၄၀

^၁ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် က “ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ကို နှစ် သိမ့် ပေး ကြ။ နှစ် သိမ့် ပေး ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂ “စစ် ပွဲ ပြီး ဆုံး ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် မှ မိ မိ အ ပြစ် အ တွက် နှစ် ဆ ခံ ယူ ပြီး ပြီ ဖြစ် ၍ အ ပြစ် လည်း ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ပြီ” ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အား ကြေ ညာ ပြီး နှစ် သိမ့် ပေး လော့။

^၃ ကြွေး ကြော် သံ တစ် ခု မှာ “တော ကန္တာ ရ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွ တော် မူ မည့် လမ်း ကို ပြင် ဆင် ကြ လော့။ သဲ ကန္တာ ရ ၌ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကြွ တော် မူ မည့် လမ်း မ ကြီး ကို ဖြောင့် တန်း စေ ကြ လော့။ မ ၃:၃။ မာ ၁:၃။ ယော ၁:၂၃။ ^၄ ချိုင်း ဝှမ်း ရှိ သ မျှ ကို ဖို့ ၍ တောင် ကြီး တောင် ငယ် ရှိ သ မျှ ကို ဖြို ရ မည်။ မ ညီ ညာ သော မြေ သည် ချော မွေ့ ၍ ကြမ်း တမ်း သော နေ ရာ တို့ သည် လွင် ပြင် ဖြစ် သွား မည်။ ^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း အ သ ရေ တော် သည် ထင် ရှား တော် မူ မည်။ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ တူ တ ကွ ဖူး မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် တော် မှ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၆ အ သံ တစ် ခု က “ဟစ် ကြော် လော့” ဟု ဆို လျှင် တစ် ယောက် က “မည် သည့် အ ရာ ကို ဟစ် ကြော် ရ မည် နည်း” ဟု မေး သော် “လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မြက် ပင် ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ကောင်း မြတ် ခြင်း ရှိ သ မျှ သည် လည်း ကွင်း ပြင် ၌ ရှိ သော ပန်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှူ ထုတ် လိုက် သော အ ခါ မြက် ပင် သည် ခြောက် သွေ့ ၍ ပန်း ပွင့် သည် ညှိုး နွမ်း သွား ၏။ အ ကယ် စင် စစ် လူ တို့ သည် မြက် ပင် ဖြစ် ကြ ၏။ ^၈ မြက် ပင် သည် ခြောက် သွေ့ တတ် ၏။ ပန်း ပွင့် သည် ညှိုး နွမ်း တတ် ၏။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တော် မူ ကား အ စဉ် အ မြဲ တည် လိမ့် မည်” ယာ ၁:၁၁။ ဟု ဆို လေ ၏။

^၉ အို ဇိ အုန် တောင်၊ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ၊ မြင့် မား သော ‌တောင် ပေါ် သို့ တက် လော့။ အို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ၊ သင့် အ သံ ကို အ စွမ်း ကုန် လွှင့် လော့။ အ သံ ကို လွှင့် လော့။ မ ကြောက် နှင့်။ “ကြည့် ရှု လော့။ ဤ သည် ကား သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း” ဟု ယု ဒ မြို့ တို့ အား ပြော ကြား လော့။ ^၁၀ ကြည့် ရှု လော့။ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တန် ခိုး ဖြင့် ကြွ လာ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လက် ရုံး တော် ဖြင့် အုပ် စိုး တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဆု လာဘ် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ အ ဖိုး အ ခ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရှိ ၏။ ဟေ ရှာ ၆၂:၁၁။ ဗျာ ၂၂:၁၂။ ^၁၁ ကိုယ် တော် သည် သိုး ထိန်း ကဲ့ သို့ သိုး စု ကို ထိန်း ကျောင်း‌ တော် မူ မည်။ သိုး သ ငယ် တို့ ကို လက် ရုံး တော် ဖြင့် စု စည်း ၍ ရင် ခွင် ၌ ပွေ့ ပိုက် တော် မူ မည်။ သား ငယ် ရှိ သော သိုး မ တို့ ကို လည်း ညင် ညင် သာ သာ ပို့ ဆောင် တော် မူ မည်။

