၃

^၁ ခါ နန် ပြည် စစ် ပွဲ တွင် မ ပါ ဝင် ဖူး သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး များ ကို စမ်း သပ် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ချန် ထား တော် မူ သော လူ မျိုး များ ကား၊ ^၂ (ဤ သည် ကား စစ် ပွဲ အ တွေ့ အ ကြုံ မ ရှိ သေး သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး မျိုး ဆက် သစ် များ စစ် မှု ရေး ရာ သင် ယူ စေ ရန် ဖြစ် ၏။) ^၃ ဖိ လိတ္တိ မင်း ငါး ပါး အ ပါ အ ဝင် ခါ နာန် လူ မျိုး အား လုံး၊ ဆီ ဒုန် လူ မျိုး နှင့် ဗာ လ ဟေ ရ မုန် တောင် မှ လီ ဘို ဟာ မတ် တိုင် အောင် လက် ဘ နွန် တောင် တစ် လျှောက် တွင် နေ ထိုင် ကြ သော ဟိ ဝိ လူ မျိုး တို့ ဖြစ် ၏။ ^၄ ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ချန် ထား သည် မှာ မော ရှေ မှ တစ် ဆင့် ဘိုး ဘေး တို့ အား မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နာ ခံ မည်၊ မ နာ ခံ မည် ကို သိ ရှိ နိုင် မည့် အ ကြောင်း စမ်း သပ် ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။

^၅ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ဟိ ဝိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗုတ် လူ မျိုး တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ၍၊ ^၆ သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လက် ထပ် ယူ ကြ ၏။ မိ မိ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လည်း ထို လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ သား များ နှင့် ပေး စား ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို လည်း ဝတ် ပြု ကြ ၏။ ^၇ ဤ သို့ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မေ့ လျော့ ထား ကာ ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တို့ ကို ဝတ် ပြု လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ သော ကြောင့်၊ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ဘု ရင် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး လက် သို့ ရောင်း လိုက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို ရှစ် နှစ် အ စေ ခံ ရ လေ ၏။

^၉ သို့ သော် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ကယ် တင် မည့် ကယ် တင် ရှင် တစ် ဦး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ၏။ ထို သူ ကား ကာ လက် ၏ ညီ ကေ နတ်၊ ကေ နတ် ၏ သား ဩ သံ ယေ လ ပေ တည်း။ ^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဩ သံ ယေ လ အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ရ ၏။ စစ် ချီ သော အ ခါ မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ဘု ရင် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို သူ့ လက် သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အပ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို နိုင် လေ ၏။ ^၁၁ တိုင်း ပြည် လည်း အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ငြိမ်း ချမ်း လေ ၏။ ထို့ နောက် မှ ကေ နတ် ၏ သား ဩ သံ ယေ လ သေ ဆုံး ၏။

^၁၂ တစ် ဖန် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရာ ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မူ ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထက် အား ကြီး စေ တော် မူ ၏။ ^၁၃ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ အာ မ လက် အ မျိုး သား တို့ ကို စု ရုံး ၍ အစ္စ ရေး တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ပြီး စွန် ပ လွံ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ^၁၄ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ကို တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် အ စေ ခံ ရ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ပြန် သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး၊ ဂေ ရ ၏ သား လက် ဝဲ လက် အား သန် သူ ဧ ဟု ဒ ကို ကယ် တင် သူ အ ဖြစ် ပေါ် ထွန်း စေ ပြန် ၏။ တစ် ခါ တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဧ ဟု ဒ မှ တစ် ဆင့် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ထံ လက် ဆောင် ဆက် သ စေ ၏။ ^၁၆ ဧ ဟု ဒ သည် အ သွား နှစ် ဖက် ပါ ၍ အ လျား တစ် တောင် ခန့် ရှည် သော သန် လျက် ကို ပြု လုပ် ပြီး လျှင် ယာ ဘက် ပေါင်၊ အ ဝတ် အောက် တွင် ဝှက် ထား ၍၊ ^၁၇ မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ထံ လက် ဆောင် သွား ရောက် ဆက် သ လေ ၏။ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် အ လွန် ဝ သော သူ ဖြစ် ၏။

