၄

^၁ ဧ ဟု ဒ သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ပြု ကြ ပြန် ၏။ ^၂ ထို ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဟာ ဇော် မြို့ ၌ စိုး စံ သော ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး လက် သို့ ရောင်း လိုက် လေ ၏။ ထို ဘု ရင် ၏ စစ် သူ ကြီး မှာ ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော သိ သ ရ ဖြစ် ၏။ ^၃ ထို ဘု ရင် ၌ သံ စစ် ရ ထား အ စီး ကိုး ရာ ရှိ ၏။ သူ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို အ နှစ် နှစ် ဆယ် ပတ် လုံး ရက် ရက် စက် စက် ညှဉ်း ဆဲ သော ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ က ဘု ရား သ ခင် ထံ အော် ဟစ် ကြ လေ ၏။

^၄ ထို ကာ လ ၌ လ ပိ ဒုတ် ၏ မ ယား ပ ရော ဖက် မ ဒေ ဗော ရ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ရ ၏။ ^၅ သူ သည် ရာ မ မြို့ နှင့် ဗေ သ လ မြို့ အ ကြား၊ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ရှိ ဒေ ဗော ရ စွန် ပ လွံ ပင် အောက် ၌ နေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ချက် ခံ ယူ ရန် သူ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၆ ဒေ ဗော ရ သည် နဿ လိ နယ်၊ ကေ ဒေ ရှ မြို့ ရှိ အ ဘိ နောင် ၏ သား ဗာ ရက် ကို လူ လွှတ် ခေါ် စေ ၍ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘နဿ လိ အ မျိုး၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး တို့ ထဲ မှ လူ တစ် သောင်း ကို သင် နှင့် အ တူ တာ ဗော် တောင် သို့‌ ခေါ် ဆောင် သွား‌ လော့။ ^၇ ငါ သည် လည်း ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ၏ စစ် သူ ကြီး သိ သ ရ နှင့် သူ ၏ စစ် ရ ထား အ လုံး အ ရင်း ကို ကိ ရှုန် မြစ် သို့ လှည့် ပတ် ခေါ် ခဲ့ ပြီး သင့် လက် သို့ အပ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု သူ့ အား ဆို ၏။

^၈ ဗာ ရက် က လည်း “သင် အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ လိုက် မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် သွား မည်။ သင် မ လိုက် လျှင် အ ကျွန်ုပ် မ သွား ပါ “ ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၉ ဒေ ‌ဗော ရ က လည်း “သင် နှင့် အ တူ ငါ သွား မည်။ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သိ သ ရ ကို မိန်း မ လက် သို့ အပ် တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု တွင် သင် ဂုဏ် ပြု ခံ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု ဗာ ရက် အား ဆို ပြီး လျှင် သူ နှင့် အ တူ ကေ ဒေ ရှ အ ရပ် သို့ ထ သွား‌ လေ ၏။ ^၁၀ ဗာ ရက် သည် နဿ လိ အ မျိုး နှင့် ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး လူ တစ် သောင်း ကို‌ ခေါ် ၍ ကေ ဒေ ရှ အ ရပ် သို့ ချီ တက် သွား ၏။ ဒေ ဗော ရ လည်း သူ တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား ၏။

^၁၁ ထို စဉ် က ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ သည် မော ရှေ ၏ ယောက္ခ မ ဖြစ် သော ဟော ဗပ် ၏ သား မြေး များ ဖြစ် သည့် ကေ နိ လူ မျိုး တို့ မှ ခွဲ ထွက် ၍ ကေ ဒေ ရှ မြို့ အ နီး၊ ဇာ နန္နိမ် အ ရပ် ရှိ ဝက် သစ် ချ ပင် အောက် တွင် တဲ ထိုး နေ ၏။ ^၁၂ အ ဘိ နောင် ၏ သား ဗာ ရက် သည် တာ ဗော် တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား သည် ကို သိ သ ရ ကြား သော အ ခါ၊ ^၁၃ သိ သ ရ သည် သူ ၏ စစ် ရ ထား အား လုံး၊ သံ စစ် ရ ထား ကိုး ရာ နှင့် မိ မိ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို စု စည်း ပြီး လျှင် ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ မှ ကိ ရှုန် မြစ် သို့ ချီ တက် ကြ ၏။