^၁၂ ရေ ကို လက် ခုပ် ဖြင့် ခြင် တွယ် သော သူ၊ ကောင်း ကင် ကို လက် ဖြင့် တိုင်း ထွာ သော သူ၊ မြေ မှုန့် ကို ခြင် တောင်း ဖြင့် ချင့် သော သူ၊ တောင် ကြီး ကို ကတ္တား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ တောင် ငယ် ကို ချိန် ခွင် ဖြင့် လည်း ကောင်း ချိန် တွယ် သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် ကို မည် သူ လမ်း ညွှန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မည် သူ တိုင်း တာ’။ နိုင် သနည်း။ ကိုယ် တော့် ကို အ ကြံ ပေး သူ၊ ညွှန် ကြား သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၁၄ ကိုယ် တော် သည် မည် သူ နှင့် တိုင် ပင် တော် မူ သ နည်း။ အ သိ ဉာဏ် ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ ပေး သ နည်း။ တ ရား မျှ တ ခြင်း လမ်း ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ သင် ကြား ပေး သ နည်း။ အ သိ ပ ညာ ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ သင် ကြား ပေး သ နည်း။ ထိုး ထွင်း သိ မြင် ခြင်း လမ်း ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ ပြ သ ပေး သ နည်း။

^၁၅ လူ မျိုး တို့ ကို ရေ ပုံး ထဲ မှ ရေ တစ် စက် ကဲ့ သို့၊ ချိန် ခွင် ပေါ် မှ ဖုန် မှုန့် ကဲ့ သို့ ထင် မှတ် ၍ ကျွန်း တို့ ကို မြူ မှုန် ကဲ့ သို့ ကိုင် တော် မူ ၏။ ^၁၆ လက် ဘ နွန် တော သည် မီး မွှေး ရန် မ လုံ လောက်။ ထို တော ရှိ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ တွက် မ လုံ လောက်။ ^၁၇ လူ မျိုး အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ဘာ မျှ မ ဟုတ်။ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ နတ္တ သက် သက်၊ အ ချည်း နှီး သက် သက် ထက် သာ ၍ ငယ် သည် ဟု ထင် မှတ် တော် မူ ၏။

^၁၈ ဘု ရား သ ခင် သည် မည် သူ နှင့် တူ သ နည်း။ သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မည် သည့် ပုံ သဏ္ဌာန် နှင့် နှိုင်း ယှဉ် မည် နည်း။ ^၁၉ ပန်း တဉ်း သ မား သည် ရုပ် တု ဆင်း တု ကို သွန်း လုပ် တတ် ၏။ ပန်း ထိမ် သ မား သည် လည်း ထို ရုပ် တု ကို ရွှေ ဖြင့် မွမ်း မံ ပြီး ငွေ ဆွဲ ကြိုး များ လုပ် ပေး တတ် ၏။ ^၂၀ ဆင်း ရဲ သား မူ ကား မ ဆွေး မြည့် နိုင် သော သစ် သား ကို ရွေး ယူ ပြီး လျှင် မ လဲ နိုင် သော ရုပ် တု ကို ထု လုပ် ပေး ရန် ကျွမ်း ကျင် သော ပန်း ပု ဆ ရာ ကို ရှာ ဖွေ တတ် ၏။

^၂၁ သင် တို့ မ သိ ကြ သ လော။ သင် တို့ မ ကြား ဖူး ကြ သ လော။ အ စ အ ဦး က တည်း က သင် တို့ ကို မ ပြော ခဲ့ ကြ သ လော။ မြေ ကြီး စ တည် က တည်း က သင် တို့ နား မ လည် ခဲ့ ကြ သ လော။ ^၂၂ ကိုယ် တော် သည် မြေ ကြီး စက် ဝိုင်း အ ထက် တွင် စံ ပယ် တော် မူ ၏။ မြေ ကြီး သား တို့ သည် နှံ ကောင် သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။ မိုး ကောင် ကင် ကို မျက် နှာ ကြက် ကဲ့ သို့ ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၏။ နေ စ ရာ တဲ ကဲ့ သို့ ဖြန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ အုပ် ချုပ် သူ တို့ ကို ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ များ၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တ ရား သူ ကြီး တို့ ကို အ ရာ မ ဝင် သော သူ များ ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ သည် စိုက် ခါ စ ပျိုး ပင်၊ ကြဲ ခါ စ မျိုး စေ့၊ မြေ ကြီး ထဲ ၌ အ မြစ် စွဲ ခါ စ အ ပင် ပေါက် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို မှုတ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ခြောက် သွေ့ သွား မည်။ ဖွဲ ကဲ့ သို့‌ လေ ပွေ တိုက် ရာ လွင့် ပါ သွား မည်။

