေ့ မှာ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ လော့။ လူ မျိုး တ ကာ တို့၊ အား သစ် မွေး ကြ။ လာ ၍ တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ။ တ ရား ဆိုင် ဖို့ အ တူ တူ ဆုံ ၍ တ ရား ဆိုင် ကြ စို့။

^၂ ဖြောင့် မတ် သော သူ ကို အ ရှေ့ အ ရပ် မှ ပေါ် ထွန်း စေ သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ သူ့ ထံ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အပ် နှံ သော သူ၊ သူ့ အား ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို အုပ် စိုး ရ သော အ ခွင့် ပေး သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထို သူ တို့ ကို သူ ၏ ဓား ဖြင့် မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ၍ သူ ၏ လေး ဖြင့် ဖွဲ ကဲ့ သို့ လွင့် စေ သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၃ မိ မိ ခြေ မ ချ ဖူး သော လမ်း ဖြင့် ထို သူ တို့ ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ရာ ၌ ‌ဘေး ကင်း လုံ ခြုံ ခွင့် ကို ပေး သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၄ အ စ အ ဦး က ပင် မျိုး ဆက် တစ် ဆက် ပြီး တစ် ဆက် ပေါ် ထွန်း စေ သော သော အ မှု ကို ပြု သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထို သူ ကား ဦး ဆုံး သော သူ ဖြစ် ၍ နောက် ဆုံး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ သော ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပင် တည်း။ ဟေ ရှာ ၄၄:၆၊ ၄၈:၁၂။ ဗျာ ၁:၁၇၊ ၂:၈၊ ၂၁:၆။

^၅ ကမ်း ရိုး တန်း ‌ဒေ သ တို့ သည် မြင် ၍ ကြောက် ရွံ့ ကြ ပြီ။ မြေ ကြီး စွန်း တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ကြ ပြီ။ သူ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် လာ ကြ ပြီ။ ^၆ သူ တို့ အ ချင်း ချင်း ကူ ညီ မ စ ကြ ၏။ မိ မိ ညီ အစ် ကို အား “အား ယူ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၇ ပန်း တဉ်း သ မား သည် ပန်း ထိမ် သ မား ကို အား ပေး ၏။ တူ နှင့် အ ချော သပ် သော သူ သည် ပေ ပေါ် တွင် ထု သော သူ ကို အား ပေး ၏။ ဂ ဟေ ဆက် ထား သည် မှာ “ကောင်း သည်” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် ရုပ် တု ကို ခိုင် ခံ့ စေ ရန် သံ ဖြင့် ရိုက် ထား ကြ ၏။

^၈ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး အစ္စ ရေး၊ ငါ ရွေး ချယ် သော သူ ယာ ကုပ်၊ ငါ့ မိတ် ဆွေ အာ ဗြ ဟံ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက်၊ ^၉ မြေ ကြီး စွန်း မှ ငါ ဆွဲ လာ သူ၊ အ ဝေး ဆုံး အ ရပ် မှ ငါ ခေါ် လာ သူ၊ “သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ သင့် ကို ငါ ရွေး ချယ် ပြီ။ သင့် ကို ငါ မ စွန့် ပစ်” ဟု သင့် အား ငါ မိန့် ဆို ၏။ ^၁၀ မ ကြောက် နှင့်၊ ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ မ စိုး ရိမ် နှင့်။ ငါ သည် သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင့် ကို ခိုင် ခံ့ စေ မည်။ သင့် ကို ကူ ညီ မ စ မည်။ ငါ ၏ ဖြောင့် မတ် သော လက် ယာ လက် ဖြင့် သင့် ကို ငါ ထောက် မ မည်။