^၁၈ ဧ ဟု ဒ သည် လက် ဆောင် ကို ဆက် သ ၏။ ထို့ နောက် လက် ဆောင် သယ် လာ သော သူ တို့ ကို ပြန် လွှတ် လိုက် ၍၊ ^၁၉ သူ မူ ကား ဂိ လ ဂါ လ အ ရပ် ရှိ ရုပ် တု များ ရှိ ရာ သို့ ရောက် ပြီး မှ ထို ဘု ရင် ထံ ပြန် လှည့် လာ ၍ “အ ရှင် မင်း ကြီး၊ အ ရှင် မင်း ကြီး အား လျှို့ ဝှက် သ တင်း ပြော စ ရာ ရှိ ပါ ၏” ဟု ဆို လျှင် မင်း ကြီး က မိ မိ လူ တို့ အား “တိတ် တိတ် နေ ကြ” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ့ ထံ ၌ ခ စား သော သူ အား လုံး ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် လေ သာ နန်း ဆောင် တွင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး တစ် ယောက် တည်း ထိုင် နေ စဉ် ဧ ဟု ဒ သည် သူ့ ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “ဘု ရား သ ခင် ၏ အ မိန့် တော် ကို ဆင့် ဆို ရန် ရှိ ပါ သည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် ထိုင် ရာ မှ ထ လိုက် သော အ ခါ၊ ^၂၁ ဧ ဟု ဒ လည်း လက် ဝဲ လက် ကို ဆန့် ၍ ယာ ဘက် ပေါင် ၌ ဝှက် ထား သော သန် လျက် ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ၏ ဝမ်း ဗိုက် ကို ထိုး လေ ၏။ ^၂၂ သန် လျက် အ ရိုး ပါ ဘု ရင် ၏ ဗိုက် ထဲ မြှုပ် ဝင် သွား ၏။ သန် လျက် ကို မ ဆွဲ ထုတ် ဘဲ နေ သ ဖြင့် ဘု ရင် ၏ ဗိုက် ထဲ မှ အ ဆီ များ သည် သန် လျက် ၌ ကပ် နေ ၏။ ဘု ရင် လည်း မ စင် များ ထွက် ကျ လေ ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် ဧ ဟု ဒ သည် အ ခန်း ပြင် သို့ ထွက် လာ ပြီး လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး ကို သော့ ခတ် ပိတ် ထား လေ ၏။ ^၂၄ ဧ ဟု ဒ ထွက် သွား ပြီး နောက် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး သော့ ခတ် ထား သည် ကို မြင် လျှင် “မင်း ကြီး သည် လေ သာ နန်း ဆောင် တွင် ကျင် ကြီး စွန့် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် မ အောင့် နိုင် တော့ သည် အ ထိ စောင့် နေ သော် လည်း လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး ပွင့် မ လာ သော ကြောင့် သော့ ယူ ၍ ဖွင့် ကြည့် လိုက် သော အ ခါ သူ တို့ အ ရှင် သည် ကြမ်း ပေါ် တွင် လဲ ကျ သေ ဆုံး နေ သည် ကို တွေ့ ရ လေ ၏။

^၂၆ မင်း မှု ထမ်း တို့ စောင့် နေ ကြ စဉ် တွင် ဧ ဟု ဒ သည် ရုပ် တု များ ကို ကျော် လွန် ၍ စိ ရပ် အ ရပ် သို့ ပင် ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် သွား‌ လေ ပြီ။ ^၂၇ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် သို့ ရောက် သော အ ခါ တံ ပိုး ကို မှုတ် လေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း တောင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ၍ သူ က ဦး ဆောင် လျက်၊ ^၂၈ “ငါ့ နောက် လိုက် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ၏ ရန် သူ မော ဘ လူ မျိုး တို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ဧ ဟု ဒ နောက် သို့ လိုက် ၍ မော ဘ ပြည် သို့ ကူး သော ဂျော် ဒန် မြစ် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး မည် သူ့ ကို မျှ ဖြတ် ကူး ခွင့် မ ပြု ကြ ပေ။ ^၂၉ ထို နေ့ တွင် ခွန် အား ကြီး ၍ ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သော မော ဘ စစ် သူ ရဲ တို့ ကို တစ် ယောက် မျှ အ လွတ် မ ပေး ဘဲ လူ တစ် သောင်း ခန့် ကို သတ် လေ ၏။ ^၃၀ ထို နေ့ တွင် မော ဘ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ရှုံး နိမ့် သွား ပြီး ပြည် သည် အ နှစ် ရှစ် ဆယ် ငြိမ်း ချမ်း လေ ၏။