^၂၅ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် က “သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မည် သူ နှင့် နှိုင်း ယှဉ် မည် နည်း။ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ အ ထက် သို့ မျှော် ကြည့် ကြ လော့။ ကောင်း ကင် တန် ဆာ များ ကို မည် သူ ဖန် ဆင်း သ နည်း။ ထို တန် ဆာ အ လုံး အ ရင်း ကို အ ရေ အ တွက် အ လိုက် ပေါ် ထွက် စေ သော သူ၊ အ လုံး စုံ ကို အ မည် ဖြင့် မှည့် ခေါ် သော သူ ပင် တည်း။ တန် ခိုး၊ ခွန် အား ကြီး မား တော် မူ သော ကြောင့် ကြွင်း ကျန် ခဲ့ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၂၇ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ လမ်း ကို မ မြင်။ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အ မှု ကို ဂ ရု မ စိုက်” ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ပြော ဆို ရ သ နည်း။ ^၂၈ သင် မ သိ သ လော။ သင် မ ကြား ဖူး သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ စဉ် အ မြဲ တည် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင်၊ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် အား အင် ကုန် ခန်း တော် မ မူ။ မော ပန်း တော် မ မူ။ ကိုယ် တော် ၏ ဉာဏ် ကို စစ် ၍ မ ကုန် နိုင်။

^၂၉ ကိုယ် တော် သည် မော ပန်း သော သူ တို့ ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ၏။ အ စွမ်း မ ရှိ သော သူ တို့ ကို စွမ်း အား နှင့် ပြည့် စုံ စေ တော် မူ ၏။ ^၃၀ လူ ငယ် တို့ ပင် လျှင် အား အင် ကုန် ခန်း ၍ မော ပန်း ကြ လိမ့် မည်။ သန် မာ သော လူ ငယ် တို့ သည် လည်း ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် မျှော် သော သူ တို့ မူ ကား ခွန် အား သစ် နှင့် ပြည့် လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ အ တောင် ပံ ဖြင့် အ ထက် သို့ ပျံ တက် ကြ လိမ့် မည်။ ပြေး သော အ ခါ မော ပန်း ကြ မည် မ ဟုတ်။ သွား လာ သော အ ခါ လည်း အား အင် ကုန် ခန်း ကြ မည် မ ဟုတ်။

40

¹ “Comfort, comfort my people,” says your God. ² “Speak comfortably to Jerusalem, and call out to her that her warfare is accomplished, that her iniquity is pardoned, that she has received of Yahweh’s hand double for all her sins.”

³ The voice of one who calls out, “Prepare the way of Yahweh in the wilderness! Make a level highway in the desert for our God. ⁴ Every valley shall be exalted, and every mountain and hill shall be made low. The uneven shall be made level, and the rough places a plain. ⁵ Yahweh’s glory shall be revealed, and all flesh shall see it together; for the mouth of Yahweh has spoken it.”

⁶ The voice of one saying, “Cry out!” One said, “What shall I cry?” “All flesh is like grass, and all its glory is like the flower of the field. ⁷ The grass withers, the flower fades, because Yahweh’s breath blows on it. Surely the people are like grass. ⁸ The grass withers, the flower fades; but the word of our God stands forever.”

⁹ You who tell good news to Zion, go up on a high mountain. You who tell good news to Jerusalem, lift up your voice with strength! Lift it up! Don’t be afraid! Say to the cities of Judah, “Behold, your God!” ¹⁰ Behold, the Lord Yahweh will come as a mighty one, and his arm will rule for him. Behold, his reward is with him, and his recompense before him. ¹¹ He will feed his flock like a shepherd. He will gather the lambs in his arm, and carry them in his bosom. He will gently lead those who have their young.