^၁၄ ဒေ ဗော ရ က ဗာ ရက် အား “ဤ နေ့ ကား သိ သ ရ ကို သင့် လက် သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အပ် တော် မူ သော နေ့ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ရှေ့ မှ ချီ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော” ဟု ဆို သော် ဗာ ရက် သည် လူ တစ် သောင်း နှင့် အ တူ တာ ဗော် တောင် မှ ဆင်း သွား ကြ ၏။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သိ သ ရ မှ စ ၍ စစ် ရ ထား၊ စစ် သည် ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဗာ ရက် ၏ ဓား သွား ဖြင့် မ ရှု မ လှ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ သော ကြောင့် သိ သ ရ သည် စစ် ရ ထား ပေါ် မှ ဆင်း ပြီး ခြေ ကျင် ဖြင့် ထွက် ပြေး လေ ၏။ ^၁၆ ဗာ ရက် သည် ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ တိုင် အောင် သိ သ ရ ၏ စစ် ရ ထား၊ စစ် သည် တို့ နောက် သို့ လိုက် ၍ စစ် သည် တို့ ကို တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် သတ် ပစ် ၏။

^၁၇ ဟာ ဇော် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး နှင့် ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ ၏ မိ သား စု တို့ သင့် မြတ် ကြ သော ကြောင့် သိ သ ရ သည် ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ ၏ မ ယား ယေ လ ၏ တဲ သို့ ခြေ ကျင် ဖြင့် ထွက် ပြေး လေ ၏။ ^၁၈ ယေ လ သည် သိ သ ရ ကို ထွက် ကြို ၍ “သ ခင်၊ လာ ပါ၊ ကျွန် မ ထံ ဝင် လာ ပါ။ မ ကြောက် ပါ နှင့်” ဟု ဆို သ ဖြင့် သိ သ ရ သည် တဲ ထဲ သို့ ဝင် ၍ ယေ လ က သူ့ ကို စောင် အောက် ၌ ဝှက် ထား ၏။ ^၁၉ သူ က လည်း “ငါ ရေ ငတ် ၏။ ရေ အ နည်း ငယ် တိုက် ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် ယေ လ က သား ရေ နို့ ဘူး ကို ဖွင့် ၍ သူ့ အား တိုက် ပြီး နောက် သူ့ ကို ပြန် ဝှက် ထား ၏။ ^၂၀ သူ က ယေ လ အား “တဲ တံ ခါး ဝ ၌ စောင့် နေ လော့။ တစ် စုံ တစ် ယောက် က လာ ၍ ‘ဤ နေ ရာ မှာ ယောက်ျား တစ် ယောက် ယောက် ရှိ သ လော’ ဟု မေး လျှင် ‘မ ရှိ ပါ’ ဟူ ၍ ဖြေ လော့” ဟု မှာ ထား ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် သိ သ ရ သည် မော ပန်း လွန်း သ ဖြင့် အိပ် ပျော် နေ စဉ် ဟေ ဗာ ၏ မ ယား ယေ လ သည် တဲ ငုတ် တိုင် နှင့် တူ ကို ယူ ပြီး သိ သ ရ ရှိ ရာ သို့ တိတ် တ ဆိတ် လာ ကာ ငုတ် တိုင် ကို သူ့ နား ထင် တွင် ရိုက် သွင်း ရာ မြေ ကြီး တိုင် ထုတ် ချင်း‌ ပေါက် ၍ သိ သ ရ သေ လေ ၏။ ^၂၂ သိ သ ရ ကို လိုက် ရှာ သော ဗာ ရက် ရောက်လာ သော အ ခါ ယေ လ က သူ့ ကို ထွက် ကြို ၍ “လာ ပါ။ အ ရှင် ရှာ ဖွေ နေ သော သူ ကို အ ကျွန်ုပ် ပြ ပါ မည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ သည် တဲ ထဲ သို့ လိုက် ဝင် သွား ရာ သိ သ ရ သည် နား ထင် ၌ ငုတ် တိုင် စူး ဝင် ၍ လဲ သေ နေ သည် ကို တွေ့ ရ လေ ၏။

^၂၃ ထို နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် သည် ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ ၏။ ^၂၄ ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကျ ဆုံး သွား သည့် တိုင် အောင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထို ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကို အ ပြင်း အ ထန် လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ကြ ၏။

4

¹ The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight, when Ehud was dead. ² Yahweh sold them into the hand of Jabin king of Canaan, who reigned in Hazor; the captain of whose army was Sisera, who lived in Harosheth of the Gentiles. ³ The children of Israel cried to Yahweh, for he had nine hundred chariots of iron; and he mightily oppressed the children of Israel for twenty years.