^၃၁ ဧ ဟု ဒ နောက် တွင် အာ နတ် ၏ သား ရှံ ဂါ ပေါ် ထွန်း ၍ သူ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး ခြောက် ရာ ကို နွား နှင် တံ ဖြင့် သတ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ ၏။

3

¹ Now these are the nations which Yahweh left, to test Israel by them, even as many as had not known all the wars of Canaan; ² only that the generations of the children of Israel might know, to teach them war, at least those who knew nothing of it before: ³ the five lords of the Philistines, all the Canaanites, the Sidonians, and the Hivites who lived on Mount Lebanon, from Mount Baal Hermon to the entrance of Hamath. ⁴ They were left to test Israel by them, to know whether they would listen to Yahweh’s commandments, which he commanded their fathers by Moses.

⁵ The children of Israel lived among the Canaanites, the Hittites, the Amorites, the Perizzites, the Hivites, and the Jebusites. ⁶ They took their daughters to be their wives, and gave their own daughters to their sons and served their gods. ⁷ The children of Israel did that which was evil in Yahweh’s sight, and forgot Yahweh their God, and served the Baals and the Asheroth. ⁸ Therefore Yahweh’s anger burned against Israel, and he sold them into the hand of Cushan Rishathaim king of Mesopotamia; and the children of Israel served Cushan Rishathaim eight years.

⁹ When the children of Israel cried to Yahweh, Yahweh raised up a savior to the children of Israel, who saved them, even Othniel the son of Kenaz, Caleb’s younger brother. ¹⁰ Yahweh’s Spirit came on him, and he judged Israel; and he went out to war, and Yahweh delivered Cushan Rishathaim king of Mesopotamia into his hand. His hand prevailed against Cushan Rishathaim. ¹¹ The land had rest forty years, then Othniel the son of Kenaz died.

¹² The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight, and Yahweh strengthened Eglon the king of Moab against Israel, because they had done that which was evil in Yahweh’s sight. ¹³ He gathered the children of Ammon and Amalek to himself; and he went and struck Israel, and they possessed the city of palm trees. ¹⁴ The children of Israel served Eglon the king of Moab eighteen years.

¹⁵ But when the children of Israel cried to Yahweh, Yahweh raised up a savior for them: Ehud the son of Gera, the Benjamite, a left-handed man. The children of Israel sent tribute by him to Eglon the king of Moab. ¹⁶ Ehud made himself a sword which had two edges, a cubit A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. in length; and he wore it under his clothing on his right thigh. ¹⁷ He offered the tribute to Eglon king of Moab. Now Eglon was a very fat man.

¹⁸ When Ehud had finished offering the tribute, he sent away the people who carried the tribute. ¹⁹ But he himself turned back from the stone idols that were by Gilgal, and said, “I have a secret message for you, O king.” The king said, “Keep silence!” All who stood by him left him. ²⁰ Ehud came to him; and he was sitting by himself alone in the cool upper room. Ehud said, “I have a message from God to you.” He arose out of his seat. ²¹ Ehud put out his left hand, and took the sword from his right thigh, and thrust it into his body. ²² The handle also went in after the blade; and the fat closed on the blade, for he didn’t draw the sword out of his body; and it came out behind.

²³ Then Ehud went out onto the porch, and shut the doors of the upper room on him, and locked them. ²⁴ After he had gone, his servants came and saw that the doors of the upper room were locked. They said, “Surely he is covering his feet or, ‘relieving himself’. in the upper room.” ²⁵ They waited until they were ashamed; and behold, he didn’t open the doors of the upper room. Therefore they took the key and opened them, and behold, their lord had fallen down dead on the floor.

²⁶ Ehud escaped while they waited, passed beyond the stone idols, and escaped to Seirah. ²⁷ When he had come, he blew a trumpet in the hill country of Ephraim; and the children of Israel went down with him from the hill country, and he led them. ²⁸ He said to them, “Follow me; for Yahweh has delivered your enemies the Moabites into your hand.” They followed him, and took the fords of the Jordan against the Moabites, and didn’t allow any man to pass over. ²⁹ They struck at that time about ten thousand men of Moab, every strong man and every man of valor. No man escaped. ³⁰ So Moab was subdued that day under the hand of Israel. Then the land had rest eighty years.

