ယေ ရ မိ အ နာ ဂတ္တိ ကျမ်း
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၄၉
၁ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဣ သ ရေ လ ၌ သား မ ရှိ သ လော။ အ မွေ ခံ မ ရှိ သ လော။ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် ဂဒ် ပြည် ကို အ ဘယ် ကြောင့် သိမ်း ယူ သ နည်း။ သူ့ တ ပည့် တို့ သည် ဂဒ် မြို့ တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် နေ ကြ သ နည်း။ ၂ ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နေ ရာ ရဗ္ဗာ မြို့ ၌ စစ် တိုက် ခြင်း အ သံ ကို ငါ ကြား စေ သော အ ချိန် ရောက် လိမ့် မည်။ ထို မြို့ သည် ပျက် စီး ရာ ပုံ ဖြစ် ၍၊ သူ ၏ သ မီး တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ နေ ရာ ကို သိမ်း ယူ သော သူ တို့ ၏ နေ ရာ ကို၊ ဣ သ ရေ လ သည် တ ဖန် သိမ်း ယူ ရ လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃ အို ဟေ ရှ ဘုန် မြို့၊ ညည်း တွား မြည် တမ်း လော့။ အာ ဣ မြို့ ပျက် စီး ပြီ။ အို ရဗ္ဗာ မြို့ သ မီး တို့၊ ငို ကြွေး ကြ လော့။ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍ မြည် တမ်း လျက်၊ ခြံ နား မှာ တောင် မြောက် ပြေး ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် သူ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ်၊ သူ ၏ မင်း များ နှင့် တ ကွ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ၄ ငါ့ ထံ သို့ အ ဘယ် ရန် သူ ရောက် လိမ့် မည် နည်း ဟု အောက် မေ့ လျက်၊ မိ မိ စည်း စိမ် ၌ ကိုး စား လျက် ဖောက် ပြန် သော သ တို့ သ မီး၊ သင် သည် ချိုင့် တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် ဝါ ကြွား သ နည်း။ သင် ၏ ချိုင့် သည် အ သွေး စီး ရာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ သ ခင် အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ သင့် ပတ် လည် ၌ နေ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကြောက် လန့် သော အ ကြောင်း ကို သင် ၌ ငါ ဖြစ် စေ မည်။ သင် တို့ အ သီး အ သီး ရှိ သ မျှ သည် နှင် ထုတ် ခြင်း ကို အ တည့် အ လင်း ခံ ရ ကြ မည်။ ကွဲ ပြား သော သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ သော သူ လည်း မ ရှိ ရ။
၆ သို့ သော် လည်း၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို နောက် တ ဖန် ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် ကို ရည် မှတ် ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ တေ မန် ပြည် ၌ ပ ညာ ကုန် သ လော။ ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ သည် အ ကြံ မ ပေး နိုင် သ လော။ သူ တို့ ဉာဏ် သည် ဆုံး သ လော။ ၈ အို ဒေ ဒန် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၊ ဆုတ် ၍ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် ၌ နေ ကြ လော့။ ဧ သော တွေ့ ရ သော ဘေး၊ ဆုံး မ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ချိန် ကို ငါ ရောက် စေ မည်။ ၉ စ ပျစ် သီး ကို ဆွတ် သော သူ တို့ သည် သင် ရှိ ရာ သို့ လာ လျှင်၊ သူ တ ပါး လိုက် ၍ ဆွတ် စ ရာ ဘို့ ကျန် ကြွင်း စေ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ညဉ့် အ ခါ သူ ခိုး လာ လျှင်၊ စိတ် ပြေ လောက် အောင် သာ လု ယူ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ၁၀ ဧ သော ၏ အ ဝတ် ကို ငါ ချွတ် မည်။ သူ သည် ပုန်း ၍ မ နေ နိုင် အောင် သူ ကွယ် သော နေ ရာ အ ရပ် တို့ ကို ငါ လှန် မည်။ သူ ၏ အ မျိုး အ နွှယ်၊ ညီ အစ် ကို၊ အိမ် နီး ချင်း တို့ သည် ပျက် စီး ၍၊ သူ ကိုယ် တိုင် လည်း ပျောက် ရ လိမ့် မည်။ ၁၁ သင် ၌ မိ ဘ မ ရှိ သော သူ ငယ် တို့ ကို ထား ခဲ့ လော့။ ငါ စောင့် မ မည်။ သင် ၏ မုတ် ဆိုး မ တို့ သည် ငါ့ ကို ခို လှုံ ကြ စေ။
၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ခွက် ဖ လား ကို မ သောက် ထိုက် သော သူ တို့ သည် အ ကယ် ၍ သောက် ကြ သည် မှန် လျှင်၊ သင် သည် အ ပြစ် ကို မ ခံ ဘဲ ရှင်း ရှင်း လွတ် ရ မည် လော။ မ လွတ် ဘဲ မ နေ ရ။ စင် စစ် သောက် ရ မည်။ ၁၃ ဗော ဇ ရ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ ရာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သူ ၏ မြို့ အ လုံး စုံ တို့ သည် လည်း၊ အ စဉ် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ရာ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု၊ ငါ သည် ကိုယ် ကို တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို ပြီ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွေး ကြော် တော် မူ သံ ကို ငါ ကြား ၏။ သင် တို့ သည် စည်း ဝေး ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ကို တိုက် ခြင်း ငှါ စစ် ချီ ၍ လာ ကြ လော့ ဟု တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။ ၁၅ တ ပါး အ မျိုး သား တို့ တွင် သင် သည် ယုတ် မာ မည် အ ကြောင်း နှင့်၊ လူ တို့ တွင် အ သ ရေ ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ မည် အ ကြောင်း ငါ ပြု မည်။ ၁၆ ကျောက် ကြား တို့ ၌ နေ ၍ တောင် ထိပ် ကို ခို လှုံ သော သူ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ သင် ၏ ကြောက် မက် ဘွယ် သော အ ခြင်း အ ရာ၊ သင် ၏ မာ န သည် သင့် ကို လှည့် စား ပြီ။ သင် သည် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ မြင့် သော အ ရပ် ၌ အ သိုက် ကို လုပ် သော် လည်း၊ ထို အ ရပ် မှ သင့် ကို ငါ နှိမ့် ချ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၇ ဧ ဒုံ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ ဖြစ် ၍၊ ရှောက် သွား သော သူ တိုင်း အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်။ သူ ခံ ရ သော ဘေး ဥ ပဒ် အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကဲ့ ရဲ့ သံ ကို ပြု ကြ လိမ့် မည်။ ၁၈ သော ဒုံ မြို့ နှင့် ဂေါ မော ရ မြို့ မှ စ ၍ နီး စပ် သော မြို့ တို့ ၏ ပျက် စီး ခြင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ၌ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၉ ခြင်္သေ့ သည် ယော် ဒန် မြစ် ၏ ဂုဏ် အ သ ရေ မှ တက် သ ကဲ့ သို့၊ ရန် သူ သည် ကျောက် နှင့် ပြည့် စုံ သော နေ ရာ သို့ တက် သော အ ခါ၊ နေ သော သူ သည် ချက် ခြင်း ပြေး မည် အ ကြောင်း ကို ငါ ပြု မည်။ ရွေး ချယ် သော သူ ကို လည်း၊ ဧ ဒုံ ပြည် အ ပေါ် မှာ ငါ ခန့် ထား မည်။ ငါ နှင့် အ ဘယ် သူ တူ သ နည်း။ ငါ့ အ ချိန် ကို အ ဘယ် သူ ချိန်း ချက် မည် နည်း။ အ ဘယ် မည် သော သိုး ထိန်း သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ ရပ် နိုင် သ နည်း။
၂၀ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ၊ တေ မန် ပြည် သား တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ အ စည် တို့ ကို နား ထောင် ကြ လော့။ အ ကယ် စင် စစ် ရန် သူ သည်၊ အား မ ရှိ သော ထို သိုး တို့ ကို လု ယက် လိမ့် မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ လာ ၍၊ ကျက် စား ရာ အ ရပ် တို့ ကို ဖျက် ဆီး လိမ့် မည်။ ၂၁ သူ တို့ ပြို လဲ သော အ သံ ကြောင့် မြေ ကြီး လှုပ် ရှား ၏။ သူ တို့ အော် ဟစ် သော အ သံ ကို ဧ ဒုံ ပင် လယ် တိုင် အောင် ကြား ရ ၏။ ၂၂ ရန် သူ သည် တက် ၍ ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ လျက်၊ ဗော ဇ ရ မြို့ ကို အ တောင် တို့ နှင့် ဖြန့် မိုး လိမ့် မည်။ ထို နေ့ ၌ ဧ ဒုံ ပြည် သား သူ ရဲ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည်၊ သား ဘွား ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကို ခံ ရ သော မိန်း မ ၏ စိတ် နှ လုံး ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။
၂၃ ဒ မာ သက် မြို့ ကို ရည် မှတ် သော စ ကား ဟူ မူ ကား၊ ဟာ မတ် မြို့ နှင့် အာ ပဒ် မြို့ တို့ သည် မ ကောင်း သော သိ တင်း ကို ကြား သော ကြောင့်၊ အ ရှက် ကွဲ ၍ စိတ် ပျက် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ပင် လယ် တိုင် အောင် စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့်၊ ငြိမ် ဝပ် ခြင်း သို့ မ ရောက် နိုင်။ ၂၄ ဒ မာ သက် မြို့ သည် အား လျော့ ပြီ။ ပြေး အံ့ သော ငှါ ကိုယ် ကို လှည့် ပြီ။ တုန် လှုပ် လျက် နေ ၏။ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ကို ၎င်း၊ သား ဘွား သော မိန်း မ ခံ ရ သ ကဲ့ သို့ ပြင်း စွာ သော ဝေ ဒ နာ ကို ၎င်း ခံ ရ ၏။ ၂၅ အ သ ရေ ရှိ သော မြို့၊ ငါ ဝမ်း မြောက် စ ရာ မြို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် မ ကျန် ကြွင်း ရ သ နည်း။ ၂၆ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထို မြို့ သား လု လင် တို့ သည် လမ်း မ တို့ ၌ လဲ ၍၊ ထို နေ့ တွင် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဆုံး ရှုံး ကြ လိမ့် မည်။ ၂၇ ငါ သည် လည်း၊ ဒ မာ သက် မြို့ ရိုး ကို မီး ရှို့ ၍၊ ဗင်္ဟာ ဒဒ် ၏ နန်း တော် တို့ ကို လောင် စေ မည် ဟု၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၂၈ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ လုပ် ကြံ သော ကေ ဒါ ပြည် နှင့် ဟာ ဇော် နိုင် ငံ တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ကေ ဒါ ပြည် သို့ သွား ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် သား တို့ ကို လု ယူ ကြ လော့။ ၂၉ သူ တို့ တဲ များ နှင့် သိုး စု များ ကို ၎င်း၊ ကု လား ကာ များ၊ အ သုံး အ ဆောင် များ၊ ကု လား အုပ် များ ကို ၎င်း သိမ်း ၍ ယူ သွား ရ ကြ မည်။ သူ တို့ ပတ် လည် ၌ ကြောက် လန့် စ ရာ အ ကြောင်း ကို ကြွေး ကြော် ရ ကြ မည်။