^၁၁ သင့် ကို အ မျက် ထွက် သော သူ အား လုံး အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်၊ အ သ ရေ ပျက် ရ လိမ့် မည်။ သင့် ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ပြီး ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ သင့် ကို ရန် မူ သော သူ တို့ ကို သင် ရှာ သော် လည်း တွေ့ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ သင့် ကို တိုက် ခိုက် သော သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ၊ အ ရာ မ ရောက် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၃ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ လက် ယာ လက် ကို ကိုင် လျက် သင့် အား “မ ကြောက် နှင့်။ သင့် ကို ငါ ကူ ညီ မ စ မည်” ဟု မြွက် ဆို သော သူ ဖြစ် ၏။

^၁၄ “အို ပိုး ကောင် ယာ ကုပ်၊ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့၊ မ ကြောက် နှင့်။ သင့် ကို ငါ ကူ ညီ မ စ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင့် ကို ရွေး နုတ် သော သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင့် ကို အ သွား ထက် သည့် ကောက် နယ် တန် ဆာ ပ လာ အ သစ် ဖြစ် စေ မည်။ သင် သည် တောင် ကြီး တို့ ကို နင်း နယ် ၍ ညက် ညက် ကြေ စေ မည်။ တောင် ငယ် တို့ ကို ဖွဲ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၆ ထို တောင် တို့ ကို သင် သည် လှေ့ မည်။ လေ သည် သယ် ဆောင် သွား မည်။ မုန် တိုင်း သည် လွင့် စဉ် စေ မည်။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ရွှင် လန်း မည်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား ၌ ဝါ ကြွား မည်။

^၁၇ ဆင်း ရဲ နွမ်း ပါး သော သူ တို့ သည် ရေ ကို ရှာ ကြ ၏။ ရေ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ တို့ သည် ရေ ငတ် ၍ အာ ခေါင် ခြောက် ကပ် သော အ ခါ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ထူး မည်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ သည် သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် မည် မ ဟုတ်။ ^၁၈ ငါ သည် တောင် က တုံး ပေါ် တွင် မြစ် ကို လည်း ကောင်း၊ ချိုင့် ဝှမ်း အ လယ် တွင် စမ်း ရေ ကို လည်း ကောင်း စီး ဆင်း စေ မည်။ တော ကန္တာ ရ ကို ရေ အိုင် ဖြစ် စေ ၍ ‌ခြောက် သွေ့ သော အ ရပ် ကို စမ်း ရေ တွင်း ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၉ ‌တော ကန္တာ ရ ၌ သစ် က တိုး ပင်၊ အ ကေ ရှား ပင် ထ နောင်း မျိုး။ ၊ မု ရ တု ပင် ချုံ ပင် တစ် မျိုး။ ၊ သံ လွင် ပင် တို့ ကို ပေါက် စေ မည်။ သဲ ကန္တာ ရ ၌ ထင်း ရှူး ပင်၊ တ ဒေ ရ ပင် ထင်း ရှူး ပင် မျိုး။ ၊ ကျောက် ပန်း ပင် တို့ ကို အ တူ တ ကွ ပေါက် ရောက် စေ မည်။ ^၂၀ ထို သို့ သော အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဤ အ မှု ကို ပြု တော် မူ ကြောင်း၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် သည် ဤ အ မှု ကို ဖြစ် စေ တော် မူ ကြောင်း လူ အား လုံး တွေ့ မြင် သိ ရှိ ကြ လိမ့် မည်။ ဆင် ခြင် နား လည် ကြ လိမ့် မည်။