¹² Who has measured the waters in the hollow of his hand, and marked off the sky with his span, and calculated the dust of the earth in a measuring basket, and weighed the mountains in scales, and the hills in a balance? ¹³ Who has directed Yahweh’s Spirit, or has taught him as his counselor? ¹⁴ Who did he take counsel with, and who instructed him, and taught him in the path of justice, and taught him knowledge, and showed him the way of understanding?

¹⁵ Behold, the nations are like a drop in a bucket, and are regarded as a speck of dust on a balance. Behold, he lifts up the islands like a very little thing. ¹⁶ Lebanon is not sufficient to burn, nor its animals sufficient for a burnt offering. ¹⁷ All the nations are like nothing before him. They are regarded by him as less than nothing, and vanity.

¹⁸ To whom then will you liken God? Or what likeness will you compare to him? ¹⁹ A workman has cast an image, and the goldsmith overlays it with gold, and casts silver chains for it. ²⁰ He who is too impoverished for such an offering chooses a tree that will not rot. He seeks a skillful workman to set up a carved image for him that will not be moved.

²¹ Haven’t you known? Haven’t you heard? Haven’t you been told from the beginning? Haven’t you understood from the foundations of the earth? ²² It is he who sits above the circle of the earth, and its inhabitants are like grasshoppers; who stretches out the heavens like a curtain, and spreads them out like a tent to dwell in, ²³ who brings princes to nothing, who makes the judges of the earth meaningless. ²⁴ They are planted scarcely. They are sown scarcely. Their stock has scarcely taken root in the ground. He merely blows on them, and they wither, and the whirlwind takes them away as stubble.

²⁵ “To whom then will you liken me? Who is my equal?” says the Holy One. ²⁶ Lift up your eyes on high, and see who has created these, who brings out their army by number. He calls them all by name. By the greatness of his might, and because he is strong in power, not one is lacking.

²⁷ Why do you say, Jacob, and speak, Israel, “My way is hidden from Yahweh, and the justice due me is disregarded by my God”? ²⁸ Haven’t you known? Haven’t you heard? The everlasting God, Yahweh, the Creator of the ends of the earth, doesn’t faint. He isn’t weary. His understanding is unsearchable.

²⁹ He gives power to the weak. He increases the strength of him who has no might. ³⁰ Even the youths faint and get weary, and the young men utterly fall; ³¹ but those who wait for Yahweh will renew their strength. They will mount up with wings like eagles. They will run, and not be weary. They will walk, and not faint.

၄၀

^၁ သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် က “ငါ ၏ လူ မျိုး တော် ကို နှစ် သိမ့် ပေး ကြ။ နှစ် သိမ့် ပေး ကြ” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂ “စစ် ပွဲ ပြီး ဆုံး ပြီ။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ လက် တော် မှ မိ မိ အ ပြစ် အ တွက် နှစ် ဆ ခံ ယူ ပြီး ပြီ ဖြစ် ၍ အ ပြစ် လည်း ခွင့် လွှတ် ခြင်း ခံ ရ ပြီ” ဟု ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့ အား ကြေ ညာ ပြီး နှစ် သိမ့် ပေး လော့။

^၃ ကြွေး ကြော် သံ တစ် ခု မှာ “တော ကန္တာ ရ ၌ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွ တော် မူ မည့် လမ်း ကို ပြင် ဆင် ကြ လော့။ သဲ ကန္တာ ရ ၌ ငါ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ကြွ တော် မူ မည့် လမ်း မ ကြီး ကို ဖြောင့် တန်း စေ ကြ လော့။ မ ၃:၃။ မာ ၁:၃။ ယော ၁:၂၃။ ^၄ ချိုင်း ဝှမ်း ရှိ သ မျှ ကို ဖို့ ၍ တောင် ကြီး တောင် ငယ် ရှိ သ မျှ ကို ဖြို ရ မည်။ မ ညီ ညာ သော မြေ သည် ချော မွေ့ ၍ ကြမ်း တမ်း သော နေ ရာ တို့ သည် လွင် ပြင် ဖြစ် သွား မည်။ ^၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဘုန်း အ သ ရေ တော် သည် ထင် ရှား တော် မူ မည်။ လူ အ ပေါင်း တို့ သည် အ တူ တ ကွ ဖူး မြင် ရ ကြ လိမ့် မည်။ အ ကယ် စင် စစ် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် တော် မှ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟူ ၍ ဖြစ် ၏။