³¹ After him was Shamgar the son of Anath, who struck six hundred men of the Philistines with an ox goad. He also saved Israel.

၃

^၁ ခါ နန် ပြည် စစ် ပွဲ တွင် မ ပါ ဝင် ဖူး သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး များ ကို စမ်း သပ် ရန် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ချန် ထား တော် မူ သော လူ မျိုး များ ကား၊ ^၂ (ဤ သည် ကား စစ် ပွဲ အ တွေ့ အ ကြုံ မ ရှိ သေး သော အစ္စ ရေး လူ မျိုး မျိုး ဆက် သစ် များ စစ် မှု ရေး ရာ သင် ယူ စေ ရန် ဖြစ် ၏။) ^၃ ဖိ လိတ္တိ မင်း ငါး ပါး အ ပါ အ ဝင် ခါ နာန် လူ မျိုး အား လုံး၊ ဆီ ဒုန် လူ မျိုး နှင့် ဗာ လ ဟေ ရ မုန် တောင် မှ လီ ဘို ဟာ မတ် တိုင် အောင် လက် ဘ နွန် တောင် တစ် လျှောက် တွင် နေ ထိုင် ကြ သော ဟိ ဝိ လူ မျိုး တို့ ဖြစ် ၏။ ^၄ ဤ လူ မျိုး တို့ ကို ချန် ထား သည် မှာ မော ရှေ မှ တစ် ဆင့် ဘိုး ဘေး တို့ အား မိန့် မှာ တော် မူ ခဲ့ သည့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ပ ညတ် တော် များ ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ နာ ခံ မည်၊ မ နာ ခံ မည် ကို သိ ရှိ နိုင် မည့် အ ကြောင်း စမ်း သပ် ရန် အ တွက် ဖြစ် ၏။

^၅ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ခါ နာန် လူ မျိုး၊ ဟိတ္တိ လူ မျိုး၊ အာ မော ရိ လူ မျိုး၊ ဖေ ရ ဇိ လူ မျိုး၊ ဟိ ဝိ လူ မျိုး၊ ယေ ဗုတ် လူ မျိုး တို့ နှင့် အ တူ နေ ထိုင် ၍၊ ^၆ သူ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လက် ထပ် ယူ ကြ ၏။ မိ မိ တို့ ၏ သ မီး များ ကို လည်း ထို လူ မျိုး ခြား တို့ ၏ သား များ နှင့် ပေး စား ကြ ၏။ သူ တို့ ၏ ဘု ရား များ ကို လည်း ဝတ် ပြု ကြ ၏။ ^၇ ဤ သို့ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မိ မိ တို့ ၏ ဘု ရား သ ခင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကို မေ့ လျော့ ထား ကာ ဗာ လ ဘု ရား၊ အာ ရှ ရ နတ် ဘု ရား မ တို့ ကို ဝတ် ပြု လျက် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု ကြ သော ကြောင့်၊ ^၈ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို အ မျက် ထွက် ၍ မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ဘု ရင် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး လက် သို့ ရောင်း လိုက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ တို့ သည် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို ရှစ် နှစ် အ စေ ခံ ရ လေ ၏။

^၉ သို့ သော် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် သော အ ခါ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သူ တို့ ကို ကယ် တင် မည့် ကယ် တင် ရှင် တစ် ဦး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး ထဲ မှ ပေါ် ထွန်း စေ တော် မူ ၏။ ထို သူ ကား ကာ လက် ၏ ညီ ကေ နတ်၊ ကေ နတ် ၏ သား ဩ သံ ယေ လ ပေ တည်း။ ^၁၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ ဝိ ညာဉ် တော် သည် ဩ သံ ယေ လ အ ပေါ် သက် ရောက် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို စီ ရင် အုပ် ချုပ် ရ ၏။ စစ် ချီ သော အ ခါ မက် ဆို ပို တေး မီး ယား ဘု ရင် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို သူ့ လက် သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား အပ် တော် မူ သ ဖြင့် သူ သည် ခု ရှံ ရိ ရှ သိမ် မင်း ကြီး ကို နိုင် လေ ၏။ ^၁၁ တိုင်း ပြည် လည်း အ နှစ် လေး ဆယ် ပတ် လုံး ငြိမ်း ချမ်း လေ ၏။ ထို့ နောက် မှ ကေ နတ် ၏ သား ဩ သံ ယေ လ သေ ဆုံး ၏။