^၂၁ “သင် တို့ ၏ အ မှု ကို တင် ပြ ကြ လော့” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ “သင် တို့ ၏ ခိုင် လုံ သော သက် သေ တို့ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ လော့” ဟု ယာ ကုပ် အ မျိုး ၏ ရှင် ဘု ရင် မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ သူ တို့ သည် ထို သက် သေ တို့ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ ပါ စေ။ မည် သည့် အ ရာ များ ဖြစ် ပျက် လိမ့် မည် ကို ငါ တို့ အား ပြော ပြ ကြ ပါ စေ။ ယ ခင် က မည် သည့် အ ရာ များ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည် ကို ငါ တို့ အား ပြော ပြ ကြ လော့။ သို့ မှ သာ ငါ တို့ ဆင် ခြင် ၍ ထို အ ရာ တို့ ၏ အ ကျိုး ဆက် ကို သိ နိုင် မည်။ သို့ မ ဟုတ် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ များ ကို ငါ တို့ အား ပြော ကြား ကြ လော့။ ^၂၃ သင် တို့ သည် ဘု ရား များ ဖြစ် သည် ကို ငါ တို့ သိ ရှိ နိုင် မည့် အ ကြောင်း နောင် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ တို့ ကို ပြော ပြ ကြ လော့။ ငါ တို့ အား လုံး မြင် ၍ အံ့ ဩ တုန် လှုပ် သွား အောင် ကောင်း သော အ မှု ကို ဖြစ် စေ၊ ဆိုး ညစ် သော အ မှု ကို ဖြစ် စေ လုပ် ပြ ကြ လော့။ ^၂၄ သင် တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ၏ လုပ် ဆောင် ချက် သည် အ ချည်း နှီး သက် သက် ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကို ရွေး ချယ် သော သူ သည် စက် ဆုပ် ရွံ့ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

^၂၅ မြောက် အ ရပ် မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို ငါ လှုံ့ ဆော် ၍ သူ သည် နေ ထွက် ရာ အ ရပ် မှ လာ လေ ပြီ။ သူ သည် ငါ့ နာ မ ကို ဟစ် ခေါ် လိမ့် မည်။ အိုး ထိန်း သည် သည် မြေ စေး ကို နင်း သ ကဲ့ သို့ သူ သည် မင်း အ ရာ ရှိ တို့ ကို ရွှံ့ သ ဖွယ် နင်း လိမ့် မည်။

^၂၆ ငါ တို့ သိ ရှိ နိုင် ရန် အ စ အ ဦး က တည်း က မည် သူ ပြော ပြ ဖူး သ နည်း။ “မှန် ပေ ၏” ဟု ငါ တို့ ပြော နိုင် ရန် မည် သူ ကြို တင် ပြော ပြ ဖူး သ နည်း။ ပြော ပြ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ပြော ကြား သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ သင် တို့ စ ကား ကို ကြား ဖူး သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၇ ဇိ အုန် တောင် အား “ကြည့် ရှု လော့။ သူ တို့ ကို ကြည့် ရှု လော့” ဟု အ ဦး ဆုံး ပြော သော သူ မှာ ငါ ဖြစ် ၏။ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ငါ စေ လွှတ် ၏။ ^၂၈ ငါ ကြည့် ရှု သော အ ခါ တစ် စုံ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ငါ မေး မြန်း သော အ ခါ သူ တို့ ထဲ တွင် ပြန် ဖြေ ကြား နိုင် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ၊ အ ကြံ ပေး နိုင် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၉ သူ တို့ အား လုံး သည် အ နတ္တ သက် သက်၊ သူ တို့ ပြု သော အ မှု တို့ သည် အ ချည်း နှီး သက် သက်၊ သူ တို့ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု တို့ သည် အ လ ဟဿ၊ အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

41

¹ “Keep silent before me, islands, and let the peoples renew their strength. Let them come near, then let them speak. Let’s meet together for judgment.

² Who has raised up one from the east? Who called him to his feet in righteousness? He hands over nations to him and makes him rule over kings. He gives them like the dust to his sword, like the driven stubble to his bow. ³ He pursues them and passes by safely, even by a way that he had not gone with his feet. ⁴ Who has worked and done it, calling the generations from the beginning? I, Yahweh, the first, and with the last, I am he.”

⁵ The islands have seen, and fear. The ends of the earth tremble. They approach, and come. ⁶ Everyone helps his neighbor. They say to their brothers, “Be strong!” ⁷ So the carpenter encourages the goldsmith. He who smooths with the hammer encourages him who strikes the anvil, saying of the soldering, “It is good;”and he fastens it with nails, that it might not totter.