⁴ Now Deborah, a prophetess, the wife of Lappidoth, judged Israel at that time. ⁵ She lived under Deborah’s palm tree between Ramah and Bethel in the hill country of Ephraim; and the children of Israel came up to her for judgment.

⁶ She sent and called Barak the son of Abinoam out of Kedesh Naphtali, and said to him, “Hasn’t Yahweh, the God of Israel, commanded, ‘Go and lead the way to Mount Tabor, and take with you ten thousand men of the children of Naphtali and of the children of Zebulun? ⁷ I will draw to you, to the river Kishon, Sisera, the captain of Jabin’s army, with his chariots and his multitude; and I will deliver him into your hand.’ ”

⁸ Barak said to her, “If you will go with me, then I will go; but if you will not go with me, I will not go.” ⁹ She said, “I will surely go with you. Nevertheless, the journey that you take won’t be for your honor; for Yahweh will sell Sisera into a woman’s hand.” Deborah arose, and went with Barak to Kedesh. ¹⁰ Barak called Zebulun and Naphtali together to Kedesh. Ten thousand men followed him; and Deborah went up with him.

¹¹ Now Heber the Kenite had separated himself from the Kenites, even from the children of Hobab, Moses’ brother-in-law, and had pitched his tent as far as the oak in Zaanannim, which is by Kedesh. ¹² They told Sisera that Barak the son of Abinoam had gone up to Mount Tabor. ¹³ Sisera gathered together all his chariots, even nine hundred chariots of iron, and all the people who were with him, from Harosheth of the Gentiles, to the river Kishon.

¹⁴ Deborah said to Barak, “Go; for this is the day in which Yahweh has delivered Sisera into your hand. Hasn’t Yahweh gone out before you?” So Barak went down from Mount Tabor, and ten thousand men after him. ¹⁵ Yahweh confused Sisera, all his chariots, and all his army, with the edge of the sword before Barak. Sisera abandoned his chariot and fled away on his feet. ¹⁶ But Barak pursued the chariots and the army to Harosheth of the Gentiles; and all the army of Sisera fell by the edge of the sword. There was not a man left.

¹⁷ However Sisera fled away on his feet to the tent of Jael the wife of Heber the Kenite; for there was peace between Jabin the king of Hazor and the house of Heber the Kenite. ¹⁸ Jael went out to meet Sisera, and said to him, “Turn in, my lord, turn in to me; don’t be afraid.” He came in to her into the tent, and she covered him with a rug. ¹⁹ He said to her, “Please give me a little water to drink; for I am thirsty.” She opened a container of milk, and gave him a drink, and covered him. ²⁰ He said to her, “Stand in the door of the tent, and if any man comes and inquires of you, and says, ‘Is there any man here?’ you shall say, ‘No.’ ”

²¹ Then Jael, Heber’s wife, took a tent peg, and took a hammer in her hand, and went softly to him, and struck the pin into his temples, and it pierced through into the ground, for he was in a deep sleep; so he fainted and died. ²² Behold, as Barak pursued Sisera, Jael came out to meet him, and said to him, “Come, and I will show you the man whom you seek.” He came to her; and behold, Sisera lay dead, and the tent peg was in his temples.

²³ So God subdued Jabin the king of Canaan before the children of Israel on that day. ²⁴ The hand of the children of Israel prevailed more and more against Jabin the king of Canaan, until they had destroyed Jabin king of Canaan.

၄

^၁ ဧ ဟု ဒ သေ ဆုံး သွား ပြီး နောက် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် ၌ မ ကောင်း မှု ပြု ကြ ပြန် ၏။ ^၂ ထို ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ဟာ ဇော် မြို့ ၌ စိုး စံ သော ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး လက် သို့ ရောင်း လိုက် လေ ၏။ ထို ဘု ရင် ၏ စစ် သူ ကြီး မှာ ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ ၌ နေ ထိုင် သော သိ သ ရ ဖြစ် ၏။ ^၃ ထို ဘု ရင် ၌ သံ စစ် ရ ထား အ စီး ကိုး ရာ ရှိ ၏။ သူ သည် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ကို အ နှစ် နှစ် ဆယ် ပတ် လုံး ရက် ရက် စက် စက် ညှဉ်း ဆဲ သော ကြောင့် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ က ဘု ရား သ ခင် ထံ အော် ဟစ် ကြ လေ ၏။