၃၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဟာ ဇော် ပြည် သား တို့၊ ဝေး စွာ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် တို့ ၌ နေ ကြ လော့။ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ သည် သင် တို့ ကို ရည် ဆောင် ၍ စီ ရင် မည် ဟု သင် တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် သော အ ကြံ အ စည် ရှိ ၏။ ၃၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ၍ စိုး ရိမ် စ ရာ မ ရှိ သော လူ မျိုး၊ မြို့ တံ ခါး နှင့် ကန့် လန့် ကျင် ကို မ သုံး တတ်၊ အ ပေါင်း အ ဘော် မ ရှိ၊ တ ခြား စီ နေ တတ် သော လူ မျိုး နေ ရာ သို့ သွား ကြ လော့။ ၃၂ သူ တို့ ကု လား အုပ် အ စ ရှိ သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သည် လု ယူ ရာ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ပါး မုန်း ကို ရိတ် တတ် သော လူ မျိုး ကို အ ရပ် ရပ် သို့ ငါ ကွဲ ပြား စေ မည်။ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ သူ တို့ ၌ ဘေး ဥ ပဒ် ကို ငါ ရောက် စေ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၃ ဟာ ဇော် ပြည် သည် မြေ ခွေး နေ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ အ စဉ် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ။
၃၄ ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ စ က၊ ဧ လံ ပြည် ကို ရည် မှတ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ၃၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဧ လံ ၏ လေး တည်း ဟူ သော သူ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ အ ထွဋ် အ မြတ် ကို ငါ ချိုး မည်။ ၃၆ အ ရပ် လေး မျက် နှာ တို့ က လေ လေး မျိုး ကို ဧ လံ ပြည် သို့ ငါ ဆောင် ခဲ့ မည်။ ထို လေ တို့ ရှေ့ မှာ ပြည် သား များ ကို ငါ လွှင့် မည်။ ထို သို့ နှင် ထုတ် သော ဧ လံ ပြည် သား မ ရောက် သော တိုင်း နိုင် ငံ တ ခု မျှ မ ရှိ ရ။ ၃၇ ဧ လံ ပြည် သား တို့ ကို ရန် သူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း၊ သူ တို့ အ သက် ကို ရှာ သော လူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း ငါ ကြောက် လန့် စေ ၍၊ ပြင်း စွာ သော ငါ ၏ အ မျက် တည်း ဟူ သော ဘေး ဥ ပဒ် ကို သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ရောက် စေ မည်။ သူ တို့ ကို မ ဖျက် ဆီး မှီ တိုင် အောင်၊ သူ တို့ နောက် သို့ ထား ကို လွှတ် လိုက် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၈ ဧ လံ ပြည် ၌ ငါ ၏ ပလ္လင် ကို တည် ထား ၍၊ ရှင် ဘု ရင် နှင့် မင်း သား တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃၉ သို့ ရာ တွင်၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော ဧ လံ အ မျိုး သား တို့ ကို နောင် ကာ လ ၌ ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၄၉
၁ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဣ သ ရေ လ ၌ သား မ ရှိ သ လော။ အ မွေ ခံ မ ရှိ သ လော။ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် ဂဒ် ပြည် ကို အ ဘယ် ကြောင့် သိမ်း ယူ သ နည်း။ သူ့ တ ပည့် တို့ သည် ဂဒ် မြို့ တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် နေ ကြ သ နည်း။ ၂ ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နေ ရာ ရဗ္ဗာ မြို့ ၌ စစ် တိုက် ခြင်း အ သံ ကို ငါ ကြား စေ သော အ ချိန် ရောက် လိမ့် မည်။ ထို မြို့ သည် ပျက် စီး ရာ ပုံ ဖြစ် ၍၊ သူ ၏ သ မီး တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ နေ ရာ ကို သိမ်း ယူ သော သူ တို့ ၏ နေ ရာ ကို၊ ဣ သ ရေ လ သည် တ ဖန် သိမ်း ယူ ရ လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃ အို ဟေ ရှ ဘုန် မြို့၊ ညည်း တွား မြည် တမ်း လော့။ အာ ဣ မြို့ ပျက် စီး ပြီ။ အို ရဗ္ဗာ မြို့ သ မီး တို့၊ ငို ကြွေး ကြ လော့။ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍ မြည် တမ်း လျက်၊ ခြံ နား မှာ တောင် မြောက် ပြေး ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် သူ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ်၊ သူ ၏ မင်း များ နှင့် တ ကွ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ၄ ငါ့ ထံ သို့ အ ဘယ် ရန် သူ ရောက် လိမ့် မည် နည်း ဟု အောက် မေ့ လျက်၊ မိ မိ စည်း စိမ် ၌ ကိုး စား လျက် ဖောက် ပြန် သော သ တို့ သ မီး၊ သင် သည် ချိုင့် တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် ဝါ ကြွား သ နည်း။ သင် ၏ ချိုင့် သည် အ သွေး စီး ရာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ သ ခင် အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ သင့် ပတ် လည် ၌ နေ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကြောက် လန့် သော အ ကြောင်း ကို သင် ၌ ငါ ဖြစ် စေ မည်။ သင် တို့ အ သီး အ သီး ရှိ သ မျှ သည် နှင် ထုတ် ခြင်း ကို အ တည့် အ လင်း ခံ ရ ကြ မည်။ ကွဲ ပြား သော သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ သော သူ လည်း မ ရှိ ရ။
၆ သို့ သော် လည်း၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို နောက် တ ဖန် ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် ကို ရည် မှတ် ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ တေ မန် ပြည် ၌ ပ ညာ ကုန် သ လော။ ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ သည် အ ကြံ မ ပေး နိုင် သ လော။ သူ တို့ ဉာဏ် သည် ဆုံး သ လော။ ၈ အို ဒေ ဒန် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၊ ဆုတ် ၍ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် ၌ နေ ကြ လော့။ ဧ သော တွေ့ ရ သော ဘေး၊ ဆုံး မ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ချိန် ကို ငါ ရောက် စေ မည်။ ၉ စ ပျစ် သီး ကို ဆွတ် သော သူ တို့ သည် သင် ရှိ ရာ သို့ လာ လျှင်၊ သူ တ ပါး လိုက် ၍ ဆွတ် စ ရာ ဘို့ ကျန် ကြွင်း စေ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ညဉ့် အ ခါ သူ ခိုး လာ လျှင်၊ စိတ် ပြေ လောက် အောင် သာ လု ယူ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ၁၀ ဧ သော ၏ အ ဝတ် ကို ငါ ချွတ် မည်။ သူ သည် ပုန်း ၍ မ နေ နိုင် အောင် သူ ကွယ် သော နေ ရာ အ ရပ် တို့ ကို ငါ လှန် မည်။ သူ ၏ အ မျိုး အ နွှယ်၊ ညီ အစ် ကို၊ အိမ် နီး ချင်း တို့ သည် ပျက် စီး ၍၊ သူ ကိုယ် တိုင် လည်း ပျောက် ရ လိမ့် မည်။ ၁၁ သင် ၌ မိ ဘ မ ရှိ သော သူ ငယ် တို့ ကို ထား ခဲ့ လော့။ ငါ စောင့် မ မည်။ သင် ၏ မုတ် ဆိုး မ တို့ သည် ငါ့ ကို ခို လှုံ ကြ စေ။
၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ခွက် ဖ လား ကို မ သောက် ထိုက် သော သူ တို့ သည် အ ကယ် ၍ သောက် ကြ သည် မှန် လျှင်၊ သင် သည် အ ပြစ် ကို မ ခံ ဘဲ ရှင်း ရှင်း လွတ် ရ မည် လော။ မ လွတ် ဘဲ မ နေ ရ။ စင် စစ် သောက် ရ မည်။ ၁၃ ဗော ဇ ရ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ ရာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သူ ၏ မြို့ အ လုံး စုံ တို့ သည် လည်း၊ အ စဉ် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ရာ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု၊ ငါ သည် ကိုယ် ကို တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို ပြီ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွေး ကြော် တော် မူ သံ ကို ငါ ကြား ၏။ သင် တို့ သည် စည်း ဝေး ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ကို တိုက် ခြင်း ငှါ စစ် ချီ ၍ လာ ကြ လော့ ဟု တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။ ၁၅ တ ပါး အ မျိုး သား တို့ တွင် သင် သည် ယုတ် မာ မည် အ ကြောင်း နှင့်၊ လူ တို့ တွင် အ သ ရေ ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ မည် အ ကြောင်း ငါ ပြု မည်။ ၁၆ ကျောက် ကြား တို့ ၌ နေ ၍ တောင် ထိပ် ကို ခို လှုံ သော သူ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ သင် ၏ ကြောက် မက် ဘွယ် သော အ ခြင်း အ ရာ၊ သင် ၏ မာ န သည် သင့် ကို လှည့် စား ပြီ။ သင် သည် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ မြင့် သော အ ရပ် ၌ အ သိုက် ကို လုပ် သော် လည်း၊ ထို အ ရပ် မှ သင့် ကို ငါ နှိမ့် ချ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၇ ဧ ဒုံ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ ဖြစ် ၍၊ ရှောက် သွား သော သူ တိုင်း အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်။ သူ ခံ ရ သော ဘေး ဥ ပဒ် အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကဲ့ ရဲ့ သံ ကို ပြု ကြ လိမ့် မည်။ ၁၈ သော ဒုံ မြို့ နှင့် ဂေါ မော ရ မြို့ မှ စ ၍ နီး စပ် သော မြို့ တို့ ၏ ပျက် စီး ခြင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ၌ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၉ ခြင်္သေ့ သည် ယော် ဒန် မြစ် ၏ ဂုဏ် အ သ ရေ မှ တက် သ ကဲ့ သို့၊ ရန် သူ သည် ကျောက် နှင့် ပြည့် စုံ သော နေ ရာ သို့ တက် သော အ ခါ၊ နေ သော သူ သည် ချက် ခြင်း ပြေး မည် အ ကြောင်း ကို ငါ ပြု မည်။ ရွေး ချယ် သော သူ ကို လည်း၊ ဧ ဒုံ ပြည် အ ပေါ် မှာ ငါ ခန့် ထား မည်။ ငါ နှင့် အ ဘယ် သူ တူ သ နည်း။ ငါ့ အ ချိန် ကို အ ဘယ် သူ ချိန်း ချက် မည် နည်း။ အ ဘယ် မည် သော သိုး ထိန်း သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ ရပ် နိုင် သ နည်း။
၂၀ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ၊ တေ မန် ပြည် သား တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ အ စည် တို့ ကို နား ထောင် ကြ လော့။ အ ကယ် စင် စစ် ရန် သူ သည်၊ အား မ ရှိ သော ထို သိုး တို့ ကို လု ယက် လိမ့် မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ လာ ၍၊ ကျက် စား ရာ အ ရပ် တို့ ကို ဖျက် ဆီး လိမ့် မည်။ ၂၁ သူ တို့ ပြို လဲ သော အ သံ ကြောင့် မြေ ကြီး လှုပ် ရှား ၏။ သူ တို့ အော် ဟစ် သော အ သံ ကို ဧ ဒုံ ပင် လယ် တိုင် အောင် ကြား ရ ၏။ ၂၂ ရန် သူ သည် တက် ၍ ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ လျက်၊ ဗော ဇ ရ မြို့ ကို အ တောင် တို့ နှင့် ဖြန့် မိုး လိမ့် မည်။ ထို နေ့ ၌ ဧ ဒုံ ပြည် သား သူ ရဲ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည်၊ သား ဘွား ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကို ခံ ရ သော မိန်း မ ၏ စိတ် နှ လုံး ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။
၂၃ ဒ မာ သက် မြို့ ကို ရည် မှတ် သော စ ကား ဟူ မူ ကား၊ ဟာ မတ် မြို့ နှင့် အာ ပဒ် မြို့ တို့ သည် မ ကောင်း သော သိ တင်း ကို ကြား သော ကြောင့်၊ အ ရှက် ကွဲ ၍ စိတ် ပျက် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ပင် လယ် တိုင် အောင် စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့်၊ ငြိမ် ဝပ် ခြင်း သို့ မ ရောက် နိုင်။ ၂၄ ဒ မာ သက် မြို့ သည် အား လျော့ ပြီ။ ပြေး အံ့ သော ငှါ ကိုယ် ကို လှည့် ပြီ။ တုန် လှုပ် လျက် နေ ၏။ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ကို ၎င်း၊ သား ဘွား သော မိန်း မ ခံ ရ သ ကဲ့ သို့ ပြင်း စွာ သော ဝေ ဒ နာ ကို ၎င်း ခံ ရ ၏။ ၂၅ အ သ ရေ ရှိ သော မြို့၊ ငါ ဝမ်း မြောက် စ ရာ မြို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် မ ကျန် ကြွင်း ရ သ နည်း။ ၂၆ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထို မြို့ သား လု လင် တို့ သည် လမ်း မ တို့ ၌ လဲ ၍၊ ထို နေ့ တွင် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဆုံး ရှုံး ကြ လိမ့် မည်။ ၂၇ ငါ သည် လည်း၊ ဒ မာ သက် မြို့ ရိုး ကို မီး ရှို့ ၍၊ ဗင်္ဟာ ဒဒ် ၏ နန်း တော် တို့ ကို လောင် စေ မည် ဟု၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၂၈ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ လုပ် ကြံ သော ကေ ဒါ ပြည် နှင့် ဟာ ဇော် နိုင် ငံ တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ကေ ဒါ ပြည် သို့ သွား ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် သား တို့ ကို လု ယူ ကြ လော့။ ၂၉ သူ တို့ တဲ များ နှင့် သိုး စု များ ကို ၎င်း၊ ကု လား ကာ များ၊ အ သုံး အ ဆောင် များ၊ ကု လား အုပ် များ ကို ၎င်း သိမ်း ၍ ယူ သွား ရ ကြ မည်။ သူ တို့ ပတ် လည် ၌ ကြောက် လန့် စ ရာ အ ကြောင်း ကို ကြွေး ကြော် ရ ကြ မည်။
၃၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဟာ ဇော် ပြည် သား တို့၊ ဝေး စွာ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် တို့ ၌ နေ ကြ လော့။ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ သည် သင် တို့ ကို ရည် ဆောင် ၍ စီ ရင် မည် ဟု သင် တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် သော အ ကြံ အ စည် ရှိ ၏။ ၃၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ၍ စိုး ရိမ် စ ရာ မ ရှိ သော လူ မျိုး၊ မြို့ တံ ခါး နှင့် ကန့် လန့် ကျင် ကို မ သုံး တတ်၊ အ ပေါင်း အ ဘော် မ ရှိ၊ တ ခြား စီ နေ တတ် သော လူ မျိုး နေ ရာ သို့ သွား ကြ လော့။ ၃၂ သူ တို့ ကု လား အုပ် အ စ ရှိ သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သည် လု ယူ ရာ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ပါး မုန်း ကို ရိတ် တတ် သော လူ မျိုး ကို အ ရပ် ရပ် သို့ ငါ ကွဲ ပြား စေ မည်။ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ သူ တို့ ၌ ဘေး ဥ ပဒ် ကို ငါ ရောက် စေ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၃ ဟာ ဇော် ပြည် သည် မြေ ခွေး နေ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ အ စဉ် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ။