^၆ အ သံ တစ် ခု က “ဟစ် ကြော် လော့” ဟု ဆို လျှင် တစ် ယောက် က “မည် သည့် အ ရာ ကို ဟစ် ကြော် ရ မည် နည်း” ဟု မေး သော် “လူ အ ပေါင်း တို့ သည် မြက် ပင် ဖြစ် ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ကောင်း မြတ် ခြင်း ရှိ သ မျှ သည် လည်း ကွင်း ပြင် ၌ ရှိ သော ပန်း ပွင့် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ကြ ၏။ ^၇ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အ သက် ရှူ ထုတ် လိုက် သော အ ခါ မြက် ပင် သည် ခြောက် သွေ့ ၍ ပန်း ပွင့် သည် ညှိုး နွမ်း သွား ၏။ အ ကယ် စင် စစ် လူ တို့ သည် မြက် ပင် ဖြစ် ကြ ၏။ ^၈ မြက် ပင် သည် ခြောက် သွေ့ တတ် ၏။ ပန်း ပွင့် သည် ညှိုး နွမ်း တတ် ၏။ ငါ တို့ ဘု ရား သ ခင် ၏ နှုတ် က ပတ် တော် မူ ကား အ စဉ် အ မြဲ တည် လိမ့် မည်” ယာ ၁:၁၁။ ဟု ဆို လေ ၏။

^၉ အို ဇိ အုန် တောင်၊ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ၊ မြင့် မား သော ‌တောင် ပေါ် သို့ တက် လော့။ အို ဂျေ ရု ဆ လင် မြို့၊ ကောင်း မြတ် သော သ တင်း ယူ ဆောင် လာ သော သူ၊ သင့် အ သံ ကို အ စွမ်း ကုန် လွှင့် လော့။ အ သံ ကို လွှင့် လော့။ မ ကြောက် နှင့်။ “ကြည့် ရှု လော့။ ဤ သည် ကား သင် တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ပေ တည်း” ဟု ယု ဒ မြို့ တို့ အား ပြော ကြား လော့။ ^၁၀ ကြည့် ရှု လော့။ ဘု ရား ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် တန် ခိုး ဖြင့် ကြွ လာ တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် လက် ရုံး တော် ဖြင့် အုပ် စိုး တော် မူ ၏။ ကြည့် ရှု လော့။ ဆု လာဘ် သည် ကိုယ် တော် နှင့် အ တူ ရှိ ၏။ အ ဖိုး အ ခ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ရှိ ၏။ ဟေ ရှာ ၆၂:၁၁။ ဗျာ ၂၂:၁၂။ ^၁၁ ကိုယ် တော် သည် သိုး ထိန်း ကဲ့ သို့ သိုး စု ကို ထိန်း ကျောင်း‌ တော် မူ မည်။ သိုး သ ငယ် တို့ ကို လက် ရုံး တော် ဖြင့် စု စည်း ၍ ရင် ခွင် ၌ ပွေ့ ပိုက် တော် မူ မည်။ သား ငယ် ရှိ သော သိုး မ တို့ ကို လည်း ညင် ညင် သာ သာ ပို့ ဆောင် တော် မူ မည်။

^၁၂ ရေ ကို လက် ခုပ် ဖြင့် ခြင် တွယ် သော သူ၊ ကောင်း ကင် ကို လက် ဖြင့် တိုင်း ထွာ သော သူ၊ မြေ မှုန့် ကို ခြင် တောင်း ဖြင့် ချင့် သော သူ၊ တောင် ကြီး ကို ကတ္တား ဖြင့် လည်း ကောင်း၊ တောင် ငယ် ကို ချိန် ခွင် ဖြင့် လည်း ကောင်း ချိန် တွယ် သော သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၁၃ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် ကို မည် သူ လမ်း ညွှန် တိုက် ရိုက် ပြန် ဆို လျှင် ‘မည် သူ တိုင်း တာ’။ နိုင် သနည်း။ ကိုယ် တော့် ကို အ ကြံ ပေး သူ၊ ညွှန် ကြား သူ ကား မည် သူ နည်း။ ^၁၄ ကိုယ် တော် သည် မည် သူ နှင့် တိုင် ပင် တော် မူ သ နည်း။ အ သိ ဉာဏ် ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ ပေး သ နည်း။ တ ရား မျှ တ ခြင်း လမ်း ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ သင် ကြား ပေး သ နည်း။ အ သိ ပ ညာ ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ သင် ကြား ပေး သ နည်း။ ထိုး ထွင်း သိ မြင် ခြင်း လမ်း ကို ကိုယ် တော် အား မည် သူ ပြ သ ပေး သ နည်း။

^၁၅ လူ မျိုး တို့ ကို ရေ ပုံး ထဲ မှ ရေ တစ် စက် ကဲ့ သို့၊ ချိန် ခွင် ပေါ် မှ ဖုန် မှုန့် ကဲ့ သို့ ထင် မှတ် ၍ ကျွန်း တို့ ကို မြူ မှုန် ကဲ့ သို့ ကိုင် တော် မူ ၏။ ^၁၆ လက် ဘ နွန် တော သည် မီး မွှေး ရန် မ လုံ လောက်။ ထို တော ရှိ တော ရိုင်း တိ ရစ္ဆာန် တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ရာ ယဇ် အ တွက် မ လုံ လောက်။ ^၁၇ လူ မျိုး အား လုံး တို့ သည် ကိုယ် တော် ၏ ရှေ့ တော် ၌ ဘာ မျှ မ ဟုတ်။ ကိုယ် တော် သည် သူ တို့ ကို အ နတ္တ သက် သက်၊ အ ချည်း နှီး သက် သက် ထက် သာ ၍ ငယ် သည် ဟု ထင် မှတ် တော် မူ ၏။

^၁၈ ဘု ရား သ ခင် သည် မည် သူ နှင့် တူ သ နည်း။ သင် သည် ဘု ရား သ ခင် ကို မည် သည့် ပုံ သဏ္ဌာန် နှင့် နှိုင်း ယှဉ် မည် နည်း။ ^၁၉ ပန်း တဉ်း သ မား သည် ရုပ် တု ဆင်း တု ကို သွန်း လုပ် တတ် ၏။ ပန်း ထိမ် သ မား သည် လည်း ထို ရုပ် တု ကို ရွှေ ဖြင့် မွမ်း မံ ပြီး ငွေ ဆွဲ ကြိုး များ လုပ် ပေး တတ် ၏။ ^၂၀ ဆင်း ရဲ သား မူ ကား မ ဆွေး မြည့် နိုင် သော သစ် သား ကို ရွေး ယူ ပြီး လျှင် မ လဲ နိုင် သော ရုပ် တု ကို ထု လုပ် ပေး ရန် ကျွမ်း ကျင် သော ပန်း ပု ဆ ရာ ကို ရှာ ဖွေ တတ် ၏။