^၄ ထို ကာ လ ၌ လ ပိ ဒုတ် ၏ မ ယား ပ ရော ဖက် မ ဒေ ဗော ရ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ရ ၏။ ^၅ သူ သည် ရာ မ မြို့ နှင့် ဗေ သ လ မြို့ အ ကြား၊ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် ရှိ ဒေ ဗော ရ စွန် ပ လွံ ပင် အောက် ၌ နေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် စီ ရင် ဆုံး ဖြတ် ချက် ခံ ယူ ရန် သူ့ ထံ သို့ လာ ကြ ၏။

^၆ ဒေ ဗော ရ သည် နဿ လိ နယ်၊ ကေ ဒေ ရှ မြို့ ရှိ အ ဘိ နောင် ၏ သား ဗာ ရက် ကို လူ လွှတ် ခေါ် စေ ၍ “အစ္စ ရေး လူ မျိုး ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ‘နဿ လိ အ မျိုး၊ ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး တို့ ထဲ မှ လူ တစ် သောင်း ကို သင် နှင့် အ တူ တာ ဗော် တောင် သို့‌ ခေါ် ဆောင် သွား‌ လော့။ ^၇ ငါ သည် လည်း ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ၏ စစ် သူ ကြီး သိ သ ရ နှင့် သူ ၏ စစ် ရ ထား အ လုံး အ ရင်း ကို ကိ ရှုန် မြစ် သို့ လှည့် ပတ် ခေါ် ခဲ့ ပြီး သင့် လက် သို့ အပ် မည်’ ဟူ ၍ မိန့် တော် မူ ပြီ” ဟု သူ့ အား ဆို ၏။

^၈ ဗာ ရက် က လည်း “သင် အ ကျွန်ုပ် နှင့် အ တူ လိုက် မည် ဆို လျှင် အ ကျွန်ုပ် သွား မည်။ သင် မ လိုက် လျှင် အ ကျွန်ုပ် မ သွား ပါ “ ဟု ပြန် ပြော ၏။ ^၉ ဒေ ‌ဗော ရ က လည်း “သင် နှင့် အ တူ ငါ သွား မည်။ သို့ သော် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သိ သ ရ ကို မိန်း မ လက် သို့ အပ် တော် မူ မည် ဖြစ် ၍ ဤ အ မှု တွင် သင် ဂုဏ် ပြု ခံ ရ မည် မ ဟုတ်” ဟု ဗာ ရက် အား ဆို ပြီး လျှင် သူ နှင့် အ တူ ကေ ဒေ ရှ အ ရပ် သို့ ထ သွား‌ လေ ၏။ ^၁၀ ဗာ ရက် သည် နဿ လိ အ မျိုး နှင့် ဇာ ဗု လုန် အ မျိုး လူ တစ် သောင်း ကို‌ ခေါ် ၍ ကေ ဒေ ရှ အ ရပ် သို့ ချီ တက် သွား ၏။ ဒေ ဗော ရ လည်း သူ တို့ နှင့် အ တူ လိုက် သွား ၏။

^၁၁ ထို စဉ် က ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ သည် မော ရှေ ၏ ယောက္ခ မ ဖြစ် သော ဟော ဗပ် ၏ သား မြေး များ ဖြစ် သည့် ကေ နိ လူ မျိုး တို့ မှ ခွဲ ထွက် ၍ ကေ ဒေ ရှ မြို့ အ နီး၊ ဇာ နန္နိမ် အ ရပ် ရှိ ဝက် သစ် ချ ပင် အောက် တွင် တဲ ထိုး နေ ၏။ ^၁၂ အ ဘိ နောင် ၏ သား ဗာ ရက် သည် တာ ဗော် တောင် ပေါ် သို့ တက် သွား သည် ကို သိ သ ရ ကြား သော အ ခါ၊ ^၁၃ သိ သ ရ သည် သူ ၏ စစ် ရ ထား အား လုံး၊ သံ စစ် ရ ထား ကိုး ရာ နှင့် မိ မိ လူ အ ပေါင်း တို့ ကို စု စည်း ပြီး လျှင် ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ မှ ကိ ရှုန် မြစ် သို့ ချီ တက် ကြ ၏။