⁸ “But you, Israel, my servant, Jacob whom I have chosen, the offspring of Abraham my friend, ⁹ you whom I have taken hold of from the ends of the earth, and called from its corners, and said to you, ‘You are my servant. I have chosen you and have not cast you away.’ ¹⁰ Don’t you be afraid, for I am with you. Don’t be dismayed, for I am your God. I will strengthen you. Yes, I will help you. Yes, I will uphold you with the right hand of my righteousness.

¹¹ Behold, all those who are incensed against you will be disappointed and confounded. Those who strive with you will be like nothing, and shall perish. ¹² You will seek them, and won’t find them, even those who contend with you. Those who war against you will be as nothing, as a nonexistent thing. ¹³ For I, Yahweh your God, will hold your right hand, saying to you, ‘Don’t be afraid. I will help you.’

¹⁴ Don’t be afraid, you worm Jacob, and you men of Israel. I will help you,” says Yahweh. “Your Redeemer is the Holy One of Israel. ¹⁵ Behold, I have made you into a new sharp threshing instrument with teeth. You will thresh the mountains, and beat them small, and will make the hills like chaff. ¹⁶ You will winnow them, and the wind will carry them away, and the whirlwind will scatter them. You will rejoice in Yahweh. You will glory in the Holy One of Israel.

¹⁷ The poor and needy seek water, and there is none. Their tongue fails for thirst. I, Yahweh, will answer them. I, the God of Israel, will not forsake them. ¹⁸ I will open rivers on the bare heights, and springs in the middle of the valleys. I will make the wilderness a pool of water, and the dry land springs of water. ¹⁹ I will put cedar, acacia, myrtle, and oil trees in the wilderness. I will set cypress trees, pine, and box trees together in the desert; ²⁰ that they may see, know, consider, and understand together, that Yahweh’s hand has done this, and the Holy One of Israel has created it.

²¹ Produce your cause,” says Yahweh. “Bring out your strong reasons!” says the King of Jacob. ²² “Let them announce and declare to us what will happen! Declare the former things, what they are, that we may consider them, and know the latter end of them; or show us things to come. ²³ Declare the things that are to come hereafter, that we may know that you are gods. Yes, do good, or do evil, that we may be dismayed, and see it together. ²⁴ Behold, you are nothing, and your work is nothing. He who chooses you is an abomination.

²⁵ “I have raised up one from the north, and he has come, from the rising of the sun, one who calls on my name, and he shall come on rulers as on mortar, and as the potter treads clay.

²⁶ Who has declared it from the beginning, that we may know? and before, that we may say, ‘He is right’? Surely, there is no one who declares. Surely, there is no one who shows. Surely, there is no one who hears your words. ²⁷ I am the first to say to Zion, ‘Behold, look at them;’ and I will give one who brings good news to Jerusalem. ²⁸ When I look, there is no man, even among them there is no counselor who, when I ask, can answer a word. ²⁹ Behold, all of their deeds are vanity and nothing. Their molten images are wind and confusion.

၄၁

^၁ ကမ်း ရိုး တန်း ဒေ သ တို့၊ ငါ့ ရှေ့ မှာ တိတ် ဆိတ် စွာ နေ ကြ လော့။ လူ မျိုး တ ကာ တို့၊ အား သစ် မွေး ကြ။ လာ ၍ တိုင် ပင် ဆွေး နွေး ကြ။ တ ရား ဆိုင် ဖို့ အ တူ တူ ဆုံ ၍ တ ရား ဆိုင် ကြ စို့။