^၂၁ သင် တို့ မ သိ ကြ သ လော။ သင် တို့ မ ကြား ဖူး ကြ သ လော။ အ စ အ ဦး က တည်း က သင် တို့ ကို မ ပြော ခဲ့ ကြ သ လော။ မြေ ကြီး စ တည် က တည်း က သင် တို့ နား မ လည် ခဲ့ ကြ သ လော။ ^၂၂ ကိုယ် တော် သည် မြေ ကြီး စက် ဝိုင်း အ ထက် တွင် စံ ပယ် တော် မူ ၏။ မြေ ကြီး သား တို့ သည် နှံ ကောင် သ ဖွယ် ဖြစ် ၏။ မိုး ကောင် ကင် ကို မျက် နှာ ကြက် ကဲ့ သို့ ဖြန့် ကြက် တော် မူ ၏။ နေ စ ရာ တဲ ကဲ့ သို့ ဖြန့် တော် မူ ၏။ ^၂၃ အုပ် ချုပ် သူ တို့ ကို ဘာ မျှ မ ဟုတ် သော သူ များ၊ မြေ ကြီး ပေါ် ရှိ တ ရား သူ ကြီး တို့ ကို အ ရာ မ ဝင် သော သူ များ ဖြစ် စေ တော် မူ ၏။ ^၂၄ သူ တို့ သည် စိုက် ခါ စ ပျိုး ပင်၊ ကြဲ ခါ စ မျိုး စေ့၊ မြေ ကြီး ထဲ ၌ အ မြစ် စွဲ ခါ စ အ ပင် ပေါက် ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍ သူ တို့ ကို မှုတ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ခြောက် သွေ့ သွား မည်။ ဖွဲ ကဲ့ သို့‌ လေ ပွေ တိုက် ရာ လွင့် ပါ သွား မည်။

^၂၅ သန့် ရှင်း သော အ ရှင် က “သင် တို့ သည် ငါ့ ကို မည် သူ နှင့် နှိုင်း ယှဉ် မည် နည်း။ မည် သူ သည် ငါ နှင့် တူ သ နည်း” ဟု မိန့် တော် မူ ၏။ ^၂၆ အ ထက် သို့ မျှော် ကြည့် ကြ လော့။ ကောင်း ကင် တန် ဆာ များ ကို မည် သူ ဖန် ဆင်း သ နည်း။ ထို တန် ဆာ အ လုံး အ ရင်း ကို အ ရေ အ တွက် အ လိုက် ပေါ် ထွက် စေ သော သူ၊ အ လုံး စုံ ကို အ မည် ဖြင့် မှည့် ခေါ် သော သူ ပင် တည်း။ တန် ခိုး၊ ခွန် အား ကြီး မား တော် မူ သော ကြောင့် ကြွင်း ကျန် ခဲ့ သော အ ရာ တစ် စုံ တစ် ခု မျှ မ ရှိ။

^၂၇ အို ယာ ကုပ် အ မျိုး၊ အို အစ္စ ရေး လူ မျိုး၊ “ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ငါ့ လမ်း ကို မ မြင်။ ငါ ၏ ဘု ရား သ ခင် သည် ငါ့ အ မှု ကို ဂ ရု မ စိုက်” ဟု အ ဘယ် ကြောင့် ပြော ဆို ရ သ နည်း။ ^၂၈ သင် မ သိ သ လော။ သင် မ ကြား ဖူး သ လော။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အ စဉ် အ မြဲ တည် တော် မူ သော ဘု ရား သ ခင်၊ မြေ ကြီး စွန်း တိုင် အောင် ဖန် ဆင်း တော် မူ သော အ ရှင် ဖြစ် တော် မူ ၏။ ကိုယ် တော် သည် အား အင် ကုန် ခန်း တော် မ မူ။ မော ပန်း တော် မ မူ။ ကိုယ် တော် ၏ ဉာဏ် ကို စစ် ၍ မ ကုန် နိုင်။

^၂၉ ကိုယ် တော် သည် မော ပန်း သော သူ တို့ ကို ခွန် အား ပေး တော် မူ ၏။ အ စွမ်း မ ရှိ သော သူ တို့ ကို စွမ်း အား နှင့် ပြည့် စုံ စေ တော် မူ ၏။ ^၃၀ လူ ငယ် တို့ ပင် လျှင် အား အင် ကုန် ခန်း ၍ မော ပန်း ကြ လိမ့် မည်။ သန် မာ သော လူ ငယ် တို့ သည် လည်း ခ လုတ် တိုက် လဲ ကျ ကြ လိမ့် မည်။ ^၃၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို စောင့် မျှော် သော သူ တို့ မူ ကား ခွန် အား သစ် နှင့် ပြည့် လိမ့် မည်။ သူ တို့ သည် လင်း ယုန် ကဲ့ သို့ အ တောင် ပံ ဖြင့် အ ထက် သို့ ပျံ တက် ကြ လိမ့် မည်။ ပြေး သော အ ခါ မော ပန်း ကြ မည် မ ဟုတ်။ သွား လာ သော အ ခါ လည်း အား အင် ကုန် ခန်း ကြ မည် မ ဟုတ်။

40

¹ “Comfort, comfort my people,” says your God. ² “Speak comfortably to Jerusalem, and call out to her that her warfare is accomplished, that her iniquity is pardoned, that she has received of Yahweh’s hand double for all her sins.”