^၁၂ တစ် ဖန် အစ္စ‌ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရာ ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မူ ကို ပြု ကြ ပြန် ၏။ ထို သို့ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ရှေ့ တော် တွင် မ ကောင်း မှု ကို ပြု သော ကြောင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ကို အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ထက် အား ကြီး စေ တော် မူ ၏။ ^၁၃ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် အမ္မုန် အ မျိုး သား၊ အာ မ လက် အ မျိုး သား တို့ ကို စု ရုံး ၍ အစ္စ ရေး တို့ ကို ချီ တက် တိုက် ခိုက် ပြီး စွန် ပ လွံ မြို့ ကို သိမ်း ပိုက် ကြ ၏။ ^၁၄ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ကို တစ် ဆယ့် ရှစ် နှစ် အ စေ ခံ ရ ၏။

^၁၅ ထို အ ခါ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ထာ ဝ ရ ဘု ရား ထံ အော် ဟစ် ပြန် သ ဖြင့် ထာ ဝ ရ ဘု ရား က ဗင်္ယာ မိန် အ မျိုး၊ ဂေ ရ ၏ သား လက် ဝဲ လက် အား သန် သူ ဧ ဟု ဒ ကို ကယ် တင် သူ အ ဖြစ် ပေါ် ထွန်း စေ ပြန် ၏။ တစ် ခါ တွင် အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် ဧ ဟု ဒ မှ တစ် ဆင့် မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ထံ လက် ဆောင် ဆက် သ စေ ၏။ ^၁၆ ဧ ဟု ဒ သည် အ သွား နှစ် ဖက် ပါ ၍ အ လျား တစ် တောင် ခန့် ရှည် သော သန် လျက် ကို ပြု လုပ် ပြီး လျှင် ယာ ဘက် ပေါင်၊ အ ဝတ် အောက် တွင် ဝှက် ထား ၍၊ ^၁၇ မော ဘ ဘု ရင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ထံ လက် ဆောင် သွား ရောက် ဆက် သ လေ ၏။ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် အ လွန် ဝ သော သူ ဖြစ် ၏။

^၁၈ ဧ ဟု ဒ သည် လက် ဆောင် ကို ဆက် သ ၏။ ထို့ နောက် လက် ဆောင် သယ် လာ သော သူ တို့ ကို ပြန် လွှတ် လိုက် ၍၊ ^၁၉ သူ မူ ကား ဂိ လ ဂါ လ အ ရပ် ရှိ ရုပ် တု များ ရှိ ရာ သို့ ရောက် ပြီး မှ ထို ဘု ရင် ထံ ပြန် လှည့် လာ ၍ “အ ရှင် မင်း ကြီး၊ အ ရှင် မင်း ကြီး အား လျှို့ ဝှက် သ တင်း ပြော စ ရာ ရှိ ပါ ၏” ဟု ဆို လျှင် မင်း ကြီး က မိ မိ လူ တို့ အား “တိတ် တိတ် နေ ကြ” ဟု ဆို သ ဖြင့် သူ့ ထံ ၌ ခ စား သော သူ အား လုံး ထွက် သွား ကြ ၏။ ^၂၀ ထို့ နောက် လေ သာ နန်း ဆောင် တွင် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး တစ် ယောက် တည်း ထိုင် နေ စဉ် ဧ ဟု ဒ သည် သူ့ ထံ သို့ ချဉ်း ကပ် ၍ “ဘု ရား သ ခင် ၏ အ မိန့် တော် ကို ဆင့် ဆို ရန် ရှိ ပါ သည်” ဟု ဆို သ ဖြင့် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး သည် ထိုင် ရာ မှ ထ လိုက် သော အ ခါ၊ ^၂၁ ဧ ဟု ဒ လည်း လက် ဝဲ လက် ကို ဆန့် ၍ ယာ ဘက် ပေါင် ၌ ဝှက် ထား သော သန် လျက် ကို ဆွဲ ထုတ် ကာ ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ၏ ဝမ်း ဗိုက် ကို ထိုး လေ ၏။ ^၂၂ သန် လျက် အ ရိုး ပါ ဘု ရင် ၏ ဗိုက် ထဲ မြှုပ် ဝင် သွား ၏။ သန် လျက် ကို မ ဆွဲ ထုတ် ဘဲ နေ သ ဖြင့် ဘု ရင် ၏ ဗိုက် ထဲ မှ အ ဆီ များ သည် သန် လျက် ၌ ကပ် နေ ၏။ ဘု ရင် လည်း မ စင် များ ထွက် ကျ လေ ၏။