^၂ ဖြောင့် မတ် သော သူ ကို အ ရှေ့ အ ရပ် မှ ပေါ် ထွန်း စေ သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ သူ့ ထံ လူ မျိုး တ ကာ တို့ ကို အပ် နှံ သော သူ၊ သူ့ အား ရှင် ဘု ရင် တို့ ကို အုပ် စိုး ရ သော အ ခွင့် ပေး သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထို သူ တို့ ကို သူ ၏ ဓား ဖြင့် မြေ မှုန့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ ၍ သူ ၏ လေး ဖြင့် ဖွဲ ကဲ့ သို့ လွင့် စေ သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၃ မိ မိ ခြေ မ ချ ဖူး သော လမ်း ဖြင့် ထို သူ တို့ ကို လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ရာ ၌ ‌ဘေး ကင်း လုံ ခြုံ ခွင့် ကို ပေး သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၄ အ စ အ ဦး က ပင် မျိုး ဆက် တစ် ဆက် ပြီး တစ် ဆက် ပေါ် ထွန်း စေ သော သော အ မှု ကို ပြု သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ထို သူ ကား ဦး ဆုံး သော သူ ဖြစ် ၍ နောက် ဆုံး သော သူ တို့ နှင့် အ တူ ရှိ သော ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ပင် တည်း။ ဟေ ရှာ ၄၄:၆၊ ၄၈:၁၂။ ဗျာ ၁:၁၇၊ ၂:၈၊ ၂၁:၆။

^၅ ကမ်း ရိုး တန်း ‌ဒေ သ တို့ သည် မြင် ၍ ကြောက် ရွံ့ ကြ ပြီ။ မြေ ကြီး စွန်း တို့ သည် ကြောက် ရွံ့ တုန် လှုပ် ကြ ပြီ။ သူ တို့ သည် ချဉ်း ကပ် လာ ကြ ပြီ။ ^၆ သူ တို့ အ ချင်း ချင်း ကူ ညီ မ စ ကြ ၏။ မိ မိ ညီ အစ် ကို အား “အား ယူ လော့” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၇ ပန်း တဉ်း သ မား သည် ပန်း ထိမ် သ မား ကို အား ပေး ၏။ တူ နှင့် အ ချော သပ် သော သူ သည် ပေ ပေါ် တွင် ထု သော သူ ကို အား ပေး ၏။ ဂ ဟေ ဆက် ထား သည် မှာ “ကောင်း သည်” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် ရုပ် တု ကို ခိုင် ခံ့ စေ ရန် သံ ဖြင့် ရိုက် ထား ကြ ၏။

^၈ သို့ သော် ငါ့ အ စေ အ ပါး အစ္စ ရေး၊ ငါ ရွေး ချယ် သော သူ ယာ ကုပ်၊ ငါ့ မိတ် ဆွေ အာ ဗြ ဟံ ၏ သား စဉ် မြေး ဆက်၊ ^၉ မြေ ကြီး စွန်း မှ ငါ ဆွဲ လာ သူ၊ အ ဝေး ဆုံး အ ရပ် မှ ငါ ခေါ် လာ သူ၊ “သင် သည် ငါ ၏ အ စေ အ ပါး ဖြစ် ၏။ သင့် ကို ငါ ရွေး ချယ် ပြီ။ သင့် ကို ငါ မ စွန့် ပစ်” ဟု သင့် အား ငါ မိန့် ဆို ၏။ ^၁၀ မ ကြောက် နှင့်၊ ငါ သည် သင် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ မ စိုး ရိမ် နှင့်။ ငါ သည် သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ဖြစ် ၏။ အ ကယ် စင် စစ် သင့် ကို ခိုင် ခံ့ စေ မည်။ သင့် ကို ကူ ညီ မ စ မည်။ ငါ ၏ ဖြောင့် မတ် သော လက် ယာ လက် ဖြင့် သင့် ကို ငါ ထောက် မ မည်။