³ The voice of one who calls out, “Prepare the way of Yahweh in the wilderness! Make a level highway in the desert for our God. ⁴ Every valley shall be exalted, and every mountain and hill shall be made low. The uneven shall be made level, and the rough places a plain. ⁵ Yahweh’s glory shall be revealed, and all flesh shall see it together; for the mouth of Yahweh has spoken it.”

⁶ The voice of one saying, “Cry out!” One said, “What shall I cry?” “All flesh is like grass, and all its glory is like the flower of the field. ⁷ The grass withers, the flower fades, because Yahweh’s breath blows on it. Surely the people are like grass. ⁸ The grass withers, the flower fades; but the word of our God stands forever.”

⁹ You who tell good news to Zion, go up on a high mountain. You who tell good news to Jerusalem, lift up your voice with strength! Lift it up! Don’t be afraid! Say to the cities of Judah, “Behold, your God!” ¹⁰ Behold, the Lord Yahweh will come as a mighty one, and his arm will rule for him. Behold, his reward is with him, and his recompense before him. ¹¹ He will feed his flock like a shepherd. He will gather the lambs in his arm, and carry them in his bosom. He will gently lead those who have their young.

¹² Who has measured the waters in the hollow of his hand, and marked off the sky with his span, and calculated the dust of the earth in a measuring basket, and weighed the mountains in scales, and the hills in a balance? ¹³ Who has directed Yahweh’s Spirit, or has taught him as his counselor? ¹⁴ Who did he take counsel with, and who instructed him, and taught him in the path of justice, and taught him knowledge, and showed him the way of understanding?

¹⁵ Behold, the nations are like a drop in a bucket, and are regarded as a speck of dust on a balance. Behold, he lifts up the islands like a very little thing. ¹⁶ Lebanon is not sufficient to burn, nor its animals sufficient for a burnt offering. ¹⁷ All the nations are like nothing before him. They are regarded by him as less than nothing, and vanity.

¹⁸ To whom then will you liken God? Or what likeness will you compare to him? ¹⁹ A workman has cast an image, and the goldsmith overlays it with gold, and casts silver chains for it. ²⁰ He who is too impoverished for such an offering chooses a tree that will not rot. He seeks a skillful workman to set up a carved image for him that will not be moved.

²¹ Haven’t you known? Haven’t you heard? Haven’t you been told from the beginning? Haven’t you understood from the foundations of the earth? ²² It is he who sits above the circle of the earth, and its inhabitants are like grasshoppers; who stretches out the heavens like a curtain, and spreads them out like a tent to dwell in, ²³ who brings princes to nothing, who makes the judges of the earth meaningless. ²⁴ They are planted scarcely. They are sown scarcely. Their stock has scarcely taken root in the ground. He merely blows on them, and they wither, and the whirlwind takes them away as stubble.

²⁵ “To whom then will you liken me? Who is my equal?” says the Holy One. ²⁶ Lift up your eyes on high, and see who has created these, who brings out their army by number. He calls them all by name. By the greatness of his might, and because he is strong in power, not one is lacking.

²⁷ Why do you say, Jacob, and speak, Israel, “My way is hidden from Yahweh, and the justice due me is disregarded by my God”? ²⁸ Haven’t you known? Haven’t you heard? The everlasting God, Yahweh, the Creator of the ends of the earth, doesn’t faint. He isn’t weary. His understanding is unsearchable.

²⁹ He gives power to the weak. He increases the strength of him who has no might. ³⁰ Even the youths faint and get weary, and the young men utterly fall; ³¹ but those who wait for Yahweh will renew their strength. They will mount up with wings like eagles. They will run, and not be weary. They will walk, and not faint.