^၂၃ ထို့ နောက် ဧ ဟု ဒ သည် အ ခန်း ပြင် သို့ ထွက် လာ ပြီး လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး ကို သော့ ခတ် ပိတ် ထား လေ ၏။ ^၂၄ ဧ ဟု ဒ ထွက် သွား ပြီး နောက် ဧ ဂ လုန် မင်း ကြီး ၏ အ မှု ထမ်း တို့ သည် လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး သော့ ခတ် ထား သည် ကို မြင် လျှင် “မင်း ကြီး သည် လေ သာ နန်း ဆောင် တွင် ကျင် ကြီး စွန့် နေ သည်” ဟု ဆို ကြ ၏။ ^၂၅ သူ တို့ သည် မ အောင့် နိုင် တော့ သည် အ ထိ စောင့် နေ သော် လည်း လေ သာ နန်း ဆောင် တံ ခါး ပွင့် မ လာ သော ကြောင့် သော့ ယူ ၍ ဖွင့် ကြည့် လိုက် သော အ ခါ သူ တို့ အ ရှင် သည် ကြမ်း ပေါ် တွင် လဲ ကျ သေ ဆုံး နေ သည် ကို တွေ့ ရ လေ ၏။

^၂၆ မင်း မှု ထမ်း တို့ စောင့် နေ ကြ စဉ် တွင် ဧ ဟု ဒ သည် ရုပ် တု များ ကို ကျော် လွန် ၍ စိ ရပ် အ ရပ် သို့ ပင် ထွက် ပြေး လွတ် မြောက် သွား‌ လေ ပြီ။ ^၂၇ ဧ ဖ ရိမ် တောင် ပေါ် သို့ ရောက် သော အ ခါ တံ ပိုး ကို မှုတ် လေ ၏။ အစ္စ ရေး အ မျိုး သား တို့ သည် လည်း တောင် ပေါ် မှ ဆင်း လာ ၍ သူ က ဦး ဆောင် လျက်၊ ^၂၈ “ငါ့ နောက် လိုက် ကြ လော့။ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် သင် တို့ ၏ ရန် သူ မော ဘ လူ မျိုး တို့ ကို သင် တို့ လက် သို့ အပ် တော် မူ ပြီ” ဟု ဆို ၏။ သူ တို့ သည် လည်း ဧ ဟု ဒ နောက် သို့ လိုက် ၍ မော ဘ ပြည် သို့ ကူး သော ဂျော် ဒန် မြစ် ရေ တိမ် ပိုင်း တို့ ကို သိမ်း ပိုက် ပြီး မည် သူ့ ကို မျှ ဖြတ် ကူး ခွင့် မ ပြု ကြ ပေ။ ^၂၉ ထို နေ့ တွင် ခွန် အား ကြီး ၍ ရဲ စွမ်း သတ္တိ ရှိ သော မော ဘ စစ် သူ ရဲ တို့ ကို တစ် ယောက် မျှ အ လွတ် မ ပေး ဘဲ လူ တစ် သောင်း ခန့် ကို သတ် လေ ၏။ ^၃၀ ထို နေ့ တွင် မော ဘ လူ မျိုး တို့ သည် အစ္စ‌ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ရှုံး နိမ့် သွား ပြီး ပြည် သည် အ နှစ် ရှစ် ဆယ် ငြိမ်း ချမ်း လေ ၏။

^၃၁ ဧ ဟု ဒ နောက် တွင် အာ နတ် ၏ သား ရှံ ဂါ ပေါ် ထွန်း ၍ သူ သည် ဖိ လိတ္တိ လူ မျိုး ခြောက် ရာ ကို နွား နှင် တံ ဖြင့် သတ် ၍ အစ္စ ရေး လူ မျိုး တို့ ကို ကယ် တင် ခဲ့ ၏။

3

¹ Now these are the nations which Yahweh left, to test Israel by them, even as many as had not known all the wars of Canaan; ² only that the generations of the children of Israel might know, to teach them war, at least those who knew nothing of it before: ³ the five lords of the Philistines, all the Canaanites, the Sidonians, and the Hivites who lived on Mount Lebanon, from Mount Baal Hermon to the entrance of Hamath. ⁴ They were left to test Israel by them, to know whether they would listen to Yahweh’s commandments, which he commanded their fathers by Moses.