^၁၁ သင့် ကို အ မျက် ထွက် သော သူ အား လုံး အ ရှက် ကွဲ ရ လိမ့် မည်၊ အ သ ရေ ပျက် ရ လိမ့် မည်။ သင့် ကို ရန် ပြု သော သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ပြီး ပျက် စီး ခြင်း သို့ ရောက် ကြ ရ လိမ့် မည်။ ^၁၂ သင့် ကို ရန် မူ သော သူ တို့ ကို သင် ရှာ သော် လည်း တွေ့ လိမ့် မည် မ ဟုတ်။ သင့် ကို တိုက် ခိုက် သော သူ တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ၊ အ ရာ မ ရောက် သော သူ ကဲ့ သို့ ဖြစ် သွား ကြ လိမ့် မည်။ ^၁၃ သင် ၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် ၏ လက် ယာ လက် ကို ကိုင် လျက် သင့် အား “မ ကြောက် နှင့်။ သင့် ကို ငါ ကူ ညီ မ စ မည်” ဟု မြွက် ဆို သော သူ ဖြစ် ၏။

^၁၄ “အို ပိုး ကောင် ယာ ကုပ်၊ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့၊ မ ကြောက် နှင့်။ သင့် ကို ငါ ကူ ညီ မ စ မည်” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ သင့် ကို ရွေး နုတ် သော သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ^၁၅ ကြည့် ရှု လော့။ ငါ သည် သင့် ကို အ သွား ထက် သည့် ကောက် နယ် တန် ဆာ ပ လာ အ သစ် ဖြစ် စေ မည်။ သင် သည် တောင် ကြီး တို့ ကို နင်း နယ် ၍ ညက် ညက် ကြေ စေ မည်။ တောင် ငယ် တို့ ကို ဖွဲ ကဲ့ သို့ ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၆ ထို တောင် တို့ ကို သင် သည် လှေ့ မည်။ လေ သည် သယ် ဆောင် သွား မည်။ မုန် တိုင်း သည် လွင့် စဉ် စေ မည်။ သင် သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၌ ရွှင် လန်း မည်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော ဘု ရား ၌ ဝါ ကြွား မည်။

^၁၇ ဆင်း ရဲ နွမ်း ပါး သော သူ တို့ သည် ရေ ကို ရှာ ကြ ၏။ ရေ မ ရှိ သော ကြောင့် သူ တို့ သည် ရေ ငတ် ၍ အာ ခေါင် ခြောက် ကပ် သော အ ခါ ငါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ထူး မည်။ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ငါ သည် သူ တို့ ကို စွန့် ပစ် မည် မ ဟုတ်။ ^၁၈ ငါ သည် တောင် က တုံး ပေါ် တွင် မြစ် ကို လည်း ကောင်း၊ ချိုင့် ဝှမ်း အ လယ် တွင် စမ်း ရေ ကို လည်း ကောင်း စီး ဆင်း စေ မည်။ တော ကန္တာ ရ ကို ရေ အိုင် ဖြစ် စေ ၍ ‌ခြောက် သွေ့ သော အ ရပ် ကို စမ်း ရေ တွင်း ဖြစ် စေ မည်။ ^၁၉ ‌တော ကန္တာ ရ ၌ သစ် က တိုး ပင်၊ အ ကေ ရှား ပင် ထ နောင်း မျိုး။ ၊ မု ရ တု ပင် ချုံ ပင် တစ် မျိုး။ ၊ သံ လွင် ပင် တို့ ကို ပေါက် စေ မည်။ သဲ ကန္တာ ရ ၌ ထင်း ရှူး ပင်၊ တ ဒေ ရ ပင် ထင်း ရှူး ပင် မျိုး။ ၊ ကျောက် ပန်း ပင် တို့ ကို အ တူ တ ကွ ပေါက် ရောက် စေ မည်။ ^၂၀ ထို သို့ သော အား ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် သည် ဤ အ မှု ကို ပြု တော် မူ ကြောင်း၊ အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် သည် ဤ အ မှု ကို ဖြစ် စေ တော် မူ ကြောင်း လူ အား လုံး တွေ့ မြင် သိ ရှိ ကြ လိမ့် မည်။ ဆင် ခြင် နား လည် ကြ လိမ့် မည်။