၃၄ ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ စ က၊ ဧ လံ ပြည် ကို ရည် မှတ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ၃၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဧ လံ ၏ လေး တည်း ဟူ သော သူ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ အ ထွဋ် အ မြတ် ကို ငါ ချိုး မည်။ ၃၆ အ ရပ် လေး မျက် နှာ တို့ က လေ လေး မျိုး ကို ဧ လံ ပြည် သို့ ငါ ဆောင် ခဲ့ မည်။ ထို လေ တို့ ရှေ့ မှာ ပြည် သား များ ကို ငါ လွှင့် မည်။ ထို သို့ နှင် ထုတ် သော ဧ လံ ပြည် သား မ ရောက် သော တိုင်း နိုင် ငံ တ ခု မျှ မ ရှိ ရ။ ၃၇ ဧ လံ ပြည် သား တို့ ကို ရန် သူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း၊ သူ တို့ အ သက် ကို ရှာ သော လူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း ငါ ကြောက် လန့် စေ ၍၊ ပြင်း စွာ သော ငါ ၏ အ မျက် တည်း ဟူ သော ဘေး ဥ ပဒ် ကို သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ရောက် စေ မည်။ သူ တို့ ကို မ ဖျက် ဆီး မှီ တိုင် အောင်၊ သူ တို့ နောက် သို့ ထား ကို လွှတ် လိုက် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၈ ဧ လံ ပြည် ၌ ငါ ၏ ပလ္လင် ကို တည် ထား ၍၊ ရှင် ဘု ရင် နှင့် မင်း သား တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃၉ သို့ ရာ တွင်၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော ဧ လံ အ မျိုး သား တို့ ကို နောင် ကာ လ ၌ ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
ဆ ရာ ယု ဒ သန်
-
KJV
-
မြန် မာ့ စံ မီ
-
WEB
၄၉
၁ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဣ သ ရေ လ ၌ သား မ ရှိ သ လော။ အ မွေ ခံ မ ရှိ သ လော။ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် ဂဒ် ပြည် ကို အ ဘယ် ကြောင့် သိမ်း ယူ သ နည်း။ သူ့ တ ပည့် တို့ သည် ဂဒ် မြို့ တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် နေ ကြ သ နည်း။ ၂ ထို ကြောင့်၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ နေ ရာ ရဗ္ဗာ မြို့ ၌ စစ် တိုက် ခြင်း အ သံ ကို ငါ ကြား စေ သော အ ချိန် ရောက် လိမ့် မည်။ ထို မြို့ သည် ပျက် စီး ရာ ပုံ ဖြစ် ၍၊ သူ ၏ သ မီး တို့ သည် လည်း မီး ရှို့ ခြင်း ကို ခံ ရ ကြ လိမ့် မည်။ ထို အ ခါ ဣ သ ရေ လ အ မျိုး ၏ နေ ရာ ကို သိမ်း ယူ သော သူ တို့ ၏ နေ ရာ ကို၊ ဣ သ ရေ လ သည် တ ဖန် သိမ်း ယူ ရ လိမ့် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃ အို ဟေ ရှ ဘုန် မြို့၊ ညည်း တွား မြည် တမ်း လော့။ အာ ဣ မြို့ ပျက် စီး ပြီ။ အို ရဗ္ဗာ မြို့ သ မီး တို့၊ ငို ကြွေး ကြ လော့။ လျှော် တေ အ ဝတ် ကို ဝတ် ၍ မြည် တမ်း လျက်၊ ခြံ နား မှာ တောင် မြောက် ပြေး ကြ လော့။ အ ကြောင်း မူ ကား၊ မိ လ ကုံ ဘု ရား သည် သူ ၏ ယဇ် ပု ရော ဟိတ်၊ သူ ၏ မင်း များ နှင့် တ ကွ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ ၏။ ၄ ငါ့ ထံ သို့ အ ဘယ် ရန် သူ ရောက် လိမ့် မည် နည်း ဟု အောက် မေ့ လျက်၊ မိ မိ စည်း စိမ် ၌ ကိုး စား လျက် ဖောက် ပြန် သော သ တို့ သ မီး၊ သင် သည် ချိုင့် တို့ ၌ အ ဘယ် ကြောင့် ဝါ ကြွား သ နည်း။ သင် ၏ ချိုင့် သည် အ သွေး စီး ရာ ဖြစ် လိမ့် မည်။ ၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ သ ခင် အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ သင့် ပတ် လည် ၌ နေ သော သူ အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကြောက် လန့် သော အ ကြောင်း ကို သင် ၌ ငါ ဖြစ် စေ မည်။ သင် တို့ အ သီး အ သီး ရှိ သ မျှ သည် နှင် ထုတ် ခြင်း ကို အ တည့် အ လင်း ခံ ရ ကြ မည်။ ကွဲ ပြား သော သူ တို့ ကို စု ဝေး စေ သော သူ လည်း မ ရှိ ရ။