⁵ The children of Israel lived among the Canaanites, the Hittites, the Amorites, the Perizzites, the Hivites, and the Jebusites. ⁶ They took their daughters to be their wives, and gave their own daughters to their sons and served their gods. ⁷ The children of Israel did that which was evil in Yahweh’s sight, and forgot Yahweh their God, and served the Baals and the Asheroth. ⁸ Therefore Yahweh’s anger burned against Israel, and he sold them into the hand of Cushan Rishathaim king of Mesopotamia; and the children of Israel served Cushan Rishathaim eight years.

⁹ When the children of Israel cried to Yahweh, Yahweh raised up a savior to the children of Israel, who saved them, even Othniel the son of Kenaz, Caleb’s younger brother. ¹⁰ Yahweh’s Spirit came on him, and he judged Israel; and he went out to war, and Yahweh delivered Cushan Rishathaim king of Mesopotamia into his hand. His hand prevailed against Cushan Rishathaim. ¹¹ The land had rest forty years, then Othniel the son of Kenaz died.

¹² The children of Israel again did that which was evil in Yahweh’s sight, and Yahweh strengthened Eglon the king of Moab against Israel, because they had done that which was evil in Yahweh’s sight. ¹³ He gathered the children of Ammon and Amalek to himself; and he went and struck Israel, and they possessed the city of palm trees. ¹⁴ The children of Israel served Eglon the king of Moab eighteen years.

¹⁵ But when the children of Israel cried to Yahweh, Yahweh raised up a savior for them: Ehud the son of Gera, the Benjamite, a left-handed man. The children of Israel sent tribute by him to Eglon the king of Moab. ¹⁶ Ehud made himself a sword which had two edges, a cubit A cubit is the length from the tip of the middle finger to the elbow on a man’s arm, or about 18 inches or 46 centimeters. in length; and he wore it under his clothing on his right thigh. ¹⁷ He offered the tribute to Eglon king of Moab. Now Eglon was a very fat man.

¹⁸ When Ehud had finished offering the tribute, he sent away the people who carried the tribute. ¹⁹ But he himself turned back from the stone idols that were by Gilgal, and said, “I have a secret message for you, O king.” The king said, “Keep silence!” All who stood by him left him. ²⁰ Ehud came to him; and he was sitting by himself alone in the cool upper room. Ehud said, “I have a message from God to you.” He arose out of his seat. ²¹ Ehud put out his left hand, and took the sword from his right thigh, and thrust it into his body. ²² The handle also went in after the blade; and the fat closed on the blade, for he didn’t draw the sword out of his body; and it came out behind.

²³ Then Ehud went out onto the porch, and shut the doors of the upper room on him, and locked them. ²⁴ After he had gone, his servants came and saw that the doors of the upper room were locked. They said, “Surely he is covering his feet or, ‘relieving himself’. in the upper room.” ²⁵ They waited until they were ashamed; and behold, he didn’t open the doors of the upper room. Therefore they took the key and opened them, and behold, their lord had fallen down dead on the floor.

²⁶ Ehud escaped while they waited, passed beyond the stone idols, and escaped to Seirah. ²⁷ When he had come, he blew a trumpet in the hill country of Ephraim; and the children of Israel went down with him from the hill country, and he led them. ²⁸ He said to them, “Follow me; for Yahweh has delivered your enemies the Moabites into your hand.” They followed him, and took the fords of the Jordan against the Moabites, and didn’t allow any man to pass over. ²⁹ They struck at that time about ten thousand men of Moab, every strong man and every man of valor. No man escaped. ³⁰ So Moab was subdued that day under the hand of Israel. Then the land had rest eighty years.

³¹ After him was Shamgar the son of Anath, who struck six hundred men of the Philistines with an ox goad. He also saved Israel.