^၂၁ “သင် တို့ ၏ အ မှု ကို တင် ပြ ကြ လော့” ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ “သင် တို့ ၏ ခိုင် လုံ သော သက် သေ တို့ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ လော့” ဟု ယာ ကုပ် အ မျိုး ၏ ရှင် ဘု ရင် မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၂ သူ တို့ သည် ထို သက် သေ တို့ ကို ယူ ဆောင် လာ ကြ ပါ စေ။ မည် သည့် အ ရာ များ ဖြစ် ပျက် လိမ့် မည် ကို ငါ တို့ အား ပြော ပြ ကြ ပါ စေ။ ယ ခင် က မည် သည့် အ ရာ များ ဖြစ် ပျက် ခဲ့ သည် ကို ငါ တို့ အား ပြော ပြ ကြ လော့။ သို့ မှ သာ ငါ တို့ ဆင် ခြင် ၍ ထို အ ရာ တို့ ၏ အ ကျိုး ဆက် ကို သိ နိုင် မည်။ သို့ မ ဟုတ် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ များ ကို ငါ တို့ အား ပြော ကြား ကြ လော့။ ^၂၃ သင် တို့ သည် ဘု ရား များ ဖြစ် သည် ကို ငါ တို့ သိ ရှိ နိုင် မည့် အ ကြောင်း နောင် ဖြစ် လာ မည့် အ ရာ တို့ ကို ပြော ပြ ကြ လော့။ ငါ တို့ အား လုံး မြင် ၍ အံ့ ဩ တုန် လှုပ် သွား အောင် ကောင်း သော အ မှု ကို ဖြစ် စေ၊ ဆိုး ညစ် သော အ မှု ကို ဖြစ် စေ လုပ် ပြ ကြ လော့။ ^၂၄ သင် တို့ သည် ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော အ ရာ ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ၏ လုပ် ဆောင် ချက် သည် အ ချည်း နှီး သက် သက် ဖြစ် ၏။ သင် တို့ ကို ရွေး ချယ် သော သူ သည် စက် ဆုပ် ရွံ့ ရှာ ဖွယ် ဖြစ် ၏။

^၂၅ မြောက် အ ရပ် မှ တစ် စုံ တစ် ဦး ကို ငါ လှုံ့ ဆော် ၍ သူ သည် နေ ထွက် ရာ အ ရပ် မှ လာ လေ ပြီ။ သူ သည် ငါ့ နာ မ ကို ဟစ် ခေါ် လိမ့် မည်။ အိုး ထိန်း သည် သည် မြေ စေး ကို နင်း သ ကဲ့ သို့ သူ သည် မင်း အ ရာ ရှိ တို့ ကို ရွှံ့ သ ဖွယ် နင်း လိမ့် မည်။

^၂၆ ငါ တို့ သိ ရှိ နိုင် ရန် အ စ အ ဦး က တည်း က မည် သူ ပြော ပြ ဖူး သ နည်း။ “မှန် ပေ ၏” ဟု ငါ တို့ ပြော နိုင် ရန် မည် သူ ကြို တင် ပြော ပြ ဖူး သ နည်း။ ပြော ပြ သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ပြော ကြား သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ သင် တို့ စ ကား ကို ကြား ဖူး သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၇ ဇိ အုန် တောင် အား “ကြည့် ရှု လော့။ သူ တို့ ကို ကြည့် ရှု လော့” ဟု အ ဦး ဆုံး ပြော သော သူ မှာ ငါ ဖြစ် ၏။ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ ကို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ သို့ ငါ စေ လွှတ် ၏။ ^၂၈ ငါ ကြည့် ရှု သော အ ခါ တစ် စုံ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ငါ မေး မြန်း သော အ ခါ သူ တို့ ထဲ တွင် ပြန် ဖြေ ကြား နိုင် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ၊ အ ကြံ ပေး နိုင် သော သူ တစ် ယောက် မျှ မ ရှိ။ ^၂၉ သူ တို့ အား လုံး သည် အ နတ္တ သက် သက်၊ သူ တို့ ပြု သော အ မှု တို့ သည် အ ချည်း နှီး သက် သက်၊ သူ တို့ သွန်း လုပ် သော ရုပ် တု တို့ သည် အ လ ဟဿ၊ အ ချည်း နှီး ဖြစ် ၏။

41

¹ “Keep silent before me, islands, and let the peoples renew their strength. Let them come near, then let them speak. Let’s meet together for judgment.