၆ သို့ သော် လည်း၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော အမ္မုန် အ မျိုး သား တို့ ကို နောက် တ ဖန် ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၇ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် ကို ရည် မှတ် ၍ မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ တေ မန် ပြည် ၌ ပ ညာ ကုန် သ လော။ ပ ညာ သ တိ ရှိ သော သူ တို့ သည် အ ကြံ မ ပေး နိုင် သ လော။ သူ တို့ ဉာဏ် သည် ဆုံး သ လော။ ၈ အို ဒေ ဒန် မြို့ သူ မြို့ သား တို့၊ ဆုတ် ၍ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် ၌ နေ ကြ လော့။ ဧ သော တွေ့ ရ သော ဘေး၊ ဆုံး မ ခြင်း ကို ခံ ရ သော အ ချိန် ကို ငါ ရောက် စေ မည်။ ၉ စ ပျစ် သီး ကို ဆွတ် သော သူ တို့ သည် သင် ရှိ ရာ သို့ လာ လျှင်၊ သူ တ ပါး လိုက် ၍ ဆွတ် စ ရာ ဘို့ ကျန် ကြွင်း စေ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ညဉ့် အ ခါ သူ ခိုး လာ လျှင်၊ စိတ် ပြေ လောက် အောင် သာ လု ယူ ကြ လိမ့် မည် မ ဟုတ် လော။ ၁၀ ဧ သော ၏ အ ဝတ် ကို ငါ ချွတ် မည်။ သူ သည် ပုန်း ၍ မ နေ နိုင် အောင် သူ ကွယ် သော နေ ရာ အ ရပ် တို့ ကို ငါ လှန် မည်။ သူ ၏ အ မျိုး အ နွှယ်၊ ညီ အစ် ကို၊ အိမ် နီး ချင်း တို့ သည် ပျက် စီး ၍၊ သူ ကိုယ် တိုင် လည်း ပျောက် ရ လိမ့် မည်။ ၁၁ သင် ၌ မိ ဘ မ ရှိ သော သူ ငယ် တို့ ကို ထား ခဲ့ လော့။ ငါ စောင့် မ မည်။ သင် ၏ မုတ် ဆိုး မ တို့ သည် ငါ့ ကို ခို လှုံ ကြ စေ။
၁၂ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ခွက် ဖ လား ကို မ သောက် ထိုက် သော သူ တို့ သည် အ ကယ် ၍ သောက် ကြ သည် မှန် လျှင်၊ သင် သည် အ ပြစ် ကို မ ခံ ဘဲ ရှင်း ရှင်း လွတ် ရ မည် လော။ မ လွတ် ဘဲ မ နေ ရ။ စင် စစ် သောက် ရ မည်။ ၁၃ ဗော ဇ ရ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ၊ ကဲ့ ရဲ့ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ၊ ကျိန် ဆဲ ရာ ဖြစ် ရ လိမ့် မည်။ သူ ၏ မြို့ အ လုံး စုံ တို့ သည် လည်း၊ အ စဉ် သုတ် သင် ပယ် ရှင်း ရာ ဖြစ် ရ ကြ လိမ့် မည် ဟု၊ ငါ သည် ကိုယ် ကို တိုင် တည် ၍ ကျိန် ဆို ပြီ ဟု၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၄ ထာ ဝ ရ ဘု ရား ကြွေး ကြော် တော် မူ သံ ကို ငါ ကြား ၏။ သင် တို့ သည် စည်း ဝေး ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ကို တိုက် ခြင်း ငှါ စစ် ချီ ၍ လာ ကြ လော့ ဟု တ ပါး အ မျိုး သား တို့ ထံ သို့ သံ တ မန် ကို စေ လွှတ် တော် မူ ပြီ။ ၁၅ တ ပါး အ မျိုး သား တို့ တွင် သင် သည် ယုတ် မာ မည် အ ကြောင်း နှင့်၊ လူ တို့ တွင် အ သ ရေ ရှုတ် ချ ခြင်း ကို ခံ ရ မည် အ ကြောင်း ငါ ပြု မည်။ ၁၆ ကျောက် ကြား တို့ ၌ နေ ၍ တောင် ထိပ် ကို ခို လှုံ သော သူ ဖြစ် သော ကြောင့်၊ သင် ၏ ကြောက် မက် ဘွယ် သော အ ခြင်း အ ရာ၊ သင် ၏ မာ န သည် သင့် ကို လှည့် စား ပြီ။ သင် သည် ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ မြင့် သော အ ရပ် ၌ အ သိုက် ကို လုပ် သော် လည်း၊ ထို အ ရပ် မှ သင့် ကို ငါ နှိမ့် ချ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၁၇ ဧ ဒုံ ပြည် သည် အံ့ ဩ ရာ ဖြစ် ၍၊ ရှောက် သွား သော သူ တိုင်း အံ့ ဩ ကြ လိမ့် မည်။ သူ ခံ ရ သော ဘေး ဥ ပဒ် အ ပေါင်း တို့ ကြောင့် ကဲ့ ရဲ့ သံ ကို ပြု ကြ လိမ့် မည်။ ၁၈ သော ဒုံ မြို့ နှင့် ဂေါ မော ရ မြို့ မှ စ ၍ နီး စပ် သော မြို့ တို့ ၏ ပျက် စီး ခြင်း ကဲ့ သို့ ဖြစ် ၍၊ ဧ ဒုံ ပြည် ၌ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၁၉ ခြင်္သေ့ သည် ယော် ဒန် မြစ် ၏ ဂုဏ် အ သ ရေ မှ တက် သ ကဲ့ သို့၊ ရန် သူ သည် ကျောက် နှင့် ပြည့် စုံ သော နေ ရာ သို့ တက် သော အ ခါ၊ နေ သော သူ သည် ချက် ခြင်း ပြေး မည် အ ကြောင်း ကို ငါ ပြု မည်။ ရွေး ချယ် သော သူ ကို လည်း၊ ဧ ဒုံ ပြည် အ ပေါ် မှာ ငါ ခန့် ထား မည်။ ငါ နှင့် အ ဘယ် သူ တူ သ နည်း။ ငါ့ အ ချိန် ကို အ ဘယ် သူ ချိန်း ချက် မည် နည်း။ အ ဘယ် မည် သော သိုး ထိန်း သည် ငါ့ ရှေ့ မှာ ရပ် နိုင် သ နည်း။
၂၀ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထာ ဝ ရ ဘု ရား သည် ဧ ဒုံ ပြည် တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ၊ တေ မန် ပြည် သား တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် တော် မူ သော အ ကြံ အ စည် တို့ ကို နား ထောင် ကြ လော့။ အ ကယ် စင် စစ် ရန် သူ သည်၊ အား မ ရှိ သော ထို သိုး တို့ ကို လု ယက် လိမ့် မည်။ အ ကယ် စင် စစ် သူ တို့ ရှိ ရာ သို့ လာ ၍၊ ကျက် စား ရာ အ ရပ် တို့ ကို ဖျက် ဆီး လိမ့် မည်။ ၂၁ သူ တို့ ပြို လဲ သော အ သံ ကြောင့် မြေ ကြီး လှုပ် ရှား ၏။ သူ တို့ အော် ဟစ် သော အ သံ ကို ဧ ဒုံ ပင် လယ် တိုင် အောင် ကြား ရ ၏။ ၂၂ ရန် သူ သည် တက် ၍ ရွှေ လင်း တ ကဲ့ သို့ ပျံ လျက်၊ ဗော ဇ ရ မြို့ ကို အ တောင် တို့ နှင့် ဖြန့် မိုး လိမ့် မည်။ ထို နေ့ ၌ ဧ ဒုံ ပြည် သား သူ ရဲ တို့ ၏ စိတ် နှ လုံး သည်၊ သား ဘွား ခြင်း ဝေ ဒ နာ ကို ခံ ရ သော မိန်း မ ၏ စိတ် နှ လုံး ကဲ့ သို့ ဖြစ် လိမ့် မည်။