^၁၄ ဒေ ဗော ရ က ဗာ ရက် အား “ဤ နေ့ ကား သိ သ ရ ကို သင့် လက် သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အပ် တော် မူ သော နေ့ ဖြစ် ၏။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင့် ရှေ့ မှ ချီ တော် မူ သည် မ ဟုတ် လော” ဟု ဆို သော် ဗာ ရက် သည် လူ တစ် သောင်း နှင့် အ တူ တာ ဗော် တောင် မှ ဆင်း သွား ကြ ၏။ ^၁၅ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သိ သ ရ မှ စ ၍ စစ် ရ ထား၊ စစ် သည် ရှိ သ မျှ တို့ ကို ဗာ ရက် ၏ ဓား သွား ဖြင့် မ ရှု မ လှ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ သော ကြောင့် သိ သ ရ သည် စစ် ရ ထား ပေါ် မှ ဆင်း ပြီး ခြေ ကျင် ဖြင့် ထွက် ပြေး လေ ၏။ ^၁၆ ဗာ ရက် သည် ဟာ ရော ရှက် ဟာ ဂေါ အိမ် မြို့ တိုင် အောင် သိ သ ရ ၏ စစ် ရ ထား၊ စစ် သည် တို့ နောက် သို့ လိုက် ၍ စစ် သည် တို့ ကို တစ် ယောက် မ ကျန် ဓား ဖြင့် သတ် ပစ် ၏။

^၁၇ ဟာ ဇော် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး နှင့် ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ ၏ မိ သား စု တို့ သင့် မြတ် ကြ သော ကြောင့် သိ သ ရ သည် ကေ နိ လူ မျိုး ဟေ ဗာ ၏ မ ယား ယေ လ ၏ တဲ သို့ ခြေ ကျင် ဖြင့် ထွက် ပြေး လေ ၏။ ^၁၈ ယေ လ သည် သိ သ ရ ကို ထွက် ကြို ၍ “သ ခင်၊ လာ ပါ၊ ကျွန် မ ထံ ဝင် လာ ပါ။ မ ကြောက် ပါ နှင့်” ဟု ဆို သ ဖြင့် သိ သ ရ သည် တဲ ထဲ သို့ ဝင် ၍ ယေ လ က သူ့ ကို စောင် အောက် ၌ ဝှက် ထား ၏။ ^၁၉ သူ က လည်း “ငါ ရေ ငတ် ၏။ ရေ အ နည်း ငယ် တိုက် ပါ” ဟု ဆို သ ဖြင့် ယေ လ က သား ရေ နို့ ဘူး ကို ဖွင့် ၍ သူ့ အား တိုက် ပြီး နောက် သူ့ ကို ပြန် ဝှက် ထား ၏။ ^၂၀ သူ က ယေ လ အား “တဲ တံ ခါး ဝ ၌ စောင့် နေ လော့။ တစ် စုံ တစ် ယောက် က လာ ၍ ‘ဤ နေ ရာ မှာ ယောက်ျား တစ် ယောက် ယောက် ရှိ သ လော’ ဟု မေး လျှင် ‘မ ရှိ ပါ’ ဟူ ၍ ဖြေ လော့” ဟု မှာ ထား ၏။

^၂၁ ထို့ နောက် သိ သ ရ သည် မော ပန်း လွန်း သ ဖြင့် အိပ် ပျော် နေ စဉ် ဟေ ဗာ ၏ မ ယား ယေ လ သည် တဲ ငုတ် တိုင် နှင့် တူ ကို ယူ ပြီး သိ သ ရ ရှိ ရာ သို့ တိတ် တ ဆိတ် လာ ကာ ငုတ် တိုင် ကို သူ့ နား ထင် တွင် ရိုက် သွင်း ရာ မြေ ကြီး တိုင် ထုတ် ချင်း‌ ပေါက် ၍ သိ သ ရ သေ လေ ၏။ ^၂၂ သိ သ ရ ကို လိုက် ရှာ သော ဗာ ရက် ရောက်လာ သော အ ခါ ယေ လ က သူ့ ကို ထွက် ကြို ၍ “လာ ပါ။ အ ရှင် ရှာ ဖွေ နေ သော သူ ကို အ ကျွန်ုပ် ပြ ပါ မည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ သည် တဲ ထဲ သို့ လိုက် ဝင် သွား ရာ သိ သ ရ သည် နား ထင် ၌ ငုတ် တိုင် စူး ဝင် ၍ လဲ သေ နေ သည် ကို တွေ့ ရ လေ ၏။