² Who has raised up one from the east? Who called him to his feet in righteousness? He hands over nations to him and makes him rule over kings. He gives them like the dust to his sword, like the driven stubble to his bow. ³ He pursues them and passes by safely, even by a way that he had not gone with his feet. ⁴ Who has worked and done it, calling the generations from the beginning? I, Yahweh, the first, and with the last, I am he.”

⁵ The islands have seen, and fear. The ends of the earth tremble. They approach, and come. ⁶ Everyone helps his neighbor. They say to their brothers, “Be strong!” ⁷ So the carpenter encourages the goldsmith. He who smooths with the hammer encourages him who strikes the anvil, saying of the soldering, “It is good;”and he fastens it with nails, that it might not totter.

⁸ “But you, Israel, my servant, Jacob whom I have chosen, the offspring of Abraham my friend, ⁹ you whom I have taken hold of from the ends of the earth, and called from its corners, and said to you, ‘You are my servant. I have chosen you and have not cast you away.’ ¹⁰ Don’t you be afraid, for I am with you. Don’t be dismayed, for I am your God. I will strengthen you. Yes, I will help you. Yes, I will uphold you with the right hand of my righteousness.

¹¹ Behold, all those who are incensed against you will be disappointed and confounded. Those who strive with you will be like nothing, and shall perish. ¹² You will seek them, and won’t find them, even those who contend with you. Those who war against you will be as nothing, as a nonexistent thing. ¹³ For I, Yahweh your God, will hold your right hand, saying to you, ‘Don’t be afraid. I will help you.’

¹⁴ Don’t be afraid, you worm Jacob, and you men of Israel. I will help you,” says Yahweh. “Your Redeemer is the Holy One of Israel. ¹⁵ Behold, I have made you into a new sharp threshing instrument with teeth. You will thresh the mountains, and beat them small, and will make the hills like chaff. ¹⁶ You will winnow them, and the wind will carry them away, and the whirlwind will scatter them. You will rejoice in Yahweh. You will glory in the Holy One of Israel.

¹⁷ The poor and needy seek water, and there is none. Their tongue fails for thirst. I, Yahweh, will answer them. I, the God of Israel, will not forsake them. ¹⁸ I will open rivers on the bare heights, and springs in the middle of the valleys. I will make the wilderness a pool of water, and the dry land springs of water. ¹⁹ I will put cedar, acacia, myrtle, and oil trees in the wilderness. I will set cypress trees, pine, and box trees together in the desert; ²⁰ that they may see, know, consider, and understand together, that Yahweh’s hand has done this, and the Holy One of Israel has created it.

²¹ Produce your cause,” says Yahweh. “Bring out your strong reasons!” says the King of Jacob. ²² “Let them announce and declare to us what will happen! Declare the former things, what they are, that we may consider them, and know the latter end of them; or show us things to come. ²³ Declare the things that are to come hereafter, that we may know that you are gods. Yes, do good, or do evil, that we may be dismayed, and see it together. ²⁴ Behold, you are nothing, and your work is nothing. He who chooses you is an abomination.

²⁵ “I have raised up one from the north, and he has come, from the rising of the sun, one who calls on my name, and he shall come on rulers as on mortar, and as the potter treads clay.

²⁶ Who has declared it from the beginning, that we may know? and before, that we may say, ‘He is right’? Surely, there is no one who declares. Surely, there is no one who shows. Surely, there is no one who hears your words. ²⁷ I am the first to say to Zion, ‘Behold, look at them;’ and I will give one who brings good news to Jerusalem. ²⁸ When I look, there is no man, even among them there is no counselor who, when I ask, can answer a word. ²⁹ Behold, all of their deeds are vanity and nothing. Their molten images are wind and confusion.