၂၃ ဒ မာ သက် မြို့ ကို ရည် မှတ် သော စ ကား ဟူ မူ ကား၊ ဟာ မတ် မြို့ နှင့် အာ ပဒ် မြို့ တို့ သည် မ ကောင်း သော သိ တင်း ကို ကြား သော ကြောင့်၊ အ ရှက် ကွဲ ၍ စိတ် ပျက် လျက် ရှိ ကြ ၏။ ပင် လယ် တိုင် အောင် စိုး ရိမ် စ ရာ ရှိ သော ကြောင့်၊ ငြိမ် ဝပ် ခြင်း သို့ မ ရောက် နိုင်။ ၂၄ ဒ မာ သက် မြို့ သည် အား လျော့ ပြီ။ ပြေး အံ့ သော ငှါ ကိုယ် ကို လှည့် ပြီ။ တုန် လှုပ် လျက် နေ ၏။ ဒုက္ခ ဆင်း ရဲ ကို ၎င်း၊ သား ဘွား သော မိန်း မ ခံ ရ သ ကဲ့ သို့ ပြင်း စွာ သော ဝေ ဒ နာ ကို ၎င်း ခံ ရ ၏။ ၂၅ အ သ ရေ ရှိ သော မြို့၊ ငါ ဝမ်း မြောက် စ ရာ မြို့ သည် အ ဘယ် ကြောင့် မ ကျန် ကြွင်း ရ သ နည်း။ ၂၆ သို့ ဖြစ် ၍၊ ထို မြို့ သား လု လင် တို့ သည် လမ်း မ တို့ ၌ လဲ ၍၊ ထို နေ့ တွင် စစ် သူ ရဲ အ ပေါင်း တို့ သည် ဆုံး ရှုံး ကြ လိမ့် မည်။ ၂၇ ငါ သည် လည်း၊ ဒ မာ သက် မြို့ ရိုး ကို မီး ရှို့ ၍၊ ဗင်္ဟာ ဒဒ် ၏ နန်း တော် တို့ ကို လောင် စေ မည် ဟု၊ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၂၈ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ လုပ် ကြံ သော ကေ ဒါ ပြည် နှင့် ဟာ ဇော် နိုင် ငံ တို့ ကို ရည် မှတ် ၍ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ကေ ဒါ ပြည် သို့ သွား ၍၊ အ ရှေ့ မျက် နှာ အ ရပ် သား တို့ ကို လု ယူ ကြ လော့။ ၂၉ သူ တို့ တဲ များ နှင့် သိုး စု များ ကို ၎င်း၊ ကု လား ကာ များ၊ အ သုံး အ ဆောင် များ၊ ကု လား အုပ် များ ကို ၎င်း သိမ်း ၍ ယူ သွား ရ ကြ မည်။ သူ တို့ ပတ် လည် ၌ ကြောက် လန့် စ ရာ အ ကြောင်း ကို ကြွေး ကြော် ရ ကြ မည်။
၃၀ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဟာ ဇော် ပြည် သား တို့၊ ဝေး စွာ ပြေး သွား ကြ လော့။ နက် နဲ သော အ ရပ် တို့ ၌ နေ ကြ လော့။ ဗာ ဗု လုန် ရှင် ဘု ရင် နေ ဗု ခဒ် နေ ဇာ သည် သင် တို့ ကို ရည် ဆောင် ၍ စီ ရင် မည် ဟု သင် တို့ တ ဘက် ၌ ကြံ စည် သော အ ကြံ အ စည် ရှိ ၏။ ၃၁ ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ထ ကြ လော့။ ငြိမ် ဝပ် စွာ နေ ၍ စိုး ရိမ် စ ရာ မ ရှိ သော လူ မျိုး၊ မြို့ တံ ခါး နှင့် ကန့် လန့် ကျင် ကို မ သုံး တတ်၊ အ ပေါင်း အ ဘော် မ ရှိ၊ တ ခြား စီ နေ တတ် သော လူ မျိုး နေ ရာ သို့ သွား ကြ လော့။ ၃၂ သူ တို့ ကု လား အုပ် အ စ ရှိ သော တိ ရစ္ဆာန် အ ပေါင်း တို့ သည် လု ယူ ရာ ဖြစ် ကြ လိမ့် မည်။ ပါး မုန်း ကို ရိတ် တတ် သော လူ မျိုး ကို အ ရပ် ရပ် သို့ ငါ ကွဲ ပြား စေ မည်။ အ ရပ် ရပ် တို့ မှ သူ တို့ ၌ ဘေး ဥ ပဒ် ကို ငါ ရောက် စေ မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၃ ဟာ ဇော် ပြည် သည် မြေ ခွေး နေ ရာ၊ လူ ဆိတ် ညံ ရာ အ စဉ် ဖြစ် ၍၊ အ ဘယ် သူ မျှ မ နေ ရ။ လူ သား တ စုံ တ ယောက် မျှ နေ ရာ မ ကျ ရ။
၃၄ ယု ဒ ရှင် ဘု ရင် ဇေ ဒ ကိ မင်း နန်း စံ စ က၊ ဧ လံ ပြည် ကို ရည် မှတ် သော ထာ ဝ ရ ဘု ရား ၏ နှုတ် က ပတ် တော် သည် ပ ရော ဖက် ယေ ရ မိ သို့ ရောက် လာ ၍၊ ၃၅ ကောင်း ကင် ဗိုလ် ခြေ အ ရှင် ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ သည် ကား၊ ဧ လံ ၏ လေး တည်း ဟူ သော သူ ၏ အ စွမ်း သတ္တိ အ ထွဋ် အ မြတ် ကို ငါ ချိုး မည်။ ၃၆ အ ရပ် လေး မျက် နှာ တို့ က လေ လေး မျိုး ကို ဧ လံ ပြည် သို့ ငါ ဆောင် ခဲ့ မည်။ ထို လေ တို့ ရှေ့ မှာ ပြည် သား များ ကို ငါ လွှင့် မည်။ ထို သို့ နှင် ထုတ် သော ဧ လံ ပြည် သား မ ရောက် သော တိုင်း နိုင် ငံ တ ခု မျှ မ ရှိ ရ။ ၃၇ ဧ လံ ပြည် သား တို့ ကို ရန် သူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း၊ သူ တို့ အ သက် ကို ရှာ သော လူ တို့ ရှေ့ မှာ ၎င်း ငါ ကြောက် လန့် စေ ၍၊ ပြင်း စွာ သော ငါ ၏ အ မျက် တည်း ဟူ သော ဘေး ဥ ပဒ် ကို သူ တို့ အ ပေါ် သို့ ရောက် စေ မည်။ သူ တို့ ကို မ ဖျက် ဆီး မှီ တိုင် အောင်၊ သူ တို့ နောက် သို့ ထား ကို လွှတ် လိုက် မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။ ၃၈ ဧ လံ ပြည် ၌ ငါ ၏ ပလ္လင် ကို တည် ထား ၍၊ ရှင် ဘု ရင် နှင့် မင်း သား တို့ ကို သုတ် သင် ပယ် ရှင်း မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
၃၉ သို့ ရာ တွင်၊ သိမ်း သွား ခြင်း ကို ခံ ရ သော ဧ လံ အ မျိုး သား တို့ ကို နောင် ကာ လ ၌ ငါ ဆောင် ခဲ့ ဦး မည် ဟု ထာ ဝ ရ ဘု ရား မိန့် တော် မူ ၏။
Please view in landscape orientation