^၂၃ ထို နေ့ ၌ ဘု ရား သ ခင် သည် ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကို အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထံ ရှုံး နိမ့် စေ တော် မူ ၏။ ^၂၄ ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကျ ဆုံး သွား သည့် တိုင် အောင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထို ခါ နာန် ဘု ရင် ယာ ဘိန် မင်း ကြီး ကို အ ပြင်း အ ထန် လိုက် လံ တိုက် ခိုက် ကြ ၏။

4

¹ The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight, when Ehud was dead. ² Yahweh sold them into the hand of Jabin king of Canaan, who reigned in Hazor; the captain of whose army was Sisera, who lived in Harosheth of the Gentiles. ³ The children of Israel cried to Yahweh, for he had nine hundred chariots of iron; and he mightily oppressed the children of Israel for twenty years.

⁴ Now Deborah, a prophetess, the wife of Lappidoth, judged Israel at that time. ⁵ She lived under Deborah’s palm tree between Ramah and Bethel in the hill country of Ephraim; and the children of Israel came up to her for judgment.

⁶ She sent and called Barak the son of Abinoam out of Kedesh Naphtali, and said to him, “Hasn’t Yahweh, the God of Israel, commanded, ‘Go and lead the way to Mount Tabor, and take with you ten thousand men of the children of Naphtali and of the children of Zebulun? ⁷ I will draw to you, to the river Kishon, Sisera, the captain of Jabin’s army, with his chariots and his multitude; and I will deliver him into your hand.’ ”

⁸ Barak said to her, “If you will go with me, then I will go; but if you will not go with me, I will not go.” ⁹ She said, “I will surely go with you. Nevertheless, the journey that you take won’t be for your honor; for Yahweh will sell Sisera into a woman’s hand.” Deborah arose, and went with Barak to Kedesh. ¹⁰ Barak called Zebulun and Naphtali together to Kedesh. Ten thousand men followed him; and Deborah went up with him.

¹¹ Now Heber the Kenite had separated himself from the Kenites, even from the children of Hobab, Moses’ brother-in-law, and had pitched his tent as far as the oak in Zaanannim, which is by Kedesh. ¹² They told Sisera that Barak the son of Abinoam had gone up to Mount Tabor. ¹³ Sisera gathered together all his chariots, even nine hundred chariots of iron, and all the people who were with him, from Harosheth of the Gentiles, to the river Kishon.

¹⁴ Deborah said to Barak, “Go; for this is the day in which Yahweh has delivered Sisera into your hand. Hasn’t Yahweh gone out before you?” So Barak went down from Mount Tabor, and ten thousand men after him. ¹⁵ Yahweh confused Sisera, all his chariots, and all his army, with the edge of the sword before Barak. Sisera abandoned his chariot and fled away on his feet. ¹⁶ But Barak pursued the chariots and the army to Harosheth of the Gentiles; and all the army of Sisera fell by the edge of the sword. There was not a man left.

¹⁷ However Sisera fled away on his feet to the tent of Jael the wife of Heber the Kenite; for there was peace between Jabin the king of Hazor and the house of Heber the Kenite. ¹⁸ Jael went out to meet Sisera, and said to him, “Turn in, my lord, turn in to me; don’t be afraid.” He came in to her into the tent, and she covered him with a rug. ¹⁹ He said to her, “Please give me a little water to drink; for I am thirsty.” She opened a container of milk, and gave him a drink, and covered him. ²⁰ He said to her, “Stand in the door of the tent, and if any man comes and inquires of you, and says, ‘Is there any man here?’ you shall say, ‘No.’ ”

²¹ Then Jael, Heber’s wife, took a tent peg, and took a hammer in her hand, and went softly to him, and struck the pin into his temples, and it pierced through into the ground, for he was in a deep sleep; so he fainted and died. ²² Behold, as Barak pursued Sisera, Jael came out to meet him, and said to him, “Come, and I will show you the man whom you seek.” He came to her; and behold, Sisera lay dead, and the tent peg was in his temples.

²³ So God subdued Jabin the king of Canaan before the children of Israel on that day. ²⁴ The hand of the children of Israel prevailed more and more against Jabin the king of Canaan, until they had destroyed Jabin king of Canaan.